T«r N mensem Conr ant
SISIJD TS6EH MISDAAB.
YrU'dag 20 Janaari 1922. No. 7251.
TWBBDB BLAD.
BINNENLAND.
BUITENLAN D.
FEUILLETON.
LANDBOUWBERICHTEN.
8EMENGDE BERICHTEN.
DE MOORD OP Mr. WIJ8MAN.
Blijkens mededeeling van den commis-
saris van politie in de Ilde afdeeling te
's-Gravenhage, bureau Nieuwe Haven no. 6,
heeft thans ook een inwoner van Den Haag
een beiooning van 1000 uitgeloofd voor
dengene, die dien commissaris aanwpdngen
kan verschaffen, welke kunnen leiden tot
aanhouding en veroordeeling van den
tnoordenaar van Mr. Wijsman.
DOODGEBLOED.
De boerenzoon A. Willemsen is, op weg
naar huis, onder Zevenaar van zijn wagen ge-
vallen met het hoofd op een basaltsteen.
Hp is doodgebloed.
HOOGEN LEEFT1JD.
Te Winschoten vierde gisteren mej. de
weduwe Luoberis haar lOle verjaardag.
VALUTA EN DE A FLOSSING EENER
HYPOTHEEK.
Hoe vgoedkoop" in dezen tijd van on-
evenwichtigbeid der valuta's de titel van
weldoener-in-'t-(jroot is, ervoer d-zer d«gpn
een liefdadig man van Akersloot. AIs Wei-
nachtspresentje zond hij aan deoudersvaneen
Oostenrijks kind, dat bij hem eenige maan-
den verpleegd was, een bankbi jet van tien
gulden. De goede menscben deden hem in
een brief van danknaarheid overvioeiend
o m. de mededeeling geworden, dat zij met
dien schat van tien Hollandsche guldens de
helft van de bypotheek hadden afgelost,
welke op hun huisje drukte.
Ooze weldoener liet er geen gras over
groeien en stuurde ononddelijk een tweerie
bankje van tien, zoodat. de Oostenrijksche
stakkers nu hun heele huisje vrij konden
inaken.
EEN VOORDEELIG BAANTJE.
We hebben al eens ve'teld dat William
Hays zpn an.bt van Po-tmastei-G- Deral
waaraan een salaris van 36 000 gulden is
verbonden heeft verwisseld met h*t
directeurschap der General Notion Picture
Industry of America, een organisatie, waareij
alle bioscoopondernemers zijn aangesloten.
en weike opkomt voor gezonde toestai den
in de fiimindustrie, een baantje dat hem
400 000 gulden jaarljjks inbrengt.
President Harding vindt dat Hays groot
geiyk heeft om zijn huidige ambt er aan
te geven, en bp h«-eft een verklaring open
baar gemaakt, welke de eerste officieele
mededeeling is, die sedert hp zpn funciie
aanvaardde, in de eerste persoon uit het
Witte Huis wordt gepubliceerd. Hij zegt
Ik kan geen bezwaar opperen tegen het
aftieden van den heer Hays met bet doel
zulk een gewichtig werk op zich te nemen.
Het doet mij veel leed dat hp het Kabinet
gaat verlaten, docb wij zpn het er over
eens geworden de zaak zoo breed mogelpk
op te vatien, en naar het hoogste welzpn
van het open baar te streven. (Hbl.)
EEN BRUTALE BANDIETENSTREEK.
Naar de n Matin" uit Bordeaux verneemt,
is een dezer davren een chauffeur van de
»Compagnie du Midi" aidaar op zeldzaam
trrutale wp/,e van een bedrag in banb-
biljeiten van 17.000 francs beroofd. In
een cafe was bjj iemand tegengekumen, die
hem aanbood de 17.000 francs in papier
die hp bij zich had, in te ruilen tegen de
zelfje som in gouaen twintig-francsstukken
Piaats en tij i voor dezen ruil werd aDe
sproken 't zou den volgenden dag in
betzeifde cafd plaatsvinden.
De chauff-ur overhandigde toen het pak
baukbiljetten aan de wederpartp dieinzjjn
hand een zak hield waann, i aar hij zei.
de goudstukken zaten. Op dat oogenbbk
deden twee ii.divinuen een inval in het
eafd, en grepen den mede-contractant van
den chauffeur leder bjj een arm beet. Zjj
lieten het daarbij voorkomen of ze >eld-
wachters waren. Daarop sleepten zjj hun
arrestunt naar buiten, naar bet scheen om
hem naar het huis van bewaring te brengen.
Ze hadden zelfs nog de brutaliteit den
chauffeur toe te roepen dat bij een uur
later eveneens zicb aan het huis van be
waring had te vervoegen.
Onnoodig te zeggen dat het drie bandieten
waren, die, eenmaal in het bezit van de
17000 francs van den naieven chauffeur,
spoorloos verdwenen
EEN S1NLSTERE GRAP.
Een boer uit Mezidon bij Rennes in
Frankrijk, wilde vorige week Dinsdag een
zjjner vrienden, een machinist, midden in
den nacht een poets bakken.
In het stikdonker kwam hp geheel ver-
momd aan de deur van zijn vriend kloppen,
terwpl bjj oitnep: „Je geld ofjeleven!"
De aldus bedreigde, die de stem van zpn
kameraad met herkende, greep zpn geweer
en legde aan. De *grapp«nmaker" maakte
zich toen bekend en trachtte den loop van
het geweer weg te duwen; maar juist op
dat oogenblik, dat de bedreigde zijn belager
herkenae, ging het vuurwapen af.
De pseudo-roover was onmiddellpk dood
EEN ENORM GEHEUGEN.
Zekere Amerikaan John Holroyd, kan
Daar de #Etoiie Beige" meldt bogen op
het bezit van een enoim gpheugen. Hp
heeft niet mind<-r dan 81.000 feiten in zjjn
hersenen weien op te berg-n. M-tjmstheid
weet hp de namen van alle bekei.de Aroeri-
kaansche voetbaispelers te noemen en hp
kan begiuuende bjj het jaar 1860, de par-
tijen opnoemeu, welke bjj de sedert dien
gehouden wedstrijden hebben gewounen.
Ook weet hij alle bekende cricket-spelers
uit het hoofd te noemen, en kent hij de
geboortedata van alle bekende spo rslui uit
de Vereemgde Staten uit het hoofd.
ONDER EEN RHABARBERPOT.
Een huisknecht, die bezig was op een
laudgoed in Dorset rhaoaiberpotten uit den
grond te halen, vond onder zulk een pot
een verzegeld pakje, dat bleek te bevatten
zeven boiloges en een aantal juweelen Het
pakj wera naar het p itti^bur- au gebracht,
*aar werd vas'^eseld dat de gevonden
kostbaarUeden behoorden tot die welke 15
maandeu geieden in een trein van de
London and South Western Railway waren
gestolen.
Een openbare weg loopt, aldus de ^Times'',
Waaraan we het bovenstaande ontleenen, op
minder dan 17 meter afstand van de plek
waar de goederen gevonden werden
RUSSISCHE KBOONJUWEELEN IN
HET BEZIT VAN HUGO ST1NNES
De Berlpnsche correspondent van de//Daily
Cronicle" beweert in staat te zpn, eenig
licht te kunnen verspreiden over hetgeen
er na de Rnssisehe revolutie met de kroon-
juweeien van de Romanofs is gebeurd. Hjj
neeft na*r hjj zegt vau een goed in-
gelicbte autoriteit vernomen, dat Hugo Stin-
nes, de bekende Duitsche groot industrieel
deze juweelen in zjjn bezit heeft. Zjj zou-
den bjj hem beleend zpn tegen zestig
percent van de getaxeerde waarde, waarvan
het bedrag echter geheim wordt gehouden.
Stinnes zou de juweelen van den Russischen
Sovjet-vertegenwoordiger te Berljjn hebben
on t vangen.
Onder de juweelen bevindt Zich ook de be-
ro> mde Orlof diamant, het grootste edelge-
steeure uit den keizerlijken scepter, ook be
kend als de //Scepter diamant". De waarde
van dezen steen, die 193 karaat weegt, werd
vroeger g.schat op 240.000 pond sterling.
Er is een eigenaardige geschiedenis aan
dezen stren verbonden. Men zegt, dat de
iiamant het oog vormde van een afgods-
oeeldja in een tempel te Seringapatoem in
Mysore, waar het kostbare juweel door een
Frauschen soldaat werd gesiolen.
Keizerin Cath&rina 11 van Rusland bood
in bet jaar 1772 reeds 104.166 pond sterling
voor den diamant, terwjjl zjj den toenmaligen
bezitter nog een jaarlpksche lpfrente van
1.040 pond aanbood. Haa»- aanbod werd
evenwel afgeslagen. Graaf Orlof, de gun-
steling van de keizerin wist den steen
evenwel te koopen voor hetzelfde bedrag
dat de keizerin er voor had geboden, echter
zonder jaarlpksche ijjf ente. Hjj bood het
juweel toen aan zpn heerseheres aan.
Sedert dien tijd behourde de steen tot de
kostbaarste Russische kroonjuweelen.
DE A.S. CONFERENTIE TE GENUA.
Het Departement van Buitenlandsche Za-
ken deelt mede, dat de Itafiaansche ge-
zant gisteren aan den Minister van Buiten
landsche Zaken de uitnoodiging overhan-
digd heeft aan de Nederlansche Regeering
tot bijwoning van de Internationale Con-
ferentie te Genua den 8sten Maart a.s.
RON DRE1SB1L J ETTEN.
Geldigheidsduiir 45, 60 of 90 dagen.
Naar de Msb. verneemt zullen met in-
gang van 1 Mei 1922 wederom rondreis-
biljetten worden afgegeven. Tot dit ver-
keer zijn toegetreden de spoorwegen van
Engeland, Nedcrland, Belgie, Frankrijk,
Italie en Zwitserland.
De biljetten zullen worden afgeven over
afstanden van minstens 500 K.M. zoowel
voor een enkele reis als voor een reis heen
en terug, alsmede voor eigenlijke rond-
reizen. De reizigers zullen op elk station
de reis mogen onderbreken en de biljetten
zullen een geldigheid hebben van 45, 60
of 90 dagen naar gelang van den afstand.
Kindefren van 3 tot 8 jaar betalen den
halven vrachtprijs.
DE TOESTAND.
Er zijn hartelijke telegrammen gewisselu
tusschen Poincare en Lloyd George. De
Engelsche eerste Minister die Dinsdag 5s
jaar is geworden, geeft in het zijne nog
eens de quintessence van zijn bekende pro
gram: beveiliging van Frankrijk tegen een
Duitschen aanval, schadeloosstelling van
Frankrijk en bestudeering van de hand-
having van het tractaat van Versailles als
gemeenschappelijke belangen van beide 11a-
ties, die, daartoe in een volmaakte entente
samenwerkende, hun wapenbroederschap
uit den oorlog dienen op te voeren „tcj
de hoogere taak van het bijeenbrengen van
de volken van Europa in een rechtvaardi-
ge en duurzame vredesovereenkomst".
Poincare had schrijft de N. R. Crt. alleen
van de „verzekering van het behoud van
den vrede" gesproken, wat egocentrisch
Ron uitgelegd worden en Lloyd George
vermoedelijk aanleiding gaf, nog eens na-
drukkelijk te wijzen op het hoogere altru-
istische doel van een herstel van het Euro-
peesche concert. Maar ondaks alle uiter-
lijke vriendelijkheid wordt het elken dag
duidelijker dat de nieuwe Fransche regee
ring het waarborgtractaat, dat Lloyd Ge
orge aan Briand had aangeboden, in zijn
tegenwoordigen vorm niet zal aanvaarden.
Wij hebben Dinsdag al aangestipt wat den
Franschen trots in het ontwerp kwetst. In
korte woorden kan men zeggen dat Frank
rijk zich te groot voelt, om met een waar-
borg genoegen te nemen in den trant van
dien waarop het neutrale Beljgie zich in
1914 ken beroepen. Daarom spreekt men
in Frankrijk ook liever van een bondge-
nootschaptractaat dan van een waarborg
tractaat. Ook Leygues, de vroegere eer-
ste-Minister, die nu voorzlitter is van de
eommissie voor buitenlandsche aangelegen-
heden uit de Fransche Kamer, zegt in een
artikel in de Excelsior „dat het Britsche
volk en het Fransche volk moeten onder-
handelen op de basis van gefijkheid en
wederkeering lasten op zich moeten ne-
nemen."
Het gevoel van teleurstelling, dat in En
geland algemeen is na de kabinetswisse-
ling in Frankrijk, komt op sprekende wijze
uit in een teekening van de Pajll Mall
Gazette. Een werkman staat mistroosig
met de handen in de zakken, te kijken,
met den rug naar een schutbing, waarachter
een huis in aanbouw is. „Wederopbouw
van Europa" zegt een bord aan den stei-
ger. En aan een kraan die stil staat hangt
een tweede bord met de mededeeling dat
het werk voorloopig geheel stilstaat. „Zich
te vervoegen bij Poincare, Parijs."
Hij keek naar links en naar rechts, voor
en achter zich en zijn loerende en doordrin-
gende blikken zochten heel de omgeving
af.
Midden op het pleintje gekomen, waar
op de rue du Jardinet uitLoopt, bKeef hij
staan, wisselde eenige woorden met zijn
vriend en gaf hem een hand.
Hij heeft het gevaar geroken, zeide Mil-
loe, en zal niet verder met hem meegaan.
Wat zullen wij nu doen?
Moulin is voldoende om Sidore Pinchard
te knippen, zoodra hij de rue du Jardinet
ingegaan is, gaan wij beiden hier vandaan,
ik om Fifi Vollard te volgen, jij; om Sidore
zijn huis te zien binnengaan en je er van
te verzekeren, dat Moulin achter hem aan
de trap op gaat.
En dan?
Dan ga je terug naar de kade, je loopt
mij tegemoet zoo, dat wij Fifi Vollard in-
sluiten, op die manier kan hij ons niet
ontloopen.
Op hetzelfde oogenblik scheidden de 2
vrienden.
Sidore Pinchard begaf zich naar de rue
du Jardinet.
En, zooals Mifloc wel voorzien had,
sloeg Fifi Vollard den weg in naar de kade.
XXV.
Een verhoor op het dak.
Fifi Vollard liep op zijn dooie gemak
langs de kaden.
Met een glimlach om zijn kleurlooze lip-
De verwachtingen ten aanzien van Ge
nua zijn nu lager gespannen. Eeh bericht
uit Parijs, dat in de Engelsche pers opge-
nomen is, behelst dat Poincare van plan is
zelf naar Genua te gaan indiert, gelijk ver-
wacht wordt, ook de Britsche en Italiaan-
sche eerste-Ministers zelven zullen verschij-
nen. Maar bevestigd wordt dat Poincare
vooraf „zekere waarborgen" zal veriangen.
Waarborgen wat Rusland betreft en niet
onwaarscnijnlijk ook, dat de conferentie
volgens het oorspronkelijke plan uitslui-
tend over economische en financieele
vraagstukken zal beraadslagen en de po-
litiek er geweerd wordt. Tegelijk moet
dan de knappe voorzitter gevonden wor
den, die de politiek en de economie, wel
ke de omstandigheden van onzen tijd zoo
nauw tezaam verbonden hebben, geschei-
den weet te houden. Anders vreezen wij
voor de eendracht en het slagen van de
Genueesche conferentie.
RUSLAND.
De hongersnood breidt zich uit.
Het hongerspook gaat met zevenmijls-
laarzen door Rusland heen. De Oekraine,
eenmaal een groote graanschuur van Rus
land, is, naar de „Chicago Tribune" melldt,
ook al door den honger bedreigd. Vooral
de districten Odessa, Nikalajeff, Lkaterinos-
law Zaparojni en Donetzki, waar de oogst
mislukte zijn getroffen. Hongerdood in de
streken van Odessa en den beneden-Wol-
ga komt dagelijks voor.
In Usatovska, Velchanska en Sitchevska
is 90 pet. der bevolking door hondersnood
bedreigd. In laatstgenoemde piaats wor
den de sovjet-overheden voortdurend bele-
gerd door groepen uitgehongerde men-
schen, die om brood en werk vragen.
Het komt vele malen voor, dat de ouders
de kinderen in den steek laten of dat zij
hun kinderen dooden, liever dan ze een
langzamen hongerdood te zien ondergaan.
Moeders, die zich aanvankelijk verzetten
tegen de opneming hunner kinderen in de
weeshuizen van de sovjet-regeering, zijn
ten slotte door gebrek gedwongen hun kin
deren af te staan.
Boeren verlaten hun dorpen en trekken
met hun gezinnen in alle richtingeh rohd,
op zoek naar voedsel. Zij ruilen al hun
huisraad in tegen zwart brood. Benden
uitgehongerden overvallen 's nachts afgele-
gen hoerderijen, waar nog vee is overge-
bleven, rooven het vee, waarbij zij de eige-
naars met geweren bedreigen. Het vee
wordt op den weg geslacht en rauw ver
sion den.
Twee Amerikanen, prof. Hutchinson uit
California, en Mathews, van de Aineri-
kaansche RelieF-administratie, hebben on-
langs een ir.spectie-reis gemaakt door het
nieuwe hongersnood-gebied.
De sovjet-regeering te Moskou heeft be-
sloten voor de hongerl'ijdenden van het
land gedurende een week een belasting
van 10 pet. te heffen op de theater- en
bioscoopkaarten, enz. Gedurende dezelf-
de periode zal voor hetzell.de doel elke
tramrit 2000 roebels meer kosten.
NA TWEE JAREN DRANKVERBOD
IN AMER1KA.
Thans, nu het twee jaar is geieden, dat
in Amerika het drankverbod werd inge-
voerd, heeft men geconstateerd, dat het
aantal arrestaties wegens dronkenschap
aanmerkelijk is afgenomen, terwijl ander-
zijds ook het aantal personen, opgesloten
in gevangenissen en werkinricntingeh zeer
is verminderd. Ook het aantal gerechte-
lijke vervolgingen wegens huiselijke twis-
ten is afgenomen, aldus verneemt de „Dai-
ly Telegraph" uit New York. Aan den au-
deren kant zijn de inlagen bij de spaar-
banken zeer gestegen. Zij, die over een
vermogen kunnen beschikken, kunnen
echter nog steeds sterk drank bekomen,
terwijl de armen zich hiervan dienen te
onthouden. Het onderscheid, dat hier door
de wet gemaakt wordt, is dan ook het
voornaamste bezwaar, dat zich hier en
daar er tegen laat hooren.
Men schat de waardevermindering van
de aandeelen van brouwerijen en cafe's op
niet minder dan 3 milliard dollar, waarbij
verliezen, geieden door de fabrikanten van
machinerieen voor dezen tak van nijver-
heid nog niet zijn inbegrepen,
De uitvoering van het drankverbod heetl
in het afgeloopen jaar aan de AmerikaaK-
sche regeering een bedrag van 200 millioen
dollar gekost, terwijl daarmede toch niet
kon worden voorkomen, dat vele pl^at-
sen nog steeds vrij „nat" zijn.
en en een onbezorgden slentergang zag
ij er zoo rustig uit, alsof hij van den prins
geen kwaad wist en niets uitstaande had
met de menschen uit de rue de Jerusalem.
Hij wist dat de toeleg was misljukt, in
zooverre, dat men het geld niet bij de
Bretonsche had gevonden, maar toch kon
hij lachen, want nu was hij de eenige, die
voordeel urt de onderneming had getrok-
ken, namelijk door de sieraden en kljeeding-
stukken, die hij in de loge van moeder
Rabouin gestolen had en die al bij den
opkooper waren gebracht, waarvoor hij
een 20-francstuk in zijn zak voelde.
Voorts berekende hij, dat niemand iets
van zijn tnededaderschap in deze zaak
afwist en dat steide hem volkomen gerust
Deze gerustheid strookte wonderwel bij
de plannen van Milioc.
Bij den langzamen gang van den jon-
gen viel het den detectieve gemakkel'ijk
hem op 100 pas afstands te volgen en
daarbij aldoor in het gezicht te bfijven
van Castro, terwijl deze Sidore Pinchard
nakeek, in afwachting, om zich weer bij
zijn chef te voegen, dat lyj den vriend van
Fifi Vollard in zijn huis zou zien verdwij-
nen en Moulin achter hem aan de trap op
klimmen zou.
Zoo gebeurde het ook.
Een paar passen van zijn huis verwijderd
keek Sidore Pinchard voorzichtigheidshal-
ve de straat nog eens door, wierp links en
rechts een blik om zich heen en klom toen
vlug de trap op.
Nog voordat hij de eerste verdieping
kon bereikt hebben, kwam Moulin uit een
koetspoort 4e voorschijn en snelde hem
achterna.
De inspecteur had langf beenen en kon
verbazend hard loopen.
Wij hebben hem aan de barriere de Ita
lic aan het werk gezien en wetep waf
HUUR VAN LANDERIJSN.
Ingediend is een wetsontwerp tot vast-
stelling opnieuw der artikelen 1628 tot
en met 1632 van het Burgerlijk Wethoek.
In de tnemorie van toelichting wordt
herinnerd aan de instelling (in 1919) van
een eommissie, welke in de eerste piaats
werd opgedragen te onderzoeken of er
grand is voor herziening van de vierde af
deeling van den zevenden titel) van het
derde boek van het Burgerlijk Wetboek en,
bij bevestiging van deze vraag, aan te
geven, welke de wijzigingen behooren te
zijn. Deze eommissie bood 31 Januari 1920
de resultaten van een deel harer taak aan
de koningin aan in den vorm van eeh se
dert gepubliceerd rapport, waarin is op-
genomen een „ontwerp van wet tot wijzi-
ging en aanvull|jng der bepalingen van
het Burgerlijk Wetboek omtrent huur van
landerijen, benevens bepalingen van het
Wetboek van Burgerlijke rechtsvordering".
Met verscheidene beginselen van dat ont
werp heeft de Regeering zich kunnen ver-
eenigen. Het thans ingediende ontwerp
nopens de remissie en verhooging van
pacht is, evenals de toefichting voor een
goed deel ontteend aan de voorstellen van
voormelde eommissie.
BEDROG MET VLEESCH.
Te Vlissingen is de goede maatregel
genomen o^p het binnenlandsch en het
buitenlandscn vleesch van verschillende
keuringsstempels te voorzien. Thans heeft
de recherche ontdekt, dat een slager de
stukken van 't binnenlandsch vleesch,
waarop het stempel voorkwam, heeft afge-
sneden en deze heeft geplakt aan buiten-
landsch vleesch, waarvan hij ook de stem-
pels had verwijderd. De bedrieger werd
onmiddellijk gearresteerd en tegen hem
is proces verbaal opgemaakt. (Hbl.)
EEN iBELANGRIJKE UITVINDING
VOOR DE TELEPHOON.
De heer Grootes, directeur der „Radio"
te Rotterdam, demonsteerde Dinsdag voor
de pers in een lokaaf der „Advertentie-
Centrale" een belangrijke uitvinding, n.l.
de geluidversterker voor de telefoon. De
ze vinding is thans 'n half jaar oud en is
afkomstig van de „Societe Francais Radio-
Electrique", Paris. Het geheele toestel be-
staat uit een batterij met microphoon en
kan op de gewone lijn-telefoon worden
ingescnakeld. Zoodra dat geschied is hoo
ren alle aanwezigen zeer duidelijk wat door
de telefoon gesproken wordt. Ook als
met de gewone hoorn het gesprek schier
onverstaanbaar is, inaakt de geiuidverster-
ker het volkomen klaar en duidelijk. De
vinding is nog niet volmaakt. Men hoort
nog het nasale, dat de eerste gramofoons
kenmerkte. Maar Met groote voordeel is,
dat vooral voor internationale telefonie ot
interlocale gesprekken men zonder de
hoorn overal in het vertrek het gesprokene
goed kan hooren.
Bij de proefneming van heden werden
wij verbonden met het magazijn van de
heeren Rijken en D^Lange, die een gra-
mofoon deden spelen, liederen op de pia
no ten beste gaven, wat hoewel de vin
ding bestemd is voor het overbrengen der
menschelijke stem, vaak zeer goed over-
kwam.
De heer Grootes deelde mede, dat een
tiental deze versterkers door een groote
bankinstelling te Amsterdam zijn besteld.
De prijs bedraagt 250 gld. Het inschakelen
op de gewone telefoon levert niet het min-
ste bezwaar.
Naast de draadlooze telefonie is deze
versterker, die het afmattende en mar-
telende der onduidelijke gesprekken op-
heft, een der belangrijkste vindingen van
den laatsten tijd.
Het eigenaardige is, dat ieder, die zich
in de buurt der telefoon bevindt ook dui
delijk kan hooren, wat in het vertrek, waar-
mee men telefonisch verbonden is, gespro
ken wordt.
Aan politie en justitie kan dit instrument
dus ook goede diensten bewijzen. (Tel).
VERBORGEN GELD.
Te Someren is bjj het omhakken van een
noom een jjzeren kistje gevonden, waarin
ruim 1000 oude Belgische centen, en een
aantal 5-frank-stukken.
hij aan vlugheid en uithoudingsvermogen
wist te praesteeren.
En toch, ofschoon hij de trap bij 4 tre-
den tegelijk was opgesneld met alle leenig-
heid waarover hij te beschikken had, of
schoon hij onder het klimmen aandachtig
had geluisterd en er wel zeker van was,
dat geen deur was opengegaan, kwam hij
op de vierde verdieping aan, zonder dat
hij iemand op de trap gezien had.
Boven aan de trap bleef hij met open
mond staan, zoo teleurgesteld als een
jachthond, die denkt het wild reeds te kun
nen grijpen en eensklaps ziet, dat het hem
toch is ontsnapt.
Waar drommel kan die jongen gebleven
zijn? vroeg hij zich ten slotte af.
Hij keek naar de beide deuren, die op
het portaal der vierde verdieping uitkwa-
men.
Een van die deuren verleende toegang
tot de woning van Sidore Pinchard en was
duidelijk te onderscheiden door het bord,
dat er op gespijkerd was met de aandui-
ding:
Weduwe PINCHARD.
Stoelenmatster.
Goed zoo, mompelde hij ten slotte, daar
woont hij, inaar het is wel zeker, dat die
deur niet geopend is, anders had ik het
moeten hooren. Dus aankloppen, wachten,
hem zoeken waar hij niet is, daarmee zou
ik een kosfbaren tijd doen verloren gaan,
die hij gebruiken zou om des te snelljer
te maken dat hij uit de voeten kwam en ik
zou een gek figuur maken als ik met leege
handen bij Milioc moest terugkeeren.
Hij sloeg zich woedend tegen het voor-
hoofd.
Maar nogmaals, waar kan die satansche
jongen heen gegaan zijn? Wanneer ik nog
maar een oogenblik draal met hem terug
te vir.den, dan is hij er van door en heb
ik er het nakijken van.
Eensklaps hield hij op.
Zijn blik bleef rusten op het met zink
beslagen kozijn van het venster, waardoor
het portaal hier zijn licht ontving en dat,
naar men zich zal herinneren, op het dak
uitzag.
Hij bekeek met aandacht dit zinken be-
slag, waarop hij eenige moddervl'ekken
waarnam.
Modder op dit raamkozijn, mompelde hij,
hoe kan die daaraan gekomen zijn.
Hij voelde er met zijn vinger aan en
ging toen voort:
Ze is nog vochtig, dus moet zij er nog
heel kort geieden opgekomen zijn. Aha,
nu zie ik waar mijn jongen heengegaan is.
Hij heesch zich aan het raamkozijn op.
Het venster stond op en toen hij er uit
leunde, kon hij het geheele dak overzien.
Daar zag hij Sidore Pinch'ard, die lang-
uit op het dak lag, plat op den buik lag
en een klein dakvenstertje had geopend,
waar hij zijn hoofd in stak.
Maar dat dakvenster was niet, zooals
men zou gedacht hebben, dat waardoor
de woning van zijn moeder haar licht ont
ving.
Neen, Sidore was slim genoeg om die
fout niet te begaan.
Terwijl hij de trap opging en den in
specteur achter zich hoorde, had hij tot
zich zichzelf gezegd:
Ik zal mij over het dak uit de voeten
maken. Wanneer het een van de smeris-
sen is, die inij achterna komt, dan zal hij
op de vierde verdieping den naam van
moeder Pinchard op haar deur lezen en
daar dus binnengaan. Daarom moet ik
ergens anders de gastvrijheid gaan vragen
en daarvoor kan ik nergens beter terecht
dan bij Bicherelle.
Zoo gezegd zoo gedaan en nu trachtte
hij zich door het dakraam toegang te ver- i
schaffen tot het zolderkamertje, dat be-
woond werd door Piednoir en zijn vrouw
Bicherelle.
Zijn hoofd stak er al doorheen.
Weldra zou zijn lichaam volgen.
Sidore Pinchard waande zich reeds ge-
red, toen hem eensklaps een geweldige
basstem in de ooren klonk, die hem van
schrik schier deed verstijven door de op
deze piaats zonderlinge vraag tot hem te
richten:
Neem mij niet kwalijk als ik u stoor,
mijnheer, maar zou u de goedheid willen
hebben mij te zeggen, waar de rue du
Commerce is?
Sidore trok zijn hoofd uit het venster
terug, hief zich halverwege op en keek
verschrikt naar den inspecteur van politie,
wiens forsche bovengestalte uit het ven
ster van het portaal leunde.
Met dezelfde spottend gemaakte vriende
lijkheid hernam Moulin:
Ja, mijnheer, ik zoek de rue du Com
merce en daar ik gezien heb, dat u door
den Gros-Caillon ging, geloof ik wel dat u
mij den weg daarheen zal kunnen aanwij-
zen.
Reeds verschrikt door de onverwachte
verschijning van Moulin hier, werd Sidore
doodsbleek toen hij hem over den Gros-
Caillon hoorde spreken.
Evenwel, hij was de waardige vriend van
Fifi Vollard, en dat zou hij weldra bewij
zen.
Al bekomen van den schrik, die hem
in het eerste oogenblik als verlamd had,
overwoog hij in zijn gedachten vlug, wel
ke voordeelen zijn toestand hem nog bood.
(Wordt vervolgd).
VAN
