ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREM.
Levert de fijnste soorten HONINGKOEK.
No. 7260
Vnjdag 10 Februari 1922.
70e Jaargang.
bTnnenlano.
Stoom-9 Koek- leschyitfabriek
ST. ANTOINE"
Jan Ligthart's opvoed-
kundige beginselen.
BUITEN L^N 0.
Opslagplaats voor Ter Nenzen en Omitreken: Firma Wed. A. H. DONZE,
6EMENGDE BERICHTEnT
BERSrB BLAD.
ii.
Wij noemden en bespraken er in ons
eerste stuk van de vijf, die wij meenden te
mogen onderscheiden, reeds twee. Wij wezen
op Jan Ligthart's zachtheid (wel te onder
scheiden van slapheid) en wij wezen daarna
op zijn eenvoud. Opvoeden, zoo zei hij, was
tenslotte een uiterst eenvoudig werk. Wij
wjllen nu verder gaan en als derde beginsei
van Jan Ligthart noemen: Zijn waarheid,
zijn oprechtheid. Deze mensch was volko
men oprecht. Wat ons in allerlei menschen
zoo kan hinderen, en wat de heele gewone
„wereldsche" conversatie voor ons telkens
weer bederft en bijkans ongenietbaar maakt,
is: onoprechtheid. Men weet nauwelijks of
heelemaal niet, wat men aan de menschen,
met wie men omgaat, heeft.
Ligthart is oprecht, hij zegt, wat hij meent,
en hij zegt het zo6, als hij het meent. Hij
neemt geen blad voor den mond, en toch...
hij kwetst nooit en hij is heel vaak bang, dat
hij iemand noodelooc zeer doet. Als hij bij-
voorbeeld de moeder van Andree Duvean
heeft onderhouden over haar klappen-uit-
deelen ook al laat zij er altijd nog weer
m6er kussen op volgen dan heeft hij daar
later weer een beetje spijt van, en verwijt,
hij zichzelf, dat hij toeh niet naar buiten is
gegaan „om jonge moeders te bepaedago-
gen". En eerlijk dat hij is! Zoo b.v. als nij
het heeft over de schoolmeesters. Volgens
Ligthart kan een „gedresseerd veldwachter"
de kinderen ook nog wel lezen, schrijven ep
rekenen leeren. Hij heeft het vaak over
„schoolmeesterij" en erkent grif, dat de
heele maatschappij er vol van zit. Hij neemt
heel leuk 'n loopje met 'n meester, die alles
dtfrft vragen aan schapen van kinderen,
maar die intusschen zelf 'n Koentje gebruikt
en alles in een klein boekje heeft staan, dat
hij altijd bij de hand houdt. En heel eerlijk
erkent Ligthart, dat hij de onderlinge ligging
van Transvaal, Oranje-Vrijstaat en Natal
pas heeft leeren kennen door den Boeren-
oorlog! Men moet hem hooren vertellen,
hoe hij eens was in een kring van beschaafde
en zeer ontwikkelde mannen, die geregelu
debatingavonden hielden ter bespreking van
allerlei belangrijke kwesties, en waar hij
toen ook eens zijn denkbeelden mocht komen
uiteenzetten omtrent het lager onderwijs.
„Natuurlijk", zegt Ligthart „moest de leer-
derij, al of niet voor examens, het geducht
ontgejden, en werd heel wat „noodige ken-
nis voor een beschaafd mensch" gewoonweg
overboord geworpen". Maar er waren hee-
ren, die't toch heel noodzakelijk vonden, dat
de sehoolkinderen al vroeg al die kennis zich
tot hun eigendom maakten, en dat zij bij-
voorbeeld een flinke hoeveelheid aardrijks-
kunde van Europa leerden, want bevveer-
de men dat kwam in't later leven of bij
verdere studie zoo vaak te pas. Toen kwam
Ligthart aan 't woord en vroeg hij, of hi]
eens een onderzoek mocht instellen naar de
beweerde noodzaketijkheid van al die ken
nis, en hun dus eens 'n klein examentje
mocht afnemen in.de aardrijkskunae
van Oostenrijk-Hongarije? En zonder het
antwoord af te wachten, vroeg hij aan-
stonds aan Dr. X: „Wil U mij de zijrivieren
van den Donau eens opnoemen?"
't Was zegt de altijd eerlijke Ligthart
een waagstuk van me, die vraag te doen
want ik wist die zijrivieren op dat
oogenblik zelf 66k niet, zoomin als de ber-
gen, die ik van plan was daarna te doen
volgen. Doch hij meende, het er wel op te
kunnen wagen, en dat hij daar goed in ge-
zien had, bewees de uitroep van verschillen-
de kanten: „Hou maar op, hou maar op!"
Zoo hooren wij dan ook Ligthart elders
verklaren: 't Is een gekke boel in de maat
schappij, wij leven in 6en groote papegaaien-
wereld, die zich noemt „de denkende
menschheid." En hij spreekt weer elders van
„een walgelijk opvullings- en africhtings-
systeem met een gruwelijke overschatting
van schoolsche kennis en geheugenover-
lading." Aan het zweren bij de almacht
der school doet deze eerlijke, met zijn open
oogen voor de werkelijkheid, dan ook niet
mee.
'tVerwondert ons dus 66k niet, Ligthart
te hooren ijveren voor absoluut waarzijn
in de opvoeding, bij het uitkleeden en bij
het naar bed brengen en bij het uitgaan der
ouders, en evengoed als men een kind b.v.
naar een ziekenhuis moet brengen om ge-
opereerd te worden.
Dat hij er dan ook niet tegen is en geen
kwaad er in ziet, dat kinderen hun meening
mogen hebben en zeggen mogen, verbaast
ons evenmm, al is Ligthart er niet blind
voor, dat kinderen vaak heel onbillijk ziln
in hun oordeel. Bbj moeten ouders en op-
voeders dan ook zijn met hun vragen, en
zij moeten daarop zoo veel mogelijk en zoo
goed mogelijk een antwoord geven of zoe-
ken, welk terrein die vraag ook moge be-
strijken. Kortom: Ligthart zelf zoo uiter-
mate oprechtheid, eischt oprechtheid bij alle
opvoeders, altijd en tegenover alien.
En nu noemen wij dan een vierde begin
sei, als dit tenminste een beginsei heeten
mag: Ligthart plaatst het kind in het mid
den. Wij moeten als wij dit memoreeren,
alsvanzelf denken aan de mededeeling van
den Evangelist, die ons verhaalt, hoe Jezus
een kindeke in het midden plaatstc. Prof.
Casimir zegt zoo terecht in een van ziin
inleidingen: „Uitgangspunt van Ligthart's
didactisch werk is het kind. Hij vraagt zicii
af: wat is de behoefte van het kind, wat be-
geert het te zien, te leeren, wat wil het
spelen? Zijn geheele leerstof ordent hij z66,
dat zij ligt binnen het kinderlijk begrip. Hij
ziet er ook niet tegen op, om dingen te be-
handelen, die naar oudere rnethodes op een
veel later tijdstip zouden komen, indien hij
meent, dat zij reeds nu de belangsteiling van
het kind opwekken en binnen zijn bevatring
liggen.',' Toch tilt Ligthart het kind niet
„over het paard" en vraagt hij niet alleen
naar het gemak of naar het genot van het
kind, doch evenzeer stelt hij ziah voor oogen,
dat de gemeenschap iets van het kind
vraagt. En dan coneludeert Casimir: „Ligt-
hart's heele streven gaat er op uit een sym-
these (verbinding) te brengen tusschen de
eischen van het kind en de eischen van de
gemeenschap."
Nu be'hoeven wij het haast niet te zeggen,
dat heel wat menschen heel anders doen en
voelen. Zij hooren, zei Ligthart, liever con-
certen aan dan het gebabbel hunner kinde
ren, en zij lezen liever een mooi boek dan
een kinderhart. Er zijn moeders, die aan-
stonds moe worden als haar kind veel te ver
tellen heert, doch die wel gansche middagen
kunnen luisteren naar de verhalen van
vriendinnen. En dan zijn er ook, die zich
trachten te geven, en die toch geen invloed
uitoefenen.
Ligthart plaatst het kind in het midden.
Maar dat wil niet zeggen, dat hij nu van de
volwassenen niets of weinig verwacht. Juist
andersom, evengoed als Jezus, die het kind
in het midden plaatste, daar onmiddellijk
bijvoegde tot de ouderen Zijn: Indien gij
U niet verandert, en wordt gelijk de kinder-
kenszoo zegt ook Jan Ligthart: „Men
zegt wel eens: Wie de jeugd heeft, heeft
de toekomst. En men vecht om de jeugti,
om deze zelcere zedelijke beginselen in te
prenten, zekere godsdienstige geloofswaar-
heden in te praten, zekere goede gewoonten
eigen te maken. Zoo meent men dan de toe
komst der jeugd en in haar de toekomst der
Menschheid het best te verzekeren. Maar
wij moeten het omkeeren en zeggen: Wie
de toekomst heeft, heeft de jeugd. Hiertoe
is noodig, dat de ouderen, aan wie de zede
lijke opvoeding der jongeren is toever-
trouwd, beginnen met aan zichzelf te wer-
ken. Maak eerst de grooten goed en dan,
door hen, de kleinen." En als hij wat verder-
op over de school schrijft, heet het: „Eerst
zij de onderwijzer goed, en dan groeie, door
hem, de schooljeugd!"
Ligthart plaatst het kind in het midden.
Hij maakte ernst met alles wat des kinds is,
ernst zelfs en vooral met zijn spelen. Hun
leerleven, zegt hij, gaat zoo vaak buiten hun
hart om, hun spel nimmer. En zoo heeft
Ligthart voor het kind geleefd en gewerkt,
en er zijn nog steeds duizenden kinderen en
er zullen er altijd blijven, die hem hartelijk
daarvoor dankbaar zijn.
Wij noemden reeds vier beginselen van
Ligthart's opvoeding: zijn zacntheid, die
nimmer in slapheid ontaarade, zijn eenvoud,
zijn groote waarheidsnctde, zijn plaatsen
van het kind in het midden; wij noemen nu
nog tenslotte: zijn godsdienstzin. Een heele
mooie toespraak van hem, die gelukkig ook
is opgenomen in de uitgave van het Ligt-
hart-Comite, draagt tot titel: „Wek gods-
dienst in het kinderhart!" Die titel spreekt
reeds voor zichzelf. Dat Ligthart dit be-
oogde en wenschte, behoeft ons zeker niet
te verwonderen bij iemand, die zelf zeer be-
slist was in zijn godsvrucht. Niet, dat hij dit
altijd zoo geweest is, en nog minder: dat hij
een partijman was, of zich bij eenige „rich-
ting" uitsluitend of bij uitstek op zijn plaats
gevoelde. Toen hij zijn zooeven genoemtie
toespraak gehouden had, of houden zou,
vroegen sommigen (zeker omdat hij zijn
toespraak hield op een openluchtsamen-
komst van vrijzinnig-godsdienstigen) „of
hij modern was"? „Ik dacht, dat je orthodox
was" zei men. En dan gaat Ligthart verder:
„Vreemde vraag: wat ik ben? in wou, dat
ik iets was, een christen bijvoorbeeld, een
goed christen. Dat was me genoeg. En
dan zou ik willen spreken overal en voor
alien, voor confessioneelen en Hottentotten,
voor ethischen en dronkaards, voor moder-
nen en Papoea's. En ook voor puur on-
geloovige geloovigen. Want die heb je ook,
net als geloovige ongeloovigen. Maar acii,
het is zoo'n ontzettende toer, eerst een
beetje christen te zijn, ik bedoel: een echie,
zoo eentje, in wien Jezus iets van zijn disci-
pelen zou zien, dat ik aan het modern of
orthodox nog lang niet toe ben."
Ligthart is steeds beslister geworden in
zijn uitspraken, maar los van het geloof en
vooral: los van Christus is hij nooit geweest.
Christendom, hij weet het, is voor veel men
schen onafscheidelijk verbonden aan pree-
ken en catechiseermeesters en gezang, maar
zij denken, dat het niets heeft te maken
(zegt hij ergens) met bloemen en vriende-
lijke knikjes. En toch heeft Jezus in Zijn
leven de liefde tot de menschen gebracht.
In dien Jezus concentreert zich voor Ligt
hart alles, heel de godsdier.st, heel het Leven.
,,Wat in het verheven voorbeeld der christe-
Hjke religie", zoo schrijft Ligthart in zijn
mooie stuk „over bepalingen van middel",
van Jezus wordt gezegd, dat Hij in alles den
menschen gelijk is geworden, uitgenomen de
zonde, dat is het beginsei der opvoeding.
Zoo wordt Christus ook terecht genoemd tie
Middelaar tusschen God en de menschen.
Men behoeft nog geen dogmatisch geloovige
te zijn, om den diepen zin van dit Midde-
laarschap te verstaan. God, de volmaakte,
die de zondige zielen wenscht op te trekken
uit haar lagen staat, blijft niet als Heilige
Geest tegenover de onheilige wereld staan,
maar zendt Zijn Zoon, dat is: geeft Zichzeii
om 66n te worden met de menschen, uitge
nomen in datgene, waaruit de menschen
juist verlost moesten worden. Hier hebben
wij Ligthart zegt dit dus zelf! „de
kern der opvoeding. Eerste eisch is, dat wij
zelf beter zijn dan zij, die we opvoeden wil
len. Tweede eisch, dat we ons volkomen aan
hen gelijk stellen, Zobdat er eenheid ontsra
tusschen hen en ons, Cenheid in goede stem
ming, een goede neiging, een kracht ten
goede. En daarna samen omhoog, zoo-
ver onze kracht ons veroorlooft. Betalen
met onze persoonlijkheid, dat is het middel,
waarvan verheffing te hopen is. Ziele-
kraoht offeren zonder zekerheid, dat het of
fer zichtbaar bate brengt, dat wordt van
ons gevraagd."
Dit alles kan zeker niet schooner en vol-
lediger worden uitgedrukt dan Jan Ligthart
het zelf deed in het mooie vers, waarmee wij
deze beide artikelen besluiten:
DE NIEUWE ST AATSLEEN1NG.
De Tweede Kamer heeft het leening-
ontwerp (f 300.000.000)aangenomen met 66
tegen 3 stemmen.
DE TOESTAND.
De Fransc'hen nemen aanstoot aan de En-
gelsche troonrede, schrijft de N. R. Crt.,
omdat zij de hoop heeft uitgesproken, dat
te Genua de grondslagen voor een recht-
vaardigen vrede gelegd zouden worden.
Aan den vrede van Versailles mag, zoo mee-
nen zij, daar niet geraakt worden. Van En-
gelsche zijde is al bij herhaling gezegd, dat
men te Genua de vredestractaten buiten be
schouwing zou laten, en toegeven, dat het
oorspronkelijke program alleen economische
en financieele vraagstukken kent, met uit-
drukkelijke buitensluiting van alle politiek.
Ook de Kleine Entente staat gereed, om de
vredestractaten waarbij zij belang heeft, te
verdedigen. Men moet daarom aannemen,
dat Lloyd George iets anders bedoeld heeft
en dan denken wij aan de grondslagen van
een economischen vrede en kunnen de woor-
den een terugslag zijn op wat Tsjitsjerln
einde Januari of begin Februari verklaard
heeft. Hij zeide toen, dat de Sowjet-regee-
ring voldoede sterk was, om met het buiten-
landsche kapitaal een vergelijk te kunnen
s'uiten. „Het zou", zoo vervolgde hij, „ver-
blijdend zijn, als het te Genua tot een over-
eenstemming kwam in den geest van den
vrede van Westfalen. Zooals deze een
einde maakte aan de godsdienstoorlogen en
aan Protestantsche en Roomsch-Katholieke
staten de mogelijkheid verschafte, naast el-
kaar te bestaan, zoo zou de Genueesche con
ference het naast elkaar bestaan van kapi-
talistische en socialistische staten mogelijk
maken". Tsjitsjerin bedoelt met ..socialis
tische" staten natuurlijk „bolsjewistische",
want het bloedbad dat de bolsjewiki in de
zuiver sociaal-democratische republiek
Georgig onder de leiders hebben aangericht,
is nog niet vergeten en maakt het moeilijk
bolsjewistisch met socialistisch te vereen-
zelvigen.
De economische vrede zal ook vooral
Lloyd George voor den geest staan, welke
vanzelf den politieken vrede beter zal ver
zekeren.
Te betreuren blijft dat het een romp-con-
ferentie zal zijn wegens het ontbreken van
de Vereenigde Staten, die er vrij onverschil-
lig tegenover staan, terwijl juist nu pogin-
gen worden gedaan, om Zuid-Amerikaan-
sche republieken erin te betrekken. De kwes-
tie. hoe Europa zijn schirld aan de Vereenig
de Staten moet afdoen, primeert met dat ai
alle andere financieele vraagstukken. De
Vereenigde Staten zijn er pas toe overge-
gaan, die schulden bij de wet te fundeeren
en de rente ervoor vast te stellen, een gebaar
dat geen hoop geeft op het elimineeren in
de rekensom van Amerikaansche en Euro-
peesche factoren tegenover elkaar.
Enneland en Tsiechig samen hebben de
republiek Oostenrijk voorgoed het voorschot
tnpp-evend. d*,+ het nit den brand zal helnen,
tegen een solide onderpand. Waarschiinluk
de kostbare nobelins. Deze crediet-Ieening
is nu mogeliik, omdat Lodge bij den Ameri-
kaanschen Senaat het voorste! heeft inge-
diend, Oostenriik voor viifentwintig iaar uit-
stel van betaling toe te staan van het na den
wapenstilstand geleverde graan enz. Amerl-
ka had nameliik. geliik men zich herinnert,
het pandrecht ten aanzien van de Oosten-
rijksche invoerrechten en andere bronnen
vnn inkomsten, om zich betaling te ver
zekeren.
De operatie komt hierop neer, dat de
douane-rechten nu vernand zullen worden,
om over niet te lannen tiid reld te verkriinen,
waarmee Oostenriik, Engeland en Tsiecho-
Slowakiie de noodleenino. die geen langer
uitstel Iiidt, terug te betalen.
DE HAVEN VAN ZEEBRUGGE.
On het maandeliiksche banket van het Co
mity de politioue nationale. Woensdagavond
te Brussel gehouden, hebben Hervy Cousin
RECLAME.
J OH. d. SANDE-v. d. HEIJOEH, Tilbupg.
Grossiers en Winkeliers schrijft ons nog heden en wij maken U bemonsterde offerte.
Aanbevolen merken:
Gouden Helm - Oe Parel - Ideaal - Reclame Candij - Reclame Ontblji
en Rotsaert, twee advocaten, gesproken
over de haven van Zeebrugge. Beider re-
laas kwam hierop neer, dat Zeebrugge de
ernige Belgische haven is, welke vrij is van
Nederlandsch toezicht en dat daarom de
Belgische oorlogsvloot, zijn loodsdienst en
zijn voornaamste koopvaardij-instellingen
aldaar gevestigd moeten worden.
Nothoimb heeft het werk van Jaspar en
Theunis te Cannes afgebroken.
ENGELAND.
Een wetsontwerp, dat de regeering heeft
ingediend voor de invoering van een vasten
zomertijd, bepaalt, dat de zorrtertijd op den
laatsten Zaterdag van Maart (dus dit jaar
reeds 25 Maart) te middernacht zal begin
nen en zal eindigen op den 'eersten Zondag
in October (dit jaar 1 October). Deze data
zijn vastgesteld in overleg met Frankrijk en
Belgie.
EEN RUSSISCHE ROOVERBENDE.
Een draadloos N. T. A.-^ericht uit
Stockholm meldt, dat een bende „roode"
Russen een aanval deed op een Zweed-
sche onderneming in Noord-Finland. De
gebouwen werden geplunderd en eenige
menschen werden weggevoerd, o. w. 2
Zweden. Gestolen werden 24 paarden, vee-
voeder, wagens en vele honderdduizenden
marken in geld. Aan den Zweedschen Mi
nister van Buitenlandsche zaken is van
het gebeurde mededeeling gedaan.
TER NEUZEN, 10 Februari 1922.
WERKLOOSHEID.
Naar uit Ter N'euzen aan Zei. gemeld
wordt, neemt de werkloosheid toe. In ae
week van 30 Januari4 Februari werden
voor Ter Neuzen 24'9 werkloozen inge-
schreven, met een gemiddelde werkloosheid
van 3 dagen.
Uit de ouitengemeenten werden ingeschre-
ven 683 werkloozen, voor het platteland
een ongekend aantal.
Op 7 Februari 11. hebben er zich 238 doen
inschrijven, waaronder 9 zeelieden en 13
bouwvakwerklieden, die door de vorst werk-
loos zijn geworden.
BESTRATING EN RIOLEERINGS-
WERKEN.
Naar we vernemen in het uitvoeren van
de op 17 Jan. 1.1. van wege het Domeinbe-
stuur aanbestede bestratings- en riolee-
ringswerken rond de buurt Java alhier
gegund aan de heeren J. P. de Vos en
R. Verschelling te Ter Neuzen voor
39.979 gld.
BESMETTELIJKE ZIEKTEN.
Het aantal gevallen van besmettelijke ziek-
ten over de week van 29 Januari tot en met
4 Februari 1922, in de provincie Zeeland
bedroeg:
Roodvonk: Hulst 1.
Diphtheritis: Goes 2, Vlissingen 1.
HULST.
Met de St. Crt. van 7 Februari zijn ver-
zonden de statuten van den R. K. Vrouwen-
bond, afd. Hulst, alhier.
PREDIKBEDRTEI
Zondag 12 Februari 1922.
(Kerkhoflaan).
RECHTSZAKEN.
Arrondissements-Rechtbank te Middefburg.
De rechtbank heeft in hare zitting van 10
Februari 1922, de volgende vonnissen uit
gesproken:
J. S. R., oud 22 j., dienstbode te Water-
landkerkje, is wegens diefstal veroordeeld
tot I maand gevangenisstraf.
Verwezen naar de terechtzitting met
bevel tot gevangenhouding M. D,, oud 28 j„
werkman te Zaamslag, gedetineerd, be-
klaagd van oplichting.
C. J. D., oud 27 j., te Hontenisse, gede
tineerd, beklaagd van diefstal.
Gevangenhouding bevolen van P. F. d. L.,
oud 20 j., zonder beroep te Philippine, ge
detineerd, beklaagd van diefstal.
Door den Officier van Justitie te Mid-
delburg is ingetrokken het door hem inge-
stelde hooger beroep tegen een vonnis der
rechtbank van 25 November 1921, waarbij
C. M., werd vrijgesproken van de ten laste
gelegde mishandeling.
De Kantonrechter te Middelburg vernie-
tigde het verstekvonnis van 3 December jL,
waarbij J. ten H. te Ter Neuzen veroordeeld
werd tot 50 boete subs. 50 dagen hechte-
nis, wegens overtreding der binnenscheep-
vaartwet en ontsloeg beklaagde van rechts-
vervolging,
MOORD TE ROTTERDAM.
In het begin dezer week werd in een
stille straat te Rotterdam bewusteloos ge-
vonden een zekere Blazer '.die aan het
hoofd door een revolverschot was getrof-
fen. Deze is naar het ziekenhuis overge-
bracht, doth aldaar overleden aonder tot
bewustzijn te zijn gekoinen.
Er werd een misdaad vermoed en de
politie stelide een onderzoek in, dat tdt
ontdekking van de daders heeft geleid,
waarvan er een is gearresteerd.
Een berichtgever van het Hbl. schrijft
daaromtrent:
Het voortgezede onderzoek van den in-
specteur van politie Klaassen heeft uitge-
wezen, dat de recherche met de arresta-
tie van den jeugdigen kantoorbediende C.
Brouwer, die ze als verdacht van den
moord op den koopman Blazer had aan-
gehouden, raak gesiagen had. De antece-
denten van den 18-jarigen jongen zijn na-
gegaan, en daarbij is gebleken, dat hij aiv
aankomend bediende in 1920 werkzaam
was op een assurantiekantoor te Rotter
dam. Gedurende dien tijd verdween uit
de kluis 1550 gld. Eeri onderzoek is toen
ingesteld, maar een dader werd niet ge-
vonden. VFel werd Brouwer daarvoor toen
aangehoudenVan die 1550 gld. had Brou
wer, van wien de politie wist, dat hij zich
wel eens had uitgel>ite,n 650 gld. van
Blazer te moeten hebben, en dezen te
zullen doodschieten als hij niet terugbe-
taalde, een bedrag van 1300 gild, aan
Blazer ter hand gesteld om handel mee
te drijven. Tegenjk had de jongen de
domheid begaan aan Blazer te zeggen,
hoe h j aan net geid gekomen was. fiaar-
door kreeg Blazer hem gcheel, in zijn
macht. Verseh-'idene malen dreef hij Brou
wer tot misdaden aan, eens zelf tot een
brandsiichting in een pakhuis van Blazer
in de Tochtstraat, in Augustas 1921. De
jonge kantoorbediende, kreeg het denk-
beeld, dat Blazer uit den weg moest wor
den geruimd, vvilde hij rustig voort kun
nen leven. Het plan om zijn kwelgeest
uit den weg te ruimen deelde hij mee
aan zijn broer den Leidschen student, die
toch ook niet heelemaal een nonnaal
mensch schijnt te zijn. Ahhans deze kwam
voor den tlag met een plan om een rush
op een bank te doen, waarin Blazer be-
trokken moest worden. Blazer weigerde,
doch toen was volgens den student diens
lot bgslist. Nu moest hij zeker gedood
worden, nu hij ook dit plan wist Listig
werd hij daarom uitgenoodigd mee te
helpen h-t compKt in tlkaar te zetlen. Hij
moest daarvoor komen naar den Waler-
burgerweg, waar in een pand de noodige
maairegeien voor den grooten slag bespro-
ken zouden worden. Blazer zou voor zijn
deskundigen raad dan onmiddllijk 240 gld.
krijgen. De student en de kantoorbediende
wisten, dat Blazer dit geld dringend noo
dig had. Op den avond van den moord.
Vnjdag, gingen de twee Brouwers met
Blazer naar den bedoeliden weg; de af-
spraak tusschen de broers was gemaakt,
de oudste zou eerst schie en, Op den Wa-
lenburgerweg was het te druk, waaropi
het plan gewijzigd werd, de af-
spraak zou worden gemaakt in een huis
aan den Beukelsdijk. Men begaf zich over
den EssenburgsL.gvi uaarutt;.op dierj
ENSCHE COURA
Uit louter drang, gansch vreemd aan elk
[begeeren,
Zichzelf volkomen 't zwakke toe te wi.iden,
Als 't brandend haardvuur zelf tot asch
[verteren,
Om eigen warmte in 't huivrend rond te
[spreiden,
Dat is de Liefde, die wij knielpnd eeren.
Ned. Herv. Kerk.
Ter Neuzen. u. en 2 u., 1)8. A. Tim merman.
Sluitkil. 2 u., dlir. L. Dek.
Hoek. 9 u. en 2 u., Its. E. Raams.
Zaamslag. 9 u., en 2 u., Ds. 6. van Uis.
Axel. 9 u. en 2 u., I)s. J. B. Th. Hugenholtz.
Sas van Gent. 9* u., Ds. H. Akersloot van Houten
Roos.
Philippine. 2 u., Ds. H. Akersloot van Houten
Roos.
Hulst. 10 u., Ds. Hermanides.
Honlenisse. 10 u., Ds. W. J. van Lindonk.
Hoek.
Gereformeerde Kerk.
9| u. en 2 u., leeskerk.
Chr. Gereformeerde Kerk.
Zaamslag. 9 u. en 2 u., Ds. L. de Uruijne.
Gereformeerde Gemeente.
(Vlooswykstraat).
Ter Neuzen. 9 u., 2 u. en 5j u., leeskerk.
Oud-Gereformeerde Gemeente.
(Vlooswjjkstraat).
Ter Neuzen. 9 u^ 2 u. en u., leeskerk.
Lokaal „Eben-Haezer".
Ter Neuzen. 5t u., Evangelisatie.
R. K. Kerkdiensten te Ter Neuzen.
Zondag zijn de II. II. Diensten om 7, en 10 uur
s NamiiUlags om half diie Lof.
