m m
AL6EMEEN NIEUWS- EN AbVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 7193.
Maandag 5 September 1921.
69e Jaargang.
Aanbesteding.
"Te^TTleToT
STKIJD TS&EI MISDAAD.
Plaatsing by de
Motorafdeeling,
Gemeentebegrooting.
De leverantie van de voor het
jaar 1922 door de verschillende
openbare lagere scholen benoo-
digde Schoolbehoeften.
BIMWEHLAND.
B U I T E N L A N D,
Burgemeester en Wethouders der gemeente
ZAAMSLAG zullen op Vrijdag den
13den September 1921, des voor-
middags ten 9^2 ure ten raadhuize dier ge
meente, in het openbaar trachten aan t e
besteden
Voorwaarden der aanbesteding en lijsten
van de benoodigde schoolbehoeften liggen
ter secretarie ter inzage.
Zaamslag, 2 September 1921.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
JOH. DE FEIJTER, Burgemeester.
J. STOLK Lzn, Secretaris.
INTERPELLATE KABINETSCRlSIb.
Het Kamerlid Mr. Marchant, zal bij
de wederbijeenkomst van de Tweede Ka-
mer op Woensdag a.s. verlot verzoeken,
een interpellate tot de regeering te mo-
gen richten over het verloop van de jong-
ste kabinetscrisis.
1NVALIDITEITS- EN OUDERDOMS-
WET.
Naar aanieidtng van het verslag over
de wetsontwerpen, houdende wijziging der
Invaliditeitswet en wijziging der Ouder-
domswet 1919 hebben de ministers van Ar-
beid, van Financien en van Justitie, een
nota tngezonden, waarin zij erkenheh, dat
het achterat bezten beter ware geweest, in-
dien zij de thans voorgestelde verhooging
van loon- en inkomstengrens van 12000 tot
t 3000 reeds aanstonds hadden losgemaakt
van hun verdere eventueeie wetsvoorstel,-
len. Aanvankelijk kwam het hun echter
juister voor, om in een wetsontiwerp alle
wijzigingen samen te vatten, welke in de
Invaliditeitswet zouden moeten worden
aangebracht, tndien niet slechts de Loon-
grenzen, doch ook de ioonklasse en de pre-
mien zouden worden gewijzigd. De aan-
zienlijke verhooging der Staatsbijdrage,
bedoeld in art. 20 der Inva'.^diteifswet^
welkc V'-j een met al fe onbetivekenende
wijziging der loonklassen en der premien
noodig bleek, gevoegJ bij" den zorgelijken
toestand van 's Rijks schatkist, Ieidde ech
ter tot uiteraard tijdroovend overlegj tus-
schen den minister van Arbeid en den
ambtsvoorganger van den minister van Fi
nancien.
Dit overleg bleek echter de zaak veel
langer op te houden, dan aanvankelijk ge-
meend werd.
De ministers kunnen voorts niet toege-
ven, dat deze verhooging tot ongewenschte
gevolgen zal leiden.
Theoretisch zou zeker te verdedigen zijn
een bepaling, dat verzekerde arbeiders,
wter loon t 2000 te boven gaat, in 'de pre
mie hebben bij te dragen, maar de mems-
ters Oetwijfelen het practische nut van
zoodanige regeling, aangezien immers de
wettelijke regeling nopens de betaling der
premie geenszins beslissend is van de
vraag, wie, werkgever ol arbeiders, teite-
lijk den last der premiebetahnj? zal dra
gen.
In dit verband wordt nog medegedeeld,
dat blijkens ingewonnen wtskundtge voor-
lichting de voorgesteld verhooging der
loongrenzen geen verhooging der Staatsbij-
drage aan het Invaliditeitstonds noodtg
maakt.
Verder wordt voorgesteld, den termijn
van art. 373 der Invaliditeitswet te verlen-
gen tot 1 Jult 1922.
Wat betreft het wetsontwerp tot wijzi
ging der Ouderdomswet, kunnen de minis
ters mededeelen, dat een wijziging der
Ouderdomswet 1919 in voorbereiding is,
waarbij voorgesteld zal worden, de inte
rn ensgrens zoowel afs de leeftijdsgrens uit
artikel 10 te doen vervallen.
DE NEDERLANDSCHE VLAU TE
CHEMNITZ 1NGEIJAALD.
Bij de demonstrate voor de republiek en
tegen de reactie te Chemnitz .beett zich
een pijnlijk incident voorgedaan.
Naar aanieidtng van den verjaardag van
fcomngin Wilhelmma had het Nederland-
sche consulaat de rood-witTilauwe vlag uit-
gestokefi Deze werd door de betoogers
voor een reactionair symbool aangezien.
Zij drongen daarom het consulaat btnnen
en eischten, dat de vlag onmiddellijk zou
worden tngehaald.
Met het oog op de dreigende houding
der menigte gat de consul toe en haalde
de vlag in.
Dat dit incident voor Duitschfand, juist
tegenover Nederland zeer pijnlijk' is, be
hoeft niet te worden gezegd. Men ver-
onderstelt, dat het een diplomatiek na-
spel zal hebben.
BLOKZEGELS VOOR DE INVALIDI
TEITSWET.
Men meldt aan de N. K. Crt. dat te
gen 1 November bij de Kaden van Ar
beid en de postkantoren blokzegefs voor
de Invaliditeitswet verkrijgbaar zullen wor
den gesteld, van 15 verschillende waar-
den en kleuren, voor de vijt loonklassen
en voor den duur van 4, 9 en 13 weken.
In een algemeenen maatregel; van be-
stuur zal worden bepaald, welke werkge-
vers met atwijking van het in art. 199
van de Invaliditeitswet bepaalde, bevoegd
5.1) - -
Hij zwaaide met zijn armen en wees naar
het huts van Cautin, terwijl hij schreeuw-
de:
Vooruit, vooruit.
Otschoon Milloc nog steeds 3 hootden
aan het zoldervenster zag, snelde hij voort
in de aangewezen richting.
De anderen volgden hem.
Regelrecht naar den zolder, nep hij hun
toe.
Met een paar sprongen waren zij over
den weg en traden het huis van Cautin
binnen.
Daar gekomen vlogen zij, bij vier tre- i
den tegeiijk, de trap op.
Een oogenblik later kwamen zij op den I
zolder.
En nog steeds die drie hootden aan het
venster.
XXXVI.
„Ma Normandie."
Toen Moulm door de rue aux Veaux
aan den overkant van den weg gekomen
was, keek hij even rand om het huis te
verkennen, dat hij hebben moest.
Met een oogopslag had hij het gevon-
den.
Het stak met zijn drie verdiepingen, bo
ven alle andere huizen uit en ook aan den
achterkant waren de vensjers voorzien van
groengeverfde zonneblinden.
Voorts constateerde hij met vreugde, dat
de moestuinen, die zich achter de huizen
uitstrekten, slechts door heggen ot (age
heimngen van elkaar gescheiden waren,
die het uitzicht maar weinig belemmer-
den, zoodat hij, onder het loopen, alles
zou kunnen zien, wat er aan dit huis mochfc
gebeuren.
Ook de vensters der eerste verdieping
kon hij in het oog houden.
Jongens, zeide hij tegen zijn 3 agenten,
terwijl hij hen naar het huis wees, dat zij
ook al herkend hadden, dat is onze~"baak,
die moeten wij in het oog houden.
Geen nood, zeide de coco.
Het zou niet ver zijn, sprak een der
tinimerlieden, wanneer we er in vogel-
vlucht heen konden gaan. Jammer maar
dat we zooveel slingerpaden moeten ne-
men, tusschen al die tuinen door.
't Is een waar doolhot, sprak de andere.
Gelukkig zijn de schuttingen heel laag,
hernam de eerste, dat is een voordeel.
Ja, zei Moulin, wij hebben zoodoende
een vrij uitzicht.
Dat is zoo, maar het is een warme
wandeling in die telle zon, want doordat
die schuttingen zoo laag zijn, hebben wij
ook geen sprankje schaduw.
De anderen, die in „de Ratelslang"
wachten, zijn er heel wat beter aan toe,
sprak de coco, al is 't ook bocht wat je
daar te drinken krijgt.
Nu ja, hernam Moulin, als je voor je
plezier wil gaan wandelen, dan moet je
geen politieman worden.
Onder dit gesprek hadden de inspecteur
en zijn agenten zoo snet mogelijk voort-
geloopen, maar toch vorderden zij slecht,
door de groote omwegen, die zij telkens
maken moesten, tusschen al die moes
tuinen door.
Alle duivels, wij schieten niet op, mop-
perde de coco, wij ioopen zoo goed ajs
zigzagsgewijze tusschen al die tuinen door.
zijn, van deze zegels gebruik te maken,
tevens zal daarin worden geregeld, welke
waarborg door deze werkgevers bij ge
bruik van de blokzegels zar moeten wor
den gesteld.
EEN NIEUWE SCHIPPERSBOND.
Men meldt ons uit Groningen:
Op aanstichting van enkele oud-leden
van den sedert opgeheven aig. Schippers-
bond is te Groningen opgericht een meu-
we Schippersbond Recht en Plicht. Het
voorloopig bestuur Lvstaat uit de heeren
H. Havinga, voorzittc en Johs. Balk, se-
eretaris-pcnningmeesiv
DE TABAKSBELASTING.
Van bevoegcre zijde meldt men ons:
Uit een door een sigarentabrikant aan
zijne atnemers gerichte circulaire bljijkt,
dat in de krir.gen van belanghebbenden de
cpvatting heersci t dat voor 4 Septemer e.k.
alfeen tabaks- en sigarentabrikanfen die
hun bedrijf na de invoering van de;wet op
den tabaksaccijns wenschen voort te zetten,
verplicht zouden zijn aanvraag voor eene
bedrijtsvergunning te doen. Deze opvat-
ting is ten eenenmale onjuist, omdat uit
de wet blijkt, dat tabrikanten handelaars,
winkeliers, makeiaars, reizigjers, kortom
ieder, die tabak bereid, verpakt ot ver-
koop', verphch is to" h t doen van aangi te
In dezelfde circulate wordt de indruk
gevestigd, alsot sigarenwinkehers twee
maanden nadat de Tabakswet volledig. in
werking is getreden hunne voorraden nog
onveraccijnsd zouden mogen verkoopen.
Ook deze mededeeimg is onjuist. Im
mers die wet vordert van de sigarenwinke
hers enz. uiterlijk op den len werkdag na
hare volledige inwerkingtreding opgaaf van
voorraden. Van deze voorraden moet de
accijns worden betaalcl binnen drie maan
den. Gedurende die drie maanden is het
bepaalde van art. 41 der Vet (het aanwezig
zijn van banderolfes om de kistjes ot de
sigaren) met toepasselijk, voor zoof/er kan
worden aangetoond, dat de tabaksfabrikan-
ten ter veraccijnzing zijn aangegeven.
Overigens wordt er nog de aandacht op
gevestigd, dat door het in werking treden
van artikel 8, der wet op 4' Augustus j.i,
met beslist is, dat de wet volledige reeds
op 4 October in werking zal treden,
HET ASYL-RECHT VAN DEN
VROFOEREN nuiV SCHEN kelzer.
Reuter meldt uit Londen inzake het be-
ncht als zou de Britsche regeering zich
met een kraehtig vertoog tot de Neder-
Iandsche regeering gewend hebben in ver
band met een telegram van den gewezen
keizer, dat zulk een stap met is gedaan
noch overwogen. fn gezaghebbende krin-
gen, vervolgt het bencht, wordt de ge
wezen keizer met hieer beschouwd als
een politieke factor van beteekems.
GEEN HOTEL ..ATLANTA" TE
AMSTERDAM.
De raad van beheer der N. V. Hotel
Atlanta deelt mee, dat de destijds benoem-
de commissie uit aandeelhouders, die wil-
de trachten, nog voor 2 milhoen gulden
aandeelen te plaatsen, mettegenstande
haar krachtige pogingen, slechts voor de
helft is geslaagd. Under deze omstandig-
heden en in verband met de in de verga-
dering van aandeelhouders van 20 Mei
jl. tot uiyng gebrachte gevoelens, heeft
de raad van beheer besloten, opmeuw
een voorstel tot likwidatie der vennoot-
schap bij de algemeene vergadenng van
aandeelhouders in te dienen.
DE UEMEENTE-FINANC1EN VAN
EMMEN.
Door den Raad der gemeente Emmen is
besloten, teneinde te voorzien in de be-
hoefte aan kasgeld, de schuldbrieven van
den N. O. L.-spoorweg en van de Eerste
Drentsche Tramweg-Mij., welke de ge
meente i n eigendom heeft, tie beleenen.
De toestand der gemeente-financien is, in-
dien het Rijk niet bijspringt, hopeioos.
Medegedeeld werd, naar de „TeK."
meldt, dat hcj womnggebrek zoo groot is,
dat/i hans 17 gezinnen, alien met- vijt or
zes kinderen, in de open lucht tusschen de
turfbuiten bivakkeeren, terwijl dezer da
gen nog 83 gezinnen, met kleine kinderen
uit Duitschland naar de gemeente terug-
keeren, waarvoor geen woning beschik-
baar is. De gemeente kan wegens haar
geldgebrek hiervoor zelfs geen noodwonin-
gen bouwen, terwijf met het oog op het
naderende najaar, voorziening dringehd
noodzakefijk is. De honderden krotten en
ten, welke feitelijk onbewoonbaar zijn, zijn
overladen met groote gezinnen.
DE MONGER IN RUSLAND.
Als wij eens eenvoudig een rechte lijn
maakten, over het moesiand heen, opper-
de een der timmerlieden.
Dat zouden de tuinders ook met pret-
tig vinden, als we over hun groenten lie-
pen, merkte de andere op.
Nu ja, maar het is in het algemeen be-
lang, dat die gevaartijke misdadigers ge-
knipt worden en daar moeten zij wat plat-
getrapte groente voor over hebben. Als
die schurken vannacht bij hen inbreken,
is hun schade veel grooter.
Jawel, zei Moulin, maar tot het bescha-
digen van andermans goed, daar geel ik
toch geen order toe, dab in de uiterste
noodzakelijkheid. Trouwens, dan zouden
wij telkens over een schuttinjg moeten
klimmen en dat houdt af evenveef op als
wanneer wij die kronkelpaden volgen.
Inderdaad had Moulin nog het ineeste
reden om te klagen, want hij moest op de
wandeling nog het zware orgef torschen
en het zweet Hep hem. met stralen langs
het gelaat.
De timmerlieden liepen geheel leegslijts
en de coco had wef zijn ketef op den rug,
maar die was ledig en woog dus niet veel.
Eensklaps bleet een der timmerlieden
staan en riep:
Kijk, kijk.
Tegeiijk wees hij met uitgestrekten arm
naar het huis.
Wat is er? vroeg Moulin.
Zie zelt maar.
De drie anderen keken in de aangewezen
richting.
Van een venster op de eerste verdieping
werd het zonneblind geopend.
Een man vertoonde zich:
Soufflard.
Hij had een beddelaken in de hand,
waarvan hij het einde aan het zonneblind
ran een oog-
Een rerhaal
g e t u l g e.
De „Ohicago Tribune" heeft een bijzon- j
deien correspondent naar den siaatSama-a J
gezonden. Hjj beschrijft een bezoek aan
het dorpje Mordovskaja Borskovska, vjjftien
mjjlen laudinwaarts -an de Wolga af en
120 mijlen van dendichtsbjjzjjnden spoorwpg.
In de breede dorpsstraac was geen levend
wezen te bekennen. De correspondent Ret
zijn droski stiihouden voor het eerste het
beste huis, trad binnen en bevond zich in
een lage kamer, waarvan de vloer uit losse
breede plaDken bestond, d;e goed geboend
waren.
Bij hun binnenkomst stoDd een oude
vrouw van een kruk voor de kachel op.
Haar gerimpeld gelaat was uitgeteerd van
honger en ontbering. Zij droeg een mans-
hemd van flanel en een rok van jute, die
helder gewasschen was.
De tolk bnoopte een gesprek met haar
aan.
Waarom men niemand in het dorp
ziet Omdat ze alien te zwak zjjn om te
loopen, verklaarde de vrouw. Sedert Paschen
heb ik geen witbrood geproefd. Mijn man
stierf drie weken geleden. Hij was brood-
mager en toen hp begon over te geven,
verbood de dokter hem aan te raken. Ik
waschte hem en begroef hem, geholpen door
de kindereD.
Zij wees naar boven, waar een opkamertje
boven de kachel bleek te zjjn. Over den
rand teten vier paar oogen in vier bleeke
gezichtjes De kleine mondjes knabbelden
zonder ophouden op zonnebloem-pitten.
Wij zullen spoedig volgen, vervolgde
de vrouw. Wij zitten er op te wachten
en worden van dag tot dag zwakker. Overal
hebben wij naar voedsel gezocht. Er is
niets meer. We hebben wekenlang gras
en stroo grgeten en eten du nog schillen
en wortelen, die we niet aan onze beesten
zouden geven. Maar er zit geen voedsel
in. Dit is ons brood.
En zij liet een vochtige, zwarte, zuur-
ruikende massa ziec, waaru t strootjes staken
en geel-groene balmen. Bet is gemaakt
van meloeD-bolsters, die boven den oven
gedroogd en dan gestampt en gemalen
worden, Het vult de maag, maar geeft
geen voediog. De kinderen weten dat niet,
maar ik wel. Met den dag worden zjj
megerder. Zjj vragen om brood en dit
is alles wat ik ze kan geven. Maar niet
lang meer.
De correspondent bezocht nog verscheidene
vastmaakte en het andere efncf naar bui-
ten wierp.
Toen keerde hij zich om en wenkte.
Aanstonds verscheen een vrouw aan
het venster.
Zij was blond, slank en scheen nog jong.
Alhette.
Zij ging op de vensterbank zi'.ten, greep
het beddelaken met haar btide har.den vast
en liet zich kordaat daarlangs atglijden.
Alweer, riep Moulin uit. Neen lief je,
ditmaal zal hef niet zoo gemakkelijk gaan
als gisteravond in „De Grijnzende Aap".
Ik zal het sein tot den aanval geven en
binnen een paar minuten zitten Milloc en
zijn mannen jelui op de huid.
Hij zette zijn orgeltje neer en begon
te draaien.
De melodie van „Ma Normandie" klonk
langs de huizen.
Gelijktijdig wees Moulin naar de schut
tingen en hernam:
Des te erger voor de tuiniers, nu gaan
wij er over heen, wij kunnen hun tuineh
niet langer ontzien.
Vlug wipten de timmerljieden over de
schutting, waarna zij Moulin met zijn or-
gel en den coco met zijn ketel bij het over-
klimmen hielpen.
Moulin had nu zijn orgel voor zijn buik
genomen en onder het loopen door het
moesiand bleef hij draaien.
Wie zou ooit gedacht hebben, dat „Ma
Normandie" nog eens tot sein voor een
aanval zou moeten dienen, zei de coco
Iachend.
Moulin draaide in steeds sneller tempo
en de muziek moest nu zeker gehoord wor-
den door de mannen, die op den stoep van
„De Ratelslang" zaten.
Niettemin ging1 Soufflard ongestoorcf ver
der met het aflaten van zijn medeplichti-
huizen in dit dorp, dat eens 250 gezinnen
met te zamen 1000 zielen telde, doch nu
door honger, cholera en typhus tot een
derde teruggebracht is. Hier en daar hield
men nog een skeletachtig paard of een koe,
die men niet wil verkoopen of slachten
omdat ,/het een Cbiistenmensch niet past"
dierec om ie brengen. die nuttig kunnen
zijn voor den volgenden oogst, welken geen
der dorpelingen waarschjjnljjk meer zal
beleven.
In alle dorpen waar men kwam, had
men dezelfde ellende gezien, hoewel nergens
minder teekenen van leven waren dan in
Mordovskaja Borovska,
Het bericht van de aankomst van vreem-
delingen bracht een aantal dorpelingen op
de been, onder wie de dokter. Hj) zag
geel en was zoo vermagerd, dat zjjn bril
eenige maten te groot leek en zijn parapluie,
die in zwart zeildoek gewikkeld was, scheen
even dik als hjj zelf was.
Ik kan niets doen, zeide hij. Ze vragen
om medicjjnen, maar ze hebben die niet
noodig. Wel brood, maar dat is er niet.
De velden zjjn over een afstand van negen
mijlen kaal. Er zjjn menschen, die het
land opgaan en daar van uitputtiug sterven.
Wjj hooren nooit meer van hen. Het be-
spaart ons de pjjnljjke taak zetebegraven
DE MOORDENAARS VAN ERZBERGER.
Naar is vastgesteld, hebben de moorde-
naars van Erzberger van 21 tot 26 Aug.
in het hotel (/Zum Hirsch" in Oppenau
verbljjf gehouden onder den bljjkbaar
valschen nam Franz Biese, stud. jur. uit
Dusseldorf en Kund Berger, stud. pbil. uit
Jena en zjjn zjj den 26en met den om 6 nnr
5 min. 's avonds vertrekkenden trein met
een biljet 4e klasse naar Offenbnrg gereisd.
DE ONTWAPENINGSCONFERENTIE
NIET „DROOG".
De deelnemers aan de ontwapeniDgs-
conferentie te Washington zullen ondanks
hetdrankverbodzooveei alcoholische dranken
mogen meebrengen als zjj voor eigen gebruik
of voor hun gasten noodig hebben. aldus
een mededeeling van het Amerikaansc-he
departement van de schatkist.
HARDING EN DE GROOTE GEZINNEN.
Naar aanleiding van een foto in een der
Washingtonsche bladen, welke een vrouw
uit New-York, mrs. Domenico Zaccbea
met baar 16 kinderen voorstelde, heeft
president Harding haar een brief gescbreven,
waarin hjj haar harteljjk gelukwenscht.
Hjj zeide tot het sehrjjven van dezen brief
te zjjn gedreven door de herinnering aan
een voorval in zijn eigen leveD.
„Mjjn moeder bracht 8 kinderen ter
wereld, van wie er 6 in het leven bleven",
zoo schreef hjj. Op zekeren dag kort voor
haar dood, waren wjj alien thuis, toen zjj
het gesprek op de kinderen bracbt en zeide
zeer gelukkig te zjjn, dat zij 8 kinderen
had gehad. Indien zjj haar leven nog eens
kon overdoen, zou zjj daarin geen veran-
dericg wenscheD. uitgezonderd dan dat zjj
er nog 8 kinderen bjj zou willen hebben.
Dit gezegde schoot mjj te binnen, toen
ik uw foto in de krant zag en het was
voor mjj een aanleiditig, om u te schrijven
en u mijn beste wenschen te doen toekomen.
BRAND.
Te Kasteihaus zjjn 18 huizen en gefcouwen
door een grooten brand vernield. De schade
bedraagt verscheidene millioenen mark.
gen.
Milloc van zijn kant bleet rustig voor de
herberg zitten, meenende dat hiji niets te
vreezen had, zoolang hij die drie hoolden
aan het dakvenster zag.
Alliette had den grand reeds bereikt en
nu werd de weduwe Vollard afgelaten.
Waar duivel blijft Milloc nu toch: riep
Moulin uit.
En hij draaide met woede aan zijn orgel
voort.
De ontvlucfiting van Allfetite en van de
weduwe Vollard had wel 10 minuten ge-
duurd, dat wil zeggen driemaal meer tijd
er noodig was voor Milloc, om de herberg
binnen'te valten en de bende met zfjh rnah-
nen te grijpen.
Hoe kwam het dan dat er nog niets van
van hem te zien was?
Waaraan deze werkloosheid toe te
schrijven, die den misdadigers gelegen-
heid gaf om zoo rustig uit het venster at
te klimmen als eerlijke menschen van een
trap zouden komen?
Dat vroegen de inspecteur Moulin en
zijn ondergeschikten zich met verbazing at.
't Is krasmompelde een der timmer
lieden.
Moulin hield even op met draaien.
Hij wist niet wat hij er van denken
moest.
Begrijpen jelui daar nu iets van? vroeg
hij aan zijn agenten.
Och, zeide de coco, mijnheer Milloc is
slim voor zes. Hij zal er wel zijn goede
reden voor hebben om te wachten, al
kunnen wij dat met zoo dadelijk inzien.
Zou hij misschien mijn orgel met kunnen
hooren?"
Onmogelijk, zei een der timmerlieden.
(Wordt yervolgd.)
TER
NSCHE COURANT
De Burgemeester van TER NEUZEN biengt ter
tennis van belanghebbemien. dat dienstpliehtigen
van de militielichting 1922, die er prijs op stellen
te dienen bij de Motorafdeeling, bun verlangen
daartoe voor lb September as. schriftelijk noeten
mededeelen aan den COMMANDANT VAN DE MO
TORAFDEELING TE DELFT. Det schrijven behoeft
niet gezegeld te 7.(jn.
Zij behooren daarbij op te geven
geslaehts- en voornamen
datum van geboorte
gemeente, waar zij voor de militie zyn ingeselire-
on, en inttien zt reeds l.eblieii gelooi, ock het
lotingsnummer.
Het is noodig, bij het schrijven verklaringen over
te leggen, waaruit liun bekvvaamheid in het chauf-
feursvak of als motorrijder blijkt. Een rijbewijs kan
niet als zulk een verklaring worden aangemerkt.
Zij, die voor detacheering bij de Motorafdeeling in
aanmerkirjg zouden kunnen komen, worden ingelijfd
bij de infanterie. Eerst na IV2 maand van hun
eerste oefening te hebben vervuld, kunnen zij bij de
Motorafdeeling worden gedetacheerd. De Chef van
den Generalen Staf bepaalt wie van hen voor deze
detacheering worden bestemd.
Ter Neuzen, o September 1921.
De Burgemeester voornoemd,
J. HUIZINGA.
Burgemeester en Wethouders der gemeente
TER NEUZEN.
gelet op artikel '.03 der gemeentewet
brengen bij deze ter kennis van de ingezetenen,
dat, de llegrooting van de plaatselijke inkomsten en
nitgaven dezer gemeente, voor het jaar 1922 op heden
aan den Raad is aangeboden en voor een tijdvak van
veertien dagen, voor een ieder ter lezing is neder-
gelegd op de secretarie der gemeente, alwaar tegen
betaling der kosten afschriften van dezelve kunnen
worden verkregen.
Ter Neuzen, den 2 September 1921.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
B. I. ZONNEVI.ILLE, Secretaris.
