ALGEMEEN NIEUWS- El ADVERTENJIEBLAD VGOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 7167
Woensdag 6 Juli 1921.
69e Jaargang.
#6i*BEBWET.
s m to
I
BINHEWIUD.
STRIJD
MISBME
FETJILLETON.
8 U I T in LAND.
~'£r~~'P ft*.
GEEN PORTEFEU1LLEWISSEL1NG
AAN OORLOG?
Mo,gen wij de Avondpost g"SToovenv
dan gaat in militaire kringen het gerucht,
dat de minister van Oorlog nic uit het
tegenwoortiig Kabinet zal treden, doch
wijziging zal brengen in het verworpen
art. 27 van het DienstpIichtwetsoiVtwerp.
DE LOOQSDIENST OR DE SCHELDE.
Inzake het ontwerp van wet tot nadere
wijziging en verhoaging van het Vide
hoofdstuk der Staatsbegrooting voor 1919
is in de afdeelingen der Eerste Kamer aan-
gedrongen o.f beterf uitrusting van ons
loodswezen op de Schelde. De toestand
van den Ioodsdienst in het Oostgat werd
thans bevredigend geacht, maar die in de
Wielingen werd door hen als onhoudfcaar
gekenschetst.
Andere leden, hoewel uit nationale over-
wegingen van oordeel, dat beter outillee-
ring van het Nederlandsche loodswezen ge-
wenscht is, waren van oordeel, dat thans
niet op verhoogmg der uitgaven vdor ait
doel mag worden aangedrongen, vooral,
daar het hier ideeeie befangen geldt en
onmiddellijk nut uitgesloten schijnt. Daar-
enboven werd erop gewezen, dat de De-
Iangen van Belgie bij den Ioodsdienst in
de Wielingen men dacht hier aan Ant-
werpen zooveel grooter zijn dan de
Nederlandsche.
NEDERLAND EN BELGIE.
Men seint uit Brussel aan de N. R.' Crt.:
Waar de Belgische pers, de annexio-
nistische en onbetrouwbare Nation Beige
uitgezonderd, nu al geruimen tijd geen be-
richten of beschouwingen meer heett ge-
had over de Nederlandsch-Belgische ver-
houdingen en de daarmede zoo innig ver-
band houdende Wielingenkwestie, is het
wel opvallend, dat drie Vlaamsche bladen
er heden zeer welwillende artikelen aan
wijden. Ons Vaderland, het hootdorgaan
van de Vlaamsche Frontpartij, is het vol-
komen eens met het officieele Nederland
sche standpunt inzake de Wielingen en
meent, dat met tegengesproken kan wor
den, dat de Schelde, waar zij het Belgi
sche gebied verlaat, met ai hare mondin-
gen sedert overoude tijden een Nederlaitd-
sche rivier is. De beteekenis van de Schei
de, aldus het blad, staat en valt voor ge-
heel Zeeland met de feitelijk eenige bij
ieder weer geschikte vaargeul naar de
open zee, die zij vindt in de Wielingen.
Hoeft het geen betoog, dat waar Neder-
26)
Weer wachtte men een oogenblik, maar
alles bleef stil.
Eindelijk vroeg Milloc met een hchte
trilling in zijn stem:
„Nu?"
Berton was weer opgestaan en storjd
nu zelt gcreet* om zicn tegen den ver-
wachten aanval te verdedigen, maar hii
antwoordde
„Niets."
Milloc maakte een gebaar van teleur-
stelling en mompelde:
„Vreemd."
„Geet mij het licht eens aan/' zeide
Berton, terwijl hij zijn hand door het gat
stak.
Men gat heml de lantaam.
Hij' hield haar boven zijfn hoofd en keek
rond in den lichtcirkel, die zij om hem
heen wierp.
Er was niemand.
De bandieten moesten ongetwijteld in
een hoek zijn weggekropen.
„Kan je de deur voor ons openen?"
vroeg Moulin.
Berton liet zijn licht op de deur vallen
en riep:
„Fameus."
„Wat is er?"
,/Zij hebben den sleutel in het slot
gestoken."
„Doe open dan."
„Ziedaar."
land historische en souvereine rechten
heeft op deze zuidelijke uitmonding, het
geen regeling zal kunnen gedoogen, die
deze rivier geheel afsluit? Ons Vader
land meent, dat de van Nederlandsche zij-
de aangeboden oplossing om van een punt
ter hoogte van het Zwin, den Dalweg, de
middellijn tusschen de verplaatsbare be-
tonning door de geheele Wielingen naar
de zee als officieele grenslijn aan te
nemen, een voorstel is, dat ernstige over-
weging verdient. Te meer nog geldt' dit,
vermits ook de Dalweg in de Schelde,
waar deze Nederland binnenstroomt, als
officieele scheidslijn tusschen beide Ian-
den is vastgesteld, waarover nimmer eeni
ge moeilijkhcid rees. De door onze re-
geering aangenomen drie mijlen breede
territoriale kuststrook is in geen enkel in-
ternationaal zeerecht gecodificeerd. Zoo
strekt Frankrijk zijn territoriale grenzen
uit tot op tien mijlen afstand van de
kust. Laat men het regeeringsvoorstel los
om dat van onze noorderburen te aanvaar-
den, dan verliezen wij een kleinen drie-
hoek, die den toegang tot de Schelde
voor Nederland geheel afsluit, maar wordt
verkregen door minnelijke schikking dat
de geheele zuidelijke Wielingemhelft Bei
gisch wordt en voorkomt de Dalweg-
scheidslijn een zich voortdurend vormen
van verwikkelingen en kwesties, die zeker
storend zullen werken op de ontwikkeling
van Zeeland, maar meer nog belemmeren
het aanknoopen van economische en poli-
tieke betrekkingert.
De Antwerpsche Schelde is er van over-
tuigd, dat het grootste deel van de Wie
lingen zoo goed als zeker aan Beigie bij
vergelijk ot overeenkomst zou worden at-
gestaan, mits Nederland's eigen rechten
erkend worden op de noordelijke Wielin
genhelft en stalt de vraag, of men met in
beide kampcn overdraft wat men de volks-
eer noemt? Veroorzaken wij ondertusschen
elkaar geen onberekenbare nadeelen, alleen
reeds hierdoor, dat overgroote bestellin-
gen onze Belgische nijverheid zonder twij-
tel te wachten staan van over, den Moer-
dijk, zoo we dien twisUppel verduwen?
Ook de meuwet gazet, een te Antwerpen
verschijnend blad, dat nauwe betrekkingen
onderhoudt met de zoogenaamde nationa-
iisten van het Uomite de politique Nationa-
le, blijkt nu| tot inkeer te zijn gekomen en
schrijft onder meer het volgende: De di-
plomatieke wijsheid en slinmiigheid moet
vervangen worden door practische zake-
lijkheid! en kortheid. Arbritagfi is fce-
wenscht, als deeling niet mogelijk zou blij-
ken. Wij hechten er1 steeds aan te weten,
wat wij hebben. Het komt ons voor, dat
in het Wielingenvraagstuk niet zoo zeer
een economische dan wel een militaire en
maritime kwestie schuilt en deze drington-
stuimig om oplossing, ten einde ons land,
dat rust en vrede vraagt, ook in ons nage-
slacht voor oorlog te behoeden. Regee-
ren toch is ver, ver vooruitzien. Het zou
een gebrek aan dipiomatieke vaardigheid
en vermogen verraden, indien ;wij een
vraagstuk onopgelost lieten, dat onrecht-
streeks Antwerpen raakt en waarmee de
beteekenis van Zeebrugge als onafhanke-
lijke maritieme basis zoo' nauw samen-
hangt. Een vogel in de hand is beter
dan tien in de lucht; de halve Wielingen
te bezitten heefl} inzake betonning, belood-
sing, verlichting, verbeteringj enz. verstrek-
kende gevolgen en in geval van oorlog
kunnen wij onze1 kusten zelt volkomen at-
sluiten.
Het stuk wordt gesloten met den wensch
de vrierjdschappelijke betrekkingen tus
schen Nederland en Belgie weer nauwer
te zien toehalen.
Anderzijds wordt door Le Soir en de
Nation Beige gemeld, dat de Touring Club
de Belgique, die geheer in annexioms-
tisch vaarwater is verzeild geraakt, 10 Ju
li aanstaande een tocht door de Wielingen
maakt van Ostende naar Antwerpen. Een
De deur werd dadelijk geopend en alle
agenten kwamen tegelijk den zolder op.
„En( nu," zeide Berton, zullen wij eens
kijken waar zij zich verstopt hebben.."
De agenten liepen! den geheelen zolder
rond, steeds met het pistool in de hand
en den vinger aan den trekker, want zij
verwachtten niet anders, ot zij zouden
plotseling uit een ot anderen schuilhoek
door de bandieten besprongen worden;
zij keken bij het licht van hun lantaaxn
in alle hoeken, maar al hun zoeken was
vergeefs, geen sterveling was er op den
zolder.
Toch moesten zij er geweest zijn, want
hun voetstappen waren ook hier duidelijk
zichtbaar in de dikke stoflaag, die den
vloer bedekte.
j.Waai* kunnen zij gebleven zijn?" mom
pelde Milloc. „Waar moeten wij nu nog
zoeken
Moulin, die plotseling een ingeving
kreeg, riep:
„Op het dak."
„Dat moet wel/' antwoordde Milloc.
„Ik zal op het dak gaan en 2 man meene-
men, maar laten wij dubbel voorzichtig
zijn, want een stoot zou voldoende zijn
om ons er at te doen vallen en het huis
is 3 verdiepingen1 hoog, dat zou dus een
ongezonde luchtreis zijn."
Gelukkig was het dak bijna plat.
Milloc en 2 agenten klommen uit het
dakvenster en, budten gekomen, keken
zij rond.
Ook hier zagen zij geen mensch, maar
well 2 groote schoorsteenen, breed genoeg,
dat meerdere menschen zich daarachter
zouden kunnen yefbergen.
Daar moesten zij dus zijn.
pakketboot van b;n staaisdienst Os*terde-
Dover zou met idrt doel voor een dag in
huur zijn gen.^nen. Ookl stelt Pierre No-
thomb, de bekende annexionist zich voor
ter plaatse de Wielingenkwestie aan de
deelnemers uiteerTte. zetten.
PROCESSIE VOOR ZONDAGSWET.
Naar de Tel. verneemt, zijn de drie Kerke-
lijke partijen in de huidige politieke crisis
tot overeenstemming gekomen onder be-
ding, dat van Protestanische zijde op de
behandeling der Z,ondagswet niet meer zai
worden aangedrongen als de Katholieken
de opheffing van: het processle-verbod met
rust laten.
HET DRANKVERBOD IN AMER1KA.
Op de vergadering van den bond van
vereenigingen van geneesheeren in Ame-
rika heeft de president, dr. W. Walace
Fritz uit Philadelphia, een verniet'igend
oordeel uitgespro^en over de wet inzake
het drankverbod, die volgens hem geble-
ken was een vloek te zijn voor hetf publiek
en het land. Hij doelde daarbij op het
drinken in het geheim van allerlei rmn-
derwaardig brouwsel en op het toene-
mend gebruik van bedweimende midde-
len en voorspelde, dat binnenkort de
krankzinnigengestiChten overvol zouden
zijn, terwijl er ziekten door ontstonden
van de maag, de lever, de nieren, de oogen
en het hart. Moeten wij, dokters, aldus
spr., opkomen voor de openbare gezond-
heid en voor on: land, ot moeten wij
kalm achterover zitten en op onze duimen
zuigen: Wij moeten beslissen ot het
drankverbod en thuis gebrouwen drank
dan wel het vrije gebruik van lichte wij-
nen en bier, beboorlijk bereid 'volgens
regeeringsvoorscrijriften, hec grootste
kwaad is.
Terwijl dr. Fritz, aldus het drankver
bod veroordeelde, was het Representan-
tenhuis te Washington bezig met een
debat, dat toonde, dat de meerderrheid
ten gunste van een strikte naieving dcr
drankwet grooter is dan ooit te voren.
Met slechts 93 stemmen tegen nam het
Huis een wet aan, waarbij het voorschrij-
ven van bier ais medicijn absoluut ver-
boden wordt.
NA HET MIJNCONFLICT
IN ENpELAND'.
De Britsc'ne mijnwerkers hebben overal
het werk hervat waar de toestand van de
mijnen dat mogelijk maakte. Zelts in Lan
cashire, waar de mijnwerkers de overeen
komst verwierpen hebben vele duizenden
het werk hervat. In Northhumberland en
Durham wedijverden de mijnwerkers
Maandagmorgen vroeg, om het eerst in
de mijnen at te cfalen en tegen aen namia-
dag vertnokken reeds treinen met kolen
geladen naar de kust.
In Zuid-Wales konden ongeveer hon-
derdduizend mijnwerkers het werk nog
niet hervatten, daar vele mijnen in zeer
slechten toestand zijn en wegens de over-
strooming zullen vele mijnen in Derbyshi
re waarschijnlijk voor goed gesloten blij-
ven. In het Zuiden van Stofforthshire kon
den de mijnwerkers den arbeid nog met
hervatten, daar het machinepersoneei blijft
staken.
in Nottinghamshire weigerden de mijn-
eigenaars in te gaan op een verzoek van
den mijnwerkersbond van dat graatschap
om drie shilling per week en per man van
de Ioonen at te houden, tot delging van
den schuld door den bond aangegaan,
doch de mijneigenaars stemden er in toe,
de eerste maand de achterstallige huishu-
ren niet te innen.
IERLAND.
Maandag heeft de Valera, de ^presi
dent" van de Iersche repubhek, op het
raadhuis te Dublin een eerste conferentie
met vier unipnistische lejders 'u"t het
Milloc naderde met de grootste voor-
zorgen een der schoorsteenen, maar toen
hij hem had bereikt en er achter keek,
uitte hij een kreet van teleurstelling:
„Niemand|."
En als een echo klonk het uit den
mond van een agent, die den anderen
schoorsteen had genaderd:
„Niemand-"
Zij haastten zich om terug te keeren
naar den zolder, waar de kameraden op
hen wachtten.
Toen zij er weer op afgeklommen wa
ren, riep een stem:
„Hola, hierheen."
Het was Moulin, die, met de lantaam
in de hand bij het zoldervenster stond,
dat vrij groot was en op de straat uitzag.
Allen kwamen bij hem.
De sporen, die op den vloer van den
zolder waren achtergelaten, voerden daar-
heen. s
Het venster stond open.
„Daar zijn zij doorgegaan", zeide Mou
lin.
„On.nogelijk," meende Milloc, ,,kijktoch
eens. Drie verdiepingen hoog."
En toch houd ik vol, dat zij hier door-
heen gegaan zijn."
„Waarom,denk je dat?"
„Zief maar eens."
Hij wees naar het kozijn van het venster,
waarvan het vermolmde hout eenige stuk-
ken versch atgebroken waren en men de
indrukken van met spijkers beslagen schoe-
nen duidelijk kon waarnemen.
„Dat zijn de indrukken van hun schoe-
nen," hernam Moulin.
,Ja, dat zie ik wel/' zei Milloc; ,,maar
daar kom ik niet veel verder mee, want
Zuiden gehad, welke als geslaagd j
beschouwd mag worden. Een groote Sinn- j
Fein-gezinde menigte, die aan de Valera j
een t»vatie had gebracht, juichte ook de
unionisten toe. Dit uiterlijke teeken van i
de stemming onder het Iersche volk lijkt 1
met zond r belang. De conterentie fieeTf,
naar verluidt, reeds op eenige punten tot
overeenstemming geleid en wordt Vrijdag
voortgezet. Een lid van het Dait Eireann
heeft verklaard: „Indien men er bij de
onderhandelingen met in siaagt, om tot
overeenstemming te komen, zal dat met
aan ons liggen."
Er is totdusver gelukkig niets geschied,
wat de vooruitziehteri op vrede in leriand
bedorven heeft, maar de eigenlijke moei-
lijkheden komen pas, op het oogenblik, dat
Sinn Fein en Ulster te Louden of waar
ook tegenover elkaar komen te staan.
Ulster toont weinig neiging om zijn nieu-
we parlement, ofschoon het dit nooit be-
geerd heeft, weer dadelijk at te schaften
en was totdusver ook tegen fiscale auto
nomic. Bovendien zitten de extremistische
elementen er niet stil en aan hun invloed
schrijft men het ook toe, dat Craig de
uitnoodiging om te Dublin te komen, met
heeft willen aannemen.
TER NEUZEN, 6 JULI 1921.
WATERVOORZIENING Tb TER
NEUZEN.
In de jl. Maandag gehouden raadszit-
ting deelde de voorzitter mede dat Burg,
en Weth. voojr de eerstei2 a 3 fweken ovej
een voor de behoefte voldoenden voorraad
drinkwater kunnen beschikken uit het
stoomschip Magdalena. Voorts besloot de
raad tot het aankoopen van tanks voor het
per schip aanvoeren van water uit de Zuid-
Bevelandsche waterleiding dat men zich
voorstelt voor 2 cent per emmer te kunnen
beschikbaar stellen.
M1DDELBAAR ONDERWIJS.
Bij koninklijk besluit zijn benoemd:
tot leeraar aan de R.H.B.S. te Ter Neu
zen, de heer M. D. Cajouw te Vlissin-
gen;
tot leerares aan de R.H.B.S. te Purme-
rend mej. J. J. Stempef, thans te Ter Neu
zen;
tot leerares aan, de R.H.B.S. te Oostburg
mej. W. Eekhoft te Delft.
EXAMEN BOEKHOUDEN.
Geslaagd voor diploma Boekhouden van
de Vereeniging van Leeraren in de Han-
delswetenschappen te Amsterdam, den
heer M. J. Robijn, alhier.
EXAMBN JSTUURMAN.
Voor het op Vrijdag en Zaterdag 1.1.
te Groningen gehouden examen voor le
stuurman zeil- en kleine stoomvaart, slaag-
de o.m. onze stadgenoot, den heer Jac. de
Doelder.
DE NIJVERHEIDSTENTOONSTELL1NG
TE MIDDELBURG.
Maandagmiddag opende de burgemees
ter van Middelburg, de heer P. Dumon
Tak, de Nijverheidstenjoonstelling (N. IJ
T. E. M.) in de zalen en den tuin van
het Schuttershot, te houden tot en met
14 Juli. Deze tentoonstelling biedt den
bezdekers een 70tal stands van zeer uit-
eenloopenden aard en kan voor het groot
ste deel een miniatuur jaarbeurs worden
genoemd. In den tuin is een aardige tea
room met een in werking zijnde electri-
trische taartjesbakkerij, en een bioscoop,
waar o.a. een film wordt vertoond, te
Middelburg opgenomen.
De bezoekers hebben overdag gratis
toegang tot de zalen van het Kunstmu-
seum, waar, naast de daar steeds aan-
wezige schilderijen, de collectie van den
Middelburgschen schilder W. J. Schutz
is ondergebracht.
zij kunnen toch niet zoo zonder iets, uit
den zolder van een huis met 3 verdiepin
gen gesprongen zijn en al is de straat
niet breed, toch is het onmogelijk om op
hefe huis aan den overkant te springen."
,,En, dit dan?,"
Met) deze woorden wees Moulin op een
ladder, waarvan het uiteinde, voorzien van
ijzeren haken, in oogen aan het vensterko-
zijn hing.
„En hier," voegde: Berton erbij, terwijl
hij op een kist wees, die omgekeerd onder
het venster stond.
..Dat verklaart alles!" riep Milloc uit.
„Toen zij zich tot hier vervolgd zagen heb-
berj zij alles getrotseerd om ons te ontko-
men: zij hebben zich van deze kist bediend
om: op het kozijn van het venster te klim-
men^en langs deze ladder zijn zij atgedaald
naar de verdieping hier beneden, waar zij
door het raam n een kamer zijn gekomen.'
Teneinde deze veronderstelling te con-
troleeren, klom Moulin op de kist, boog
zich uit het venster en keek, bij het licht
van den lantaarn, langs de ladder.
,,Neen," riep hij na dit onderzoek uit.
„Ook< die gevolgtrekking deugt niet en wij
zijn nog verder van den weg."
,/V\aar de versche indrukken in het ver
molmde hout van het kozijn en de ladder
die daaraaruhangt zijn toch duidelijke aan-
wijzingen?"
„Die indrukken van voeten toonen in-
derdaad aan, dat zij langs dezen weg ge-
vlucht moeten zijn, maar de ladder spreckt
dat weer lijnrecht tegen."
Verwonderd riep Milloc uit:
„Hoe dat?"
„Een enkele blik kan er u van overtui-
gen."
EEN NOODLOTTIGE DATUM.
Het blijkt, dat velen de meening zijn toege-
daan, dat zij nog wel tijd hebben met het slui-
ten van een Vrijwillige Ouderdomsverzeke-
ring. Zij meenen, dat zij daarmede tot 3 Dec.
1923 kunnen wachten. Die dit meenen, vergis-
sen zich echter deerlijk.
Art. 24 der Ouderdomswet bepaalt, dat ie
der, die ouder is dan 35 jaar en den leeftijd
van 65 jaar nog niet bereikt heeft, in staat ge-
steld wordt, een Vrijwillige Ouderdomsver-
zekering te sluiten.
Voor de verzekerden, ouder dan 35 jaar, be-
staat tot 3 Dec. 1921 de mogelijkheid, een ver-
zekering te sluiten, waarvan de rente ingaat
op het 65ste jaar. De premie moet toch van 3
December 1919 betaald worden. Voordeel Heeft
hij van het wachten niet gehad. Alleen nadeel
en wel hierdoor, dat de datum, waarop bij
overlijden 100,wordt uitgekeerd, zooveel
later ingaat.
Hij kan zich echter nog meer nadeel toe-
brengen. Immers, de wet opent de mogelijk
heid voor de personen, ouder dan 35 jaar, om
bij wijze van uitzondering de verzekeringen
na 3 Dec. 1921 te sluiten. De premiebetaling
gaat ook in 3 December 1919; de rente echter
evenveel dagen na het bereiken van het 65ste
jaar als de verzekering gesloten wordt na 3
December 1921. De datum, waarop f 100,—-
uitgekeerd wordt, verschuift natuurlijk ook.
Hier is het nadeel veel en veel grooter. Want
hier wordt op het 65ste jaar geen rente uit
gekeerd.
Laten daarom alien, die van plan waren,
een verzekering te sluiten, zich aanmelden.
Wenschen zij eerst nog inlichtingen, laten zij
zich wenden tot den Raad van Arbeid of tot
de agenten. Maar spoedig, want anders kon
blijken, dat 3 Dec. 1921 voor hen een nood-
lottLge datum was.
Bij het aanwerven van verzekerden, vooral
van betrekkelijke jonge verzekerden, krijgen
de agenten meermalen tot antwoord: „Ik wordt
toch geen 65 jaar". Dit antwoordt is natuur
lijk een dwaasheid. Niemand weet, hoe oud
hij zal worden.
Toch is het wel belangrijk te weten, hoe
groot de kans is, om 65 jaar te worden.
Hieronder volgt een overzicht, waarvoor de
gegevens dienen van de volkstelling op 31
Dec. 1910. Met die gegevens is een sterftecafei
gemaakt, d.w.z. een tafel, die aangeeft, hoe-
veel personen van 100.000 pasgeboren kinde-
ren na 1, 2, 3, enz. jaren nog leven.
De volgende cijfers zijn voor de mannelijke
bevolking; de cijfers voor de vrouwelijke be-
volking wijken daar echter maar zeer weinig
vanaf.
Van 100.000 pasgeboren jongens leven er
na 20 jaar nog 76612,
na 30 jaar nog 72907,
na 40 jaar nog 69090,
na 50 jaar nog 63263,
na 60 jaar nog 53551 en
na 65 jaar nog 46287.
Uit deze cijfers blijkt reeds dadelijk, dat
bijna de helft van alle mannen 65 jaar wordt.
Van de 76612 mannen van 20 jaar worden
er echter 46287 65 jaar of ouder, d.w.z.
60 van de 72907 mannen van 30 jaar wor
den er ook 46287 (dit is dus =t 63 65 jaar
of ouder.
Uit het bovenstaande zou volgen, dat het
het beste is voor den verzekerde, zijne verze
kering niet te jong te sluiten. Op het eerste
gezicht lijkt dit zoo, in werJelijkheid is dit
evenwel anders, omdat de premie met den
leeftijd stijgt. Hoe jonger de verzekering ge
sloten wordt, des te voordeeliger. Het beste
was, de verzekering te sluiten bij de geboorte.
En lest best.
De uitkeeringen der Vrijwillige Ouderdoms-
verzekering worden gewaarborgd door den
Staat.
Moulin gat zijn lantaarn aan Milloc, die
zich op zijn beurt uit het vensLer fcoog.
De ladder, dun en wrak, 10, hoogstens
12 duim breed was atgebroken en hing
meer dan 6 voet langs den muur at.
Niets daar beneden, geen balkon, geen
venster, geen zonnebhnd of gootsteenpijp,
waaraan men zich kon vastklemmen, zoo-
dat het zelfs voor den stoutmoedigsten
acrobaat ondoenlijk zou geweest zijn, om
langs dien gladden muur at te dalen.
De onmogelijkheid van een vlucht langs
dezen kant was hiermee dus overtuigend
aangetoondt
En toch was het niet minder duidelijk
dat de bandieten, die naar den zolder
gegaan waren, deze hadden verlaten bij
de nadering der agenten en waar op het
dak geen spoor van hun aanwezigheid
te vinden was, moesten zij wel door dit
venster zijn gevlucht.
Maar hoe hadden zij die vlucht kun
nen volbrengen?
Waar waren zij gebleven?
Dit vroegen Milloc en Moulin zich at,
terwijl zij naar boven keken als jachthon-
den, die den neus in de lucht steken om
het wild te ruiken, waarvan zij het sjxror
bijster zijn geraakt.
Eindelijk zeide Milloc:
jjKomaaHj wij moeten weer van voren
at aan begmnen en erkennen, dat de taak
moeilijker is dam ooit."
„Voor het oogenblik", sprak Moulin,
,/tunnen wij wel gaan slapen."
En tegen zijn agenten:
„Ingerukt."
De geheele politiemacht verliet den zol
der.
(Wordt vervolgd.)
iiniiivir miim-ifr
Burgemeester en Wethonders van TER NEUZEN
brengen tee openbare kennis, dat tergemeentesecre-
tarie ter inzage ligt een verzoek met bijiagen van
GELEIN KLOUVVERS te Ter Neuzen, om VER-
G UNNING tot het plaatsen en in werking
brengen van een ruw-oliemotor in zijn pakhuis,
staande op het perceel in deze gemeente, kadastraal
bekend in sectie L, no. 270.
Op Maandag 18 Juli a.s.. des namiddags 3 uur,
zal in het gemeentehuis gelegenheid bestaan om
bezwaren tegen de inwilliging van dit verzoek
in te brengen en deze mondeling en schriftelijk
toe te lichten.
Zoowel de verzoeker, als zij, die bezwaren hebben,
kunnen gedurende drie dagen, voor het boven-
gemelde tijdstip, ter Secretarie der Gemeente ken
nis nemen van de ter zake ingekomen schrifturen.
De aaudacht van belanghebbenden wordt er op
gevestigd, dat volgens de bestaande jurisprudentie
niet tot beroep gerechtigd zijn zij, die niet overeen-
komstig art. 7 der Hinderwet op den boveribepaalden
dag voor het Gemeentebestuur zijn verschenen, ten
einde hun bezwaren mondeling toe te lichten.
Ter Neuzen, 4 Juli 1921.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
De Burgemeester,
J. HUIZINGA.
De Secretaris,
B. I. ZONNEVIJLLE.
j; rr:sk^£;'Si
