De liutlt migui SJfeTTK
BURGERUJKEN STAND.
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
Prambozensaas over A.. J. P's
Vanille-CrSmepuddtn^, met den
heerlijken V'andle Roonismaak, brengt gioote
vreugde in 't huisgezin. 6
HET ZOOVEELSTE NOODLOTTIGE
SCHOT.
Dezer dagen is voor de zooveelste maal
iemand het slachtoffer geworden van de
nalatigheid, welke bezitters van vuurwa-
penen maar al te dikwijls bezitten^ ul.
den loop van hun geweren niet na te kij-
ken voor het mogelijke achterblijven van
een patroon, alvorens de wapenen weg te
zetten.
George Probert, een soldaat van de re
serve, te Oldbury, in het Engelsche graaf-
schap Worcester'snire, was bezig zijn ge-
weer schoon te maken, dat hij eenige da
gen geleden gebruikt had. Hij kwam daar-
bij met zijn vinger aan den trekker, en
een achtergebleven patroon ging af. De
kogel drong door den zolder, doorboor-
de net jlunne bekleedsel van een divan,
-en trof de zuster van Probert, de lbjarige
^giies, die op dien divan lag te rusten,
in de zijde. Zij stierf enkele uren daarna.
Bij zijn verdediging voor de rechtbank
voerde de rampzalige Probert aan, dat hij
aan een schietoefening had deelgenonten
en dat na het schieten, het commando „aan
den schouder geweer" was gegeven, doch
voordien niet de magazijnen waren n^ge-
zien. Zoo was het waarschijnlijk geko-
men, dat de patroon in het magazijn van
zijn geweer was achtergebleven.
De rechter sprak den man natuurlijk
vrij van elken opzettelijken schuld, doch
hij laakte ten zeerste het optreden der
militaire autoriteiten, die na het schieten
de waoens niet nauwkeurig hadden gecon-
troleera.
EEN LAW1NE DEED DE BEKL1MM1NG
VAN DEN MOUNT EVEREST
MISLUKKEN.
Over de laatste uren van den zwaren
tocht naar den top van den Mount Everest
schrijft de leider-generaal Bruce in de Ti
mes:
Den zevenden Juni deden wij onze laat
ste poging. En juist daarbij kregen wij on-
gevallen, die de successen, welke wij tot
dien bevochten hadden, een triesten bij-
smaak gaven. De Everest blijft te duchten,
vooral wanneer de moessons tegen hem
aanstorinen. Wij vreesden een moesson en
haastten ons dus, Strutt, Morshead en
Longstaff moest ik terugsturen naar Dar-
jeeling, geneeskundige behandeling was
voora! voor Morshead hoogstnoodig. Nor
ton en kapitein Bruce moest ik ook ver-
bieden nog hooger te stijgen, daar hun ge-
zoudheidstoestand veel te wenschen begon
ovei te laten. Zes man bleven dus over.
Daarvan werden Somervell, Mallory en
Finch aangewezen om, zoodra moge'ijk, op
te breken en de laatste zware klimpartij
te beginnen. Maar een hevige sneeuwstorm
begon alle hoop op een kans van slagen
te benemen. Finchs krachten begonnen
Darjeeling onder coster's handen t: steilen
Zoodra den 8sten Juni de zon doorbrak,
begonnen Mallory, Somervell en Cawford
een pad te hakken en trappen uit te hou-
wen in de richting van den noordelijken
top. 14 koelies volgden hen op den voet,
beiaden met voedsei, zuurstoftoestellen enz.
Langs iederen gewonnen meter werd een
lijn gespannen en het had er veel kan, dat
onze laatste krachten net toereikend zou-
den zijn, om den top te bereiken. Maar
'smiddags om halfeen hoorden we een oor-
verdoovend gekraak boven ons aan den
noordpiek. Een lawine brak neer en sleepte
de drie spitsloopers mede; aan hun touvv
hing ook nog een koelie. Zij gleden een
vijftigtal meters met de sneeuw mede en
werden toen gestuit. Zij konden zich red
den en keken direct uit naar de dragers,
die aan het tweede touw hingen. Ettelijke
meters lager vonden zij ze, op den rand
van een smalie, diepe ijsspleet. In die spleet
hingen twee draaglijnen af.
Drie mannen konden zij redden, hoewel
die diep begraven waren onder de sneeuw.
Een vierde werd gevonden, totaal ver-
suft van zijn val, maar de rest lag op den
bodem van de spleet inet.de halve lawine
bovenop zich.
Wat men ook deed: na uren reddmgs-
pogingen moest men de hoop opgeven van
de zeven man alien terug it: zien: slechts
een had men kunnen vrijmaken onder de
sneeuw uit.
Nog nooit was een expeditie zoo uitge-
rust voor een "Himalayabeklimming als
wij, daarom trof ons de dood van zeven
onzer beste dragers te meer.
Wij moesten terug. De laatste kans was
verkeken.
Dit jaar valt er aan een beklitnming
van den Mount Everest niet meer te den-
ken. Te kort is de periode van dragelijk
weer. En zelfs: al heeft men de weersom-
standigheden mede, dan nog zijn de felle
winden uit het We den bijna on\eruraaglijk.
Als alles goed gaat, en wij met het ont-
binden van onze expeditie geen tegen-
slag ondervinden, hopen wij einde Augus
tus te Simla te zijn.
EEN NIEUWE STER.
In Queens Hall te Londen heeft dezer
dagen een heel mooi jong meisje gedebu-
teerd en heel de stampvolle zaal was en-
thousiast over haar stem en haar voor-
dracht die eenig moeten zijn in de wereld.
Alice Warwick was nog slechts enkele
maanden geleden straatzangeres. Een mu-
ziekleeraar hoorde haar zingen en stond
verstomd over de helderheid en den om-
vang van haar stem. Hij zeide haar wie
en wat hij was en bood haar aan, haar
zang-onderricht te geven.
En thans reeds biedt men de kortge-
leden nog zoo arme straatzangeres van alle
zijden fortuinen aan om zich te doen hoo-
ren in alle hoofdplaatsen der wereld. Wel-
dra vertrekt zij naar Amerika.
DE GEVAARL1JKE ST AD.
Jean Bortheame, brievengaarder in het
stadje Vailly (Aisne), kreeg het daar dik
wijls met zichzelf te kwaad, verlangend als
hij was naar het vroolijke leven van Parijs.
Nu en dan moest hij er dan ook tusschenuit.
Braaf staatsdienaar als hij was, en be-
vreesd voor diefstal in zijn afwezigheid.
stak hij bij die gelegenheden steeds de kas
van zijn kantoor bij zich. Bij zijn jongste
uitstapje ontmoette hij twee bekoorlijke Pa-
risiennes. Zij hielden hem aan de praat, en
toen de brievengaarder weer goed en wel
bij zijn positieven was, miste hij de kas.
Een medeplichtige van de dames had den
zak met geld en waardepafiieren van den
trouwen beambte weggenomen, en hem zoo-
lang in bewaring gegeven in het cafe van
den heer Vivien, rue de Rivoli 35. Deze,
'n nieuwsgierig man, opende den zak pluis-
de den inhoud na, en bevond, dat hij 380.000
francs aan geld en waarden bevatte. Hoe
wel niet voor 'n klein geruchtje vervaard,
schrok de heer Vivien bij het zien van deze
groote som, toch uitermate, zoo zelfs, dat
iiij naar den dichtsbijzijnden politiepost
kuierde en den commissaris een ouden
bekende trouwens van een en ander op
de hoogte stelde. Terwijl men aan het pra-
ten was, kwam hevig ontdaan de brieven
gaarder op het bureau; men liet hem uit-
spreken, en toen alles conform de waarheid
bleek, overhandigde de commissaris hem
den verloren zak. De vreugde van den be-
stolene is te begrijpen; hij omhelsde den
braven heer Vivien herhaalde malen en be-
loofde den commissaris zijn elegante bezoe-
ken aan de hoofdstad te zullen staken.
De heer Vivien verliet zeer tevreden over
zichzelf het bureau, beiaden met de lofuitin-
gen van den menschkundigen commissaris.
Het eenige wat hem hinderde bij zijn vol-
doening over het goede werk, dat hij ver-
richt had, was echter een lichte, doch
groeiende bezorgdheid over hetgeen zijn
vaste klant, de handige dief, van den geld
zak wel zou zeggen.
VOOR DE POSTZEGEL-LIEFHEBBERS.
Op een postzegelveiling te Parijs werd
voor een zeldzaam postzegel van Britsch
Guiana een cents zegel van 1856, een prijs
betaald van 300.000 francs, plus 52.500
francs aan belasting en verdere kosten.
De geheele opbrengst van de derde vei
ling, waarop de verzameling werd verkocht,
was 2.74S.0C0 francs en het totaal-gene-
raal van de drie veilingdagen was ruim zes
millioen francs.
Voor een serie zeldzame postzegeis van
Nieuw-Zuid-Wales betaalde dezelfde liet-
hebber die de Guiana postzegel had ge
kocht, de heer Hugo Griebert uit Londen,
den stevigen prijs van 1580 pond sterling,
dat is bijna 19000 gulden.
Postzegel-liefhebbers zal het wel inteies-
seeren dat, ter gelegenheid van de aan-
staande kroning van den koning van Roe-
meriie, op 14 Augustus a.s. een serie her-
mnei ingszegels zal worden uitgegeven, die
maar drie dagen geldig zullen zijn.
AUTO-ONGELUK.
Te Tracy-Bocage bij Caen is het vol-
gende auto-ongeluk gebeurd: Een auto,
waarin vier mensdren zaten, rijdende met
'n zestig kilometervaart, moesti plotseling
uitwijken voor een kindje van vier jaar.
Het kleintje werd echter toch aangereden
en met schedelbreuk in hopeloozen toe-
stand opgenomen. Bij zijn poging om het
kleine kind te ontwijken had.de bestuur-
Uft dr...1.utiife'TiiiiL.Y"dTO,fi,-flai hi] Te-
tuige verplicht den eed af te leggen wei-
gerde nu ook het heilige boek te kussen.
De rechter echter bleef de handeling
eischen op grond, dat de wet het nu een-
maal gebood en dreigde bij niet nakoming
met den voorgeschreven straf. Daarop ver-
klaarde de arts zich bereid tot den kus,
verzocht echter dringend het boek dan ten
minste te mogendesinfecteeren! Dit
verlangen verraste den rechter. Intusschen
daar hij geen paragraaf in het wetboek
kon vinden, die de handeling nadrukkelijk
verbood, gaf hij zijn toestemming. De arts
haalde hierop een fleschje uit zijn zak en
begon te desinfecteeren. Toen hij daar-
mede gereed was, kuste hij de ontsmette
plaats en legde dan zijn getuigenis af.
DIEF VAN STEUNGELDEN.
Karl Fritscher. penningmeester van het
Amerikaansche ondersteuningscomite voor
de noodlijdende Weensche kinderen, zit te
Weenen in hechtenis, als verdacht van ver-
duistering van meer dan 17 millioen kronen.
Gearresteerd werd hij te Villach, aan de
Italiaansche grens, met een reispenning van
7i/2 millioen kronen in zijn bagage.
Bij een eerste verhoor ontkende Fritscher,
dat het mogelijk zou zijn, eenige fraude in
zijn beheer der ondersteuningsgelden aan
te toonen, maar later bekende hij alles en
gaf als verontschuldiging op, dat zijn vrouw
ziek was, en hij veel geld noodig had voor
een op.eratie, die zij -moest ondergaan. Zijn
vrouw ligt te Innsbriiek in een sanatorium.
Ook zij is ondervraagd. Het is gebleken,
dat zij van de knoeierijen van haar man
heeft afgeweten.
De Weensche bladen staan vol over het
gebeurde.
Men is er getroffen door de opzienbaren-
de arrestatie, daar Fritscher bekend stond
als een vertrouwbaar en gewetensvol man.
Handteekeningen van zijn superieuren heeft
hij nagemaakt, en zoo is hij aan de 17 mil
lioen kronen gekomen, die bestemd waren
voo het fonds, waaruit per dag een 200.000
Oostenrijksche kinderen worden gevoed.
VREESELIJK ONGEVAL.
In het dorpje Mean bij St. Nazaire, waar
Donderdagavond feest werd gevierd, is een
vrachtauto op een optocht van kinderen in-
gereden. De bestuurder kon niet tijdig
stoppen, toen hij met een veel te groote
vaart een hoek van een straat omkomende,
plotseling den stoet voor zich zag. Met voi
le vaart reed de auto op de menigte in. Ver-
schrikkelijke kreten weerklonken onder de
auto. Toen men een onderzoek instelde ble-
ken twee kinderen gedood te zijn, drie an-
dere kinderen en een man waren levensge-
vaarlijk gewond, terwijl verschillende an-
dere personen min of meer ernstige kwet-
suren hadden opgeloopen. De chauffeur is
gearresteerd.
CANADA'S OVERVLOEDIGE OOGST.
In Manitoba is de roggeoogst begonnen.
De regeering heeft haar jaarlijkschen op-
roep verzonden aan de oogsters om het
graan in West-Canada in te zamelen. 60.000
losse arbeiders zijn in dienst genomen,
want de oogst is grooter dan sinds 1915 het
geval is geweest, toen er ruim 400 millioen
bushel (1 bushel 36 L.) graan werden
binnengehaald. Hej graan is er best aan
recht kwarri in het tuintjje van een wagen-
maker. Van de twee mannen in het tuiinlfe
werd de eene op slag gedood, de andere
ernstig gekwetst.
Van de vier menschen in de auto had er
slechts een lichte kneuzingen opgeloopen.
WAAROM HIJ MUSICUS WILDE
WORDEN.
De Russische componist Saminsky ver-
telt in de „Musical Courier", dat toen Ru
binstein nog directeur van het Peterburg-
sche Conservatorium was zich een jonge
man bij hem aanmeldde, die als leerling
wenschte te worden toegelaten.
„Welk instrument bespeelt u?" vroeg
Rubinstein.
„Geen een", was het antwoord.
„Zingt u!"
„Neen".
Componeert u?"
„Neen".
,,Hebt u eenige begaafdheid voor mu-
ziek?"
„Neen".
„Houdt u van muziek?"
„Ik vindt ze afschuwelijk".
„Maar waarom komt u dan hier?
„Ik kom hier, omdat ik afgewezen ben
bij de Militaire Academie, bij de Marine,
bij de Academie voor beeldende kunsten,
bij de Gymnastiekschool, bij het Hospitaal
en bij het Krankzinnigengesticht. (Tel.).
OM EEN MAN.
In Turijn twisten vier vrouwen (in twee
kampen verdeeld) om een man, Twee be-
weren zijn moeder en twee zijn vrouw te
zijn. De man zegt niets, ook al omdat hij
door den oorlog doofstom is geworden.
Tot een jaar geleden was hij, zonder
dat men zijn identiteit had kunnen vast-
stellen, in een hospitaal te Bologna ver-
pleegd. Daar men alle hoop had laten va-
ren om er op andere wijze achter te komen
wie hij was werd zijn portret op een brief-
kaart door geheel Italie verspreid. En dat
had succes. Meer zelfs dan men redelijke'r-
wijze verwachten mocht.
Signora Fernaro te Chidi schreef: „Hij is
mijn zoon" en kwam hem opeischen. Zij
nam hem mee naar haar dorp, waar de
doofstomme in het huwelijk trad met me-
juffrouw Starnpore.
Het geluk van het jonge paar bleef ech
ter niet lang ongestoord, want een paar
dagen na het huwelijk vielen de schoone
oogen van signora Romani te Santa-Pierre
op het verspreide portret. Zij had het nau-
welijks gezien of zij riep uit: „Dat is mijn
man", waaraan haar schoonmoeder, die
juist bij haar op bezoek was, toevoegde:
,,Het is mijn zoon".
Zoo staan de zaken nu en zelfs de on-
gelukkige doofstomme hoofdpersoon kan
de kwestie niet oplossen.
EEN GEDESINFECTEERDE EED.
In Engeland geldt nog altijd een oud
wetsartikel, waarbij ieder die getuigenis
heeft af te leggen verplicht is na den eed
de bijbel te kussen. Onlangs nu heeft zich
een vereeniging gevormd, die zich ten doel
stelt op hygienische gronden deze onsina-
kelijke gewoonte afgeschaft te krijgen. Een
arts tot dit genootschap behoorende als ge-
TeTweer^vfeFtewarm is peweest. In de
laatste week van Juli zal men met den
tarwe-oogst beginnen. Voor Canada is het
afgeloopen jaar zeer voordeelig geweest
en de spoorwegmaatschappijen zijn druk in
de weer om de voor het vervoer van graan
noodige locomotieven en wagons in gereed-
heid te brengen.
DE EERSTE VROUWELIJKE
ZEE-MACHINIST.
Indien het streven van miss Victoria
Drummond, die thans werkzaam is op het
kantoor van de firma Afred Holt and Co.,
de eigenares van de Blue Funnel Line, ver-
wezenlijkt wordt, zal zij de eerste vrouwe-
lijke zeemachinist zijn.
Deze jonge dame is een stevige Schot-
sche. die een zesiarige praetische ervaring
in een machinefabriek te Dundee achter
den rug heeft.
Ik hoop binnen een maand of drie ge
heel klaar te wezen voor mijn vak, vertelde
zij. Ik zie er niet in het minst tegen op, om
daar alleen tusschen al die mannen in de
machinekamer te werken. Ik houd dolveel
van alle machinewerk, en vind mijn aan-
staand beroep verrukkelijk.
De booten van de Bule Funnel Line va-
ren op China en Australie en daar zij een
.zeer groot gedeelte van de reis in tropi-
sche. gewesten doen, is het werk in de ma
chinekamer uiterst moeilijk.
Miss Drummond is een kleindochter van
den eersten Lord Amherst van Hackney,
die in 1912 overleed.
KROON.JUWEELEN EN KERK-
SIERADEN.
De bolsjewiki hebben besloten, om alle
Keizerlijke kroonsieraden aan het buiten-
land te verkoopen. Zij denken daarvoor
700.000.000 goudroebel te zullen krijgen.
Volgens de berekening der Sovjet-autori-
teiten zal de verkoop der kerkschatten hun
ongeveer 200 millioen goudroebel opbren-
gen, dat is, tegen een huidigen koers aan de
beurs te Moskou, 35 triljoen Sovjetroebels.
Van deze som krijgt het comite voor hulp
aan de hongerlijdende gebieden slechts 10
triljoen voor den aankoop van graan. De
rest zal worden gebruikt voor algemeene
staatsbehoeften.
RECHT OP DEN DO£>D.
Het Tsjechische tijdschrift voor het recht
houdt zich, naar de wetgever in Tsjecho-
Slowakije den laatsten tijd nog niet voor
allerlei radicale hervormingen terugschrikt,
bezig met de vraag, of en hoe men het recht
op den dood op een snel, pijnloos uiteinde
in de wet zou kunnen vastleggen. De distric
ted zoo wordt uiteengezet, zijn niet groot,
zij hebben slechts in enkele gevallen een
straal van twintig kilometer. Zij hebben een
dicht telegraaf- en telefoonnet en bij onge-
vallen met zeker doodelijken afloop kon een
commissie bestaande uit een rechter, den
districtsarts en den arrondissementsarts ten
laatste binnen vier uur ter plaatse zijn, wan
neer een getroffene verlangde te sterven, om
dan te beslissen over een pijnlooze verkor-
ten van zijn lijden. Als waarborg tegen mis-
bruik zou men kunnen bepalen, dat een ver-
want, tot in den tweeden graad zijn „veto"
tegen de uitvoering van het proces kon uit-
spreken.
Het blad bespreekt dan het lot der ter
dood veroordeelden, en meent, dat een ster
ven in eenzaamheid lichter valt dan voor de
oogen van toeschouwers. Ieder die dat wil,
moet door eigen hand kunnen sterven. Een
revolver mag men den gevonnisde tot dat
doel niet geven, evenmin een mes of een
strop daarvan zou misbruik kunnen ge-
maakt worden. Men zou echter den veroor-
deelde, bij het voorlezen van het vonnis,
wanneer ook het uur waarop dit zal worden
voltrokken bekend is, een snel werkend ver-
gif in de hand kunen geven, om het in te
nemen wanneer hij een executie wil ont-
loopen. Het blad gelooft dat, wanneer men
hiertoe overging, er nooit een beul meer zou
noodig zijn, het vastleggen in de wet van
het recht op verkorting van den lichamelij-
ken of psychischen doodstrijd ware, aldus
concludeert het Tsjechische rechtorgaan,
voorzeker een daad van humaniteit.
GROOTE BEHOEFTEN AAN BANK-
B1LJETTEN.
De groote behoefte aan bankbiljetten in
Rusland is, blijkens berichten in de Rus
sische pers, oorzaak geweest, dat den laat
sten tijd vooral biljetten van groote bedra-
gen zijn gedrukt geworden. In Juni b.v. be-
trof 70 pCt. der geheele bankbiljetten-uit-
gifte groote coupures en slechts 30 percent
kleine coupures. Een en ander is oorzaak
geweest, dat in het laafst van Juni veel
menschen zaten opgescheept met biljetten
van 100 millioen roebel en hooger, waar-
voor de gelegenheid tot wisselen ontbrak.
De speculatie greep dezen toestand aan om
een wisselhandel te organiseeren, waarbij 5
pCt. wisselloon werd bedongen.
Een van de gevolgen van dit gebrek aan
klein geld was, dat vele salarissen niet wer
den uitbetaald, hetgeen uit den aard der
zaak tot ontevredenheid aanleiding gaf.
Voorts was het doen van inkoopen zoo goed
als onmogelijk, omdat de winkels geen wis-
selgeld hadden.
Thans schijnt in Moskou de toestand In
dezen weer verbeterd te zijn en ook in an
dere plaatsen verwachtte men dat aan dit
ongerief spoedig een einde zou komen.
GROOTE SOMMEN.
De heer Arkody Osipovitsj Tziprinsky,
een bankier in Odessa, die vroeger een van
de rijkste ingezetenen van Rusland was, is
dezer dagen te New-York aangekomen. Hij
vertelde dat het hem 900.000.000.000 roe-
bels heeft gekost om uit Rusland weg te
komen. Om uit de gevangenis te Sewasto-
pol te komen heeft hij 2.000.000 roebels be
taald. Zes maanden later om uit dezelfde
gevangenis te komen 250.000.000 roebel'
om een officier die in dienst van generaal
Wrangel stond die hem ter dood had ver-
oordeeld, om te koopen 250.000.000 roebel;
voor de redding van zijn vrouw uit Odessa
en haar vervoer naar Konstantinope!
de heer Tziprinsky de juweelen die ziin
200.000.000 roebel. In Turkijeverpandde
vrouw daarheen had gezonden en verkreeg
op deze wijze het geld om naar Amerika te
reizen.
ALS IN EEN SPROOKJE
Wjj zijn er ons helaas maar al te goed
bestaan dan het onze En als wij wenschen,
dat het hier wat goedkooper wordt, willen
wjj nog niet eens het onderste uit de kan
hebben door te wjjzen op de prijzen in
Thibet, waarvan kolonel HowardBury,
Ieider der Mount Everest expeditie, het een
en ander vertelt.
In dat ideale land betaalde de kolonel voor
logement in een bahoorlijk huis met grooten
tuin de somma van 35 cent per dag. Een
huisknecht stelde hem den bescheiden salaris-
eisch van 2.30 per jaar en nam genoi gen
met een enkelen uitgaansavond per week.
SARDINES EN DE GELE KOORTS.
Zuid-Amerika is berucht als het land van
de gele koorts Er is nu ontdekt, dat deze
ziekte met sardines bestreden kan worden.
De koorts wordt veroorzaakt door den
steek van een bepaald scort muskiet Nu
is men er achter gekomen, dat een sardioe-
merk, wjj bedoelen sardine-soort de »«hatta"
zich zeer goad in zoet water acclimatiseert
en wat meer beteekend, dat zij letterljjk
verzot is op de larven van gele-koorts
muskieten.
Vele chatta's zjjn dus naar de moerassen
overgebracht, waar zjj alle larven vernieti-
gen. Zoo is de sardine geworden tot wel-
doener der menschbeid.
HOEK.
GEMEENTERAAD VAN ZAAMSLAG.
jati lipwmst- fiat ev wol (ondoi.
Huwelijks-Aangiften. 5 Juni. .iohan Christoffel
Muller, oud 25 j.. jm. en Johanna Elizabeth Meeusen,
oud 26 j. jd.
Huwelijks-Voltrekking. 29 Juni. Iohan Cliristoffel
Muller oud 25 j., jm. en Johanna Elizabeth Meeusen,
oud 26 j. jd.
Geboorten. 3 Juni Catharina Elizabeth, d. van
Frederik Dekker en van Pieternella Uekker. 20 Juni.
Daniel Abraham, z. van Daniel Abraham Riemens,
en van .lanna Bareman. 27 Juni. Wilhelmina Anna,
d. van Sara Pieternella Verhelst. 28 Juni. Nicolaas,
z. van Klaas Knol en van Wilhelmina Pieternella
Meeusen.
Overlijden. 1 Juni. Pieter llaak, oud 65 j.,eehtg.
van Catharina Bareman. Anthonie van Hoorn, oud
78 j., z. van Levinus en van Maria Soheerens.
4 Juni. (.aureus Kiel, oud 67 j., eehtg. van Catharina
van Tatenhove. 10 Juni. Janna Wieland, oud 69 j.,
wed. van Cornelis Keukelaar. 30 Juni. Cornells
Machielsen, oud 10 Jinnd., z. van Marinus en van
Adriana de Meester.
Vergadering van Vrijdag 14 Juli 1922.
des namidags 1,30 uur.
Voorzitter de heer Joh. de Feijter, Burge-
meester.
Tegenwoordig de leden: J. de Visser, A. de
Feijter, W. Scheele, P. Faas, C. A. Wisse, S.
van Hoeve, D. G. Koopman, A. de Koeijer, J.
Vinke, C. de Jonge, benevens de Seeretarfs
J. Stolk.
Afwezig de heer M. Kaijser.
(Slot).
17. Voorstel van Burgemeester en Wethou-
ders tot het aangaan eener geldleeninrr
ter bestrijding van de kosten van aan
koop eener motorspuit.
Vermits de uitgaven, in geval tot den aan
koop van een motorspuit mocht worden be
sloten, niet uit de gewone middelen kunnen
worden bestreden, en bij de loopende begroo-
ting ook niet op die uitgaaf is gerekend, stel-
ien Bugemeeister en Wethouders voor, eene
geldleening te sluiten tot het benoodigde be-
drag onder de bepalingen als opgenomen in
het leeningsbesluit van 25 Juli 1921, voor-
komende in nunimer 5 der raadsnotulen.
Met algemeene stemmen wordt besloten een
leening aan te gaan van ,f 4000 tegen eene
rente van ten hoogste 6 in aandeelen van
f 400 af tet lossen in 10 jaar, te beginnen Ui
1923.
9. Voorstel van Burgemeester en Wethou
ders tot wijziging der begrooting, diens.
1922.
Burgemeester en Wethouders steilen voor de
begrooting 1922 te wijzigen als volgt:
onder de inkomsten te vermeercleren de vol-
gende posten:
premie van het rijk voor den bouw van ar-
beiderswoningen en bescheiden middenstands-
voningen .f 5000; opbrengst geldleening
7oor den aankoop van een motorspuit met toe
lehooren /4000; teruggaaf van bij voorsd""
gedane betalingen f 1534,85, totale vermeerde-
ring der inkomsten f 10534,85;
onder de uitgaven te vermeerderen de vol-
gende posten:
Jaarwedde van den ambtenaar van den bur-
gerlijken stand f 90; teruggaaf van over 1921
te veel ontvangen uitkeering volgens de wet
"an 24 Mei 189 S 156 f 731,98^; beschikbaar-
stelling kosten uitbreiding school Othene aan
de vereeniging tot bevordering van gew. lagez
onderwijs f 181,33; premie voor den bouw van
arbeiderswumngen en bescheiden midden.
standswonin6cii f 5000; aankoop motorbrami-
spuit en toebehooi en f 4000; onderhoud van
naven en ltanaalwerken f 1200, totale vermeei-
dering der uitgaven 11203,31%
onder de uitgaven te verminderen de vol gen-
de post:
bedrag enz. 668,46 ¥2, totale vermindering
fy 668,4614.
Het voorstel wordt aangenomen met alge
meene stemmen.
18, Vaststelling van de verordeningen enz.
op den Keuringsdienst.
Burgemeester en Wethouders steilen voor,
vast te steilen de volgende
VERORDENING op den keuringsdienst van
vee en vleesch in de gemeenten Axel,
Zaamslag, Boschkapelle, Overslag, Koe-
wacht en Zuiddorpe.
Artikel 1.
Deze verordennig verstaat:
onder „Slachtdieren", Vleesch", „Dooden
in nood", en „Keuringsveeaits", wat daaron-
der wordt verstaan in en krachtens de Vleesch-
keuringswet, Staatsblad 1919, no. 524;
onder: ..Keuringsdienst", den keuringsdienst
van vee en vleesch;
onder: ,,Vleeschkeuring3wet", de Vleesch-
keuringswet, Staatsblad 1919, no. 524.
Artikel 2.
Het bureel van den keuringsdienst is ge-
vestigd ten huize van den keuringsveearts te
Axel, Stationstraat G. No. 24, Telefoon No. 1.
Artikel 3.
De kennisgeving van het voomemen een
slachtdier te slachten of te doen slachten ge-
schiedt overeenkomstig de voorschriften van
artikel 2 van het Koninklijk besluit van 5 Juni
1920. Staatsblad no. 285, ten bureele van den
keuringsdienst, tusschen de uren door Burge
meester en Wethouders van Axel vast te
steilen.
Uof em Aiov Mctonw
in nood gedcod is, geschiedt overeenkomstig
de voorschriften van artikel 3 van het Ko
ninklijk besluit van 5 Juni 1920, Staatsblad
no. 285 ten bureele van den keuringsdienst,
tusschen de uren door Burgemeester en Wet
houders van Axel vast te steilen, of buiten
deze uren aan de woning van den keurings
veearts.
Artikel 4.
De keuring voor het slachten geschiedt: op
de plaats, waar het vee zich ter keuring be-
vindt, vermeld in de kennisgeving, bedoeld in
artikel 2 van het Koninklijk besluit van 5 Juni
1920. (Staatsblad No. 285).
Artikel 5.
De keuring na het slachten geschiedt:
piaatse van slachting vermeld in de kennis
geving, bedoeld in artikel 2 van het Koninklijk
besluit van 5 Juni 1920. (Staatsblad no. 285).
Van gestorven en in nood gedoode dieren ge
schiedt de keuring in een daartoe bestemd ge-
bouwtje te Axel, voor de gemeenten Axel,
Zuiddorpe, Overslag en Koewacht, en te Zaam
slag voor de gemeenten Zaamslag en Bosch
kapelle.
Artikel 6.
Op Zondag, benevens de door Burgemeester
en Wethouders van Axel aan te wijzen dagen,
wordt niet gekeurd.
Artikel 7.
Het in artikel 8, eerste lid, dier wet bedoeld
onderzoek van vleesch, of sedert de keuring in
de gemeente van uitvoer veranderingen zijn
opgetreden, waardoor het voorwaardelijk goed-
gekeurd of afgekeurd moet worden, heeft niet
plaats.
Artikel 8.
Ieder, die vleesch vervoert, in zijn bezit of
onder zijn beheer heeft, is verplicht dit op de
eerste vordering van de ambtenai'en, genoemd
in artikel 44 der Vleeschkeuringswet te ver-
toonen, en, zoo dit verlangd wordt, over te
brengen of te doen overbrengen naar het lo-
kaal voor noodslachtingen te Axel of te Zaam-
s'ag.
Bij weigering zal de overbrenging op zijn
kosten geschieden, onverminderd de strafver-
volging ter zake van de weigering.
Artikel 9.
De eigenaar, houder of hoeder van een ge
storven of in nood gedood slachtdier is ver
plicht van het sterven of afmaken zoo spoe
dig mogelijk, althans binnen 6 uren daarna,
kennis te geven en het dier, met inachtneming
der bepalingen van de Veewet, uiterlijk binnen
twaalf uren na den dood te vervoeren of te
doen vervoeren, langs den kortsten weg naar
het daartoe ingericht lokaal, te Axel of te
Zaamslag, om daar te worden afgeslacht, ten-
zij de keuringsveearts, hoofd van dienst, hier-
van schriftelijke ontheffing verleent.
Door den keuringsveearts wordt op verzoek
van den eigenaar voor de hieronder a en c
vermelde gevallen ontheffing verleend, terwijl
genoemde functionaris voor de onder b en d
genoemde gevallen ontheffing kan verleenen.
a. bedoeld in artikel 3 letters a en c van de
Vleeschkeuringswet
b. bedoeld in artikel 3 letter h van de
Vleeschkeuringswet, wanneer de keurings
veearts het slachtdier, ter plaatse waar
het zich bevindt, zonder nader onderzoek
(terstond) kan afkeuren;
c. van gestorven dieren, wanneer de keu
ringsveearts het slachtdier, ter plant^e
waar het zich bevindt, zonder nader onder
zoek (terstond) kan afkeuren;
d. van dood geboren en gestorven dieren,
genoemd in artikel 4, derde lid, van de
Vleeschkeuringswet.
Tot de kennisgeving, bedoeld in het eersle
