ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN. Bekendmaking-. 1 No. 7166. Maandag 4 Juli 1921. 69e Jaargang. STKIJD Tieil IISBMB. til Bedoeld bij artikel 80 der Onteigeningswet. BINNENLANP. FETJILLETOS. 8UITEKLAND. Burgemeester en Wethouders van Philippine maken bekend datvan af heden gedurendc 30 daSlen ter Secretarie ter inzage zijn nedergelegd 1. plan en teekening betreffende te ontei- genen grond, in verband met de woning- bonw in deze gemeente; 2 een lijst houdende de grootte, sectie en nnmmers, benevens de eigenaren van de te onteigenen gronden, e. a. volgens de kadastrale loggers. Philippine, 3 Juli 1921. Burgemeester en Wethouders van Philippine, P. A. RAMMELOO, Burgemeester. GE1RNAERDT, Secretaris. DE HOOFDCURSUS. Volgens mededeelingen van den Minis ter van Oorlog blijft de hoofdcursus voor- loopig te Kampen. DE HONGERSTAKER GROENENDAAL. Het Hbl. schrijft De hongerstaker Groenendaal heeft met zijn dieetstijd bereikt, wat zeker mede zijn bedoeling geweest is: openbare betoogingen voor de zaak, waarvoor hij lijdt en openbare protesten tegen de autoriteiten, die hun plicht doen. Het is mogelijk, dat Groenendaal werke- lijk deze ontberingen lijdt om een zaak, die hij een goede en schoone zaak acht, te dienen. Wij weten van de roerselen van Groenen daal niets af er zijn onder de dienst- weigeraars naast menschen met minder voortreffelijke bedoelingen ook oprechte idealisten. Wij willen aannemen, dat Groe nendaal tot de idealisten behoort. Dat een goedbedoelend idealist zichzelf lichamelijk nadeel, misschien zelfs blijvend of noodlottig nadeel toebrengt, meenende zijn idealen te dienen, stuit menigeen tegen de borst en er zullen er ook wel onder onze lezers zijn, die meenen, dat het maar beter zou zLjn. den man fos te later., dan de aan- leiding te laten voortbestaan, die hem er toe brengt, geen voedsel meer tot zich te nemen. Zulk een daad zou echter een groot ge- vaar met zich brengen. Indien het ..hongerstaken" leidt tot het verzachten of royeeren van straffen, wordt het dadelijk vrij algemeen toegepast. Wij hebben dat in Engeland zien bewij- zen. De vrouwenkiesrecht-gevangenen waren geregeld hongerstakers de gewoonte werd steeds meer algemeen. De Ieren en anderen volgden het voor- beeld. Maar zoodra de Engelsche regeering zich eenmaal niet heeft laten intimideeren, een- maal een Sinn-Feiner de gevolgen van zijn hongerstaken heeft laten dragen, was het uit met het hongerstaken. Wij vragen ons af: zou de Engelsche regeering dan niet verstandiger en humaner hebben gehandeld door dadelijk te weige- ren. zich door hongerstakers de wet te laten voorschrijven? ONGEREGELDHEDEN IN DE RESIDENTIE. Er was Vrijdag veel volk aanwezig op de Prinsengracht en omgeving te 's Gra- venhage, dat zich echter kalmer gedroeg dan de vorige avonden. Samenscholingen, De Bizon haalde zijn breede schouders op en antwoordde op onnoozelen toon: „Ik weet van niet, mijnheer Moulin en ik sta er even verbaasd over als u, want er was hier inderdaad een heel gezelschap er waren dames ook bij en ik wist niet be- beter ot zij moesten nog hier zijn. „Zeg, houd je nu niet van de dommen," hernam Moulin en zijn stem werd drei- gend. „Die bende: was hier, zij zijn geen vogels, dat zij de lucht in gevlogen ot wormen, dat ze onder den grand gekro- pen zijn. Wij' zijn door 2 deuren binnen- gekomen, dus als de bende weg is, dan moet er nog een derde deur zijn. Wijs onst die dadelijk, ot anders ga je mee naar de pretectuur." De Bizon wilde nog tegenstribbelen, want hij verried niet gaarne de klanten van zijn baas, maar Milloc viel hem in de rede: „En haast je wat. De heele bende is hier in huis; wanneer je hun den tijd laat om te ontsnappen, dan reken ik jou in als medeplichtige. Het gaat hier om een moord en ik denk toch niet dat je er plezier in hebben zoudt, naar het bag- no te gaan, om hun van dienst te zijn." Dit had op den Bizon de gewenschte uitwerking, want hij riep snel: „Neen, om den drommef niet. Het spijt mij voor hen, maar te. gaan wandelen met een kogel aan mijn been... wel bedankt, dat 's niets voor mij." werden zooveel mogelijk door de politic belet. Na at'loop der vergadering van de l.A.N.V. werd de Prinsengracht bij de Brouwersgracht en de 's Gravesandelaan afgezet en belet, dat bezoekers, die de vergaderzaal aan de achterzijde verlieten, op de Prinsengracht kwamen. Op de vergadering spraken o.a. Jo Meijer uit Amsterdam, die het bericht in de couranten tegenspraak, volgens het- welk Groenendaal zich vrijwillig laatvoe- den en mededeelde, dat zijn verdediger zijn voorloopige invrijheidsstelling zou vragen. In de omgeving van het vergaderings- gebouw werden hier en daar charges op ut menigt? gedaan, die sonis met steenen en dakpannen wierp. Op e/en Rereden agent werd vermoedelijk uit een geopend raam geschoten, waardoorj hij een schot- wond ooven den enkel bekwam. Verder werden verschillende personen licht ver- wond door sabelhouwen ot door het vuren. DE KWEST1E DER GEWETENS- BEZWAREN. Naar aanleiding van vragen in zake de mogelijkheid om voor per sonen, die gewetensbezwaren hebben tegen den millitairen dienst de gelegenheid te openen in stede daarvan anderen dienst te vervullen, welke niet gericht is op de mo gelijkheid om verplicht te worden hun even- mensch te dooden, wordt aan het Corr. Bu reau van bevoegde zijde medegedeeld, dat sedert 1917, zoodanige regeling ten onzent bestaat en dat Nederland daarmee, gezien de pogingen, welke thans in de Scandina- vische rijken worden gedaan, om deze moei- lijke materie wettelijk te regelen, ten deze een belangrijken voorsprong heeft gehad. Men verwees ons daartoe naar de leger- orders 1917, deel A, No. 99, wAarin de toen- malige Minister van Oorlog, Jhr. Mr. B. C. de Jonge, de gelegenheid geopend heeft voor hun, wier gewetensbezwaren door een comite van advies als zoodanig oprecht worden bevonden, om ter vervanging van hun verplichten dienst een vrijwillige ver- bintenis aan te gaan voor dienst, welke niet bepaald gericht is op strijd met de wa- penen en waarbij de betrokkene de verplich- ting op zich neemt een jaar langer te blijven dan den werkelijken dienst, waartoe hij zon- der de verbintenis gehouden zou zijn. Men wees hier op de vernlegingsdienst. in het bijzonder die van zieken en gewonden. Se dert 1917 dus bestaat in ons land voor elk- een met oprecht bevonden gewetensbezwa ren tegen eventueel dooden van den even- mensch, de gelegenheid om niet voor de uit- voering van dien plicht te worden gesteld. ROERING IN HET SCHEEPVAART- BEDR1JF. In, de Scheepvaartvereeniging „Zuid" (Rotterdam) is een crisis ontstaan door- dat de meeste veemen, stuwadoors en schuitenvoerders bedankt hebben voor het lidmaatschap, wegens de hooge kosten van de havenrcserve en werkloozenuitkee- ring. De heer Paul Nijgh heeft het voor- zitterschap neergelegd. EEN GEMEENTE IN MOEITE. Het gemeentelbestuur van Doetinchem heeft onder de aandacht van Ged. Staten gebracht, dat deze gemeente niet meer in staat is, in de kosten van haar huishou- ding naar behooren te voorzien. Als oorzaken werden genoemd: de kos ten aan onderwijs ook voor de omlig- gende plaatsenj de vele openbare werken dooi< de uitbreiding der gemeente, en door de vestiging van tabrieken; de womng- bouw, en de uitgaven voor werkloosheid. De gemeente vraagt 150.000 buitenge- wone bijdrage. Moulin vroeg weer: „Dus zij zijn hier nog in huis?" „Jat" „Waar?" „Boven." „In een kamer?" .,Op den zolder." „Maar hoe zijn zij hier vandaan geko- men?" „Door een kleine deur, die niemand ken- de buiten den baas en mij, maar het schijnt dat die kleine duivel van 'n Fifi er achter is gekomen." „Waar is die deur Weer aarzelde de Bizon om dit geheim van het huis aan de politie te verklappen, maar Milloc riep ongeduldig: „Kom, gauw wat" Toen ging hijt naar een hoek van het hoi en zei: „Hier." Hij wees naar een spijker, waarvan de kop even uit den wand stak. „Druk daar op." Moulin deed het. Zoodra hij den spijker in het gat terug gedrukt had, school een gedeelte van den steenen muur weg en er vertoonde zich een opening, groot genoeg om een man door te laten. Deze geheime deur verleende toegang tot een trap. Moulin keek eenigszins wantrouwig den Bizon aan en zei: „Je bakt ons toch geen poets he? Zij zijn daar?" „De5ge trap loopt regelrecht naar den zolder, zij kunnen zich nergens anders verborgen hebben." „Maar naar beneden?" Moulin had namelijk gezien dat de trap niet alleen naar boven, maar ook nog naar DRANKBEjSTRIJDING. Het gemeentebestuur van Amersfoorti heeft ingetrokken de jeerordening, welke tapverbod legde van /.aterdagmiddag tot Maandagmorgen 8 Uur, ook geldend voor societeiten' en hotels en slaande zoowel op bier en wijn als sterke drank. Kantonrech- ter en rechtbank hadden de verordemng verklaard strijdig te .zijn met de wet. Thans is ingevoerd een verordening wel ke op genoemden tijd sluiting voorschrijft. Er wordt echter algemeen dispensatie ver- leend, welke zal worden ingetrokken voor gelegenheden waai drankmisbruik voor- DE „ZWARTE LIJST." Te Purmerend is in de algemeene poli- tieverordening een bepaling opgenomen, krachtens welke uit de vergunningslokalen geweerd kunnen worden personen, die zich meermalen aan openbare dronken- schap schuldig maakten. Deze personen komenl dan op de z.g. „zwarte lijst" welke reeds een aantal nam en bevat. Eeniger hunner hebben nu als protest tegen dezen maatregel opzettelijk een be- keuring uitgelokt, teneinde uitgemaakt te zien ot de desbetreftende bepaling rechts- geldigheid bezit. DE TOESTAND. Tusschen Engeland en de Vereenigde Staten staanais dingen. over welke meDliever niet spreekt, maar z;oveei te meer denkt Ierland, het Verkond met Japan, de Schuld, schrijft. de N R. Crt De verge- ljjking, die Lloyd George bedacht, om Amerika van Engeland's goed recbt in Ierland te overtuigen, met den Amerikaan- schen strijd tusschen Noord en Zuid, heeft aan de overzijde van den Oceaan maar weinig weerklank gevonden, omdat het geval anders lag. Ierland is immers even- eens in Noord en Zuid verdeeld, maar Engeland stelde zich als derde en dwingende macht partg ten gunste van een van beiden. Het incident met admiraal Sims, van Washington uit alleen naar het uiterljjk behaudeld als een ii breuk op de krjjgs- tucht, bewees ten overvloede dat goedpraten van het oude Engelsche standpunt in Amerikaansche ooren niet aangenaam klinkf. Gelukkig is men nu ten aanzieD van Ierland zoo ver, dat de Valera niet meer lichtvaardig kan denken over een hot afslaan van de unvestokpn hand, al n^emt hjj haar niet zonder meer aan, in het besef dat hjj be- dachtzaamheid mag stelien tegenover een gebaar, dat niet geheel spontaan lijkt, maar uit deugdelijke beweegreden te verklaren is. De Schuld kan in deze tijden van finan- cieele zorg tot later blijven rusten, maar het bondgenootschap met Japan is zoo actueel, dat men te Londen geen andere keus had dan het voorloopig voor drie maanden te verlengen. tot tijd en wijle over de defini- tieve verlenging beslist kan worden. Het verbond is zoo hjj uitstek rjjkszaak, dat die verlenging haar beslag niet kan krijgen, zonder dat de dominions erin ge- kend worden. Canada deelt in het Ame rikaansche standpunt, dat hot verbond, hoe men het ook inkleede, voor Amerika den onaangenamen kant behoudt van een versterking van Japan's macht en aanzien, en Australia en Nieuw-Zeeland wenschen ook zijn bernieuwing niet, omdat zij, even- zeer als Amerika, in Japan een mededinger in de Stille Zee zien. die men zich moeieljjk beneden voerde. „Daar is een kelder, die nooit gebruikt wordt, want hij loopt telkens onder water," antwoordde de Bizon, de deur van dien kelder is dichtgemetseld." Moulin gat de lantaarn aan een van zijn agenten en beval hem: „Ga eens kijken ot dat waar is." De man daalde slechts eenige schreden de trap af en kwam na een minuut te rug, met de mededeeling, dat de Bizon de waarheid had gesproken. „Dan naar boven, mannen," sprak de inspecteur, ,,ons wild is daar, op jacht." „Maar," zei Milloc, ,,her is een wild dat van zichtf at zal bijten, dat zeg iW je vooruit. Zijn jelui gewapend?" Iedere agent haalde een pistool uit zijn zak" „Uitstekend." Hij stelde zich aan het hoofd van de kleine politiemacht erf klom vlug de trap op. Op het derde en laatste portaal geko men bekeek hij nauwkeurig den grand, die zeer vuik en door een dikke stoflaag bedekt was en in dat stot bnderscheidde hij duidelijk verscheidene voetstappen, waaronder ook die.' van vrouwen. De Bizon had dus waarheid gesproken, de bende moest op den zolder zijn. Daarvan was de deur gesloten en Mil loc achtte het overbodig in naam der wet te sommeeren, dat men die deur zou openen. Zij was echter van ruwe (planken ge- timmerd en op een plaats sloten die pian- ken niet geheel aan, maar was er een naad tusschen geoleven, groot genoeg dat men er de hand door steken kon. Meer was niet noodig, Milloc stak zijn hand in die opening, rukte met al zijn ENGELAND WENSCBT DEN 8-UREN- DAG NIET. Bij de besprekingen over de arbeids- conventie van Washington, zei minister Macnamara in het Lagerhuis, dat er voor- gesteld was om een schrij ven te zenden aan den Volkenbond te Gfmeve, om een bijzondere conference bjjeen te roepen, ter bespreking van de mogelijkheid om aan de overeenkomst voor den arbeidstjjd grootere elasticiteit te geven, waardoor zij beter toepasselpk zou zijn voor de Britsche industrie. Minister Chamberlain verklaarde, dat het bekrachtigen der overeenkomst van den acht-uren-dag met reeds gesloten over- eenkomsten tusschen patroons en arbeidars in verschillende Britsche industrieeo in strijd zou zijn en dit gevaar kon het land thans Diet loopen. Verder kon aan al de bezwaren der Washington-conferentie niet tegeraoet worden gekomen, daar eenige der grootste industrieele volken er afzijdig van stonden. Hjj verwierp met nadrnk de bewering, dat de Britsche regeering den Volkenbond niet welgezind was. De regeering had kracht en de plank brak doormidden, waar- na hij eerf gat in de deur maakte, groot genoeg om een man door te laten." „Jongens", zeide hij' tegen de agenten, „het hoi is open, wie zal de eerste zijn om er in te gaan?" Vol ijver rfepen alien gelijktijdig: Toch was het een levensgevaarlijke on- derneming voor hem, die het eerst hier zou binnendringen, maar deze mannen wa ren als soldaten op het veld van eer; de misdadigers die hen beloerden, verborgen in de duisternis, het mes in de hand, dat was de vijand; de strijd tegen dit uitvaag- sel, dat de maatschappij in voortdurend ge vaar bracht, was de plicht, de heil ge plicht. Milloc alleen aarzelde. Nu alien zich beschikbaar stelden, zou hij een man voor dit werk moeten aanwijzen en de noodzakelijkheidl zulk een keuze te moeten doen wekte een groot verantwoor- delijkheidsgevoel bij hem op, want hij be dacht, dat waarschijnlijk al die mannen getrouwd, vaders van1 gezinnen waren en dat zijn bevel dus een vrouw tot weduwe, kinderen tot wezen kon maken. „Jongens," hernam hij„ ,,de 3 schurken die hier binnen zijn zullen geen kwarticr geven aan den vermetele die zich het eerst hierbinnen wagen zal. Heb jelui daar goed over nagedacht?" Niemand antwoordde. „Het gevaar is er nog des te grooter door, omdat men zich niet zal kunnen verdedigert op het oogenblik dat men door dit gat kruipt," hernam Milloc, „want daar heelt men zijn beide handen bij noodig." „Dezelfde stilte dezelfde koeibioedigheid en vastberaden trek op de gezichten van deze 10 mannen. Wanneer ik er zelt niet doorkr,uip,f ging Milloc weer voort, „dan is het omdat tot bondgenoofc kan maken. Wordt het verbond echter niet vernieuwd, dan is dat een hateljjke daad tegenover Japan, dubbel hateljjk, omdat men er een vriend mee af zon wijzeD, wiens hulp door de verzwakking van Rusland en Duitschland minder betee- kenis heeft gekregen, vlak nadat hij in den grooten oorlog zijn bondgenootschappeljjken plicht, door de expeditie tegen Kiao-tsjou, trouw is nagekomen. Hit de moeiljjkheden zoekt de vjjkscon- ferentie te Londen den uitweg. De Daily Chronicle heeft er eergisteren op gezinspeeld, in weike richting Japan en Amerika zouden samengebiacht worden door bemiddeling van het Britsche rjjk, niet tot een formeel verbond, waartoe men de Ver. Staten mis schien niet kan overhalen, maar tot een ongeschreven drievoud'ge entente, die ook verhinderen zou dat Japan, uit octgoocheling en wraakzncht andere, nieuwe vrienden zocht. Andere bladen melden, dat Japan zich onderhands reeds tot toetreding bereid heeft verklaard en dat er nu in Amerika in dezelfde richting invloeden aan het werk zjjn. Deze oplossing zou het voordeel hebben, dat zij de vernieuwing van het bondgenoot schap met Japan voor Engeland in den ouden vorm onnoodig maakt. Bovendien zou de nieuwe entente voor den Grooten Oceaan tot ontwapening ter zee kunnen leiden en in zoover evenwjjdig loopen met de plannen van Amerika. Daarmee zou dan, zoo meent men, de vrede van de wereld verzekerd zijn, daar ook Europa niets te vreezen zou hebben, zoo lang de grootste mogendheden niet elders in conflict gewikkeld worden. Zoo zien wjj overal in de wereld nieuwe groepeeringen zich in plaats van de oude ontwlkkelen, waarmee men eens voor altjjd zou breken door de staten als broeders in den Volkenbond te vereenigen en daardoor een werkeljjken viede te verzekeren. Wat wjj nu zien, is echter niet de ware vrede. Het is de vrede, waarvan Clemenceau sprak, toen hjj met wjjziging van een bekend woord van v. Clausewitz*) zeide, dat wde vrede de voortzetting is van den oorlog met andere middelen". altjjd gewenscht de doeleinden van den Bond te bevorderen, maar als de Bond niet altijd aan de aanvankeljjke verwach- tingen had kunnen voldoen, was dat niet de feut van de Britsche regeering. DE RIJKSTE MAN UIT DE PALTZ. Enkele dagtn geleden stierf te Diedesheim in de Paltz het gewezen lid van den Beierschen rjjksraad Frans von Buhn, de rjjkste man uit de Paltz. Von Buhn had van talrijke familieltden. o.a. van zijn vader, die nationaal liberaal was, een groot aantal wjjnbergen en evi-neens een groot vermogen geevfd. Von Buhn heeft geen rechtstreeksehe bloedverwanten nagHatrn, en du zal 70 pCt. van zjjn enorm ver mogen aan het rjjk overgaan, dat daarvan op zijn beurt weer 10 pCt. aan Beieren zal moeten afstaandit alles volgens de jongste wet op de erfenisseD. VALSCHE MUNTERS AANGEHOUDEN. De Weensche politie heeft een bende valsche munters aangehouden, die er in was geslaagd ongeveer 600.000 kronen in Tsjecho-SlowaakschehoDderdkronenbiljetcen onder te brengen. Onder de gearresteerden bevirdt zich dr. Julius von Sheczaras, universiteitsprofessor te Boedapest. EEN PALESTIJNSCHE STRUIKROOVER DOODGESCHOTEN. De //Times"-correspondent te Jerusalem meldt. dat de bereden Palestijnsche politie den beruchten struikroover Nimr Jubran heeft neergeschoten, die na uit de gevaDgeris te Acre te zijn orstsnapt, waar hjj de voltrekking van de doodstiaf af- wachtte met een bende vogelvrjj ver- klaarden de Phoenicische heuvelen nabij de Syrische grens onveilig maakte. De andere leden der bende werden gewond en uit elkaar gedreven. HET TERUGTREKKEN DER AMERI KAANSCHE BEZETT1NGSTROEPEN. Volgens een bericht uit New-York heeft president Harding plan de Amerikaansche troepen, onmiddeljjk na de onderteekening van den nu spoedig te verwacbtr n at'zonder- ljjken vrede met Duitschlacd, uit het Rjjn- gebied terug te trekken. De Amerikaansche troepen in het brugeehoofd van Coblenz zullen door Fransche worden vervangen. HET DRANKVERBOD IN AMERIKA. Na een heftig duel tusschen „natten" en „drogen" heeft het Amerikaan(sche Huis van Afgevaardigden met 250 tegen 98 stem- men een wetsontwerp aangenomen, waar bij het voorschrijven, van bier aan zieken verboden wordt. De afgevaardigden gin- gen tijdens het debat elkander verwoed te lijf. Afgevaardigde Kahn uit Califomie riep o.a. tegen zijn tegenstanders: „De leden1 van dit Huis, die voor het drankver- bod gestemd hebben drinken meer borrels in een week dan ik in een heel jaar." GEHEIMZINNIGE BRANDEN IN SCANDINAVIE. Te Kopenhagen en andere plaalsen in Denemarken, evenals in de andere Scandi- vische landen zijn, den laatsten tijd zeer ernstige branden uitgebroken. Men vermoedde reeds dat kwaadwillig- heid hierbij in het spel was. De Deen- sche politie is thans in kennis gesteld van een aantal geheime documenten, welke door de Finsche politie gevonden zijn en waaruit zou blijken, dat de branden het werk zouden zijn van communisten. ik alle draden van het onderzoek naar deze zaak in handen heb en ik mijn leven dus niet noodeioos in de waagschaal mag stel ien." Eenklaps riep een der agenten uit: „lk zal gaan." „Jij, Bertan?" „Ik heb geen ouders meer en kind noch kraai in de wereld, terwijl alle kameraden hier huisvaders zijn." Bertan was 25 jaar oud, klein en mager, maar met spieren> als van staal. „Brave jongen/' zei Milloc, terwijl hij hem op den schouder klopte, „Is je p:stooi geladen?" „Ik ben gereed, mijnheer Milloc, help mij maar even er door te klimmen." „Vooruit dan". Hij hiet den agent op ter hoogte van het gat, waar Bertan eerst het hoofd doorheen stak en zijn eenen arm, gewapend met het pistool, waarna hij trachtte met zijn oogen de duisternis te doorboren. Het was een angstig oogenblik. Doodsche stilte heerschte er en alle agenten, keken, in ademlooze spanning toe, want zij verwachtten niet anders dan dat de m.sdadigers ais tijgers op_ den agent zouden aanvliegen om hem met hun mes- sen te verscheuren. Maar niets bewoog zich. „Ik zie niets, ik hoor niets," fluisterde Bertan, na even gewacht te hebben. ben. Toen kroop hij voorzichtig door het gat en liet zich aan den anderen kant van de deur neergfijden. Een andere agent, met de lantaarn in de eene, het pistool in de andere hand, kwam voor het gat, gereed om Berton te beseher- men als hij mocht worden aangevallen. (Wordt vervolgd). CO U RANT. jjMaar,,.,/' Teavrn w*n«\*L. UlCTmMwmyg p fiiiiwWTMBaBBMBaiMnassaiicHiwawiiiiMPicgmaBmiaaa komt. - r. De oorlog is de voortzetting van de politiek met andere middelen.

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1921 | | pagina 1