ALGEMEEN NIEUWS- en advertentieblad voor zeeuwsch-vlaanderen.
Levert de fijnste soorten HONINGKOEK.
7198
Vrijdag 16 September 1921.
69e Jaargang.
Uit het hooge Noorden.
Bekendmaking.
Stoom-, Keek- Beschuitfahriek
„ST. AMTOIRE"
Kermis.
vier Schoolkachels,
Bakkersnachtarbeid.
Ifu"I T N L A N D.
R B O L A M B.
Opslagplaats voor Ter Neuzen en Omstreken: Firma Wed. A, H. DONZE.
De Koninklijke Familie
in Ze&land.
Burgemeester en Wethouders van TER
NEUZEN vragen eene prijsopgave voor
het leveren van
voor den 28 September 1921.
Ter Neuzen, den 12 September 1921.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
8. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
VI.
Toen met de Fransche revolutie de leuze:
„Vrijheid, gelijkheid en broederschap" aan-
gegeven werd, heeft men stellig niets anders
bedoeld, dan de ongelijkheid, waarmede de
wet de burgers behandelde, op te heffen.
In onzen tijd is allengs die gelijkheid van
democratische zijde in anderen zin gepro-
pageerd. De menschen moesten in alles
gelijk zijn, evenveel bezitten, verdienen enz.
Maar zijn nu werkelijk alle menschen gelijk?
De uitvoerige wetenschappelijke studie „ge-
lijk of ongelijk" van dr. W. Leendertz is een
streng volgehouden uiteenzetting hoe op elk
levensgebied: natuurlijk, geestelijk, zedelijk,
godsdienstig een groote ongelijkheid bestaat.
Dat boek is zulke zware kost, dat het gros
der menschen, den schrijver niet kan volgen.
Maar het loont de moeite dit punt even
aan te roeren.
„Voor God zijn alle menschen gelijk",
zoo klinkt het telkens. Wegens die (ver-
meende) gelijkheid verdedigt prof. Kohn-
stamm zelfs een democratisch stelsel in het
politieke en economische. Ik mag zeggen,
dat hij onder mijn vrienden behoort, al ben
ik het glad oneens met hem. Aan het zoo-
genaamd algemeen kiesrecht hecht ik gee-
nerlei waarde van beteekenis. Het is nu een-
maal noodig, maar ik waag het te betwij-
felen, of het goed is, dat de stem van een
groot geleerde evenveel waarde heeft als
die van Had-je-me-maar of van een halven
idioot. Ik geloof niet, dat ons land beter
met dan zonder algemeen kiesrecht wordt
bestuurd, dat de wetten wijzer zijn, dat de
welvaart grooter is. Zelfs geloof ik, dat
een volk meer wordt bestuurd door de
ideeen van enkele leiders, en ons kiezersvolk
weinig meer doet dan blindelings volgen.
De verkiezing kan men vergelijken bij de
veiligheidsklep van een stoommachine. Als
de stembus is geloten en ieder heeft zijn
hokje zwart gemaakt, dan zijn er weer hon-
derd, die enkele jaren lang met elkaar de-
batteeren.
Dat gezegde „voor God zijn alle men
schen gelijk" is hoogstens ten deele waar:
zoowel de Katholiek als de Calvinist leert,
dat sommigen een eeuwige belooning, an
deren een eeuwige straf ontvangen. Jezus
spreekt duidelijk, dat er voor God recht-
vaardigen en onrechtvaardigen bestaan.
Het Oude Testament zegt: „De mensch ziet
aan wat voor oogen is, maar God ziet het
hart aan." In zooverre zijn de menschen
voor God gelijk, dat de rampen en zegenin-
gen in de natuur verschillende menschen ge
lijk treffen. Maar overigens, zelfs al zou
voor God inderdaad gelijkheid bestaan, op
aarde tusschen de menschen is een groote
ongelijkheid, waarneembaar, zoodat gelijke
behandeling onmogelijk wordt.
Zelfs de leuze „gelijk loon voor gelijken j
arbeid" is weinig meer dan klinkklank. i
Want men kan van gelijken arbeid spreken J
bij zeer eenvoudigen machinalen arbeid,
Maar van alles wat meer dan eenvoudig j
machinaal is of wat het geestelijke betreft,
zijn geen twee menschen tot gelijken arbeid
in staat. Zoodra het werk ingewikkeld
wordt, vaardigheid vereischt, loopt het re-
sultaat uiteen. Verstaat men onder gelij
ken arbeid": een zelfde hoeveelheid, die
voortgebracht is, dan wordt het uurloon on
gelijk. Verstaat men dat een gelijk loon per
uur (of dagj moet gegeven, dan krijgt de
bekwame arbeider precies evenveel als de
.;:;ckwame.
In het natuurlijk leven is geen gelijkheid.
Er zijn sterke en zwakke menschen, knappe
en domme, gezonde en zieke, mooie en lee-
lijke. Voor de maatschappij hebben zij niet
dezelfde waarde. Maar de karakter-eigen-
schappen loopen eveneens uiteen. Er zijn
aardige en onaardige menschen, ijverige en
luie, waarheidslievende en leugenachtige,
vreedzame en twistzieke. Wederom voor de
samenleving hebben zij niet dezelfde waar
de. Met andere woorden: er zijn lichaams-
eigenschappen, waardoor de maatschappij
meer nut van den eenen dan van den an
deren mensch trekt, en er zijn deugden, wler
aanwezigheid de persoonswaarde verhoogt.
Als twee arbeiders graafwerk verrichten,
heeft de werkgever het meeste aan den
sterkste (aangenomen, dat zij evenveel kun
nen en willen). Als twee timmerlieden tim-
meren (aangenomen, dat zij even sterk en
even bekwaam zijn), heeft de partoon meer
aan den ijverige dan aan den luie. Mis-
schien zegt een: doet mooi of leelijk daartoe
dan 00k at? Zeker, bijv. wat betreft huwe-
lijkskans en geschiktheid voor sommige be-
roepen (als tooneel, modezaken).
Maar zelfs het algemeen kiesrecht bewijst,
dat er door de kiezers oiirrelijkheid erkend
wordt. Zij kiezen hem, die in hun oogen
de geschikste is. Vonden zij alien even ge-
schikt, dan moest men niet kiezen, maar
loten.
Zeker: alle menschen zijn broeders. Maar
het rasverschil valt toch niet weg te rede-
neeren. Wij vinden, dat er toch nog een
groot onderscheid is tusschen den domsten
Nederlander en den knapsten menschen-
eter uit Nieuw-Guinea. Doch wij zullen ons
hier bepaien tot het eigen volk.
•En dan is de ongelijkheid tusschen de
persorien zoo groot, dat zij niet valt weg te
redeneeren. Zelfs meen ik, dat daarbij de
moreele ongelijkheid van de meeste betee
kenis is. Nu komt de sentimenteele opper-
vlakkige mensch met de vraag: Kan die
man het dan helpen, dat hij zoo geboren is
en zoogenaamd „erfelijk belast" is? In zeer
vele gevallen niet. Maar als tengevolge
daarvan wat die man voortbrengt, minder
is dan wat een ander voortbrengt, heeft die
andere voor de samenleving een grooter
waarde. En nu kan de maatschappij geen
rekening houden met een „idealistisch" mo-
tief om dan toch maar aan beiden evenveel
loon uit te keeren (trouwens ik acht dit
juist niet: idealistisch, doch onrechtvaar-
dig) op straf te van schade voor die maat
schappij zelf. De samenleving moet alles
praktisch behandelen en omdat het eigenbe-
lang nooit uitgeschakeld worden kan, zal de
ijver van den vluggen werker verslappen,
als die ijver geen belooning vindt.
De gelijke belooning (let erop, dat in
Rusland dit systeem tot een ramp heeft ge-
leid) is echter een van de vele zijden der
gelijke behandeling. En nu moet worden
opgemerkt, dat gelijke behandeling 00k in
andere opzichten of onrechtvaardig of on-
doeltreffend zijn zou. Denk aan de opvoe-
ding. Men kan niet alle kinderen even ge
lijk behandelen. Er zijn er, die weinig en die
veel toezicht noodig hebben, die op een en-
kel woord gehoorzamen en die slechts uit
vrees voor straf goed oppassen, kinderen
waarvan men plezier beleeft, en andere kin
deren, waarvan men verdriet heeft. Zij
groeien op in geheel verschillende omstan-
digheden, die invloed op hun karakter ult-
oefenen (ouderlijk voorbeeld, omgeving,
onderwijs, rijkdom of armoede enz.). Het
gevolg is, dat zij, groot geworden, niet al
leen in kundigheden, maar 00k in volhar-
ding, nauwgezetheid, ijver enz. zeer uiteen-
loopen.
Nu begaan twee een daad, die hen in aan-
raking met den strafrechter brengt. Al heb
ben zij hetzelfde feit bedreven, dan zal de
menschkundige rechter nog niet gelijke straf
uitdeelen. Want hij zal 1°. de omstandig-
heden in aanmerking nemen, nl. of die ver-
zachtend zijn, 2°. hij zal rekening houden
met het karakter van den persoon, 3°. hij
zal de straf zwaarder doen zijn, als hot mis-
drijf bij herhaling gepleegd was.
Nu is er in den tegenwoordigen tijd voor
het welzijn der burgerij niets zoo gevaarlijk
als het toegeven aan sentimenteele uitspra-
ken, die idealistisch lijken. Het is er verre
vandaan, dat ik de resultaten van het zoo
genaamd kapitalistisch stelsel zou willen
verdedigen, want daaraan zijn bedenkelijke
uitwassen.
Ik acht het onbillijk, als bijv. iemand een
reusachtig inkomen aan dividend en tantie
mes trekt zonder dat daartegenover een
prestatie staat, die ten goede kwam aan de
onderneming. Dat is echter met betrekkelijk
weinigen het geval. Maar ik kan het niet
onbillijk achten, als bijv. een leeraar zoo
ijverig is om buiten zijn ambt zooveel bij te
verdienen met extra werk, dat hij geld over-
spaart en dat geld nalaat aan zijn kinderen.
Want wat hij naliet, was het resultaat van
zijn extra-werkkracht. Wanneer men nu
sentimenteel redeneert en zegt: alle inko-
mens moeten gelijk zijn", dan zal die ijve
rige werker zeggen: als ik geen belooning
krijg voor mijn extra-werk, dan doe ik niet
meer dan wat ik voor mijn ambt doen moet.
Elke arbeid moet betaald naar zijn waar- i
de. Dat Duitschland thans in zulk een fl- j
nancieele misere verkeert, is voor een deel
slechts de schuld van den oorlog, voor een -
deel van het feit, dat allerlei arbeid hooger j
betaling ontvangt (ontving) dan de waarde I
van den arbeid. Ook hier in ons land heeft j
het gedreigd dien kant op te gaan en gaat
het reeds dien kant op met elk overheids- j
bedrijf, dat zichzelf niet bedruipt.
Onlangs is het zeer juist in een vergade-
ding in het -Noorden gezegd: men kan niet
als loon geven de waa+le van anderhalf
mud voor een arbeid, die J.en mud oplevert.
Of een ander voorbeeld: het hout en de
spijkers, waarvan een deur wordt gemaakt
zal (bijv.) f 5 kosten. De deur kan worden
verkocht voor 10. Dan kan aan loon nooit
zes, zeven of meer gulden worden betaald.
Als nu de timmerman zeg't, dat hij zooveel
tijd noodig heeft voor zijn arbeid, dat hij om
een voldoende loon te kunnen ontvangen
minstens zes gulden krijgen moet, dan moet
de deur elf gulden kosten en wordt deze
alleen dan gemaakt, als iemand dat bedrag
wil betalen.
De waarde van den arbeid wordt bepaald
door den prijs, die het product van den ar
beid opbrengen kan. Nu kan men niet zeg
gen: ik heb dit en dat voor mijn levenson-
derhoud noodig, dus dat kost zooveel geld,
dus voor mijn arbeid moet ik zooveel ont
vangen. Want dat bedrag kan slechts ont
vangen worden, als de verrichte arbeid dit
waard js. Dat hangt at van: vraag en aan-
bod. Er ontstaat werkel^osheid in een be
drijf, als daarin minder verkocht worden
kan dan door het aantal arbeiders kan wor
den voortgebracht.
Bijv. een fabrikant verkoopt een product,
waarvan elke arbeider 1 db stuks maken kan
per week en kan, als hfj per stuk dertig
cent aan zijn arbeider betaalt, den prijs zoo
stellen, dat hij per week 10000 stuks ver
koopt. Dan kan hij 100 arbeiders a f 30
per week aan 't werk stellen. Hij kan dat,
omdat het publiek bereid is wekelijks 10000
stuks voor den vastgestelden prijs te koo-
pen. Maar nu komt een andere fabrieK, die
beter gelegen is en beter ingericht en dus
goedkooper leveren kan. De fabrikant kan
zijn .anten thans slechts behouden, als hij
even goedkoop als de ander levert. Anders
vraagt men zijn fabrikant niet meer. Nil
moet hij zeggen tegen zijn arbeiders: Ik
kan u alien aan het werk houden, maar
dan moet uw loon iets lager worden, ward
anders verlies ik. Dat beteekent, dat op
den duur het loon van den arbeid niet hoo
ger zijn kan dan het product van den ar
beid kan opbrengen.
Maar daaruit vloeit voort, dat in onze
ingewikkelde maatschappij op den duur met
mogelijk is aan alien een gelijk loon te
geven, maar wel mogelijk aan ieder dat
loon te betalen, hetwelk zijn persoon'.gke
arbeid waard is, d. w. z. dat de bekwame
(ijverige) vakman meer zal verdienen dan
de onbekwame en dat arbeid, waarvoor men
bijzondere vaardigheid moet bezitten beter
bezoldigd wordt dan arbeid, waarvoor dat
niet wordt vereischt.
Inderdaad is de leuze der gelijkheid ver-
warrend. Langzamerhand zal dan ook deze
leuze worden vervangen door: „rechtvaar-
digheid.
T. g. T.
EEN FRANSCfl VOORSTEL TOT HER-
Z1ENING VAN HET VERDRAG VAN
VERSAILLES.
Onze Londensche berichtgever seint dd.
heden
Ik verneem uit goede bron, maar deel
het met alle voorbeheud mede, dat Doumer
Vrjjdag hier kwam ten einde de Britsehe
regeering over te halen tot toestemming
van herziening van zekere punten van het
Verdrag van Versailles. De kanselier van
de schatkist, Home, antwoordde, dat htervan
geen sprake kon zgn tenzg de andere ge-
allieerden eveneens den wensch tot zulk eeo
herziening te kenneu gaven. De Italiaanscbe
ambassadeur deelde Zaterdag mede, dat zjjn
regeering het voorstel niet in overweging
weescht te uemen.
De kanselier van de Belgische ambassade
ging Zaterdag naar Brussel en bracht
Maandag de mededeeltng, dat Belgie weigert
Frankrijk te steunen.
(Indien onze correspondent goed is inge-
licht, zal men dit voorstel van Fratkrijk
om het verdrag van Versailles op zekere
punten te berzien, wel aldus moeten op-
vatten, dat. Frankrjjk heeft aangedrongen
op een verscherping van het Verdrag. Er
is in den laatsten tjjd in Frankrjjk al een
campagne gevoerd tegen de Versailbs-
bepaling welke de ontruiming van het
Rijnland na vjjftien jaren voorschrijft.
Het vredesverdrag bepaalt dat, indien
Duitschland zijn verplichtingen nakomt, die
ontruiming geleideljjk zal geschieden. De
eerste ontruimiDgstermgn gaat in na ver-
loop van vjjf jaren, de tweede na verloop
van tien jaren, de derde eindeljjk na vijttien
jaren als de geallieerde en geassocieerde
regeeringen de veiligheid tegen een niet
geprovoceerden aanval van Duitschland niet
voldoende verzekerd achtten, kan de terug-
rekking der bezettingstroepen in de mate
JOH. v. d S ARDE-w. d. H iJ B E K.
Grossiers en Winkeliers schrijft ons nog heden en wij maken U bemonsterde offerte.
Aanbevolen tnerken:
Gouden Helm - De Paul - Ideaal - Reclame Candij - Reclame Ontbijt.
als voor de verzekering dier veiligheid noo
dig is, worden uitgesteld.
Deze bepalingen zijn den Franschen niet
voldoende. Zjj hadden voor hun veiligheid
de Rjjngrens gewild en nu deze hun is
ontgaan, willen zg een verlenging van den
bezettingstermijn, die hun feitelgk toch
hun zin geven, wat de geallieerden hun te
Versailles niet wilden toestaan.
Het is niet oomogelijk. dat de heer
Doumer speciaal op dit punt op een
wgziging van het verdrag van Versailles
heeft aangedrongen. Het is zelfs waar-
schgnlijk, nu bljjkt, dat de andere ge
allieerden weigeren het Fransche voorstel
te ondersteunen. (Red. Hdb.)
EXAMEN POLITIEDIPLOMA.
Bij het te Amsterdam gehouden examen
voor het politiediploma is o. m. het diploma
met aanteekening verworven door den heer
L. Bierens te Ter Neuzen, terwijl onze
vroegere stadgenooten de heeren H. J. van
Doeselaar, thans agent van polifie le klas
te Woerden, en J. de Doelder, serg. bjj de
mil. poiitietroepen te Aardenburg, het di
ploma behaalde.
Donderdagvoormiddag te 10 uur kwa-
men fl, M. de Koningin met H. K H.
Prinses Juliana te Middelburg aan. Langs
den gehvelen weg in de stad tot aan de
Abdij stonden duizenden en duizenden op-
gesteld, die de vorstelijke personen luide
toejuichten.
De drukte was gewoon overweldigend.
Na een kort oponthoud in de Abdij werd
onmiddellijk naar het tentoonstellingsterrein
gereden. H.M. de Koningin was thaiis ver-
gezeld van Z. K. H. Prins Hendrik.
Toen het vorstelijk echtpaar aan het ter-
rein aankwam, werden zij spontaan toege-
juicht door de op den weg aanwezige men
schen massa.
Nadat de vorstelijke personen het ter-
rein waren opgereden, werden de auto's
voor den hoofdiugang gestopt. Ter begroe-
ting waren aanwezig het bestuur der
Z. L. M., de burgemeester met den wet-
houoer Van Niftrik en den gemeente-
secretaris.
Nadat deze autoriteiten aan fl M. wa
ren voor^esteld, verlieten de vorstelijke
personen de auto en werd de eere-wacht
door H. M. geinspecteerd.
Daarop werden de auto's weder bestegen
en het terrein opgereden. Bij den ingang
stond het Middelburgsch muziekkorps op-
gesteld, dat het Wilhelmus speelde.
De auto's reden naar het Koninklijke
paviljoen en gedurende dien rit plantten de
toejuichingen zich overal voort. H M.
beantwoordde deze met voortdureud knikken
naar de menigte.
In het Koninklijk paviljoen nam H. M.
op den voor haar bestemden zetel plaats
en werden hier vele autoriteiten op land-
bouwgebied aan H. M. voorgesteld, waarbij
Zij zich vrij geruimen tijd met deze auto
riteiten onderhield en belangsteilend naar
tal van bijzonderheden den landbouw en
veeteelt betreffende, informeerde.
De Prins was intusschen reeds, vergezeld
van een der bestuursleden van de Z L. M.
het terrein opgewandeld.
Toen H. M. het pa iljoen verliet, werden
de auto's niet bestegen en ging H. M te voet
het terrein over om de verschillende af-
deelingen te bezichtigen daarbij rondgeleid
door den voorzitter der Z. L. M. den heer
Mr. Dieleman.
Na bezichtiging der tentoonstelling werd
weder naar Middelburg teruggereden.
De aubade
Het was later dan 'tprogramma aan-
kondigde. De vele belangstellenden die in
de abdij bijeen gekomen waren, ten deele
zittend op de gereserveerde plaatsen links
van de woning van den Commissaris, en
nog veel talrijker zij die in een breede
band tegenover die woning stonden ge-
schaard, moesten geduld hebben, evenals
de kleine Westkappelaavs, die op het opge-
slagen podium het naar buiten komen der
Koninklijke Familie afwaehtten.
Tegen twee uur verschenen de Koningin,
de Prinses en de Prins onder de toonen
der muziek.
Daarna eerst de liedjes van de kleine
Westkappelaars, onder leiding van den heer
G. Houtekamer, hnn ouden leider. En
vervolgens de rytmische oefeningen en reien
onder leiding van den heer Mazure.
Na afloop ging de Koninklijke stoet naar
de Statenzaal. waar een aantal leden van
de Prov. Staten aanwezig waren. Alleen
de soc.-dem. leden waren afwezig.
In de Statenzaal.
In de Statenzaal werden H. M. en de
Prins door den Commissaris der Koningin
begroet met de volgende toespraak
Uwe Majesteit Uwe Koninklijke
Hoogheid
Het is mij een hooge eer Uwe Majesteit
en Uwe Koninklijke Hoogheid, mede namens
de hier aanwezige leden der Staten van
Zeeland .n deze zaal hartelijk welkom te
mogen heeten en tevens den innigen dank
te mogen brengen voor het groote voor-
recht, hetwelk deze provincie dezer dagen
ten deel valt.
Telken male, dat de blijde mare wordt
verspreid van het aanstaand bezoek van
Uwe Majesteit aan deze provincie, ziet het
overgroote deel der inwoners van dit gew<-s
reikhalzend uit naar 't oogenblik, waarop
het uiting zal kunnen geven aan zijne
trouw en liefde voor ons dierbaar vorsten-
huis, waarmede Zeeland van oudsher tot
op den huidigen dag door zulke sterke
banden onwrikbaar is verbonden.
Een reeds lang gekoesterde hartewensch,
om ook Hare Koninklijke Hoogheid de
Prinses te aanschouwen en binnen de
grenzen dezer provincie welkom te mogen
heeten, is heden werkelijkheid geworden.
Geen wonder, dat de van heinde en ver
samengestroomde menigte zijn geestdrift en
vreugde ten toppunt doet stijgen.
Ook de bier bijeengekomen leden der
Staten van deze provincie stellen het op
boogen prijs hunne opwachting te mogen
maken en Uwe Majesteit hunne hulde te
mogen brengen. Groote dankbaarheid maakt
zich van ons meester, wanneer wij een
terugblik werpen over alles wat Uwe
Majesteit steeds en ook in de laatste
moeilijke jaren voor ons vaderland en voor
onze provincie zijt geweest en nog zijt.
Ook Zeeland voelt den druk der tijden,
maar wij hopen, dat onder Gods onmis-
baren zegen en dank zij Uwer Majesteit's
liefdevolle toewijding, spoedig een tijdvak
van groote welvaart voor deze provincie
moge aanbreken.
M. H. ik noodig U uit met mij uiting
te geven aan onzen eerbiedigen dank, liefde
en gehechtheid aan ons dierbaar Koninklijk
Huis door in te stemmen in een hartelijk
Lang leve de Koningin
Lang leve de Prins
H. M. antwoordde daarop het volgende
Mijnheer de Commissaris,
Het is mij aangenaam in deze histo-
rische zaal de vertegenwoordigers dezer
provincie te ontmoeten en ik dank U
voor de woorden van welkom ons
namens de leden van de Staten van
Zeeland toegesproken
Wij achten ons gelukkig, nu ver
gezeld door onze beminde dochter, we
derom in dit gewest te vertoeven dat
in al zijne deelen door eeuwenoude
oanden van trouw aan het vaderland
en aan mijn stamhuis gehecht is. De
geestdrift waarmede wij heden zijn
ontvangen bewijst ons opnieuw dat dit
verledeu onverzwakt voortleeft in de
harteu der Zeeuwen.
Met belangstelling nam ik het beeld
van den landbouw en de veeteelt in
oogenschouw dat mij de tentoonstelling
geboden heeft.
Mocht deze tak van volksbestaan
den dreigenden druk der tijden op
krachtige wijze weerstaan en mochten
de verdere in deze provincie beoefende
bedrijven zich eenmaal onder gunstige
omstandigheden ontwikkelen en ont-
plooien, zoodat met God's zegen Zee-
land een gelukkige toekom sttegemoet ga.
COURANT
De Burgemeester van TEI^ NEUZEN maakt bekend
dat gedurende de kermis, die Maandag 19 Sep
tember a. s. begint en Zaterdag 24 September d. a. v.
des nachts te 12 uur eindigt, de tapperijen, spellen,
kramen err/.. des nachts mogen opcnblijven, tenzij
sloiting wordt bevolen
dat gedurende de kermis voor de dansmuziek
draaiorgels mogen rvorden gebruikt, onder voorwaarde
dat deze alleen bediend worden door mannen, zoo
mogelyk ingezetenen der gemeente, en er geen
trommel of ander geruischmakend instrument aan
verbonden is, tenzij iiet geluid op de een of andere
wijze wordt gedempt
dat de dansmuziek niet mag beginnen voor 10 uur
des morgens en moet eindigen om twee uur des
nachts
dat het verboden is langs den openbaren weg z g.
wandel- of Spaanschrietstokken te verkoopen of
daarmede te venten.
Ter Neuzen, 16 September 1921.
De Burgemeester voornoemd'
J. HUIZINGA.
De Burgemeester van TER NEUZEN maakt bekend,
dat ter gemeentesecretarie ter inzage ligt een aan-
vraag van D. J. MEI.IER, om e r g u n 11 i n g tot
het verrichten van bakkersarbeid tusschen 8 uur des
namiddags en 6 uur des voormiddags in het perceel
Donze-Visserstraat 123.
Op Donderdag 13 October a s., des voormiddags
tien uur, zal in het raadhuis gelegenheid bestaan
om ten overstaan van den Burgemeester b e z w aren
tegen de aanvraag in te brengen.
Daarbij worden zoowel de aanvrager als zij, die
bezwaren inbrengen, in de gelegenheid gesteld
zich naar aanleiding van de bezwaren mondeling en
Bchriftelijk te verklaren.
Zoowel de aanvrager als zij, die bezwaren inbrengen,
kunnen gedurende acht dagen voor het boven-
gemelde tijdstip, ter secretarie der gemeente, van de
ter zake ingekomen schrifturen kennis nemen
Ter Neuzen, 13 September 1921.
De Burgemeester voornoemd,
J. HUIZINGA.