ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No 7019.
Dinsdag 20 Juli 1920.
60e Jaargang.
k-m
3SMBSSTEEAAB.
Ds Zwarte Galei.
$lond- en Klauwzeer.
Gemeentelijke-, tevens Districtsarheldsbeurs
H, H. Werkgevers
m it t a l .a k u.
FEU1LLET0H.
3 U T N L A N D.
-
Bureau Scboollaan 4.
Geopend: alle werkdagen 9-12 en 2-4 uur.
Wend U om arbeidskrachter. tot, de Bears.
Grondwwrkers,
lngeschreven staan j L()8ge Arbeiders>
De Directeur,
J. F. DE COOKER.
4
WERKZAAMHEDEN BUITEN DEN
SCHOOLTIJD.
(Schriftelijk beantw. vraag.)
Op de vragen van den heer Ossendorp be-
treffende verhooging van de jaarwedden
voor de onderwijzers, aan wie werkzaam-
heden buiten den gewonen schooltijd zijn
opgedragen, antwoordde de Minister van
Onderwijs:
Vermits aan het treffen van een regeling
voor de-verhooging van de jaarwedden der
onderwijzers; aan wie werkzaamheden bui7
ten den gewonen schooltijd zijn opgedra
gen, een nauwkeurig en tijdroovend onder-
zoek moet voorafgaan, heeft de Minister ge-
meend voor de eenvoudigste soort van ge-
vallen, namelijk met betrekking tot het geven
van onderwijs in handwerken buiten den
gewonen schooltijd, in de eerste plaats een
beslissing te moeten bevorderen.
Deze beslissing kan thans binnen enkele
dagen worden verwacht.
Daarna zal zoo spoedig mogelijk een be
slissing worden voorbereid ten aanzien van
het geven van onderwijs buiten den gewo
nen schooltijd in andere vakken.
GEEN GRATIS CONSULT MEER
Dr. J. C. H. Scholten, predikant der Ned.
Herv. Gem. te Rotterdam, heeft; naar de
,,N. R. Crt." meldt, aan de gemeente het
volgende medegedeeld: Alleen wat geld
kost,!heeft waarde voor menigeen; vandaar
dat catechisatielessen wel afgezegd kunnen
worden, want het kost toch niets. Op een
spreekuur mag een predikant lastig geval-
len worden met de kleinste onbenulligheden,
op zijn studeerkamer wordt hij per telefoon
II.
Aan boord van de Andrea Doria.
In Antwerpen brachten visschers de tij-
ding van 't geen er des naciits gebeurd was
en groot was daarover, al naar dat men tot
deze of gene partij behoorde, de geheime
vreugde of de luid uitgesproken woede der
bevolking.
Ook hier werd door het volk al spoedig
gemompeld van de zwarte galei en met
meer of minder beslistheid werd dit schip
met het voorgevallene in verband gebracht.
Wie toch anders kon in zoo'n stormachtigen
nacht, als men doorleefd had, zoo iets stouts
ondernomen hebben als de zwarte galeiV
Op de pleinen, in de straten, in de werk-
plaatsen; in de kerken, op het raadhuis en
in de citadel werd dit woord gehoord. Even-
zoo op de oorlogs- en koopvaardijbodems,
die aan de kade, dicht bij de huizen en
muren der stad voor anker lagen. Overal,
zooals reeds is opgemerkt, las men
ontsteltenis of heimelijke vreugde op de ge-
zichten.
De zwarte galei! de zwarte galei!
Federigo Spinola, een edel Genueesch
patricier, ondernemende afstammeling van
het beroemde geslacht dier rijke republiek,
was met den koning van Spanje, Filips III,
overeengekomenten dienste van zijne ko-
ninklijke Majesteit eene vloot uit te rusten
tegen de Nederlandsche rebellen en deze
vloot in de Noordzee te brengen. Ai den
buit, alle schepen, welke den Geuzen werden
ontnomen, zouden behooren aar> den
admiraal der vloot en zoo voer deze met
een aanzienlijk getal galeien en galjoenen
bemand met 1600 stoutmoedige mannen uit
van Genua, door de straat van Gibraltar, om
kaap Finisterre naar de golf van Bisc&ye.
Hier werd het scheepsvolk vermeerderd met
op bezoek voortdurend van zijn werk ge
houden; dat kan, want het kost niets. Ik
meen aan dat alles een eind te moeten ma-
ken na 1 September. Mijn spreekuur blijft
voor een ieder toegankelijk, maar verder
kan men mij consulteeren op een vooraf be-
sproken uur, over onderwerpen van gods-
dienstigen, maatschappelijken en opvoed-
kundigen aard, tegen vergoeding. Ook ca-
techisaties aan huis, die geheel als privaat-
lessen kunnen worden beschouwd en die niet
alleen dienen ter voorbereiding varr de aan-
neming, maar ook om zich op de hoogte te
stellen van de verschillende problemen van
godsdienstigen of socialen aard, worden
voortaan door mij berekend. Zij, die mee-
nen, beslag te mogen leggen op een deel
van onzen tijd, zuilen zeer zeker deze op-
vatting waardeeren, daar, als vanzelf
spreekt, het spreekuur en catechisaties voor
niet-betalenden geopend blijven.*
HET 200 M1LLIOEN-CRED1ET.
De heer Th. van der Waerden heeft, naar
het ,,Volk" meldt, de volgende vragen ge-
steld aan den Minister van Buitentandsche
Zaken:
1. Heeft de Minister kennis genomen van
de dagbladtelegrammen, volgens welke de
Entente ontstemd is over het crediet van
200.000.000 gulden aan Duitschland en de
Commission des Reparations zou geprotes-
teerd hebben tegen de voorgenomen kolen-
leveringen van Duitschland aan Nederland?
2. Zoo ja, kan de Minister dan een ver-
klaring geven van de tegenspraak tusschen
bedoelde uitingen van den heer Millerand
en de geruststeliende verzekeringen van de
zijde der Nederlandsche Regeering in de zit-
ting der Tweede Kamer op 2 Juli 1.1.?
3. Is de AAinister bereid, ter openbare
kennis te brengen de bescheiden, waarop
zijn gunstig oordeel omtrent de toezeggin-
gen van de Commission des Reparations
steunde?
4. Bestaat er verband tusschen de jong-
ste verhooging van den kolenprjjs in Ne
derland met 8 gld. de ton en de overeen-
komst-met Duitschland, die in bedoelde zit-
ting der Tweede Kamer werd aangenomen?
NEDERLAND EN DE VOLKENBOND.
Met het oog op den steeds toenemenden
omvang der betrekkingen, welke tusschen
Nederland en het Bureau van den Volken-
bond te Londen bestaan, is de Nederland
sche Regeering er toe overgegaan, zich bij
den Volkenbond officieel te doen vertegen-
woordigen.
Te dien einde heeft zij thans den Neder-
landschen gezant te Londen, jhr. mr. R. de
Marees van Swinderen, aangewezen, om al-
daar namens ons land op te treden als ver-
tegenwoordiger bij het Bureau van den Vol
kenbond.
GEMEENTELEENINGEN.
De Minister van Binneniandsche Zaken
heeft, naar de Gemeentestem meldt, op 29
Juni aan Ged. Staten der provincien ge-
schreven
Het blijkt, dat vele gemeenten moeilijk,-
heden ondervinden bij het plaatsen van haar
leeningen. Zij wendden zich dan tot de re
geering met verzoek haar aan de benoo-
digde middelen te helpen.
Naar aanleiding hiervan is het wensche-
lijk er op te wijzen, dat de regeering slechts
in beperkte mate in staat is ui dezen steun
of tusschenkomst te verleenen. Wel zal,
naar het zich laat aanzien, binnen zeer kor-
ten tijd tot de uitbetaling van de tweede
uitkeering uit de oorlogswinstbelasting tot
een groot aantai onversaagde zeeroovers
en ritpiraten, nog werden later hieraan toe-
gevoegd een aanzienlijke menigte Duinker-
ker Kapers en eindelijk den 11 September
1599 kwam de vloot te Sluis aan, waar zij
het anker liet vallen, om van daar uit haar
taak in de Noordzee aan te vangen.
Het was de eerste keer, dat deze Ro-
maansche roeivaartuigen, waarvan zich tot
op dien stond alleen de volken der Middel-
landsche Zee hadden bediend, zich in zoo
Noordelijke zeeen vertoonden. Hierdoor laat
het zich verklaren, dat in den eersten tijd
zelfs de dappere, niets ontziende Zeeuwen
den schrik van het onbekende gevoelden
voor deze ltaliaansche galeien, die als reus-
achtige watertorren met honderd roeipooten
de golven sloegen.
Dus maakte Federigo Spinola aanvan-
kelijk goede zaken en viel menig rijk ge-
laden koopvaarder, menige arme visschers-
boot in zijne handen; tot de Zeeuwen van
den eersten schrik waren bekomen en het
waagdenr den vijand driester in de oogen
te zien. De Generale Staten rustten een
talrijk eskader uit en nu werden in een heet
gevecht niet alleen een groot aantai der
vijandelijke kapers vernietigd, maar zelfs
werd een der verschrikkelijke galeien buit
gemaakt.
In triomf werd het merkwaardige schip
naar Amsterdam gesleept, hier naar dit
model eep soortgelijk vaartuig gebouwd en
toen 't klaar was, met de moedigste harten
en handen bemand. Dreigend zwart was
zijn kleur en gauw genoeg werd de
zwarte galei voor de Spanjoien en den
admiraal Spinola de schrik der zee. De
speculatie van den Genuees droeg nu niet
meer zulke goede vruchten als in 't begin.
Dus was de zwarte galei geen geesten-
schip, geen spookschip, maar een ding van
hout en ijzer en zijne bemanning was geen
geestenschaar. Wezens van vleesch en bloed
klommen in de touwen, heschen en richtten
de zeilen, laadden de draaibassen, staken
de lonten aan en enterden de vijandelijke
schepen.
een totaal bedrag van omstreeks f 54 mil-
lioen aan ue daarvoor in aanmerking ko-
inende gemeenten worden overgegaan, doch
ai voor belegging in gemeenteleeningen ter
beschikking van de regeering staande gel-
den zijn slechtS van beperkten omvang.
in verband hiermede acht de regeering het
noodig, dat de gemeenten, zoo eenigszins
mogelijk, niet tea uitgaven besluiten, welke
uit leeningsgeld zijn te bestnjden, alvorens
zij de zekerheid hebben, dat de leening
plaatsing zal vtnden. Bij gebreke van die
zekerheid zal her aan beveling verdienen, de
uitgifte van de leening te doen voorafgaan
aan het aanvaarden van verplichtingen, die
uitgaven met zLn brengen, welke met de
oporengst van de leening moeten bestreden
worden.
Ik heb de eer uw college te verzoeken het
bovenstaande ter kennis te brengen van de
gemeentebesturen, en het, voor zooveel noo
dig, mede in uw aandacht aan te bevelen.
TEGEN PLAATSELIJKE KEUZE.
in de te Maastricht gehouden algemeene
vergadering de; vereeniging van Neaer- I
landsche wijnhandelaren is besloten, stei-
ling te nemen tegen Piaatselijke Keuze.
De vergadering was van oordeel, dat de j
wijnhandel, zij het dan in verre toekomst, I
door Plaatselijkq Keuze ten zeerste bena-
deeld wordt en tie wijnhandelaren in hun
bestaan worden bedreigd, zulks alleen ter
wille van een zekere groep personen, die
zich aan onmatigheid schuidig maakt, ter-
wijl een groot dee) van het Nederlandsche
volk in matig gebruik van wijn of andere
dranken een geoorioofd genot vindt. De ver
eeniging zal de noodige financien reser-
veeren, om tot een krachtige actie tegen
Piaatselijke Keuze over te gaan.
DE EX-KEIZER.
De heer Van Ravensteijn heeft den Minis
ter van Binneniandsche Zaken gevraagd, of
de Minister bereid is mede te deelen, of de
opmerkingen van den burgemeester van
Spa, baron de Crawhez, aan den medewer-
ker van een Engelsch blad, omtrent de aan-
wezigheid van een Hollandschen hoofd- of
opper-officier bij gelegenheid van het ver-
trek van den toenmaligen Duitschen Keizer
uit het Duitsche hoofdkwartier te Spa in
November 1918 eenigen grond van waar-
heid hebben.
DE CONFERENTIE TE SPA.
Het einde der voorstelling is lang en taai
geweest. De Duitschers hadden besloten
alles te onderteekenen, behalve de bepaling,
dat de entente het Roergebied kon binnen-
ruklcen als tusschen 1 Augustus en 1 No
vember niet 6 millioen ton kolen waren ge-
leverd. Om deze bepaling is 3J4 uur lang
gevochten. De entente en vooral de Fran-
schen wilden niet toegeven, maar de Duit
schers hielden even taai aan hun standpunt
vast.
Intusschen wachtte de buitenwereld, die
op een zoo lange zitting niet gerekend had
in angstige spanning op den uitslag. Om
5 uur was het Vrijdag begonnen en om half
9 was er nog geen einde merkbaar. Toen
werd daarbinnen echter het pleit beslecht.
Lloyd George had er in toegestemd, dat de
Duitschers zouden protesteeren, dat deze
bepaling in het protocol opgenomen was en
dat de entente hun voorbehoud zou aan-
vaarden. Toen moesten de Franschen wel
toegeven.
Millerand was daarover danig .uit zijn
Op de pleinen en in de straten van de
groote handelsstad Antwerpen was de
zwarte galei het onderwerp van drukke ge-
sprekken, en ieder trachtte iets naders en
nauwkeurigers te weten aangaande het ge-
rucht, dat de Zeeuwen het prachtig roei-
schip, de Hoop, gisterennacht in de lucht
hadden laten springen.
Langzamerhand echter werd het avond,
een dichte nevel steeg op uit de Schelde en
verspreidde zich over de geheele stad. De
lichten aan de kade gaven door den damp
een roodachtig schijnsel, van het touwwerk
der Andrea Doria, die dicht onder de muren
en huizen aan de kade voor anker lag en
op welker dek" kapitein Antonio Valani, een
jonge man van nagenoeg dertig jaar, in zijn
mantel gewikkeld heen en weer liep, vielen
druppels naar beneden. Met zacht geklater
bespoelden de golven der rivier den scheeps-
romp en van de kade en uit de stad gonsde
nog het doffe gewoel van de werkzame en
ijverige bevolking.
Juist, toen de kapitein voor een oogen-
blik zijn wandeling staakte en naar de lich
ten der stad, die boven de muren schemer-
den, staarde, verscheen plotseling aan zijn
zijde zijn luitenant Leone della Rota, een
vriend zijner jeugd uit de Strada Giulia, die,
terwijl hij hem de hand op den schouder lei,
vroeg:
,,Zoo in gedachten? Antonia?"
De aangesprokene keek verschrikt op.
Ah, ben jij het Leone? Nu weet je iets
naders omtrent het voorgevallene?"
,,Ja! maar helaas een zeer slechte tijding.
De admiraal heeft van fort Liefkenshoek
bericht gekregen, wat vermoed werd, blijkt
waar te zijn: de Esparanza is met man en
muis naar den kelder. Alleen de kajuitsjon-
gen is bij fort Bath op een leege waterton
levend aan wal gespoeld. Toen hebben cje
Geuzen luide vreugdekreten aangeheven en
de Zeeuwsche vrouwen - onder ons gezegd,
Zeeuwsche vrouwen onder ons gezedg,
Antonio; afzichtelijk leelijke schepsels
hebben den jongen droge kleeren aange-
trokken en hem met een fijn compliment
humeur. Hij hield de Duitschers vobr, dat
zij, als zij hunne verplichtingen niet ver-
vulden toch op eene bezetting van het
Roergebied moesten rekenen, ook al hadden
zij zelf dit punt niet aanvaard.
Lloyd Geotge verdreef den indruk van
deze rede met eene vriendelijke toespraak.
Wij zijn u zoover tegemoet gekomen als wij
konden, zeide hij tot de Duitschers. Het zou
ons uiterst pijnlijk zijn als nog eene bezet
ting van eenig Duitsch gebied noodig was,
en niet dan in de uiterste noodzakelijkheid
zouden wij daartoe overgaan.
Daarna had om 8 uur 40 de onderteeke-
ning van het protocol plaats.
De conferentie was daarmede ten einde.
De kwestie der schadeioosstellingen za! hier
niet meer ter sprake komen. Daarover is
eene conferentie te Geneve beraamd, die
over eenige weken" bijeengeroepen zal
worden.
Toen het protocol onderteekend was,
hield de Belgische Minister-president De
lacroix als voorzitter van de conferentie
eene vriendelijke rede waarop hij op het
heuglijke wees van het feit," dat men hier
vruchtbaar had samengewerkt en zijne beste
wenschen voor de toekomst uitsprak.
Lloyd George wijdde daarna eenige
woorden van welverdienden dank aan den
Belgischen premier voor zijne voortreffe-
lijke leiding.
De werkzaamheden waren afgeloopen. In
groepen stond men dooreen. De siagboomen
der vijandelijkheid waren weggevallen. Op
vriendelijke wijze namen de deelnemers van
elkaar afscheid. Het ijs was tusschen hen
gebroken.
Eene atmosfeer van ontspanning lag
Vrijdagavond over Spa. Alles was uitgeput
van de spannende, voor velen zelfs zenuw-
moordende dagen. De diplomaten met hunne
medewerkers, zoowel als de journaiisfen
zouden werkelijk ternauwernood in staat
zijn geweest om nog een week aan de
kwestie der schadevergoeding te wijderr.
Het is op het oogenblik niet wel mogelijk
de indrukken vast te leggen, die de beslis
sing inzake de kolenquaestie op de vdrschil-
lende partijen heeft gemaakt.
Onder de Duitschers heerscht groote op-
gewondenheid of diepe neerslachtigheid en
ik geloof, dat ik de algemeene stemming
niet beter kan weergeven dan door de vol
gende woorden van Minister Simons, d,i
hij na afloop van de laatste zitting uit
sprak: ,,Wij hebben het Ruhrgebied voor
vreemde bezetting gered, maar tot een zeer
hoog§n prijs."
Wat de eerstvolgende maanden in
Duitschland thans brengen zuilen, valt
moeilijk te voorspellen. Dat het zware
maanden zuilen worden en dat een goede
oogst nog de eenige hoop is, mag men in
tusschen nu reeds aannemen.
Tijdens de zitting werd nog een uitvoerig
communique van de entente gepubliceerd
omtrent de verdeeling der te verwachten
schadevergoeding. Het komt hierop neer;
dat Engeland 22 Frankrijk 52 Italie
10 Belgie 8 Japan en Portugal
zuilen ontvangen, terwijl de rest wordt ver-
deeid over de entente-staten in de Balkan.
De conferentie te Spa is, dus schrijft de
N. R. Crt., na bijna twee weken van inspan-
nende werkzaamheid, waarbij de Zondag
geen rust bracht en men dikwijls van den
nacht een dag maakte, uiteengegaan, zonder
het hachlijkste punt van haar program, de
schadevergoeding, afgedaan te hebben. De
kwestie is overgelaten aan een commissie
hierheen, naar zijne Excellentie; den gou-
verneur, gezonden. Ook daar boven op dc
citadel is hij geweest nu, de admiraal zal
wel spoedig van zich laten hooren."
,,Dat geve God," riep de kapitein van de
Andrea Doria, terwijl hij spijtig met den
voet op het dek stampte. Leone, 't ver-
veelt mij, hier zoo werkeloos voor anker te
liggen."
Werkeloos?" hervatte de luitenant. Ik
zou toch denken, dat wij den tijd, dien we
hier voor anker liggen, niet zoo geheel en
al ongebruikt hebben laten verstrijkeV
Wat grootsche verovering heb ik niet
gemaakt op de dikke Signora, in de
taveerne: Het wapen van Alcantara. Anto
nio. ik verzoek je derhalve..."
,,Ach ja, jij neemt het leven ook zoo licht
op Leone," zei de kapitein met een zucht.
,,Wee mij," lachte de luitenant, vriend,
spaar mij die verzuchtingen en kijk mij niet
zoo hopeloos weemoedig aan. Zie liever
eens in de richting die ik met mijn vinger
aanduid daar, zie, dat licht daar over
den stadsmuur in dat hoekvenster
volg mijn vinger toch zie je het? Wel
Antonio, Antoniootje, kapitein, kapiteintje,
wie woont daar? Zeg ereis, wie heeft he-
denavond dat lichtje aangestoken? Is het
niet het liefste kind, dat dit Noordelijke
land ik zou evengoed kunnen zeggen,
dit Noordelijke moeras ooit, zoolang het
hier regent, en dat moef, naar 't mij voor-
komt, al heel lang zijn, heeft voortgebracht?
En is niet Antonio Valani, kapitein van dit
goede galjoen Andrea Doria, met lijf en
ziel onderworpen aan de blauwe oogen en
de blonde vlechten van deze schoone Vlaam-
sche? alweer een zucht? Antonio,
je bent toch een al tezwaartilftndemakker."
Verstoord wendde de kapitein zich af.
,;Laat mij, Leone: Ik geef je verlof
voor den heelen nacht, tot het eerste hanen-
gekraai, opdat ik jou en je losbandige taai
niet meer behoef te hooren. Ga, ik bid je;
ga en kwel mij niet langer met je vroolijk
gezicht. Waarlijk, ik gun jou de lichtzinnig-
heid en de luchtige levensopvatting maar
van twee deskundigen uit elk land, die over
eenige weken te Geneve bijeen zal k.omen.
Deze methode van werken verdient de voor-
keur boven die welke te Spa gevoigd is,
omdat men daar met zoo weinig voorberei
ding bijeenkwam, dat de staatslieden her-
haaldelijk moesten wachten tot alierlei
strijdpunten door de deskundigen rijp voor
een besiissing waren gemaakt. Dit kwam,
omdat de geallieerden te Spa waren geko
men met het voornemen, dat de conferentie
een heel ander karakter zou hebben dan dat
zij geleidelijk gekregen heeft.
Men vergelijke maar eens de wijze waar
op het protocol over de ontwapening tot
stand is gekomen, met die, waarop de over-
eenstemming over de kolenkwestie bereikt
is. In de eerste kwestie hebben de Duitschers
wel hun argumenten kunnen aanyoeren en
tegengesparteld, maar was men alras op het
beslissende punt gekomen, waarop de ge
allieerden, vrijwel dictatoriaal, de wet stei-
den en de Duitschers voor de keus tusschen
aannemen of verwerpen gesteld werden.
Dc Duitschers onderteekenden ten slotte het
stuk waarin hun gelast werd, de veilighe 1s-
politie af te schaffen, onder bedreiging en
tegen hun zin en overtuiging. De reden
was, dat Lloyd George die in het bijzonder
beducht was voor de millioenen Duitsche
geweren en de gevaren van het Duitsche
bolsjewisme het zoo verordineerde. Het was
voor de Duitschers volslagen onmogeiijk,
om hem daarin tot andere gedachten te
brengen en daarom moesten zij den strijei,
waarmee zij niets konden winnen, spoedig
opgeven. In de kolenkwestie ging het heel
anders. Daar heeft de Duitsche minderheid
ten slotte wel toe moeten geven, toen ;j
niet meer kon bereiken, maar is de proce
dure heel anders geweest. in plaats, dat
hun de wet gesteld werd, kwamen nu be-
raadslagingen in den trant, waarin een par-
lement over een wetsontwerp beraadslaa a
met uitgebreid onderzoek in de commissie
en uitoefening van het recht van amew -
ment. Toen twee schijnbaar onverzoenlijke
opvattingen niet met elkaar in overeenstem-
ming te brengen, de zaken Vrijdag voor
een week tot een crisis gekomen waren en
men elk oogenblik het vertrek van de Duit
sche onderhandelaars verwachtte, kwam
Lloyd George tusschenbeide en beduidde
zijn collega Millerand, dat men met de
Duitschers verder overleg diende te houden
en hij de conferentie niet wilde iaten mis-
lukken, doordat men hun de gelegenheid
daartoe onthield. Zaterdag kwam toen de
gedwongen-vriendelijke rede van den Fran
schen Minister-president los. Het heeft na-
dien nog meer gespannen over de steen-
kolen, tot het laatst toe eigenlijk, maar
Lloyd George is telkens weer doende ge
weest, om de eendracht te herstellen, d.w.z.
toegeeflijkheid jegens de Duitschers te be-
plei'ten. Nu men zoo ver gekomen is op den
weg van gemeen overleg en schikking, kan
men voor de schadevergoeding de nieuwe
procedure volgen van haar eerst door een
commissie te laten voorbereiden, die de
Duitsche voorstellen onderzoeken zal. Al de
tweespait wordt in den boezem van die
commissie begraven, de onderhandelaars
kunnen telkens ruggespraak met hun regee-
ringen houden, de geallieerde regeeringen
weer met elkaar en sommige van deze zelfs
rechtstreeks met Berlijn de heele machi-
nerie is nu omslachtiger en langzamer ge-
worden, maar als de commissie gereed is,
mag men verwachten, dat ook de grond-
slag voor de definitieve overeenkomst ge-
legd is. Het derde punt, dat de conferentie
behandeld heeft, de kwestie van de bestraf-
laat mij dan ook het eenzame uur, als je
inderdaad mijn vriend wilt zijn. Mijn ge
heele gemoed is in opstand."
Antonio," zeide nu de luitenant ernsti-
ger, Antonio, op mijn eer, ik wilde je niet
grieven, voor den drommel, spreek, liefste
vriend, wat beteekent dit alles? Vertrouw
het mij toe, wat u vervuit beangstigt, de
siechte tijding van de Westersehelde is het
niet, vertrouw mij toch, zou 't dan wer
kelijk waarheid zijn, wat ik slechts als
scherts bedoelde? Zoudt gij inderdaad door
de blonde toovenares gevangen zijn?"
Als eenig antwoord op alle vragen zucntte
de kapitein nog dieper dan te voren en
Leone vervolgde:
,,En zij speelt de wreedaardige tegen je?
O, deze bekoorlijke barbare! Antonio
Valani, meerdere en vriend, met mijn
zwaard, mijn hart en mijn hoofd ben ik ge
heel te uwen dienste. Wat zuilen we toch
aanvangen, om het lieve kind voor ons te
winnen?"
Wat verder gesproken werd tusschen den
kapitein en zijn luitenant, werd onverstaan-
baar gemaakt, door het geroep van den
wachthebbenden soldaat bij de loopplank;
van de kade hoorde men de trom roeren,
zag men fakkels lichten en wapens schitte-
ren. De admiraal Frederik Spinola kwam
onderzoeken, hoe het er voorstond op de
Andrea Doria en de andere schepen der
vloot, die ojjder de muren van Antwerpen
lagen. Hij was blijkbaar in een slechten
luim, wat Antonio en Leone, toen zij kwa
men toesnellen om hem te ontvangen, dade-
lijk bemerkten. De ongelukkige strijd van
den vorigen nacht beangstigde hem. Als
dat zoo voortging dan zou de onderneming
niet zulke voordeelen afwerpen, als voor-
gespiegeld waren op het perkament, op het
verdrag, op 't welk Filips III van Spanje
boven de onderteekeniqg van den Ge-
nueeschen edele zijn Yo el Rev (ik, de ko
ning) had geplaatst.
Wordt vervolgd.)
De Burgemeester der gemeente TKR NEUZEN
maakt bekend, dat eene Openbare Vergadering
an den Gemeenteiraad zal worden gehouden op
Itonderilngr 23 Jul" 1WSO. des narniddags
ten 2 lire.
Ter Neuzen, den 19 Juli 1920.
De Burgemeester voornoemd,
J T1UIZ1NGA.
De Burgemeester van TER NE1 ZEN maakt bekend.
dat het vee van de volgende landbnnwers door het
month en hlfi/tnvzeer is aangetast
J AC. VAN DRONGELEN, wonende te Ter Neuzen
P 86.
J. RIEMENB, wonende te T-r Neuzen P 81
J. DE VISSER, wonende te Hoek P 65.
I. VAN CADSAND, wonende te Ter Neuzen P 94 en
L. W. DE JONGE, wonende te Ter Neuzen P 85.
Ter Neuzen, den 19 Juli 1920.
De Burgemeester voornoemd,
J. HUIZINGA.
TER NEUZEN,
in ii i i mi i m i iwi—
