ALGEMEEN NIEUW8- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 7304.
Vrijdag 26 Mei 1922.
70e Jaargang.
TWBBDB BLAD
BINNENLAND.
FEUILLETON.
De Patient van dokter
Vincent.
B U I T E N LA N D.
miMENGDE BERICHTEN.
INVOERING TABAKSWET.
De minister van Financien brengt ter
kennis van belanghebbenden:
a. dat ieder, die op. 1 Juni a.s., voor zich
zelf of voor een ander, elders dan in entre
pot, ruwe tabak in zijn bezit heeft, of na
1 Juni a.s. ruwe tabak, die voor genoem-
den datum hier te lande is verzonden, in
zijn bezit verkrijgt en niet de aanvraag voor
eene bedrijfsvergunning als handelaar in
ruwe tabak of als fabrikant heeft inge-,
diend^ daarvan uiterlijlk op den eerstvolgen-
den werkdag schriftelijk aangifte heeft te
doen bij den ontvanger der accijnzen, on-
der wiens kantoor de tabak in voorraad
was of ingeslagen is;
b. dat ieder, die elders dan in entrepot
of in een pand, waarin het bedrijf van fa
brikant wordt uitgeoefend, op 1 Juni a.s.
voor zich of voor een ander, tot verbruik
bereide tabak ten verkoop in voorraad
heeft of nai 1 Juni a.s. tot ve.r|bruik berei
de tabak, die voor genoemden datum hier
te lande is veyyonden, ten verkoop ont-
vangt, daarvan uiterlijk op den eerstvolgen-
den werkdag schriftelijk aangifte heett te
doen bij den ontvanger der accijnzen, an
der wiens kantoor de tabak in voopraad
is of ingeslagen wordt.
Voor de aangifte van de tot verbruik
bereide tabak zijn ten kantore van de ont-
vangers der accijnzen aangiften kosteloos
verkrijgbaar.
Hij, die volgens de wet tot aangifte ge-
houden, zijn verplichting niet of niet vol-
ledig nakomt, of eene onjuiste opgaaf d.-et-
wordt gestraft met geldboete van ten min-
ste honderd en ten hoogste duizend gld.
Inlichtingen betreffende de hierbedoelde
aangiften worden door de ontvangers der
accijnzen verstrekt.
FAILL1SSEMENTEN VAN
QEMEENTEN.
In de ovepwegingen tot afwijzing van
de faillissementsaanvrage ten opzichte van
de gemeente Wojrtmerveer heeft het Hof
te Ainsterdam o.a. de principieele mo-
tieven aangevoeind, dat door het niet da-
delijk kunnen voldoen door een gemeente
van de te haren laste bestaande vorde-
ringen nog niet is aangetoond dat zij ver-
keeirt in een toestand door te hebben
opgehouden te betalen;
dat immejrs, waar de schuldenaresse
eene gemeente is, hayr financieele toe-
stand "met naar eenzelfden maatstaf kan
beooirdeeld worden, als dit met een an
der rechtspersoon of met een persoonlijke
schuldenaar het geval is;
dat toch de gemeente over gejieel an-
dere hulpmiddelen "beschikt, om- weder in
staat te geraken om haar burgerrechtelijke
verplichtingen te voldoen en zij bronnen
kan aanboren, welke aan andere rechts-
personen of persoonlijke .schuldeischers
niet ten dienste staan;
dat bij het onderzoek van den Hove aan-
nemelijk is gemaakt, dat bitinen een niet
te langen tijd de gemeente Wojrjmerveier
in staat zal zijn, haar civielrechtelijke ver
plichtingen na te komen, nu van regee-
ringswege middelen worden beraamd.
DE KAMERVERKIEZINGEN.
Mr. S. van Houten deelt in zijn Staat-
kundige Brieven mede, dat de candidaten
voor de Tweede Kamer op de naar hemi
genoemde lijst onderling de regeling heb
ben gemaakt, dat de mandaten, welke aan
de lijst ten deel zullen valkn, natuufllijk
wel worden toegekend naar de wet, maar
slechts zullen worden aangenomen dpor
diegenen van de candidaten (29), die
de meeste voorkeurstemmen van de kie-
zers hebben verkregen. Mr. van Houten
die nci. 1 staat, zaf dus geen zetel aan-
vaarden-
door
HAEDON HILL.
(Geautoriseerde Vertaling.)
23)
Cosmo geloofde dat geen oogenblik. De
lucifer had een oogenblik rustig gebrand.
En pas toen hij het gas wilde aansteken,
had hij toeht gevoeld. Dat beteekende na-
tuurlijk, dat Stella wilde, dat hij van haar
tusschenkomst wist. Wat kon daartoe haar
beweegredenen zijn. Hij wist het niet,
maar hij wist wel, dat haar op het tooneel
verschijnen weinig goeds voorspelde en dat
hij de comedie nu niet zou kunnen voort-
zetten.
Maar al was hij zich volkomen bewust,
dat hij zelf in den kuil was gevallen, dien
hij voor een ander gegraven had, toch be-
greep hij. dat hij niets van zijn verwarring
mocnt laten blijken. Zijn gelaat drukte niets
uit, toen hij de spreekkamer rondkeek.
Werkelijk., juffrouw Sleath, ik kan al-
leen herhalen, dat u verbazend vriendelijk
is, maar ik zie hier niets verdachts," zeide j
hij, „Ik geloof niet, dat er iemand hier in
de kamer is geweest. Alles is nog net, als
ik het verlaten heb, toen ik naar boven
ging. Ik kwam beneden, omdat ik mij on-
gerust maakte over een proef, waarmee
ik bezig ben,, en" hij wees naar den
chaos op het tafeltje „dat ziet er ook
niet hee' aanlokkelijk uit voor een inbreker.
DE TOESTAND.
Nu Lloyd George kennis heeft kunnen
nemen van de rede die Collins, het hoofd
van de voorloopige regeeriug van den ler-
schen Vrijstaat, bij de behandeling van de
overeenkomst met de Valera in de Ai'd
Fheis (het pairtijcongres van Sinn Fein)
heeft gehouden, zal er, schrijft de /N.
R. Crt., niets meer over zijn van de vreug-
de, welke hij bij zijn terugkeer te Londen
aan den dag legde bij het* vernemen van
de verzoening tusschen de twee partijen.
„De taak die wtij ons gesteld hebben'",
zeide Michael Collins, ,,is een einde te
maken aan de verdeeldheid in den boezem
van ons volk en indien, zooajs gezegd is,
deze overeenkomst het tractaat in gevaar
brengt, moeten wij dien toestand onder
de oogen zien- De overeenkomst zal aan
het land een stabielen toestand geven, en
indien het waar is dat dezie stabiele toe
stand van meer waarde is' dan elke andera
overeenkomst, moeten wij datgene onder
de oogen zien, wat wij bij' een stabielen
toestand onder de oogen kunnen zien."
Men hoorj bij deze woorden het trac
taat al scheufen. Het is dezelfde Colons
die meelrtnalen- plechtig heeft verklaard.
dat hij aan het tractaat vasthield. Het ant-
woord uit Ulster, dat ook dit zich nu niet
meer door het tractaat gebonden acht, is
er al. Ulster wil nu niets van een herjzje-
ning van de grens weten. Maar het verba-
zingwekkende blijft de volte face" van
Collins en zijn partij. Juist op het oogen
blik, dat alles aan den Vrijstaat is overge-
dragen wat nog aan Engeland's vroegere
heerschappij in Zuid-Ierland herinnerde,
het laatste militaire oefenkamp ontruimd
is en de laatste Englelsche soldaat zijn ge-
bied vefriaten heeft, vallen Collins en de
Valera elkaar in de armen. Er zijn twee
verklaringen mogelijk, of Collins heeft een
dubbelhartig spel gespeeld en zijn gehee-
le houding totdusver is een doorgestoken
kaart geweest, met het doel om alle En-
gelsche macntsmiddelen uit het land weg
te krijgen of hij is in zijn schulp gekropen
voor het geweld dat de Valera en zijn vol-
gelingen niet aarzelden toe te passen. De
eerste onderste-Hing mag niemand op licht-
vaardige gronden uitspreken, zulk een ver-
raad lijkt in strijd met den ridderlijken in-
druk, dien Collins naar buitfen toe altijd
gemaakt heeft. Maar is hij dan ook de man
om zich dooir de Valera vrees te laten
jagen? Evenmin- Maar hij kan voor het
geweld van de Valena gezwicht zijn, uit
liefde voor zijn met burgeroorlog bedreigd
land. Er was al een burgertfwist en de
Valera had bedreigd dat hij voor een bur
geroorlog niet terug zou deinzen om het
tractaat ongedaan te maken, en juist op
het oogenblik dat er geen Engelsche
machtsmiddelen meer in het land aanwezig
waren, was het gevaar voor een burger
oorlog allerdreigenst. Dan is alleen zijn
liefde voor zijn land sterker gebleken dan
zijn trouw aan het woord dat hij aan de
Engelsche regeering gegeven ,had.% Want
dit eene is nu duidelijk, bij de „verkiezing"
die straks voor een nieuwe Dail gehouden
zal worden, krijgt het tractaat met Enge-
geland geen eerlijke kans- En het eenige
vooruitzicht is nu een scherpe geloofsoor-
log tusschen Noord en Zuid.
Lloyd Geojpge heeft het groote debat
in het Lagerhuis over Genua, dat men ver-
wacht had in aansluiting op een belangrijke
verklaring van hem, afgewimpeld. Sir L.
Worthington Evans, Minister van Oorlog
en Financieel deskundige, zal een ove(r-
zicht van de uitkomsten geven, waarnaar
niemand luisteren zal. Den volgenden dag
zal Lloyd George alleen het woord nemen
om te antwoorden op de kritiek van zijn
tegenstanders. Zoo was ten minste het
program tot Dinsdagavond. Maar Genua
is alweer half vergeten onder den indruk
van de zwenking in Zuid-Ierland. Wie
kan in Engeland trouwens nog in geestver-
Dat het raam openstond Ja, wat zal ik
u zeggen. Ik ben erg slordig op die dingen
dus ik heb waarschijnlijk vergeten het te
sluiten." t
Stella's oogen gingen wat wijder open j
en er kwam ^een allesbehalve vriendeljike
trek om haar mond. Maar zij wist zich
even goed te beheepschen als Cosmo, en
met een zacht lachje, dat ze onmiddellijk
weer inhield, als was ze bang de andere
huisgenooten te wekken, zeide ze deze
vreemde woorden:
„De weg naar .de hel is geplaveid met
goede voornemens, nietwaar.en mijh voor-
nemens waren goed, dokter Lynne, dat ver- i
zeker ik u. Het spijt mij, dat ik me vergist
heb. Ik zou uw moeder niet graag storen
Goeden nacht en vergeet u nu niet het
paam te sluiten, zoodra u weer tijd vindt
om naar bed te gaan."
En met deze wparden deed de schitte-
yende verschijning dezen keer was ze
uitgedorst in geel satijn een stap achter-
uit en verdween, een geur van patchouli
achterlatend, en dat was nu ongelukkig
juist de odeur, waaraan Cosmo het meest
net land had. En patchouli en geel satijn
in den rozentuin van zijn moeder was meer
dan Cosmo verdragen kon, dat grensde aan
heiligschennis.
Hij ruimde de kamer op, borg alle be-
noodigheden voor zijn krijgslist weg en
ging in sombere stemming naar boven. Hij
had niets tegen den oorlog, maar hij hield
niet van een krijg, waarin hij niet vriend
van vijand kon onderscheiden, en de komst
van Stella Sleath deed hem zich bezargd
afvragen, of het verbond tegen hem niet
te sterk en te wijd-vertakt zou blijken. Al
voering raken over een bestand van ach»
maanden of zoo in Oost-Europa (dat bo-
vendien in zich sluit, dat men daarna alles
kan verwachten, wal men uu wil verhoe-
den), terwijl in Ierland de weg wordt ge-
effend die, consequent verder bewandeld,
moet leiden naar de oprichting van een
onafhankelijke republiek? In de Engelsche
persiis die vrees totdusver nog niet uit-
gesproken, men doet nog het zwijgen tot
vele ernstige mogelijkheden, maar uit den
algemeenen toon spreekt toch bezorgdheid
en deze gaat zelfs zoo ver, dat men ver-
klaart in het onzekere te zijn, of Collins
c.s. wel aan de uitnoodiging zullen vol
doen, om te LondCTl te komen.
Voor het lot van Europa, dat te Genua
zoo onzeker is gebleken, is het tenslotte
niet onverschillig, of Engeland met Ierland
de handen weer vol krijgt.
130 000 TELEGR'AMMEN UIT GENUA
VERZONDEN.
De directeur van den telegraaf- en tele-
foondienst te Genua heeft aan een ccirtr-
van de Times een en ander medegedeeld
over het vele werk, dat door dezen dienst
tijdens de confefentie is verricht. In to-
taal zijn meer dan 5 millioen woorden langs
de telegraafdraden gezonden. De Japan-
sche delegatie heeft alleen aan telegram-
kosten reeds het niet onaanzienlijk be-
d|rag van 1 millioen lire te betalen. Per
dag werd gemiddeld voor een bedrag van
250.000 lire vertelegrafeerd, terwijl per uur
naar Londen gemiddeld 4000 woorden wer-
den geseind.
Alleen ten dienste der verschiljende de-
legaties werden niet minder dan 600 tele-
foontoestellen aangebracht. Zelfs de kleine
postkantoortjes te Rapallo en andere klei
ne dorpjes aan de kust, waar in gewonen
tijd nauwelijks een telegram ter verzending
woirdt aangeboden, hebben in ongeveer
een maand niet minder dan 4000 telegram-
men doorgegeven. De helft van dit aarital
komt voor rekening van de Russische der
legatie.
In totaal zijn meer dan 130.000 telegram-
men verzonden, terwijl ongeveer een gc-
lijk aantal is ontvangen in een tijdvak, ge-
legen tusschen 10 Afpol en 14 Mei. De
telegraaf- en telefoondienst heeft in totaal
12 millioen lire gekost.
DE BRUID HAD BEZWAREN.
Te Dj-achten zou in de Christ. Geref, j
kerk een huwehjksinzegening plaats heb- 1
ben, welke door de tegenwerking van de
bruid niet kon doorgaan. Na de toespraak
door den predikant warden aan elk van
het jonggehuwde paar vragen gesteld, dus
ook aan de bruid. Zij had volgens de vraag
tot haar gericht, te beloven, haar man ge-
hoorzaam te zullen zijn, hem te dienen, en
te helpen, hem nimmer te verlaten, heilig-
lijk met hem te leven, enz., alles naar uit-
wijzen van het heilig Evangelic. Maar in-
stede de vragen met ja te beantwoorden,
begon de brpid, meltit de Drachtser Cou-
rant, den predikant haar bezwaren kenbaar
te maken. En of de leeraar nu al betoogde,
dat die bezwaren hier niet op hun pUaals
waren, zij hield vol, met "t gevolg, dat de
inzegening afgebroken werd en het paar-
tje naar de zitplbatsen terugkeerde.
DOOR EEN STROOM VAN 3600
VOLTS GEDOOD.
Bij het verwisselen van transformatoren
werd in de machine-fabriek „Drakenburg"
te Utrecht de 32-jarige hoofdmonteur Pee-
ters aldaar werkzaam voor het getneentelijk
electriciteitsoedrijf door een eletrcischen
stroom van 6000 volts spanning getroffen.
De ongilpkkigej naakte met den voet
sljechts even een der schakelaars aan al-
zoo een z.g. aardsltuiting veroorzakende.
waajdoor hem een stroom van ongeveer
3600 volts door het lichaam drong en hem
op slag doodde.
EEN NIET ALLEDAAGSCHE AFBRAAK.
Maandagmorgen in tie vroegte is men op
den Vleutenschen weg te Utrecht tegen-
over de J. P. Coenbrug, begonnen met een
tweetal in aanbouw zijnde woonhuizen we
der af te breken.
De bouwer dezer huizen had zich n.L,
vertel't de Tel., de vrijheid veroorloofd
we laten hier in 't midden of hij daartoe
al dan niet het recht had deze woon
huizen te bouwen op een gedeel^e van
een sloot, toebehoorende aan het Polder-
schap Hooge- en Lage Weide. Het potder-
bestuur had den bouwer, toen deze reeds
j een aanvang met den bouw gemaakt had,
behoorlijk schriftelijk gesommeerd met dien
bouw niet voort te gaan en de afwatering
j geheel vrij te laten. Niettegenstaande deze
waarschuwing werd voortgebouwd, fun-
deering, putten gelegd, muren opgetrokken
en balken gelegd. Het werk werd voort-*
gezet alsof er geen wolkje aan de lucht
was, tot Maandagmorgen, toen er een
ploeg ar'beiders van 15 man, benevens een
leider kwam aanrukken, die op bevel van
het polderbestuur, althans van zijn rechts-
kundigen adviseur, Jhr. Mr. K. J. Schor
rer, het heele bouwwerk, dat in het sloot-
water is opgetrokken, zou afbreken. Een
groote wagen met hout werd allereerst af-
geladen, om met dat materiaal eenige brug-
i gen te kunnen sliaan en het water af te
dammen, teneinde daardoor het sloopers-
werk wat te vergemakkelijken. Mr. Schorer
gaf nog eenige orders om te zorgen geen
i schade toe te brengen aan de eigendom-
i men van den bouwer en niet op zijn ter-
rein te komen, terwijl de fotograaf Joch-
man op last van den rechtskundige voor-
af een viertal opnamen deed van het bouw
werk, waarna^ de plbeg arbeiders begon
de schuttingeri weg te breken. Vervolgens
werden de bruggetjes gestagen en opme-
tingen gedaan hoever de huizen moesten
afgebroken worden.
De bouwer had intusschen op het hoofd-
bureau van poljitie een klacht ingediend
tegen het polderbestuur wegens het scha
de toebrengen aan zijn eigendomtnen, doch
de aanwezige inspecteur van pol'itie en
een agent hielden zich buiten deze civielt?
zaak en waakten alleen tegen inogelijke
ongewenschte situaties.
Toen de ploeg arbeiders aanstalten maak
te om met de afbraak van de muren te
beginnen, verlieten de bouwvakarbeiders
het werk. Alleen de onderbaas bleef op
zijn eenzamen post om de afbraak gade
te slaan.
De arbeiders werkten heel voorzichtig,
en steen voor steen werd netjes opgesta-
peld. De afbraak zou volgens deskundigen
met het oog op het betonwerk, de putten
enz., in een dag niet ailoopen zou veel
geld kosten aan de verliezende partij.
ZIGEUNERPLEIZIER.
Volgens een bericht uit Besancon, aan
het Journal, heeft dezer dagen nabij Pon*
tarlier, in de buurt der Zwitsersche grens
een formeele veldslag plaats gevonden tus
schen twee zigeunerfamilies,. de eene met
zes, de andere met acht kinde'ren.
Na een niet te beschrijven drank-orgie
raakten de beide gezinnen handgemeen.
Aan het gevecht namen alle familieleden
deel. Het einde was, dat de vrouwen en
kinderen werden gewond en de mannen
elkaar neus en ooren afsneden- Toen kwa-
men de gendarlmes tusschenbeide en zij
slaagden er in, na een klopjacht over meer
dan 20 K.M., den hoofdschuldige te ar-
resteeren.
EEN NEGER GELYNCHT.
Volgens de „Chicago Tribune" heeft te
Texarkana (op de grens van Arkansas en
Texas weer een lynchpartij plaats gehad.
De menigte brak de poort der gevangenis
open, haalde uit het gebouw een neger,
die een blanke had vermoord, bond hern
behoefde hij het meisje nog niet als zijn
vijandin te beschouwen, die handelend op-
trad, haar ontdekking, dat hij op was ge
weest en Guyse's inval had gadegeslagen
zou de taak die hij zich had opgelegd,
honderdmaal ingewikkelder maken. Als zij
alles aan haar vader vertelde, zou Guyse
al spoedig ook alles weten, en de gnoote
moeilijkheid was nu juist, dat hij er niet
achter kon komen, of ze uit de school had
geklapt of niet. v
HOOFDSTUK XIV.
Kapitein Guyse stond niet gaapie vroeg
op, zooals hij aan den dokter reeds had
medegedeeld. De eetzaal van het hotel
Metropole was dan ook nagenoeg leeg,
toen hij eindelijk beneden kwam1 om te
ontbijten, en er waren in het geheel geen
gasten meer aan tafel, toen hem eindelijk
een tongetje, „in de baai gevangen" werd
voortgezet. Eigenlijk schuwden tongen, die
niet meer bekend waren onder den naant
van schol en bot, dat gedeelte van de kust
als de pest, en de hier opgediende tong
was behoorlijk verpakt jn een kistje van
Grimsby gekomen. Maar de naam van de
badplaats moest worden opgehouden.
Toen hij bijna klaar was met zijn ont-
bijt werd de aandacht van kapitein Guyse
getrokken door een droog kuchje, dat hem
bekend voorkwam, en opziende, bemerkte
hij Signor Otto Biffa, den gerant van het
hotel, die vlak bij zijn stoel stond en zijn
biruine handen wreef, precies zooals hij
vjroeger in Cafe Stromboli, als Otto de
kellner had gestaan.
„De Signor kapitein heeft over niets te
klagen?" vroeg hij met zijn honing-zoete
stem. „Dat is goed." Die ellendige Zwit
sersche kellners maken het mij inoeilijk
om alles op peil te houden. Maar u hdbt
te zeggen een woord en ik zal hen bestraf-
fen met puntige roeden. Het heeft mij ver-
heugd kapitein, dat u gisteravond niet heeft
ondervonden moeite door de domme rege-
ling, die de provinciaalsche proprio's ge-
troffen hebben."
Guyse's eerste opwelling was om dezen
vleierigen vreemdeling eens naar hartelust
uit te schelden, hij bedacht echter intijds,
dat hij niet in Rockhaven was om zich
vijanden te maken, en hield dus zijri drif-
tige woorden nog in. Bovendien kende de
ze man de plaatselijke omstandigheden, en
zou hem dus nog van nut kunnen zijn*
„0, je bedoelt zeker, dat ik gisteravond
bijna buitengesloten ben," lachte hij. „De
portier heeft je dat zeker verteld? Ja, ik
heb een loopje gedaan op het strand en
kwam pas op slag van twaalven tepug,
maar ik wist niets van jullie malle regeling.
Je zult me een huissleutel moeten bezorgeji
Otto. |Als je ten minste wilt, dat ik hier
blijf. Heel lang zajl dat echter niet zijn,
vermoed ik."
„Daar was ik al bang voor, kapitein,"
zeide Otto met een sluw lachje.
„Wat te d'rornmel bedoel je?" vroeg
Guyse ongeduldig.
„De schoone dame was zeker wat wispel-
turig."
De kapitein had werkelijk niets van den
gerant begrepen, maar nu verhelderde zijn
gezicht. „Je bent me te slim af, Otto,"
zeide hij met een onaangenamen grijns.
een strop om den hals, en sleurde henr
zoolang door de straten tot hij geworgd
was.
Daa|rop werd aan den rand der stad
een groote brandstapel opgericht, waarop
het lijk werd verbrand.
DE KEIZER VAN ANNAM VERLIEFD:
Aan de Daily Mail wordt uit Hongkong
bericht, dat de keizer van Annam:, Khai
Dinh, verliefd is geworden op een blank
meisje, dat hij met alle geweld wil trou-
wen, een voornemen, dat de grootste op-
schudding aan zijn hof en aan zijn harem
heeft veroorzaakt.
Als dit huwelijk wordt gesloten, wordt
de keizer, op verlangen van de uitverkore-
ne zijns harten, monogaam; zijn harem-
dames worden..... verdeeld tusschen de
hovelingen.
EEN ZONDERLING.
Een -83jarige grijsaard van Fertc-Gaucher
die dezer dagen overleed, had als zijn
laatsten wil te kennen gegeven, dat hij met
muziek begraven wilde worden. ToL dat
doel had hij een envelop met 25 francs
voor het muziekgezelschap achtergelaten.
Hij had evenwel als vooirwaarde gesteld, dat
alleen vroolijke deuntjes mochten worden
gespeeld.
'Aldus geschiedde. In plaats van de ge-
bruikelijke treurmuziek speelde h'et mu-
ziekcorps de vroolijkste allegro's van zijn
repertoire. Zoo werd deze zonderling naar
zijn laatste rustplaats geleid.
Na afloop van de plechtigheid vond bo
vendien op de mafkt nog een concert
plaats.
EEN HANDIGE STREEK-
Voor de rechtbank te Berlijn werd dezer
dagen een mooj-dzaak behandeld, waarin
.zes personen wegens roofmoord op een
cafehouder terecht stonden. Bij het einde
der zitting drongen drie bekenden der be-
klaagden, blijkbaar na een goed voorbereid
plan, tot de beklaagdenbank door. Een van
hen wist den beklaagde Mass ongemerkt
een hoed in handen te geven, waarna Maas
in een onbewaakt oogenblik, terwijl men
dacht, dat hij een der toehoorders was,
de zaal verliet. De vlucht werd echter on
middellijk ontdekt en er ontstond een wil
de klopjacht. De vluchteling liep de Pfit-
zwalkerstrasse af, achtervolgd door wacht-
meesters der rijkspolitie en Schupo-beamb-
ten- Toevallig kwam een andere politie-be-
ambte van den anderen kant. Hij wist den
vluchteling te arresteeren. In de rechtzaal
vepklaarde Maass op een vraag van den
voopzitter, waarom hij was gevlucht, dat
hij „even een middagmaal had willen ge-
bruiken."
EEN INBREKER UITGEBROKEN.
Een inbreker, die in de gevangenis van
Paykhurst op het eiland Wight zijn stpaf
onderging, heeft kans gezien te ontsnap-
pen door een gat te maken in den muur
van zijn eel, na de kalk met een breinaald
of iets dergelijks verwijderd te hebben.
Hij heeft er blijkbaar een week of drie over
gewepkt en had de kalk vervangen door
gekauwd brood. Om zijn ontsnapping niet
dadelijk te doen opmerken, had hij de
steenen uit het gemaakte gat zoo in zijn
bed gelegd, dat het den schijn had alsof
er nog iemand in lag- Zijn gevangenisklee-
hen had hij, laten h'angen, vermoedelijk
heeft men hem buiten van nieuwe kleeTen
voorzien*
NOODLANDING VAN EEN K. L. M.
VLIEGTUIG IN KENT.
Het toestel H.NIA.B.T. van de Kon.
Luchtvaartmaatschappij heeft Woensdag in
den geregelden dienst op Londen vliegen-
de, bij Hythe, in Kent, een noodlanding
moeten doen. Het toestel is daarbij tegen.
een Doom gevlogen, doordat den bestuur-
der het uitzicht door dikke, laag han-
gende wolken werd belemmerd.
Het toestel is vernield.
De eenige passagier, de heer Vis, werd
licht gewond; de luchtvaarder bleef onge-
deerd.
,,Ik begrijp nu, op wie je doelt, maar
ik ben werkelijk niet naar Rockhaven ge
komen o'm de schoone te zoeken, met
wie ik reeds vroeger kennis maakte. Wat
heetf haar naar "dit gat gebracht? Dat
zal jij beter weten dan ik, want ik helb
haar al een jaar uit het oog verloren. Ik
wist niet eens, dat ze hier was, tot ik haar
een paar dagen geleden toevallig zag. Ik
dacht, als ik althans ooit over haar ge-
dacht heb, dat ze den verkeerden weg
was opgegaan."
Signor Biffa maakte nederig zijn excuse
over zijn dwaling. Het was niet meer dan
natuurlijk, nietwaar, dat hij, domoor die
hij was, het bezoek van den kapitein zocht
te verklaren door de aanwezigheid van de
schoone dame, met wie de kapitein zoo
dikwijls in het Stromboli Restaurant was
samen geweest.
„Is het mogelijk?" zoo besloot de slim-
me Italiaan zijn reeks van verontschuldigin-
gen, „dat uwe Excellenza niet weet, waar
om deze jonge dame haar bekoorlijkheden
in dit stille plaatsje verbergt, waar de da
gen zoo saai zijn en de nachten reeds
om tien uur 's avonds beginnen? Neen,
ik bemerk, dat u het niet weet, mijn ka
pitein en dat de ayme oude Otto u, wat
je noemt, een licht in de duistejjnis mag
ontsteken. Dit, Capitano, is het tehuis van
de schoone Signora Stella, die zich uit-
gaf voor masseuse. Zij is de dochter van
Samuel Sleath, den notayis en maire van
Rockhaven. Een heel brave Signor, voeg-
de Biffa er nog bij met een honend lachje.
(Wordt vervolgd).
De list van Signor Biffa.
