ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 7295.
Vrijdag 5 Mei 1922.
70e Jaargang.
~bTn¥e"n l a n d.
TWBBDB
FEUILLETON.
De PatiSnt van dokter
Vincent.
8UITENLA N D
MINISTER VAN KARNEBEEK.
Naar wij vernemen, zou de Minister van
Buiteniandsche Zaken, jhr. mr. van Karne-
beek, einde dezer week uit Genua in den
Haag worden terugverwacht.
TWEEDE KAMER-VERKIEZINGEN.
Volgens het ,,Huisgezin" heeft de R. K.
rijkskieskring Rotterdam met bijna alge-
meene stemmen een motie-Hendriks aan-
genomen, waarin de vergadering als haar
meening uitsprak, dat "het Bondsbestuur
onder geen beding verbinding van candida-
tenlijsten moet doen plaats hebben met
die der Nieuwe Ka'tholieke Partij, en een
motie-v. d. Plas, waarin geprotesteerd werd
tegen de manier, waarop de voormannen
der Nieuwe Katholieke Partijl het beleid
van Dr. Nolens als 1 eider der R.,K. Staats-
partij in opspraak hebben gebracht.
In den R. K. Rijkskieskring Dordrecht
is volgens dat zelfde blad een uitvoerige
discussie gevoerd over het feit, dat de heer
Borghols,, no.* 2 op de candidatenlijst, on-
derteekenaar was van de Haagsche Cra-
nenburghersadvertentie en onbevredigende
antwoorden had gegeven op door hem ge-
stelde vragen. Ook over het feit, dat de
heeren Kuiper (no.l op de lijst) en Veraart
de vergadering van 22 April te Utrechtl
(de Veraartvergadering) hadden bijge-
woond. Een en ander was oorzaak, dat
de vergadering met 84 tegen 31 stemmen
een motie aannam, waarin zij, van oor-
deel, dat de groslijst in den tegenwoordi-
gen vorm niet meer den wensch der kie-
zers weergeeft, besloot,' de groslijst op-
nieuw door de kiesvereeniging te doen
vaststellen.
DE EX-KROONPRINS.
Volgens een telegram van Reuter's bij-
zonderen dienst publiceert de „Times" een
inten'iew van een vertegenwoordiger van
de Amerikaansche United Press met den
ex-kroonprins op Wieringen, waatin deze
laatste zijn teleuxstelling erover uitspreekt,
dat Amerika niet op de conferentie te Ge
nua vertegenwoordigd is en de opvatting
uitte, dat Amerika en Engeland Duitsch-
land's positie beter gaan begrijpen.
De ex-kroonprins zeide niet voornemens
te zijn uit Nederjand te vluchten of een
staatsgreep te beproeven van den aard
van ex-keizer Karl. Hi] gelooft bovendien
niet irt het slagen van Putschs, maar is
aanhanger gebleven van de Duitsche mo
narchic, welke, indien ze oojt terugkeert,
dit zonder schokken zal doen. Wilson had
met zijn veertien punten Duitschland ver-
raden, was de lang gekoesterde opvatting
in Duitschland, maar de kroonprins twijfel-
de niet aan de goede bedoelingen van
Wilson, die echter niet opgewassen ge-
weest was tegen de andere staatslieden
op de conferentie van Versailles. „Jndien
Duitschland een Clemenceau had gehad"
besloot de ex-kroonprins, y,zou het den
oorlog gewonnen hebben."
EEN KOOP MET EEN REGISTRATIE-
STAARTJE.
Het volgende geval wopdt aan de N.
R. C. medegedeeld:
Iemand koopt een huis voor 10.000 gld.
De overschrijving heeft plaats. De ver-
kooper wordt betaald en ook het rijk, en
de nieuwe eigenaar denkt: zie zoo, cRe
zaak is afgedaan.
Maar neen, dat is mis. Eenige in de
wetgeving verscholen bepalingen kunnen
die rust verstoren. Zijn rust was wel is
waar niet de rust van den Nederlander,
die alle wetten kent, naar de veronder-
stelling van den wetgever, maar welke Ne
derlander kan daarop ook maar in de
verste verte bogen?
door
De fiscus kan op grond van de Re-
gistratiewet 1917 nog gedurende twee ja-
ren zeggen dat het huis te goedkoop is
overgegaan en dat er daardoor te weinig
overgangsrechten zijn betaald, welke
in des fiscus' oog opzettelijke knoeie-
rij niet alleen getroffen wordt door de
te weinig betaalde overgangsrechten, maar
ook gestraft wordt met een boete tot het
vijfvoudige bedrag daarvan. Zooals ge-
zegd, kan dit een volmaakt bona fide
kooper twee jaren lang boveri het hoofd
hangen.
Is de waarje van een huis stabiel?
Iedereen weet, dat dit de laatste jaren al-
lerminst zoo was. Het kan 25 pet. en meer
verschillen, en de schatting van een waar-
de twee jaren terug is een netelige zaak.
Hoe is het anderts te verklaren, dat in
het geval van het huis van 10 millje, een
der taxateurs op 9000 gld., een andere op
14.000 gld. kwam.,
Dergelijke taxateurs, hoewel door den
kantonrechter aangewezen, kunnen be-
lang hebben bij een hooge 'schatting,
b.v. doordat ze in huizen liandelen. in
dien alle drie te benoemen deskundigen
in de waardeering verschillen,* wordt (art.
69 Registratiewet 1917) een derde gedeel-
te van het gezarnenlijke bedjrag voor de
verkoopwaarde gehouden. Zonder eenig
voorafgaande informatie of waarschuwing
krijgt men, daar die geschatte verkoop
waarde hooger was dan de koopsom, een
sommatie thuis om binnen enkele vveken
eenige honderden guldens ten kantore van
den kantonrechter te betalen aan hooge-
re overgangsrechten plus de boete we-
gens fraude.
Het eenig redres blijft dan een request
aan de Koningin.
Is het nu billijk, worth ten slptte ge-
vraagd, dat een bona fide kooper: lo.
twee jaren lang In onzekerheid blijft zit-
ten en 2o. aan een deijgelijke boete en
vexhooging van de rechten blootgesteld
wordt, afhankelijk van het oordeel van
personen, wier onpartijdigheid niet boven
verdenking verheven kan zijn?
DE CONFERENTIE TE GENUA.
Stilstand, daarmee is Genua het best ge-
kenschetst op het oogenblik. De redac-
tiecommissie, die zich ten taak gesteld
zag het vermelde antwoord aan de Rhs-
sen net zoolang te schaven en te politoe-
ren tot de Engelschen, Franschen en Bel-
gen er zich mee verzoenen kunnen is har
der opgeschoten met haar werk, dan men
verwachtte. De neutralen, die bescheiden
achteraf dat geschaaf en gepolitoer moch-
ten aanzien, hebben den tekst,, zooals die
nu luidt en overhandigd zal worden, goed-
gekeurd.
Zou dan deze vierde week de Genuee-
sche conferentie eindelijk op glee zijn?
Neen, daarvoor gebeurt er teveel achter
de coulissen. Barthou, die met zooveel op-
hef zijn vertrek aangekondigd had, is ge
bleven. In de vejjgad'eringen is de toon
tusschen_hem en Lloyd George verbitterd
geworden; Lloyd George spreekt tot hem
als tot een afgevaardigde van een regee-
ring, wier positie netelig geworden isi.
Waajrom blijft Barthou, waarom is hem
bevolen te blijven? Omdat Frankrijk
vreest, dat Lloyd George ge'oruik zou ma-
ken van Barthou's afwezigheid, om gauw
een verdrag af te sluiten met sowjet-Rus-
land. De Fransche pers maakt het de
Fransche regeering niet gemalckelijk; het
eene blad weet dit, het andere dat. Het
Oeuvre beweert niets meer of minder,
dan dat de Russen de exploitatie van hun
petroleumrijkdommen onderhands ver-
kwanseld hebben aan een Nederlandsch
Engelsche combinatie, waarbij Belgiscbe
14)
HAEDON HILL.
(Geautoriseerde Vertaling.)
HOOFDSTUK VIII.
Juffrouw Sleath verraadt een geheim.
Lady Uvedale lag op de harde, groote
sofa in villa „Heideoord", Soms dommel-
de ze even in, om dan bij het ontwaken
weer lusteloos te bladeren in een opper-i
vlakkig Fransch novelletje. Het was buj.-
tengewoon warm dien middag, en zij had
Clarice dan ook niet op haar wandeling
willen vergezellen. Drie dagen waren ze
nu al in Rockhaven en zij kon die kleine
burgerlijke kamers niet meer uitstaan, kon
het eeuwigdurende gebabbel van haar hos-
pita bijna niet meer aanhooren, en be-
greep niet, hoe het kwam, dat haar stief-
dochter nog steeds zulk een blakende ge-
zondheid genoot. Zoodra zij in deze flieu-
we omgeving was gebracht, was er geen
spoor meer te bekennen van Clarice's- lus-
teloosheid. Het meisje werd iederen dag
opgewekter en men behoefde haar maar
aan te zien oim overtuigd te wezen, dat
Rockhaven een van de gezondste plaatsen
van Engeland moest zijn.
Lady Uvedale had zich een paar maal
afgevraagd, of het Clarice bekend was,
dat Cosmo Lynne zich in het zeeplaatsje
gevestigd had. Ze was er echter zeker
van, dat haar stiefdochter den jongen man
niet gesproken had, zoolang zij hier wa
ren, want Clarice was nog geen dag alleen
uit geweest. Lady Uvedale had ziich de
moeite getnoost om door het mulle zand
te waden en was naast het jonge meis
je op haar hooge hakjes voortgestrom-
peld over slechtgeplaveide en hobbefige
zijwegen, alles liever, dan dat Clarice de
kennismaking met den kundigen johgen
arts vernieuwde, want Lady Uvedale vrees-
de medische tusschenkomst al te zeer op
dit tijdstip van haar leven. Ze had het nu
zelfs zoover gebracht, dat ze zich zeif
eenigszins als martelaresse voor een goe
de zaak beschouwde.
Plotseling ging de voordeurbel over en
een oogenblik later verscheen juffrouw
Jessop. Lady Uvedale kon alles altijd op
het gelaat van haar hospita lezen en ze
zag nu. dat er een minachtende uitdruk-
king op lag, al trachtte de dikke ju,f-
fnouw haar gelaat in de verejschte plooi
te houden uit eerbied voor haar adellijke
gast. Lady Uvedale had al gemerkt, dat
adel in Rockhaven hoog in aanzien was,
al dagteekende haar titel ook slechts van
een paar jaar te voren.
Mevrouw, daar is juffrouw Sleath,
maar ik heb al gezegd, dat ik niet dacht,
dat mevrouw ontving," kondigde juffrouw
Jessop aan, terwijl ze angstige blikken
over haar schouder wierp, om te Zien
of de dame in kwestie haar niet gevolgd
was.
„Wie is juffrouw Sleatly' vroeg Lady
Uvedale met opgetrokken wenkbrauwen.
„De dochter van mijnheer Samuel Sleath
den notarlis, die deze kamers voor u
besproken heeft. Een vriend van uw Lon-
denschen dokter," werd er veelbeteekenend
gefluisterd; want er bestond niemand in
Rockhaven, die widens en wetens den
voorzitter van den gemeenteraad zou
tn Duitsche belangen niet vergeten zijn.
En zoo het een na het ander.
Achter de coulissen schijnen machten te
werken, die het officieele totnutoe gevolg-
de optreden der gedelegeerden te Genua,
zullen wijzigen en zelifs zoo grondig, dat
het best gebeuren kan, dat de wereld aan
het eind van deze week schrtkt van een
telegram: De conferentie ging in de week,
waarvan iedereen dacht: Nu komt het!,
uit als een nachtkaarjs.
De Belgen hebben aan de regeering te
Brussel gevraagd, of zij de conferentie
mogen verlaten, daar niemand zich meer
bekommert om de belangen van Belgie
in Rusland. De neutralen hebben al meer-
malen geuit: Wat doen wij hier in dit ru-
zie-kruithuis? Frankrijk het is genoeg
bekend, wat Frankrijk aldoor dreigt. En
de Russen vonden geen weerspraak, toen
ze heel verbaasd oprtierkten: Wij zitten
hier toch niet bij een-zenuwlijdersvergade-
ring van overwinnaars en overwonnenen?
En de Duitschers schijnen plotseling
niet meer te bestaan, noch als gevaar,
noch als mogendheid, waar men mee te
confereeren heeft op een vreedzame biji-
cenkomst, zooals er nu aan de Middelland-
sche Zee gevierd wordt. Alleen.,.. achter
de coulissen hoort men ze noemen: zoo,
Zaterdagavond te Londen, waar lord Ro
bert Cecil in een tafelrede woorden sprak,
die zuiver aan Lloyd George ontleend bfe-
ken te zijn: ,,Wij zouden nu niet met het
Duitsch-Russisch accoord opgescheept zit
ten", zeide hij, „als wij de Duitschers en
de Russen bijtijds in den Volkenbond had
den opgenomen." j
En te Moskou klinkt een nieuw drleige-
ment mocht de Genueesche conferentie
zonder goede resultaten plotseling dood
bloeden: „Wij zullen ons tot Amerika
wenden", dreigt Lenin, Amerika praat
niet, en is misschien vatbaander dan de
Europeesche rijken voor spoorwegconces-
sies en ontginningen in Sibe|rie. Hoofd-
zaak voor ons is, dat er zaken worden ge-
daan."
Als de conferentie van Genua keldert,
dan komt dat door het vetkeerd aange-
pakte Russische vraagstuk.
Wie weet, zijn de scheidsgerechten,
waartoe Maandag besloten werd, volkomen
overbodig; wij meenen de scheidingsge-
rechten, die voor elk land afzonderlijk in-
gesteld zullen worden, om ten aanzien
van de Russische staitspapieren onderzoe-
kingen te doen motatoria te verleenen en
rentebepalingen vast te stellen. De be^
doeling is, dat bezitters van Rusisksche
staatspapieren zich door middel van die
instituten rechtstreeks met de sowjet-rp-
geering in verbinding kunnen begeven.
Temeer mag men hopen, dat die instituten,
nog niet te laat verschijnen, daar zij ook
de uitgave (of de compensate van de uit-
(gave? of de compensatie voor de ont-
eigende eigendommen der buitenlanders te
behandelen krijgen.
Van de subcommissies valt ditmaal de
economische te vermelden. Haar speciale
onderafdeeling voor arbeidskwesties heeft
de voorstellen van het I. V. V. en van
Duiischland in studie genomen, die voor
stellen over de bestrijding van de werk-
loosheid.
De Duitsche werden een bruikbare grond
slag genoemd voor de besprekingen Zij
wjjzen op de geweldige werkloosheidstoe-
name over de geheele wereldzeljfs de
landen met een nog gunstige arbeidsmarkt
worden bedreigd; de gevolgen zullen niet
te overzien zijn. Om te begiitnen, kan men
paal en perk gaan stellen aan de valuta-
schommelingen.
De bestaande onzekerheid moet worden
weggenomen, anders wordt de werklust
nog meer gedrukt, dan reeds het geval is.
DE MIJNRAMP IN ROEMENIE.
De ontzettende mijnramp te Lepeny moet
dwarsboomenmen kon nooit eens we-
ten, of men hem niet nood/ig had,, als
er hypotheken moesten worden gesloten
na een slecht jaar,
„0 juist. Dan ben i:k haar vader zeer
veel verplicht en zal ik haar natuurlijk
ontvangen," antwoordde Lady Uvedale. Nu
zij in het geheel niet wist door welke
middelen men haar doel 'bereiken zou,
leek het Lady Uvedale wel interessant, om
eens kennis te maken met den plaatse-
lijken agent van Sir Vincent Carnac. Het
stond natuurlijk niet vast, dat die piaat-
selijke agent in het vertriouwen van Sir
Vincent was, maar het scheen toch wel de
moeite waarcl een bezoekster te ontvangen,
die als het ware de schakel was tusschen
haar en den wijze van Harley-Street
De dame der groote wereld, die niets
anders verwachtte dan de onhandige, 'bur
gerlijke dochter van een plattelandsadvo-
caatje te zullen zien, bleef op de sofa
liggen, maar w;ist niet hoe spoedig zij
zou opspringen, toen de schoone Stella in
de kamer werd gelaten. De elegante jonge
dame, die nu binnentrad, geleek in het ge
heel niet op de indiringerige sirene, die
Cosmo Lynne zoo brutaal had aangekeken,
en bem tot in zijn eigen bivak had be-
stookt door een ongeluk voor te wenden.
Deze juffrouw Sleath, die een keurig
geganteerd handje uitstak naar haar aan-
genaam verraste gastvrouw, was niet alleen
heel stemmig en gedistingeerd gekleed,
maar bleek ook onberispelijke manieren te
bezitten.
,»Ik hoop niet, dat ik u derangeer," zeide
ze zacht. „Ik heb vader al gezegd, dat het
niet was, zooals het hoorde, maar hij was
zoo verlangend om te hooren, hoe het
pension u beviel, dat hij op veiizoek van
zijn ouden vriend Sir Vincent voor p
worden geweten aan een ontploffing van
kolenstof. Ongeveer 160 mijnwerkers heb
ben bij het ongeluk het leven verlbren.
EEN SNEEUWSTORM IN HET EIFEL-
GEBERGTE.
Door het breken van talrijke telegraafpa-
len ten gevolge van een sneeuwsto(rpi in
het Eifel-gebergte zijn de telefoonverbin-
dingen met Frapkrijk verstoord, terwijl
ook de vejrbindingen met Trier.
Saajrbrudken en Baden ernstige stoornis
ondervinden. Men is bezig met het her-
stel der lijnen. Het telegraafverkeer on-
dervond tot dusver geen stoornisi.
WAAR MOET DE OPPERSTE RA.AD
VERGADEREN?
Daarop geeft een neutraal, zij het een
neutraal, die warm vodlt voor de geallieer-
de overwinning, in het Journal des De-
bats" antwoord. Hij pleit warm voor At-
recht, Soissons of Reims Jzooals men weet
is ook Verdun reeds genoemd).
De geallieerden, meent hij, zouden dan
een schouwspel onder de oogen hebben,
dat ongetwijfeld van invloed zou zijn op
hun beraadslagingeneenerzijds zouden zij
de verwoestingen zien, anderzijds waarne-
nemen, wat de Franschen, aan zich zelf
overgelaten, reeds verricht hebben om
hun ruinen weer op te bouwen. Wellicht
besluit de inzender zou de noodzakelijk-
heid van teruggave der voorschotten, door
Frankrijk ge-aan, op die wijze duidelijk wor
den aan zekere groote personnages, die
op zijn zachtst uitgedrukt, al een heel kort
geheugen hebben.
DE MOORD OP DE TSAREN-
FAMILIE.
Naar de „Daily Telegraph" meldt, heeft
Nicolaas Sokoloff, de man die door admi-
raal Koltsjak werd belast met het instellen
van een onderzoek naar de omstandighe-
den waaronder de Russische keizerlijke
familie werd vermoord, pertinent de bewe-
ring van Tsjitsjerin in een persinterview
tegengesproken, als zouden de Tsaar en
zijn gezin op last van een plaatselijk Sov-
jet zijn ter dood gebracht, zonder dat hij
(Tsjitsjerin) persoonlijk van een en ander
op de hoogte was en zonder dat hij kan
zeggen w-aar eventueele overlevenden der
keizerlijke familie zich thans bevinden.
Sokoloff verkiaart, dat het gerechtellijk
onderzoek onbetwistbaar heeft uitgewezen
dat het plan tot den mooird onmiddellijk
van Swerdloff, president van de Centrale
Uitvoerende Commissie te Moskou, was
uitgegaan.
Coloschkin, een man die met Swerdloff
lang samenwoonde en bevriend was met
Lenin, bracht het plan tot de executie naar
Jekatenrinenburg over. De vermoording
vond plaats in den nacht van den loen
Juli 1917.
Tsjitsjerin spreekt onwaarheid wanneer
hij zegt niet te weJen wat er van de fami
lie geworden is. Daartoe diene zegt Soko
loff, een fotografisch facsimile en de verta
ling van een cijfertelegram, dat den 17en
juli om 9 uur 's morgens uit Jekaterinen-
burg is verzonden door den voorzitter der
plaatselijke Sovjet aan den secretaris van
den Sovjet der Volkscommissarissen
te Moskou. Te zamen met 65 andere tele-
grammen werd ook de tekst van dit tele
gram in het telegraafkantoor te Jekateri-
nenburg gevonden na het vertrek der bols-
jewiki. Drie jaar lang heeft Sokoloff, naar
den sleutel van dit cijfertel)egram gezocht,
Aiet de hulp van Parijsche experts, en dien
ook eindelijk gevonden. Het luidt:
„Zeg aan Swerdloff dat de heele familie
hetzelfde lot heeft ondergaan als haar
hoofd. Officieel zal de familie eerst ster-
ven tijdens de ontyuiming."
Sokoloff voegt daaraan toe, dat het z.i.
onmogelijk is te gelooven, dat Tsjitsjerin
geen kennis dpaagt van het bestaan van
dit telegram.
uitgezocht heeft. U vindt me toch hoop
ik niet opdringerig en dit moet in het ge
heel ook niet voo,r een offencieele visite
gelden. Ik ben de onwillige bode van een
lastigen, oudenheer, die een overdreven
gevoel van verantwoordelijkheid heeft."
„Daat- u alstublieft zitten en maakt u
toch vooral geen excuses over uw vrien-
delijkheid," zeide Lady Uvedale allerliefst,
„Ik ben maar al te blij om zoo spoedig
gelegenheid te vinden om uw vader eens
hartelijk te danken voor al de moeite, die
hij zich getnoost had. Tot nu toe heb ik
dat nog niet kunnen doen, omdat ik ab-
soluut niet wist, wie zoo goed voor ons ge-
zorgd had."
Het gesprek ging nog een poosje door
over algemeene onderwerpen, maar al heel
gauw bracht Lady Uvedale het op het
onderwerp, dat haar gedachten geheel in
beslag nam Zij kon niet gelooven dat dit
knappe gedistingeerde meisje, dat zoo wel-
verzekerd in haar optreden was iets van de
zaak afwist, maar een paar handig-inge-
kleede vragen zouden misschien wat licht
kunnen ontsteken ih de duistemis waarin
Lady Uvedale wandelde.
„Het spijt me, dat mijn stiefdochter juist
is uitgegaan," zeide ze beleefd. ,^J weet
misschien, dat we alleen voor haar ge-
zondheid naar dit gat dit allerliefste plaats-
je zijn gezonden."
,xO neen," verzekerde juffrouw Sleath.
„Wij begrepen natuurlijk wel, dat Sir Vin
cent de kamers voor een patiente wensch-
te; maar ik heb geen bijzonderheden ge-
hocwd en mijn vader ook niet, ,meen ik.
Ik geloof, dat hij dacht, dat u de invalide
was."
„Neen Clarice is Iijdend; ik ben hier
maar om zoo goed mogelijk voor het lieve
kind te zorgen," kwijnde Lady Uvedale.
TER NEUZEN, 5 Mei 1922.
ORKESTVEREEN. „DE VOLh aRDING."
De oudste inuziekvereeniging ter piaatse
de orkestvereeniging „De Volharding" is
weer van directie veranderd, Sedert het
uittreden van den heer Andrews, was er
feitelijk stabiliteit in de leiding;. De oor-
logsjaren brachteri een oud-stadgenoot, den
heer L. Goudstikker weer in den kring, die
welwillend de leiding voeirde, en dje ge
durende eenige jaren voor de vereeniging
als zoodanig verdienstelijk werk leverde.
Toch kon, bij het in het buitenlands wo-
nen van den directeur, zijnentwege niet
voidaan worden aan de eischen, die voor
den bloei eener muziekvereeniging als
„De Volhajrding" behooren te worden ge
steld, en het was ook zijn wensch, dat de
vereeniging zou zoeken naar eene aitflere
kracht, die beter dan hij, aan den bloei
der vereeniging kon arbeiden.
Thans is naar men ons mededeelt, de
vereeniging er in geslaagd eene ujitste-
kende leidster te vinden, in mevrouw Dous-
sy, vroeger leerares a»an het conservatoire
te Gent, die zich heeft bereid verklaard het
orkest te leiden. Het is thans aan de
leden der vereeniging om blijk te geven
van hun willen en ook van de musici in
onze plaats om zich aldaar aan te melden,
teneinde op het gebied dat zij beoefenen
gez'amelijk iets degelijks te presteeren.
SOBEEPVAARTBEWEGING.
Gedurende de maand April 1922 pas-
seerden door de Westsluis
Zeevaart
Opvaart
Geladen op 102 stoomschepen 373597 M3.
Ledig 27 y 92472
Totaal 129" 466069 M8.
Waaronder voor Ter Neuzen-Sluisfeil
9 stoomschepen 37470 M3.
Zeilvaart
Grladen op 2 schepen 1554 M8.
Afvaart
Geladen af 66 stoomschepen 214859 Ms.
Ledig 69 254589
Totaal "135 469448 M*.
Waaronder van Ter Neuzen-Sluiskil
8 stoomschepen 28107 M3.
Zeilvaart
Geladen af 1 zeilschip 423 Ms.
Ledig a 2 zeilschepen 1663 v
Totaal 3~ 2086 Ms.
Waaronder van Ter Neuzen
1 zeilschip 532 Ms.
Binnenvaart.
In afvaart 71 vaartuigen
In opvaart 68 n
Totaal 139*
WONINGBOUW.
36790 M3.
38915
75705 M3.
Door den Minister van Arbeid is ten
behoeve van woningbouw toegekend aan
de gemeenten:
Cadzand 1075 gld. voor een woning
van A. de Nijs;
Hoek 750 gld. voor een woning van
J. Wolfent;
Hontenisse 7000 gld. voor 8 woningen
van P. F. Voet; 850 gld. voor een woning
van A. J. Tieleman; 850 gld„ voor een
woning van J. F. de Smet; S25 gld. voojC
een woning van P. Abends; 1120 gld.
voor een woning van F. v. d. Voorde;
Oostburg 640 gld. voor een woning van
De schoone Stella scheen even na te
denken over deze mededeeling; en een
zedig glimlachje speelde een oogenblik om
haar mooien mond. „Is Freule Uvedale een
heel mooi meisje met een prachtige teint
en lieve bruine oogjes; en draagt ze van-
middag een wit sebge wandelpak en een
allerliefsten hoed met roode bessen?"
vroeg ze.
,Jaj, dat moet zij wel zijn,.,. naar de
bescbrijving van haar kleeren te oordee-
len. altiians,;" antwoordde Lady Uvedale
met koele terughoudendheid. Zij kon het
nooit velen, als Clarice's uiterlijk zoo open-
lijk werd geprezen.
„Dan1" verklaafde Stella, nu hartelijk
lachend, ,|,kan Rpckhaven zich weer een
nieuwei: pluim op den hoed steken. De
lucht hier dpet heusch wondepen. Voor
ik het gerpegen had u een bezoek te breri-
gen, heb ik een eindje langs het strand
geloopen en zag daar freule Uvedale zit
ten. Zij zag er uit als Holland's welvaren,
ofschoon ze hier pas twee dagen is. Ik
kan me niet vergissen, want om u de
waarheid te zeggen bent u beiden mij 'gis-
teren aangewezen. En heusch, ik kon zoo-
even niet gelooven, dat zij de patiente
was, niettegenstaande ze den dokter bij
zfch had."
,yDe dokter?"? was de snelle vraag.
„Ja en het deed mij j^erotegen te zien,
dat u nu eens niet blent gegaan naar den
Rockhavenschen mode-dokter. Dokter T-
zard heeft al veel te lang het rijk allee;n
gfehad en hij is afschuwelijk ouderwetsch.
Hoe verstandig van u, meyrouw, om de
zorg voor uw lieve pupil op te dragen aan
den jongeren collega. Dokter Lynne is hier
r.og niet zoo heel lang; maar ik heb nooit
iets anders dan goeds van hem gehoord."
(Wordt vervolgd.)
t •-* nr --T -iirrt-i ^mrn-rmairy '^aCTrinBirmiMMi
