a a
IF
in
ALSEMEEN KiEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCK-VLAANOEREN.
No. 7352
Maandag 18 September 1922.
70e Jaargang.
pf w,
Bekendmaking.
Tb FiIIKTOiT
HET HOOLLOTTIQ 6SIEIM.
BINNENLAND.
BUITENLAND.
mm?* P
KONINKLIJK BEZOEK A AN
NOORWEGEN.
Omtrent de aankomst van H. M. de
Koningin in de Noorsche hoofdstad meldt
men aan het Hbl.
Tusschen twee ouitjes in droog weer,
geschiedde Vrij'dag de koninklijke intocht
tusschen een ontzaglijke menigte. Het per
ron en de wachtkamers waren keurig met
duizenden rood-wit en -naastenbij blauwe
asters en oranje bouquetten versierd.
Koning Haakon, iang, slank, elegant sou-
riant, in generaalsuniform met een steek
met roode en blauwe veeren, inspecteerde
de garde op het perron. Onmiddellijk daar-
na kwam de trein aan. De Koningin was
gekleed in een keurig grijs toilet en hoed
en een stola van hermelijn. De Prins was
in admiraalsuniform. De ontvangst van den
Koning en van Koningin Maud, die een
ruiker aanbood, was allerhartelijkst.
Onze Koningin leek na de rustdagen en
den triumphtocht door Zweden zeer opge-
wekt. H.M. onderhield zich charmant met
den voltalligen ministerraad en den burge
meester, die een in het Fransch gesteld
welkomstadres voorlas.
De Nederlandsche kolonie stond op het
perron, een meisje bood bloemen aan. In
de wachtkamer werden de hoofden der
diplomatieke missies voorgesteld, waarna
de tocht naar het paleis begon. De aanblik
van de rechte helling naar het Koninklijk
slot tusschen een onafzienbare menschen-
massa, was zeer interessant; geen plaats
was onbezet, daken en ramen waren vol.
Het publiek wuifde met zakdoeken en
scandeerde zijn hurrahs tegen de tevreden
lachende Ko'ningin. Op de statietrap van
het Paleis stond opgesteld een eerewacht
van cadetten, onder wie zich de kroonprins
bevond.
Nauw was de Koningin het Paleis bin
nen of het begon weer te regenen.
Dies avonds was er galadiner ten Hove.
REGEERINGSPLANNEN.
Behalve hetgeen reeds gemeld is omtrent
de plannen van het nieuwe kabinet, als
geleidelijke afschaffing van de Huurwetten
en algeheele opheffing Van het departe
ment van landbouw, nijverheid en handel,
zoodra de reorganisatie-maatregelen daar-
voor gereed zijn, ligt volgens het Handbl.
het volgende in de bedoeling van de re-
geering1:
De doorvoering van de ziekteverzeke-
ringswetten zal worden uitgesteld; de so-
ciale verzekering zal worden omgewerkt
in dien zin, dat'er komt eenheid van uit-
voering, waardoor belangrijke administra-
tieve bezuiniging wordt bereikt; het aan-
tal raden van arbeid zal worden ingekrom-
pen tot een twintigtal; de behandeling van
de Vlootwet zal worden uitgesteld tot een
deskundige commissie zal hebben nage-
gaan, wat, in verband met de jongstc er-
varingen van elders, voor de verdediging
van ons land en zijn kolonien het meest
rationeele kan worden geacht.
DE TABAKSWET.
De kleinfabrikanten te Culemborg heb
ben een telegram aan den minister van
Financien verzonden, "houdende het ver-
zoek te overwegen, dat hun bestaan to-
taal ten gronde wordt gedoemd, door het
thans in werking zijnde zegel- en ringen-
stelsel. Zij vragen, ^oo er uit financieel
oogpunt belasting moet zijn,. deze dan
op de ruwe tabak te laten drukken, dan
zouden al die overbodige aangelegenheden
van dit stelsel en alzoo financieele gebre-
ken vermeden worden.
Nu, Manor., ge hebt de eer van die
vrouw aan het praten te hebben gekregen,
anders zeide ze geen woord meer dan noo-
dig was.
Wie is ze? vroeg de huishoudster
van Cerisolles; ik ken haar niet en ik ge-
Ioof niet, dat ze uit de buurt is.
Neen, het is de dienstbode van het
Groene Huis. Ik verzeker u, dat ze geen
slechte klant is, ze betaalt zonder een en-
kele aanmerking en heeft heel wat noo-
dig. Anders is ze niet sympathiek en
ge schijnt wel erg bij haar in den pas te
staan, Manon, dat ze zooveel 'belang in u
stelt.
Niet in mij, antwoordde Manon, het
is de doode, die haar belang inboezemt,
zooals trouwens die geschiedenis iedereen
interesseert. Ik heb de historie zeker al
vijftig maal moeten vertellen.
Manon had een blik op de klok gewor-
pen en riep uit:
O, weewat heb ik mijn tijd weer
staan verbabbelen, We zullen er 'te laat
door eten
Een goede vrouw, zeide madame
Etiennet, toen Manon vertrokken was. On
der ons gezegd, zou ik meer op haar
begrepen hebben dan op Martime. Ik ben
DE INDISCHE VLOOT.
Naar gemeld wordt, worden aan de be-
trokken departementen voorbereidingen
getroffen voor een herziening van het
ontwerp-Vlootwet.
SLUITING DER BUJTENGEWONE Z1T-
TING VAN DE STATEN-GENERAAL.
Zaterdagmiddag hard de vereenigde zit-
ting van de beide Kamers plaats tot slui-
ting van de tegenwoordige ouitengewone
zitting der Staten Generaal.
Voorz tier was de heer J. J. G. Baron van
Voorst tot Voorst.
De Voorzitter deed door den Griffier van
de Eerste Kamer voorlezen een koninklijk
besluit van 30 Augustus 1922 No. 41 waar-
bij de Minister van Binnenlandsche Zaken
wordt gemachtigd zich heden te drie ure
des namiddags te begeven, naar de verga
dering der Staten-Generaal ten eiride in
een vereenigde vergadering der beide Ka
mers de zitting in den naam der Koningin
te sluiten.
De voorzitter benoemde een commissie,
die den minister in het gebouw zal ontvan-
gen en uitgeleiden. Kort daarna treed de
Minister, voorafgaan'de door de leden der
commissie, de vergaderzaal binnen.
De heer Ruys de Beerenbrouck, Minister
van Binnenlandsche Zaken plaatste zich
achter de ministertafel en hield de vol
gende rede:
„Hare Majesteit de Koningin heeft mij
opgedragen deze 'ouitengewone zitting der
Staten-Generaal in haren naam te sluiten.
Sedert de opening is slechts een luttele
tijd verstreken, en hoewel de tweede le-
zing van de voorstellen tot Grondswets-
herziening nog ter hand genomen kon
worden, hebben de omstandigheden niet
toegelaten in deze zitting fiet aangevangen
werk te voldoen.
In naam van Hare Majesteit de Koningin
en daartoe door haar gemachtigd, verklaar
ik deze buitengewone zitting der Staten
Generaal te zijn gesloten.
De Minister werd door de commissie uit-
geleid.
Nadat de commissie in de vergaderzaal
was teruggekeerd, sloot de voorzitter de
vereenigde vergadering. (Corr. Bur.).
DE BENOEMING VAN Dr. TACK.
Het Tweede Kamerlid Albarda riehtte
tot den minister van Buitenlandsche Zaken
de volgende vraag:
Is de minister bereid mee te deeltn, of
dr. P. C. Tack, die door den gemeenteraad
van Enschede met a'lgemeene stemmen is
benoemd tot leeraar aan het gemeentelijk
lyceum, voorzien is van de door de wet
geeischte bevoegdheid tot het geven van
onderwijs aan een H.B.S., een gymnasium
of een lyceum? Zoo ja, welke akten bezit
hij?
COMMUNIQUE INZAKE VEE-
VERVOER.
Aangezien de commissie, aan welke werd
opgedragen te onderzoeken op welke wijze
't vervoer van vee per spoorweg bespoe-
digd kan worden, welke maatregelen ge
troffen zouden kunnen worden ter verze
kering van en behoorlijke verzorging van
het vee, zoowel onderweg als tijdens het
verblijf op de stations, of wijziging van
de inrichting van voor het veevervoer be-
stemd spoorwegmateriaal noodig is en om
zoowel omtrent deze als andere bij het ver
voer van vee per spoorweg betrokken be-
lfangen desvereischt voorstellen in te die-
nen, door aanbieding van haar versl&g
de haar opgedragen taak heeft voibracht
heeft de Minister van Waterstaat die com
missie ontbonden en aan hare leden en
haren secretaris zijheri dank betuigd voor
de wijze, waarop zij zich van bunne taak
gekweten hebben.
HET RIJKSTOEZICHT OP DE
SPOORWEGEN.
De door den minister van Waterstaat in-
gestelde commissie onder voorzitterschap
van dr. C. Lely, die te onderzoeken had,
welke wijzigingen en vereenvoudigingen in
verband met de nieuwe spoorwegovereen-
komsten in het Rijkstoezicht op de spoor-
wegdiensten konden worden aangebracht,
onwillekeurig bang als ik haar in het som-
bere gelaat kijk.
Ze heeft oogen in haar hoofd, die
niet te vertrouwen zijn, Iuidde het oordeel
van een der andere vrouwen. IMen zou
zoo zeggen, dat ze geen erg zuiver ge-
weten heeft.
Ze hebben gezegd, dat de familie
hier is gekomen om te jagen, jnerkte een
ander op, maar ik heb er nog niets van ge-
zien, noCh mijnheer, jioch de juffrouw.
noch den bediende heb ik met een geweer
uit zien gaan.
Nu ]a, opperde de winkelierster, ze
zijn pas veertien dagen hier. Ik weet, Bat
het gezeten lieden zijn, want Martine, de
dienstmeid, heeft altijd overvloed van geld
bij zich, een portemonnaie, zoo
Deze mededeeling deed de bewoners
van het Groene Huis onmiddellijk in de
achting van de dames rijzen en ze verlie-
lieten den winkel, blij thuis weer wat te
vertellen te hebben.
Toen Manon zich naar huis spoedde,
kwamen haar de vragen van de dienstbode
van het Groene Huis in de gedachte en
met schrik vroeg ze zich af, of ze niet on-
voorzichtig was geweest met zoo alles
maar langs haar neus weg te vertellen,
wat die Martine wilde weten.
III.
Het geheim van den onbekende.
Het was zooals Manon verteld had: Ro-
heetf naar de Tel. meldt, haar werkzaam-
heden beeindigd. Binnen enkele dagen zal
haar rapport aan den minister worden uit-
gebracht.
Naar het blad verngeml, komt de com
missie tot de conclusie, dat het staatstoe-
zicht in zijn tegenwoordigen vorm niet
gehandhaafd kan blifven, doch tot meer
eenvoudige properties dient te worden te-
ruggebracht.
Zoo zal het aantal rijksinspec-
teurs der spoorwegdiensten, "dat thans 20
bedraagt, tot 5 worden teruggebracht. Het
secretarial der sijheidsgerechten zal we- j
derom bij de spoorwegniaatschappijen ko-
men, tengevolge waarvah een lOtal ambte- i
naren bij den raacj van toezicht over com- j
pleet komt. Voorts ligt het in de bedoeling,
(den raad van toezicht, die thans gevormd
wordt door 5 leden en een secretaris, zoo
om te vormen, dat hij komt onder een een-
hoofdig bestuur, onder wiens bevelen
rechtstreeks de chefs der afdeelingen zullen
werken. De tengevolge van de nieuwe
spoorwegovereenkomsten zeer verminder-
de werkzaamheden bij den raad van toe
zicht wettigen voorts niet meer een zoo
groot aantal ambtenaren als thans bij dat
college werkzaam is. Het is te verwachten,
dat er binnenkort velen op wachtgeld zul
len moeten worden gesteld.
DE ONTWAPENING.
De publicatie van de antwoorden .der
regeeringen op de uitnoodiging der Vol-
kenbondsvergadering van 1921 om gedu-
rende de twee eerstvolgende jaren het mi-
litaire budget niet te vergrooten, stelt de
gelegenheid open, om een vergelij'k te
trekken tusschen de militaire begrootin-
gen van 1922 en die van 1913.
Een verhoogde militaire begrooting in
1922 tegenover 1913 vertoonen Groot-Brit-
tannie 119.2 pet.), Britsch-ir.die (14.2 pet.),
Australie (17.4 pet.), Canada (7.6 pet.),
Nieuw-Zeeland (148.3 pet.), japan (71.9
pet.), Portugal (7.2 pet.) en Tlelgie (82.1
pet.). Waarbij dient te worden opgemerkt
dat Belgie voor 1914 neutraal was en eerst
sindsdien met de vorming van haarkrijjgs-
macht is begonnen.
Een verlaagde militaire begrooting in
1922 tegenover 1913 hebben Zuid-Afrika
(25.4 pet.), Roemenie (23.1 pet.), Italie
(46.1 pet.), Braziliii (45.3 pet.), Frankrijk
(7.9 pet.).
Eindelijk vertoonen van de staten die
niet aan den oorlog hebben deelgenomen,
Denemarken, Spanje, Nederland en
Zweden een verhooging van resp. 33.3
pet., 38.3 pet., 48.2 pet. en 20.1 pet.; daar-
entegen Zwitseriand en Noorwegen een
verlaging van resp. 39 pet. en 14.3 pet.
Ten aanzien van de cijfers voor Frank
rijk dient er op te worden gewezen, dat
onder de militaire uitgaven van Frankrijk
gerekend worden 527 millioen aan verhaal-
bare uitgaven voor het Rijnleger en 193
millioen voor den gendarmerie.
VOORSCHOTTEN OP PENSIOENEN.
Men meldt aan de N. R. Crt.
Om tegemoet te komen aan 't bezwaar
dat zij die den dienst met recht op pen-
sioen verlaten, vaak vrij geruimen tijd
moeten wachten alvorens tot de uitbetaling
van het pensioen kan worden overgegaan,
wordt de aandacht van belanghebbenden
gevestigd op de gelegenheid welke voor
hen bij verschillende liefdadige of tot al-
gemeen nut werkende instellirigen bestaat
om een voorschot te bekoinen op hun pen
sioen.
Militairen van de landmacht en mindere
geemployeerden, werklieden en 'oedienden
bij inrichtingen van de landmacht die van
bedoelde gelegenheid gebrui'k wenschen
te maken,
kunnen daartoe de.tusschenkomst inroepen
van het Departement van Oorlog.
Belanghebbenden moeten daartoe aan
dat Departement een ongezegeld verzoek-
schrift inzenden, onder vermelding van:
naam, rang of betrekking, laatstelijk be-
kleed; adres; datum van ontslag, "bedrag
van het verlangde voorschot (bijv. termijn
main had zich in zijn laboratorium opge-
sloten en onderhield daar een helsch vuur,
dag en nacht.
Sedert de beroemde scheikundige La
voisier aangetoond heeft, dat diamant niets
anders is dan gekristalliseerde kool zijn er
talloozen geweest, die getracht hebben de
uiterst goedkoope kool 'te transforineeren
in het kostbare edelgesteente en Romain,
die scheikunde gestudeerd had, zooals men
weet, behoorde onder de diamantzoekers.
Het laboratorium was niet het minst be
langrijke deel van het kasteel. Het was een
inrichting, 'die een gefeerde zou hebben
doen waterTanden. De benedenverdieping
van den rechterkasteeltoren was geheel
ingericfit voor de electrische ovens, waarin
een hitte van niet minder dan drieduizend
graden kon ontwikkeld worden, terwijl
een steenen trap naar de bibliotheek leidde,
waaraan een Tdeine salon was verbonden.
Romain bracht hier dikwijls een deel
van den nacht door, als hij zijn ovens in
de gaten moest houden. Dan sliep hij een
enkel uurtje op een rustbank en vertoefde
het verdere deel van den nacht in zijn la
boratorium.
De beide ovens namen er een groot deel
van de ruimte in beslag, verder stonden
er op marmeren en glazen potten, kolven,
flesschen en scheikundige instrumenten.
Een groot stuk marmer was uitgehold
en de holte was gevuld met water, om
de hooge temperatuur in het laboratorium
van een of twee maar.den pensioen); en
naam en plaats der instelling van welke het
voorschot gewenscht wordt.
Vanwege het Departement van Oorlog
zal als dan aan de instelling een verklaring
worden toegezonden omtrent het bedrag
van het pensioen waarop belanghebbende
voorlocpig bevonden wordt recht te heb
ben en omtrent den datum van tfngang
van het pensioen.
Op het gevolg, dat door de betrokken
instelling aan de voorschot-aanvrage zal
worden gegeven, kan het Departement van
Oorlog overigens geen invloed oefenen
Hierop heeft ook betrekking het bepaalde
bij legerorder 1920, No. 438.
WERKTIJDVERLENGING VOOR
VEENDERIJEN.
D« minister van Arbeid heeft aan
hoofden of bestuurders van veenderijen
in alle gemeenten des Rijks vergunning
verleend, dat arbeiders van 16 jaar of
ouder, werkzaam in veenderijen, geduren-
de het tijdvak van 18 tot en met 30 dezer
10 uur per dag en 55 uur per week arbeid
verrichten.
ONTBONDEN.
De minister van Waterstaat heeft, met
dankbetuiging aan haar leden en haar
secretaris, ontbonden de commissie, in-
gesteld 2 Febr. 1921, aan welke was op
gedragen te onderzoeken op welke wijze
het vervoer van vee per spoorweg be-
spoedigd kan worden, welke maatregelen
getroffen zouden kunnen worden ter ver
zekering van eene behoorlijke verzorging
van het vee, zoowel onderweg als tijdens
het verblijf op de stations of wijziging van
de inrichting van voor het veevervoer be-
stemd spoorwegmaterieel noodig is.
DE TOESTAND.
Leslie Urquhart, de vertegenwoordiger
van groote Britsche belangen in Rusland,
is er verleden week in geslaagd, schrijft
de N. R. Crt., met de Sowjetregeering een
overeenkomst te sluiten, welke zijn maat-
schappij, de Russo Asiatic Consolidated
Ltd., in staat stelt, haar bedrijf te hervat-
ten. Voor de revolutie bezat de maatschap-
pij 2.500.000 acres grond in den Oeral en
West-Siberie. Zij had 45.000 werklieden in
dienst, produceerde 70 pet. van het Rus-
sische koper, 20 pet. van het goud, alle
zink en alle lood, verder 400.000 ton steen-
kolen jaarlijks, 24.000 ton ijzer en staal,
8000 ton zwavelzuur en 1200 ton dyna-
miet. Voorts was zij eigenares van 400
K.M. spoorweg, acht stoomschepen en 24
barges. Alles bij elkaar vertegenwoordig-
den hare bezittingen een totaal van 56
millioen pond sterling, een waarde dus die
wel de moeite loonde om er een accoord
over te zoeken met de Sowjets. Urquhart,
die als vertegenwoordiger van een vferde
gedeelte van de particuliere Britsche vor-
deringen op Sowjet-Rusland op de confe
rence te Genua een rol heeft gespeeld als
raadsman van Lloyd George, heeft den
uitweg gekozen dien de Russen, na het
stranden van de Genueesche en Tfaagsche
conferenties op de kwestie van het eigen-
domsrecht, open hadden gelaten. Het
eigendom van de maatschappij blijft ge-
nationaliseerd, maar de Sowjet verleent
haar voor 99 jaar vergunning om hare
vroegere .bedrijven te exploiteeren, waar
na wie dan leeft, wie dan zorgt, zal
Urquhart gedacht hebben alle eigen-
dommen en rechten aan de "Russische re-
geering terugkeeren. De Britsche maat
schappij betaalt alles bij elkaar aan re-
cognitie en belasting 8 pet. van haren
omzet, maar heeft het recht werklieden en
beambten aan te nemen en te ontslaan
naar eigen goeddunken. Voor een ge-
wiksten zakenman als Be groote financier
uit de Londensche City is, moeten zulke
voorwaarden veel aantrekkelijks hebben
gehad, vooral omdat anders vermoedelijk
Duitsche industrieelen met de concessies
waren gaan strijken. Arbeidskracht is in
Rusland goedkoop, Cn acht percent van
den omzet als eerfige last tegenover den
wat te verzachten.
Gekleed in een lange chambre-cloak,
van rood flanel, had Romain, dien dag
misschien wel voor de twinstigste maal
een papier, dun als vloei, op tafel heel
voorzichtig uitgestreken en aandachtig be-
schouwd.
Het document was bedekt met geelach-
tige lettertjes nog heel goed te 'lezen,
maar aan den eenen kant links, was het
papier afgescheurd en ontbrak een deel
van de zinnen, waardoor itien belet werd
bet geheel te lezen.
Romain streek zijn hand over het voor-
hoofd, dat van zweetdruppels parelde.
Onmogelijk, zeide hij tot zichzelf,
dat is het ook niet.
Hij begon weer te lezen en trachtte de
ontbrekende zinnen aan te vullen, maar
wanhopig schudde hij telkens het hoofd.
Hij nam pen en inkt en maakte een af-
schrift van de karakters, die op het vodje
papier stonden. Toen telde hij de letters
en probeerde met die wetenschap het ont
brekende te herstellen, waartoe hij half
gebruik maakte van zijn kennis en ten
deele raadde wat er op het andere stukje
gestaan had.
Tenslotte smeet hij zijn pen wanhopig
tegen den grond en riep uit:
Die ongeluksketfl had gelijk. Dat
papier* is vervloekt. Nog nodit heb ik mij
zoo ongelukkig gevoeld als sedert ik die
erfenis van den vermoorde gekregen heb.
staat is een verhoudingscijfer, dat menig
West-Europeesch industrieel jaloersch
moet maken.
Aan de transaclie is, volgeus de mede-
deelingen die Urquhart aan de Engelsche
pers heeft verstrekt, nog meer vast ge
weest. Zoo zeide hij: „Wij konden naar
de Russische regeering toe gaan met geld
in de hand en zoodoende een stevige za-
kenovereenkomst sluiten, Toillijk tegenover
beide partijen, volgens welke de regeering
150.000 pond sterling in goud aan onze
reserves toevoegt en erin toestemt, ge-
durende een periode van jaren verdere
sommen te betalen, om ons bij te staan
bij de hervatting van het werk". Geheet
duidelijk is deze 'toelichting niet, omdat
er uit op te maken valt, dat de sowjet
regeering eensdeels gpld krijgt en mder-
deels weggeeft. Maar in elk geval is nu
een voorbeeld gegeven, hoe V'est-Europa
tot eigen voordeel mee 'kan werken aan
het herstel van het ontwrichte land. De
Sowjet erkent natuurlijk hiermee het bank-
roet van hare eigen nationalisatie-politiek,
maar dit had zij eigenlijk al gedaan van
hei oogenblik af, dat zij de hulp van 'net
Westersche kapitaal zocht.
De Russo Asiatic Consolidated Ltd. is,
zooals uit de opsomming in den aanhef
bleek, een maatschappij voor de ontginning
van erts- en kolenbeddingen. Met de petro-
leumvelden staat de zaak eenigszins inge-
wikkelder, omdat de vroegere eigendom-
men door het aanleggen van nieuw"e pijp-
leidingen hopeloos door elkaar gehaald
zijn en de exploitatie ook veelal in handen
is gekomen van plaatselijke sowjets. De
weg, "door Urquhart gewezen, is echter
verlokkelijk en de vraag om ook over deze
bezittingen tot een modus vivendi te ko
men, lijkt niet onoplosbaar. Er staan voor
onderdanen van andere naties immers ook
geweldige bedragen op het spel. De vor-
deringen \'an Fransche particulieren wor
den op 440 millioen pond sterling geschat;
die van Belgische op 100 millioen
pond sterling. De Engelschen hebben ech
ter het groote voordeel dat zij er onder
de geallieerden het eerst bij zijn geweest,
en Urquhart heeft dan ook met de vol-
doening van den zakenman opgemerkt, dat
het geld, hetwelk zijn maatschappij van de
Sowjet-regeering heeft losgekregen, ver
moedelijk „de laatste stuiver" is, die er
voorloopig van haar te halen is. Toen Lit-
winof in Den Haag den gedelegeerden
vertelde, dat zij hun spaarpenningen in
Rusland moesten beleggen, heeft dat een
spottend gelach in den kring om hem heen
u.itgelokt. Misschien hebben de Engelschen,
die niet zoo gemakkelijk lachen, er niet
aan tneegedaan. Hun heele handelsgeschie-
denis staaft de opvatting, dat men zoo
als "en evnische Brit het in verband met'
de kwestie van de hervatting van den han
del op Rusland uitgedrukt heeft met
kannibalen heel goed en heel voortleelig
handel kan drifven, zonder da.arom nog het
kannibalisme te erkennen of aan te hangen.
SENATOR COPPIETERS. f
Donderdagmiddag is senator Coppieters,
wethouder van de stad Gent, aldaar onver-
wachts overleden. Hij was een der meest
ibekende figuren uit de Belgische sociaal-
democratische arbeiderspartij. Een dertig-
tal jaren geleden verliet hij de thans ver-
dwenen liberaal-progressistische partij om
over te gaan naar de opkomende socialis-
tische bewegimg. In 1896 trad hij in den
Gentschen gemeenteraad als socialistisch
raadslid, in 1908 werd hij door het arron-
aissement Luik tot senator gekozen. Later
stelde hij met succbs zijn canaidatuur te
Gent. In den senaat was zijn invloed vrij
groot, vooral in zijn qualiteit van president
van de socialistiche groep. Als aannemer
van havenwerken wist Emi'ie Coppieters
eveneens naam te maken, vooral te Gent,
Oostende, Zeebrugge en in centraal-Europa.
In 1913 werd hij met de algemeene airectie
van de wereldtenfoonstelling te Gent belast
en wist ook deze onderneming tot een goed
einde te brengen. Na den oorlog was hij
hoofdzakelijk werkzaam als technisch raad-
gever van het departement" van openbare
werken en later als regeerinigscommissaris
voor den wederopbouw van de verwoeste
Het is een geheim dat ongeiuk over den
bezitter brengt, zeide de onbekende en ik
begin het waarlijk te gelooven.
De dolk, die den vermoorde getroffen
had, had den leeren oinslag van het ge-
wichtige document doorboord en door de
hevigheid waarmede de stoot toegebracht
was, was een stuk van het document door
het leer heengedrukt en moest in de wond
zijn blijven steken.
Romain was er wanhopig onder, dat hij,
nu de sleutel in zijn bezit had kunnen
zijn, slechts een deel van dien sleutel had,
waarmede het slot, het geheim van de
ver\aardiging van diamant, niet te openen
was.
Zijn karakter begon er ernstig onder te
lijden. Het was zooals Manon in den krui-
denierswinkel verteld had; hij, die anders
de goedheid in persoon was, werd nu on-
genietbaar, opvliegend, norsch en alle an
dere dingen, die iemand kan hebben, die
geprikkeld wordt door tegenslag.
Pierre constateerde die verandering in
het gedrag van zijn broeder met groot
verdriet. Op een avond, toen hij weer
alleen aan tafel zat, vergeefs wachtend op
Romain, boog de oude Manon zich teeder
tot hem over en zei:
t
i
De Bnrgemeester der geineenle TER NEUZEN
maakt bekend. dat eene Opeabare Vergadering
van den Gemeenteraad zal worden gebouden op
nonrierdai; a# Sepiember ISI33. des na-
middags 2 unr.
Ter Neuzen, den 17 September 1922.
De Burgemeester voornoemd,
t J. HUIZINGA.
fg
(Wordt vervolgd).
