ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTiEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 7072.
Zaterdag 20 November 1920.
60e Jaargang.
De Strljd om het Vuur.
s:L-A.X3-
8EMEN6DE BERICHTEN*
FEUILLETON
OVERREDEN.
In de Borneostraat te Amsterdam is een
aditjarig meisje onder een oliewagen ge-
raakt en dood opgenomen. Het lijkje is
naar de ouderlijke woning in de Banka-
straat vervoerd.
KOSTELOOS ADVIES.
De Oude Hagenaar schrijft aan de H.
Crt:
Oezien dat week op week zes politfie-
agenten geposteerd zijn aan de beroemde
Faber van Riemsdijkstraat, welk grapje
meer dan 200 gulden per week kost, zou
ik willen voorstellen voor elk roofhol een
paal te zetften met bord, waarop staat:
„Besmettelijke ziekte".
BEROOFD.
Te Amsterdam heeft een kantoorbedien-
de aangifte gedaan, dat zijn vrouw, na een
bezoek gebracht te hebben in perceel O.Z.
Achterburgwal 66, uit haar tasch een be-
drag van f 1800 vermiste. Als verdacht van
deze ontvreemding hebben eenige agenten
een man en een vrouw aan het bureau
geleid.
EEN VRIJW1LLIGE HONGERSTAKER.
Het kwam den buren vreemd voor, dat
pen man, die aan de Da Costakade 196 2
hoog te Amsterdam alleen woont, in geen
dagen de deur uit was gegaan. Het bleek
zelfs,.dat hij de deur van zijn kamer had
afgesloten. De politie werd er bij gehaald,
die de deur opende en den bewusten man
die stadsaanplakker is, op bed vond. Hij
was erg zwak. Ondervraagd, of hij soms
ziek was, verklaarde hij, sinds Dinsdag niet
gegeten te hebben, daar hij op zichzelf
een vrijwillige hongerstaking had toegepast.
De man, die niet heel wel bij 'thoofd is,
werd Dinsdag per auto-brancard naar het
Wilhelminagasthuis vervoerd.
DIEFSTAL VAN MJ.LITA1RE DEKENS.
Twee infanteristen, in Naarden gelegerd,
fietsten, beladen met een paar cartonnen
doozen, door de Sarphatistraat te -\ms.er-
dam. Een stuk van een wollen deken stak
uit een der doozen en dit verwekte arg-
waan bij een surveilleerende politieagent,
fltF" de twee soidaten aanhield. Hij open
de de doozen, waaruit eenige militaire
dekens te voorschijn kwam en. De militai-
ren gaven voor, deze dekens gekocht te
hebben, maar de politieagent, die er niets
van geloofde, bracht hen over naar het
politiebureau. De beide infanteristen zul-
len, verdacht van diefstal, ter besdiikking
van de militaire autoriteiten worden ge-
steld.
DURE APPELS.
Een bewoonster van de Poortlandlaan
te Delft kocht van een koopman die langs
de deur liep een Hectoliter appels voor
f 22.75.
De hoeveelheid, die zij in een mand
verpakt kreeg, kwam haar wel wat
weinig voor en bij naweging bleek de
mand slechts 22V2 K.G. appels te bevatten.
De koopman was inmiddels met het geld
verdwenen.
DOOR EEN AUTO OVERREDEN.
O nsdagavond is de porteur van de Dia-
mantslijperij Maatschappij in de Plantage
Middenlaan te Amsterdam, door een auto
aangereden. De man sloeg bewusteloos
neer en werd vervoerd naar het Israelie-
tisch Ziekenhuis, waar hij spoedig over
feed.
VAN DE BEURS GEDRONGEN.
Naar Het Volk meldt, is de heer Van
Leuven, makelaar op de Amsterdamsche
Roii'?"1 "'t den Oertijd
door
ROSNY.
De mammoeth, verzadigd door een gan-
schen dag grazen, at langzaam de worte-
len en de boomen. Toen hij gereed was,
keek hij naar de ondergaande zon en ging
liggen, terwijl hij zijn slurf om het li-
chaam van den mensch legde. Naoh be-
sloot daaruit, dat het verbond nu besten-
digd was, dat hij zijn genezing en die
van Gaw kon afwachten in het kamp der
mammoeths, beschut voor Kzamni, ieeuw,
tijger en beer. Misschien zelfs zou hij
het verterend Vuur mogen ontsteken en
weer geroosterde wortelen, kastanjes en
vleesch kunnen genieten.
De zoon zonk nu bloedrood in het Wes-
ten en stak de wolken in een schoonen
brand. De avondhemel was rood als een
canna, geel als een veld boterbloemen,
paars als een iris en het kleurige schijnsel
woeldc in de diepte der wateren; het
was een van die allerschoonste avonden,
waarvan de stervelingen slechts nu en
dan genieten. De avondschemering
schiep thans niet oneindige lichtschakee-
ringen, als op zomeravonden, maar de
wolken vormden eilandjes, meren en ho-
len, doorlicht met den glans van magno
lia's, zwaardlelie's en wilde rozen. Na-
effectenbeurs, die met den heer Wijnkoop langs had hij verzochf nog een paar mi-
naar Moskou is geweest, toen hij zijn nuflen in bed te mogen blijven, waarop
werk op de Amsterdamsche Beurs wilde vrouwlief hem met de tang uit bed trok
hervatten, daar met gejoel ontvangen en i en zijn neus met de pook bewerkte. Er
uit de zaal geduwd. j zal een gerechtelijke vervolging tegen haar
WON1NGELLENDE. worden ingesteld.
De gemeente Ede heeft voor de ge-
zinnen, waarvan in de afgeloopen zomer
te Geld.-Veenendaal de woningen door
brand werden vernield en welke sinds-
dien in een oude hooiberg huisden, tus-
schen Ederveen en Lunteren een schaaps-
kooi gehuurd. Deze schaapskooi wordt
voor twee gezinnen ingericht. Ook is er
nog plaats voor 'n derde gezin.
DIEFSTAL VAN WATER.
Bij den cafehouder, den heer De Vries,
te Wervershoof (N.-H.), heeft men des
nachts den buitenstaanden regenbak ge-
heel leeggeschept.
Of het ook droog is!
EEN GRASJAAR.
1920 is in Friesland een enorm grasjaar
geweest. Het voorjaar was vroeg en de
herfst mooi. Er zijn boeren, die hun melk-
vee 7 maanden in het weiland hadden.
In de gemeente Opsterland werd een stuk
land 10 maal gemaaid; om de drie weken
stond er telkens weer een flinke snede
gras.
LENIN GEEN DOOPNAAM.
Te Zurich kreeg een echtpaar het in
het hoofd, hun eerstgeboren zoon den
voornaam Lenin te geven. De burgerlijke
stand maakte daar echter bezwaar tegen,
omdat de naain ten eerste niet als zoo-
danig werd erkend en in, de tweede plaats,
omdat een dergelijke naam een zeer be-
denkelijk politiek programma in de herin-
nering roept, waardoor de belangen van
het kind zo^den kunnen worden geschaad.
NIEUW SOORT VLIEGTUIG.
De Daily Mail verneemt, dat de heli
copter, waarrnee Louis Brenman, de uit-
vinder van de monorail gyrescopische trein,
meer dan een jaar proeven heeft geno-
men, binnenkort officieel zal worden be-,
proefd. De helicopter is zwaarder dan'
de lucht gebouwd en in staat om lood-
recht of bijna loodrecht te stijgen en .te
dalen. De Britsche regeering toont groote
belangstelling in de uitvinding.
EEN DUITSCH DORP IN BRAND.
Uit Hannover wordt gemeld, dat sinds
Maandagmiddag het dorpje Artlenburg in
brand staat. 's Avonds 8 uur waren reeds
dertig huizen een prooi der vlammen ge-
worden. Door den storm is het onmogelijk
het vuur te bestrijden.
VERDUISTER1NG VAN D1AMANTEN.
Op verzoek van de Berlijnsche politie is
te Amsterdam gearresteerd een 23jarige
Pool. In Berlijn heeft hij zich schuldig
gemaakt aan verduistering van diamanten,
ter waarde van 270.000 mark. De arrestant
zal vermoedelijk worden uitgeleverd.
DIEVENBENDE ONDER LEIDING VAN
EEN BURGEMEESTER.
Te Kalenberg in de Kreits Schleiden
werkte eene dieveribende onder leiding
vanden burgemeester. Nacht op nacht i
werden inbraken en strooptochten geor- i
ganiseerd en van all'es geroofd: paarden, 1
koeien, wijn, huisraad, koper, lood, kost-
baarheden enz. zijn in groote hoeveelhe-
den bij helers in besljag genomen.
HUWELIJKSGELUK.
Voor den rechter te Willesden (graaf-
schap Londen) verklaarde deze week een
man, dat zijn vrouw hem nad mishandeld.
Op de vraag van den rechter, wat er dan
was voorgevallen, antwoordde hij, dat
zijn vrouw hem dwong, elken morgen om
zeven uur haar ontbijt te halen. On-
oh's woeste ziel werd beroerd door deze
wondere kjeurenpracht. Hij vroeg zich af,
wie toch deze talrijke en onmetelijke vu-
ren ontstak, hoe de menschen en dieren
waren, die leefden achter den berg van
den hemel.
Drie dagen lang leefden Naoh, Gaw en
Nam nu reeds in het kamp der mam
moeths. De Kzamms, wraakzuchtig, ble-
ven langs den oever van den Grooten
Stroom ronddwalen, in de hoop de we-
zens, die hun te slim af waren geweest,
hun kracht hadden gebroken en hun het
Vuur hadden ontnomen, te vangen en te
verslinden.
Naoh vreesde ben niet meer. Thans
was zijn verbond met de mammoeths on-
verbrekelijk. Iederen ochtend voelde hij
zich krachtiger. Zijn hoofd werd weer
helder; de wonde aan zijn schouder, die
niet diep was geweest, sloot zich snel,
de koorts was verdwenen. Gaw genas
eveneens. Vaak daagden de drie Oulhamr
vanaf een heuveltop hun vijanden uit.
Naoh kreet:
„Waarom zwerft ge om de mammoeths
en de Oulhamr? Voor de mammoeths
zijt ge niet meer dan de jakhalzen voor
den grooten beer. Knots noch strijdbijl
der Kzamms kunnen knots en bijl van
Naoh weerstaan. Als gij niet naar uw
jachtgronden terugkeert, zullen wij u val-
strikken stellen en wij zullen u dooden."
Nam en Gaw stieten hun krijgskreet
uit en zwaaiden hun werptuiigen; maar
de Kzamms dwaalden tusschen de hees-
ters, het riet, over de savanna of tusschen
hooge ahorns, eschdoorns, esschen en pep-
DOOR EEN ONAANGENAMEN GEUR
UIT ZIJN HU1S VERDREVEN.
In het Zwitsersche plaatsje Vevey moest
1 een strooper, zekere Siza, in hechtenis
j worden genomen, omdat hij geweigerd
had een boete voor strooperij te betalen.
Siza schoot den agent, die hem met drie
veldwachters kwar; halen, dood en ver-
wondde een der 0 ldwachters ernstig en
verschanste zich daarop in zijn huis, drei-
gende iedereen neer te schieten, die het
naderde. Den heelen nacht omsingelden
dertig politieagenten de woning, die niet
beschoten kon worden uit gevaar voor
de omliggende huizen. ,s Middags sprak
de burgemeester hem vriendelijk van een
ander huis uit toe, maar Siza bleef on-
verbiddelijk. Toen kwam de brandweer
er aan te pas en een uur lang werd de
strooperswoning onder water gehouden,
eveneens zonder gevolg. Tenslotte nam
men zijn toevlucht tot de wetenschap. Uit
andere huizen boorde men buizen door
het dak van Siza's huis en blies daardoor
zwavelwaterstof in poeiervorm naar bin-
nen. Dit poeier, sumen met het water
der brandweer, ontwikkelde toen zulk een
geweldigen kwaden geur van bedorven
eieren, dat na een paar minuten de moor-
denaar en strooper met opgeheven han-
den uit het huis kwam en zich gevangen
liet nemen.
HELDERZ1ENDHEID-
De Daily Mai! vertelt van een rijke we-
duwe die een diamanten speld ter waarde
van 1600 pond st. had vermist, hoewel het
ding nog eenige oogenblikken te voren op
haar toilettafel had gelegen. Zij had toen
een „helderziend medium" geraadpleegd.
Deze vertelc' haar, dat de speld gesto-
len was doo de dienstbode en terugge-
vonden kon worden onder de tafel* ge-
wikkeld in een oude krant. Een en ander
kwam werkelijk uit.
De dievegge is thans veroordeeld. Waar-
schijnlijk heeft zij de speld onder de on-
bewuste suggestie harer meesteres op de
be'.vuste plaats nee';gelegd.
SIC TRANSIT....
Een advertentie in de Times vermeldt,
dat in een veilingslokaal in Londen ge-
veild zullen worden „prachtige bontwer-
ken", het eigendom van „een gewezen
Europeeschen souverein", waaronder een
jas van Perzisch Astrakan; een mooie
strook van natuurlijke zijarte vossenhuiden,
een echte muskuscape, een jas van grijs
laken, gevoerd en gezoomd met chinchil
la, een hermelijn cape en mof, een flu-
weelen jas gevoerd met sabeldierpooten
en gezoomd met echt Russisch sabelbont,
enz. enz.
KANGEROEJACHT PER AUTO.
Volgens een telegram uit Adelaide, in
Australie, is de nieuwste sport, welke men
daar beoefent, de jacht op kangeroe's per
auto. Dezer dagen, meldt het bericht,
vertrokken drie auto's, waarin een aan-
tal gewapende mannen zaten, uit Ade
laide naar de groote vlakte, waar de kan
geroe's verblijven. In een der auto's was
een uitkijkpost geinstalleerd. Op eens riep
de uitkijk: „Daar zijn ze", en boven een
heesterboschje werden de koppen van en-
kele kangeroes zichtbaar. Het geraas der
motoren drong tot de dieren door, die
met groote sprongen zich uit de voeten
maakten om een veiliger oord op te zoe-
ken. De auto's volgden in voile vaart
over het hobbelige terrein de snel zich
pels. Nu en dan doemde plotseling een
harige romp op, of een hoofd met war-
rigen haardos; of wel vage gestalten gle-
den in de duisternis. En ofschoon zij geen
vrees meer kenden, haatten de Oulhamr hun
aanwezigheid. Zij verhinderden hun de
streek te verkennen; zij waren een be-
dreiging voor de toekomst, want spoedig
zouden de Oulhamr de mammoeths moe-
ten verlaten om naar het Noorden te trek-
ken. De zoon van den Panter zon op
middelen om den vijand zijn spoor bijs-
ter te doen worden.
Hij bleef den leider der mammoeths
hulde bewijzen. Drie maal daags ver-
zamelde hij malsch voeder, en soms ver-
wijlde hij langer bij het reuzendier en
trachtte zijn taal te begrijpen en het de
zijrie te leeren. De mammoeth luisterde
gaame naar de menschelijke stem, hij
schudde dan den kop en scheen te pein-
zen; nu en dan tintelde er iets in zijn
bruin oog of wel hij knipperde met zijn
ooglid, als lachte hij. Toen dacht Naoh:
j „De groote mammoeth begrijpt Naoh,
maar Naoh begrijpt hem nog niet."
Toch spraken ze tot elkaar in gebaren,
waarvan de beteekenis niet twijfelachtig
was, en die betrekking hadden op het
voedsel. Als de nomade riep: „Ziet eens",
dan kwam de mammoeth onmiddellijk na-
derbij, zelfs al verborg Naoh zich; want
hij wist, dat er dan wortels, frissche Sten
gels of vruchten voor hem waren. Lang-
zamerhand leerden zij hoe ze elkaar moes-
ten roepen, zelfs zonder reden. De mam
moeth stiet een zacht getrompetter uit
Naoh riep eenige lettergrepen. Ze wa-
uit de voeten makende dieren en de ja-
gers deden hun geweren lustig knallen.
Een der dieren werd doodelijk gewond.
De overige kangeroe's zetten hun vlucht
voort, terwijl het gewonde dier zoo snel
het maar kon in tegenovergestelde rich-
ting vluchtte. Een der auto's achtervolg-
de het dier over een afstand van 3 mijlen,
toen maakte een welgericht schot een ein-
de aan zijn Ieven. Deze auto snorde daar-
op weer over de vlakte om zich bij de
beide andere auto's te voegen, die de
overige kangeroe's achtervolgden. Na een
rit van enkele mijlen kreeg men de die
ren weer in het oog. Op betrekkelijk kor-
ten afstand openden de jagers het vuur
en doodden 4 dieren. Het vijfde, eenjeug-
dig exemplaar, rende naar de vlakte te-
rug, maar de jagers besloten het levend
te vangen. Een der jagers greep het dier
bij de staart en het werd in de auto mee-
genomen.
EEN OPZIENBAREND PROCES.
Voor het hof van assizen te Carmarthen,
in Wales, is vonnis gewezen in een op-
zienbarend proces tegen den procureur
Harold Greenwood uit Kidwelly, die be-
schuldigd werd, zijn eerste vrouw met
arsenicum vergiftigd te hebben. De vrouw
feed aan een gezwel en was onder lang-
durige behandeling van een dokter ge
weest. Bij de lijkopening vond men wer
kelijk arsenicum. De verdediging was er
echter achter gekomen, dat de dokter,
die beweerde, haar voor haren dood niet
anders dan een oplossing van een bismuth-
praeparaat uit zijn eigen apotheek te heb
ben gegeven, in die apotheek een vol-
komen gelijk fleschje .als het fleschje
met bismuth had staan met eender ge-
kleurde Fowler's oplossing, die sterk ar-
senicumhoudend is. Daarom nam de ad-
vokaat aan, dat de dokter de fleschjes
verwisseld had en de patiente het slacht-
offer van een noodlottige vergissing was
geweest. De advokaat voerde verder aan,
dat de beweegreden voor een misdaad ont-
brak, omdat de vrouw een ruim inkomen
van zichzelve had, dat haar man na ha
ren dood verbeurde. Ook was, meende
hij, uit niets gebleken, dat er ten tijde
van haren dood betrekkingen hadden be*
staan tusschen Greenwoo l en zijn tegen-
woordige vrouw.
De Engelsche bladea gaven elken dag
groote verslagen van het geding en het
publiek volgde de zaak met spanning.
De gezworenen hebben na een be-
raadslaging van twee en een half uur
Greenwood niet schuldig verklaard aan
het hein ten laste gelegde, waarop hij
onmiddellijk in vrijheid is gesteld.
De vrijspraak van Greenwood wordt
door de mannen toegejuicht, doch de
\rouwen scnijnen er anders over te den-
ken.
EEN TWEEDE KAPITEIN VAN
KOPENICK.
Men kent de geschiedenis van den ka-
pitein van Kopenick, die de Duitsche auto
riteiten, door zich in uniform te steken,
zoo Iekker bij den neus heeft genomen.
Er is nu een tweede Kopenick in actie ge
weest en deze mijnheer luisterde naar
den naam Richard Donnerhack. En hij
had het van den eersten kapitein van
Kopenick geleerd, dat in Duitschland een
officiersuniform, mits goed gedragen en
door autoritair optreden gesteund, won-
deren kan doen. Dus trok hij een offi
ciersuniform aan.
Toen begon de moeilijkheid. Wat moest
hij in uniform doen? Een groote slag
kon hij toch maar niet zoo zonder voor-
bereiding slaan. In afwachting volgde hij
de volgende taktiek: Hij gaf zich uit voor
ex-gei'nterneerd officier. En voor alle ze-
ren tevreden in elkanders nabijheid. De
mensch ging op den grond zitten, de
mammoeth dwaalde rondom hem, en nu
en dan was het hem een spel om het
nietige schepsel met zijn slurf voorzich-
tig omhoog te heffen.
Om zijn doel te bereiken had Naoh zijn
krijgers bevolen om nog twee mammoeths
hulde te bewijzen, dit waren de twee die
onmiddellijk onder den kolos stonden. Daar
zij nu vertrouwd geraakten met de no-
maden, gaven zij ook hun genegenheid,
zooalsjhe verlangd werd. Vervolgens had
Naoh de jonge mannen geleerd, hoe zij
de reuzen aan hun stem moesten gewen-
nen en dit was zoo goed gelukt, dat den
vijfden dag de mammoeths kwam en toe-
snellen op den kreet van Nam en Gaw.
De Oulhamr ondervonden nog een groot
geluk. Op een avond, terwijl het nog
schemerde waagde Naoh het om het Vuur
te brengen bij een sitapel takken en droog
gras, die hij bijeen had gezocht. Het
was koud, droog weer, en er stond bijna
geen wind. Toen was de Vlam gewas-
sen, eerst zwart van rook, dan helder,
toen begon hij te loeien en sloeg bloed
rood omhoog.
Van allerwegen kwamen mammoeths
toegesneld. Hun groote koppen hadden
zij vooruitgestrekt en hun oogen glinster-
den van angst. De onrustigifetl onder hen
trompetterden. Want zij kenden het vuur.
Zij hadden het gezien op de savanna en
in het woud, als de bliksem was ingesla-
gen, het had hen opgejaagd onder ge-
weldig gekraak; zijn adem zengde hun
vleesch, zijn tanden doorboorden hun on-
kerheid koos hij Indie als de plaats, van
zijn interneering. Aldus wist hij in de
beste families introductie te verkrijgen,
waar het hem om te doen was, geld los
te krijgen. In dien tijd had hij gelegen-
heid zich te beraden over den grooten slag.
Die groote slag bleek echter te groot.
Hij koos Dortmund als slagveld. In groot
tenue vervoegde hij zich bij de stedelijke
autoriteiten met de mededeeling, dat hij
belast was met het vervoeren van man
nen van 1835 jaar uit Dortmund naar
andere deelen van de republiek, daar Dort
mund bezet zou worden door de Entente-
troepen. Natuurlijk zou dit geschieden
voor rekening van de republiek, doch de
gemeente moest voorschieten. Als een
loopend vuurtje ging het gerucht door de
stad en bereikte ook de militaire autori
teiten, die het allerzonderlingst vonden,
dat zij niet belast werden met het ver-
voer. Zij belden Berlijn op, doch namea
de voorzorgsmaatregelen luitenant Richard
Donnerhack op zijn hotelkamer te inter-
neeren. Zijn bewakers ontdekten echter,
dat hij bezig was langs aan reepen ge-
sneden en geknoopte lakens den beganen
grond te bereiken. Zij nam en daarop het
kloeke besluit, toen hij nog slechts eenige
meters van den grond verwijderd was, het
laken door te snijden. Luitenant Richard
Donnerhack viel en brak een arm en een
been. Toen men hem opbeurde kon men
hem meteen vertellen, dat hij naar het
gevangenisziekenhuis gebracht zou wor
den, want dat het telefonisch gesprek met
Berlijn had uitgemaakt, dat hij een be-
drieger was.
Hij is veroordeeld tot drie jaar ge-
vangenisstraf.
DOODSVERACHT1NG ONDER
CHINEEZEN.
In de Dublin Review vertelt een En-
gelschman, die langen tijd in China heeft
doorgebracht, van de onverstoorbare kalm-
te, welke vele Chineezen tegenover den
dood aan den dag leggen, een gevolg van
hun levensopvatting volgens welke het
verblijf in dit ondermaansche een aaneen-
schakeling is van lijden, waarvan slechts
de dood den mensch kan verlossen.
Daardoor laat -zich ook het groote aan-
tal zelfmoorden van Chineezen verklaren.
De levensmoeden bedienen zich soms
van de meest fantastische. .inauit,xeu .om
zich van 's levens last te beVrijden.
Een zeer merkwaardig middel was bij-
voorbeeld het volgendeeen huisvader, die
bezorgd was over de toekomst van zijn
gezin, ging jaar uit jaar in lange spoor-
reizen maken, in de stille hoop, dat hij
op een „goeden" dag bij een botsing, een
ontsporing of een ander ongeluk, met den
trein er zijn hachje bij in zou schieten op
kosten van de spoorweginaatschappij, on
het zoo maar eens uit te drukken. Want tie
Chineesche spoorwegondernemingen keer-
den vroeger bij ongelukken met doodelij-
ken afloop op hun lijnen groote schade-
loosstellingen en pensioenen uit aan de
achtergebleven betrekkingen van de om-
gekomenen.
Deze eigenaardige soort van levens er-
zekering breidde zich zoo uit, dat de be-
trokken maatschappijen genoodzaakr wa
ren om te, verklaren, dat zij geen schade-
loosstelling zouden verleenen: dan na een
grondig onderzoek van1 ieder ongeluk op
zich zelf, terwijl wanneer bleek, dat men
met een zelfmoord te doen had de achter-
geblevenen geen cent zouden krijgen.
Toen is de reislust bij vele Chineezen weer
wat gezakt.
Voor de waarheid van deze mededeelin-
gen kunnen wij niet instaan; de Engelsch-
man, die er de „Dublin Review" mee
verrijkt heeft, mag er aansprakelijk voor
blijven.
kwetsbare huidde oudsten herinnerden
zich hoe sommige van hun makkers ge-
grepen waren en nimmer waren weerge-
keerd. Zij keken dan ook vol wantrou-
wen, vrees en met iets dreigends naar
de vlam, waaroinheen de kleine recht-
opstaande wezens geschaard zaten.
Naoh gevoelde hun misnoegen en ging
naar den grootsten mammoeth om hem
te zeggen:
„Het vuur der Oulhamr kan niet losbrej
ken, het kan zich niet over de planten
trspi eiden en zich evenmin op de mam
moeths werpen. Naoh heeft het opgeslo-
ten op een bodem, waar het geen voed
sel kan vinden."
De kolos, die tot op tien pas afstands
an de vlam was meegeloopen, beschouw-
ue haai aandachtig en daar hij nieuws-
gieriger was d an de anderen, en een
grooi vertrouwen kreeg, toen hij zijn zwak-
ke vrienden zoo rustig zag, werd hij zelf
ook bedaard. En daar van zijn rust of
onrust sinds lange jaren de stemming van
de kudde afhang, vreesden ook weldra
de anderen even weinig het vuur der
Oulhamr, dat zich niet verplaatste, als
net geweldige vuur dat hen najoeg over
de steppe.
Zoo kon Naoh de vlam blijven oprake-
len en de duisternis doen wijken. Dien
avond proefde hij weer geroosterd vleesch.
wortelen en champignons en hij eenoot
er van.
(Wordt vervolgd.)
TER NEUZENSCHE CO U RANT