ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No 7247
Woensdag 11 Januari 1922.
70e Jaargang.
STRIJB TIGHT MISDAAD.
buTt e!" Fa Fd"
BINNENLAND.
FEUILLETON.
VOOR DE HELDEN DER ZEE.
Zateradgavond kwamen in het gebouw
van het Loodswezen te Hoek van Holland
de bemanning van de stoomreddingsboot
,.Prins der Nederlanden", de eenige over-
levende van de „President van Heel" en de
nagelaten betrekkingen van de bij de ramp
met de „Van Heel" omgekomen bemanning
bijeen, waar omstreeks 10 uur Prins Hen-
drik, vergezeld van dn graaf van Athlone
en een adjudant aankwamen.
Nadat de Prins alien in hartelijke t)e-
woordingen had toegesproken, wen!en..door
hem narnens de Koningin en de Ned. P
geering aan schipper A, v. d. Klooster de
gouden, en aan den len machinist J. van
Mastrigt, 2en machinist J. Everaart, de ma-
trozen P. de Zeeuw, K. Smit, A. Muilwiik
V. Seekles, G. Jansen en den stoker B. Blok-
land, alsook aan F. van der Vlies, overle-
vend van de Van Heel en aan de nagelaten
betrekkingen de zilveren medaille voor
menschlievend hulpbetoon uitgereikt.
Narnens de bemanning werd door den
Commissaris van Rotterdam, den heer Jas
een woord van dank gesproken voor de ver-
leende onderscheiding.
Na afloop bracht de prins den graaf van
Athlone aan boord van de Harwichboot. De
gravin van Athlone met hare kinderen was
reeds vroeger aan boord gegaan.
DE RIJKSAMBTENAREN.
Naar aanleiding van de maatregelen die
de regeering in verband met de noodza-
kelijkheid van versobering van den Staats-
dienst heeft genomen ten opzichte van de
ambtenaren, heeft een delegatie uit he,1)
Hoofdbestuur van de Centrale van Ver-
eenigingen van Personeel in 's Rijksdienst
een onderhoud gehad met den Minister
Financien. De afgevaardigden wezen er
op, dat een chef een hem niet welgevallig
ambtenaar kan doen verwijderen zonder
eenigen vorm van proces of beroep. De
Minister deelde mede, dat dit in geejn
geval in de bedoeling lag van de regeering
en verklaarde zich bereid dit punt nader
onder oogen te zien.
Voorts sprak de deiegatie als hare mee
ning uit, dat de gestelde regelen voor be
noeming van speciale krachten de deur
open laat voor protectie en benoeming
van buiten met voorbijgaan van de be-
schikbare krachten. De Minister verklaarde,
dat men hierbij alleen het oog heeft ge
had op die gevallen, waarin special^ vak-
kennis noodzakelijk is en personeu die
deze kennis bezitten niet beschikbaar zijn,
en zegde toe, dit punt nog eens te zullen
bespreken met de bezuinigingscommissie.
Bij den Minister werd aangedrongen op
spoedige invoering van een verbeterd
wachtgeldenbesluit, hetgeen des te meer
klemmend wordt, nu de mogelijkheid niet
is uitgesloten, dat tal van ambtenaren op
wachtgeld zullen worden gesteld. De Mi
nister deelde mede, dat dit bij de regee
ring reeds een punt van overweging uit-
maakte.
VOORLOOPIG OVERZICHT VAN HET
WEER IN 1921.
Mededeeling van het Kon. Meteor. In-
stituut:
Gemiddeld over het geheele jaar was
de temperatuur over dag en het dage-
lijksch maximum ongeveer 1 graad C. bo-
ven normaal, terwijl het minimum er wei-
nig van afweek. Het aantal dagen met een
temperatuur boven 25 graden bedroeg bij-
na het dubbele van het normaal aantal.
De jaarsom van den neerslag bedroeg ge
middeld over het geheele land slechts on
geveer 432 m.m. tegen 691 m.m. normaal,
zoodat een tekort van ongeveer 260 m.m.
is voorgekomen. Het jaar 1921 was wel
een der droogste jaren sinds 1850, alleen
in 1857 was de neerslag nog geringer; op
de acht stations, waar toen reeds de regen-
Zelfs wendde hij een schrik voor, die
inderdaad waarschijnlijk was, toen Milloc
hem sprak over het voornemen van Souf-
flard om het Bretonsche meisje, dat hij
gereden had, te vermoorden en haar een
groote som gelds te ontstelen, wanneer zij
die bij den notaris zou ontvangen hebben.
KXan dit alles wist hij niets af, zooals hij
bij kris en kras bezwoer en als bewijs daar-
voor voerde hij aan, dat hij hier nog al-
door rustig in de rue de l'Echiquier stond
^achten, terwijl naar Milloc hem ge-
zegd had zijn „vrachtje" door de rue
d Enghien was heengegaan.
Ofschoon Milloc van die onschuld be-
tuigingen niet veel geloofde begreep hij
toch, dat hij voor het oogenblik niets meer
uit Lemennier zou kunnen krijgen.
Hij besloot echter, hem voorloopig in
hechtenis te houden en beval dat men den
koetsier zou roepen, die Soufflard gere
den had.
Deze vertoonde onmiddellijk zijn rijbe-
wijs, ten teeken, dat hij een echte koet
sier was.
Hij kende Soufflard volstrekt niet.
In de rue Git-fe-Coeur had deze zijn rij-
tuig genomen en hem gezegd, dat hij het
andere rijtuig volgen moest, hetgeen hij
zonder achterdocht had gedaan en toen
hij het boerinnetje uit dat rijtuig zag stap-
pen, meende hij dat 't een liefdesgeschie-
denisje was.
val werd waargenomen, bedroeg toen het
tekort gemiddeld 269 m.m. tegen 227 m.m.
in 1921. Vooral in het Oosten is het toen
j zeer droog geweest. Het aantal uren met
I zonneschijn in de Bilt bedroeg 1781 tegen
1493 uren normaal per jaar.
POSTPAKETTEN VOOR BELGIE.
De postpaketten, welke uit Nederland
naar Belgie gezonden worden en niet meer
dan twee K.G. wegen, moeten in de toe-
komst voorzien zijn van een certificaat van
oorsprong hetwelk ten doel heeft aan te
toonen, dat de goederen niet uit Duifech-
land afkomstig zijn. Het certificaax moet
geteekend zijn door een Belgisch diploma-
tiek agent of consul. Atle postpakketten,
bevattende bijouterieen, valsche bijoute-
rieen, zilverwerk, horloges, bont en anili
ne kleurstoffen moeten zonder onderscheid
van gewicht voorzien zijn Vhn een certifi
caat van oorsprong. De Belgische regee
ring heeft deze inaatregel genornen om
den clandestienen invoer van Duitsche pro-
(jucten, welke een verontrustende afmeting
ting aannam, tegen te gaan.
DE LOON5TR1JD IN DE METAAL-
INDUSTRIE.
Volgens het „Centrur.i' heeft de thans op-
geheven staking aan de arbeidersorganisa-
ties ongeveer 2 millioen gulden gekost en
wel 1 millioen aan den modernen bond,
millioen aan de Katholieke organisatie en
o.a. 400.000 aan de Chr-istelijke werkne-
mersorganisatie.
DE TOESTAND.
De bekrachtiging van de overeenkomst
van Londen door Dail Eireann met zeven
stemmen meerderheid zet Lloyd George
nee nieuwe overwinningskroon op het hoofd
schrijft de N. R. Crt. In de donkerste
dagen van den strijd tusschen Engeland
en Ierland had hij altijd nog een woord
te spreken, hoop gevende dat hij, hoezeer
de uiterlijke omstandigheden er ook mee
in strijd leken, een uitweg wilde zoeken
op den grondslag van schikking en verge-
lijk. Zoo was het ook, toen hij in het La
gerhuis in het laatste stadium van de be-
handeling van de nieuwe Home- Rule-wet
verklaarde,,dat hij de beslissing, of bij de
mislukking van de wet door den tegenstand
van Zuid-Ierland, het kroonkolonie-regime
ingevoerd zou dienen te worden, aan een
volgend Lagerhuis wilde overlaten.
Van hoe groote politieke wijsheid getui-
de dat inzicht. Want het wordt' aan de
Dail bewezen, dat de kiezers zich in be-
paalde omstandigheden innerlijk sneller
vernieuwen dan de gekozenen. De verhou-
ding van ongeveer 8 7, waarmee het
tractaat van Londen door de Dail is be-
krachtigd, beantwoordt stellig niet aan den
uitslag, dien een volksstemming over het
tractaat te zien zou gegeven hebben. Grif
fith zeide in zijn rede i n de Dail dat 98 »/o
van het Iersche volk de voorgestelde schik
king wenschte. Met andere woorden: ter
wijl dus bijkans het geheele voljr den vrede
wenschte, stond <jje kleinste helft van zijn
nog kortgeleden .erkozen vertegenwoor-
digers klaar, om den oorlog met Engeland
te hervatten. Het is, goed beschouwd, een
Ies, dat tegen overijlde oorlogsverklaringen
zelfs de beslissing van het parlement geen
volaoeride waarborg is. Het Zuid-Iersche
parlement was uit een khaki-verkiezing
voortgekomen, de leden waren daarheen
afgev ar.igd order de repui likeinsche leuze
en een aantal hunner waren in Engelsche
gevangenisschap „bittcr-einders" gewor-
den. Maar toen het volk eenmaal in het
bestand dat voorafging aan de onderhan-
delingen met de Engelsche regeering, een
voorproef van de zegeningen des vredes
had gekregen, wenschte het om de wille
van de republiek den geweldadigen strijd
niet voort te zetten. Wat in 's lands be-
Maar, voegde hij er bij, ik heb daar geen
acht op geslagen, want ik bemoei me nooit
met andermans zaken en vooral niet van
de menschen, die ik rijd. Als zij mij maar
betalen en de fooi is goed, dan is voor mij
't zaakje gezond.
Milloc beval nu aan Moulin, met het
rijtuig van dezen koetsier Lemennier naar
de prefectuur te brengen, waar hij voor
loopig in bewaring zou worden gesteld en
dan dadelijk terug te rijden naar de rue
de l'Hirondelle om bij mevrouw Laroche
de weduwe Vollard en in de loge Fifi
Vollard gevangen te nemen, ten minste
als zij daar nog waren.
Vervolgens zeide hij tegen Castro:
En nu zullen wij eens in de rue d'Eng-
hien gaan kijken; misschien dat wij daar
ook nog wel wat nieuws opdoen.
Hij had als door een tooverslag al zijn
geestkracht, zijn koelbloedigheid en hel-
der denkvermogen teruggekregen.
Castro, die dit opmerkte, wenschte hem
daarmee geluk.
Op ernstigen toon antwoordde Milloc:
Ik heb mijzelf een termijn van 48 uren
gesteld; nu moet ik zoowel voor de red
ding van dat meisje als voor mijn eigen
leven vechten, want ik zal mijzelf geen uur
uitstel toestaan. Mijn besluit staat on-
wrikbaar vast dus heb ik al mijn krachten
noodig.
Terwijl hij dit zeide waren zij in de rue
d'Enghien gekomen.
Daar was de benedenverdieping van het
huis, dat de notaris bewoonde aan de eene
zijde in gebruik bij een kistenmaker en
aan de andere zijde was een kruideniers-
winkel.
lang de beste uitweg was, beseften het in-
instinct van de groote massa, en de leiders
als Griffith en Collins die de volksziel be-
grepen, beter dan de twee te zamen onrust-
barend sterke groepen van de onvervalsch-
te republikeinen en van de aanhangers vah
de Va;era, .vcii:e i-aislen de republiek ten
slo'.te toch ook prijs wilden geven, maar
op onmogelijke voofwaarden voor Enge
land. Maar zelfs onder de meerderheid van
nu zijn er ongetwijfeld ook door de wol
geverfde republikeinen geweest, die van
meening waren, dat men geen andere keus
had dan de aanneming van de overeen
komst van Londen, daar toch ook de Va-
lera met zijn altera, jtief-voorstel de repu
bliek „verried".
De Valera treedt nu natuurlijk in alien
af. De nieuwe voorloopige regeering, die
buiten hem om gevormd moet worden,
zal vermoedelijk beginnen met het vertrou-
wen van de kiezers te vragen. Daarna ge
ven wij aan de oppositie van de Valera,
die in zijn eigen kjiesdistrict reeds vejr-
loochend is, geen groote kansen mee;r.
Maar gegeven 's mans taaie eigeirzirinig-
heid, zijn zelfs nu verwikkelingen niet
onmogelijk.
Er is nu een offiieele logeustraffing ver-
schenen, inhoudende dat Lloyd George
geenszins het voornemen heeft uitgespro-
ken, om de volgende maand een alge-
meene verkiezing te houden en dat geen
beslissing genomen zal worden, voor hij
na zijn terugkeer te Londen met Chamber
lain en andere Ministers overleg gehouden
zal hebben. Als men het dementi op de
keper beschouwt, ziet men, schrijft de N.
R. Crt. dat het voornemen zelf er niet in
gelogenstraft wordt. De bos proefballon-
netjes, die opeens van den stok losgelaten
was, is stellig opgestegen met goedvinden
en zelfs door toedoen van den eerste-Mi-
nister. Te Cannes heeft hij alleen zoo
weinig reehtstreeksche aanraking met de
machinerie van de unionistische partij, dat
hij op zijn terugkeer in Downingstreet
moet vvachten met de beslissing, of alle
factoren voor het slagen aanwezig zijn.
Intusschen laat het zich reeds aanzien dat
er, behalve de nieuwe status van Ierland,
die o.a. ten gevolge zal hebben, dat de
nieuwe vrijstaat geen afgevaardigden meer
zal zenden naar het parlement in Westmin
ster, een nieuwe reden zal zijn, om het La
gerhuis te vernieuwen, namelijk de mate-
rialisatie van het plan van het garantie-
tractaat met Frankrijk. Het aanvaarden van
het daarmee verbonden risioo zou op zich-
zelf al een beroep op het land rechtvaar-
digen. Op een ding in verband met dit
tractaat moet nog de bijzondere aandacht
gevestigd worden. Zelfs na de sluiting
van het tractaat, is het slechts geldig onder
voorbehoud van de goedkeuring door de
dominions in den eerstvolgenden raad van
het rijkskabinet. Verzet van de Unie van
Zuid-Afrika ertegen is niet onmogelijk,
maar daar staat tegenover, dat Ierland in
het rijkskabinet stem zal hebben en onder
de leren de sympathieen voor Frankrijk
sterk zijn.
Briand had verder willen gaan. Hij wil
de, dat Engeland's garantie ook de staten
van de Kleine Entente tegen een aanval
dekte, bij welke Frankrijk zoo uitnemend
belang heeft, dat hun aanranding de Fran-
sclten niet onverschilhg zou kunnen Iaten.
Volgens Pertinax, zou Lloyd George hier-
op geantwoord hebben, dat hij de zes
democratieen, die het groote Britsche ge-
meenebest vormen, daarvoor niet mee zou
kunnen krijgen. Er is nu dit op gevonden,
dat die staten begrepen zouden worden in
het algemeene Europeesche garantie-ver-
drag, waarbij alle onderteekenaars plechtig
verklaren, dat zij zich zullen onthouden
van een aanval op hun buurlieden. De be-
vestiging van den Europeeschen vrede
lijkt dan echter betaald te worden met)
het risico, dat geen botsing in de toekomst
meer te Iocaliseeren zal zijn.
De beide politieambtenaren traden het
eerst bij den kruidenier binnen.
Na dezen zijn kwaliteit te hebben be-
kend gemaakt, vroeg Milloc hem:
Hebt u vandaag ook een rijtuig voor
het huis zien staan?
Zonder zich te bedenken antwoordde de
kruidenier:
Ja- i
Hoe laat?
Het kan omstreeks 12 uur zijn geweest.
En hebt u het nummer van dat rijtuig
gezien
Neen.
En den koetsier?
Dien wel.
Dus hem hebt u goed gezien?
Ja zeker, hij kwam van zijn bok en heeft
geruimen tijd voor het raam van mijn win-
kel gestaan, met een kameraad.
Hoe zag die kameraad er uit?
De kruidenier gaf een vrij nauwkeurige
persoonsbeschrijving, waaraan de beide po-
litiemannen weer dadelijk hun man herken-
den, want zij zeiden tegen elkaar:
Soufflard.
Daarna vroeg Milloc weer:
En de koetsier?
Die was klein en mager; hij zag er nog-
al ziekelijk uit.
Hoe oud?
Heel jong, ik schatte hem op 'n jaar
of zestien en heb er me nog over verwon-
derd, dat zoo'n jongen al koetsier was.
Castro zeide tegen zijn chef:
Dat moet Fifi Vollard geweest zijn.
Het signalement komt wel uit, zeide Mil
loc, maar Fifi Vollard moet op het oogen
blik nog in de rue de 1'HirondeMe zijn.
Het is hoe langer hoe duidelijker dat
Briand voor datgene wat hij op het stuk
van Engeland's garantie verkrijgen zal toe
zal moeten geven op allerlei punten: de fi-
nancieele regeling met Duitschl'and voor
1922 (die als precedent den weg bereidt
voor nieuwe toekomstige moratoria), de
kwesties van Angora, Tandzjer, de Nieuw-
Hebriden enz. Vandaar dat in de Fransche
pers van sommige zijden een storm aan
het opsteken is tegen Briand. Zijn bestrij-
ders hebben het echter gemakkelijk, zij be-
hoeven geen anderen uitweg aan te geven.
Want het alternatief zou. een definitlieve
verbreking van de entente cordiale zijn,
die Frankrijk in Europa isoleert. Een
Fransch parlement dat bij zinnen is, kan
dat toch niet willen. De voorproef van
zulk een positie heeft men al te Washing
ton gehad.
Het bedrag van de Duitsche schadever-
vergoeding in 1922 is te Cannes nog in deh
smeltkroes. Het eenige wat zeker blijft,
is dat Duitschlan'd verlichting zal krijgen.
Central News weet er over te melden, dat
de deskundigen na veel gedelibereer tot
de slotsom zijn gekomen, dat Duitschland
bij machte is dit jaar 134 millioen p.st.
te betalen (of 40 millioen p. st. minder dan
waartoe het verplicht is), waarvan 35 mil
lioen p. st. in goud, 87 millioen p.st. in
goederen en grondstoffen en 12 millioen p.
st. voor de bezettingslegers. Maar de defi-
nitieve beslissing van rjpn Oppersten Raad
over het voorstel der deskundigen is nog
niet genomen.
DE BELGISCHE NIJVERHEID.
in de maand Maart a.s. zal er te Brussel
eene belangrijke bijeenkomst wbrden gehou
den van vertegenwoordigers van al de stan-
den en klassen der samenleving, vooral van
de georganiseerde lichamen, ten einde den
toestand van den handel en nijverheid te
bespreken en ook de middelen om het af-
zetgebied uit te breiden en het verloren aT-
zetgebied terug te winnen.
LAWINE-ONGELUKKEN.
Een uit 9 personen bestaand gezelschap
ski-loopers is, naar uit Innsbruck wordt ge-
meld door een lawine overvallen. Twee
hunner, Dr. Lutz en de fabrikant Sommer,
beiden uit Wurtenberg, vonden den dood.
De overigen konden zich redden. Den vol-
genden dag ging een reddings-expeditie
uit, toen er opnieuw een lawine neerkwam,
waardoor de assessor HMhnle en de archi
tect Vogel, die den vorigen dag bedolven
maar gered werden, opnieuw onder de
sneeuwmassa bedolven werden. Ondanks
alle pogingen konden de 4 bedolvenen nog
niet gevonden worden. Sedert Vrijdag 30
December, worden nog twee jeugdige ski-
loopers uit Ravensburg vermist.
Bij beklimming van den Parsen Furka
bij Davos Platz werd Woensdag een gezel
schap Engelschen door een lawine overval
len. Een hunner kapitein Pearce werd ge-
dood.
WODKA IN PLAATS VAN GRAAN.
De Krasnaja Gazeta" bevat het volgende
verhaal: Kort geleden zond de intendance
van den sovjet van Petrograd een volledig
uitgerusten trein uit om een lading koren
uit het Zuiden te halen. Het graan was be-
stemd voor de stad Petrograd. De expeditie
kreeg voor den aankoop een som mede van
5 millioen roebel. Sedert den dag van het
vertrek, kreeg men geen berichten der expe
ditie en alle nasporingen bleven zonder ge-
volg. Dezer dagen vonden de Moskousche
autoriteiten den verdwaalden trein terug.
Hij vervoerde echter geen graan of meel;
doch slechts 27 vaten wodka. De comman
dant der expeditie werd evenals de man-
schappen van het convooi gearresteerd. Hij
verklaarde, geen koren te hebben kunnen
koopen, doch daar hij niet met leege han-
den terug wilde keeren, had hij wodka ge-
kocht, die intusschen bij lange na niet de
waarde had van het bedrag, dat hem ter be-
En opnieuw vroeg hij aan den kruide
nier:
Hebt u ook opgemerkt, mijnheer, welke
kleur van haar hij had?
Ja zeker, pikzwart en het glom van de
pommade.
Nu riep Castro:
Dan is hij het niet, want Fifi? A/ollard
heeft rood haar.
Neen, hernam Milloc, maar het was zijn
vriend, Sidore Pinchard.
Mooi zoo, dan zijn wij weer een stap
verder.
Weer vroeg Milloc aan den kruidenier:
Hebben zij samen gepraat?
Ja, zij stonden met elkaar te praten en,
doordat mijn winkeldeur open was, kon ik
ook hooren wat zij zeiden, ofshoon ik er
niet veel van begrepen heb.
Maar hebt u toch onthouden wat zij ge
zegd hebben?
Ja.
Wat dan?
De kleinste, de koetsier, zei tegen den
ander: Hoor eens, je kunt doen wat je
wilt, maar niet met de knijf.
Milloc, die deze dieventaal zeer goed
verstond, vroeg met merkbare ongerust-
heid:
En wat zei de andere daarop?
Hij haalde zijn shouders op en zei: Ben
je gek? Geen beter middel dan de knijf
om op te passen, dat ze je er later niet in
smoezen.
De detectieve begreep hieruit, dat Sidore
bang was om medeplichtig te worden aan
een moord, waarop de uitdrukking „met
de knijf" (met het mes) doelde, maar dat
Galgenaas dit het beste middel achtte om
schikking was gesteld. Voor de rechtbank
werd in aanmerking genomen, dat hij van
„proletarische afkomst" was, weshalve hij
slechts werd veroordeeld tot vijf jaar ge-
vangenisstraf wegens verduistering van re-
geeringsgelden.
PALEIZEN TF. ROME DOOR DAKLOO-
ZEN BEZET.
De „Corriere della Sera" verneemt uit
Rome, dat een groep daklooze oorlogs-
invaliden verschillende paleizen binnehge-
drongen en er hun tenten hebbeh opgesla-
gen. Het paleis Bernardini, waar twintig
vertrekken onbewoond waren, werd ge-
lieel in beslag genomen. Hetzelfde lot on-
dergingen de villa's Bona en Sacchetti. De
koninklijke garde heeft den indringers ver-
zocht de bezette huizen te ontruimen; doch
zij hebben tot heden geweigerd aan het
verzoek gehoor te geven.
SCHANDELIJKE DRONKEMANS-
TOONEELEN.
Reeds heeft de directeur van het State
Prohibition-bureau in New-York, moeten
erkennen, dat de clandestiene handel in spi-
ritualien dit jaar met het Kerstfeest omvang-
rijkei dan ooit is geweest. Bij de Oude-
jaarsavondviering was dit blijkbaar even-
een.s het geval, terwijl de berichten uit de
verschillende steden bovendien nog melding
maken van een aantal sterfgevailen tenge-
volge van veohtpartijen en vergiftiging door
het gebruik van alcohol. Erger dan vorlge
jaren is het toegegaan: de politiebureaux in
New-York, Chicago en San Francisco wa
ren overvol met arrestanten, en tal van hos-
pitalen moesten zieken- opnemen. De inval-
len der politie in tal van restaurants om
vast te stellen of het drankverbod werd
overreden, verhoogden de opwinding. Amb
tenaren van het Prohibitionbureau, die ver
schillende restaurants bezochten, verklaren
nimmer schandelijker tooneelen te hebben
aanschouwd, en meenen dat de „droogleg-
ging" geen effect zal hebben zoolang de
geest der bevolking niet is veranderd.
Slechts een paar honderd liter alcohol
konden in al die dagen in beslag worciert
genomen: een druppel in de hoeveelheid,
welke is gebruikt in z-akflacons, thermos-
flesschen en andere gemakkelijk te verber-
gen voorwerpen. Sommige feestgangers
namen taxi's en lieten zich kalm rondriiden
in de theaterwijk, onderwijl ongestoord
alcohol was oorzaak, dat de gebruikers in
drinkend! De slechte en vaak zeer machtige
vechtlustige stemming geraakten.
TER NEUZEN, 11 Januari 1922.
AANBESTED1NG SCHOOLBEHOEFTEN.
Bij de heden alhier door burg, en weth.
gehouden aanbesteding van de levering van
schoolbehoet'Nn ten dienste der openbare
lagere scholen, werd ingeschreven door cle
Firma P. J. van de Sande te Ter Neuzen,
voor het le perceel 265,80, voor het 2e
perceel 393,10, voor'het 3e perceel voor
153,55 en voor het 4e perceel voor f 174 35.
Voor het leveren van voorwerpen ten be-
hoeve van het handwerkonderwijs aan mels-
jes werd ingeschreven door mej. A. E. van
der Heijden te Ter Neuzen voor school A
115,29, vervolgonderwijs school A /76.12,
school B f 168,25, school C f 165,04, school
D f 17,94, vervolgonderwijs school D 33,87.
Voor de levering van'kantoor- en schrijf-
behoeften ten dienste der gemeente-admim-
stratie voor het jaar 1922 werd ingeschre
ven door de Firma P. J. van de Sande voor
de secretarie ad 491,65, voor de politie ad
f 57,90 en voor den gemeente-ontvanger ad
41,25.
EEN TOONEELVOORSTELLIJX'G.
Zondag en Maandag werden door de
tooneelvereeniging „Vooruitgang is ons
streven" alhier de aangekondigde voor-
stellingen gegeven, waarbij werd opge-
voerd „Richard Moor", drama in 4 be-
drijven en een voorspel en het blijspeK
„Klaveren vrouw".
te voorkomen, dat de bestolene hem zou
aanklagen (er in smoezen).
Is dat alles? vroeg hij.
De groote voegde er nog bij
Ik heb 't mijne bij me en 't niet; voor
de aardigheid ineegeDracht. Hiermee basta,
daar praten wij niet meer over.
Toen zei de kleine: Daar is zij en hierop
zijn zij beiden heengegaan.
Hebt u ook gezien wie die „zij" was?
Neen.
Een Bretonsch meisje?
ik heo er niet naar gekeken.
Dus dan weet u ook niet of zij alleen
in het rijtuig is gestapt?
Neen.
Milloc bedankte den kruidenier voor zijn
inlichtingen en ging heen met Castro, die
buiten gekomen, tot hem zeide;
Ziezoo, nu weten wij ten minste den
naam van den koetsier.
Ik weet ook waar ik dien zoogenaamden
koetsier kan vinden.
Dat is een groot voordeel.
Milloc haalde zijn schouders op.
Ja, zeide hij, maar te oordeelen naar de
woorden, die tusschen Soufflard en Sidore
Pinchard gesproken zijn en die de krui
denier heeft opgevangen, ben ik bang dat
het nu al met dat arme kind gedaan is.
Wie weet? traehtte Castro hem te
troosten.
In elk geval zullen wij nu eens bij den
kistenmaker gaan hooren.
Zij traden de vverkplaats binnen, waar
2 werklieden druk aan den arbeid waren.
(Wordt vervolgd).
»8: i
En toen?
