ALGEMEEN nieuws- en advertentieblad voor zeeuwsch-vlaanderen.
IEK VINDT
No, 7225.
ag 18 November 1921.
69e Jaargang.
Als men jud wordt,
De Commissaris der Koningin
in Zeeland,
ZEUEEEasmEl BL-AJD
BINNENLAND.
B UITENLAN D.
me&
maakt bekend, dat de rolbrug over het
binitensluishoofd van de Middenschutsluis
te Neuzen weder voor het verkeer is
OPENGE8TELD.
Middelburg, 14 November 1921.
De Commissaris der Koningin voornoemd,
QUARLES VAN UFFORD.
Met het oud-worden is het wonderlijk ge-
steld. iedereen hoopt, dat het hem ten deel
zal vallen en toch willen de meesten het niet
wezen en zelfs niet heeten. Men ziet blijk-
baar op tegen de aan den ouden dag ver-
bonden bezwaren en lasten, en schijnt de
meening te zijn toegedaan, dat welbedaagd-
heid geen zegen is, en dat de ouderdom
nooit een gelukkige tijd mag of kan worden
genoemd. En toch is het in waarheid zoO,
dat de ouderdom absoluut geen minder
mooie leeftijd voor ons behoeft te wezen dan
welke andere leeftijd ook. Schrijver dezes
is het heelemaal eens met den zoo echt
oorspronkelijken Duitschen schrijver Hein-
rich Lhotzky, die in een, nu ook in het Ne-
derlandsch vertaald werkje, opmerkt, dat
het heel moeilijk valt uit te maken. welke
leeftijd de gelukkigste zou wezen. Neen, zegt
hij, alle leeftijden kunnen mooi zijn. Er zijn
menschen, die van den rijkdom der jeugd
en van de armzaligheid van den ouderdom
spreken. Zoo in't algemeen genornen is dat
zeker onjuist. Er bestaat ongetwijfeld een
armzalige ouderdom, maar er bestaat ntin-
stens even zeker een armzalige jeugd. Daar-
naast echter bestaat er een rijke, kostelijke
ouderdom, en, zegt Lhotzky letterlijk: „het
mooiste daarvan is, dat de rijkdom van den
ouderdom verworven is, terwijl de rijkdom
der jeugd slechts is ontvangen en overge-
erfd". Zoo kan een oud mensch vooral daar-
om gelukkig zijn, omdat hij de eemvigheid
ziet, of althans begint te zien. En zou niet
steilig en zeker hooger en ook reiner geluk
ons deel zijn, naarmate wij van den eindigen-
tijd overgeplaatst worden in de nooit eindi-
gende eeuwigheid?
-Zoo is hti dan ook geen vraag, welke
leeftijd de gelukkigste is. Elke leeftijd kan
de gelukkigste wezen. Wij zijn gelukkig,
naarmate wij het heden genieten en den dag
van vandaag den schoonste vinden. Wie
alles verwacht van „morgen", of zich steeds
maar blijft koesteren in de tamelijk lauw
wordende ervaringen van „gisteren", die
leeit niet in der waarheid, want die heeft
geen „heden". Maar wie het „heden" heeft,
die leeft werkelijk en is onafhankelijk van
„gisteren" en evenzeer van „morgen".
De lezing van het door ons reeds ge-
noemde boekje, is vooral daarom zoo ver-
kwikkelijk, omdat daarin iemand aan het
woord is, die, hoewel zelfs reeds zestig jaar
geworden, zich toch over dat betrekkelijk
oud-geworden-zijn niet bedroeft, doch inte-
gendeel verheugt. „Het gaat met de leef
tijden als met de jaargetijden", beweert
Lhotzky. Elk jaargetijde heeft zijn bizondere
bekoring. Er zijn natuurlijk menschen, die
het eene jaargetijde verre verkiezen bovenhet
andere; in den winter klagen zij, maar in
den zomer klagen zij toch ook; in den herfst
zijn zij slecht te spreken, maar in de lente
genoten zij toch ook niet recht. Neen, wij
leven eerst goed, als wij ten voile genieten
van de aantrekkelijkheid van ieder jaarge
tijde in het bijzonder. En wij leven evenzeer
eerst recht, als wij niet, oud geworden of
ouder wordend, terug verlangen naar de
dagen onzer jeugd of jongelingschap. Even-
lttin als aan het ongeluk der over het jaar
getijde mopperende menschen, die jaargetij
den zelf schuld hebben (de schuld schuib
alleen in het hart der ontevreden menschen-
kinderenl), evenmin hebben de leeftijden
schuld aan de klaagstemming van jong of
oud. Het is toch ook allesbehalve flink of
moedig om het onvermijdelijke, dat over
ons beschikt wordt, niet rustig onder de
oogen te willen zien. De ouderdom is niet
minder schoon dan de jeugd, en heeft be-
koorlijkheden, die andere levenstrappen mis-
sen. Lhotzky vraagt aan zijn „waarde tijd-
genooten" en daarmede bedoelt hij na
tuurlijk de met of reeds v6or hem oud ge-
wordenen of zij heusch nog jong zouden
willen zijn, en nog eens zouden willen door-
maken al dat „vertroebelde", waarbij hij in
'tbizonder noemt: de voogdij der ouderen
het zich zoo vaak in het nauw gedreven
zien, en allerlei andere onzekerheid. Neen,
zoo antwoordt hij dan voor zichzelf, ik ben
dankbaar, dat het verleden achter mij ligt,
en dat mijn heden nog door mijn vele her-
inneringen wordt verhelderd.
Toch denke niemand van onze lezers of
lezeressen, dat de door ons met zoo'n in-
stemming aangehaalde Duitsche schrijver
blind zou zijn voor de bezwaren en moeiten
van den ouden dag. In het bizonder toont
hij te verstaan de „vereenzaming" van zoo-
veel oude menschen ook in onze dagen
(Lhotzky heeft zelf een aantal zonen in den
oorlog verloren), al troost hij zichzelf en
anderen ook op dit stuk, door er aanstonds
bij te zeggen, hoe wij toch in ons diepste
wezen altijd eenzaam zijn. Er is, zoo zegt
Lhotzky, nooit een ziel geweest op aarde, die
ons werkelijk volkomen heeft aangevuld. Ook
bij den liefsten vriend en bij de innigste ge-
meenschap bleven er pijnlijke, smartelijke
kloven. Er gaat in ieder hart een kreet naar
liefde op, en deze kreet zou niet rijzen en dit
verlangen zou niet bestaan, indien daarvoor
geen vervulling aanwezig was. Voor Lhotzky
hij zegt het onomwonden rust de ver
vulling van al dit smachten in God. Ik kan
mij tegenover mij, niemand voorstellen,
die niet persoonlijk voelt zooals ik, en niet
met bewuste wederliefde de foereelen van
mijn eigen wezen gelukkig makend opnam
en wedergaf- Ik ben in dit geloof en dit
belevende.oud geworden en heb sedert mijn
kinderdagfen geen uur doorleefd, waariij dit
bewustzijn in mij onderbroken werd, zoo mill
als de harteslag ooit onderbroken werd. Op
een eigenaardige wijze, zoo 3chrijit hij, die
niet in woorden zuiver is weer te geveig
werd mijn leven opgebouwd, en werd mijn
eenzaamheid steeds op bovenrr.enschelijke
wijze bevredigd. Dus kan de stroom van
vrienden, en ook van nibestaanden, voorbij-
ruischen toch zijn wij in laatster instantle
niet alleen, omdat wij God hebben.
En nu is er nog een zwaarder leed te
noemen, dat den ouderdom kan treffen, dan
het verlaten worden door hen, die ons lief
zijn. Men kan immers ook verlaten worden
door zijn beter ik. Dat kan gebeuren op
tweeerlei wijze: door het verdwijnen der
hoop, maar ook, en dat is het allerergste:
door het verlies van onzen levensinhoud.
Ja, dat is het ergste. Dat overkomt den
menschen, die zichzelf overleven en die niet
zelden met bitterheid en wrok deze aarde
verlaten, omdat hun jongere tijdgenooten
geen acht meer op hen slaan, en over hen
heenloopen, overgaande tot de „orde van den
dag". Vooral treft zoo iets heel pijnlijk die
menschen, wien eertijds de bijval van huns
gelijken in leeftijd ten deel viel. Lhotzky
vertelt bijvoorbeeld van een braven, besten
hoogleeraar, die eertijds zeer geSerd, ge-
prezen, ja op-de-handen-gedragen was, en
die, oud geworden, de ineenstorting van ai
zijn theorieen, die hij levenslang geleerd had,
moest beleven. Zoo moest deze man het
aanzien, dat de jeugd zich afkeerde van het
oude en beproefde, wat hij steeds als het
I eenig geoorloofde en als het eenig mogelijke
had gevoeld, beschouwd en beleden.
Zelf niet meer in staat zijn eigen gedach-
tenrichting te veranderen, scheidde hij niet
zonder bitterheid van vroegere vereerders en
geestverwanten. En zoo zijn er in 'tgroot en
in 't klein, op heel zichtbare, maar ook op
heel verscholen plaatsen tal van menschen,
die zich overleven. Er zijn er onder hen, die
het zich met geen gev/eld anders kunner
voorstellen of er komt van de wereld niets
terecht, wanneer de dingen eens op wat
andere wijze worden gegroepeerd dan zi
dat altijd deden.
Daarom wijst Lhotzky er zoo terecht op,
dat het eenige wat wij, als wij ouder worden,
kunnen doen om niet het vervliegen van onze
hoop te beleven en met onze eigen doelein-
den ineen te zakken, is: dat wij innerlijk voe-
ling blijven houden met het opgroeiend ge-
slacht. Het ergste is, als wij wrokkend en
mokkend en geergerd aan een kant gaan
staan en er verdrietig om zijn, dat de ko-
menden alles anders doen dan wij voor goed
I en heilzaam hielden en houden. Wij moeten
dan maar eerlijk erkennen, dat wij onzen
1 dag gehad hebben om de wereld uit haar
hengsels te lichten, en dat, als wij de zestig
overschreden hebben, anderen een beurt krij-
gen om het op hun manier te probeeren. Dan
moeten wij willen toezien, hun raad gevend,
j wanneer zij bij ons raad zoeken, en hen
alleenlatend, als zij dien raad soms niet
I mochten begeeren.
Met andere woorden: Ze hebben elkander
noodig, de jeugd en de ouderdom. De jeugd
kan den ouderdom niet missen om niet al te
jong en te dwaas te wezen. Bezonnenheid
en ervaring ontvangen ook onze jonge men-
schen (kunnen zij althans ontvangen) door
omgang met en raadpleging met ouderen.
Maar ook hebben de oudere menschen de
jongen noodig. De jeugd is voor die ouden
een bron van verfrissching. In den bijbel
staat het zoo mooi. Johannes de Dooper
J staat op den drempel van het Nieuwe Ver-
bond. Hij behoort tot het Oude en tot het
Nieuwe Testament beide. En van hem wordt
gezegd: Hij zal de harten der vaderen be-
keeren tot de kinderen en de harten der kin-
j deren wederbrengen tot hunne vaders. Zoo
wordt de ouderdom geen tijd om tegen op
j te zien, maar de schoone avond van een
goeden dag.
TWEEDE KAMER.
Vergadering van Donderdag.
Voortgegaan wordt met de behandeling
van de Grondwetherziening.
Minister Ruys van Beerenbrouck laat de
beslissing over het amendement-Van Rijc-
kevorsel (redactie-verandering van het ar-
tikel betreffende opperbestuur over de
deelen van het rijk buiten Europa) over
aan de Kamer. Hij ontraadt andere amen-
dementen.
Het amendeemnhtVan Ravesteyn (parle-
mentair karakter voor vertegenwoordigen-
de lichamen in Indie) wordt verworpen
met 75 tegen 3 stemmen. Het amende-
inent-Dresselhuys (in de Grondwet niet
gouverneur-generaal noemen) werdt ver
worpen met 46 tegen 33 stemmen. Het
amendement-Marchant (zelfbestuur vast-
leggen) wordt verworpen met 53 tegen 36.
Het amendement-Van Rijckevorsel (otn de
deelen van het rijk buiten Europa met na
me te noemen) wordt aangenomen z.h.s.
Artikel 61 wordt aangenomen met 46
tegen 33 stemmen. Het amendemenf-
Dresselhuys (beperking van de gevallen,
waarin over Indische ontwerpen het advies
van vertegenwoordigende lichamen moet
worden gevraagd) wordt verworpen met
41 tegen 38 stemmen. De amendementeh-
Van Rijckevorsel ter redactieverbetering
van artikel 62 worden h.s aangenomen.
DE GRONDWETSHERZIENING.
De Tweede Kamer heeft Woensdag het
amendement-Rink, waarover de stemmen
haddgn gestaakt (om alleen verdragen en
geen overeenkomsten te onderwerpen aan
de verplichte goedkeuring der Staten-Ge-
neraal) met 52 tegen 34 stemmen aange
nomen.
Het amendement-vnn Ravensteyn, (ter
verduidelijking van de bepalingen omtrent
de goedkeuring vu ^verdragen door de
wet) wordt verworpe i met 60 tegen 26
stemmen.
De heer Marchant (v.-d.) licht een amen-
dement toe om op het voorschrift van
advies van de Indisdie vertegenwoordi
gende lichamen over jwetsontwerpen, In
die rakend, geen uitzdndering toe te lattn
om de adviezen niet aan de regeering,,
doch aan de Staten-Generaal te doen uit-
brengen.
De heer Van Rijckevorsel (kath.) licht
een amendement toe inzake redactie-ver-
betering van het regeeringsvoorstel.
NEDERLAND—BELG1E.
Men meldt uit Brussel:
Minister Jaspar, de Belgische Minister
van Buitenlandsche Zaken, heeft ih een
vergadering van katholieke kiezers ge
zegd, dat Belgie moet trachten met Ne-
derland tot een verhouding te komen waar
in beide landen elkaar goed verstaan.
Ik heb alle hoop, zeide de Minister,
dat wij dit zullen bereiken. Onze buurt-
schap met dat land, onze economische be-
trekkingen, alles doet ons wenschen, dat
er de hartelijkste betrekkingen met dat
land aangeknoopt mogen wordeh.
DE WAARDIGHEID VAN DEN
GEMEENTERAAD.
In de algemeene beschouwingen van de
gemeentebegrooting van Zwijndrecht.
leest men:
„Wij wenschen deze algemeene beschou
wingen niet te eindigen, dan na gewezen
zen te fa ebb en op de noodzakelijkheid
eener wijziging van art. 47 der Gemeente-
wet, hetweik luidt:
„,De leden van den Raad zijn hiet ge-
rechtelijk vervolgbaar voor de stem of
meening, door hen in de vergadering geuit.
Het vagebondeer-^ri optreden, dat i;n
de vergaderingen van sommigp Raden
voorkomt, maakt zoodanige wijziging tot
een eisch, die de waardigheid dezer Staats-
instelling stelt.
FAILLIET.
De Nationaal Alg. Levensverzekering-
Maatschappij te 's Gravenhage is door de
rechtoank aldaar failliet verklaard.
DE VERVAARDIGING VAN VALSCHE
BANKBILJETTEN VAN 60 GLD. EN 25
GLD. IN DUITSCHLAND.
Men meldt ons in verband met de ont-
dekking van de drukkerijen in Berlijn en
Barmen, waar valsche bankbiljetten, in
hoofdzaak van 60 gld. en 25 gld., vervaar-
digd werden, dat de politie in Barmen
vier personen, onder wie drie steendruk-
kers, die verdacht worden. aan het maken
der biljetten medeplichtig te zijn, gear-
resteerd heeft. Behalve een aantal stee-
nen en platen is ook de drukpers, die tot
de vervaardiging der biljetten gediend
heeft, in beslag genornen.
Voor zoover vastgesteld is kunnen wor
den zijn in totaal 2000 biljetten van 60
I gld. in omloop gebracht.
De aangehoudenen hadden ook voorbe-
reidingen getroffen om valsche 20 Mark-
scheinen te maken. Een van hen heeft
nog een jaar tuchthuisstraf wegens valsche
munterij te goed.
DE TOESTAND.
De conferentie van Washington levert
den journalisten uit alle landen der wereld
die haar omstuwen, niet zoo veel kooij op
als zij zouden wenschen, want telkens als
het belangrijk wordt, gaan de deuren dicht.
Gezwegen van eenige canards, welke op
den Ainerikaanschen bodem steeds een ge-
liefkoosde broedplaats hebben gehad, had
men nog niet aan de weet kunnen komen,
hoe het ging met de zoo gewichtige vraag-
stukken van het Verre Oosten. Een com
munique over de commissie-vergadering
van gisteren noemt de wenschen die China
te berde gebracht heeft. Zij brachtlen
geen verrassing, want het zijn de oude
verlangens nopens territoriale onschend-
baarheid en politieke en administratieve
onafhankelijkheid. Uit gezaghebbende
bron verluidt, zoo wordt hieraan toege-
voegd, dat deze voorstellen den moreelen
steun der Amerikaansche afvaardiging heb
ben. In de commissie van het Verre Oos
ten is dus niet het procede gevolgd dat
Amerika met zijn voorstellen anderen voor
is geweest. De kwestie is er te hachelijk
voor. Men heeft China eerst laten spre
ken en nu is Amerika achter dit land gaan
staan, wat in overeenstemming is met de
de politiek die de Vereenigde Staten tot-
nogtoe in het Verre Oosten gevolgd heb
ben. Had Amerika eischen gesteld no-
pens den status van China, dan zou de
strijd tusschen de belanghebbenden direc-
ter zijn geworden. Nu kunnen bedenkin-
gen tegen het program aan het adres van
China gericht worden, dat in zijn histori-
sche rol van prooi ter conferentie versche-
nen is.
Eindelijk verluidt, dat Japan en Amerika
zich over het kabel-eiland Jap verstaan
zouden hebben, maar officieele bevesti-
ging hiervan ontbreekt.
NAAR DUITSCHLAND.
Eenige verouderde Engelsche qprlogs-
schepen zijn naar Duitschland verkocht om
daar te worden gesloopt.
Een te Beriijn ontvangen bericht uit
Londen zegt, dat Engelsche scheepvaart-
kringen over dezen verkoop, die verband
houdt met het feit, dat in Engeland de
technische hulpmiddelen voor scheepssloo-
perij ontbreken, ontevreden zijh.
HET LEEGKOOPEN VAN
DUITSCHLAND.
De Berlijnsche correspondent van „de
Tel." meldt, dat het Duitsche rijksministe-
rie voornemens is, krachtige maatregelen
te treffen tegen het leegkoopen van
Duitschland door buitenlanders.
Aan de Ministeries van finahcieh der
afzonderlijke staten is opgedragen, den
uitvoer van zekere artikelen die tot dus-
ver zonder uitvoer kon geschieden, met
alle middelen te verhinderen. Ook heeft
de rijkscommissaris voor den in- en uit
voer de intrekking bevolen van de speciale
uitvoervergunningen, verleend aan de
winkels in een aantal grehsplaatseh. Opdat
de winkels in Duitschland niet door reizende
buitenlanders worden leeggekocht, is een
algemeen uitvoerverbod uitgevaardigd van
artikelen van dageliiksche behoefte. De
buitenlanders komen dus niet meer met
drie paar in Duitschland gekochte laar-
zen of vier in Duitschland gekochte cos-
tuums over de grens.
Ten einde een betere controle uit te
oeefnen op het goederen verkeer, zullen
geschoolde douane-beambten naar de
grens worden gezonden.
DE ERKENNING DER RUSSISCHE
STAATSSCHULDEN.
Volgens een bericht uit bolsjewistische
bron zou Tsjitsjerin aan Krassin te Lon
den telegrafisch hebben verzocht, om of-
ficieuse stappen te doen, teneinde te ver-
nemen of de Fransche regeering bereid is,
onderhandelingen met de regeering te
Moskou aan te knoopen over de kwestie
van de erkenning der Russische schulden.
AFSCHAFFING DER DUIKBOOTEN.
Naar aanleiding van den wetiscn der
Britsche regeering tot afschat'fing van de
duikbooten, schrijft de ,;Manchester Guar
dian": Dit is wellicht een van de onder
werpen, waaromtrent de Openbare meening
der volken geraadpleegd zou moeten wor
den, want het behoeft geen betoog, dat
controle op het aanbouwen van duikboo
ten zeer moeilijk is. Dit is moordtuig, dat
in het geheim kan worden vervaardigd.
Om hiermede af te .ekenen moet de pu-
blieke opinie van elk volk erin worden ge-
kend.
TER NEUZEN, 18 Nov. 1921.
GEMEENTE-ADMINISTRATIE.
De heer F. W. J. Immink, volontair ter
gemeentesecretarie alhier, behaalde op 17
November jl. Ret diploma gemeente-admini-
stratie.
VERPLAATST.
Met ingang van 1 December a.s. is de
komniies-dienstgeleider P. Bauwens alhier
verplaatst als dienstgeleider der ambtena-
ren van den visitatiepost aan het station te
Hulst.
KAMERVERKIEZING.
Door de R. K. kiesvereeniging alhier zijn
voor plaatsing op de groslijst van candi-
daten voor het lidmaatschap der Tweede
Kamer opgegeven de namen der heeren P.
F. Fruijtier te Hontenisse, J. A. van Rompu
te Ter Neuzen, L. A. Fruijtier te Schevenin-
gen en J. W. Vienings te Goes.
NED. HERV. KERK.
Door Ds. J. Hofker te Waterlandkerkje is
bedankt voor het beroep naar Hoedekens-
kerke
'CONCERT VAN CRESCENDO.
Gisteravond gaf de orkestvereeniging
„Crescendo", directeur de heer J. Bierle, het
aangekondigde concert. De bovenzaal van
het „Hotel de Commerce" was overvol, met
belangstellende hoorderessen en hoorders,
die genoten van hetgeen door het orkest
werd ten beste gegeven en in het bijzonder
van „Ave Maria" van Gounod, duo voor
viool met piano, uitgevoerd door de heeren
Bierle, C. de Smidt en H. de Vrieze, en Ca-
valeria Rusticana, solo voor viool met piano,
gespeeld door den directeur en den heer De
Vrieze.
Voor afwisseling in de muzieknummers
werd gezorgd door den heer J. Smeets, uit
Maastricht, die met een goede dosis gezon
den humor de gezelligheid ten zeerste ver-
hoogde. en ook aardige „moppen" bleek te
kunnen tappen. Minder gelukkig was hij met
zijn ernstige liederen, doch men houde wel in
het oog, dat de leden van „Crescendo" op
dit gebied eenigszins verwend zijn, aange-
zien de vereeniging het voorlaatste concert
een der beste Nederlandsche krachteri had
geengageerd, hetgeen het voor na hen ko-
menden minder gemakkelijk maakt.
Met een geanimeerd bal werd deze avond
besloten.
WONINGBOUW.
De Minister van Arbeid heeft goedge-
vonden dat de volgende, vroeger toege-
kende, bijdragen voor woningbouw, zul-
len worden uitgekeerd aan de gemeenten:
IJzendijke, ten behoeve van Ph. Lip-
pens en J. G. Elrfink, resp. 1500 gld. en
i 1400 gld.;
I Zaamslag, ten behoeve van A. Roose
Jz. en J. A. Lensen, resp. 900 gld. en 900
gld.
INGEZONDEN MEDEDEpLlNGEN.
men zich over het algemeen
niet, wanneer men een lichte
I verkoudheid heeft gevat, en
dikwijls is deze dan ook van
voorbijgaanden aard, voor zoover zij niet
veronachtzaamd wordt. Het eenvoudigst
en aangenaamst verzacht en voorkomt
men verkoudheid in de luchtpijp door
het gebruik van Lakerol-Borst-Pastilles.
Overal verkrijgbaar a Fl. 0.50 per doos.
24.
RAAD VAN STATE.
H. M. de Koningin heeft niet ontvanke-
lijk verklaard als te laat, het ingesteld hoo
ger beroep van den gemeenteraad van
Schoondijke tegen het besluit van Ged.
Staten van Zeeland tot niet goedkeuring
van het raadsbesluit tot het doen verval-
len van onderwijs in het Fransch aan de
openbare lagere school.
DE VLEESCHKEURINGSWET EN DE
HUISSLACHTNGEN.
Op vragen van den heer Deckers inza.ee
de invoering en toepassing van de Vleesch-
keuringswet heetf de Minister van Arbeid
o.a. geantwoord:
Aangezien niet ontkend kan worden, dat
zuivere huisslachtingen, d.w.z. met bestem-
ming voor eigen gebruik en uitsluiting van
verkoop, in sommige plaatsen gewoonte zijn,
is de Minister bereid te onderzoeken of het
wellicht mogelijk zou zijn, zoouanige voor-
schrilten te ontwerpen, dat deze siachtin-
gen van keuring vrijblijven en de gevailen,
waarin vleesch verkocht wordt, wel aan keu
ring zijn onderworpen. Doch het zal moeilijk
zijn wetsontduiking op groote schaal daarbij
uit te sluiten, maar indien een uitvoerbare
regeling kan worden getroffen, heeft hij geen
bezwaar die mogelijk te maken.
Tegen vrijstellingverleening van de keu
ring voor het slacliten van schapen, geiten
en varkens, mogelijk gemaakt door art. 46
der wet, neeft ir'Vgeen bezwaar, waar zij
mogelijk biijkt en oe voorwaarde, dat vleesch
van die dieren niet uit de gerneente wordt
uitgevoerd, zal worden nageleefd.
Voorts overweegt de Minister een wijzi
ging in dien geest, dac net mogelijk wordt,
dat Burgemeester en Wethouders voor den
verkoop in het klein van gesteriliseerd
vleesch een plaats in een andere gerneente
aanwijzen en ook bestaande winkels als ver-
koopplaatsen roeiaten. Daardoor worcu be-
reikt, dat bestaande toestancirn op net plat-
teland voor den verkoop van gesteriliseerd
vleesch, in verband met veeverzekeringen,
in hoofdzaak kunnen worden bestendigd-
De Minister heeft er ook geen bezwaar
tegen, dat voor de behandeling van gestor-
ven en in nood gedoode dieren gebruik
wordt g^maaki van particuiiere slachterijen.
Langs dezen weg kan ook nog besparing
j van kosten worden verkregen.
in voorbereiding is eeri Kon. Besluit,
waarbij zai worden bepaaid, dat de wet met
1 Juni 1922 in werking zal treden.
PROV1NCIALE VEREENIGING „FiET
GROENE KRUIS."
In de Woensdag te Middelburg, oader
voorzittterschap van den heer G. t. Plug-
ge gehouden buitengewone vergadering
werd in vemand met de 1000 gld. subsidie
van de Provincie voor wijkverpleging, een
wijziging in de begrooting 1921 nange-
bracht.
Een wijziging werd aangebracht in net
huishoudeiijk reglement, teneinde nu ook
de begrooting 1922 te kunnen vastslelien.
Dit geschiedde in ontvang en uitgaven
van 2933 gld.
Deze begrooting gaf aanleiding aan den
voorzitter cm er op aan te dringen dona-
teurs te werven en om er op te wij/eH,
dat de leden van de vereeniging bij een
ontsmetting alleen reisgeld en tijdverhes
voor het ontsmetten betalen; terwijl niet
leden de volledige ontsmettingskoslen.
Een bericht dat de vereeniging wHet
Groene Kruis" te Goes, wenscht toe »e
treden tot de provinciale vereeniging werd
met applaus begroet. Medegedeeld werd
bij de discusie over de begrooting dat aan
een ziekenauto op Walcheren geen behoef
te bestaat, het gasthuis heeft er een en
Vlissingen heeft een goede rijwielbran-
card.
i Naar aanleiding van de toegekende sub
sidie van de Provincie werd er op gewe
zen, dat daarvan de bedoeling is^ dat de
vereenigingen die een wijkverpleegster
noodig hebben, gesubsideerd worden voor
3 jaar, voorzoover zij zichzelf niet kunnen
bedruipen.
Er werd op gewezen, dat het gewenscht
is, dat de vvijkverpleegsters tevens ook
enquetrice zijn. Hierop zullen de ver-
eenigen, die subsidie aanvragen gewe
zen worden.
SAMENVOEG1NG VAN GEMEENTEN.
Het is reeds geruimen tijd geleden, dat we
vertrouwelijk vernamen, dat er gedacht werd
over vereeniging van verschillende gemeen
ten, teneinde grootere, krachtiger gemeenten
te vorrnen. We vernamen ook, dat Ik er. -
beeld in de kringen der gemeentebesturen
weinig sympathie ondervond, doch dat. niet-
tegenstaande dit, toch een schema voor het
combineeren van gemeenten of gedeelten
daarvan was opgemaaki en aan Gedeputeer-
ma aSMHBZ7 -zi
UZENSCHE COURANT
