ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
Bekendmaking-.
1
No. 7166.
Maandag 4 Juli 1921.
69e Jaargang.
STKIJD Tieil IISBMB.
til
Bedoeld bij artikel 80 der Onteigeningswet.
BINNENLANP.
FETJILLETOS.
8UITEKLAND.
Burgemeester en Wethouders van
Philippine maken bekend datvan af
heden gedurendc 30 daSlen
ter Secretarie ter inzage zijn nedergelegd
1. plan en teekening betreffende te ontei-
genen grond, in verband met de woning-
bonw in deze gemeente;
2 een lijst houdende de grootte, sectie en
nnmmers, benevens de eigenaren van de
te onteigenen gronden, e. a. volgens de
kadastrale loggers.
Philippine, 3 Juli 1921.
Burgemeester en Wethouders van Philippine,
P. A. RAMMELOO, Burgemeester.
GE1RNAERDT, Secretaris.
DE HOOFDCURSUS.
Volgens mededeelingen van den Minis
ter van Oorlog blijft de hoofdcursus voor-
loopig te Kampen.
DE HONGERSTAKER GROENENDAAL.
Het Hbl. schrijft
De hongerstaker Groenendaal heeft met
zijn dieetstijd bereikt, wat zeker mede zijn
bedoeling geweest is: openbare betoogingen
voor de zaak, waarvoor hij lijdt en openbare
protesten tegen de autoriteiten, die hun
plicht doen.
Het is mogelijk, dat Groenendaal werke-
lijk deze ontberingen lijdt om een zaak, die
hij een goede en schoone zaak acht, te
dienen.
Wij weten van de roerselen van Groenen
daal niets af er zijn onder de dienst-
weigeraars naast menschen met minder
voortreffelijke bedoelingen ook oprechte
idealisten. Wij willen aannemen, dat Groe
nendaal tot de idealisten behoort.
Dat een goedbedoelend idealist zichzelf
lichamelijk nadeel, misschien zelfs blijvend
of noodlottig nadeel toebrengt, meenende
zijn idealen te dienen, stuit menigeen tegen
de borst en er zullen er ook wel onder onze
lezers zijn, die meenen, dat het maar beter
zou zLjn. den man fos te later., dan de aan-
leiding te laten voortbestaan, die hem er
toe brengt, geen voedsel meer tot zich te
nemen.
Zulk een daad zou echter een groot ge-
vaar met zich brengen.
Indien het ..hongerstaken" leidt tot het
verzachten of royeeren van straffen, wordt
het dadelijk vrij algemeen toegepast.
Wij hebben dat in Engeland zien bewij-
zen.
De vrouwenkiesrecht-gevangenen waren
geregeld hongerstakers de gewoonte
werd steeds meer algemeen.
De Ieren en anderen volgden het voor-
beeld.
Maar zoodra de Engelsche regeering zich
eenmaal niet heeft laten intimideeren, een-
maal een Sinn-Feiner de gevolgen van zijn
hongerstaken heeft laten dragen, was het
uit met het hongerstaken.
Wij vragen ons af: zou de Engelsche
regeering dan niet verstandiger en humaner
hebben gehandeld door dadelijk te weige-
ren. zich door hongerstakers de wet te laten
voorschrijven?
ONGEREGELDHEDEN IN DE
RESIDENTIE.
Er was Vrijdag veel volk aanwezig op
de Prinsengracht en omgeving te 's Gra-
venhage, dat zich echter kalmer gedroeg
dan de vorige avonden. Samenscholingen,
De Bizon haalde zijn breede schouders
op en antwoordde op onnoozelen toon:
„Ik weet van niet, mijnheer Moulin en
ik sta er even verbaasd over als u, want
er was hier inderdaad een heel gezelschap
er waren dames ook bij en ik wist niet be-
beter ot zij moesten nog hier zijn.
„Zeg, houd je nu niet van de dommen,"
hernam Moulin en zijn stem werd drei-
gend. „Die bende: was hier, zij zijn geen
vogels, dat zij de lucht in gevlogen ot
wormen, dat ze onder den grand gekro-
pen zijn. Wij' zijn door 2 deuren binnen-
gekomen, dus als de bende weg is, dan
moet er nog een derde deur zijn. Wijs
onst die dadelijk, ot anders ga je mee naar
de pretectuur."
De Bizon wilde nog tegenstribbelen,
want hij verried niet gaarne de klanten
van zijn baas, maar Milloc viel hem in de
rede:
„En haast je wat. De heele bende is
hier in huis; wanneer je hun den tijd
laat om te ontsnappen, dan reken ik jou
in als medeplichtige. Het gaat hier om
een moord en ik denk toch niet dat je
er plezier in hebben zoudt, naar het bag-
no te gaan, om hun van dienst te zijn."
Dit had op den Bizon de gewenschte
uitwerking, want hij riep snel:
„Neen, om den drommef niet. Het spijt
mij voor hen, maar te. gaan wandelen met
een kogel aan mijn been... wel bedankt,
dat 's niets voor mij."
werden zooveel mogelijk door de politic
belet. Na at'loop der vergadering van de
l.A.N.V. werd de Prinsengracht bij de
Brouwersgracht en de 's Gravesandelaan
afgezet en belet, dat bezoekers, die de
vergaderzaal aan de achterzijde verlieten,
op de Prinsengracht kwamen.
Op de vergadering spraken o.a. Jo
Meijer uit Amsterdam, die het bericht in
de couranten tegenspraak, volgens het-
welk Groenendaal zich vrijwillig laatvoe-
den en mededeelde, dat zijn verdediger
zijn voorloopige invrijheidsstelling zou
vragen.
In de omgeving van het vergaderings-
gebouw werden hier en daar charges op
ut menigt? gedaan, die sonis met steenen
en dakpannen wierp. Op e/en Rereden
agent werd vermoedelijk uit een geopend
raam geschoten, waardoorj hij een schot-
wond ooven den enkel bekwam. Verder
werden verschillende personen licht ver-
wond door sabelhouwen ot door het
vuren.
DE KWEST1E DER GEWETENS-
BEZWAREN.
Naar aanleiding van vragen in
zake de mogelijkheid om voor per
sonen, die gewetensbezwaren hebben
tegen den millitairen dienst de gelegenheid
te openen in stede daarvan anderen dienst
te vervullen, welke niet gericht is op de mo
gelijkheid om verplicht te worden hun even-
mensch te dooden, wordt aan het Corr. Bu
reau van bevoegde zijde medegedeeld, dat
sedert 1917, zoodanige regeling ten onzent
bestaat en dat Nederland daarmee, gezien
de pogingen, welke thans in de Scandina-
vische rijken worden gedaan, om deze moei-
lijke materie wettelijk te regelen, ten deze
een belangrijken voorsprong heeft gehad.
Men verwees ons daartoe naar de leger-
orders 1917, deel A, No. 99, wAarin de toen-
malige Minister van Oorlog, Jhr. Mr. B. C.
de Jonge, de gelegenheid geopend heeft
voor hun, wier gewetensbezwaren door een
comite van advies als zoodanig oprecht
worden bevonden, om ter vervanging van
hun verplichten dienst een vrijwillige ver-
bintenis aan te gaan voor dienst, welke
niet bepaald gericht is op strijd met de wa-
penen en waarbij de betrokkene de verplich-
ting op zich neemt een jaar langer te blijven
dan den werkelijken dienst, waartoe hij zon-
der de verbintenis gehouden zou zijn. Men
wees hier op de vernlegingsdienst. in het
bijzonder die van zieken en gewonden. Se
dert 1917 dus bestaat in ons land voor elk-
een met oprecht bevonden gewetensbezwa
ren tegen eventueel dooden van den even-
mensch, de gelegenheid om niet voor de uit-
voering van dien plicht te worden gesteld.
ROERING IN HET SCHEEPVAART-
BEDR1JF.
In, de Scheepvaartvereeniging „Zuid"
(Rotterdam) is een crisis ontstaan door-
dat de meeste veemen, stuwadoors en
schuitenvoerders bedankt hebben voor het
lidmaatschap, wegens de hooge kosten
van de havenrcserve en werkloozenuitkee-
ring. De heer Paul Nijgh heeft het voor-
zitterschap neergelegd.
EEN GEMEENTE IN MOEITE.
Het gemeentelbestuur van Doetinchem
heeft onder de aandacht van Ged. Staten
gebracht, dat deze gemeente niet meer
in staat is, in de kosten van haar huishou-
ding naar behooren te voorzien.
Als oorzaken werden genoemd: de kos
ten aan onderwijs ook voor de omlig-
gende plaatsenj de vele openbare werken
dooi< de uitbreiding der gemeente, en door
de vestiging van tabrieken; de womng-
bouw, en de uitgaven voor werkloosheid.
De gemeente vraagt 150.000 buitenge-
wone bijdrage.
Moulin vroeg weer:
„Dus zij zijn hier nog in huis?"
„Jat"
„Waar?"
„Boven."
„In een kamer?"
.,Op den zolder."
„Maar hoe zijn zij hier vandaan geko-
men?"
„Door een kleine deur, die niemand ken-
de buiten den baas en mij, maar het schijnt
dat die kleine duivel van 'n Fifi er achter
is gekomen."
„Waar is die deur
Weer aarzelde de Bizon om dit geheim
van het huis aan de politie te verklappen,
maar Milloc riep ongeduldig:
„Kom, gauw wat"
Toen ging hijt naar een hoek van het
hoi en zei:
„Hier."
Hij wees naar een spijker, waarvan de
kop even uit den wand stak.
„Druk daar op."
Moulin deed het.
Zoodra hij den spijker in het gat terug
gedrukt had, school een gedeelte van den
steenen muur weg en er vertoonde zich
een opening, groot genoeg om een man
door te laten.
Deze geheime deur verleende toegang
tot een trap.
Moulin keek eenigszins wantrouwig den
Bizon aan en zei:
„Je bakt ons toch geen poets he? Zij
zijn daar?"
„De5ge trap loopt regelrecht naar den
zolder, zij kunnen zich nergens anders
verborgen hebben."
„Maar naar beneden?"
Moulin had namelijk gezien dat de trap
niet alleen naar boven, maar ook nog naar
DRANKBEjSTRIJDING.
Het gemeentebestuur van Amersfoorti
heeft ingetrokken de jeerordening, welke
tapverbod legde van /.aterdagmiddag tot
Maandagmorgen 8 Uur, ook geldend voor
societeiten' en hotels en slaande zoowel op
bier en wijn als sterke drank. Kantonrech-
ter en rechtbank hadden de verordemng
verklaard strijdig te .zijn met de wet.
Thans is ingevoerd een verordening wel
ke op genoemden tijd sluiting voorschrijft.
Er wordt echter algemeen dispensatie ver-
leend, welke zal worden ingetrokken voor
gelegenheden waai drankmisbruik voor-
DE „ZWARTE LIJST."
Te Purmerend is in de algemeene poli-
tieverordening een bepaling opgenomen,
krachtens welke uit de vergunningslokalen
geweerd kunnen worden personen, die
zich meermalen aan openbare dronken-
schap schuldig maakten. Deze personen
komenl dan op de z.g. „zwarte lijst" welke
reeds een aantal nam en bevat.
Eeniger hunner hebben nu als protest
tegen dezen maatregel opzettelijk een be-
keuring uitgelokt, teneinde uitgemaakt te
zien ot de desbetreftende bepaling rechts-
geldigheid bezit.
DE TOESTAND.
Tusschen Engeland en de Vereenigde
Staten staanais dingen. over welke meDliever
niet spreekt, maar z;oveei te meer denkt
Ierland, het Verkond met Japan, de
Schuld, schrijft. de N R. Crt De verge-
ljjking, die Lloyd George bedacht, om
Amerika van Engeland's goed recbt in
Ierland te overtuigen, met den Amerikaan-
schen strijd tusschen Noord en Zuid, heeft
aan de overzijde van den Oceaan maar
weinig weerklank gevonden, omdat het
geval anders lag. Ierland is immers even-
eens in Noord en Zuid verdeeld, maar
Engeland stelde zich als derde en dwingende
macht partg ten gunste van een van beiden.
Het incident met admiraal Sims, van
Washington uit alleen naar het uiterljjk
behaudeld als een ii breuk op de krjjgs-
tucht, bewees ten overvloede dat goedpraten
van het oude Engelsche standpunt in
Amerikaansche ooren niet aangenaam klinkf.
Gelukkig is men nu ten aanzieD van Ierland
zoo ver, dat de Valera niet meer lichtvaardig
kan denken over een hot afslaan van de
unvestokpn hand, al n^emt hjj haar niet
zonder meer aan, in het besef dat hjj be-
dachtzaamheid mag stelien tegenover een
gebaar, dat niet geheel spontaan lijkt, maar
uit deugdelijke beweegreden te verklaren is.
De Schuld kan in deze tijden van finan-
cieele zorg tot later blijven rusten, maar het
bondgenootschap met Japan is zoo actueel,
dat men te Londen geen andere keus had
dan het voorloopig voor drie maanden te
verlengen. tot tijd en wijle over de defini-
tieve verlenging beslist kan worden.
Het verbond is zoo hjj uitstek rjjkszaak,
dat die verlenging haar beslag niet kan
krijgen, zonder dat de dominions erin ge-
kend worden. Canada deelt in het Ame
rikaansche standpunt, dat hot verbond,
hoe men het ook inkleede, voor Amerika
den onaangenamen kant behoudt van een
versterking van Japan's macht en aanzien,
en Australia en Nieuw-Zeeland wenschen
ook zijn bernieuwing niet, omdat zij, even-
zeer als Amerika, in Japan een mededinger
in de Stille Zee zien. die men zich moeieljjk
beneden voerde.
„Daar is een kelder, die nooit gebruikt
wordt, want hij loopt telkens onder water,"
antwoordde de Bizon, de deur van dien
kelder is dichtgemetseld."
Moulin gat de lantaarn aan een van zijn
agenten en beval hem:
„Ga eens kijken ot dat waar is."
De man daalde slechts eenige schreden
de trap af en kwam na een minuut te
rug, met de mededeeling, dat de Bizon
de waarheid had gesproken.
„Dan naar boven, mannen," sprak de
inspecteur, ,,ons wild is daar, op jacht."
„Maar," zei Milloc, ,,her is een wild
dat van zichtf at zal bijten, dat zeg iW je
vooruit. Zijn jelui gewapend?"
Iedere agent haalde een pistool uit zijn
zak"
„Uitstekend."
Hij stelde zich aan het hoofd van de
kleine politiemacht erf klom vlug de trap
op.
Op het derde en laatste portaal geko
men bekeek hij nauwkeurig den grand,
die zeer vuik en door een dikke stoflaag
bedekt was en in dat stot bnderscheidde
hij duidelijk verscheidene voetstappen,
waaronder ook die.' van vrouwen.
De Bizon had dus waarheid gesproken,
de bende moest op den zolder zijn.
Daarvan was de deur gesloten en Mil
loc achtte het overbodig in naam der wet
te sommeeren, dat men die deur zou
openen.
Zij was echter van ruwe (planken ge-
timmerd en op een plaats sloten die pian-
ken niet geheel aan, maar was er een
naad tusschen geoleven, groot genoeg
dat men er de hand door steken kon.
Meer was niet noodig, Milloc stak zijn
hand in die opening, rukte met al zijn
ENGELAND WENSCBT DEN 8-UREN-
DAG NIET.
Bij de besprekingen over de arbeids-
conventie van Washington, zei minister
Macnamara in het Lagerhuis, dat er voor-
gesteld was om een schrij ven te zenden
aan den Volkenbond te Gfmeve, om een
bijzondere conference bjjeen te roepen, ter
bespreking van de mogelijkheid om aan de
overeenkomst voor den arbeidstjjd grootere
elasticiteit te geven, waardoor zij beter
toepasselpk zou zijn voor de Britsche
industrie.
Minister Chamberlain verklaarde, dat het
bekrachtigen der overeenkomst van den
acht-uren-dag met reeds gesloten over-
eenkomsten tusschen patroons en arbeidars
in verschillende Britsche industrieeo in
strijd zou zijn en dit gevaar kon het land
thans Diet loopen. Verder kon aan al de
bezwaren der Washington-conferentie niet
tegeraoet worden gekomen, daar eenige der
grootste industrieele volken er afzijdig van
stonden.
Hjj verwierp met nadrnk de bewering,
dat de Britsche regeering den Volkenbond
niet welgezind was. De regeering had
kracht en de plank brak doormidden, waar-
na hij eerf gat in de deur maakte, groot
genoeg om een man door te laten."
„Jongens", zeide hij' tegen de agenten,
„het hoi is open, wie zal de eerste zijn
om er in te gaan?"
Vol ijver rfepen alien gelijktijdig:
Toch was het een levensgevaarlijke on-
derneming voor hem, die het eerst hier
zou binnendringen, maar deze mannen wa
ren als soldaten op het veld van eer; de
misdadigers die hen beloerden, verborgen
in de duisternis, het mes in de hand, dat
was de vijand; de strijd tegen dit uitvaag-
sel, dat de maatschappij in voortdurend ge
vaar bracht, was de plicht, de heil ge plicht.
Milloc alleen aarzelde.
Nu alien zich beschikbaar stelden, zou hij
een man voor dit werk moeten aanwijzen
en de noodzakelijkheidl zulk een keuze te
moeten doen wekte een groot verantwoor-
delijkheidsgevoel bij hem op, want hij be
dacht, dat waarschijnlijk al die mannen
getrouwd, vaders van1 gezinnen waren en
dat zijn bevel dus een vrouw tot weduwe,
kinderen tot wezen kon maken.
„Jongens," hernam hij„ ,,de 3 schurken
die hier binnen zijn zullen geen kwarticr
geven aan den vermetele die zich het eerst
hierbinnen wagen zal. Heb jelui daar
goed over nagedacht?"
Niemand antwoordde.
„Het gevaar is er nog des te grooter
door, omdat men zich niet zal kunnen
verdedigert op het oogenblik dat men door
dit gat kruipt," hernam Milloc, „want daar
heelt men zijn beide handen bij noodig."
„Dezelfde stilte dezelfde koeibioedigheid
en vastberaden trek op de gezichten van
deze 10 mannen.
Wanneer ik er zelt niet doorkr,uip,f
ging Milloc weer voort, „dan is het omdat
tot bondgenoofc kan maken. Wordt het
verbond echter niet vernieuwd, dan is dat
een hateljjke daad tegenover Japan, dubbel
hateljjk, omdat men er een vriend mee af
zon wijzeD, wiens hulp door de verzwakking
van Rusland en Duitschland minder betee-
kenis heeft gekregen, vlak nadat hij in den
grooten oorlog zijn bondgenootschappeljjken
plicht, door de expeditie tegen Kiao-tsjou,
trouw is nagekomen.
Hit de moeiljjkheden zoekt de vjjkscon-
ferentie te Londen den uitweg. De Daily
Chronicle heeft er eergisteren op gezinspeeld,
in weike richting Japan en Amerika zouden
samengebiacht worden door bemiddeling
van het Britsche rjjk, niet tot een formeel
verbond, waartoe men de Ver. Staten mis
schien niet kan overhalen, maar tot een
ongeschreven drievoud'ge entente, die ook
verhinderen zou dat Japan, uit octgoocheling
en wraakzncht andere, nieuwe vrienden
zocht. Andere bladen melden, dat Japan
zich onderhands reeds tot toetreding bereid
heeft verklaard en dat er nu in Amerika
in dezelfde richting invloeden aan het
werk zjjn.
Deze oplossing zou het voordeel hebben,
dat zij de vernieuwing van het bondgenoot
schap met Japan voor Engeland in den
ouden vorm onnoodig maakt. Bovendien
zou de nieuwe entente voor den Grooten
Oceaan tot ontwapening ter zee kunnen
leiden en in zoover evenwjjdig loopen met
de plannen van Amerika. Daarmee zou
dan, zoo meent men, de vrede van de
wereld verzekerd zijn, daar ook Europa
niets te vreezen zou hebben, zoo lang de
grootste mogendheden niet elders in conflict
gewikkeld worden.
Zoo zien wjj overal in de wereld nieuwe
groepeeringen zich in plaats van de oude
ontwlkkelen, waarmee men eens voor altjjd
zou breken door de staten als broeders in
den Volkenbond te vereenigen en daardoor
een werkeljjken viede te verzekeren. Wat
wjj nu zien, is echter niet de ware vrede.
Het is de vrede, waarvan Clemenceau sprak,
toen hjj met wjjziging van een bekend
woord van v. Clausewitz*) zeide, dat wde
vrede de voortzetting is van den oorlog
met andere middelen".
altjjd gewenscht de doeleinden van den
Bond te bevorderen, maar als de Bond
niet altijd aan de aanvankeljjke verwach-
tingen had kunnen voldoen, was dat niet
de feut van de Britsche regeering.
DE RIJKSTE MAN UIT DE PALTZ.
Enkele dagtn geleden stierf te Diedesheim
in de Paltz het gewezen lid van den
Beierschen rjjksraad Frans von Buhn, de
rjjkste man uit de Paltz. Von Buhn had
van talrijke familieltden. o.a. van zijn
vader, die nationaal liberaal was, een groot
aantal wjjnbergen en evi-neens een groot
vermogen geevfd. Von Buhn heeft geen
rechtstreeksehe bloedverwanten nagHatrn,
en du zal 70 pCt. van zjjn enorm ver
mogen aan het rjjk overgaan, dat daarvan
op zijn beurt weer 10 pCt. aan Beieren
zal moeten afstaandit alles volgens de
jongste wet op de erfenisseD.
VALSCHE MUNTERS AANGEHOUDEN.
De Weensche politie heeft een bende
valsche munters aangehouden, die er in
was geslaagd ongeveer 600.000 kronen in
Tsjecho-SlowaakschehoDderdkronenbiljetcen
onder te brengen. Onder de gearresteerden
bevirdt zich dr. Julius von Sheczaras,
universiteitsprofessor te Boedapest.
EEN PALESTIJNSCHE STRUIKROOVER
DOODGESCHOTEN.
De //Times"-correspondent te Jerusalem
meldt. dat de bereden Palestijnsche politie
den beruchten struikroover Nimr Jubran
heeft neergeschoten, die na uit de
gevaDgeris te Acre te zijn orstsnapt, waar
hjj de voltrekking van de doodstiaf af-
wachtte met een bende vogelvrjj ver-
klaarden de Phoenicische heuvelen nabij
de Syrische grens onveilig maakte. De
andere leden der bende werden gewond en
uit elkaar gedreven.
HET TERUGTREKKEN DER AMERI
KAANSCHE BEZETT1NGSTROEPEN.
Volgens een bericht uit New-York heeft
president Harding plan de Amerikaansche
troepen, onmiddeljjk na de onderteekening
van den nu spoedig te verwacbtr n at'zonder-
ljjken vrede met Duitschlacd, uit het Rjjn-
gebied terug te trekken. De Amerikaansche
troepen in het brugeehoofd van Coblenz
zullen door Fransche worden vervangen.
HET DRANKVERBOD IN AMERIKA.
Na een heftig duel tusschen „natten"
en „drogen" heeft het Amerikaan(sche Huis
van Afgevaardigden met 250 tegen 98 stem-
men een wetsontwerp aangenomen, waar
bij het voorschrijven, van bier aan zieken
verboden wordt. De afgevaardigden gin-
gen tijdens het debat elkander verwoed
te lijf. Afgevaardigde Kahn uit Califomie
riep o.a. tegen zijn tegenstanders: „De
leden1 van dit Huis, die voor het drankver-
bod gestemd hebben drinken meer borrels
in een week dan ik in een heel jaar."
GEHEIMZINNIGE BRANDEN IN
SCANDINAVIE.
Te Kopenhagen en andere plaalsen in
Denemarken, evenals in de andere Scandi-
vische landen zijn, den laatsten tijd zeer
ernstige branden uitgebroken.
Men vermoedde reeds dat kwaadwillig-
heid hierbij in het spel was. De Deen-
sche politie is thans in kennis gesteld van
een aantal geheime documenten, welke
door de Finsche politie gevonden zijn en
waaruit zou blijken, dat de branden het
werk zouden zijn van communisten.
ik alle draden van het onderzoek naar deze
zaak in handen heb en ik mijn leven dus
niet noodeioos in de waagschaal mag stel
ien."
Eenklaps riep een der agenten uit:
„lk zal gaan."
„Jij, Bertan?"
„Ik heb geen ouders meer en kind noch
kraai in de wereld, terwijl alle kameraden
hier huisvaders zijn."
Bertan was 25 jaar oud, klein en mager,
maar met spieren> als van staal.
„Brave jongen/' zei Milloc, terwijl hij
hem op den schouder klopte, „Is je p:stooi
geladen?"
„Ik ben gereed, mijnheer Milloc, help
mij maar even er door te klimmen."
„Vooruit dan".
Hij hiet den agent op ter hoogte van het
gat, waar Bertan eerst het hoofd doorheen
stak en zijn eenen arm, gewapend met het
pistool, waarna hij trachtte met zijn oogen
de duisternis te doorboren.
Het was een angstig oogenblik.
Doodsche stilte heerschte er en alle
agenten, keken, in ademlooze spanning toe,
want zij verwachtten niet anders dan dat
de m.sdadigers ais tijgers op_ den agent
zouden aanvliegen om hem met hun mes-
sen te verscheuren.
Maar niets bewoog zich.
„Ik zie niets, ik hoor niets," fluisterde
Bertan, na even gewacht te hebben.
ben.
Toen kroop hij voorzichtig door het gat
en liet zich aan den anderen kant van de
deur neergfijden.
Een andere agent, met de lantaarn in de
eene, het pistool in de andere hand, kwam
voor het gat, gereed om Berton te beseher-
men als hij mocht worden aangevallen.
(Wordt vervolgd).
CO U RANT.
jjMaar,,.,/'
Teavrn w*n«\*L. UlCTmMwmyg p
fiiiiwWTMBaBBMBaiMnassaiicHiwawiiiiMPicgmaBmiaaa
komt. -
r.
De oorlog is de voortzetting van de politiek
met andere middelen.