ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
i&fcerel
No 7229.
Maandag 28 November 1921.
69e Jaargang.
BlttHEHLANP.
STBIJD TEBBH MISDAAD.
B U I T E N L ATS
FEUILLET0N.
»E AFLOSSING DER CRIS1SSCHULD.
Een langzamer tempo gewenscht?
Blijkens het Voorloopig Verslag van de
commissie van Rapporteurs uit de Eerste
Kamer over het ontwerp van wet tot vast-
stelling van de begrooting van inkomsten
en uitgaven van het leeningsfonds 1914 voor
hef dienstjaar 1922 werd bij het afdeelings-
onderzoek van dit wetsontwerp er aan her-
innerd, dat de Minister de cxtra-aflossing
op de crisisschuld ad 15.5 millioen wenscht
achterwege te laten en dit bedrsg beschik-
baar te stellen voor den gewonen dienst.
Men vroeg of een niet veel grooter bedrag
der inkomsten uit het leeningsfonds van den
gewonen dienst zou kunnen worden beshik-
baar gesteld en zoodoende de aflossing der
crisisschuld op nog langer termijn gescho-
ven. De termijn van aflossing der crisls-
leening 1917-1918 is ongeveer 40 jaar. Laat
die betrekkelijk lang termijn, zoo werd ge-
vraagd niet aflossing dier leening toe in
minder snel tempo dan de Minister zich
voorstelt? En indien dit niet wel mogeliji;
blijkt, zou het dan ook niet op den weg der
regeering liggen om in verband met den
moeilijken financieelen toestand andere mid-
delen te beramen ten einde tot een veel lang-
zamere aflossing der crisisschuld bijv. in
60 jaar te geraken?
EMMEN.
Het Hdbl. verneemt, dat de aanvrage toi
het verklaren in staat van faillissement van
de gemeente Emmen zal wOrden ingetrok-
ken, nu den aanvragers de verzekering is ge-
geven, dat hun vorderingen spoedig zullen
worden voldaan.
DE ONKOSTEN DER WERKLOOSHEID-
VERZEKER1NG.
De November-aflevering van het „Tijd-
schrift van den Nederlandschen Werkloos-
heidsraad" opent met een artikel van Ir. R.
A. Verwey over „Onkosten van Werkloos-
heidsverzekering".
Onder de onkosten van werkloosheids-
verzekering worden door den schrijver ver-.
staan „alle geregelde wederkeercnde uit
gaven (voor salarissen bureaubenoodigG-
heden enz.), die zonder rechtstreeks den ver-
zekerden ten goede te komen, dienen om de
uitvoering dier verzekering (ontvangen van
bijdragen en subsidign, verstrekken van uix-
keeringen) mogelijk te makeu". Uitvoerige
opgaven worden gegeven over de kosten
dezer verzekering in het jaar 1920 verge-
leken met de kosten van brand-, levens-,
ongevallen- en zeerisicoverzekering.
Ten laste van het rijk kwamen in 1920
rond f 140.000 aan administratiekosten;
samen betaalden rijk en vereenigingen hier-
aan ruim 558.000. De totale onkosten voor
de gemeenten worden geschat op 200.000.
Het algemeene totaal bedroeg dus in 1920
f 898.000. Daar er in dat jaar rond 400.000
leden van gesubsidieerde werkloozenkassen
waren, bedroegen de onkosten circa J2,25
per verzekerde. Uitgekeerd werd in 1920
uit de gesubsidieerde werkloozenkassen
f 14.524.489. De onkosten bedroegen dus
6.2 pCt. van het uitgekeerde bedrag. Dit
getal is door de crisis sterk gestegen. De
totale inkomsten der kassen uit subsidien,
volgens het werkloosheidsbesluit 1917 en bij-
dragen der leden bedroegen in 1920 rona
f 5.200.000. Van deze som bedroegen de on
kosten 17.3 pCt.
Deze getallen worden vergeleken met ae
onkosten der andere verzekeringen. De on
kosten der Invaliditeits- en Ouderdomsver-
zekering zijn echter nog niet voldoende be-
kend om deze mede te tellen. De schrijvers
meenen echter volledig als conclusie te
mogen aannemen, „dat de meening van
iemand, die de onkosten van werkloosheids-
82)
Mfilloc begreep, dat hij hierdoor een
overwicht op zijn vijand had en daar trok
hij ten voile partij van.
Zijn beide handen klemden zich nu vast
aan de haren van den bahdiet eh terwijl
hij met het voile gewicht van zijn lichaam
op dat hoofd drukte, hield hij hem voort-
durend in gebogen houding, het gelaai
slechts even boven den grond en in dieh
toestand bedwong hij hem, ondanks de
geweldige mkken, stompen en trappen,
die de man naar hem deed, maar zonder
hem te raken.
Eindelijk viel de bandiet op den grond.
Milloc sprong op hem, drukte met de
beide knieen op zijn borst en greep hem
bij de keel.
Nog een oogenblik bleven zij zoo wor-
stelen, maar de man slaagde er niet ii\,
zich van zijn sterken tegenstander te ont-
doen.
Hij snakte naar adem.
Ten slotte lieten zijn handen los en
bleef hij onbeweeglijk onder den detec-
tieve liggen, terwijl hij met moeite zeide:
't Is goed, 't is goed, ik heb mijn lading
in, meer heb ik niet noodig. Ik strijk de
vlag, afgeloopen daarmee, doe mij je arm-
bandjes maar om en neem mij op sleep-
touw, ik geef me over.
Milloc liet hem met de handen los, maar
hield nog altijd de knieen op zijn borst
en toen de bandiet steelsgewijze trachtte
zijn hand in zijn zak te steken, greep hij
hem weer dadelijk bij den pols en zei:
verzekering volgens het thans hier te lande t
geldend stelsel betrekkelijk hoog zou ach-
ten, met de feiten in strijd zou zijn." Hier-
mee wordt echter niet bedeold, dat de on- j
kosten van eenigen anderen vorm van ver
zekering te hoog zouden wezen.
DE OORLOGSBEGROOTING.
Het voorloopig verslag van de afdeelin-
gen der Tweede Kamer inzake de oor-
logsbegrooting is verschenen. Daaraan is
het volgende ontleend:
Verschiilende leden, die in deze begroo
ting 't werk zagen van den ambtsvoor-
gariger van den Minister, zouden, zoo de
ontwerper van de begrooting nog deel
uitmaakte van het kabinet, met den mees-
ten ernst tegen het hooge eindcijfer zijn
opgekomen. Zii spraken echter de ver-
wachting uit, dat uit de memorie van ant-
woord van den ernstigen wil van den Mi
nister tot het aanbrengen van belangrijke
"bezuinigingen zou blijken.
De leden, hier aan het woord, hadden
van het optreden van dezen Minister groo-
te verwachtingen.
Het valt ook naar hun meening hiet
te ontkennen, dat op den voet. waarop de
laatste c.orlogsbegroot ngen zijn geschoeid,
niet verder kan worden voortgegaan. Het
eindcijfer, thans op bijna 74 millioen ge-
raamd, zal belangrijke vermindering moe-
ten ondergaan. En de eenige weg, wel-
ke tot een be'angrijke inkrimping der uit
gaven zal leiden, bestaat in een besparing
op de vredesorganisatie. Deze zal kun
nen worden verkregen door:
1o. reorganisatie van het departement.
2o. inkrimping van het beroepsperso-
neel.
3o. reorganisatie van de staven, de in-
tendance en den geneeskundigen dienst in
dier voege, dat in vrcdestijd alleen maar
kernen aanvvezig zijn.
4o. vereenvoudiging van het wapen der
genie en van de administrate;
5o. algeheele herziening van de wet op
het militair onderwijs;
6. verandering der wijze van aanmaak
van kleeding- en uitrustingsstukken, welke
in fabrieken moeten plaats vinden, eli
7o. groote beperking van het bouvvbe-
drijf door inkrimping van het aantal inge-
nieurs en opzichters bij de genie.
DE REDDINGSMEDAILLE.
In een dezer dagen gehouden verga-
dering van de vereenigirig „De Reddings-
medaille", welke vereeniging is opgericht
door dragers van het teeken voor mensch-
lievend hulpbetoon, is een adres ge-
richt aan H. M. de Koningin. Hierin wordt
medewerking gevraagd tot het verkrijgen
van een wettelijke bepaling, waarin zal
zijn omschreven en vastgesteld, dat ieder
die bij een poging tot redding verminkt
wordt en het gezin van iemand, die bij
zulk een poging het leven verliest, recht
heeft op een blijvende en voor het levens-
onderhoud voldoende ondersteunihg vah
staatswege.
PASVISUM AFGESCHAFT.
De Parijsche correspondent der N. R. Crt
seint, dat tusschen Frankrijk en Nederland
van 1 December af het vereischte pasvisum
(niet de pas zelf) afgeschaft is.
GEEN BUITENGEWONE TRAKTE-
MENTSVERHOOGINGEN.
De Minister van Financien heeft bij nota
van wijziging voorgesteld art. 29 van Hoofd-
stuk II der Staatsbegrootingen voor 1922
met J600 te verminderen en voor memorie
uit te trekken.
Mede in verband met den toestand van
's Lands financien heeft de regeering name-
lijk besloten, dat althans op de begrooting
voor 1922 geen gelden zullen worden uitge-
trokken voor buitengewone traktemensver-
hoogingen.
Neen vriend, dat zal je niet lukken, laat
je mes maar blijven waar het is en luisler
naar mij.
Och, maak toch geen praatjes en doe
mij de boeien aan.
Wat praat je toch van boeien? Wie zegt
je, dat ik dat doen wil? Wie zegt je dat
ik hier met kwade bedoelingen ben geko-
komen?
Het woeste en dierlijke gezicht van den
bandiet drukte de hoogste verbazing uit,
hij keek Milloc nog twijfelend aan en
vroeg:
Ben je dan niet van de politie?
Dat wel.
Nu dan?
AI ben ik van de politie, dan behoef ik
toch iedereen maar niet gevangen te ne-
men.
Waarvoor kom je dan hier?
Om eens met je te praten.
Dat's gek.
Na een oogenblik stilte hernam hij:
Waarom heb je dat niet dadelijk gezegd?
Op deze vraag antwoordde Milloc me*
de vveervraag:
Zou je naar mij geluisterd hebben, wan-
neer ik je niet dadelijk in 't haar gevlogen
was?
Neen, waarschijnlijk niet, maar je bent
ook onder valsche vlag mijn haven binnen-
geloopen.
Zou je de deur voor mij open gemaakt
hebben, als ik gezegd had, dat ik van de
politie ben?
Daar heb je alweer gelijk in.
Milloc stak zijn hand in den broekzak
van den bandiet en haalde er het mes uit,
dat deze steeds bij zich droeg.
Dit zal ik zoolang voor je bewaren, zei
hij lachend.
Daarna nam hij zijn knieen weg, die
nog altijd den man op den grond gedrukt
Het bedoelde artikel 29 heeft betrekking
op buitengewone traktementsverhoogingen
voor den secretaris en de verdere ambtena-
ren en bedienden der Algemeene Reken-
kamer.
UIT DE METAALNIJVERHE1D.
Op den brief'van het N. A. S. inzake uit-
breiding der metaalbewerkersstaking en het 1
proclameeren van een staking in het trans- j
port- en mijnbedrijf, alsntede voor de spoor-
wegen, heeft het bestuur van het N. V. V.
geantwoord, dat zijn bestuur de vraag van
de inogelijkheid en doeltreffendheid van een
algemeene staking ecrst dan onder de oogen
wenscht te zien, w,.nneer de andere vak-
centralen zich piincipieel tot de toepassing
van dergelijke strijdmiddel hebben bereid
verklaard, of onder hun leden een zoodanige
stemming valt waar te nemen, dat met grond
verwacht kan worderi, dat zij een parool van
een andere dan hun eigen leiding zullen j
volgen.
Zoolang zulks niet vast staat, is naar de j
meening van het bestuur niet die eenheid en
geslotenheid der arbeiders aanWezig, die
allereerste voorwaarde is voor het slagen
van een staking als bedoeld.
Zulks klemt te meer vervolgt de brief
van het N. V. V. daar uwe vakcentrale in
de door u genoemde vitale bedrijven zeer
weinig leden telt, zoodat een beslissing van
uw bestuur voor het verwezenlijken eener
staking in die bedrijven zeer geringe waarde
heeft, terwijl in het havenbedrijf, waar uwe
organisatie zoo al niet veel leden, dan toch
grooten invloed beweert te hebben, blijkens
de 8 Juni 1920 opgedane ervaring, de arbei
ders uwe besluiten niet uitvoeren.
Zoodra u berichteri zijn geworden, waaruit
een wijziging in het standpunt der andere
vakcentralen blijkt, zullen we gaarne bericht
van u ontvangen. Is zulks niet het geval, dan
achten wij verdere correspondentie over deze
aangelegenheid nutteloos.
ACHTERSTAND IN DE BELASTING-
INNING.
Het voorloopig verslag van de Commissie
van Rapporteurs uit de Eerste Kamer over
het wetsontwerp betreffende kosten van
vervolging in zake directe belastingen meldt,
dat men meende te weten, dat schromelijke
achterstand bestaat in de inning van groote
belastingaanslagen, hetgeen den Staat op
aanzienlijk renteverlies komt te staan. Die
achterstand zoude voor een deel geweten
moeten worden aan de opvatting, welke
i ommige inspecteurs van hun taak hebben.
Zij verdiepen zich in allerlei kleinigheden en
klagen dan over overstelping van werk, ter
wijl zij de behandeling en afdoening van
groote zaken te veel uit het oog verliezen.
Naar het oordeel van onderscheidene
leden zijn de voorgestelde bedragen voor
waarschuwing, aanmaning cn verdere kosten
van vervolging, nog te laag gesteld. Alleen
door verhooging is te voorkomen, dat met
het betalen zoo lang wordt gedraald.
(Corr.-Bur.).
DE TOESTAND.
Van de conferentie te Washington weinig
nieuws schrjjft de N. R. Crt. De ontwa-
peningskwestie hokt vooral op twee be-
langrjjke puntenJapan's raritsoeD voor
linieschepen en de beperking van duikboot-
ruimte, die Engeland graag zou doorzetten.
Balfour had zich in de openbare vergade-
ring bepaald tot het voorzichtig uitsteken
van een paar voelhorens. Hughes had be
perking van duikbooten voorgesteld tot
90,000 ton (voor Engeland), 90.000 ton
(voor Amerika) en 40,000 (voor Japan.)
De Engelsche vloottecbnici wilden veel
verder beperken en bovendien een maximum-
Ut'»—VHMIBlM.IMIfMIWII III—I II limmnIIllliaill
hidden en hernam:
Sta op en laten wij gaan zitten. Wij kuh-
nen nu eens rustig met elkaar praten, nu
je weet dat je niets meer van mij te vree-
zen hebt.
De bandiet was dadelijk overeind en,
terwijl hij, nog vermoeid van de worste-
ling, op een stoel neerviel, zeide hij:
O! wat dat betreft, ik ben nergens bang
voor, want al ben ik vroeger wel eens uit
den koers gezeild, ik heb nu geen kwade
streken meer op mijn contpas. Als dat
't geval niet, was, dan zou je mij wel
ingerekend hebben, want dat is toch je
vak. Vraag maar overal rond hier in de
buurt, niemand die ook maar zie dat op
Belamie te zeggen weet
En hij knipte met zijn nagel op zijh
vinger.
Milloc, die tegenover hem ging zitten,.
antwoordde:
Op Belami, dat kan wel, maar als ik eens
naar Piednoir vroeg, dan zou ik misschien
wel wat anders hooren.
De bandiet keek hem met groote oogen
aan, maar hij trachtte nog zich van de
dommen te houden, door op verbaasden
toon te zeggen:
H£? Wat zeg je? Piednoir? -Nooit van
gehoord. Wat is dat voor 'n barkas?
Dat zal ik je vertellen. Piednoir is een
man, die eenmaal tot 10 jaren dwangar-
beid werd veroordeeld, nadat hem me-
deplichtigheid aan een moord wettig en
oveituigend was bewezen. Hij ging naar
het bagno van Brest en kreeg een jaar ge-
leden gratie voor het nog te ondergane
gedeelte van zijn straf, waarbij hem Amiens
als gedwongen verblijf werd aangewezen.
Hij is daar 6 maanden gebleven maar hij
verveelde zich daar, was veel liever te
Parijs en op een goeden dag kneep hij er
stiekum tusschen uit.
toncenmaat voor het heele type van 250
ton voorstelleD. Op het eerste gezicht ljjkt
daar veel voor te zeggen. De groote
schepen boven water zouden door verbete-
riDgen in de techniek van den luchtaanval
waardeloos kunnen worden en dan zou de
beste vechtvloot onderwater voor het over
wicht ter zee beslissend kunnen zjjn.
Eigenlijke vechtduikbooten moeten het
kruisertype naderen en heel wat boven de
250 ton, die ze alleen voor het defensief
geschikt maakt, gaan. Maar zulk een be
perking had Amerika blpkbaar niet bedoeld.
Men is er nog niet vergeten, hoe de Engel
sche vloot in de eerste helft van den oorlog,
toen Amerika nog onzjjdig was, met zijn
blokkade op zee den baas speelde.
Dat gaf toen herhaaldelijk aanleiding tot
onaangename wrijving, die alleen hierom
ten slotfe geen ernstiger gevolgen had,
omdat de Amerikanen van Duitschland's
verweer tegen de Engelsche bloktade, den
onbeperkten duikbootoorlog veel grooter
nadeel endervonden en nog verwachtten
e zullen ondervindenv
Van Amerikaansche zijde zou men dus
vermoedelijk alleen voor verdere beperking
van duikbootruimte te vinden zjjn tegen
inwilliging van den ouden eisch betreffende
de vrijheid der zeeeo, d. w. z. vrijheid van
neutrale scheepvaart in oorlogstjjd, bebalve
voor het vervoer van oorlogscoDtrabande.
Wat met het wegnemen van de pijlers
onder de Engelsche blokkade-leer gelpk zou
staan. In de tweede plaats verwacht Ame
rika stellig ook voordeel van grootere duik
booten voor zijn positie tegenover Japan.
Frankrpk heeft zich in de duikbootkwestie
met Amerika op een ljjn gesteld, tot nieuwe
ergenis van Engeland. Tegen een Ameri-
kaansch journalist moet Briand gezegd
hebben (als het niet waar is, is het toch
geestig gevonden)Misschien wecschen
de Engelschen hun kapitale schepen om
sardpnen te visschen. Nu, wij wenschen
duikbooten om de flora op den bodem van
de zee te bestudeeren, ten behoeve van
onze botanische genootschappen.
Er is in elk geval in Amerika zeer ge-
lachen om dit beeld. De schrpver Wells,
die voor de Daily Mail stemmingsberichten
van de conferentie geeft, was veel wranger.
//Frankrijk", zoo schreef hp, #bereidt zich
krachtdadig voor op nieuwe krpgsverriohtin-
gen in Europa en op een oorlog onder zee
tegen Groot-Brittanie." Tegen wien zou
Frankrjjk anders duikbooten bouwen
En Wells antwoordt zonder aarzeling
»Om den Britschen h-andel aan te vallen
en om geen enkele andere reden.". Zoo
iets is den lezers van de Daily Mail toch
blpkbaar ten slotte te machtig geworden,
want bet blad heeft den verbeeldingrpken
romanschrpver tot de orde geroepen.
Het had al heele hatelpke passages tegen
Frarferpk uit zijn telegrammen door eenige
titteltjes vervaDgen. De meeste meDSchen
in Engeland zullen nog evenmin gelooven
aan een aanval van Frankrijk op Engeland
als aan een aanval van Marsbewoners op
de aarde die door Wells zelf zoo ver-
nuftig beschreven is.
Geen Fransche regeering die bp zinnen
is, zal haar land tusschen twee vuren
zetten een in het Westen en in het
Oosten. Maar teekenend voor de tegen-
woordige incompatibility tusschen Frankrpk
en Engeland is de slechte wpze waarop
de twee elkander, zelfs in het huis van
een gastheer, verdragen toch wel. Vandaar
Daar deed hij verkeerd aan, maar zoo
heel erg was dat toch niet.
Neen, maar als menschen van zijn slag
naar Parijs gaan, dan komen ze er voor
zaken en Piednoir had geen ander doel.
Denk je?
Hij was nog geen paar dagen in Parijs
of hij sloot zich aan bij een dievenbende,
die er haar werk van maakt om de buiten-
Wijken en de omtrek van de stad te ex-
ploiteeren.
De bandiet gaf meer en meer teekenen
van ongerustheid.
Milloc vervolgde:
Als gewezen zeeman kon hij de bende
van veel dienst zijn. Wanneer men een
huis wil binnen klimmen, dan is de een-
voudigste weg, dat men door het venster
gaat, iiefst door een venster van de boven- 1
verdieping, omdat die meestal niet zijn
afgesloten, maar daarvoor heeft men een
ladder noodig. Nu is een ladder heel ge-
makkelijk om te gebruiken maar wat las-
tig om mee te nemen en te verbergen.
Die moeilijkheid wist Piednoir te ontwij-
ken, door ladders van touw te knoopen.
Nu verried de dwangarbeider zich, door
uit te roepen:
Dat is niet waar!
Milloc inerkte met een fijn glimlachje op:
Je schijnt dien Piednoir toch wel eemgs-
zins te kennen.
De bandiet kauwde op zijn baard.
Daarop haalde Milloc de touwladder uit
zijn zak, die hem 's morgens door een
agent gebracht was, hield hem die onder
den neus en hernam:
Kijk eens, ken je die knoopen? Zoo kun
nen ze alleen door een zeeman worden
gelegd.
Nu ja, maar ik ben toch niet de eenige
gewezen zeeman die in Parijs rondloopt.
Komaan, waarom zou je nog langer ont-
INGEZONDEN MEDEDEELINGEN.
Verfrisschend, en
aangenaam bij noest,
heeschheid en keel-
pijn werken de
PASTILLES
Verkrijgbaar bij:
Fa A. van Overbeeke—Leunis,
Fa Thieleman— Bauwens, i
Fa Joh. v. Eijsden, Noordstraat, er
Fa P. Lijbaart, Nnordsbaat 65, fs,euzen-
FaR. Scheele-Willemse, Zandstr. 16,
dat er sprake van is dat Lloyd Gorge,
na Briand's terugkeer, alle onaangenaam-
heden, ook het geschil over Angora, eers
ernstig met hem uit zal praten.
VERBORGEN KANONNEN.
Bp een onderzoek der intergeallieerde
commissie te Dresden ingeatela, werd
wederom een aantal kanonnen ontdekt.
In de Rockstroh-machinefabriek te Hei-
denau, bij Dresden, werden 150 en later
nog 300 kanonnen ontdekt, verborgen tus
schen dnbbele muren. De fabriek maakte
tpdens den oorlog kanonnen en vele kanon
nen waren er verborgen gehondan bp het
uitbreken der revolutie in 1918. Roek<*trob,
de fabrikant, was, volgens de Daily Mail",
royalist coch communist, maar bereid om
aan iedere partij tegen klinkende muat
kanonnen te leveren.
DUITSCHE GOUDZEND1NGEN.
Te New-York zpn Duitsche goudzendingea
aargekomen ter waarde van verscheidene
honderdduizeDden dollar. Van af den le
September lJ. ontvingen New-Yorkscbe
firma's voor een totaal van 1 millioen dollar
aan Duitsch goud.
VLUCHTELINGEN IN KLEIN-AZ1E.
Uit Athene wordt gemeld, dat cirea
30.000 Armeniers en Grieksche vluchtelin-
gen uit bet binnenland van Klein-Azie op
weg zpn naar de kust, gestadig op ham
tocht aangevallen en beroofd door Turksehe
benden.
Wanneer zp de kust bereiken, zpn hun
moeilpkheden cog niet overwonueD, daar er
geen traneportgelegenheid ter beschikking
staat om hen over te brengen. Men boopt,
dat Engeland schepen ter beschikking zal
stellen en bereid zal zpn hun een toevluchts-
oord ter beschikking te stellen. Vermoe-
delpk zullen schepen uit Egyptisehe havens
voor dit doel in gereedheid worden gebracht.
DUITSCHLAND.
St
i n n e s.
Ofschoon Stinnes het doel "an zijn reis
geheim wil houdeD, is de Londensche
correspondent van de «,B. Z. a. M." toch
in staat het volgende mede te deelen
aanwezigheid van Stinnes te Londen stond
in verband met de Duitsche scbadever-
goedings-betalingen. Het ging hierbp ota
kennen, als je toch weet, dat ik je geen
kwaad wil doen?
Piednoir keek hem verbluft aan.
Milloc hernam:
Speel nu eens" open kaart met mij, zoo-
als ik het tegenover jou heb gedaan: jij
bent de ontslagen dwangarbeider Jacques
Piednoir, je hebt je onttrokken aan het
toezicht van de politie, je hebt je aangeslo-
ten bij een dievenbende en meegedaan
aan een groot aantal diefstallen, wadrvan
de laatste 3 gepleegd zijn aan de barriere
d'ltahe.te Ivry en te Neuilly bij generaal
Dupont, waar je deze touwladders hebt
achtergelaten.
Piednoir zal met een gebluft gelaat den
detectieve aan te kijken en antwoordde
niet.
Zijn stilzwijgen was zoo goed als een
bekentenis.
Milloc hernam:
Al die kleine pekelzonden bij elkaar ge-
nomen zijn genoeg om je weer voor uibi-
stens 10 jaren naar het bagno temg te
zenden, dat weet je evengoed als ik en
daarom heb je mijn bezoek zooeven ook
slecht ontvangen, want je loopt ook lie
ver vrij door Parijs, dan met een kogel
aan je been over het bagno van Bresst,
wat ik mij best kan begrijpen. Welnu,
het hangt maar van je zelf af of je vrij
te Parijs wilt blijven of weer als galeiboef
naar Brest wilt gaan.
Piednoir keek den spreker ongeloovig
aan en vroeg:
Meen je dat nu?
In ernst.
Nu, die keus is niet zwaar, lutuurlijk
blijf ik liever te Parijs, maar, voor Mat
hoort wat, he en ik zal er wel iets voor
moeten doen?
Dat spreekt.
(Wordt vervolgd).
NEUZENSCHE COURANT
