ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 7253
Woensdag 25 Januari 1922.
70e Jaargane
37 zware Olmenboomen,
mm flfll M1SMAB.
Uitfde hand te koop:
8INNENLAWD.
FETJXLLETON.
8 UiTEN LAND.
metende van 1,502,40 M., in per-
ceelen of in massa, staande op het
Dorpsplein te Zaamslag.
Te bevragen bij Burgemeester en Wet-
houders van Zaamslag tot 31 Jan. a.s.,
voorm. 10 nnr.
Zaamslag, 23 Jan. 1922.
ONDERA1JS.
De Vacature verneemt, dat de Dieuwe
regelitg van de onderwpzeraopieiding thans
in zoover ge?orderden staar van voorberei-
ding is, dat de algemeene maatregel van
best our ter uitvoering van art. 148 der
L. O.-wet ongeveer begin Februari zal kun-
ofworden tegemoetgezieu.
ONTWERP-BINNENVAARTWET.
De Binnenscheepvaart-Unie beeft tegen
Vrjjdag a s. de besturen van bet Centraal
lndustrieel Verbood de Cbristelijke Werk-
geversvereeniging in Nederland het Ver-
feond van Nederlandsche Fabrikanten-Ver-
eenigingen en de Vereenigicg van R.-K.
Werkgevers nitgenoodigd tot een te's-Gra-
venhage te houden bespreking, ten einde
geaamenlpk te overleggeD, welke stappen
door belanghebbenden-verladers moeten wor-
dan gedaan in zake het ingediende ont-
werp- Binnenvaartwet.
ONDERWiJZERS PENSIOEN.
Osseodorp wil ook nog onderwijzers pen-
lioen.
Het sociaal-demccratisch Kamerlid Os-
sendorp. dat als zoodanig en ook als voor-
zitter van den Onderwpzcrsbond samen een
talaris geniet dat op f 10.000 te schatten
is, is bp den Raad van State in verzet
gekomen tegen de beslissing van den Pen-
.-ioenraad, waarbij hem pensioen als ge-
wezen onderwpzer op grond van over span
ning is ontzegd.
Wp zbuden meenen zegt de C o n t r o-
J a - dat, sis er van pensioen sprake
kan zpn, de Bond van Onderwpzers dat
moet verleenen.
Yoor dien Bond heeft hp hard gewerkt
en zijn overspanning zal daarvan wel het
gevolg zpn.
Zpn eventueel pensioen als Kamerlid,
heeft hp reeds in ypn zak.
Maar pensioen als onderwpzer, welke
betrekking hp in den steek liet voor de
vakvereenigirg en voor de politiek, ware
toch al te dot.
Maar den rooden heeren is immers
riets te dol, heeft immers Wpnkoop ge-
zegd enOssendorp scbijnt hem dat nu
na te zeggen. Vandaar zpn verzet en zpn
poging om nog meer geld te halen van
de gemeenschap.
DE ZEGELWET!
Van den Minister van Financien was bp
de Kamer van Koophandel te Amsterdam
een antwoord ontvangen op verzoek der
Kamer, om tegemoet te komen aan de be
zwaren tegen de bepaling van de gewijzigde
Zegelwet, betreffende de zegeling van volg-
briefj- s voor monsters van geringe waarde.
104
Zouden wij hem nu maar niet dadelijk
inrekenen? vroeg Castro.
O neen!
Waarum niet?
Wij kunnen met dien kwajongen niet te
voorziclitig wezen. Juist op het oogenblik
is er te Parijs weer groot misnoegen tegen
alles, wat tot de overheid behoort, de ge-
moederen zijn opgewonden. Wanneer wij
hem midden op straat aanhouden, dan is
bij slim genoeg om van die omstandigheden
partij te trekken, zich uit te geven voor re-
publikein, het publiek van de straat ter
hulp te roepen en ons zoodoende nog te
ontkomen.
Maar het is toch uw voornemen niet,
hem nog langer met rust te laten?
Geduld; hoe kalm hij zich ook houdt,
weet ik zeker dat hij van ongerustheid
wordt verteerd en, zonder er den schijn
van aan te nemen, zoekt hij met zijn oogen
naar de een of andere herberg, om zich
daar te verschuilen en den avond af te
wachteln. Daar reken ik op en ik heb er
mijn plan tot zijn aanhouding op gebouwd.
Zij waren den Pont-Neuf overgegaan.
Want Fifi Vollard, in plaats van rechts-
om te slaan, toen hij eenmaal op de quai
Saint-Michel was gekomen, ten einde een
toevlucht te gaan zoeken in den een of
anderen dievenkroeg van de Cite, had de
linkerzijde genomen en den rug toegekeerd
aan deze anders natuurlijke schuilplaatsen
voor alien, die zich voor het oog der poli
tic te verbergen hebben.
Fifi Vollard had namelijk nagedacht.
Hij had tegen zichzelf gezegd, dat de
ijver der politie in het algemeen en die
van Milloc in het bijzonder, geprikkeld
De Minister deelt mede, dat hp een alge
meene vrijstelling van die bepaling me'
mogelpk acht in verband met ontduiking
van de Zegelwet.
De Minister stelt voor een of meer leden
der Kamer aan te wpzen voor een nadere
bespreking van deze aangelegenheid op zpn
departement.
Hiertoe werden aangewezen de heeren
Abr. Muller en Du Mosch.
AF3CHAFF1NG PORTVRIJDOM.
Het ligt in de bedoeling van ae regeerirg,
zoo spoedig mogelpk over te gaan tot uit
voering van de wettelpk voorgeschreven
bepaling tot afscbaffiug van den portvrijdom
Verder, dat na efeehaffing van vrptom, de
kosten van verzending van op den open-
baren dienst betrekking bebbende corres
pondent!". nitgaande van de gemeentebe-
sturen, floor het rijk worden gedragen de
daartoe noodige credieten zullen aan de
Staterj-Generaal worden aangevraagd. In
verband hiermede is aan de gemeentebe-
sturen verzocbt. in de werkweek van 23
tot. en met 28 riezer een telling te houdec
van het totale aantal door of namens den
raad, B en W. (c. q. door een wethouder)
en door den burgemeester verzonden stuk-
ken, welke op den openbaren dienst be
trekking hebben.
ONZE KLEERENYERKOOP AAN
y POLEN
In Januari 1920 bericbten wjj, dat het
grootste deel der voorraden van de Rpks-
kleedingvoorzieniDg, bestaande niet alleen
uit militaire kleedmg, doch ook nit burger-
kleeding en stukgoederen, aan de Poolsche
regeering was verkocht. De fabrikanten
en handelaren wilden die goederen niet
hebben, daar zij naar hun oordeel van
mindere kwaliteit en slechte coupe waren.
De Poolsche regeering nam op een klein
deel na, den inventaris der pakhuizen over,
op 2 jaar crediet, waar tegenover 5 pCt.
Poolsche schatkistbiljetten zpn afgegeven.
Tevens lekte uit, dat de directeur van het
Rijkskleedingvoorzienirgbureau, die ais be-
middelaar tusschen de Nederlandsche en
Poolsche regeeringen optrad, voor zich een
commissieloon bedongen had, terstond door
Polen ait te betalen, wat ook geschiedde.
Het Rjjk kreeg echter voor 17 millioen
gulden aan Poolsche schatkistbiljetten die
that>8 in Poolsche munt on gerekend, een
waarde van 40 a 45 milliard Poolsche
marken vertegenwoordigen.
De vorige week is do crediettermpn der
Poolsche regeering verstreken en zou dus
de inlossing der schatkistbiljetten plaats
moeten hebben gehad.
Ons is thans ter oore gekomeD, dat in-
derdaad deze schuldvordering den Poolschen
gezant getoond is, doch dat deze de beta-
ling van de 17 millioen gulden heeft ge-
weigerd.
Wat gevreesd werd, is dus gebeurd. De
directeur der Rpkskleedingvoorziening heeft
zpn provisie uitbetaald gekregen, maar de
>chatkist zit voorloopig met een geweigerde
vordering van 17 millioen op PoleD.
Aldus meldt de Telegr.
HET RIJKSLANDBOUW-
PROEFSTATION TEGOESOPGEHEVEN.
Naar de »Goesche Ct." verneemt zal het
rpkslandbouwproefstation te Goes met iu-
gang van 1 Mei as. worden opgeheven.
Voor de gemeente Goes f beteekent
deze opheffiDg natuurlpk een groot
verlies (o a. doorflat de belasting op
plm. 50 000 aan salarissen, welke
natuurlpk grootendeels in de gemeente
worden verteerd, vervalt) dat misschien
eenigszins kan worden gecompenseerd
doordat na wellieht het gebouw van het
rpkslandbouwproefstation zal kunnen worden
gebruikt voor de definitieve vesCgiog van
den kearingsdienst van waren.
EEN N1EUWE MARECH ASSEF-
kazerne.
Te Vlagtwedde (Gr.) is een nieuwe ka-
zerne der Kon. Marechaussee in gebruik
genomen, een gebouw, dat als andere van
dien aard Heel wat geld heeft gekost-
Nu heeft Vrijdag j.l. voor de rechtbank
te Winschoten iemand terecht gestaan en
het bleek, dat deze man naar Winschoten
was overgebracht zoo spoedig mogelijk na
zijn arrestatie, omdat de opperwachtmees-
ter der brigade voor hem geen plaats had
in decellen, waar van er intusschen
slechts een was bezet. Deze cellen zijn
namelijk zeer ondoelmatig, want arrestan-
ten in de verschillende appartementen kun
nen met elkander sprekeii. En daar men
voorkomen wilde, dat de man met den
andere zou praten werd hij dadelijk ter
beschikking van de justitie te Winschoten
gesteld.
Hieruit biijict wel, dat de bouw van deze
marechaussee-kazerne, en speciaal de cel-
lenbouw, te wenschen laat. Men heeft dan
ook verbouwing orerwogen (Vad.)
door de verdwijning van het Bretonsche
dienstineisje, die zoo snel gevolgd was op
den moord in de rue du Temple, zich voor-
namelijk wel zou richten en met verdub-
b.elde werkzaamheid op de dievenkroegen
en andere te slechter naam en faam bekend
staande inrichtingen.
Daarom had hij het voorzichtiger geoor-
deeld, zich van de Cite te verwijderen, en
in een meer fatsoenlijke buurt een cafe
op te zoeken, dat zoowel bij de misdadi-
gers als bij de politie onbekend was.
Deze bedoeling had, zooals men gezien
heeft, Milloc dadelijk doorgrond, maar
Castro nog niet, want hij zeide:
Mijn handen jeuken om hem bij zijn
kraag te pakken.
Niet doen, zeide Millbc, hij heeft zich
eenmaal door mij laten beetnemen, toen hij
mij, onder mijn vermomming als onnooze-
len Duitscher, den weg gewezen heeft naar
den dievenkroeg in de rue Cocatrix, maar
dat is geen reden om het nogmaals te pro-
beeren. Hij is te uitgeslapen om ttweemaaj
in dezelfde val te loopen.
Bijna onmiddellijk liet hij er op volgen:
Luister. Het eerste cafe waar wij aan-
komen, ten minste het eerste, dat hij, naar
het uiterlijk te oordeelen.voor zijn doel ge-
schikt zal achten, is dat tegenover den
Pont Roepel. Het is een soort van bierkelder,
gelegen tusschen de rue du Bac en de rue
de Beaune, waar overdag heel weinig men-
schen komen, en dat dus aan alle voor-
waarden voldoet, die hij in de gegeven
omstandigheden stellen kan. Dus is er alle
kans op, dat hij dat koffiehuis zal binnen-
treden. Wij zullen hem op ons gemak vol
gen tot aan de rue des Saints-Peres. Wan
neer hij, in plaats van die straat in te gaan,
verder langs de kade gaat, dan loop jij zoo
hard als je kunt de rue de Lifle in tot aan
de rue de Beaune en door deze keex je
naar de kade terug.
En ik treed het cafe binnen, dat u me
hebt aangewezen? vulde Castro aan.
DE PAUSKEUZE.
Vijfhonderd jaar lang is het conclave
voor de verkiezing van een nieuwen paus
op den tienden dag na het sterven van den
vorigen paus bijeengekomen. Er is geen
reden om te verwachten, dat het ditmaal
anders zal gaan. Maar de omstandigheden
onder welke het conclave van 1922 ver-
gaderen zal, zijn sedert 1914 aanmerke-
lijk veranderd, omdat de hand van het huis
Habsburg die men meermalen in de verkie-
zingen heeft kunnen bespeuren, door den
afloop van den werelidoorlog nu geen
macht meer kan uitoefenen. In de 16e
en 17e eeuw begon het karakter der con
claves bepaald te worden door den invloed
dien verschillende „facties" van kardina-
len hadden, d. w.. z. groepen van kardina-
len die uit hoofde van hun national'iteit of
hun betrekkingen met katholieke hoven of
hun overtuiging voor een bepaalde politiek
opkwame.n en daamaar hun keuze wensch-
ten te richten. Het is niet goed na te gaan,
wanneer in de 16e eeuw uit deze praktijk
het stilzwijgend erkende recht van veto
voor katholieke regeeringen is voortgeko-
men, krachtens hetwelk dezen bijtijds be-
denkingen konden opperen tegen cahdi-
daten voor het pausschap. Het werd een
recht, dat gegrond was op he|t gebruik,
maar door geen geschreven tekst gesteund
werd. Men aanvaardde het, omdat het te
verkiezen was boven de intrigues van vroe-
ger tijden.
In de 19e eeuw heeft met name Oosten-
rijk het recht van veto uitgeoefend of
trachten uit te oefenen in alle conclaves,
behalve in dat hetwe^r Leo XIII in 1878
verkoos. Het deed dit opnieuw in 1903.
Op den 2den Augustus van dat jaar had
kardinaal Rampolla, die ais staatssecretaris
van Leo XIII een sterk anti-ltaliaansche
politiek gevoerd, de hernieuwing van het
Precies. Daar ga je zoo zitten, dat je de
kade over de geheele breedte kunt over-
zien. Loopt Fifi rechtdoor, dan zal je het
wel zien. Dan kom je weer zoo gauw mo
gelijk bij mij en wij volgen hem verder.
Wanneer hij daarentegen er binnen treedt,
dan kan hij geen wantrouwen hebben te
gen een man die er reeds zat, voor hij bin-
nenkwam en waar hij je, onder je ver
momming als werkman, niet zal herkennen
zal het je gemakkelijk vallen kennismaking
met hem aan te knoopen. Ik kom over een
minuut of tien ook binnen, ga een paar
passen van je af zitten en de rest zal
dan wel vanzelf gaan.
Milloc en Castro waren namelijk, als
naar gewoonte wanneer zij op expeditie
gingen, vermomd, de eerste als boer, de
tweede met een blauwe kiej aan en een
pet op als werkman.
Vijf minuten later kwam Fifi Vollard ter
hoogte van de rue des Saint-Peres.
Daar bleef hij een oogenblik staan en
scheen te aarzelen.
Vervolgens ging hij verder langs de
kade.
Toen verliet Castro eensklaps Milloc,
snelde de rue des Saints-Peres in en had
in een oogwenk de rue de Lille bereikt,
waarvan hij den hoek omsloeg.
Hij liep wat hij maar loopen kon en Fifi
Vollard had ternauwernood het hotel Vol
taire bereikt, toen Castro al den bierkelder
binnentrad, dien Milloc hem had uitgeduid
en die hij zonder eenige moeite vond.
Het Cafe lag in een sousterrain, onge-
veer een halven meter beneden de straat,
zoodat men een trap af moest gaan om er
in te komen en aan weerszijden van die
trap had het een venstertje dat op de
kade uitzag.
Voor een dier vensters zette Castro zich
neer, liet zich een glias bier brengen en
keek onafgewend naar de kade.
Hij was de eenige bezoeker van den
bierkelder.
Drievoudig Verbond tegengewerkt en het
verbond tusschen Frankrijk en Rusland
bevcrderd had, 29 stemmen gekregen. De
Italiaansche regeering kwam hierdoor in
beweging, gaf aan Weenen een wenk om
zijn veto-recht uit te oefenen en kardinaal
Kolzielko Puzino, bisschop van Krakau,
verklaarde dat de Oostenrijksche regeering
gekant was tegen de verkiezing van kar
dinaal Rampolla. Het heilige college be-
sloot te zwichten en koos op 4 Augustus
kardinaal Sarto, die den naam van Pius X
aannam. Bij den bul Commissum Nobis (20
januari 1904) onderdrukte Pius daarna elk
recht van veto of uitsluiting van de zijde
van wereldlijke regeeringen en verbood
op straffe van excommunicatie, die voorbe-
houden werd aan den nieuwen paus, aan
elk lid van het conclave, van zijn regeering
een opdracht te aanvaarden betreffende het
stellen van een veto of dit in eenigen vorm
aan het conclave kenbaar te maken. Dat
hiermee elke politieke invloed uit het con
clave duurzaam terzijde gesteld is, is nau-
welijks aan te nemen. Maar zulk een in
vloed zal nu niet meer zoo. sterk naar bui-
ten toe blijken als bij de uitoefening van
het veto-rechti
Van de tegenwoordige 61 kardinalen van
het heilige college zijn de meerderheid (32)
Italianem Van de overigen zijn vier
Britten: kardinaal Bourne (aarts-bis-
schop van Westminster), kardinaal Logue
(aartsbisschop van Armagh, lerland), kar
dinaal Begin (aartsbisschop van Quebec)
en kardinaal Gasquet (president van de
Engelsche congregatie der Benediktijners),
die te Rome zeteijt; verder twee Ameri-
kanen, de aartsbisschoppen van Boston
en Philadelphia. Oostenrijk, Duitschiand en
Hongarije hebben samen zeven kardinalen.
Polen twee, Frankrijk zes, Spanje vijf, Ne
derland een, Brazilie een, Portugal een
en Belgie een, den vermaarden kardinaal
Mercier. De nieuwe Paus moet tweederden
van de stemmen van de kardinalen op
zich vereenigen en de Italianen hebben
dus slechts 9 stemmen van andere nationa-
liteiten noodig, om $en der hunnen ver-
kozen te krijgen. Onder de Italiaansche
kardinalen treden het meest op den voor-
grond kardinaal Gasparri, de staatssecre
taris van Benedictus XV, kardinaal Vanu-
telli, de deken van het college, en kardi
naal Maffi, aartbisschop van Pisa. Wordt
geen Italiaan Paus, dan heeft misschien de
Spanjaard Merry del Val, aartspriester van
de Vatikaansche basiliek, een goede kans.
Hij is als zoon van een Spaansch legatie-
secretaris te Londen geboren, heeft! zijn
opleiding in Engeiand gehad en is ver-
trouwd met Spaansch, Engelsch, Fransch,
Italiaansch en Duitsch, welke talen hij alle
spreekt. Hij is wellieht de meest Interna
tionale figuur in het conclave. Bij de her-
haaide stemmingen, die ook ditmaal1 wel
noodig zullen zijn, zijn verrassingen ech
ter geenszins onmogelijk. Ook valt de in
vloed dien nieuwe staten als Polen en ler
land nu voor het eerst kunnen laten gelden
niet te bepalen, evenmin als de belangstel-
ling die de Fransche regeering, welke nu
met het Vatikaan verzoend is, in de ver
kiezing van den nieuwen paus aan den
dag kan leggen.
PAUS BENEDICTUS XV f-
Zondagmorgen om zes uur is paus Bene
dictus XV overleden.
Jong tot paus gekozen, is deze belang-
rjjke figuur betrekkeljjk jorg heeDgegaan.
Zestig jaar was de marbies della Chiesa.
en nog geen vier maanden kardinaal, toen
hp den derden September 1914 door zpn
medekardinalen tot het ^heilige" ambt ge-
Een kwartier ging aldus voorbij en er
was nog niemand verschenen.
Geen Milloc, geen Fifi.
En Castro had nog wel berekend dat
het op zijn hoogst 5 minutien zou kunnen
duren, eer zij ter hoogte van den bierkel
der aangekomen zouden zijn.
Reeds vroeg hij zich af, of misschien Fifi
Vollard op zijn sc'nreden zou teruggekeerd
zijn, toen hij hem, langzaam slenterend,
zag aankomen terwijl hij deed alsof hij met
aandacht keek naar de uitsHalihigen der
straatkooplieden, die langs het trottoir wa
ren opgesteld.
Wat zal hij nu doen? vroeg Castro zich af.
Fifi stak het trottoir over en kwam recht
op den bierkelder af, dien hij al van verre
bekeken had en dien hij waarschijnlijk
reeds kende.
Even later zag Castro hem de trap afda-
len en hij mompelde met voldoening:
Eindelijk, het vischje zwemt in het net,
wij zullen het slechts behoeven dicht te
halen.
Alvorens binnen te treden wierp Fifi een
blik in het lokaal, dat hij geheel kon over-
zien.
Daar was slechts een bezoeker, een
werkman die hem niet verontrustend voor-
kwam.
Hij trad binnen.
Op eenigen afstand van den man, in
wien hij, ondanks al zijn slimheid onmo
gelijk een der politie-ambtenaren kon ver-
moeden die hem op de hielen zaten, liet
hij zich op een stoel neer en riep den kas-
telein toe:
Een potje bier!
Hij sloeg in het minst geen achLop den
bezoeker die met hem in den bierkelder
was.
Nu moet ik zijn vertrouwen zien te win-
nen, dacht Castro, maar hoe?
Eensklaps kreeg hij een ingeving en hij
riep:
Kastelein
roepen werda's zeven-en-zestigjarige is
hp heengegasn.
Met zpn dood is men voorbarig geweest.
Zaterdag meldde menige krant hem als
reeds ovtrleden, en ook Zaterdag zpn er
lijkredenen over hem uitgesproken. Waar-
schpnipk tengevolge van de zenuwachtig-
heid en de interne politieke beroeringen,
die het sterven van een paus verwekt in
de Roomsch-Katholieke kerk.
De Duische Rpksdag is er wel heel
gauw bpgeweestZaterdag hield de rooraitter
Loebe een rede ter gedachtenis, een klein
etmaal later overleed de paus pas. Hp
herinnerde eraan, wat Benedictus XV voor
Duitschiand gedaan heeft. in den oorlogstpd.
Het iijden der menschheid heeft de paus
willeD verzachten en de volken heeft hp
willen verzoenen, erkende Loebe. Tegen
de blokbade heeft hp zpn stem verheven
en nog onlangs te "Washington zpn ver-
tnaning gegeven om toch vooral rechtvaardig
te zpn. Loebe eindigde met te zeggen
Het Duitsche volk neemt smartelijk deel
aan den vroegtijdigen dood van dezen
grooten en verdienstelpken man.
Ook de Piuisische Landdag heeft. bjj
monde van den president Leinert Zaterdag,
in de waan van het overlpden, reeds woorden
van eerbied en begaanheid laten spreken.
Alle leden hoorden die woorden staande
aan. De onafbankelijken en de communisten
waren met hnn figuur verlegen het mee-
rendeel hunner ging heen en die acbter-
bleven en niet opstonden sloegen een figaur
als modder.
De laatste oogenblikken.
Omstreeks Zaterdagmiddeinacht verklaar-
den de geneesheeren, dat er geen hoop
meer was, om Benedictus XV te kunnen
behouden.
De griep had een spoedige loDgontste-
king tengevolge, het hart kon zpn zware
werk met moeite verriehten, de geneeshee
ren probeerden het uiterste. maar zelfs de
zuurstoftoevoeriDg bracht geen verlichting
en de dood bleek onafwendbaar. De mis
werd in een vertrek, grenzend aan de sterf-
kamer opgedragen, de paus ontving de H.
Communis, maar verzwakte zienderoogen.
Het gehoor begon zich het eerst te
begeven. Daarna verRtijfden de ledematen,
en zagen de bedroefde aanwezigen een lpk-
bleur komen over de handen van den
stervendehet waren dr. Cherubini, kardi
naal Georgi, een necf van den paus, en
eenige prelalen.
Na veel ppn begon de eigenlpke doods-
strpd om vpf uur twintig minuten.
Na de mis gaf kardinaal Georgi voor de
laatste maal de absolutie aan den paus.
Om prezias zes uur verliet Benedictus
XV dit leven.
Daarbij waren aanwezig de kardinalen
Gasparri, Vici en Giorgi, de opperkamer-
heer de ceremoniemeester, kardinaal Gam-
pinie en graaf Persico.
Roerend is geweest de komBt van den
graaf Lombardo nit Genua, de gebooretestad
van den paus. Lombardo knielde neer en
bracht de toewpding van Genua. De paus
was zeer bewogen en zegende Lombardo,
De Koning van Italie
is in voortdureDd contact gebleven met het
Vaticaan, en twee zpner Ministers brachten
zelfs een bezoekdat was de eerste maal,
De waard kwam.
Castro haalde een gouden ring van zijn
vinger althans een ring die er als goud
uitzag en toonde dien aan den kastelein.
Kijk eens, mijn waarde, zeide hij, hard
genoeg om door Fifi verstaan te worden,
ik heb geen geld bij mij maar hier is een
gouden ring, die 20 francs waard is, zoo
goed als een sou een sou. Dien wil ik je
laten voor 10 franqs, wat een reuzenkoopje
is. Sta je toe?
De waard aarzelde.
Het koopje lokte hem wef aan, maar
hij mompelde:
Ik heb er heelemaal geen verstand van
en kan niet zien of het wel echt goud is.
Daarop wees Castro naar Fifi en hemain:
Vraag het dan maar eens aan dien mijn-
heer daar, wellieht heeft hij er meer ver
stand van en kan hij u wel zeggen of het
goud is.
De waard ging met den ring naar Fifi,
die hem aandachtig bekeek.
Zuiver goud, zeide hij ernstig, het keu-
ringsmerk van de Munt staat er op.
Ik zeg geen neen, antwoordt'e de kaste
lein, maar ik zal er eerst ezns met mijn
vrouw over spreken.
En hij ging met den ring naar achteren.
Fifi wisselde een blik v<xn verstandhou-
ding met den gewaanden werkman en fluis-
terde hem toe:
Om 't even, je moet toch goede oogen
hebben, als je daar he< controte-merk van
de Munt op zien wilt
Jij bent een slinmert, zeide Castro met
een vertrouwelijk knipoogje, zij zullen jou
geen knollen voor citroenen verkoopen.
Zulke zaakjes moet je meer bij de hand
gehad hebben.
(Wordt vervolgd).
f.
CO URANT
