ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No, 7102.
Maandag 31 Januari 1921.
69®Taargau*
6EMEEITSEAAI.
Stiijd om het Vuur.
HI us
Zitting centraal stembureau
verkiezing gemeenteraad,
dlHHfcHLANO.
FEUiLLETOl
B U IT t N L A N 0
■casnmui
II I 11 ItfoWUTfrjqiraiJBaW!^
EEN O VEREENKOMST MET BELG1E.
De Tijd meldt, dat na maandenlange on-
derhandelingen tusschen de Belgische re
geering en de raadslieden der Nederland-
sche belanghebbenden, inzake de Fluviale
een oplossing in der minne is gevonden. De
tinancieeie vorderingen der Nederlanders
ztjn door de Belgische regeering erkend,
zoodat de betreffende schepen binnenkort
vrijelijk door de Nederlandsche wateren naar
Belgie zulien kunnen gebracht worden.
Zooals men weet, werden deze schepen,
die ztcii op den Rijn en in Nederland bevon-
den, bij aen vrede aan Belgie toegewezen.
Er waren evenwei Nederlanders, die aan-
deelen en hypotheken op deze scnepen nac;-
den en hun rechten deden gelden. Zij lieten
de schepen, zoodra zij in Nederlandsche wa
teren kwamen, aan den ketting leggen. Zoo
kon Belgie de hem toegewezen vaartuigen
niet naar Belgie halen.
De Belgische regeering heeft nil de fi-
nancieele vorderingen der Nederlanders er
kend.
VERHOOGING REIZIGERSTAR1EF.
Naar de Telegr. verneemt, is de directie
van de Nederlandsche spoorwegen met de
regeering in onderhandeling om het reizi-
gerstarief wederom te verhoogen. De bedoe-
ling zou zijn het normale tarief per K.M. te
brengen: voor de le klasse op 6'/2 cent,
voor de 2e klasse op 4% cent en voor de
3e klasse op 4/4 cent. Dit zou het dubbeie
zijn van het tarief van voor den oorlog.
Evenredige verhoogingen voor abonnemen-
ten, buurtverkeer, enz. liggen eveneens in de
bedoeling.
JNVALIDITEITS- EN OUDERDOMS-
RENTE.
Op 1 Januari 1921 werden 218 weduwen-
renten en 754 weezenrenten krachtens de In-
validiteitswet genoten, terwijl op genoem-
den datum krachtens artikel 373 dier wer
7238 personen in het genot verkeerden van
een als vrucht hunner verzekering verkregen
ouderdomsrente van drie gulden per week.
Krachtens de vrijwillige verzekering, ge-
regeld in de Ouderdomswet 1919, waren op
vorengenoemden datum 17.382 personen in
het genot van eene als vrucht hunner ver
zekering verkregen ouderdomsrente van drie
gulden per week.
VALSCHE BANKB1LJETTEN VAN f 25-
Een bankinstelling te Amsterdam ontving
Donderdag een geldzending van f 12.000
in Nederl. bankpapier uit Gent.
Bij het nazien van de zending bleek, dat
kodo-.vst nit den Oertijd
dtoor
s H. ROSNY.'
46)
In het eerst hielden de dieren zich op
verren afstand, (puiten de draagwijdte van
een harpoen, maar hoe donkerder het
werd, het nader ze kwamen, duidelijk
werd het doffe geluid van hun pooten
op den grond gehoord. De honden ble-
ken het hardnekkigst. Enkelen van hen
ware(n de menschen vooruitgekomen. Zij
stonden dan piotseling stil, sprongen met
een scherpen kreet omhoog of kropen
tersluiks nader. Maar tie wolven, die ver-
ontrust waren, als zij de anderen zagen
voorkomen, kwamen te gelijk opzetten on-
der een oorverscheurend gehuil. Bijna
waren de dieren slaags geraakt. De hon
den, die tegen elkaar gedrukt stonden,
bewust van hun meerderheid door hun
aantal en opgewonden door hun voor-
sprong, boden de wolven piotseling het
hoofd. Deze werden door een wilde on-
rust gegrepen. En in de laatste grijze
schemering stonden de beide troepen te-
genover elkaar, hun lichamen trilden, hun
klagende stemmen vervulden de lucht
Maar tot een treffen kwam het niet.
Enkelen van het pak, die minder het kud-
de-instinct bezaten dan de anderen, had-
den de jacht voortgezet; hun voorbeeld
vond navolging. En tegenover elkaar
trokken de troepen voort en bedreigden
elkaar, door honger tot het uiterste ge-
er zich onder de hankbiljetten 17 bevonden
van f 25, welke valsch bleken te zijn.
Zij waren gemerkt met de serieletters
B. X.
De biljetten zijn goed nagemaakt, doch
voelen een beetje vettig aan. De kleur is
dieper geel dan de echte biljetten.
Zij zijn gedeponeerd bij de politie, die
een nader onderzoek instelt en verband
zoekt met de in de vorige week te Roosen-
daal in beslag genomen valsche biljetten
van 25, welke ook de serieletters B. X.
vertoonden.
BELASTINGDRUK.
1 let voorrechf van de Nederl. Staatsbur-
gerschap kost hoe langer hoe meer geld e
het gaat met groote sprongen vooruit, ze
„De Tijd."
In 1919 werd met de gewone middelen
geind 329 millioen, maar de Minister van
Financien durfde voor 1920 niet op zoo veei
rekenen en schatte de opbrengst op 310 mi;
lioen. Hij bleef aan den lagen kant en dat
was voorzichtig.
Maar ziet, de belastingbetalers verkeer
den in veel betere conditie dan de Minister
had gedacht. Zij ieverden geen 310 en geen
329 millioen, maar brachten het tot 439)4
millioen en omdat dat nog niet genoeg
was, kwamen zij nog met 215'/2 millioen
aandragen „in verband met de buiten-
gewone omstandigheden" en voegen er ten-
slotie nog 57 millioen bij voor de aflossing
der leening van 1914. Met e'.kaar brachten
zij het dus tot 712 millioen, een cijfer waar-
van geen Minister -van Financien voor Mr.
De Vries ooit heeft kunnen droomen en hij-
zelf eigeniijk ook niet.
Zulien we nu geld over houden of zulien
de belastingen kunnen verlaagd worden?
Geen denken aan!
Er zijn, schoon al die millioenen werden
ontvangen. in 1920 al heel wal meer uitge-
geven en behalve de vaste is ook de vlof-
tende schuld weer enorm gestegen.
En de gemeenten hebben niet minder aan
de belastingschroef gedraaid en geperst war
zij persen konden. En geleend ook, soms,
tot de deur van den geldlommerd voor haar
neus werd dichtgeslagen.
Och, we verheugen ons over ons Nedert.
Staatsburgerschap van ganscher harte en
zeggen nog steeds den dichter na: „Bedankt
uw God en weest verblijdt, omdat gij Neder-
lander zijt''.
Maar de vreugde kost toch wel veel geid
BELGIE.
Charite bien ordonnee schijnt niet al-
t'jd bij zich zelt te beginnen, getuige
de twee volgende uitlatingen van minister
Vandervelde over amnestie, die de Stan-
daard onder elkaar afdrukt:
„Daarom wenschen wij, dat onze op-
roep: geen terdoodveroordeeling voor po-
litieke misdrijven. Amnestie voor deover-
wonnen revolutionnairen in Ftongarije zal
gehoord worden en door de genadever-
leening van de volkskommissarissen de eer-
ste stap naar een politiek van verzoening
en vreedzame verstandhouding zal ge-
daan worden."
(De heer Vandervelde over Hongarije.)
„Amnestie, is een daad van de rede
en tot zulke daad weigeren wij onze ine-
dehuip. Genade is een beweging uit, het
hart, die aan den Koning toekomt.
Wat de amnestie betreft, dat gaat ons
alleen aan en nog eens antwoord ik: neen.
Op het huidige oogenblik ware zulks eene
uitdaging van de openbare meening."
(De heer Vandervelde over Vlaanderen.)
NIEUW'E BELGISCHE POSTZEGELS
Binnenkort zulien in Belgie nieuwe post-
zegels, met de foeeltenis van den ko-
dreven. Maar deze voortgezette achter-
volging vefontrustte de menschen. Nu in
het W esten de laatste iichtglans verstiert,
voelden zij, dat de dood dreigde door
de wezens, die heimelijk maar zeker na-
derslopen.
Een groep honden naderde Gaw, die
het imeest links liep en een van hen, groot
als een wolf, bleef een oogenblik staan,
liet zijn glinsterende tanden zien en waag-
de den sprang. De jonge krijger wierp
angstig zijn harpoen. Het dier werd in
de flank getroffen. Het draaide jankend
om zichzelt heen. Met een knotssiag
maakte Gaw het beest at.
Op zijn doodskreet kwamen de honden
toegesneld: hun gevoel van saamhoorig-
heid was grooter dan bij de wolven en als
een van hen in gevaar verkeerde, kwam
het wel voor, dat zij zelfs de groote roof-
dieren trotseerden. Naoh vreesde dan ook
een aanval van het geheele pak. Hij riep
Nam en Gaw tot zich om de dieren angst
aan te jagen. Nauw aaneengesloten,
maakten zij front, verbaasd zwierven de
honden om hen heen. Als een het slechts
waagde om zich op hen te storten, zou-
den de anderen volgen en het gebeente
der menschen zou op de vlakte bleeken.
Piotseling wierp Naoh zijn speer; een
hond tuimelde met doorboorde borst. De
leider greep hem bij de achterpooteit en
wierp hem naar een groep wofVen, die
van rechts opdrongen. Het gewonde dier
verdween tusschen hen en de reuk van
het bloed en de gemakkelijke prooi prik-
kelden hun honger; de wilde dieren be-
gonnen het levend vleesch te verslinden.
Toen vergaten de honden de menschen
en stormden op de wolven in.
Zoodra het gevecht begonnen was, snel-
ning worden uitgegc-ven. Deze zegels zul-
i len kleiner zijn dan die, welke den koning
met den helm wfergeven.
DE EMIGRANTEN-STROOM NAAR
CANADA.
In de laatste acht maanden van 1920 zijn
120.000 immigranten Canada binnengeko-
men tegen 91.000 in dezelfde periode van
1919. Ongeveer 20.000 immigranten kwa
men uit Gr. Brittannie en bijna een even
goot aantal uit de Vereenigde Staten.
Van het vasteland van Europa kwamen
17.000 immigranten tegen 5000 in 1919.
Aan talrijke pers ,nen werd den toegang
tot het land geweigerd, doch de vrouwen
en kinderen van mannen, die reeds in
Canada werk hadden gevonden, werden
met de grootste consideratie behandeld.
Uitgeweken uit Polen, Rusland, de
Oekraine, Roemenie en Tsjecho-Slowa-
kije worden alieem toegelaten indien zij
250 dollar betalen en alle andere voor-
schriften vervullen.
Duitschers, Oostenrijkers, Hongaren,
Bulgaren, Turken en Mennonieten worden
niet toegelaten.
DE WERKLOOZE WERKGEVER.
De Engelsche bladen maken melding
van het volgende teeken des tijds: Een
man die meedeelde, al zijn kapitaal ver-
loren te hebben, dat hij in zijn zaken
gestoken had, vroeg Donderdag aan den
magistraat in Highgate om hem te willen
helpen om werkloozen-ondersteuning te
krijgen. Er ontspon zich het volgende
gesprek
Magistraat: Maar u is werkgever en
geen werknemer.
De werklooze werkgever: Ik heb al
mijn kapitaal verloren en ben nu werk-
loos.
De Mag: ja, maar ik kan niet zeggen
dat u recht hebt op werkloozen-onder
steuning.
De w.w.De arbeidsbeurs nam er ge-
noegen mee en heeft mij een papier ge-
geven en gezegd, dat ik aan u vragen
moest om dat te teekenen.
De Mag.lk geloof, dat u liever naar
de arbeidsbeurs moest teruggaan en daar
alle omstandigheden uiteenzetten.
DE TOESTAND IN IERLAND.
De toesiand in kef in staat van beleg
verklaarde gebied.
De „Westm. Gazette" publiceert een uit-
treksel uit een brief van een inwoner van
het in staat van beleg verklaarde gebied in
lerland, dat volgens het blad een schril beeld
geeft van het schrikbewind, dat de autori-
teiten er uitoefenen. Uit vrees voor nieuwe
represailles noemt de schrijver geen namen
en plaatsen. Hij herhaalt van twee jongens,
die door politie en militairen, in auto's ter
plaatse verschenen, gedwongen werden te
knielen, nadat een hunner op het hoofd was
geslagen met een stok, en te bidden voor
de politiebeambten, die gedood waren en
„God save the king" te zeggen. Met vier
andere jongens werden zij op een rij ge-
plaatst en gedurende drie uur geslagen en
geschopt. Ook werden zij gedwongen „God
save the king te zingen en te roepen: „Naar
de hel met De Valera en Sinn Fein!"
Intusschen werd een winkel geplunderd en
vernield. Namen boven winkels, die naar
men veronderstelde in de Sinn Fein-kleuren
waren aangebracht, werden omlaag gehaald.
Drie van de jongens moesten voor een
„krijgsraad terechtstaan, waarvoor een
winkel werd opgevorderd. De „raad" be-
stond uit een officier, die achter de toon-
bank zat en een soldaat, die buiten stond
met een stok in zijn hand. Een der jongens
werd ondervraagd; hem werd niets" be-
paalds ten laste gelegd, maar hem werd
gezegd, dat als er in de plaais, waar hij
Jen noma^en voort. Een vochtige damp
bewees, dat de rivier al zeer nabij was en
nu en dan meende Naoh een weersjjieg-
ling van het water te zien. Een paar maai
bleef hij staan om zich te orienteeren. Ein-
delijk wees hij op een grijsachtige massa,
uic uitstcik ooven den oever en zeidei
„Naoh, Nam en Gaw zulien lachen om
honden en wolven."
Een groot rotsblok, dat wel een kubus
geleek, en wel vijfmaal zoo hoog was als
een mensch, verhief zich voor hen. Het
was ntaar van eene zijde toegankelijk.
Naoh klom er snel op, want hij kende de-
zen steen reeds sinds vele jaargetijden.
Toen Naw en Gaw hem gevolgd waren,
bevonden zij zich op een plateau, begroeid
met struikgewas en zelfs met een den,
waar wel dertig man ruimte hadden om
te kampeeren.
Ginds in de vlakten vochten honden en
wolven verwoed. Een woest gehuil, kla-
gelijk gejank klonk door de vochtige lucht
de nomaden genoten van het gevoel thans
weer vrij te zijn.
Het hout knetterde, de viam lekte met
roode tong aan de twijgen en wierp
donkere rookwolken omhoog, een breed
schijnsel werd over het water geworpen.
Van de eenzame rots strekten zich aan
beide zijden kale oevers uit; riet, wiigen
en populieren groeiden op grooten afstand
zoodat op twintigmaai de draagwijdte van
een .harpoen alle dingen duidelijk te onder-
scheiden waren.
Intusschen vluchten de dieren voor het
heldere schijnsel of werden er toe aange-
trokken. Twee uilen vlogen ritselend om
hoog met een triesten kreet, een troep
vleermuizen fladderde rand, een vlucht
spreeuwen trok naar den anderen oever;
woonde, iets gebeurde, hij en twee anderen
zouden doodgeschoten worden. Daarop gat
de officier den soldaat last hem te slaan en
hem naar buiten te laten.
Nog verschillende andere gevallen van
dergelijke mishandelingen deelt de schrijver
mede.
Een gestoorde verkiezing.
Te Waterford zijn militairen 's avonds
de raadszaal van het stadhuis binnenge-
drongen, terwijl er de verkiezing van den
mayor plaats had. Alle aanwezigen moesten
de handen omhoog houden en de mayor
moest zijn ambtsgewaad uittrekken, dat ui>
de kleuren van Sinn Fein bestond. Alle aan
wezigen werden gefouilleerd.
Officieele represailles aangekondigd.
Onder voorzitterschap van kanunnik
O'Connor werd te Listowel, op verzoek der
militairen een bijeenkomst gehouden van
de voornaamste inwoners, waarin een kapi-
tein meedeelde, dat de autoriteiten bepaal-
de mlchtingen hadden over den moord, ge-
pleegd op den inspecteur O'Sullivan.
Het stond nu aan de inwoners van Listo
wel om nadere inlichtingen te geven. De
kapitein zeide alles gedaan te hebben om de
inwoners te beschermen en hij zou daarmee
voortgaan gedurende de eerstvoigende drie
dagen; de winkels mochten in dien tijd
slechts van tien tot twaalf uur open zijn.
Hij kon niet zeggen, wat er daarna zou ge-
beuren maar natuurlijk zouden er eenige
officieele represailles plaats hebben.
De kanunnik keurde bij de mis den moord
op den inspecteur at.
BEZETTING VAN FABRIEKEN IN
WEST-VLAANDEREN.
Werklieden hebben te Bissegem (W. VI.)
verleden week een fabriek bezet. Omtrent
dit feit vermelden de Belgische bladen
zoo goed als niets. Alleen het „Laatste
Nieuws" weet er iets van te vertellen,
dat echter ook nog geen duidelijk beeld
geeft van hetgeen er eigeniijk heeft plaats
gehad. Noch van de oorzaken van de
ze „directe actie". De arbeiders stelden
volgens het Laatste Nieuws" een bestuur
aan en begonnen te werken, alsof er niets
gebeurd ware. Door een defect aan de
machine moest het werk echter stil ge-
zet worden.
Dinsdag werd een tweede fabriek door
de werklieden bezet. De gendarmen, zes
in getal, werden verzocht de werkers uit
de fabriek te drijven. De arbeiders spra-
ken met hen; alles liep kalm at.
Dinsdagavond vergaderden de patroons
om over het loon van 2,25 fr. en den
8-urendag te spreken.
FRANKRIJK.
Een „Maison de l'Islam."
Naar men zich herinnert heeft het par-
lement een crediet van 500.000 francs 1
aangenomen voor de oprichting van een
moskee te Parijs. De giften van Muzel-
mansche zijde uit Algerie, Tunis, Marok-
kjo en Egypte zijn dermate toegevloeid, -
dat men heeft besloten niet slechts een
moskee, maar ook een „Maison de I'ls- j
lam" op te richten, dat aan de Muzel- 1
mannen, die tijdelijk te Parijs vertoeven
een tehuis zal bieden: een zaal voor con-
ferenties, een bibliotheek, enz.
Parijs zal de eerste der Europeesche
hoofdsteden wezen waar een Muzelman-
sche tempel zal worden opgericht. In Ber-
lijn bestond voor den oorlog het plan,
doch het kwam niet tot uitvoer. In Lon-
den is er tot dusver nogL slechts terloops
sprake van geweest.
DE OPPERSTE RAAD.
Duitschland's schadevergoeding een oplos-
sing nabij.
De als gevolg van het rneeningsverschii j
over de door Duitschland te betalen sch..-
deloosstcilmg benoemde commissie, heeft
Vrij dag den geheelen dag besprekingen
gehouden onder voorzitterschap van Briand.
Het doel was om overeensternming te bren
gen in de verschillende opvattingen, betref
fende de afdoening der Duitsche schuid.
AFen zochl vooral naar een oplossing, die
dicht bij de overeenkomst van Boulogne zou
staan, zonder vaststeiling van het toiaal-
bedrag der schadeloosstelling.
Over de beraadslagingen werd geen com
munique uitgegeven, toen de commissie om
halfdrie haar besprekingen ophiet, maar,
naar Havas vernam, had de commissie als
grondslag voor een eventueele overeen
komst haar volgende systeem aangenomen
waarop echter voor de Engelschen eenige
reserves waren gemaakt.
Men zou van Duitschland in 42 vaste
annui'teiten een bedrag van drie milliard
mark per jaar voor de eerste vijf jaren
eischen, zes milliard gedurende de viji vol
gende jaren en zeven milliard gedurende de
32 laatste jaren. Dit is geheel in, overeen
sternming met de te Boulogne overeenge-
kornen beginselen. Echter komt bij dit vaste
bedrag en veranderlijke jaarlijksche aflos
sing doordat men bovendien van Duitsch
land wisselende annui'teiten wil eischen,
welke evenredig zijn aan zijn economische
capacifeit, n.l. door den Duitschers een ui(-
voerbelasting op te leggen van 10 tot 15
van de waarde. Deze belastingen zulien
door de commissie voor het herstel in ont-
vangst worden genomen.
Deze methode was door Delacroix voor-
gesteld om tegemoet te komen aan den door
de Fransche gedelegeerden met nauruk ge-
steiden eisch, dat de Duitsche uitvoerhandei
tijdens een aantal jaren met een beiasting
wordt getroffen, met het doel te beletten,
dat de Duitsche uitvoerhandei den handel
der geailieerden te zeer zou benadeelen.
Het is dan de kwestie of die beiasting met
de ontwikkeling van den Duitschen handel
en nijverheid in den weg zal staan en or
daardoor Duitschland niet belemmerd worat
in het betalen van zijn schuld.
Teneinde Duitschland aan te sporen om
deze loopende schuld zoo snel mogelijk te
voldoen, zal aan Duitschland voor voorui
betalingen een korting van 8 worden
toegekend.
Men schat, dat dit systeem, in verband
met de/ aanzienlijke wederopleving van
Duitschland 100 tot 150 milliard mark in
goud zal kunnen opbiengen, terwijl door
de overeenkomst van Boulogne 85 millioen
waren geraamd.
Dit resultaat der besprekingen werd door
de Engelsche gedelegeerden aan Lloyd
George meegedeeld, die eenige bedenkingen
had. De commissie kwam toen om vier uur
opnieuw oijeen, maar ook met de in die
nieuwe bijeenkomst gemaakte wijzigingen
kon het plan in de oogen van den Britschen
eersten Minister nog geen genade vinden.
Daarop volgde weer een bijeenkomst der
commissie om zeven uur en toen nog eens
om tien uur Vrijdagavond en tensiotte zijn
blijkens een Zaterdagmorgen ontvangen
telegram de zienswijzen der gedelegeer
den elkaar zoo dicht genaderd, dat de com
missie tot een definitief resultaat is geko-
men betreffende het systeem der vaste jaar
lijksche aflossingen en de beiasting op
Duitschlands uitvoer.
Dit voorstel zal heden in de conferen-
tie aan de orde komen en Briand heeft reeds
verklaard, dat de gealiieerde gedelegeerden
niet uiteen zulien gaan, voordat de aange-
iegenheid der schadeloosstelling tot een de-
finitieve oplossing is gekomen.
De Duitsche pers over het rapport-Doumer.
De uitlatingen van Doumer op de confe-
rentie van den Oppersten Raad, betreffen
de Duitschland's betalingsmogelijkheid
grenzen volgens de Deutsche Allg. Ztg aan
eenden werden opgeschrikt en kwamen
uit haar schuilplaatsen om spoedig weer
de schaduw te zoeken, lange visschen
kwamen uit de schemering aan den oever-
kant, als zilverflitsen schoten zij voor-
bij; pareimoeren pijlen, spiralen van koper.
En het rosse licht bescheen een ever-
zwijn, kort en gedrongen van bouw, dat
bleef stil staan en snorde; een groot
elandshert keek tusschen twee eschdoorns
uit, zijn fianken trilden, zijn gewei was
naar achter geworpen, schuw hiei het
den lynxenkop met zijn driehoekige ooren
en de koperkleurige angstige oogen.
De mannen zijn zich hun kracht be
wust. Rustig eten zij hun geroosterd
vleesch, tevreden weer te mogen leven
in de warmte van het vuur. De stam
is nabij. Eer er nog twee avonden ver-
loopen zijn, zulien ze het groote moeras
weer zien. Nam en Gaw zulien als krij-
gers worden ingehaald. De Oulhamr zul
ien hun moed, hun geslepenheid, hur,
doorzettingsvermogen erkennen en vree-
zen. Naoh zal zich Gammla ten deelzien
valien en na Faouhm heerschen.... Hun
bloed jaagt sneller vol blijde verwacnting
en al is hun geheugen kort, toch toovert
hun instinct hun wondere beelden voor,
die alle duidelijk omlijnd zijn. Hun be-
hoort de jeugd van een wereld, die niet
zal weerkeeren.Wijd ligt alles voor hen,
alles is nieuw.... Nimmer beseften zij,
dat er een einde aan hun bestaan zal ko
men.... voor hen is de dood een angstig
verhaal, maar geen werkelijkheid. Soms,
in oogenblikken van gevaar, vreezen ze
hem piotseling; maar dan schijnt hij weer
verAveg, vaag en verdreven door hun
kracht. Als het noodlot zich tegen hen
kant, als fij zonder ophouden moeten
strijden tegen dieren, honger, koude,
vreemde kwalen en natuurrampen, dan
zijn zij een oogenblik kleinmoedig, maar
nauwelijks is het gevaar afgewend, of
zij vreezen niets meer. Zoodra zij een
kampplaats en voedsei hebben, schijnt het
leven hun licht.
Een gebrul rijt de duistere slilte van-
een. Het everzwijn vlucht, het elands
hert werpt zijn gewei op zijn rug en
spring! weg, triilend in iedere vezel. Eerst
zien zij vaag een gestalte, onduidelijk otn-
lijnd, bij een populierenbosch, dan tee-
kent de silhouet duidelijker at, iedere be
weging verraadt zijn kracht, nog eens
zal Naoh den reuzenleeuw zien. Alles is
geviucht. Onbegrensd is de eenzaamheid.
Het reusachtige dier loopt onrustigvoort
Het kent de snelheid, de waakzaamheid
en de list van zijn prooi. Deze streek,
waar zijn ras nagenoeg is uitgestorvem
is minder warm en armer; en zijn bestaan
is moeilijk. Immer knaagt de honger aan
zijn ingewanden. Zelden paart dit dier;
iiet jachtgebied, waar genoeg prooi is
voor twee, is schaarsch, zelts ginds naar
den zonnekant toe ot in de warme dalen
En de laatste van het geslacht, die thans
nog. in het groote drasland rondzwerft,
laat geen nakomelingsschap na.
Niettegenstaande de hoogte en steilte
van de rots, voelt Naoh dat een angst-
kramp hem de keel toeknijpt. Hij over-
tuigt zich, dat het vuur den nauwen toe-
gang verdedigt, hij grijpt knots en har
poen; Nam en Gaw zijn ook gereed tot
den strijd; alle drie zijn onzichtbaar; zij
gelijken een met den rotswand.
(Wordt vervolgd).
SKH2SS&WWS2
I>e Burgemeeater der gemeente TER NEUZEN
rriaakt bekeid, dat eene Openba-e Vergadering
an den Gemeenteraad zal worden gehouden op
Uonderdag 3 l>br. 1931, des naaiiddage
tea 3 lira.
Ter Nenzen, den 31 Januari 1921.
De Burgemeeater voornoeosd,
J. IIUIZINGA.
it
Be tioorzitter van hfct centraal stembureau voor
de verkiezing van de leden van den Gemeenteraad
maakt bekend, dat het centraal stembureau een
zttting zal houden in het gemeentehuis op Woens-
dag 2 Februari a.s., des namiddags 4 uur, tot
het benoemd verklaren van een candidaat, voor-
komende op de lijst waarop het uitgevallen lid van
den gemeenteraad S. Duiker is gekozen.
Ter Neuzen, 27 Januari 1921.
De Voorzitter voornoemd,
J. HUIZINGA.
