Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeu wsch-Vlaandere
No. 6893.
Dinsdag 23 September 1919.
59e Jaargang
BINNENIA
BUITENLAND.
De millioenen-nota.
TER IE(7X\S(HK (OIK 1ST.
De raining van ontvangsten en uitgaven
voor 1920 is inderdaad angstwekkend, zegt
het ffHandelsbiad". De totale Staatsuilga-
ven worden geraamd op 580.64 millioen
de inkomsten op f 409.81 millioen, zoodat
een tekort van niet minder dan 176.82
millioen wordt geraamd.
In zgn toelichting bp de millioenen-nota
noemt Minister De Vries dan ook den toe-
stand van 's lands fioancien in hooge mate
zorgwekkend, te meer omdat nog op ver-
meerdering van het tekort met ettelijke
tientallen miluoenen moet worden gerekend
voor nieuwe onafwpsbare uitga»en, die nog
niet in de begrooting zjjn opgenomen.
flet is zeker en kloek, dat de Minister
van Financier) den toestand openlijk onder
het oog duift zien en met nadruk op de
noodzakelijkheid van een verdere vefsterking
der Rjjksmiddelen wgst. Zonder in het
minst te willen beweren, dat de schatkist
er gnnstig voorstaat, meenen wjj nochtans,
dat tegenover de sombere schildering van
den beheerder der schatkist wel op enkele
lichtpunten mag worden gewezen, ter voor-
koming van de opvatting, dat ons land,
na voor de rampen van den krijg te zjjn
bespaard, er op het oogenblik financieel
eigenljjk even ellendig aan toe zou zjjn als
de meeste der ooil igroerende staten.
De //N. Rott. Ctverwondert zich niet
dat de Minister van Finaneien met de handen
in het haar zit. Het eemge middel, om
orne finaneien een basis te ve sobaffen: de
heffing ineens, wordt door den Minister van
Finaneien verworpeu.
En zoo blijft het tobbeD, zonder uitzicht
op wezenlpke verbetenng.
De vermeerdering van uitgaven, als gevolg
aan de veranderde sociale denkbeeiden, is
nog geenszins tot een einde gekomen het
is niet anders te aerwaebbn, of cok het
volgende jaar zal ons nog voor een aantal
suppletaire kredietaanzragen stellen, waarvan
bet belrag nog niet valt te peilen.
Wij leven van de hand in de tand. Een
vast plan tot reorganisatie van onze
finaneien, dat eenig vertrouwen in de toe-
komst zou scheppen onthult de Minister
van Finaneien niet. Hp heeft er wellicht
geen. Hp bouwt na zijn hoop op eene
i/beteekenende prpsdaling", waarvan zieh
echter nog geen symptonen voordoen
spreekt van eene ^aanmerkelpke vermin-
dering" van mil tatre uitgaven, waartoe de
regeering in haar gehet 1 echter geen stap
doeten verwijst dan voor het tekort naar
eenige speculatieve middelen waar hp hoopt
beslag op te leggenop de ffvermogens
belastiDg", die, werd zp door de Staten-
Generaal aangenomen hetgeen niet te
verwachten is voor den crisisdienst is
bestemd, en voor den gewonen dienst op
het aanhangig ontwerp tabaksbelasting,
waarvan evenwel niet eens zeker is, of het
zal worden gehandbaafd, op de nieuwe
grondbelasting en de pas voorgestelde ver-
hooging van de suceessiebelasting. Voor
wat er dan verder noodig zal zijn, wordt
eene belasting op weeldeuitgaven, eene
#fiscale" herziening van het tarief, dat
tweesnpdende zwaard, en eene //uitbreiding"
van de zagelbelasting in uitzicht gesteld.
De //Maasbode" wpst er op dat de ge-
wone dienst op het staatsbudget in het
loopende jaar angstig snel in omvang is
toegenomen.
Over het jaar 1920 belooft het evenzoo
te zijn. Dit is het meest verontrustende,
dat er ten aanzien van den gewonen dienst
bpna geen gissingen meer mogelijk zpn.
Bp -1917 vergeleken is de begrooting
voor 1920 70 procent toegenomen. En
dat, terwijl het nu reeds zeker is, dat in
1920 nog vele, thans niet vaststaande, pos-
ten van grooten omvang onder de uitga
ven zullen worden opgenomen. Allicht zal
de dienst 1920 het dubbele cijfer in uit
gaven aanwpzen van 1917.
Dit cresendo moet natuurlijk eens een
eind nemen. Met razende vaart gaat men
anders naar den afgrond.
Nederland en Belgie.
Men meldt, dat volgens de Libre Belgique
Koning Albert zich bij zijn vertrek naar de
Vereenigde Staten niet te Antwerpen zal in-
schepen, omdat de Roiling waarscliijnlijk de
reis zal maken aan boord van de George
Washington, welk schip van te groote afme-
ting heet te zijn om een Belgische haven bin-
lien te varen.
Ook toen er sprake van was, dat president
Wilson over Antwerpen naar zijn land zou
terugkeeren, is van Belgische ziide beweerd,
dat de George Washington niet naar Ant
werpen zou gaan. De bcdoeling was toen
klaarblijkelijk de Nederlandsche Schelde in
miscrediet te brengen.
De onjuistheid dezer bewering is indertijd
gebleken. De Noorsche Talabot, van geheel
denzelfden diepgang als de George Washing
ton, werd op 15 Maart bij naeht door het
Oostgat naar binnen gebracht en stoonide via
de Schelde naar Antwerpen op. Wat de Ne
derlandsche Schelde aanibeiangt, bestaat er
dus geenerlei bezwaar voor de George Was
hington, naar Antwerpen op te varen. Is dit
niet mogelijk, dan moet of de Belgische
Schelde of de Antwerpsche haven moeiljjk-
heden opleveren.
De Times heeft een hoof'dartikel over Bel
gie en Nederland.
Het blad schrijft
„Het doet ons genoegen, de inliehtingen te
gelooven, die ons van de week uit Brussel
hebben bereikt, dat er een nieuwe geest is
gekomen over de handelingen, die in Parijs
worden gevoerd over de herziening van de
verdragen van 1839.
De Times bespreekt dan de verscherping
van het conflict door de publiekmaking van
de geheime nota. De Times stelt die nota als
volkomen onschuldig voor en beschrjjft de
publicatie daarvan en het gebruik, dat er ge
maakt is als een te eenenmale verwerpeljjk
incident. Het blad betoogt dan verder: „Een
tweede storend element is de „annexionisti
sche" campagne geweest, die door een zeker
deel van de Belgische pers is gevoerd. Ook
de bedrjjvigheid van het Comite de politique
nationale heeft geen verzachtende uitwerking
teweeggebracht. Dat comite heeft, hoewel het
„annexionistischedenkbeeiden ontkende,
„indien door annexatie moest worden ver-
staanhet annexeeren met geweld, tegen den
wil der inwoners, in een atmosfeer van con
flict en zonder rekening te houden met de
rechtvaardigheid en de bestaande rechten van
naburige en bevriende staten", ongetwijfeld
ijdele hoop gewekt bij de menschen, door bil-
jetten op de muren te laten aanplakken, waar
op in kaart waren gebracht „de gebieden, ri
vieren, kanalen en spoorwegen, die aan Bel
gie dienen terug te komen of deel moeten
uitmaken van zijn (Belgie's) economiseh en
militair stelsel". De zaak van Belgie is op
papier, met of zonder een eerzuehtige groene
lijn er omheen, heel sterk. Belgie is door de
mogendheden, die in het verleden zijn grenzen
hebben vastgesteld, met weinig genoeg eon-
sideratie behandeld; maar in den loop van 80
jaar zijn de toestanden gewijzigd, en er valt
niets te winnen door het negeeren van de
nuchtere feiten van thans. De Belgiche re
geering heeft verstandig gedaan door te berus
ten in de Parijsche beslissing van 4 Juni. De
Schelde, het kanaal van Ter Neuzen, de ver
dediging van de Oostelijke grens en de ver-
bindingen met den Rijn zijn de dingen, die er
in werkelijkheid op aan komen. Het huidige
standpunt te Parijs schijnt te zijn, dat de
technische raadgevers van de beide landen
(Nederland en Belgie) liun best doen om tot
overeenstemining te komen over de economi
sche quaesties, waarover zij rapport zullen
uitbrengen aan de commissie van veertien.
De militaire quaesties worden door de com
missies zelf nagegaan. Wat de Schelde aan-
gaat, het volgendehet is een van de grieven
in Belgie, dat Nederland in vredestijd macht
bezit om door zijn medewerking te weige
ren alle verbeteringen in de waterwegen
te beletten. Het moge waar zijn, dat naar
de Nederlanders beweren Nederland zoo'n
veto nooit heeft uitgesproken, en dat de ver-
tragingen, die er soms in de temiitvoerlegging
der Belgische voorstellen zijn geweest, door
omstaudigheden waren teweeggebracht (had
been accidental)maar de grief blijft.
Ten slotte, echter, schijnt er reden te be
staan voor de hoop, dat die grief zal worden
weggenomen wellicht door een verbeterden
vorm van gemeenschappelijk beheer; op zoo'n
wijze, dat terwjjl de belangen van beide
partijen zullen zjjn gewaarborgd aan Ant
werpen een onbelemmerde ontwikkeling zal
verzekeren.
Ook de regeling van het vraagstuk der
positie van de Schelde in oorlogstijd kan niet
langer meer worden uitgesteld. Dat is een
vraagstuk, waarbij de belangen van dit land
(Engeland) bijzonderlijk betrokken zijn.
Een ander vraagstuk van international be-
lang is de verdediging van Limburg. De Bel-
gen beweren en op dit punt hebben zij den
steun van den eminentcn Nederlander Rae-
makers dat het eenige middel om hun
Oostelijke grens te beveiligen, een militaire
overeenkomst met Nederland is.
De Nederlanders zijn daar tot nu toe tegen
geweest. In de eerste plaats zien zij niet in,
waarom zij bepaalde militaire verplichtingen
zouden op zich nemen ten gunste van Belgie;
en in de tweede plaats zouden zij elke schen-
ding van haar grondgebied als een casus belli
beschouwen.
Met het oog op de erkende onverdedigbaar-
heid van Limburg door Nederland, en, in her-
innering nemend het gebruik, dat Duitschers
bij hun terugtocht gemaakt hebben van Ne-
derlandsch territoir, valt het niet te verwon-
deren, dat Belgie niet bereid is, laatstgenoemde
verklaringen als een/voldoende waarborg te
beschouwen.
Indien Nederland in verloop van tijd lid
werd van den volkenbond, zouden de omstan-
digheden gewijzigd worden, maar in den tus-
schentijd is de hoop niet buitengesloten, dat
de hernieuwde vriendschappelijkheid van de
onderliandelingen zal kunnen leiden tot een
militair vergelijk van den een of anderen aard
tusschen de beide landen, ovengoed als het
waarschijnlijk is, dat de onderliandelingen
zullen leiden tot een vergelijk betreffende
de douanerechten en de kanalen in Limburg."
De regeering gaat bevroren vleesch
importeeren.
Reeds is een belanjgrijke partij aangekocht
en de regeering verwacht stellig, dat ze dit
vleesch tot dusdanige prijzew bescliikbaar
kan stellem, dat een algemeen® verJ aging
der vleeschprijzen het gevolg zal zija
Hopen we, schrijft de Vee en Vleesch-
handel, dat die verwachting gegrond is. On
ze regeering was to t nu toe bictenggelukldg
bij den aankoop in het buiteniand (duur
Amerikaansch spek), ze wist beter het be
vroren vleesch dit voorjaar aan den man
te brengen naar het buiteniand. We had-
den het zelf best kunnen gebruiken en be-
hoefden dan nu wellicht geen regeenngs-
import van vleesch.
Hoe de regeering het bevroren vleesch
beschikbaar zal stellcn is ons nog niet be-
kend. In den vrijen handel brengen is het
rneest gewenscht, voorkomt allerlei fraude.
Anders zal fie regeering het toch aan sla-
gers ten verkoop moeten! geven, die zich
verbinden geen versch vleesch naast het
bevroren vleesch te verkoop en.
De slagers zouden zeker liever hebben
gezien, dat de regeering levend slachtvee
iuvoerde, of de gelegenhcid pr voor opeu-
de. Belgie bijv. krijgt beste ossen uit
Amerika, te vet zelfs voor Belgie.
We hoorden, dat er van particuliere zij-
de pogingen worden gedaan; slachtvee te
importeeren. Komen die tot stand, dart
zullen de veeprijzen hier terug gaan, krij-
gen. we: wellicht onzekere markten in! ver-
band met ongeregelde aianvoereni uit het
buiteniand.
Intusschen, de veehandel rekein-e er op, dat
de import van bevroren vleesch lage prij-
zen zal brengen, voor alle soorten slacht
vee. We komen nu dozen herfst beslist
tot daling der veeprijzen. Hoe sterk? Dat
hangt af 'van de prijzen van (liet in te voeren
vleesch.
De Veehandel dcelt nader mlede, dat uit*
Amerika aan den Hoek va,n Holland 6 mil
lioen KG. bevroren vleesch voor de regee
ring is aangekomen.
Transportarbeiders.
De onderliandelingen tusschen de saincn-
werkende organisaties van transport
arbeiders met den Minister van Arbejd,
inzake de werkloosheidsverzekering hebben
tot overeenstemining geleid. De Minister is
van zijn oorspronkelijk plan, om vier pre-
mieklassen in te stellen, teruggekomen. Zoo-
als men weet, wens?.hlen de transportarbei
ders een uniforane premie voor alle leden
der organisaties. van 5 cent. Van beide
zijden is nu iets toegegeven, met het gevolg,
dat een uniforme premie van 7 cent zai
worden betaald.
De Schippers.
Men meldt uit Rotterdam:
Vrijdagmorgen is het mijnen op de Rot-
terdamsche Schippers be urs, tengevolge van
oneenigheden, die onstoniden over toewij-
zing der afgemijnde vrachten, door den In-
specteur der Binnenseheepvaart, den lveer1
Dekkers, nogmaals stopgezet. Naar we ver-
nemen is er geen, sprake van, dat het ver-
zoek van den A. S. B, welk verzoek tot
gescliillen tusschen de samenwerkende schip-
pers-organisatien heeft aanleidiug gegever.
- om alle regeeringsbemoeiing met de bin-
nenschipperij op te heffen, zal worden inge-
willigd. Integendeel is binnen enkele da-
gen een nieuwe regeling te wach'ten, die
echter lieel wat vrijheid van be we gang zal
laten.
Het plan zou zijn', eon beurtlijst aan te
leggen, waarvoor elke schipper zich kan
laten inschrijvetn. Daamaast 'zal echter Se
vens de vrije bevrachting, mits via de beurs,
en tegen tarieven waarvoor alieen een mini
mum is aangegeven, mogelijk zijn. Als deze
regeling afkomt, zal liet interessant zijn na
te gaan in hoeverre de bewering
der organisaties, 'dat de schippers de beurt
lijst willen, waarheid bevat. Men verwacht
nu, dat velen de vrije bevrachting zullen
kiezen.
De Inspectie der Binnenscheepvaart heeft,
jn de overluiging, dat ze haar controle rcn-
den arbeid voorloopig niet zal kunnen sta-
ken, te Rotterdam nieuwe kantoren ge-
huurd.
Het proces tegen den gewezen Duitschen
Keizer.
De Daily News meldt, dat er te Londen
Woensdag geen bevestiging was te krijgeJi
van het bericht, van het Exchange-bureau,
volgens lietwelk de raad van vijven nu defi-
nitief tot overeenshnnlming was gekomen
ten aanzien van het besluit om aan Hol
land de uitlevering van den gewezen kei
zer te vragen Men verneemt, zegt het blad,
dat er tot op dit oogenblik geeU veran-
dering in den toestand gekomen is.
In welingelichte 'kringen zoo meldt Cen
tral News verder beschouwt men het
lange uitstel met bet beginnen van! het pro
ces als een aan wij zing, dat, ondanks Lloyd
George's bekenden wOasch om den gewezen
keizer terecht te laten staan, het proces
in het gelieel niet zal plaats hebben.
Steenkolen uit Belgie.
De Brusselsche Standaard verneemt, dat
de Belgische regeering heeft toegestaan, dat
maandelijks aan Nederland worden geleverd
lien duizeud ton* Belgische kolen. De le
vering zal een aanvang nemen, zoodra de
Nederlandsche regeering zich met de voor-
waarden heeft takkoord verlclaard.
Spoor- en tramwegpersoneel.
Een depulatie uit liet hoofdbestuur van
den Nederl. R.-K. Bond van Spoor- en
Tramwegpersoneel St. Raphael, heeft M,aan-
dag een bespreking gehad met den Minister
van Waterstaat, o.m. over de loonregeling
van het trampersoneel.
De Minister verklaarde, dat hij zijn beslis
sing voor die tramwegmaatscbappijen, wel
ke met rijkssteun werkem, zoovefi mogelijk
zal bespoedigen, doch wees daarbij op de
omvangrijke werkzaamheden, welke voor
een to nemen beslissing verricht »moct,en
worden.
Op de loonregeling van de tramwegmaat-
schappijen, welke geen rijkssteun genieIten,
kon de Minister geenerlei invloed uilpefe-
neni; deze bevoegdheid ontstaat eerst bij
inwerkinglredeu van de Tramwet- 1917, het
geen vermoedelijk nog in den loop van dit
jaar zou geschieden.
Omtrent de loonregelingen, waarop de
Minister invloed had, verklaarde Z.E. in
ieder geval vast te houden aan zijn reeds
kenbaar gemaakten wefisch van een grond-
loon van f 19.25; tevens zal aan deze rege-
lingen terugwerkende kracht worden
verleend tot 1 Juli 1919.
Aangaande den loonraad voor het spoor-
wegpersoneel deelde de Minister mee, dat de
instelling zeer aanstaande was, en dat oud-
ministei- Treub zich bereid heeft
verklaard, het voorzitterschap van den loon
raad te aanvaarden.
Op een vraag der vertcgenwoor-
digers van St. Raphael, of het in de bedoe-
ling lag', den 8-urigan werkdag voor het
spoorwegpersoneel tegelijk met de inwer-
kingtreding van de 8-urenwet in te voeren,
antwoordde de Minister ontkennend. Heit
was de bedoeling, den 8-urigeli werkdag
voor het spoorwegpersoneel zoo spdedig!
mogelijk met inachtneming van een over-
gangstermijn in te voeren.
Belgische annexatieplannen.
Een imedewerker van de N. R. Cri, schrijft:
Wij laten puis door de plannen van de
Belgische militaidsten en impcrialisteu nitf
te zeer opwinden en constateeren met vreug-
de, dat in Belgie zelve met verontwaar-
diging tegen deze pLannen wordt geprotes-
teerd, vooral door verschillende Vliaamsclie
bladen.
Intusschen is bet de vraag, of wij den
toestand toch niett als te onschuldig be
schouwen, of wij ndel *te veel rekenep op
de 4.5 millioen Vlamingen, vormende de
meerderheid van bet Belgische volk,
Schrijver van deze regelen ontmoe'tte de
zer dagen een zeer betrouwbaar
persoon, die in Gelderlanfi aan: de gren
zen gesprekken had gevoerd met Vlaamscb-
Belgische soldaten. Dezen zeiden alien, dat
een oorlog tusschen Belgie en Nederland
spoedig te verwach'tenviel enl dat Belgie
alle recht had om de wapens op te vatten
tegen Nederland, omdat wij' in Augustus
1914 het Duitsche leger hadden vergund door
Limburg Belgie binnen te trekken.
Het is bekend, dat aanvankelijk ook in
Frankrijk van dien doortocht door Lim
burg is gesproken. Wij meenen zelfs door
niemand minder dan Clemencpau in een
vi-oegere periode, toen hij nog geen minister
was. Na de voorliehting door onize di
plomatic wordt dit sprookje officieel niet
meer verkondigd.
Het is wenschelijkj na te gaan of 'niet door
duistere intriges toch het volk in' Belgie
en misschien in Frankrijk van deze
of gene zijde op een dwaalspoor wood I
gebracht.
Onze zegsmam kan misschien een clubje
bedrogen Belgen hebben onimoet, tcmvijl
de leugen niet in bedenkelijke mate alge-
meene verspreiding heeft gevonden, Ech
ter kan ook het tegendeel heft; geval zijn
en wij hebben' emige re lea, om, to vrec
zen door hetgeen we vernamen van ver
schillende anidere pei'sonen. Dezen hadden
vi-iendschappelijke betrekking o'ndcrhouden
met Waamsche Belgen eni wel geduiende
een tijd van pi in. 3 jaren, toen de Belgen
hier hun toevlucht hadden gevonden. Na
de terugkeer in Belgie hadden deze schijn-
baar lievriende personen van een zeer vij-
andige gezindheid blijk gegevc/u.
Men vond geen reden om aajn de Belgen
persooulijk iets 'te verwijten. 'Men nam aan,
dat zij he'l slachtoffer waren van verkeefde
voorliehting.
Intusschen het is hier niet de vraag van
al dan niet verwijten, maar van een smet-
stof, welke de vi-iendschappelijke belrek-
kingen tusschen nabui'en verstoort, de vraag
of deze smclstof voortw0ekci-(ti en of tot be-
strijding iets kan worden gedaan. Voorloo
pig zal bet zaak zijn den omvang van het
kwaad te peiien.
Door de uitnemende artikeleh van gene-
raal Van Terwisga is op het gebdurde in
Augustus 1914 weer een helder licht ge-
vallen. Daarvan is in enkele woorden dit
te memoreeren De vesting Luik met de
forten sloot voor de Duitsche legers de
^rens. rich ter was een s'trook van 200 M.
bre'edte bezuiden oms Limburg opengela-
len en over dien strook stroomden de Duit
sche legers Belgie binndn. Het feit i, o.a,
door tal van photografi,sche afbeeldingeu
vastgelegd. De foufl van liet Belgische veld-
leger was, dat dit gemakkehjk t" verdedigen
smal strookje geheel was verwaarloosd.dat
daar geenerlei tegens'tahd werd ;geboden^
Er is dus van Belgische zijde een zeer
ernstige fdu't hegaan. Het is begrijpelijk,
dat men daarop van de zijde van "de Belgi
sche legerleiding misschien, njet het licht
heeft doen vallen en 'dat men zoo
het sprookje van den doortocht door Lim
burg in de hand heeft gewerkt.
La at ieder. die in Belgie rela'tie onder-
houdt, eens nagaan of het volk al dan niet
ten aanzien van dit punt door leugens te
gen ons wordt opgehitst. Blijkt dit in
hooge mate het geval t' zijn, dan rijsi de
vraag: Wat hier tegen te doen?
De Keizers-quaestie.
In hoe geheel ander licht is geleiddijk
het vraagstuk van de vervolging en de uit
levering van den Duitscheai keizer komen
te staan, sinds het, dadelijk na zijn verras-
sende vlucht binnen onze grenzen, de ge-
moederen liicr en elders gtvangen hield.
Het scheen alsof de geheele wereld die ver
volging hegecrde en van ons zoude eischen,
dat Wij hem aan het in tg stellen inlerna-
lionale gerecht zijner vijanden zouden over-
leveren, ondanks het onbeschreven asieL
recht, onze trots in het verleden, ondanks
Grondwet, wet en tractaal, die zich tegen
de uitlevering verzetten De geheele wereld
tegenover ons zoo scheen het nog toen
de geallieerde ei geassocieerde mogendhc-
den in art. 227 van het vredeslractaat open
lijk Wilhelm II van Hohenzoljem, ex-keizer
van Duitschland, in staat van beschuldi-
giug sleiden voor de grofs'.e schending van
de internalionale Zedenwet en het gehei-
ligd gezag der Iractialen en Duitsclilanfi,
zij het dan noodgedwxmgen, die acte van
beschuldiging mede onderteekgnde.
En thans?
E6n voor een valle'n de beschuldigers af.
Amerika sprak het reeds lang openlijk
uit, dat het zijn deel in) de Lrechlstelling
niet wilde hebben, van Japan wist men het
zelfde, van Belgie, het land, dat het e.-rste
recht zoude hebben de weekend® hand op
te heffen, evenzeer en thans blijkt uit hef
rapport van LuzzatU aan het 'Italianresell®
parlement, dat ook Italie de vervolging en
uitlevering op grond van het vredesver-
drag in strijd acht met het reclrt.
Blijven over Frankrijk en Engeland. He!
eerste is er vrijwel omVerschillig
voor, in Engeland zijn velen van gezag
met kracht er tegen opgekomen.
Maar Lloyd George heeft de (erechtstel
ling aan zijn kiezers beloofd. Gelooft men,
dat hij nog in sliaat zal zijn ook maar den*
eersten stap te doem om die bcloft na te
komen
Niet Engeland alleen, maar de vijf groolfc
mogendheden, waarvan er drie tegenstan-
ders zijn van de vervolging, moeten het ge-
rechlshof samenstelleni; niet Engeland al
locmaar de geallieerde en geassocieerde
mogendheden, waarvan de meest gezagheb-
benden erke'nnen, dat zij daartoe niet het
recht hebben, moeten de uitlevering aan
Nederland vragen.
Ondenkbaar is, dat zij thans nog daartoe
best ui ten.
En mochten zij. omdat zij eenmaal under
het vredestractaat hun liandteelcening heJ>-
ben gezet, er toe besluitenJ, dan zal Neder
land, zich steune'nd op wet en tractaal. de
uitlevering weigeren eh het zal we'.en. dat
het dc geheele wereld niet tegem zich. maar
aan zijn zijde heeft.
Treffend voorbceld van de kracht der ze-
delijke heginselen, verheugend feit in deze
treurige tijden.
Aan art. 227a van liet Vredestractaat ont
hrak de zedelijke basis en daarom mist het
ook het zedelijk gezag. voor zijn toepassing
noodig.
Niet ongestraft treedt men meUvoeten de
het mod erne
beide hoofdbeginselen van
strafrecht terwille van persoonlijlie
vrijheid «n de gerechligheid lia liarden strijd
tegen willekeur en gezagsmisbruik door de
roenschheid gewoninen: geen straf zonder
vooraf d.'w.z, voor de misdaad geregel-
de strafbepaling; geen rechter dan een on-
partijdige, buiten de aanklagers e"n de belee-
digden a,angewezeli.
Tegen deze beide heginselen giug art. 227
van het Vredestractaat lijnrecht in en daar
om zal het nimmer toepassing vinden.
(HW.)
In bezel gebied.
Eeu soldaat uit Leeds die onlangs van den
Rijn terug is gekeerd, iieeft verklaard. dat
Britsche soldaten op zeer goeden voet met de
Duitsche meisjes zijn.
Op een keer dat hij in den Dom van Keulen
kwam, zag hij, zegt de Times, dat daar bet
huwelijk van *23 Britsche soldaten met Duit
sche ingezegend werd.
Een man, die met hem naar Engeland te
ruggekomen was, had tegen zijn kolonel ge-
zegd, dat hij graag afstand zou doqji van zdju
premie on al zijn soldij als men hem toestond
te Keulen te blijven. om met een Duitseh
meisje te trouwen. De kolonel zeide, dat. dat
niet ging, maar merkte op. dat hij. na in En
geland gedemobiiiseerd te zijn, een pas koE
kiijgen en naar Rijnland terugkeeren. Die
man gaat deze week nUtr Duitschland terug.
Elken avond kan men in Keulen Britsche
soldaten zien met hun arm om Duitsche meis
jes, de jonge officieren doen niet voor de sol
daten onder. Men kan hen bij dozijnen zien
dansen.
Een Belgische d'Annunzio?
De corr. van de „Maasbode" te Brussel
schrijft d.d. 16 dezer:
In de „Eclio de la Bourse", het felste roof-
oigaan an i^russel, lezeu wijj,De eenige
generaal, die de Koning meeneemt, naar de
ereenigde Staten, is de commandant van de
Belgische eenheid, welke tegenover Maastricht
ligt: baron- Jacques. Hij is de brave dea bra
ves" en vreesde men misschien daarom, dat
hij een zelfde rol zou gaan spelen als d'An
nunzio 1
't Is slechts een veronderstelling, ze-'t het
blad.
Een actie voor een werelddrankverbod.
De „Times" verneemt uit New-York, dat 300
leideis van de anti-saloon league", dc vurige
voorstanders van geheelonthouding, in eeu ge
heime conferentie te Chicago liet plan gevormd
hebben een groote campagne op touw te zet-
ten ten einde liet drankverbod der geheele
wereld ingevoerd te kijjgen.
De „New \ork World" weet verder nog
mede te deelen, dat de bond beginnen zal met
de stichting van een fonds van een millioen
pond sterling, waaruit de kosten, verbonden
aan de campagne, bestreden zullen worden.
De beraadslagingen te Chicago hebben aeh-
ter gesloten deuren plaats gehad, maar na af-
loop is een verklaring gepubliceerd, waarin
toegegeven wordt, dat de Amerikaansche bond
het plan koesterf om ook in het buiteniand
een actie op touw te zetten.
Het einde van de roode broek.
De Fransche minister vail oorlog heeft
bepaald, dat de u niform en van voor den
oorlog definitief afgeschaft blijven.
Men zal zich herinnercn, dat .maarsclialk
Joffre den zegetocht onder de Arc de