AL6EMEEN NIEUWS- EN ADVEBTENTIEBLAD VOOR ZEEUW&CH-VLAANOEREN.
Levert de lijnste soorten HOMNGKOEK.
No 7287.
Vrijdag 14 April 1922,
70- Jaargang.
Uit het hooge Noorden.
Stoom-, Koek- Beschuitfabriek
8 n H E N L A N~p7~
„ST. AMTOIKE"
BEBSTE BL.AJD-
Wegens hst
Paaschfeest zal
a. s, Maandag- GEEN nummer
van dit blad versckijnen.
xx.
E/ e c L -A. s.
Opsiagplaats yoor Ter Neuzen en Om&treken: Firma Wed. A. H. DONZE,
H. H. Brievtngaar-
ders enz., worden
verzocht de abonne-
mentsgelden van de Ter Neuzensche
Courant over het lstekwartaal 1922,
op onze postrekening 38200 te doen
overschrijven vodr 22 April a. s.
Firma P. J. VAN DE SANDE,
Uitg. Ter Neuzen.
Burgemeester en Wethouders
van Hoek maken bekend
dat ouders, verzorgers of voogden van
kindergn, die hunne kinderen of pupillen op
1 Mei a.s. wenschten geplaatst te zien op
de openbare lagere school zich daartoe tot
en met 29 April a.s. kunnen vervoegen bij
het hoofd der school.
Kinderen, die vo6r 1 November 1922 den
zesjarigen leeftijd bereikt hebben worden
toegelaten.
Hoek, 11 April 1922.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
A. WOLFERT, Burgemeester.
J. M. DREGMANS, Secretaris.
Het Lukas-evangelie verhaalt ons de epi
sode der Emmausgangers. Als zij vertroost
en gesterkt zijn geworden door wat hun
tegenklonk uit den mond van hun mederei-
ziger op den weg, van hem in wien zij later
den Christus hebben herkend, dan vragen zij,
wanneer zij hun woning hebben bereikt:
„Blijf bij ons, want het is bij den avond en
de zon is gedaald". Zij willen hem nu niet
laten gaan, want hij heeft hen getroost en hij
heeft hun geloofsvoorstelling verhelderd
Neen, nu moet hij bij hen blijven, totdat het
morgen is en de duisternis heeft plaats ge-
maakt voor het nieuwe zonnelicht.
fn hun eenvoudige Oostersche gastvrij-
heid en gulheid bieden zij hem, die voor hen
toch immers een vreemdeling is, een maal-
tijd en een nachtverblijf aan.
„Blijf bij ons". Het is een bede, die ook
door ons mag worden gebeden. Want het
kan een mensch somtijds gebeuren, dat hij
in druk en kommer is ter nedergezeten en
dan heeft hij behoefte aan eenige vriend-
schap en deelneming van menschen. Maar
zulk een deelneming vinden wij slechts voor
enkele oogenblikken. Dan gaat ieder weder
zijn eigen weg. Wij hebben het met allerlei
zoo druk, het leven vraagt zooveel van ons,
dat wij nooit onafgebroken voor anderen
iets kunnen zijn, ook al willen wij dat nog
zoo gaarne.
Trouwens men kan slechts goed helpen,
als er zielsverwantschap bestaat. Telkens
komen allerlei zorgen en bekommernissen
in eigen naaste omgeving onze aandacht tot
zich roepen, zoodat het ons, ook met den
besten wil, ondoenlijk is om geheel vervuld
te zijn van eens anders nooden. Ook al ware
het mogelijk, dat een mensch zich blijvend
bezig hield met een andere ziel, daar is nog
zooveel anders bij andere menschen, dat hef
verre boven menschelijke kracht gaat aan
iedereen, die hulp te schenken, die hij noo-
dig heeft.
Wij moeten zoeken naar een hulp, die kan
blijven, die afdoende is, en dat vinden wij
nergens anders dan in ons geloofsleven met
God, met den Heilige en Eeuwige, die in ons
hart Zijn heilige tale fluistert en die ons niet
vergeet en niet verlaat bij's levens nood.
Blijf bij ons en vervul ons telkens weder
van Uw heiligen geest! Maak tot lijden en
tot strijden ons bekwaam, telkens opnieuw!
Geef ons moed en kracht naar kruis! De
weg, dien wij moeten gaan, is zoo lang en
zoo verre. Schenk ons bezieling en volhar-
ding en levensmoed om dien weg te blijven
voortgaan met opgericht hoofd!
Het leven met al zijn zorgen en bekom
mernissen doet telkens ons bukken. De noo
den buigen ons omlaag. Maar in Hem, die
onzen God, onze persoonlijke God is en blijft,
in Hem weten wij telkens opnieuw het ge-
bukte hoofd weder omhoog te heffen, om-
hoog om opwaarts te zien naar het zonne
licht: opwaarts, want niet in de laagte ligt
het ideaal van onze beste begeerten en ver-
langens. Ons ideaal is, de ster die eeuwig
voor ons blinkt de ster van Bethlehem, die
in den Kerstnarht heeft geschenen en die
evenals weleer de drie wijzen uit het Oosten
op htm pelgrimstocht naar het kindeke in de
Kribbe, ook ons leidt op den weg van ons
lot, ons leidt om te zoeken en zoo mogeliik
te vinden: het heerliikste Ievensgeluk, dat
voor ons te bereiken valt.
Blijf bij ons, want het is bij den avond
en de zon is gedaald!" Bii een overdenking
van die bede der Emmatisgangers, valt In
dezen tiid de nadruk op het tweede gedeelte
van dien zin. De sombere tijdsomstandig-
hedon dringen ons daartoe.
Terwiil de receerinpen der mogendheden
in Genua beraadslacen om misschien door
nieuwe overeenkomsten een dreigenden on-
dergang te voorkomen, terwijl de internatio-
nale toestand spannender geworden is, ge-
voelen wij de noodzakelijkheid om te bidden:
Blijf bij ons, geest van Christus, blijf bij ons,
geest van waarheid en liefde en gerechtig
heid
Want zoo er ooit in ons persoonlijk leven
een tijd is geweest, waarin wij twintigste-
eeuwers het broodnoodig hebben, dat wij in
ons hart meedragen een voorraad van waar
heid en liefde en gerechtigheid, dan is het
zeker wel de tegenwoordige tijd, nu het
mpr.eele peil allerwegen omlaaggezakt is.
Meervnog: als ooit eenig volk'die deugden
noodig heeft, als ooit in het bijzonder ons
eigen Nederland het behoeft, dat de zielen
der menschen vervuld zijn van den levenden
Christusgeest, dan is het zeker wel deze
tijd, waarin het woelt en werkt en bruist om
ons heen.
Wij staan aan den vooravond van onge-
kende inzinking van de welvaart. Daar-
naast wij naderen den dag, waarop beslist
worden zal, hoe een nieuwe volksvertegen-
woordiging een nieuwe regeering zal bren-
gen. En de gevoelens beginnen zich te ver-
menigvuldigen. De partijen splitsen zich.
Ach, wie zal thans kunnne voorspellen waf
de naaste toekomst zal brengen? Ook die
toekomst is in den hand des Heeren!
Zullen wij met ons volk worden geleid
door het dal van zware beproeving?
Zullen wij met ons volk misschien een
pijnlijken tijd moeten doorleven, een tijd,
waarin de natie in zich zelf is verdeeid?
Hgt is bijna avond en de zon is gedaald
Zal misschien straks de nacht aanbreken
voor een vredig voortbestaan, de naciht voor
rebht en wet en orde, de. nacht voor burger-
lijke vrijheid, de nacht voor welvaart en
rust?
Het is bijna avond: Zwarte wolken hebben
den hemel bedekt, een duisternis van onte-
vredenheid en afgunst, van machtsbegeerie
en bandeloosheid, van arbeidsschuwheid en
zucht naar vermaak trekt over Europa heen.
De zon is gedaald: De luister en de maje-
steit van het recht, de eerbied voor het wet-
tig gezag, het ontzag voor eens anders vrij
heid, het gebiedende van plichtsbesef en
verantwoordelijkheidsgevoel is van omhoog
naar omlaag getuimeld.
Blijf bij ons, geest van waarheid en liefde
en gerechtigheid! Zoo moet thans worden
gebeden. Blijf bij ons, blijf ook bij ons volk
en blijf bij die andere volken om ons henen.
Ach wij gevoelen het alien wel: Wanneer
het in dezen tijd maar zoo mocht wezen,
dat de harten van velen weder werden ver
vuld en versterkt door Christelijke deugd en
Christelijke liefde, als het maar zoo was,
dat liefde tot den naaste het gemoed ver-
vulde, dat een drang naar waarheid Ieiding
gaf aan de daden der menschen, dat gerech
tigheid al ons doen en laten bestuurde, dan
konden wij met vertrouwen afwachten, wat
de toekomst, die in Gods hand is, ons mis
schien brengt.
Dan konden wij rustig afwachten, omdat
wij dan mochten hopen, dat de nieuwe tijd, 1
die gaat aanbreken, in werkelijkheid nieuwen
•zegen aan de menschheid bracht. Maar nu
weten wij niet, hoe het gaan zal, wij weten
niet, in hoeverre andere volkeren en in hoe-
verre ons eigen volk ondergaan zal de in-
werking van den geest van waarheid, liefde
en gerechtigheid.
Ach, dat weten wij evenmin van ons per
soonlijk. Zal het straks blijken, dat wij
kleingeloovig waren, zwak en niet bestand
tegen beproeving? Of zal het blijken, dat
wij in staat zijn uit kracht vaft onze vroom-
heid en zeltbedwang vast te houden aan wat
ons plichtsbesef ons gebiedt? Slechts langs
den weg van vroomheid kan het geschieden,
dat een nieuwe tijd, die ook een betere tijd
is, aanbreekt, en dat van een verniiuwde
samenleving grooter zegen voor de mensch
heid uitgaat, een betere tijd: zonder dat
daaraan vooraf gaat: een tijd die kwaad is
voor iedereen.
In het leven der volkeren komt telkens na
verloop van een paar eeuwen een verande-
ring in het maatschappelijke. De historie
leert ons, dat elk dier veranderingen een
verbetering medebracht, en de menschheid
stelde op een hooger trap van ontwikkeling.
Maar ook leert de historie, dat zulke ver-
andering in het samenstel der nfaatschappij
zich geleidelijk voltrok, en dat nooit een
bepaald tijdstip aangewezen worden kan,
waarin die verandering optrad; maar wel,
dat het economisch leven langzaam vervloei-
de in andere banen.
Hoe het proces, dat tijdens den wereld-
oorlog begon, zal verloopen, dat zullen
misschien eerst onze kleinkinderen weten.
Maar wel gevoelen wij alien, dat wij aan
den vooravond staan, waarop een nieuw
wereldbeeld wordt gevormd.
De vrome, die een goddelijke Ieiding in de
wereldhistorie aanvaardt, zal opk geloovig
vertrouwen, dat dit nieuwe wereldbeeld
schooner zal zijn dan het oude.
Welke gestalte dit nieuwe wereldbeeld
over een aantal jaren zal vertoonen, niemand
is er, die dat voorspellen kan. En de idea-
listische wereldhervormers, die zich thans
roeren, en die meenen, dat hun denkbeelden
moeten worden verwezenlijkt, ja, dat zij
zelf de bekwaamheid en het doorzicht be-
zitten om te kunnen leiden, is op hen niet
het woord van Job toepasselijk: ,,Wie zijt
gij, die God's raad verduistert met woorden
zonder wetenschap!"
Alleen dit ££ne weten wij: want het is
resultaat van de goddelijke wet der histo
rie: Zooals het nieuwe wereldbeeld, dat
ontstaan zal, beter en schooner zijn zal dan
het oude, zoo zal het toch blijven: onvol-
maakt menschenwerk en nimmer wordt het
een ideaal beeld. Maar een komend geslacht
zal daarin zijn g^luk en zijn zegen vinden.
Thans is het o.ude bezig vporbij te gaan.
Straks zal het oude Paaschlied weder een
nieuwen inhoud ontvangen, want dan wordt
het opnieuw, zooals reeds herhaaldelijk in
den loop der eeuwen het geval was, zooals
het was: na Jezus's kruisdood, na de heer-
schappij van Kare! den Groote, na het ein-
digen der kruistochten, na de ontdekking
van Amerika, na de vrede van Munster, na
den van Napoleon: ,,Het oude is voor-
bi i van. ziel het is alius nieijw geworden.
Blijf bij ons, want het is bij den avond en
i is gedaald! God weet: Jioe lang het
avond zal zijn. Maar de vromejweet ook dit:
-■ L-r>, avond volgt straks d«4$jde morgen-
zonne. i,
T. g. T.
DE KWEST1E VAN FIRMA-STEMPELS
ETC. OP NEDERLANDSCH
BANKPAPIER.
Van verschillende zijden bereiken ons
klachten en ingezonden stukken over de
dezer dagen aangekondigde maatregelen in
zake Nederlandsch bankpapier, dat licht
beschadigd, of van stempels, mededeelin-
gen enz. is voorzien. De Rijksontvangers
nemen dergelijke biljetten niet meer aan.
Thans hebben verschillende postkantoren
dit voorbeeld gevolgd. Ons wordt ge-
vraagd, of dit nu maar zoo mag| waar de
bankbiljetten wettig betaalmiddel zijn, en
of niet minstens gedurende zekeren tijd
de gelegenheid moet worden openges.teld,
om zulke biljetten in te wisselen.
Tendeele berusten deze vragen op een
misverstand. Immers de inw;sseling van
dergelijke biljetten, indien zij niet inder-
daad als ernstig beschadigd moeten wor
den beschouwd, nog precies even goed
mogelijk als vroeger, ten kan tore van uit-
gifte, d.w.z. bij de Nederlandsche Bank
zelf. Alleen heeft de staat, ongetwijfeld in
overleg met de Nederlandsche Bank, be-
zwaar gemaakt, om voort te gaan met
het accepteeren van bankbiljetten, die ien
deele aan hun oorspronkelijke bestemming
zijn onttrokken. En zuiks niet geheel ten
onrechte. Niet alleen gaat het bankpapier
en door al zulke opschriften vaak uiterst
onsmakelijk. Doch bovendien neemt de
kans op vervalsching toe, wanneer de
stempeis of opschriften bepaalde kenteeke-
nen op de biljetten bedekken of onduide-
iijk maken. Dit zal ook wel de reden zijn,
waarom de directie der Nederlandsche
Bank maatregelen tegen dit hand over
hand toenemende euvel wenschelijk heeft
geacht.
Bij onderzoek bleek ons echter, dat het
geenszins de bedoeling is der Nederland
sche Bank, om bezwaar te maken tegen
elk streepje of krabbeltje, dat misschien bij
ongeluk op een biljet terecht kan zijn ge-
komen, 'maar dat de maatregelj zooals ook
uit het bovenstaande reeds volgt, ten doel
heeft, een einde te maken aan de ergste
uitwassen van reclamezucht etc. De bank-
derectie zelf volgt, wat net weigeren van
biljetten betreft^ een zeer gematigde po-
lijtiek.
Het is dan ook zeer goed mogelijk, dat
bij^le toepassing van den maatregel qp de
postkantoren en bij de onhangers verder
wordt gegaan, dan eigenlijk in de bedoe
ling heeft gelegen. Het Kamerlid Heems-
kerk heeft dezer dagen hieromtrent eenige
schriftelijke vragen tot Tie regeering ge-
richt. Met belangstelling mag men het ant-
woord hierop tegemoet zien, daar het
geenszins uitgesloten is, dat hierdoor een
eind zal worden gemaakt aan wellicht be-
staand niisverstarid.
Waar het feitelijk in de bedoeling ligt
een gematigde toepassing van den maat
regel na te streven, uitsluitend om het
toenemende misbruik van reclames enz.
op bankbiljetten te bestrijden, bestaat er
geen reden om gedurende een bepaalden
tijd de gelegenheid tot invvisseling van
zulk bankpapier open te stellen. Immers
mag men aannemen, dat na terugkeer der
thans uitstaande ,„!verminkte" biljetten in
de kassen der Bank, aan dit euvel vanzelf
een einde zal komen. Daartoe zal een
ieder kunnen medewerken, door zich te
onthouden van het aanbrengeti van mis-
plaatste reclames op bankpapier. (Hbl.)
NEDERLAND EN HONGARIJE.
Hoe onze hulp gewaardeerd wordt.
De op 26 Maart uit Holland naar Hon-
garije vertrokken kindertrein, waarmede
530 kinderen, die in Holland waren onder-
gebracht, reisden, is in Boedapest aange-
koinen.
De aankomst dezer kinderen geeft de
geheele Hongaarsche pers weer aanleding
tot het publiceeren van begroetingsartike-
len, waarin de edelmoedigheid der Hol-
landsche pleegouders geprezen en de sym-
pathie van Hongarij jegens Nederland "be-
tuigd wordt.
De kinderen zien er krachtig uit en
zijn alien in gewicht aanzienlijk toegeno-
men: een 13-jarig meisje bereikte het re
cord met de toeneming in gewi'cnt van
21 K.G.
De kinderen, die alien vrtj goed Hol-
landsch spreken, brachten kleeren,, levens-
middelen en andere geschenken van huh
Hollandsche pleegouders mede, die teza-
men een waarde van vele millioenen Hon
gaarsche kronen vertegenwoomdigen.
Bijzonder trefferyi zTjn de vernalen der
kinderen, waaruit blijkt, welke groote be
langstelling de pleegouders voor de ellen-
de in* HongarTje aan den dag fegden.
EeiJge Holfandsche families zorgden
voor cfe gefieefe toekomst hunner pifeeg-
kinderen, een meisj'e kreeg van naar pleeg-
JO If. w. d. SAMOE-*. d. H E U O W, TiEburg.
Grossiers en Winkeliers schrijft ons nog heden en wij maken U bemonsterde offerte.
Aanbevolen merken:
Gouden Helm - De Parel - Ideaal - Reclame Candij - Reclame Onibijt.
cyders afs souvenir op ftaar thuisreis, een
bedrag van een millioen kronen mede.
Op 2 Juli a.s. zal weder een groep van
Don nongaarscne kinderen naar Nederland
vertrekken.
De pers betuigt in cfit verband haar
groote erkentelijkheid jegens het ,/Cen-
traal comite voor Hongaarsche kinderen"
en de vereeniging „JvIederland in den
Vreemde."
DE CONFERENTIE TE GENUA.
Te Parijs en in geheel Frankrijk is men
maar half tevreden met de wending die de
conferentie te Genua dreigt te nemen. Bar-
thou kan met bogen op een onverdeeld
gunstige pers. Tsjitsjerin blijft het zwarte
schaap en voor Lloyd George blijft men
huiveren, van Italie hadden de Franschen
enthousiasten bijval verwacht. Bij Wirth's
rede verveelden zij zich dood, maar de ge
matigde toon er van deed niet onaange-
naam aan.
De Duitsche pers zegt, dat de eerste suc-
cessen zonder eenig voorbehoud aan Lloyd
George moeten worden toegekend; dat de
Russen sympathieker zijn gebleken dan
men aanvankelijk had kunnen verwachten
en dat Frankrijk bitter tegei\gevallen is.
Engeland is vrij tevreden. Geen wonder.
Lloyd George heeft het er goed afgebracht.
Vrienden blijkt Engeland meer .te .hebben
dan het dacht en Frankrjjk deed vreemde
bokkesprongen, maar liet zich lijmen. De
Engelsche pers ziet aankomen, dat Rusland
voor verzoening vatbaar zal zijn. Eenmaal
zoover, moeten alle gedelegeerden hun
schouders zetten onder de alles-belemme-
rende slagboomen en die met een: een,
twee, drie, hup, cpruimen. Van de oommis-
sievergaderingen verwacht Engeland groo
te successen, ads zij a la Lloyd George
werken.
Enkele vermeldenswaardige feitjes zijn
nog, dat Tsjitsjerin op een onaardige ma-
nier .protesteerde tegen opname van Roe-
menie en Japan in den Raad van Elf; Roe-
menie had Bessarabie ingepalmd en Japan
bemoeide zich met Gostelijk Siberie. Roe-
meni'e antwoordde met een verdediging
en Japan zei ijskoud: „Wij nemen zitting
in den Raad van Elf, of Tsjitsjerin het
goedvindt of niet. Wij zijn hier gekomen
om te werken en niet om te kiobelen."
Lloyd George goot olie op de woelige
baren en Tsjitsjerin lei het hoofd in den
schoot. Dat is nu al tweemaal, dat hij luis-
tert naar den gemoedelijken, en to'ch poh-
tiek-verzienden raad van den Engelscheh
premier.
DE HONGERSNOOD IN RUSLAND.
Van de honger-ellende in het Russische
rijk getuigen op aangrijpende wijze brie-
ven van de gedelegeerden van het Oekrain-
sche Roode Kruis, die het geheele hongers-
noodgebied hebben bereisd. De straten van
Jekaterinoslaw zijn geheel gevuld met hon-
gerige kinderen en volwassenen. die met
meer om hulp vragen, maar er om schreeu-
wen. De kinderen met lijkgrauwe gezicht-
jes zien er uitgeput uit en men vraagt zich
wel eens af, of men levende kinderen voor
zich ziet, dan wel dat het wandelende kin-
derlijken zijn. In sneeuw ziet men men
schen zitten, die huilen van honger. Ook
ziet men vaak menschen liggen, die zoo
uitgeput zijn, dat ze niet meer vragen of
schreeuwen kunnen. Van 's morgehs
vroeg tftt 's avonds laat ziet men deze
ongelukkigen door de straten dwalen, in
de hoop, dat hier of daar hulp zal worden
gebodenop een gegeven oogenblik val-
len ze neer en sterven. Als er hier of daar
een paard sterft, dan storten de menschen
zich, nog voordat het dier dood is op het
beest, en snijden "de stukken vleesch van
het dier af. In de haast om hun honger
te stillen, eten ze het bloedierig vleesch
zoo maar rauw op.
In de dorpen is het niets beter. De lij-
ken van honden, katten en paarden wor
den inet huid en haar verslonden.
Een van honger waanzinnig kind heeft
liet lijk van zijn eigen vader afgeknaagd.
Een vrouw zat haar kind op te eten.
In de drie zuiaelijke districten van het
gouvernement Zaporosjo lijden 190.000
menschen honger. Een vierde gedeelte van
deze menschen is zoo zwak, dat ze zich
met kunnen bewegen. De bevolkihg schijht
ten doode te zijn opgeschreven. Alle hon
den en katten zijn daar reeds lang in de
magen der bewoners verdwenen. De voor-
raden gedroogde onkruiden beginnen op
te raken. Alles wordt gegeten. In het dorp
Blagowesjtsjenka hebben een vader en een
moeder hun 9jarig zoontje en hun 7jarig
dochtertje opgegeten. Elders worgde een
hongerige vader zijn vrouw en zijn twee
kinderen. In verschillende districten is er
geen paard meer in leven, ze zijn alien
opgegeten.
Om in de genoemde districten hulp te
verleenen is per maand minstens 50.000
poed koren noodig. De voeding van die
ongelukkigen moet uitermate voorzichtig
geschieden. Gaat men on voorzichtig te
werk, dan sterven er heel wat menschen
tengevolge van het te veel aan voedsel,
dat hun zwakke magen niet kunnen ver-
werken. Een groot aantal ingewandziek-
ten komen er voor, maar daar naast ook
zeer veel gevallen van uitputting en vele
huidziekten. Zvveren en steenpuisten ziet
men in ongekend groote getalen. Ih De
cember deden zich 937 gevallen van vlek-
tvphus voor en 1554 gevallen van cho
lera. In Januari verdubbelden deze getai-
len zich. Naast een groot gebrek aan le-
vensmiddelen heerscht er een enorm tekort
aan geneesmiddelen.
Het Moskousche blad Iswestia deelt me
de, dat de Russische Radenregeering ten
gevolge van de geringe hoeveelheden le-
vensmiddelen, zich genoodzaakt heeft ge-
zien, het aantal personen, die ondersteund
worden, aanmerkelijk te verminderen. Ook
het aantal arbeiders in de genationaliseerde
bedrijven, die tot op heden van staatswe-
ge levensmiddelen kregen, zal men aan
zienlijk moeten beperken. In Februari be-
droeg het aantal van deze arbeidersi
3.274.439, in Maart 2.936.085, lin April werd
het aantal nog veel kleiner.
Volgens een bericht uit Moskou wor
den van de 7 millioen noodlijdende kin
deren in het Wolgaggebied er thans vier
millioen verzorgd door de buitenlandsche
hulporganisaties. Uit Kasan wordt gemfld,
dat 95 pet. van de bevolking in het
Boeinskgebied honger lijdt. Fn het gou
vernement Tambow lijden 400.000 perso
nen honger. De helft hiervan zijn kihde-
fen. Volgens mededeelingen van het Nan-
sencomite lijden er in het Skerjongebied
171.721 personen honger. De regeeTj'ng
steunt daarvan slechts 25.000 personen.
TER NEUZEN, 14 April 1922.
TENTOONSTELLING VAN NAA1WERK.
J.I. Woensdag werd in een der boven-
zalen van de Ambachtssohool alhier de aan
gekondigde tentoonstelling gehouden, van
het werk vervaardigd door de leeriingen van
den cursus in lingerienaaien die hier op ini-
tiatief van de vereeniging „Hulpbetoon door
samenwerking" is gegeven door de Middel-
burgsche Huishoudschool.
Bij het bezichtigen van een en anaer
bleek, dat de leeriingen den tijd niet onge-
bruikt hebben laten voorbijgaan. Er bleek
reeds een beduidende hoeveelheid diverse
onderkleeren te zijn vervaardigd, die bij
critische beschouwing getuigden voor het
gegeven onderwijs. wegens de keurige uit-
voering en de algemeene netheid op het
werk.
De hagelwitte kleederen, met daartusschen
bloemversieringen, de stralende oogen der
cursisten, blijkbaar trotsch op hun werk en
de belangstelling die daarin naar de op-
komst te beoordeelen werd betoond, de van
vertrouwelijkheid tusschen leidend dames-
comite, leerares en leeriingen getuigende
omgang, dat alles bracht terstond een aan-
gename en gezellige stemming te weeg.
Te 3 uur nam de burgemeester Huizinga,
tevens voorzitter der vereeniging het woord!
en schetste de aanvankelijke moeilijkheden
die men had ondervonden om met den cur
sus te beginnen, nadat door het dames-
comite reeds een groot aantal leeriingen wa
ren ingeschreven, waaruit de behoefte aan
den cursus reeds voldoende was aange-
toond. Ten slotte heeft men het werk kunnen
aanvangen en men heeft daarmede een goed
werk verricht. De cursus is een succes ge
weest. hetgeen ook wel daaruit blijkt, dat
zich reeds 30 cursisten hebben aangemeld
voor het deelnemen aan een vervolgcursus
en 10 voor een nieuwen cursus.
Hij bracht dan': aan de Middelburgsche
Huishoudschool, door wier medewerking de
cursus kon plaats hebben, en wenschte ook
deze met het verkregen succes geluk.-
Met de directrice der Middelburgsche
school was tegenwoordig de seeretaresse
mevrouw Hartman, die dank bracht aan het
dames-comite voor de wijze waarop dit den
cursus heeft geleid en ook aan het gemeen-
tebestuur voor den steun aan den cursus
verleend, zoowel door de subsidie als door
het beschikbaar stellen van een zeer ge-
schikt lokaal.
Mevrouw Snruitenburg bracht namens het
dames-comi.te een woord van hulde aan de
leerares, mej. Van Markesteijn, die getoond
r
zffssaDWL&mujummM?* waKsmpmaxsasizms r i--;.
De stemming in Engeland, Frankrijk en
Duitschland.
Een tweede incidentje.
