ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 7328
Maandag 24 Juli 1922.
70e Jaargang.
"feu il'l eTon.
B 1 H H H L A H D,
H.H. Brievengaar-
ders enz., worden
verzocht de abonne-
mentsgelden van de Ter Neuzensche
Courant over het 2de kwartaal 1922,
op onze postrekening 38200 te doen j
overschrijven vodr 1 Aug. a. s.
Firma P. J. VAN DE SANDE,
Uitg. Ter Neuzen.
BESCHIKBAARSTELLING DER
M1NISTERPORTEFEUILLES.
jhr. Ruys opnieuw formateur.
Naar gemeld wordt heeft de Koningin op
Dinsdag 18 Juli den tijdelijken Voorzitter
van den Ministerraad ontvangen ter mede-
deeling van het dienzelfden dag genomen
besluit van het Kabinet tot beschikbaarstel-
ling van de portefeuille op hed-en, Zater-
dag 22 Juli, en heeft H. M. aan Jhr. Ruys
de Beerenbrouck een nieuwe opdracht ver-
strekt tot kabinetsformatie.
EEN INTERNATIONALE COMM1SS1E
ONDER LEID1NG VAN MINISTER
VAN KARNEBEEK.
Naar wij vernemen, heeft Jhr. Mr. H. A.
van Karnebeek, Minister van Buitenland-
sohe Zaken, daartoe uitgenoodigd door de
Zweedsche en Chileensche regeeringen, het
voorzitterschap aanvaard der Permanente
commissie van onderzoek en concilatie,
weike bij verdrag tusschen beide staten is
ingesteld. Aan het oordeel van die commis
sie zullen worden onderworpen alle geschil-
len, welke niet langs diplomatieken weg op-
gelost kunnen worden, noch naar een rech-
terlijke uitspraak hetzij van een arbitrage-
hof, hetzij van het Permanente Hof van In
ternationale Justitie verwezen worden.
De commissie bestaat uit vijf leden, waar-
van elk der beide landen twee leden aan-
wijst, terwijl het vijfde lid, dat het voor-
zittersambt bekleedt, een onderdaan moet
zijn van een staat, die nog niet in de com
missie vertegenwoordigt is en in gemeen-
schappelijk overleg aangewezen wordt. De
commissie komt bijeen op de door den voor
zitter bepaalde plaats.
Wat de vier andere leden betreft, is de
keuze van de Zweedsche regeering gevallen
op Dr..Hellner, oud-Minister van Buiten-
landsche Zaken van Zweden en op den heer
Beichmann, president van het gerechtshof
te Trondjem, plaatsvervangend raadsheer
in het Permanente Hof van Internationale
Justitie, terwijl de Chileensche regeering als
leden heeft aangewezen don Ricardo Man-
tauer Bello, hoogleeraar in het internatio-
naal recht aan de universiteit van Santiago
di Chili en don Rodrigo Octavio, consultor
generaal van Brazilie.
DE POLITIEKE TOESTAND.
In het Conferentie-oord te Lunteren uit-
gaande van de Christ.-Historische Unie,
heeft de leider der christelijk-historischen,
Mr. Schokking, een rede gehouden, waar-
aan het volgende is Ontleend.
Wij voeren geen verkiezingsstrijd om in
het bewind te komen. Volksvertegenwoordi-
ging en regeering zijn onderscheiden en
daarom nemen wij het standpunt niet in,
dat deze uitslag mede moet brengen een
aftreden van het kabinet. Spreker is het
niet eens met de uitspraken in de katho-
lieke pers, dat deze verkiezing een votum
van vertrouwen aan het kabinet is, omdat
dit niet de inzet van den strijd is geweest,
omdat er niet is opgetreden tegen het ka
binet. Er is niet anders denkbaar dan d
er een kabinet gevormd zal worden uit
groepen der rechterzijde.
9
De Patient van dokter
Vincent.
door
HAEDON HILL.
(Geautoriseerde Vertaling.)
44)
„Kom jongen, laat mij eens naar je voet
kijken,'' zeide Cosmo en iegde hem wat ge-
makkelijker op het bed. „I(k kan nu niet
zeggen, dat ik die geesten van jou erg
aardig vind. Een humeurig, kribbig zood-
je, hoor en bang schijnen ze ook al niet
te zijn."
Het kereltje moest even lachen om die
woorden en dat hielp hem om zich goed
te houden. „Ze hebben me nu te pakken
gehad," mompelde hij zwakjes.
Clarice hield de hand van het ventje
vast, terwijl Cosmo voorzichtig zijn voet
onderzocht, het kind keek met groote
dankbare oogen naar het tweetal, dat
zich zoo met hem bezig hield, en Clarice
voelde zich kalmer worden, nu zij hande-
Ien kon. Vreemd genoeg ^cheen- Stella het
meest van streek te zijn gebracht! door
het gevaar, waaraan ze maar ternauwer-
nood ontsnapt waren. Ze*beefde als een
riet en staarde als wezenloos naar de
rotsblokken, die haar bijna verpletterd had-
den, op Zebby lette zij in het geheel niet.
Als de beide anderen niet zoo druk bezig i
waren geweest, zouden zij zich verbaasd
hebben over de uitdrukking van haar ge-
laat, dat nog meer haat dan angsti uit-
drukte.
Uit het voorste gedeeltle van de hut
klonk voortdurend een luid weeklagen, dat
Het beeld, dat de groepen van de rech
terzijde vertoonen, is inderdaad iets an
ders dan in 1918. Wij staan in menig op-
zicht aan het begin van een nieuwe periode.
Al zeggen sociaal-democratische bladcn j
dat het een Pyrhuss-overwinning zal zijn,
wij weten dat na het voeren van een zoo
ontzettend zwaren strijd van geen Pyrhuss-
overwinning zal kunnen gesproken worden.
doch wij staan aan het begin van een
nieuwe periode. Evenals de kleuren van
den regenboog, welke alien schakeeringen
zijn van een licht, zullen oo^c wij een zijn.
De leiding wordt overgebracht naar de
Christelijke groep en de leiding aan het
ChristUijk-Protestantsch beginsel.
MINISTER HEEMSKERK's
ZEVENTIGSTEN VERJAARDAG.
De officieele receptie.
De receptie, welke Donderdagmiddag
dodr minister Th. Heemskerk in de „Twee
Steden" te 's Gravenhage gehouden werd
ter gelegenheid van zijn 70en verjaardag,
werd o.a. bezocht door de ministers Ruys
■de Beerenbrouck, de Graaf, van ljsselsteijn
Aalberse, de Geer, van Karnebeek, van
Dijk, Konig, de Visser, de oud-ministers
Cort van der Linden, de Vries, de Waal
Malefijt, Pop, Idenburg, Colijn, Naudin ten
Cate en Bijleveld, de vice-president van
den Raad van State, mr. van Leeuwen en
de Staatsraden Oppenheim, Hasselman, Jo-
sephus Jitta, Fabius, Struijcken. Voorts wa
ren o.a. aanwezig de burgemeesters van
Den Haag en Amsterdam, alsmede vele
Kamerleden en oud-Kamerledende heer
van 't Sant, hoofdcommissaris van politie,
en talrijke vooraanstaande personen uit
de diplomatieke wereld.
In de zaal waren de vele bloemstukken
opgesteld, welke de minister had ontvan
gen.
De heer Heemskerk, vergezeld van zijn
echtgenoote en vele familieleden, had
plaats genomen achter in de zaal, waar
gelegenheid was om hem te complimen-
teeren.
Nadat alien zich in een kring rondom
den jubilaris hadden geschaard, hield de
heer Idenburg een toespraak, waarin Tiij
namens alle aanwezigen uiting gaf aan de
oprechte vreugde, waarmede alien hier de-
den blijken van hun onverdeelde sympha-
thie voor den 70-jarigen staatsman.
Reeds in uw jeugd, aldus de heer Iden
burg, scheen uw tce.tomstige richting reeds
naar de politick te wijzen en spoedig bleek
dan ook, dat ge bereiken zoudt, waarvoor
God u had voorbestemd en toegerust met
talrijke gaven van onschatbare waarde.
Uw leven, d.w.z. uitsluitend uw publieke
leven, ga thans als in vogelVlucht aan
ons oog voorbij: In 1876, op 24jarigen leef-
tijd gepromoveerd, trad gij in uw geboor-
testad, Amsterdam, in de advocatuur; in
1883, nauwelijks 31 jaar oud, werd ge lid
van de Provinciate Staten van Noord-Hol
land, ik meen de eerste en een tijd lang de
eenige anti-revolutionnair in dat college;
in 1883 deed gij uw intrede in de Twee.de
Kamer van de Staten-Generaal voor het
district Ridderkerk, daarna, van 1893 tot
1894 vertegenwoordigde gij Harlingen, van
1894 tot 1S97 Sneek. Het was in het laatst-
genoemd jaar, dat gij daar met een stem
in de minderheid bleef en dat gij in Am-
Amsterdam VII een gelijk aantal stemmen
behaalde als uw tegencandiidaat, die u
toen voorging, omdat hij ouder in jaren
was.
Van 1901 tot 1908 hadt gij weder zitting
in dit hooge college, de eerste vier jaren
voor Amsterdam VII, de laatste drie ja
ren voor Sliedrecht.
Middelerwijl had ook het publieke leven
in de hoofdstad beslag gelegd op uw ga
ven en krachten, van "'1889 tot 1895 en
van 1900 tot 1908 als lid van den Gemeen-
teraad, van 1901 af als wethouder van
Financien en Gemeentebedrijven.
eindelijk toch Cosmo's aandacht trok, om
dat het hem hinderde en hem afleiddie.
„Juffrouw Sleath, wees zoo goed om
die vrouw even gerust te stellen," zeide
hij op bevelenden toon. Hij keek haar aan
en werd een oogenblik getroften door haar
angstig-verwrongen gelaat. Zich weer over
zijn patientje heenbuigend, mompelde hij
iets, dat niemand verstaan kon.
Als in een droom gaf Stella gehoor aan
zijn bevel en schoof het gordijn op zijde
om weer naar het voorste gedeelte der
hut te gaan. Haar patiente zat rechtop
en scheen aan de grootste angsten tfen
prooi.
„Wie is er dood?" een oogenblik hield
juffrouw Pilcher op met klagen om het
antwoord te kunnen vernemen.
„We hadden allemaal dood kunnen zijn,
maar we zijn er goed afgekomen." Er was
geen klank in Stella's stem, toen ze die
woorden sprak. „Je zoontje heeft zijn voet
bezeerd maar niet ernstig, geloof ik."
De vrouw scheen nog niet geheel gerust
gesteld te zijn.
„Maar wat is er dan gebeurd?" drong
ze aan. „ls de tunnel ingestort?"
„Ja," zeide Stella, die nu weer een
sprankje belangstelling begon te toonen.
„Juist, toen we er in wilden gaan."
Maar juffrouw Pilcher scheen het fijne
van de zaak nog niet te weten. Zebby's
kwetsuur en het behoud van de anderen
schenen haar maar weinig te kunnen sche-
len, er was iets anders, wat haar angstig
maakte. Zij scheen meer belang te stellen
in de schade, die in de tunnel wa;s aan-
gericht.
„Vertel u inij eens," hijgde ze. „ls de
gang naar het gewelf verstopt. Kan d'r
niemand meer door?"
In 1908 brak dit alles af; uw advocatuur,
reeds vroeger verlaten en uw secretariaat
van den Raad van Tucht op de Koopvaar-
dij, uw lidmaatschap van de Prov. Staten
en van den Gemeenteraad, uw wethouder-
schap en uw lidmaatschap van de Staten-
Generaal. Gij werd toen tot een kabinets
formatie geroepen en trad op als minister
van Binnenlandsche Zaken in het naar u
genoemde kabinet, dat tot 1913 zitting
had.
Kort daarna naamt gij zitting in den
Raad van State en in 1918, nadat de kie-
zers u weder tot lid van de Tweede Kamer
hadden benoemd, werd die rustige zetel
van Staatsraad weder .rlaten voor de ac-
fieve politiek en aanvahidde gij de porte
feuille .van Justitie in het kabinet Ruys de
Beerenbrouck.
Een eerbiedvvaardigc staat van dienst.
Van uw 30e levensjaar af, dus 40 jaren
onafgebroken in publieke ambten en van
dez.- vier decenn es, bijna drie op een voor
aanstaande en verantwoordelijke plaats in
de actieve Iandspolitiek of in het bestuur
van de hoofdstad, een niet gering deel
van dien tijd twee, elk op zichzelf reeds
belangrijke ambten vervullend, namelijk
Kamerlidmaatschap en wethouderschap van
Amsterdam.
Deze vereenigend op een wijze, die u lof
deed toekomen van vriend en tegenstan-
der. Ik weet wel, dat op die vereenijgimg
captie is gemaakt in den Raad van Amster
dam, maar ook, d'at dit op niets uitliep.
Ook in de hoofdstad werd in steeds rui-
mer kring door u vertrouwen gewonnen
en drie malen werd gij als wethouder ge-
kozen. Zij, die in dien tijd van nabij met
u samenwerkten, getuigen, dat gij een van
de meestbeteekenende wethouders van de
hoofdstad zijt geweest.
De heer Idenburg gaf daarna een zeer
uitgebreid historisch overzicht van de poli-
tieke loopbaan des heeren Heemskerk tot
aan diens tweede ministerschap, dat, hoe*
wel nog met afgeloopen, de poging deed
zien om tegen revolutie het gezag der wet-
geving te schragen.
Na nog een enkel woord te hebben ge
sproken over het persoonlijk en huiselijk
leven van den jubilares, beslpot de heer
Idenburg zijn rede met het aanbieden van
een herdenkings-penning, waarop de beel-
tenis van minister Heemskerk.
Een telegram van de Koningin.
Daarna deed de heer Idenburg voorle-
zing van het volgende telegram van H.M.
de Koningin uit het Loo ontvangen:
„Het is mij een behoefte u heden met
uw zevenstigsten verjaardag mijn oprechte
gelukwenschen aan te bieden. Dankbaar
gedenk ik daarbij de talrijke en groote
diensten den lande en mij gedurende uw
lange en eervolle loopbaan bewezen. Mo-
ge gezondheid en werkkracht nog lange
jaren onverzwakt uw deel blijven."
{get.) Wilhelmina.
Minister Heemskerk nam daarop zelf het
woord.
Het was spr. een behoefte eenige woor
den van antwoord te zeggen op de wei-
sprekende en schoone rede van den heer
Idenburg.
Een dag als deze is inderdaad een bui-
tengewone dag en indien iiij stil voorbij
ware gegaan, zou spreker zich ook niet
beklaagd hebben.
De vele bewijzen van vriendschap en
welwillendheid dezen dag ontvangen, doen
het hart goed en spr. is daarvoor dan
ook harteiijk dankbaar, hoewel hij na de
hem gebraciite hulde slechts wil zeggen
Soli Deo Gloria (van Hem alleen is ons
heil).
Ook komt spr. op dezen dag voor den
geesi de herinnering aan net ouderlijK huis,
waar spr. veel geleerd heeft, wat later
van hoog gewicht is gebieken. Ail^reerst
heeft spr. daar geleerd, dat men vooral
vaderlander moet zijn. Als goede vader-
landers moeten we alien medewerken aan
„lk weet niet, hoe lang de tunnel is,
maar het ziet er niet naar uitf, of de boel
gauw opgeruimd zal zijn. Over een meter
of tien lengte is de heele boel verstopt en
me dunkt dat twintlg man wel een week
werk zullen hebben, om alles op te rui-
men," meende Stella. Ze had haar zelfbe-
heersching weer volkomen teruggevonden
en probeerde nu allerlei vragen te stellen.
Maar juffrouw Pilcher scheen tevreden nu
ze begreep, dat de tunnel met langer een
doorgang bood en kleedde haar antwoor-
den zoo handig in, dat Stella er niet ach
ter kon komen, hoeveel het oude mensch
wist. Na een poosje gaf ze dan ook haar
pogingen op in de overtuiging, dat Kezial
Pilcher niet begreep hoe het plan mislukt
kon zijn, en bevreesd was, dat zij voor die
mislukking verantwoordelijk zou worden
gesteld door iemand, waar ze doodsbang
voor was.
„Dit schepsel heeft zich aan haar instruc-
ties gehouden. Het ventje heeft het corn-
plot verijdeld en ons het leven gered," be-
sloot Stella bij zich zelve. En op het
oogenblik .scheen dat haar van meer be
lang, dan het behoud van het meisje,
tegen wier leven zij had samengespan-
nen. Haat en wraakzucht hadden nog
de overhand op haar jaloezie, en zij zat
nu reeds te overleggen, hoe ze haar mede-
Elichtige, die zoo verraderlijk gehandeld
ad, het kind van de rekening kon doen
worden.. Dat zou moeilijk gaan, zonder
zich zelf aan misdaad schuldig te maken,
begreep ze.
Want ze was er van overtuigd, dat
Guyse niet alleen Cosmo Lynne, maar ook
haar had willen dooden, door het „onge-
luk" eenvoudig te laten plaats grijpen, als
zij alien ojr weg naar het gewelf waren, in
den gezonden opbloei van ons nationaal
leven en aan een gezond staatsbestuur.
Wanneer spr. denkt aan zijn jeugd, dan
doet net hem leed, dat zijn academifc-
vrienu, prof. v. d. Vlugt, door ziekte ver-
hinderd is hier aanwezig te zijn. Hij had
hem zoo gaarne hier gezien.
Waar spr. aanvankelijk de leer van de
Staatssouvereiniteit lmkligde, heeft hij_ la
ter de overtuiging gekregen, "dat ecTiter
de anti-revolutionnairen gelijk hadden.
In zijn werkkring als advocaat en later
als wethouder van Amsterdam is spreker
met allerlei lagen der burgerij in aanra-
king gekomen en hij kan wel zeggen, dat
hij steeds met opgew ektneid heeft gewerkt,
om de zaken vap Amsterdam op gang j
te helpen houden.
Wat zijn politieke werkzaamheden be
treft, merkt spreker op, dat, indien we
overtuigd zijn, dat we moeten hebben een
politiek, gegrond op christelijke levens-
beschouwing, we dan moeten werken op j
de basis van een gemeenschappelijke these.
Wij wenschen geen antithese en zoo die
er mocht zijn, dan is die geschapen door
en bestaat zij alleen voor onze tegenstan-
ders.
In de grondstelling van de staatskundige
werkzaamheid is allereerst een element van
verzoening gelegen en in wat antithese
genoemd wordt, ligt een schat van sociaal
gevoelen. Daaraan hebben we in de eerste
plaats behoefte.
Het komt er voorts op aan,"5at we alien
God dienen. We hebben den duren plicht
de handen ineen te slaan en eendruchtig
samen te werken.
In dit verband herinnert spreker slechts
aan het gezegde: Door eendracht groeien
de kleine zaken, door tweedracht storten
groote tyaken ineen.
Voor alien, die een christelijke levensbe-
schouwing hebben, geldt, dat zij het vader-
land moeten steunen tegen de stormen, die
wachten zijn en den nood van "de tijden,
die spoedig meer geopenbaard zal worden.
Spreker dankte voorts harteiijk voor het
telegram van de Koningin, en spreker
hoopte vurig, dat de troon van H. M. be-
vestigd zal worden tot in de lengte van
dagen, tot heil van het Nederlandsche
volk.
Tenslotte merkte de heer Heemskerk op,
dat dit alleen geschieden kan, wanneer
niet vergeten wordt, dat we eendrachtig
moeten samenwerken op de wijze, zooals
God dat wil. Daarvoor schenke God zijn
zegen.
Met een woord van dank aan alle aan
wezigen eindigde de Minister zijn rede.
DE NIEUWE STATEN-GENERAAL.
Zittingsduur en vergoeding der Kamerleden
Zooals men weet, zal 25 Juli a.s. de zit
ting van de Staten-Generaal worden ge-
Opend ter behandeling van de tweede le-
zing van de Grondwetsherziening. Deze
zittingsperiode zal officieel tot Zaterdag
voor den tweeden Dinsdag in September
duren. Legislatief wordt deze periode als
een zittingsjaar beschouwd, zoodat de
eerstvolgende verkiezing voor de Tweede
Kamer, weike om de 4 jaar aftreedt
tenzij er eeraer Kamerontbinding zou
plaats hebben in 1925 moet geschieden.
Watevenwel de vergoeding voor de
Kamerleden betreft, geldt, naar men aan
de Maasb. van zeer bevoegde zijde mee-
deelde, de periode voor de Grondwetshcr-
zieniiTg niet als een vol zittingsjaar. De
Tweede Kamerleden genieten voor de au-
derhalve maand een vergoeding van ander-
half-twaalfde van 300U gulden, of 375 gld.
De verhoogde vergoeding van 5000 gld.
per jaar wordt pas van kracht, wanneer
de nieuwe Grondwet in werking treedt. Is
dit op 15 October van dit jaar, dan ge
nieten de zittende Tweede Kamerleden
van dien datum af de vergoeding van 5000
per. jaar.
plaats van te wachten tibt Cosmo en zij
zich wat van Clarice hadden vtcrwijderd,
zooals afgesproken was. Zij was boos op
zichzelve, dat zij, die Guyse zoo goed
kende, hem zoo blindelings had vertrouwd,
dat ze haar leven in de waagschaal had
gesteld. En maar al te duidelijk besefte
ze n u, hoe gevaarlijk zij kon worden voor
alien, die in het complot waren betrokken
en wier geheimen zij kende.
Zij ging weer achter het gordijn, en zag
dat Cosmo klaar was met zijn onderzoek,
en Zebby's voet nu verbond met windseien,
die hij altijd bij zich had. Hij wierp haar
over zijn schouder een blik toe en ging
door met zijn werk zonder een woord te
zeggen. Er was iets in zijn oogen, dat haar
angstig maakte en ze wist, dat hij bezig
was dit nieuwe probleem te ontraadselen.
Guyse had haar immers gewaarschuwd,
dat Cosmo alles en iedereen verdacht. Het
verbinden duurde nog al lang en toen de
dokter eindelijk klaar was, begon de sche-
mering al te vallen en was de hut bijna
donker, doordat er maar een heel klein
raampje in was.
„Zie zoo, vent," zeide Cosmo, eindelijk
opstaande. „Nu moet je nog een paar da
gen doodstil blijven liggen en dan zal het
wel weer schikken. Je hebt nu zeker al
wat minder pijn, is het niet?"
„Ja, dokter," antwoordde de jongen. „Nu
gaat u zeker weg met de mooie dame."
„Ja, dat zal wel mdfeten. Maar mor-
gen kom ik nog eens naar je kijken."
Zebby's mooie oogen keken in de rich-
ting van de tunnel, waar hij door zijn ge-
fluit zoo'n verwoesting had aangericht.
„Zoudt u eerst misschien nog eens willen
zien, of de gang heelemaal verstopt is?"
vroeg hij.
DE TABAKSWET.
Nu de verkiezingen achter ons liggen
acht „de Standaard" zich geroepen om op
wijziging van de Tabakswet aan te drin-
gen, teneinde aan de bezwaren van kleine
en middelgroote fabrikanten tegemoet te
komen.
Het stuksgewijze „ringen" der sigaren,
en in het kleinere bedrijf schijnt de aan-
schaffing van machines daarvoor niet loo-
nend te zijn, wordt ons beschreven als „be-
slist ondoenlijk". En tal van andere bezwa
ren worden vermeld.
Wie rekent op de afschaffing van de ta-
baksbelasting is een zot. Eerder moet re
kening ge'houden wbrden met een verhoo-
ging. Trouwens, in Groot-Brittannie en
Ierland, met zijn 45 millioen inwoners,
brengen de invoerrechten gn accijnzen op
sterke dranken en tabak ongeveer 350 mil
lioen pond sterling of 4200 millioen gul
den per jaar op.
Bij gelijke heffing zou hier te lande de
opbrengst ongeveer 600 millioen per jaar
bedragen, wat nagenoeg elke andere be-
lasting overbodig maken zou.
Laat men daarom de afschaffing der
heffing op tabak maar voorgoed uit
't hoofd zetten. Doch dat verplicht tege-
lijkertijd tot zoodanige regeling, dat onze
nijveren er den minsten overlast van on-
dervinden.
CONTROLE OP VREEMDELINGEN IN
BEZET DU1TSCHLAND.
De Minister van Buitenlandsche zaken
vestigt er de algemeene aandacht op, dat
blijkens ontvangen inlichtingen de con-
trole op vreemdelingen in het bezette Duit-
sche gebied onlangs aanmerkelijk is ver-
scherpt. Vreemdelingen wier paspoorten
niet geheel in orde zijn en die niet van een
geldig Duitsch visum voorzien zijn, stellen
zich bloot aan hooge geldboeten of in hech-
tenisneming, alsmede aan het in rekening
brengen van hooge rechten voor ontbre-
kende of onregelmatige Duitsche visa.
Bij langer verblijf dan waarop het visum
recht geeft moet voor den afloop daarvan
verlenging bij de Duitsche overheden wor
den aangevraagd. Vergunning tot vesti-
ging of tot een langdurig verblijf is thans
moeilijk te verkrijgen in het bijzonder voor
Keulen, met het oog op den daar heer-
schenden woningnood.
VERLAAGD REIZIGERSTARIEF VOOR
JAARBEURSBEZOEKERS.
Door de Nederlandsche Spoorwegen is
bepaald, dat ten behoeve van de van 49
September a.s. te houden Zevende Neder
landsche Jaarbeurs aan houders van drie-
daagsche toegangskaarten een reductie van
50 pCt. wordt verleend op den prijs van het
terugreisbiljet.
ONRUST ONDER HET SPOORWEG-
PERSONEEL.
In een vergadering van de afdeeling
Utrecht van den Protestantsch Christeiij-
•ken Bond van Spoor- en Tramweg-perso-
neel is de volgende motie aangenomen:
„De vergadering; gehoord de besprekin-
gen omtrent het laakbare optreden van den
Minister van Waterstaat inzake de verla-
ging der loonen van het werkplaatsperso-
neel met 10 pCt. en de voorstellen tot aan-
merkeiijke vermindering van de inkomsten
voor het geheele spoorwegpersoneel; pro-
testeert tegen de eenzijdige wijze van han-
delen, waardoor de beZuiniging in het bij
zonder wordt gezocht bij de laagste loonen
en dringt er bij het hoofdbestuur met klem
op aan, te bevorderen, dat in samenwer-
king met andere organisaties een onder
zoek zal plaats vinden naar het financieel
beheer der maatschappij; dat de organisatie
ties grooteren invloed zullen krijgen inzake
het financieel beheer; dat met alle geoor-
loofde middelen actie zal worden gevoerd
om te komen tot niet-invoering van de
goedgekeurde loonsverlaging voor het
werkplaatspersoneel op 30 Juli a.s., en dat
„Ben je bang voor de geesten?" plaag-
de Cosmo, aan zijn verzoek voldoende.
„Ja, hoor. Alleen een heele dunne geest
zou er door kunnen kruipen. Je bent dus
veilig als ze ten minste geen ander pad
kunnen ontdekken."
„Neen, dat kan niet," verzekerde Zebby
met nadruk.
Juffrouw Pilcher was rustig, toen ze
weer bij haar kwamen en Cosmo, die nog
niet wist, hoe hij zich tegenover de hut>-
bewoners gedragen moest, wilde haar niet
storen. Geen oogenblik geloofde hij aan
een noodlottig toeval, maar hij moest tijd
hebben om al zijn indrukken te verwerken,
eer hij een beslist oordeel kon geven over
het al of niet schuldig zjjn van verschil-
lende personen. En zelfs al had hij zich
sterk genoeg gevoeid om een openlijke
beschuldiging uit te spreken, dan nog wist
hij niet zeker, of dat wel verstandig zou
zijn. De r amp, die hen zoo juist bedreigd
had, kon wel eens een laatste poging
van den vijand zijn, die nu tijd moest
hebben om weer een nieuw wapen te sme-
den en... binnen een paar dagen kon hij het
rapport van het scheikundig bureau ver-
wachten.
Er was veel tijd heen gegaan met het
masseeren van juffrouw Pilcher en het
verbinden van Zebby; de zon was al on-
der en het was al bijna duister, toen ze
het pad, dat naar het strand leidde, langs
liepen. Stilzwijgend schenen ze te zijn
overeengekomen Cosmo en Stella had
den daar goede redenen voor om niet
meer te reppen van het ongeluk, waarmee
ze in gedachten natuurlijk nog voortdu
rend bezig waren. Maar er was nog iets
anders, dat hun aandacht trok.
(Wordt vervolgd.)
eEnssaEsBer.iesHR' 1-trvxyjm
