mi si a MS tfa
ALGEMFEN NIEUWS- EH ADVERTENTIEELAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEhEH
No 7146. Woensdag 18 Mei 1921.
69e Jaar gang.
SEMEIIT1BAAB.
STB1JB TEGBH MISBMB.
jgfflg
m
mm
B I NNENLAND.
FETJILLETON.
BUITEN LAN 0
-mm
n|«UblllEalil' HlfaWlS v fea
EEN GESCHENK AAN PRINSES
JULIANA.
Vol,yens een mededeeling in 'net plaatse-
lijk weekblad „De Scheveninger", gewerd
Prinses Juliana op haar 12den verjaardag
een eigenaardig geschenk, dat door haar
dankbaar werd aanvaard. Twee kleine
Scheveningsche jongens, de broers Jacob
en Leen Korving, resp. 7 en 6 jaar oud,
hadden ook vernomen, dat de hond van
Prinses Juliana onlangs dood gevonden
werd in de duinen. Bij hen had een btal
weken geleden de poes kleintjes gekregen
en zij vioegen nu aar. hun moeder, of ze Ju
liana op haar verjaardag een jong poesje
mochten brengen. De moeder vond de idee
aardig, doch durfde niet meewerken aan de
aitroering. De knapen hielden echter zoo
aan, dat zij toegaf.
Op den Zaterdagmorgen van 30 Ai
togen beide jongens ieder met een poesje
er op uit. Aan den Ruigen Hoek gekomen
werden zij vriendeiijk door het personeei
ontvangen en in de wachtkamer toegelaten.
Een hofbeambte onderrichte hen, hoe zij zich
moesten gedragen. Zij werden daarna tot
de Prinses toegelaten en boden vriendeiijk
hun poesjes Juliana aan, die het heei aardig
vond. De Koningin kwam ook nader en
vond het erg leuk, dat die lieve poesjes de
Prinses juist op haar verjaardag werden ge-
bracht. De jongens kregen een bedankje en
ieder een portret van Juliana en kwamen
verheugd thins.
TWEEDE KAMER.
Vergadering van Vrijdag.
De beraadslaging over de grondbelas-
ling wordt voortgezet.
De heer Wintermans (r. k.) vraagt m-
lichtingen over de weijking van arokel
4 met betrekking tot het begrip verkoops-
waarde.
De heer Oud (v. d.) wijst erop, dat het
amendement-Braat (aftrek van hvpothe-
ken tot een maximum van 115000 van de
belastbare waarde) tot misibruiken aanlei-
ding kan geven. Spreker vreest van het
amendement-Treub (waardebepaJing op
grond van eigen aangifte) administrative
rompslomp.
De heer J. ter Laan (s. d.) steunt het
amendement-Treub, omdat het z.i. ver-
eenvoudiging zal brengen.
De heer De Wijckerslooth (r. k.) merkt
op, dat bij aanneming van het amende
ment-Treub het ontwerp zal moeten wor
den omgewerkt.
Minister de Vries houdt vol, dat eigen
aangifte meer administratieven omslag zal
geven. Spr. ontraadt daarom het amen
dement-Treub. Hi] neemt het amendement-
de Monte Verloren, om de verkoopwaar-
de vast te stellen op het gemiddelde der
koopprijzen van het laatste jaar voor de
vaststelling en niet op het gemiddelde der
laatste 5 jaren, over, evenals de redac-
tieverbetering, voorgesteld door den heer
de Groot. Spr. verklaart het amendement-
Braat onaannemelijk. Het amendement-
Teenstra, dat verschillende eigendommen,
die te zamen een bedrijt vormen, wil be-
schouwen als een eigendom, zou groot6
practische bezwaren opleveren.
De heer Braat (PL B.) neemt het amen-
dement voorloopig terug.
De heer Win,termai*s dient een amende-
ment in, om de waarde te bepalen in
verband met de oogenblikkelijke bestem-
ming van het goed.
De minister ontraadt dit amendementj
dat hij overbodig noemt.
Het amendement-Treub wordt verwor-
pen met 41 tegen 36 stemmen.
Het amendement-Teenstra woildt ver-
worpen met 58 tegen 19 stemmen.
Het amendement-Wintermans wordt aan-
genomen met 39 tegen 37 stemmen.
Het amendenv nf-de Monte Verloren, om
bij de waardebepaling van gebouwde
eigendommen tijdelijke toestanden buiten
rekening te laten, wordt verworpen met
45 tegen 28 stemmen.
Art. 6, betreffende belasting van open-
bare wegen in particulier bezit wordt ver
worpen met 62 tegen 12 stemmen.
MAKELAARS.
De Minister van Justitie heett een voor-
stel ingediend tot wijziging van het Wet-
boek van Koophandel, strekkende om de
makelaardij vrij te maken en het verbod
aan makelaars om eigen handel te drijven
op te heffen.
In 1868 is reeds een dergelijk voorstel
gedaan door Minister Wintgens, en nu
heeft Minister Heemskerk het weder op-
genomen.
T evens
„Daar schaam ik me niet voor. Het
bagno, daar komt men van terug, inaar
door de kiekeboe van Chariot te kij-
ken; dank je, niets voor rnij."
De weduwe Vollard riep vol verachting
uit:
„En dat wil 'nman heeten."
„'tls ook wat, de kiekeboe van Char-
lot", zei Fifi, „zooiets kunnen ze je toch
altijd maar eens lappen."
,,Dat zeg jij, omdat je nog geen zestien
jaar bent, kwajongen", beet Lesage hem
toe.
Ook vnouw Handel en Alliette waren
woedend over de weigering van Lesage.
„Zoo'n mooie zaak!'' riep eerstgenoemde
uit, „en die zoo juist van pas komt, want
we hebben geen sou meer in huis. O!
als ik een man was!"
#,En jij, Micaud?" vroeg vrouw Vol
lard aan deze, „hoe denk jij er over
,,Precies zooals Lesage, die ouder en
wijzer is dan ik. Zegt hij neen, dan zeg
ik ook neen."
Vrouw Vollard sloeg met de vuist op de
tatel.
■De heele zaak is verloren!" riep zij
uit. „Bah! wat kerels! Geen knip voor
de neus waard."
Eenklaps zweeg zij en luisterde met ver-
ontrust gezicht toe.
De guillotine, aldus genoemd naar
Chariot, zooals destijds de beul heette.
zal de makelaardij in onrpe-
rende goederen wetke het Wetboek van
Koophandel formeel niet kent, geoor-
ioofd worden.
EEN DRAADLOOS TELEFOONGESPREK
OVER DE N0ORDZEE.
De ..Times" maakt melding van een zeer
belangwekkende proefneming op het ge-
bied van draadlooze telefonie, welke het
blad met medewerking der Marconi Com
pany heeft gehouden tusschen Zandvoon
tn Southwold. De journalisten hielden een
gesprek van vijftig minuten, dat een vol-
komen succes was. Zij konden elkaar zon-
der moeite verstaan. Het gesprek werd ge-
voerd over een afstand van 125 zeemijlen.
Tot dusver was het bij draadloos-telefo-
nische gesiprekken noodig, dat de eerste
spreker afmaakte, wat hij te zeggen had en
dan over te schakelen van den verzenden-
den stroom naar den ontvangenden, al-
vorens te kunnen luisteren naar het bin-
nenkomende gesprek. Dit was tijdroovend
en Iastig en maakte een geregeld gesprek
ondoenlijk. Dit is niet alleen niet meer
noodig, maar er is een schier volmaakt
toestel, waardoor het niet meer noodig is
het oog te houden op het instrument voor
oproepingen, dnch men een draadloos sta
tion kan opschellen, evenals een gewone
telefoon.
Het heele station te Southwold bestaat
uit twee gebouwtjes, die enkele honderden
meters van elkaar staan. In het eene staan
de toestellen, waarin men spreekt, in het
andere de electrische kraohtbronnen.
De Rotterdamsche correspondent van de
„Times", die aan den Nederlandschen kant
'sprak, deelde mede, dat het verzendstation
een hut was op een duin dicht bij Zand-
voort. Hij roemt den eenvoud van de proef
neming. Hij luisterde naar een korte mede-
deeling over den stand van zaken in En-
geland en herkende onmiddellijk de wijs
van „Tipperary", toen zijn Engelsche col-
lega begon te fluiten.
De Marconi-maatschappij heeft zich tot
taak gesteld, de wereld te omringen met
draadlooze telefoonstations.
EEN MINISTER-CRISIS.
Vrij onverwacht is de behandeling van
het nieuw ontwerp voor de grondbelas-
ting opgeschort. Nadat verschillende;
amendementen op artikel 7, die het be-
ginsel van het ontwerp betreft en die door
„Een rijtuig", fluisterde zij.
Allen hoorden het geratel van wielen
op de straatsteenen en luisterden even
angstig als vrouw Vollard.
Een rijtuig in deze achterbuurt, in deze
armzalige straat slechts bewoond door be-
delaars en dieven, dat was iets ongewoons
en iets dat hun weimg goeds voorspelde
Het geluid naderde meer en meer en
hield toen eenklaps op.
Lesage sprong eenklaps op en fluisterde:
Het blijft hier staan, hier, voor onze
deur."
En zijn zuster voegde er bij:
„De politie".
Dit woord joeg alien een rilling door
de leden, zij bleven roesrloos staan en
luisterden dan met ingehouden adem, maar
men hoorde niets anders dan den regen,
die tegen de ruiten kletterde en de ruk-
winden, die om het huis gierden.
Alleen Fifi bleef kalm.
Hij had een stuk worst in een papier
gevonden en zat daar op den grond in
een hoek lekker van te eten.
Eensklaps riep hij:
„Domkoppen
Lesage keerde zich heftig tot hem
„Wat zeg je?"
„Ik zeg dat jelui domkoppen zijn, her-
haalde Fifi bedaard terwijl hij voortging
met kauwen. ^Wanneer het de politie
was, denk je dan, dat zij zoo gek zou zijn
om met een rijtuig te komen en ons op
die manier vooruit te waarschuwen? Zoo
stom zijn ze daar niet."
„Hij heeft gelijk," zeide Alliette. „Dat
rijtuig kan niet voor ons zijn.'
Nauwelijks had zij uitgesproken ot er
werd op de deur gebonsd.
Lesage en Micaud sprongen op, gre-
den Minister waren afgewezen waren ver
worpen, is toen Mr. Dresselhuis stemming
vroeg over dat artikel dit verworpen met
39 tegen 36 stemmen. De Minister De
Vries vroeg toen schorsing der beraad
slaging. Het is nog niet bekend of dit
Kamer-votum aanleiding zal geven tot
heengaan van den Minister ot verdere
gevolgen. Sommigen achten dit niet ge-
heel buitengesloten, terwijl dit van andere
zijde betwijfeld wordt.
DE ZEGELWET.
Het Voorloopig Vey.iag der Tweede Ka-
mer is icrschenen hetiwetsontwerp tot aan-
vuliing en wijziging der Zegelwet 1917.
Ter.vijl vele leden zich bij de strekking
van dit wetsontwerp, ook uit de zegelbe-
tasring. der blijvende versterking van
s Rijks middelen een 'hoogere opbrengst te
putten, konden nederleggen, hadden andere
leden tegen de thans voorgestelde aanvul-
ling der Zegelwet ernstig bezwaar. Van her
publiek kan nauwelijks worden gevergd, dat
het voor allerlei dagelijks voorkomende
transacties zegels bij de hand heeft. Het
thans, naast de vele reeds aan zegelrecht
onderworpen stukken onder het bereik Ger
Zegelwet te brengen der in 't dagelijks
verkeer zoo menigvuldig voorkomende
stukken, als bewijzen van opslag, volg-
oriefjes, vrachtbrievp bewijzen van dek-
king van vervoerde g'tederen en dergelijke.
zal de overtreding der Zegelwet, thans
reeds op niet onaanzienlijke schaal voor-
komend, doen toenemen en aan het prestige
dier vet scliade doen. Hiermede werd op-
nieuw de vraag gesteld, of niet toegestaan
kan worden voor de voldoening van het
zegelrecht. postzegels te 'oezigen. Van an
dere ziide werd hiertegeti als.bezwaar aan-
gevoerd. dat daardoor het optnaken van een
hehoorlijke rekening van het postbedrijf on-
mogelijk zou gemaakt worden. Verscheidene
leden drongen er op aSn, dat althans zegei-
lxiekies zouden worden uitgegeven.
Nog werd de vraag gesteld, of het juist
is, de .prichting.eener rechtspersoonlijkheid
bezittende vereeniging wel met een zegel
recht te belasten, doch de oprichting van
stichtingen niet.
DE ZEEUWSCHE LIJN.
nen zoo spoedig mogelijk het voor dezen
dienst passende karakter van expresf-trei-
nen zullen verkrijgen?
Vragen van den heer Polak aan den
Minister van Waterstaat:
To; Is het Z. E. bekend, dat de trei-
nen, die vefbinding geven met het ver-
trek der stoomschepen van de Maatschap-
pij „Zeeland" uit Vlissingen, tusschen Roo-
sendaal en Vlissingen stoppen aan alle
stations# waardoor de reis van Amslter-
dam en andere plaatsen naar Vlissingen
veel langer duurt dan noodig is, onge-
acht nog een oponthoud van meer dan
een half uur te Roosendaal?
2o. Is het Z. E. bekend, dat de trein,
die na aankomst van genoemde stoom
schepen van Vlissingen naar Amsterdam
loopt, tusschen Roosendaal en Rotterdam
stopt aan alle stations, terwijl er bovendien
een langdurig oponthoud te Rotterdam
D. P. is, zoodat de reis veel langer duurt
dan noodig is?
3o. Acht Z. E. het noodig en nuttig,
dat, terwijl eenerzijds het Rijk zich belang-
rijke offers getroost om de ,,Zeelanit"
door een moeilijk overgangstijdperk te
helpen, anderzijds de Nederlandsche spoor-
wegen blijkbaar alles doen om het rei-
zen met de stoomschepen dezer maat-
schappij voor reizigers uit de noor.de-
lijke helft des lands vrijwel onmogieiijk
te maken?
4o. Acht Z. E. dit in overeenstemming
met de in de Staten-Generaal van Regee-
ringswege atgelegde verklaring van den
wil tot het behoud dezer lijn voor Vlis
singen?
5o. Zoo neen, is Z. E. dan bereid te
bevorderen, dat de desbetreffende frei-
pen elk een m£s en wachtten, met on-
heilspellend gelaat.
De vrouwen plaatsten zich achter hen,
bleek, hijgende, de oogen strak gericht
op de deur, die dadelijk kon worden in-
getrapr, waarop een bloedige vechtpartij
zou moeten volgen.
Fifi haalde zijn schouders op en liet
zich in zijn maaltijd niet storen.
„Komaan," zeide hij spottend, „de hee-
ren zijn wel zoo beleefd, dat zij kloppen
en zij wac'nten zelts tot hun zal worden
opengedaan, in plaats van den deur in te
trappen, dus....,."
Maar hij kon niet voortgaan, want een
hevige stoot deed de deur openspringen
en een ruwe mannenstem klonk:
^Jeemt mij niet kwalijk, dat ik zoo
maar binnenkom, maar ik houd er niet van
te wachten."
Als bij tooverslag was all? angst ver-
dwenen en met een juichkreet klonk van
aller lippen:
„Soufflard
„In eigen persoon."
Het was inderdaad de hoofdman, die tot
zijn bende terugkeerde.
Hij wendde zich het eerst tot de vrou
wen, nam zijn pet af en zei;
.kjMijn eerste groet voor de dames."
En hij maakte een buiging, zooals men
dat gewoon is in de danshuizen van de
Batignolles.
„Soufflard," mompelde vrouw Vollard,
„prachtig, dat is een kerel en nu hij er
is, behoeft de zaak Renault nog niet te
worden opgegeven."
wDit is dus Soufflard," zeide Alliette,
terwijl zij den ber|uchten bandi.et met
oogen vol bewondering aankeek.
Zij was pas eenige weken geleden met
DE TOESTAND.
1 Het is alsof db magnetische storm, die In
j het einde der vorige week groote ontredde-
ring veroorzaakte in de telegrafische ge-
i meenschap tusschen Engeland en het vaste-
i land, ook den brozen draad tusschen Lon-
den en Parijs heeft doen knappen. Lloyd
George nam de laatste vergadering van het
parlement voor het reces te baat, om in het
npenbaar eenige dingen over Opper-SileziS
te zeggen, die zijn Franschen oorlogsbond-
genooten zeer onaangenaam in de ooren
hebben geklonken. Briand is hoewel hij geen
parlement bij de hand had om zijn hart te
luohten, toch in de openbaarheid gevlucht",
door Zaterdagmiddag voor buitenlandsche
journalisten verklaringen af te leggen over
de Fransche politiek ten aanzien van Opper-
Silezie. waarbij hij evenmin op zijn mondje
gevallen bleek. De tegenstelling tusschen
de Engelsche en de Fransche politiek ya?
als een diepe, breede kloof. Lloyd George
zeide Vrijdag in het Lagerhuis vrijwel tot de
Duitschers, dat zij in Opper-SileziS hun
gang konden gaan tegen de Poolsche op-
standelingen, als de jamboel daar voort-
duurde. Briana geeft, met andere woorden,
hetzelfde te verstaan wat een van zijn csol-
!ega's*eenige dagen te voren had gezegd:
dat het binnenrukken van Duitsche troepen
in Opper-Silezie voor Frankrijk een casus
belli zou zijn. waarop het onmiddellijk met
een opmarsch in het Westen zou antwoor-
,den. Dit zoo zijnde, acht Briand het noodig
'aan Lloyd George's woorden een andere 1n-
terpretatie te geven dan zij niet alleen In
Engeland en Duitschland. maar ook in
Frankrijk (getuige de verontwaardiging
zij wekken) gevonden hadden. Op de vraag
wat er gebeuren zou, indien Engeland de
Duitsche regeering eens machtigde om het
gebied van de volksstemming binnen te ruk-
ken, antwoordde Briand, dat er niet de min-
ste reden is, om aan te nemen, dat Lloyd
George dat heeft widen zeggen. Hii heeft.
vervolgde hii, een uiteenzetting gegeven
van het Engelsche standpunt, zooals ik dat
tegenover de Fransche Kamer zal doen van
het Fransche. Het is echter duidelijk, dat
indien Lloyd George erover dacht zulk een
madrtiaing te verleenen, hij eerst met de
Fransche regeering overleg zal houden. Wat
Lloyd George dus heeft widen zeggen, Is
dat de taak der ^eadieerden door de onlus-
ten in Opper-Silezie sterk is bemoeiliikt en
dat men de Polen zichzelven geen recht mag
!a+en verschaffen. Dat was een uitstekende
stelling, maar zij gold evenzeer, wat de
recbtverschaffing betrof, voor de Duitschers.
Zoo stonden de zaken Zaterdagmiddag
Briand's wenk aan Lloyd George was dui
delijk: de eendracht tusschen ons kan, zii
het met kunst- en vliegwerk, alleen in stand
gehouden worden, indien gij erin toestemt,
dat iiw overijlde woorden uitgelegd worden,
geliik ik heb aangegeven. Middelerwijl had
de Engelsche regeering echter de rede van
Lloyd George verwerkt tot een nota aan de
Fransche regeering en daarin Briand ver-
zocht, onverwiild voor een conference te
Boulogne met Lloyd George samen te ko
men. Briand anfwoordt met een nota in den
geest van zijn uiteenzetting tegenover de
iournalisten en bedankt voor de samen-
komsf, zoolang hii geen gelegenheid heeft
gehad met het Fransche parlement voeline
te krijgen. Gevolg is, dat de twee eerste
ministers elkaar waarschijnliik pas Zondag
zullen ontmoeten. Een week lang kan de
magnetische storm dus vooral in de Fran
sche pers voortwoeden en de vriendeliike
zon der goede verstandhouding tusschen En
geland en Frankriik door zonnevlekken ver-
duisterd worden. Men kan het conflict van
Micaud getrouwd en in de bende opge-
nolmen, waamajar de hoofdman, zooals
men weet, in geruimen tijd niet had om-
gekeken, zoodat zij hem nog niet gezien
had.
Lesage was buiten zichzelt van vreug-
de, nu hij zijn hoofdman weerzag, maar
veel fninder veilheugd toonde zich Mi
caud, die de bewonderende blikken, wel
ke zijn vrouw den bandiet toewierp, ter-
stond had opgemerkt.
Soufflard was verte van mooi, maar
de matte bleekheid van zijn tint, de uit-
drukking van ontembare vermetelheid, die
de meest naar voren komende trek in zijn
uiterlijk was# de hooghajrtige koelbloe-
digheid van zijn blik, waarin icgtlijk de
zekerheid van succes en de ve.rachting
van het gevaar lagen, sicmpelden hem tot
een merkwaardig type, dat, gevoegd bij
den roep, die van hem uitging als een
held in de misdadigerswereld, zeer ge-
schikt was om indruk te maken op een
vrouw als Alliette.
Lesage schonk voor zijn hoofdman een
glas wijn in en terwijl hij hem dit over-
handigde, zeide hij:
„Zeg eens, Galgenaas, je moet goed bij
kas zijn, om zoo maar in een karos te
kunnen rijden."
„Galgenaas is altijd goed bij kas", sprak
de bandiet, terwijl hij het glas in een teug
uitdronk, „en hij zal nooit krimp hebben,
daar zorgt hij wel voor."
„Dat is waar!" riep Lesage uit. „Zelfs
op het bagno had hi] altijd achterwielen
in voorraad."
„Een man die zichzelf te respecteeren
weet, mag niet piatzak zijn", hernam Gal
genaas en daarbij keek hij Alliette aan
op een wijze, die Micaud van woede deed
opvattingen tusschen Lloyd George en
Briand als een incident beschouwen, dat
alle kans heeft, om bij een persoonlijke ont-
moeting bijgelegd te worden. De Daily Te
legraph effent er reeds den weg voor, door
Briand toe te geven, dat Lloyd George t
bedoeld kan hebben, aan het Duitsche ieger
vergunning te geven, om tegen Korfanty op
te treden. Maar dan blijft toch nog altijd
een diepgaand verschil bestaan tusschen
Engeland en Italie eener- en Frankrijk an
derzijds over de definitieve regeling van de
grens in het Opper-Silezische stemgebieci,
die dringend noodig is, als Europa eindelijk
tot rust wil komen. Met de letter van het
tractaat van Versailles alleen komt men er
niet, want zoowel de Engelschen als de
Franschen beroepen er zich op tot onder-
"steuning van hun standpunt. Engeland legt
nadruk op wat er in het tractaat van Ver
sailles staat over het rekening houden met
de geografische en economische ligging van
de verschillende plaatsen. Frankrijk op het
feit, dat het stemmenaantal van elke ge
meente in dat tractaat als maatstaf van be-
oordeeling aan de geallieerden wordt mee-
gedeeld. Engeland wil twee behoorlijk af-
geronde Duitsche en Poolsche gedeelten,
Frankriik ziet blijkbaar niet op tegen het
samenstellen van een lappendeken met in-
en exclaven. De hoop, dat men tot een re-
delijk compromis komt, moet in deze om-
standigheden gevestigd zijn op de bemidde-
ling van Amerika. dat. nu het weer een i er-
tegenwoordiger in den Oppersten Raad
heeft geen rechtstreeksche belangen heeft,
die het weerhouden om zonder hartstocht
tusschen beide partijen een middenweg te
wijzen.
EEN NIEUWE UNIFORM VOOR DE
VROUWELHKE POLITIE-AGENTEN
IN ENGELAND.
Naar de Times meldt, zal na Pinkste-
ren de uniform van het vrouwelijke poli-
tiecorps, de Women Police Seijvice, in
Engeland worden gewijzigd en het corps
ook een anderen naam krijgen. Het corps
werd in 1915 uit eigen nriddelen opge-
richt en leverde toen ongeveer 1000 vrou
welijke helpers in de munitiefabreken aan
de regeering. Voortaan zal het Women's
Auxiliarv Service heeten. De uniform zal
haar blauwe kleur blijven behouden er\
ook in den snit wordt geen verandering
gebracht. De rangen zullen echter door
verschillende onderscheidingsteekenen van
roode kleur worden aangegeven. Boven
dien wordt de dienst uitgebreid, met na
me te Londen en Edinburgh.
DE ACHT-UREN-WET IN BELG1E.
De Senaat heeft den tekst van de wet
op den achtu.rigen werkdag aangenomen.
Het inwerking treden, dat eerst op 1 Juli
bepaald was, is op 1 October gesteld,
opdat de regeering maatregelen van toe-
passing zal kunnen treffen.
i De eenige bijzonderheid is verder, dat
de Senaat een amendement aangenomen
heeft, volgens hetwelk de loonen in geen
geval verminderid mogen worden door
toepassir.g van deze wet.
EEN „BOND VAN KROOSTRIJKE
FAA4ILIEN.
Dezer dagen is te Brussel officieel op-
gericht de „bond van kroostrijke fami-
lien". Staatsminister Levie fungeerde als
voorzitter, terwijl verder aan de bestuurs-
tatel hadden plaats genomen de heeren
Van Cauwelaert, Voldoert, generaal De-
wit en luitenantkolonel Lemercier, terwijl
brieven van verontschuldiging waren in-
gekomen van de heeren Carton de Wiart,
Van de Vvvere, Ruzette, Max, Hiimans,
e.a. De heer Levie hield de openmgs-
rede, waarin hij wees op het groote nut
van de talrijke gezSnnen en betoogde^
dat zoowel de binnenlandsche als de ko-
loniale nijverheid behoefte heeft aan
trillen.
Daarop ging hi] voort:
„Maar o n achterwielen te hebben moet
men ook iets durven. Ik heb gehooitdj
dat jelui een zaakje aan de hand hebtj
waarbij je mij kunt noodig hebber,"
Vrouw Vollard riep met vreugde uit:
„Juist, zoo is het en ie had niet op een
meer gelegen tijdstip kunnen komen."
V.
Bandieten-moraal.
Vrouw Voilard zette aan Galgenaas de
zaak Renault uiteen en stelde hem op de
hoogte van alle bijzonderheden.
„Uitmuntendriep de bandiet uit, ,..uar
moet werk van gemaakt worden en ik zal
zelt de leiding nemen."
#,Zij willen niet", zei vrouw Vollard,
terwijl zij minachtend, over haar schou-
der, naar Lesage en Micaud wees.
Soufflard herhaalde verbaasd:
„Zij willen niet?"
„Omdat zij bang zijn,"
„Bang?- Waarvoor,?"
„Zij zijn bang er hun hoofd bij te ver-
spelen," mengde Fifi zich m het gesprek.
„Voor mijn ootn kan er dat nog mee door,
maar Micaud! 't Is me nog a! 'n mooi
hoofdje Hij moest blj| zijn ails hij er
at kwam."
Beschaamd om zijn zwakheid tegenover
den hoofdman te moeten erkennen, zeide
Lesage:
„Dat is 't niet, maar ik heb nog nooit
met de „knijf" gewerkt en dan nu ja,
waarom zou ik 't niet zeggen?... Ik kan
't niet."
Galgenaas lachte hem in 't gezicht uit.
(Wordt vervolgd'.
■aKMMBBMMMMW in 'IIWI11II I'MMMW IWMI I Wl fWltWM—
MM—e—EWWWHMWty
Oe Burgemeester der gemeente TER NEUZEK
maakt bekend, dat eene Openbaie Vergadering
an den Gemeenteraad zal worden gehouden op
DMilrrdag llei des namiddag?
tea 2 are.
Ter Jleuzen, den 44 Mei 1921.
De Burgemeesfer voornoemd,
J. HUIZINGA.
mUSSMNES
PK»UhY2!K5aBBESBGi,tS5i SBB
IWHBVBaHBMKCTvaresnKr m «t8caBHK5fc< »s r-«*rjxzxcwxn>
i——inn limn wi^riiw hiitm
