ALGEMEEN MIEOWS- EH ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-YLAANDEREN. No 7003. Zaterdag 12 Juni 1920. 60e Jaargang binnenland. ABONNEMENT ADVERTENTIEN: Telefoon 23. Dit Biad ?erscbljnt Maandag-, Wognsdag^ bo Yrijdagayond, aitgezoBderd op Feestdagen, by de Firma P. J. VAN DE SAflOE te Ter Nenzen. BBE/STB BLAD- Sciioonmaak. SEMENGDE BERICHTEN. Per 3 maanden binnen de stad 1,40. Franco per post voor Nederland 1,60. Bij vooruitbetaling voor het Buitenland p*r 3 maanden J 2,20, perjaar J 8, Voor NederlandPer jaar bij vooruitbetaling 5,80. Men abonneert zich bij de Uitgeefster, of buiten Ter Neuzen ook bij alle Boekhandelaren, Postkantoren en Hulppostkantoren. 0.20. Van 1 tot 4 regels 0,80. Voor elken regel meer Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend. Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwellr op aanvraag verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave. DE VERVOLG1NG DER HOOGLEERA- REN VAN DE HOOGESCHOOL VAN GENT. 229627 119263 110364 GEMEENTERAAD VAN TER NEUZEN. 2°. Resultaat van het ACCQUKTANTS- 0NDERZ0EK betreffende de exploitatie der Electrische Verlichting te Ter Neuzen. Selliik met, lezer! het is niet mijn bedoe- ling u de narigheden voor den geest te roe- pen, uie verbonuen zijn aan de huishoude- hjke scnoomaak, die elk jaar in ons midden piaats iieeft. Daar wordt al genoeg over gesproken, iedereen ondervindt er het zijne van, en het zou dus maar herhalen zijn, oude dingen zeggen, indien ik daarover wil- de uitwijden. Bovendien is op 't oogenblik bijna overal de schoonmaak achter den rug, en we doen het best deze zaak te laten rus- ten. Echter zou ik even widen' wijzen op het goede, dat die schoonmaak ons leert, dat kan toch geen kwaad. Ik geloof dat wij te weinig den moed bewonderen waar- mede onze huismoeders telken jare die schoonmaak beginnen, doorzetten en vol- eindlgen. Het komt ons wel eens voor alsof zij met welbehagen hieraan beginnen, of zij er pleizier in hebben om alles van zijn piaats en overhoop te zetten. Doch ik geloof dat wij dan te weinig er aan denken, dat onze huismoeders ook wel tegen die taak opzien. Zij toch moeten met hunne helpsters alles maar weer op zijn piaats brengen, en dat zoo spoedig mogelijk. Zij weten ook wel, dat zij den huisgenooten veel onaange- naams bezorgen, dat zij die tegen zich krij- gen, en dat widen zij toch liever niet, zij ook widen vrede en rust. Maar het moet nu eenmaal en ai die moeilijkheden en on- aangenaamheden kunnen hun den moed niet antnemen om toch te beginnen en door te zetten. Zij zijn doordrongen van de noodzakelijk- heid waarvan de man niet altijd overtuigd is, zij vangen aan en zetten door en als dan de schoonmaak achter den rug is verrassen zij ons met te zeggen: zie nu eens dit 'vertrek of die kamer, is't niet netjes in orde, is't niet opgeknapt? En dan zeggen wij: ge hebt gelijk. Dan moeten we toe- •mven: Ja de schoonmaak is toch een noo dig ding en ook een heel goed ding als ze achter den rug is. En daarom laat ons maar -eerlijk zijs en den moed en de vol- harding bewonderen van het vrouwelijk ge- slacht, en hen brengen een eeresaluut. Doch ik wilde't nu nog even hebben over een andere schoonmaak. Als de huiselijke schoonmaak achter den rug is, dan zijn we er nog niet, 'dan is nog niet alles in orde. Veel waard is een wel ingericht huis, maar dat zijn alles ten slotte doode dingen. Zij staan daar, liggen daar. De menschen die Lri dit huis leven, zij geven door hun optre- den, door hun handel en wandel eerst de beteekenis aan het huis. Zij zijn de bewer- kers van aangename en onaangename din gen. Zonder menschen die medewerken aan het geluk van het gezin is een prachtig schoongemaakt huis niets. En zoo ook zon der menschen die het goede willen, die medewerken willen aan het gemeenschappe- lijk welzijn is een maatschappij met al haar goed niets. Men weet dit wel, maar wordt daaraan wel genoeg gedacht? En indien in het optreden van de menschen allerlei ver- keerde dingen zijn, zou dan in dat opzicht een schoonmaak niet aan te bevelen, niet noodig zijn? In onze samenleving zijn ze binnengeslopen, in het groot en in het klein, vele ninderlijke dingen die veroorzaken, dat de machine heel moeilijk loopt, en is het niet goed gezamenlijke pogingen in het werk te stellen opdat de machine weer gaat? Hoeveel stof is er gekomen over de teedere famiiiebanden die daar liggen in het gezin. Het mooie is er zoo vaak af. Waar zijn de liefde en *de gehoorzaamheid die het huise- lijk leven sieren? Waar zijn in onze maat schappij de achting, de eerbied voor elkan- der; waar de trouw en het wederzijdsch ver- trouwen? Zondei deze dingen kan toch een samenleving niet bestaan. Hoe dwalen we af in onze waardeeringen! Wat wordt het geld overmatig gewaar- deerd. Daa'rvan wordt alles verwacht, en telkens ondervindt men 't dwaze daarvan. En wat wordt de arbeid als iets minder- waardigs beschouwd, terwijl zij toch niet hoog genoeg te schatten is. Daar zou veel meer op te noemen zijp. Genoeg om duide- lijk te maken; dat er veel van Gjn piaats is in onze samenleving. En daar lijden wij alien onder. Zou er in dien zin niet iets gedaan moeten worden, meer gedaan moe ten worden wat gelijkt op een schoonmaak? Ik weet dat ik niets nieuws zeg als ik over deze dingen spreek, maar wil toch den nadruk leggen hierop: er is dringend een schoonmaak noodig, doch geen afbraak. Velen die de verkeerde verhoudingen ken- nen in onze maatschappij, zij willen haar af- breken, haar geheel omverwerpen en dan op hare puinhoopen £en nieuwe bouwen. Maar dit acht ik zeer gevaarlijk en ook onnatuur- lijk. Zal men een eeuwenoude maatschappij die nu zoovele gebreken telt, afbreken en zal men in onzen tijd de bekwaamheid bezitten om een nieuwere en betere op- te bouwen? Zij die daarover spreken geven allerminst in eigen kring blijk, dat zij daartoe in staat zijn. Laat ons oppassen. Indien het wer- kelijk waar was, dat er alleen iets beters komen' kon door het bestaande omver te werpen, wij zouden het ons moeten laten welgevallen. Doch leert de natuur ons niet iets anders? Als in de eerste maanden van het jaar alles dood en kaal is in de natuur, is er veran- dering, vernieuwing noodig, maar hoe brengt de natuur die tot stand? Niet door alle boomen te vellen en alle planten uit te rukken en te vervangen door nieuwe; maar wat z7en wij "gebeuren? De adem van de lente komt en aan de oude boomen en plan- ten komen nieuwe teekenen van leven en straks staat al 'toude in zijn frischheid da'ar, zoo dat't iedereen verkwikt. Welk een heerliiken aanblik biedt die na tuur een tijd te voren zoo dor en dood en na eenigen tijd vol leven en schoonheid. Zoo zal het ook in onze samenleving moeten gaan. De oude verhoudingen en waardee ringen moeten niet afgeschaft, maar ver- nieuwd worden. Er is helaas in het huisgezin heel veel wat verkeerd is in de verhouding van man en vrouw, van ouders en kinderen. Onze tijd wil daarom al die banden doorsnijden en alles op losse schroeven zetten. Geen liefde en geen gehoorzaamheid, maar wat dan? Komt dan het geluk? Als nu die oude banden eens met nieuw leven vervuld wer- den, als 't stof eens werd afgenomen zou dan de schoonheid niet voor den dag komen tot innerlijk geluk? Geen afbraak maar schoonmaak! Er is in de verhouding tus- schen werkgevers en werknemers, tusschen rijk en arm, tusschen verkoopers en verbrui- kers zooveel bitterheid. Welk een zelfzucht; welk een abnorinale dingen aan beide kan- ten! Nu ziet men, dat in onze dagen ook wel, en tot verbetering wil men met geweld afbreken, gelijk maken, zooveel mogelijk die verhoudingen weg. Doch wat krijgen we dan? Indien het roest van de zelfzucht eens afgedaan werd van de oude verhou dingen en de geest der naastenliefde meer de harten vervulde zou dat geen betere op- lossing zijn? Dan zou de glans van een goede samenleving weer te aarschouwen zijn. Geen afbraak, maar schoonmaak. Doch hoe moet die schoonmaak nu tot stand komen? Ik geloof dat we het in onze dagen teveel verwacliten van een verkeerden kant. Van nieuwe wetten die van boven worden opgelegd wordt alle heil verwacht. Dit is dwaas, met alle respect dat wij heb ben voor een goede wetgeving. Doch geen wetten zijn in staat de samenleving beter te maken als de menschen onwillig zijn. Daarom moeten we het van een anderen kant verwachten. Ik denk nog even aan de huishoudelijke schoonmaak. Hoe komt die tot stand, in kor- ien tijd in alle woningen? Onze huismoeders vragen aan geen wetgevende macht om hier in te grijpen. Neen iedere huisvrouw begint in haar eigen huis. Zij gevoelt de Tioodza- kelijkheid, zij denkt aan de uitkomst die straks heerlijk zal zijn en zij slaat de han- den aan't werk. Straks is overal de schoon maak klaar. Zoo moet ook iedereen bij zichzelf beginnen, in eigen gezin, in eigen verhoudingen, daar de handen aan t werk slaan om te verbeteren. Een ieder beginne bij zichzelf en volharde. Niet op een ander wachten, niet van een ander eischen dat hij beginnen zal. Ieder beginne zelf in eigen kring, zoo volgen anderen, zoo komt er ver betering. Wie werkelijk ernstig denkt in onze da gen, en ziet dat er noodig is aan den op- bouw van onze maatschappij mede te wer- ken, hij beginne bij zichzelf en brenge ver betering in de verhoudingen waarin hijzelf gesteld is. Dat is ons opgelegd. Dien plicht vervullen is beter dan aanhoudend klagen over onzen tijd. Deze schoonmaak belooft iets goeds. En mogen we alien veel bezitten van dien moed die 't deel is van onze huismoeders, die tegen den schoon maak niet opzien, maar aanpakken. Maurits F. DE ANT1-REV0LUT1EWET Zoo rumoerig het eergisteren op straat in de omgeving van het Tweede Kamergebouw was zoo rustig was het althans aanvankelijk j in de Kamer zelf. Wel was natuurltjk iioch op de gereser-'eierde, noch op de publieke tribune een plaatsje onbezet. Ze puilden letterijjk uit van helaugstelleDden. Ook de presidentsioge eu alle daarnaast g6- legen loges voor diplomaten en autoriteiten wareu geheel bezel door dames en heeren. Voor den ingacg tot de publieke tribune op straat, bleef geduldig eere file van men schen wachten, in de hoop nog een plaatsje boven ie kunnen veroveren, wat nu dan lukte. Zooals gemeld, bleef het heel roerig bui ten, in den omtrek van Binnen- en Buiten- tenhof, Piaats en LaDge Vpverberg. Er was klaarbljjkeljjk, wat de politie noemt ,/knok volk" volk op straat, dat elke ge- legenheid aangrjjpt om te trachten volks- verzamelingen te veroorzaken en daarait relletjes zich t,e laten ontwikkelen, Gisteren- middag moesten het, op den Langen Vjjver- berg, de conducteurs en bestuurders der trainwagens ontgelden, die aan het stakings- parool geen gevolg hadden gegeven. De beambten werden negejouwd en voor al wat leeljjk was gescboldeD, terwijl men er op een gegeven oogenblik hoe weet nie- mand in geslaagd schjjnt te zpn een teugel van een der niotorwagers in het ongereede te breDgen. Hierdoor ontstond een korte stagnatie in den geregelden tram- men loop. De bereden politie was er vlug bij en men maakte beenen voor haar. NEDERLAND EN JAPAN. Naar aanleidicg van de schitterende ont- vangst, welke onze marine in Japan ten deel viel heeft het Haagsche „Aneta"-kaDtoor den Japanschen gezant bij het Nederlandsche hof, den heer Kentaro Otchiai, gevraagd naar zjjn meening omtrent de relaties tusschen Japan en Nederlandsche kolonien. Op de vraag of de feeslelijkbeden die dezer dagen piaats hadden, slechts als onbeduidende intern ationale hoftelijkheid moesten worden beschouwd of dat hier werkeljjk sprake was van een uiting van sympathie, antwoordde de gezant ongeveer De Japanneis, en onder hen de kooplieden in de eerste piaats. weten cog zeer goed, hoe de Nederlanders langen tijd de eenige Westerlingen waren, die geregelde betrek- kingen met Japan onderhielden en dat de JapaDners daar ook het eerst met de Wes tersche beschaving in aanraking kwamen door bemiddeling van de Nederlanders, welke hen o. a. met de geDeeskundigewetenschap en de groote scheepvaart deden kennismaken. Geen wonder, dat vooral de Nederlandsche vloot zeer gezien is in Japan. Daarbij komt, dat in de jongste jaren de reeds levendige handel met de Nederlandsche kolonien werd uitgebreid en de Japanners wenschen, dat deze economische betrekkingen zich nog nader zullen ontwikkelen Van het sluiten van den vrede verwacht de gezant volstrekt geen teruggang in deze aangele- genheden. Integendeel. Toen even gezinspeeld werd op het wantrouwen, dat in onze kolonien en in Nederland nog steeds door velen wordt ge- koesterd ten opzichte van de bedoelingen van het steeds machtiger wordende Japan, zeide de heer Kentaro Otchiai, dat er niet de allerminste reden was om daarover maar zelfs te spreken. Japan wenscht zonder eenige ,/arriere pemee" goede betrekkin gen met Nederland en diens kolonien te onderhouden. VERRUIMING VAN HET GEMEEN- TELIJK BELAST1NGGEB1ED. Naar de //N. C." verneemt, heeft het na der overleg tusschen den minister van Fi- cancien en de commissie van voovbereiding thans tot het definitieve resultaat geleid, dat het wetsontwerp tot verruiming van het gemeenteljjk belastiDggebied alsnog aldus gewflzigd zal worden, dat aan de gemeen- ten de keuze zal wordeD gelaten tusschen opcenten op de rjjks inkomstenbelasting en een eigen plaatselgke inkomstenbelasting. De grens der progressie zal bij deze laatste dan eenigermate worden uitgebreid. BOMMEN OP GOES. (Officieel.) Het ministerie van Buiten- landsche zaken deelt mee, dat de Britsche regeeriDg thaDS de verantwoordelijkheid voor het werpen van bommen op Goes op 22 December 1917 heeft op zicb genomen en zich bereid heeft verklaard de daaruit voortgevloeide scbade te vergoeden. DE 0. W. BELAST1NG. De tweede uitkeering aan -de gerneenten uit de 0. W. belasting Amsterdam ruim 15 millioen, Rotterdam ruim 12 mil lioen, Den Haag 3.6 millioen. In het geheel wordt ruim 53 6 millioen uit- gekeerd, De Belgische bladen geven de namen der 85 beklaagden inzake de vervolging der gewezen hoogleeraren van de onder de Duitsche bezetting vervlaamschte Hooge- school van Gent. Wij vinden er de volgende Nederlanders onder vermeld Buitenrust Hettema, leeraar te Zwolle, De Vries Reilingh, leeraar te GroDingen, Max Ischag, leeraar te Gent, van Amster dam, Richard Kortmulder, leeraar, woon- achtig te Gent, komende van Rotterdam, Johan Labberton, leeraar, woonachtig te Den Haag, Emiel Witsenburg, leeraar, woonactftig te Bloemendaal, Ernest Koss- man, hoogleeraar, woonachtig te Den Haag. Al de beklaagden zijn voortvluchtig. DE DAL1NG DER PRIJZEN. De voorzitter van de Kamer van Koop- handel te Brussel, Delannoy, heeft in een interview verklaard, dat volgens zjjn oordeel een daliDg der prpzen onvermjjdelgk was. De wereldproductie was op zulk een punt gekomen, dat de hooge prgs der producten sedert laDg niet meer was te rechtvaar- digen. De Jerbetering van den wissel, de vermindering van de vraag, hebben een paniek in de wereld van de opstapelaars van voorraden veroorzaakt. En de goederen, opgestapeld in de hoop eener steeds toenemende rijzing, werden in dergeljjke hoeveelhedeD op de markt ge- worpen, dat een daliDg thans fataal schjjnt. Er 'oestaat niet de minste reden om te veronderstellen, dat de staat van productie, die meer en meer voldoening seheokc, zal ophouden te verbeteren. De plicht, alsook het belang van den handelaar, is reeds aangeduid instee van weerstand te bieden aan de daliDg, moet hg haar loyaal helpen, en dus medewerken om aan het sociale leven het evenwicht terug te geven, hetwelk onontbeerlijk is voor den goeden gang van zaken want de bestaande toestand is nadeelig en gevaarljjk voor iedereen, lk meen dat de handelaars een prijsdaling van goederen moeten wenschen. Wij heb ben de uiterste grens van den opslag be- reikt. Dat de daling nadeelig is voor bepaalde handelaars, is onvermjjdelijkdit maakt deel uit van de handelsbalans. Doch deze overweging kan geenszins den veld tocht reehtvaardigeD, die sommige leden van de Kamer van Koophandel zouden willen voeren tegen de daling der prjjzen. Ik heb mij tegen die zienswjjze verzetik denk niet dat het voorziehtig is, of dat men het recht heeft in de huidige omstan- digheden persoonljjke belangente vsrdedigen MANNEN EN VROUWEN TER STEM BUS. In de stad Keulen heeft. men den invloed van het vrouwenkie3recht. eens willen na- gaan. De verhouding tusschen het aantal stemmen door mannen en dat door vrou- wen uitgebracbt, is daaruit goed te zien. Totaal stemmen. Cijfer. Mannen. Vronwen. Centrum 82118 32964 49154 Soc. Dem. 60429 36295 24134 Duitsche Volksp. 33712 17768 15944 Onafh. Soc. 27218 18245 8973 Democr. 11231 6554 4677 Chr. Volkspartij 8307 4247 4060 Duitsch-Nat. 6612 3190 3422 Daar mannen en vronwen in Keulen in afzonderiijke lokalen hun stem uitbrachten heeft men deze lgsten kunnen aanleggen. Uit bovenstaande cijfers bliikt, dat het Centrum zjjn succes bjj deze verkiezing grootendeels aan de vrouwen te danken heeft. Bij de socialistisehe grodpen over- treft het aantal door maunen uitgebrachte stemmen aanmerkelijk dat der vrouwen, vooral van de bfginselen der onafbankeljjken schijnen de vrouwen niet veel te moeten hebben. De Duitsche Yolkspartjj en de democraten kregen meer stemmen van mannen dan van vrouwen. Bij de Duitsch Nationalen zien we juist. het omgekeerde. GEBREK AAN PASSAGE IN AMERIKA. Volgens den correspondent van de Daily Telegraph te New-York, zullen tallooze Amerikanen, die plan hadden om dezen zo- mer Engeland en Frankrijk te bezoeken; te- leurgesteld worden. En wel, omdat er ge- brek aan scheepsruimte is. Het aantai men schen, dat geen passage kan krijgen, wordt op 100.000 geschat. Dit bezorgt Engeiand, wanneer men het bedrag, dat -?lke Ameri- kaan in Engeland zou verteren, op 200 pond sterling schat. een schade van 20.000.000 pond sterling. Vele Duitsche stooinschepen, die voor den oorlog het meerendeel der Amerikaan- sche reizigers vervoerden, zijn nog in han den van de autoriteiten te Washington, in afwachting van een beslissing, aan wie zij toebehooren. Deze zijn nog ingericht als transportschepen e,n het is niet te zeggen, wanneer zij weer geschikt zullen zijn voor passagiersvervoC'r, in elk geval niet dit jaar. Honderden menschen wachten a! maan den in New-York op een gelegenheid om over te steken. Het is een merkwaardig schouwspel, hoe op de vertrekdagen de af- vaartplaatsen vol menschen staan, die op de gelegenheid loeren, of zij nog niet door ziekte of dood van een der passagiers on- voorzien mee kunnen. EEN SCHAT. Vrijdag is te Lobith een Rijnboot uit Duitschland aangekomen, welke o.m. met bestemming voor Argentinie een kist gela- den had inhoudende voor eenige millioenen aan goud en diamante,n. Terwijl het schip op inklaring wachtte, kwamen Duitsche de tectives, die de kist in beslag en mede naar Emmerik terug wilden nemen, aangezien deze op handige wijze door kettinghande- laren uit Duitschland was gesmokkeld. De Hollandsche autoriteiten gaven hiertoe geen toestemming, aangezien de kist reeds op Hollandschen bodem was. DIEFSTAL VAN 60 MILLIOEN. Ruim een jaar geleden werden uk de ci tadel van Spandau niet minder dan 60 mil lioen lei gestolen. De daders zijn gisteren aangehouden. Het bleke'n vier vroegere be- wakers van de citadel te zijn geweest. Zij hebben na den diefstal den buit verdeeld. Een hunner had een prachtige villa gekocht met een grooten tuin. Een tweede leefde rustig en dreef aileen wat handel in sigaren, uit tijdverdrijf. De derde stond op het punt met zijn gezin naar Nederland te verhuizen, de vierde had zijn gedeelte in de winst reeds verbrast. De vier daders hadden de mil lioenen links en rechts en meest ver bene- den de waarde aan den man gebracht. Daar men bij hen slechts betrekkelijk geringe sommen vond, vermoedt men dat de dieven het geld met het oog op een eventueele aan- houding in veiligheid hadden gebracht. Zij hadden ook aan verschillende personen sommen moeten uitbetalen teneinde tegen indiscretie verzekerd te zijn. Zoo kreeg een persoon 7000 mark. Hij gaf er zelfs een kwitantie voor, die thans in beslag geno men is. Het onderzoek in de zaak duurt voort NIKS ERG. Kind, wat doe je daar? vroeg moeder verbaasd, terwijl ze naar haar jongste keek, die ijverig bezig was een papier vol te sme- ren met inkt. Ik schrijf een brief aan Jantje van hierover, antwoordde de dreumes. Een brief schrijven, lachte moeder en je kunt nog niet eens schrijven. Dat is niks erg, jantje kan immers toch niet lezen! HIJ G1NG ER NIET GROOT OP' De bij de geheele compagnie gehate luitenant viel op een donkeren avond in een sloot. Een soldaat haalde hem er uit en de officier, erkentelijk voor die goede daad, vroeg zijn redder wat hij wenschte. Luit'nt, ik wou 't liefst, dat u er nooit over sprak, verzocht de soldaat. Waarom niet? vroeg de luitenant ver baasd. Ja, ziet u, als de soldaten 't te weten komen, dat ik u er uit gehaald heb, dan konden ze er mij wel eens insmijten! Vergadering van Donderdag 3 Juni 1920. des namiddags 2 uur. 10 Behandeling verhooging tarief voor electrische stroomlevering door de In- dustrieele Maatschappij en wijzigingder eoncessievoorwaarden. (Vervolg) Hierbij heb ik eer U rapport uit te brengen naar aanieiding van een onderzoek van de ad- ministratie der Electrische Cenerale uwer ge- meente. In het bij zonder werd het onderzoek inge- steld ter beantwoording van een aantai vragen vermeld op den hierbijgaanden lijst (bijlage A). Voorts werd bij de aanvaarding van mijn op- dracht met uw college avereengekomendat ik, behalve de beantwoording van de vragen,

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1920 | | pagina 1