I P2 U 1 "H IS®
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD ¥00R ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
Jean Paul's Levana.
Levert de fijnste soorten HONINGKOEK.
No 728
Vrijdag 21 April 1922
70* Jaarga;
1 m] m m
Stoom-, Koek- Beschuitfebriek
„ST. ABTGIISE"
EBBSXB IBL-A-ID.
BINNENLAND.
B B O L A M B.
Opslagplasts voor Ter Neazen en CmslrekenFirma Wed. A, H. DQNZE,
B U 1 T E~N L A N D.
Een boek uit ooriogstijd, immers begonnen
in 1805; de schrijver noemt zijn wereld een
vulkanisch eiland, dat gloeit en beeit en
rimpelt, en dus in voortdurende beweging
is, zoodat hij bezorgd vraagt: Wat biijft er
van deze ondergaande wereld, bij zooveel
ruines vanlxet alleredelsje en beste, nog over
dan kinderen, deze reinen, riog door invloed
van tijd of stad bedorveri? Ja, klaagt hij,
de aardbol zit opgepropt met buskruit en
onder alle staatsgebouwen, leerstoelen en
tempels beeft de bodem. Onze schrijver heeft
al heel wat schriftelijken arbeid achter den
rug, maar dat waren eerst meer satirieke ge-
schriften, die afkeer uitten van de menschen-
wereld,' hij noemt ze later zelf een aziin-
fabriek! nu is hij echter wat tot rust ge-
komen. En dan schrijft hij zijti Levana, zoo
genoemd naar die Romeinsche godin, welke
de Romeinsdhe moeders aanriepen, als zij
het pasgeboren kind legden aan de voeten
van den vader, opdat hij, dat kind opheffend,
het als zijn eigen kind zou erkennen.
Zijn eliendige, eigen opvoeding 't was
de tijd van pelsmutsen, purgeermiddelen en
angst voor tocht, met daarnaast het inpom-
pen van allerlei onbegrijpelijks! deed hem
zoeken naar een betere opvoedingswijze, en
nu is hij het inzicht toegedaan, dat het onze
kinderen zijn, die ons apvoeden tot Opvoe-
ders; meer dan alle paedagogen bij elkaar.
kinderen zijn, volgens Jean Paul, ons kost-
baarst bezit. Toen Antipater van de Spar-
tanen 50 kinderen vroeg als gijzelaars,
boden zij hem in de plaats daarvan 100 aan-
zienlijke mannen aan net andersom, zeg;
jean Paul, dan de gewone opvoeders zouden
hebben gedaan.
Vaders hebben, volgens Jean Paul, over
't algemeen weinig tijd voor de opvoeding,
met twee uitzonderingen: de handelsman
en de plattelandsdominee, van weiken laat-
ste hij zoo leuk zegt, dat zijn kinderen hem
zes dagen hebben, terwijl zij hem den zeven-
den dag op een berg der verheerlijking aan-
schouwen. In den middenstand acht hij de
mannen betere opvoeders, in den hoogeren
stand de vrouwen. Maar wat kan de man
voor de opvoeding doen, b. v. een minister,
iemand die onder dienst is, een dichter of
een man van de kunst Jean Paul zegt:
Vooreerst dit: hij kan en moet veel van zijn
vrouw houden! De opvoeding van de meeste
vaders is niets dan een systeem van regels,
om zich het kind een paar schrijftafels ver
van het lijf te houden. En dan die wanhopige
willekeur! De moeders zijn echter, volgens
Jean Paul, al niet veel beter! Kortom, hij
vergelijkt de meeste ouders met dien harle-
kijn, die op het tooneel van den Hofschouw-
burg verscheen met onder ieder arm een
aktentasch, en die toen, op de vraag wat er
in dien tasch onder zijn rechterarm zat, ten
antwoord gaf: „Bevelen", en in dien onder
zijn linker? „Tegenbevelen!" Resultaat van
deze opvoeding bont- en halfkleurige
kweekelingen, of (een ander beeld)'n vuur-
werk, afgestoken onder een gietbui; zonder
verband, met verbroken figuren. en de woor-
den en namen slechts half weergevend.
Ook in dit verband waarschuwt de schrij
ver om toch vooral door te zetten, wanneer
men eenmaal met iets begonnen is, en iets
dan ook geen twee keer te presenteeren. Een
gegeven belofte worde nimmer teru^eno-
men. Vele ouders voeden dan ook maar op
voor de ouders, tot mooie ledepoppen of
een soort wekkers, die men precies zoo kan
zetten, dat zij niet afloopen, zoolang men
rust verlangt. Jean Paul is van meening,
dat de oud-Duitsche en Spartaansche zede
om lichamelijk zwakke kinderen om te bren-
gen niet zoo heel veel wreeder is dan de
tegenwoordige: zielszwakke kinderen voort
te pbnten. Hij wil niet de takken een voor
e6n begieten, maar den wortel. Daarbij is
zijn ideaal voor de opvoeding vooral: Zeer
te letten op de individualiteit. Men moet niet
alleen zijn eigen persoonlijkheid goedkeu-
ren. De vader van het kind moet tevreden
zijn, als hij de vader van het kind mag
zijn en hij moet niet 66k nog willen zijn: de
vader van den geest van zijn kind. Ook re-
kent Jean Paul niet te veel op invloed en
grijpbaar resultaat. De Romeinen hadden
voor hun kinderen Grieksche slaven als on-
derwijzers, maar hun kinderen werden noch
Grieken, noch slaven. Nergens lijken daar-
entegen de kinderen meer op de ouders dan
bij de wiiden, bij de Groenlanders en de
Kwakers.
Rekende hij niet op veel resultaat, toch
kreeg zijn Levana veel invloed; toen hij 14
Nov. 1825, geheel blind, te Bayreuth ge-
storven was, werd in den rouwstoet een
exemplaar juist van de Levana meegedra-
gen, terwijl de geheele onderwijzende wereld
van Bayreuth hem naar zijn rustplaats
bracht.
Jean Paul eischt voor alles bij de kinderen
en dus ook bij de opvoeding vroolijkheid.
Hij zegt een droef man te kunnen dulden,
maar geen bedroefd kind. Dieren zijn niet
vroolijk, zij kunnen hoogstens genieten.
Maar de Christenhemel belooft geen genie-
tingen zooals de Turksche, doch vreugde,
louter vreugde. Genot baart geen vreugde,
genot is wel 'n sterk brandpunt, maar de
omtrek biijft koud. Wil men een bewijs: men
lette op vorstenkinderen, die overvloed van
genotmiddelen binnen hun bereik vinden,
geen stap kunnen doen of zij loopen tegen
'n hoveling aan of tegen 'n preek, geen
sprong mogen doen zonder dansmeester,
geen frissche wandeltocht of 't moet zij"
achter vier paardcn. En toch hoe weird;
vreugde hebben die stakkers!
Wij noemen een tweede hoofdgedacht'
Jean Paul wenscht met gebieden. en verb:
den inaal gehouden. te zie Bij al da, ge-
commandeer is men meer bedacht o het
gemak van de ouders, dan op het heil van
I de kinderen. Ook doet men verstandige*-
door te verbieden met 'n daad, liever dah
alleen door't woord. Wil men b.v., dat het
kind niet met 'n mes zit, dan late men het
kind dat mes zelf wegbergen. Vaders han-
j delen bij deze dingen, volgens Jean Paul,
meestal wijzer en beter dan moedefs, wat hij
hieraan toeschrijft. dat het kind aanstpnds
de grootere kracht van den vader beseft. dat
de vader ook een korter commando geeft
(een vrouw heeft volgens onzer: schrijver
nog nooit een jachthond weten af te rich-
ten) en dat de vader het eens gegeven bevel
zeldzamer terugneemt. Moeders vooral re-
deneeren en argumenteeren veel te veel naar
zijn zin. Overlgens verbiede en gebiede men
niet te veel. De meeste geboden van ouders
en opvoeders werken trouwens als die op-
schriften op sommige deuren: „Deur slul-
ten!" die juist niet te lezen zijn als de deur
openstaat! Kinderen, zegt hij, leven vaak
onder zoo'n stortvloed van wetten en wet-
gevers, dat er niet zelden meer regenten zijn
dan onderdanen, en het regeerende huis
vaak grooter is dan het geregeerde. Zoo valt
men dan haast over kabinetsorders en be-
leedigde majesteiten.
Ook een van de hoofdmotieven in zijn op
voeding is dit: hij eischt volkomen waar-
achtigheid. Aan niets hapert zoo veel, als
juist hier aan. Daarom moest men ook niet
meer zeggen: „Een man, een man, een
woord, een woord", doch liever: „Een man
is maar een woord". De eerste zonde op
aarde is immers ook een leugen geweest. De
oude Pers leerde zijn kind uit de heele ethiek
slechts een hoofdstuk, n.l. dat der waar-
achtig'heid en een Engelschman kent nog
geen erger scheldwoord dan: leugenaar. In
het toernooi mocht een leugenaar niet mee-
doen. Door liegen komen de oorlogen in de
wereld. Liegen is volgens Anton in den
grond hetzelfde als liggen, d. i. onderwor-
pen zijn. De Siameezen naaien de lippen toe
van vrouwen, die gelogen hebben.
Vooral werke men de openhartigheid bij
zijn kind in de hand. Men vorme tot waar-
achtigheid, maar ook tot liefde. Liefde is
het tweede halfrond vah den zedelijken
hemel. Jean Paul is er evenzeer bang voor om
averdreven emoties te wekken bij de kinde
ren. Die maken lic'ht, dat de kinders kou
vatten en koud worden. Zijn de jongelui
misschien meer gesteld op giften van vreem-
den dan van eigen, zij houden meer van
liefkozingen van de ouders. En alleen lief-
hebbende ouders geven liefhebbende kin
deren. Na te hebben gestraft, keere men
daarom ook spoedig tot den staat der liefde
terug. Juist dan wordt uit de bittere olijven
de zoete olie geperst. Maar liefde laat zich
niet commandeeren.
Hij ziet het kinderbestaan wel zeer be-
dreigd en versomberd. En toch: wat kon
hun leven niet mooi ziin! De kinderen zijn
hem bloesems, dauwdropoels, kleine sterren.
vlinders. Deze reine en kleine wezens wor
den dagelijks uit de zwiigende en onbeken-
de wereld naar de woeste aarde gezonden,
en landen daar op slavenkusten en bii
slachtbanken en gevangenissen. maar ook
op de hoogten der Aloen en in dalen vol
bloemen, soms in de giftigste en soms in de
heiligste eeuw. Daar zoeken zij, omdat zii
den waren Vader verloren hebben, een, die
hen als zijn kinderen wil aannemen. en die
hen toch weer wil opvoeden namens, en voor
den waren Vader!
UITSTEL KON. BEZOEK AAN
AMSTERDAM.
Door vrij ernstige ongesteldheid van
groothertogin Made van Mecklenburg en
vooral ook door het sterk wisselende ver-
loop van de ziekte van de groothertogin,
ziet de Koningin zich tot haar groot leed-
wezen genoodzaakt haar voorgenomen be-
zoek aan Amsterdam uit te stellen. In
plaats zich Maandag a.s. daarheen te be-
geven, stelt de Koningin zich voor Maan
dag 8 Mei naar Amsterdam te vertrekken.
EERSTE KAMER.
Vergadering van Donderdag.
Z.h.s. worden aangenomen de goedkeu-
ring van het verdjhag tusschen Nederland
en Dubschland betreffende ophooging van
den Ouden Rijnmond bij Lobith, de sup-
pletoire postbegrooting 1921 en de wijzi-
ging van de wet op de Rijksverzekerings-
bank, alsmede de wijziging van de In-
validiteits- en Ouderdomswet.
Aan de orde is daarna het wetsontweirp
tot voorkoming van het zonder noodza-
kelijkheid bouwen van lagere scholen.
De heer Van Welderen Renger$ (v.-b.,
Friesland) pleit voor de mogelijkheid van
een voorloopig uitstel voor scholeribouw.
om sommige gemeenten niet in groote
moeilijkheden te brengen.
De heer Slingerberg (v.-d., N.-Holland)
begroet het ontwerp met insiemining. Spir.
betreurt evenwel het vervallen van de te-
rugwerkende kracht.
Minister De Vtisser vefrklaart, dat hij
zoo noodig na de technische her^iening
van de Lager onderwijswet zal komen
met het vqprstel tot verienging van den
geldigheidsduur van het Bouw-wetje.
Het cntwerp wordt z.h.s. aangenomen.
Eveneens worden zonder h.s. aangeno
men de wijziging van de wet op het no-
tarisambt, de wijziging van de Indische
Comptabiliterfswct en de wijziging van
de Ins ructie der Algemeene Rekenkamer.
Stemming over tie Gro'ntiwetsherziening.
Hoofdstuk 1 wordt aangenomen met 45
tegen 0, hoofdstuk II 42 tegen 2 stemmcn.
Hoofdstuk III wordt verworpen met 24
tegen 21 stemmen.
Minister Ruys de Beerenbrouck verzoekt
aanhonding van Hoofdstuk IV en de Ad-
ditioneele Artikelen, ten einde gelegenheid
te hebben zich daarover te berauen.
De HQofdstukken V, VIlb VIII en XI
worden aangenomen met algemeene,
Hoofdstuk iX met 42 tegen 3 stemmen.
Aan de orde is het wetsontwerp tot
wijziging van de Kieswet (verruiming kies-
gelegenheid voor reizigers e.a., initiatief-
ontwerp-Albarda).
De heer De Gijzelaar (c.-h,., Z.-Hol
land) oppert praktische bezwairen. Sptv
verwacht niet veel uitwerking van het
voorstel.
De heer Diepenhorst (a.sr., Gelderiand)
zal voor stemmen, in het vertjrpuwen, dat
ook de visschers nog wel eens zullen wor
den geholpen.
De heer v. d. Feltz (v.-b.y Drente) zou
de stemming per procuiiatie willen.
De heer Albarda, lid der Tweede Kainer,
verdedigt het ontwerp.
Het ontwerp wordt aangenomen met 26
tegen 4.
De heer Albarda wdrdt door den voor-
.zitter gelukgewenscht.
Hoofdstuk III verworpen.
Hoofdstuk IV stond er van den aan-
vang ar slechter voor dan Hoofdstuk III
en ook kon ^r, na de verweijping van
Hoofdstuk III, geen hoop meer zijn op
aanneming van de Additioneele Artikelen.
Hoofdstuk III hield in de eerste plaats
in de invoering van de .evenredige vejde-
genwoordiging voor de Eerste Kamer, wel
ke, in verband met de tevens voorgestelde
gelijktijdige aftreding van de leden dezer
Kamer om de 4 iaar._ het meeste vejfzet
had ontmoet. VoorfS waren in dit hoofd
stuk o.m. opgenomen: de verhooging van
de schadeloosstelling der Tweede Kamer-
leden van 3000 gild, tot 5000 gid., de ver
hooging van hun pensioen met 50 pet.,
de toekenning van een pensioen ook aah
hun weduwen en weezen, de vastlegging
van het vrouwenkiesrecht voor de Tweede
Kamer, vrijheid van den gewonen wetgever
tpn. aanzien van den stemplicht, en moge
lijkheid van een tweejaarlijksche begroo-
ting.
Hoofdstuk IV kende aan den Koning het
recht toe ook de Provinciate Staten te
ontbindenverder werd in dit hoofdstuk
vastgelegd het vrouwenkiesrecht voor Pro
vinciate Saten en gemeenteraden, en werd
aan den gewonen wetgever meer vrijheid
gelaten in de gemeentelijke bestuursin-
richting.
In het ontwerp betreffende de Addi
tioneele Artikelen werd de verkiezing van
de Eerste Kamer volgens het stelsel van
evenredige vertegenwoordiging in bijzon-
derheden geregeld en werd terugwerkende
kracht verleend aan de vefhoogde pensioe-
nen voor de Tweede Kamerleden.
UNIE EEN SCHOOL MET DEN
BIJ BEL.
Dinsdag is te Utrecht, onder leading
van ds. A. de Geus uit de Lemmer, de
jaarlijksche vergadering gehouden van de
Unie, een school met den Bijbel.
In zijn openingswoord herdacht de voor-
zitter wijlen prof. Bavinck en dst Van
Noort.
Besloten werd tot stichting van een
fonds tot subsidieering van een o,f meer
paedagogische leerstoelen. Dit fonds zal
staan onder beheer van het bes-puif der
Unie, dat daarvan jaarlijks vepantwcor
ding doet aan de algemeene vergadering.
heeren ds. ML van Grieken te Rot
terdam, D. A. van der Schans te Drpn-
gelen (N.-Bj.), en H. Tromp te Sneek
werden £ls leden van het bestuur der
Unio gekozen.
Aangenomen werd de volgende motie
Aan den heer Waasdorp uit Ublecht: Het
bestuur der Unie, een school met den
Bijbel, dringt er bij de regeering krachtig
op aan, dat de gepensionneerde onder-
wijzers een pensioen zullen ontvange'n, be-
rekend naar den gfpndslag der jaarwed-
de, die zij genieten zoudei*,, als zij thans
nog in functie waren, zoo noodjig met de
bestaande korting daarop over de laatste
drie jaar.
Ten slotte hield ds. Hj. Thomas uit
Leiden een voordracht over De roeping
van de(n) Christelijke(n) onderwijze^(es)
op school.
SALARISREGELING VOOR RIJKS-
PERSONEEL.
Naar de Rsb. verneemt, is de regeering
voornemens art. 40 van het Bezoldigings-
besluit te schrappen, waardoor de moge
lijkheid geopend wordt, dat de salarissen
van het rijkspersoneel over de geheeile
linie zullen kunnen wordeh verlaagd.
Art. 40 waarborgde het personeel, dat
zij het eenmaal verkregen salaflis zouden
behouden.
De aanzienlijke daling van het belast-
Baar inkomen in ons land zou aan dezeh
maatregel niet vreemd zijn.
De eerste stappen tot het nemen van
dezen maatregej zijn reeds genomen.
Grossiers en Winkeiieis schrijft oris nog heden en wij maken U bemonsterde efferte.
Aanbevolen merken:
Gouderi Helm - De Parel - Ideaal - Reclame Cantiij - Reclame Qntbijt.
EEN POLITlEKE LANDDAG.
Vanwege de R.-K. Staatsparyij is Dins
dag te Utrecht een politieke landdag ge
houden, welke matig bezocht was. Mgr.
Dr. Nolens, voorzitter van de Kamerfrac-
tie, de heer Koolenv voorzittejr van de
Tweede Kamer en verschillende R. Ku
Kamerleden en geestelijken warejn aan-
wezig.
In zijh openingsrede wees de voorzitter,
baron van Wijnbergen er op, dat de bond
van Rijkskieskring-vereenigingen de st'fch-
ters van de Nieuwe Katholieke Partij,
met alle welwillendheid en toegevendheid
tegemoet is gekomen. De bond bood hun
alle bevrediging, welke denkbaar is,, maar
op een punt bleef het bondsbesfuur on-
verzettelijk, namelijk toen het gevraagd
werd om medq te werken^, de eenheid
in de R. K. Staatspartij te verbbeken. Het
bondsbestuur stelde die eenheid bpven
alles.
Vervolgens spraken de heeren van Vuu-
ren en Bomans, leden van de Tweede Ka
mer, die aandrongen op het behoud van
de eenheid in de partij en op krachtige pro
paganda.
DE TOESTAND.
Uit de heillooze verwarrjng, die te Ge
nua ontstoncf ^oen de Russen den ih hun
land gebruikelijken Paaschkus den Duit-
sdiers op de wangen drukten, zijn
scnfijft de N. R. Qrt. als eerste tastbare
feiten de nota der groote en kleine geal-
lieerden aan 'den Duitsche delegafie en
aaarna nun De^mrt om deze delegaiie ud
de eerste pofitieke commissie te weren,
.4aar voren gekomen. De nota leidde nog
uit het sluiten van het verdrag van Rapallo
af, dat de Duitschers, aldus handelende,
het voornemen te kennen hadden gege
ven, dat zij afzagen van verdere deelne-
mmg aan de fieraadslagmg over cfe Rus-
sische aangelegenheden, maar voor het
antwoord der Duitschems hierop nog be-
kend is, komt het bericht van hun defini-
tieve uitsluiting uit. commissie I, die van
geen keus meer laat om bevestigend of
ontkennend te anfwoorden. Het tractaat
van Rapollo heeft de geallieerden dan
toch teruggebracht op het aanvankelijke
Fransche standpunt, volgens hetwelk de
Duitschers in die commissie geen zitting
mochten nemen, wat toen een woorden-
strijd uitlokte, in weiken Barthou het te
gen Lloyd George en anderen aflegde. Djrje
gevallen zijn nu mogelijk: lo. de Duit
schers zullen met het stigma van die uit
sluiting te Genua blijven en meedoen aan
de beraadslaging in de andere commissies,
voor zoover er geen Russische onderwer-
pen aangeroerd wopden; 2o. zij zullen uit
eigen beweging, maar in overleg met de
Russen een uitweg aan de hand doen, 3. zij
zullen vertrekken, nu de uitnoodigende mo-
gendheden hen niet meer als gelijkge-
rechtigden behandelen. Geeft de Duitsche
pers het standpunt van hare delegatie weer
door te verklaren, dat de Duitschers met
hun tractaat slechts een weg hebben wil
len wijzen om tot een regeling met Sowjet-
Rusland te komen, dan is geval 2 het
waarschijnlijkst. Andersom kan natuurlijk
ook de Entente den uitweg aangeven,
doordat zij volgens het voornemen dat
een bericht van de Tag uit Genua hun
toeschrijft, aan Duitschland nu nog den
eisch stelt, dat het van het heele tractaajt
afstand doen ten behoeve van een collec-
tief tractaat met Sovjet-Rusland. Tot een
zoo snel verscheuren van een Iractaat,
dat behoudens een paar bijkomstige be-
palingen zonder ratificatie onmiddellijk
van kracht is geworden, naoet dan ook
Sowjet-Rusland zijn toestemming geven.
Berichten in de Engelsche pers stellen
het voor, alsof Engeland geen reden heeft,
om het tractaat van Rapollo al te tragisch
op te nemen en alsof vooral de Franschen
er verwoed over zouden zijn. De directe
berichten uit Genua lufiden daarentegen
heel anders. Zij schilderen ons juist Lloyd
George als verontwaardigd af over het
brek aan loyaliteit bij de Duitschers, ter
wijl het draadloos bericht uit Rome Frank-
rijk met Italie samen pogingen laat doen,
om den toon van den oorspronkelijken
tekst van Lloyd George's nota te verzach-
ten. Vanwaar die toorn bij Lloyd Geqrge?
Wij zijn geneigd terug te denken aan het
bezoek, dat Stinnes; eenige weken voor
de conference, te Londen heeft gebracht.
Hij moet er met leden van het kabinet
in aanraking geweest zijn (men boemde
o.a. Lord Birkenhead) en, naar verluidde,
ging het om een plan waarbij Engelschen
en Duitschers samen zouden werken tot
oeconomische ontsluiting van Rusland. Is
het Engeland's ontgoocheling over het feit
dat het tractaat van Rapallo door dit eeir-
ste plan een streep haalt, welke de uitbar-
sting van wrok moet verklaren? De woede
der Franschen kan daapentegen niet on-
vermengd geweest zijn met inwendige
blijdschap, dat de Duitsche eigengereid-
heid de Entente opnieuw te zamen smeed-
de.
Er is nog een interessante kwestie, die
het tractaat van Rapallo stelt, maar die
in de berichten uit Genua niet is aange
roerd. Het is een nieuw virddestractaat
tusschen Duitschland en Rusland, dat het
tractaat van Brest-Litofsk te niet doeiL
Duitschland zag te Rapallo, tegenover Rus
land, op voet van wederkeerigheid, van de
terugbetaling van oorlogsuifgaven en oor-
logsschade af. Te Brest-Litofsk had de
Sowjet-regeering zich echter verbonden tot
betaling van een oorlogsvergoeding van
honderden millioenen roebels in goud aan
Duitschland, die ook is voldaan. Bij de
overeenkomst over den wapenstilstand van
11 November 1918 werd Duitschland ge-
dwongen den goudschat van Brest-Litotsk
„\veer op te geven, en deze is daarna, naar
wij meenen in de kelders van de Fransche
bank, opgeborgen en wordt voor Rusland
tot pjd en wijle, dat de geallieerden hun
normale betrekkingen met dat land zullen
hervatten, ,,'bewaard". Wat moet er nu
met dit goud? Het ligt voor de hand, dat
de Russen het terug zullen vorderen, want
zij rekenen zoo handig, dat er voor hen
van verrekening met oude schuld geen
sprake is. Integendeel, de Russen meenen,
dat zij tenslotte een vordering op de geal
lieerden hebben, waarbij dan het goud van
Brest-Litofsk nog zou komen.
Het tractaat van Rapallo bevat voor
het overige, zelfs als 'het ongedaan werd
gemaakt, wat wij nog niet zoo zien ge-
beuren, vele lessen voor de gea!liee,rden.
Het is in Duitschland zeer populair. Het
is de eerste daad van de Duitsche coal'itie-
regeering, die instemming vi'ndt zoowel
bij de uiterste rechter- als bij de uiterste
linkerzijde. De heele strcoming van de
Duitsche openbare meening gaat dus in
de richting van een samenwerking met
Sowjet-Rusland. Rapallo kan, aangenomen
dat er nu al geen gebeime bepalingen
zijn gemaakt, de voorlooper zijn van een
later politiek tractaat. Men loopt in
Duitschland weg met het denkbeeld van
den Duitsche oorlogsblinde, die den Rus-
sischen oorlogslamme zai helpen, tot bei-
der voordeel. Te Genua is het erom te
doen, beiden van hun invalicffteit te ge-
nezen. Maar nooveel gevaarlijker wordt
daarna de combinatieAls Rusland weer
tbehoorlijke spoorwegen en een herijstelde
Industrie heeft, wordt zijn beteekenis als
militair bondgenoot zooveel te grootei'.
Men durft het te Genua niet hardop zeg
gen, maar toch is het zooy dat het ge-
beurde te Rapallo een verschiet opent van
een hoogst gevaarlijke groepeering van 2
Europeesche kampen tegenover elkaar.
TER NEUZEN, 21 APRIL 1922.
NEDERL. LOODSWEZEN.
De heer P. C. Geensen, roeier bij het
Nederl. loodswezen alhier wordt met 1 Me;
a.s. verplaatst als loodsleerling, op een der
betonningsvaartuigen te Vlissingen.
De heer Anth. Geensen Jr., tijdelijk roeier
is benoemd tot motorist bij den afhaaldiem
te Vlissingen.
ONDERWIJS.
De heer J. Kakebeeke, onderwijzer aan de
R. K. school alhier, is benoemd tot onder
wijzer aan de openbare school te Biervliet.
Tot hoofd der school te Oostburg is
benoemd de heer H. de Smet, onderwijzer
te Schijndel (N.-Br.).
Tot onderwijzeres aan de openbare
lagere school te Clinge is benoemd mej. S.
H. Krijger te Goes.
VOOR TUBERCULOSELIJDERS.
De alhier op 18 dezer vanwege de
vereeniging „Het Gkoene Kruis" door de
wijkzuster en eenige jonge dames gehou
den verkoop van bloempjes, had veel suc-
ces. Reeds op den eersten dag waren de
aangeschafte bloempjes verkocht. De op-
brengst was f 137,03, welk bedrag uitslui-
tend ten voordeele der lijdars aan tuber-
culose besteed wordt.
VOLKSONDERW1JS.
Gisteravond trad in het „Hotel de Com
merce" voor de afdeeling van „Volksonder-
wijs' 'op mej. Ant. Tuininga, een bekende
kampvechtster voor de openbare school. De
vergadering, die zeer druk bezocht werd.
werd geopend door den heer J. van der Peijl,
die in een inleidend woord mededeelde, dat
11 HI IIIIIIIIIHHH— llll ll—lll I'IW mill' —Hill ■■111 Will II m 111—HI i tiipiMmnilMIIIM—II
JOK. v. d, S ft R3 C E*u d. KEiJOEK, Tifburg.
