ilgemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen No. 6884. Dinsdag 2 September 1919. 59e Jaargang. Ssksradmsaking. alltlttNlAH ti! 1 tot en met 500 op 8 September. 500 en hooger 9 In het stadium der dreigementen? Mocht men er zich reeds over verba- zen, dat de Belgische regeering niet uit eigen beweging na de publicatie van het Vlaamsche Persbureau tot openbaar- making van de vertrouwelijke nota van het Belgische Ministerie van Buiten landsche Zaken aan het groote hoofd kwartier is overgegaan, ook aan den sedert in binnen- en buitenlandsche pers op haar geoefendlen aandrang, om met het stuk voor den dag te komen, heeft zij, schrijft de N. R. Crt, nog niet durven voldoen. Uit den tekst, dien wij uit de Brus- selsche Standaard, het blad van den heer Van Cauwelaert. in ons avondblad van Woensdag hebben overgenomen, blijkt in tusschen opnieuw uit het officieele bericht der Nederlandsche regeerinig was zulks reeds af te leiden dat op de publicatie van het Vlaam sche Persbureau gee'n wezenlijke aan- merking viel te maken. Het Brusselsche blad heeft het st.uk wat vollediger ge- geven, doch overigens komt de inhoud der beide publicaties overeen. - Er is slechts een klein verschil. De nota dateert niet uit Juni of Juli, doch is gedagteekend van 20 Mei. di. w. z. van voor het Parijsche besluit der mo- gendheden, dat de herziening van de traktaten van 1839 zou moeten plaats hebben zander overdracht van soeve- riniteit van Nederlandsche gebiedsdee- len aan Belgie zonder vestiging van In ternationale servituten. Doch dit verschil in diagteekemng is voor ons van geen belang. omdat de vertrouwelijke nota aan het Belgische hoofdkwartier tot op dit oovenblik niet is ingetrokken ware dit wp1 het ge- val, dan zou dit zeker zijn bekend ge- maakt dus nog steeds hare geldig- heid behouden heeft, en het richtsnoer is gebleven voor de Belgische agenten, die in ons Limburg hun vieze werk voortzetten. De dagteekeninc- is daar- enboven voor ons van geen gewicht, omdat het ergerlijke, het trouwelooze niet in de dagteekening van het stuk, doch in zijn inhoud schuilt. Het is een ongehoord feit. dat dezelfde Belgische regeering, die officieel tegen- over ons land i goede nabuurschap en welwillende verstandhoudinp; speelt, in het geniep binnen onze landsgrenzen propaganda voert, om een deel van onze bevolking op te zetten tot landsverraad. Dit is dermate verachtelijk, dat de len ders der Nederlandsche politiek niet mogen nalaten bij de verdere onder- handelingen, zoolang dezelfde Belgische regeering aan het roer blijft. met deze schaamtelooze onbetrouwbaarheid ter- dege rekening te houden. Of doen wij de Belgische regeering, dit neerschrijvende, onrecht? Er is ge- zegd, dat het minwaardige stuk niet, gelijk eerst was meegedeeld. de onder- teekening van den heer Hymans, den Belgischen Minister van Buitenlandsche Zaken, draagt. Alsof daarmede de kracht aan het stuk zou ziin: ontnomen! Wie de nota onderteekend heeft. of uit wiens naam dit mag gebeurd zijn, doet immers niets ter zake. Het stuk is een officieel regeeringsstuk. Wie anders, trouwens, dan de Belgische regeering zou tot het groote hoofdkwartier dergelijke, het gansche regeeringsbeleid betreffende instructies kunnen rich ten! De Belgi sche regeering is en blijft voor de uit- vaardiging en de handhaving verant- woordelijk, en daarmede is, voor zooveel ons aangaat, de zaak beslist. Door de openbaarmaking van het krenkende stuk is slechts de onbetrouwbaarheid der Belgische regeering aan den dag getreden en hare jegens ons ergerlijk dubbelzinnige houding voor een ieder duidelijk gemaakt: Wij kunnen op de rondborstigheid van het openlijk ge- sproken woord van deze regeering niet langer staat maken. Dat is het nuchtere, doch tevens ont- stellende feit, dat de vertrouwelijke nota" heeft vastgenageld. Het behoeft niemand te verwonderen, dat onder deze omstandigheden de be sprekingen te Parijs tot nu toe nog niet in de lichtinig van een bevredigende op lossing van de tusschen Nederland en Belgie hangende moeilijkheden wiizen. Hat perfiede karakter der Belgische re geering doet zijn invloed natuurliik ver der gelden, dlan tot nota's aan het groote hoofdkwartier. Politiek, die on veinzery en bedrog berust, moet onherroepeliik telkens vast raken, en het zou wel een wonder zijn. indien zij te Parijs niet m den kijker liep. Over het geheel der besprekingen is eene onzekerheid komen te hangen. En zelfs de giootst moge- lijke tegemoetkomiing, waartoe Neder land in staat zou zijn, kan het geschokt vertrouwen niet herstellen. Naar de uitlatingen in de Belgische pers te oordeelen, begint men dit bij onzen Zuiderbuur ook te gevoelen. Uit de Vlaamsche pers blijkt, dat men in Belgie begrijpt, dat het da Belgische regeering zelve is, die door hare slinksche practijken de onderhandelin- gen op het doode punt gebracht heeft. Dit is ook onze meening, en wat het midde! zou zijn, om het wagentje weer aan het rollen te brengen, is duidelijk. Nederland heeft het niet in de hand, en kan op de aanwending ook geen invloed oefenen. Het zuiveringsproces behoort in Belgie te worden ondemomen. Ook de Waalsch annexioni stische pers schijnt de hopeloosheid van (het geval langzamerhand te dooizien. Doch zij reageeren anders dan de \7laamsche pers. Zij zoekt en God weet, of wij weiHcht ook hierin de hand van de Bel gische regeering moeten zien een laatste redmiddel, om uit de impasse te geraken: het dreigement. Zij heeft zich, naar het lijkt, in het hoofd gezet, dat Nederland tegenover dreigement met afbreking van de onderhandelingen, en zoo dat nog niet afdoende is, met wapengeweld, wel in zijn schulp zal kruipen. Het komt ons niet noodig voor, hier- over veel woorden vuil te maken. In de laatste vijf jaren hebben wji genoeg- zaam met de oude Pruisisch p methoden kennis gemaakt en die weten te weer- staan, om ons nu door dit Belgische neo-germanisme niet plotseling uit het veld te laten slaan. De soep, weten wij, wordt niet zoo heet gegstan, als zij wordt opgedaan. Belgische hoovaardij plegen wij niet al te zeer a la lettre te nemen. De Holla,ndsche „kaaskoppen" hebben een eenigszins anders sameh- gesteld bloed dan hunne zuidelijke „broeders". Zeker, wij weten. wat men aan Belgie verschuldigd is, en dat, naar het woord, waarmee de Bel gen te Parijs opgang maakten, „zonder ons" Frank- rij'k veinietigd zoude zijn; dat „zonder ons" Engeland een tweederangs mo- gendheid zou zijn gewoi*dendat zon der ons" Nederland niet meer zou be- staan. Italie gedecimeerd, en dat Euro- pa zonder ons" verloren zou zijn ge- gaan. Maar die „kaaskoppen" hebben van „les messieurs sans nous" evenzeer geleerd, dat eene rechtvaardige zaak onoverwinnelijk is, en daar zullen zij voorshands nog maar op bouwen, \yan- ncsr Bel<ns"h wapengeklettc?" somwijlen tot hen doordringt. Zij zullen het ru- moer niet overdreven tragisch opnemen. En wat het eventueel teyugtrekken van de Parijsche onderhandelingen aan gaat, ook hierin zal men zich in Neder land weten te schikken. Het U niet Ne derland geweest, dat om herziening van het tractaat van 1839 heett verzocht. of dat. daaraan groote behoof te heeft aan den dag gelegd. Wen set1 Belgie van de herziening afstand te doen. en dus het tractaat van 1839 onig°wiizigd te handhaven ons is dat wel Wij hebben slechts een verlangen dat eene herziening, zoo da or toe wordt overgegaan. zal olaats hebben op voet van ee r 1 ij k h e id. De Burgemeester der Gemeente ZAAM- SLAG maakt oekend, dat de uitreiking der Bfoodkaarten, geldends voor de 28ste periode zal plaats hebben op vertoon van de daarvoor bestemde rantsoeneerings- kaarten voor de nutnmers telkens van des voormiddags 9 tot 12 uur en van dee namiddags 1 tot 4 uur. De Burgemeester voornoemd, J Otis. DE FEIJTEtt. Nederland en Belgie Janus met het dubbele voorhoofd In ,,l)ie Schelde", een, njeuw populair R.-K. Anlwerpsch dagblad, vonden, we het volgeyi- de artikelttje, dat wel jals staal! mag dienen, hoe verschillende Vlaamsche courantf^n on< gezouteu teg en de aniucxionisten te beer trekken, Het kosMijk opschrift luidt: ,,Tcgen Ja- yuis met het dubbele voorhoofd"; Slaat er tegenwoordig de Fransch-Belge- sche dagbladen miaar eeus op na en kijkt wat keel die lui ppzettian, waar het gaat de regeling der hangende kwesties tussolien Nederland en Belgie te bespreken. Gezoudt zwei-en, dat ze eenparig hun, ziel verLapt hebben aahi de grootvorsten. der aa'nhecli- tingxpolitick. D&' heer Neuray heeft schoon een requiem te wijdeni aan de praktische loepassing der nationiale politiek, ein ziite traneni te stortm op de lijkwade van het C. P. N.. wierook en traneni beletten niet, dat het verdacht geurtje van dera aflijvige buiten den tempel dringt. Waar diezVlfde heunliazen vroeger moord1 en brand schreeuwden,. to en de Entente nog niet >eJker was, haar hoentje binnen; sehot te krijgen en1 Duitschland met meer klem dan ooit op nieuwe winigewestesi boog, ver- guizen zi] tlians op bun beurt de heilige princiepen in wier naam ze vterzet aan- lleekenden en hangen ze als valken met open bek en klauwensgerccd over de gren- zen, quaeirentes quid devorent. En ge moet bet tooqt.je hooren, dat ze uit hum krijgs- bazuinen stoo ten. Het is natuurli j k lieel aantrekke'lijk met kanonnen en stormtorensj te dreigen, indien ge op voorhabd weet, dat er maar zoo geen schamcl stukje lood uw kostbaar veil sciienden zal en ge daarenboven leans ziet, in eeni stad, w'ijd, wijd, achtjer de frontlijn sjampaiyje te drinken met am in u ni tie-lev e r anci er s en: grof geld te ver- dienen op de gezondheid van de staatskas. Maar ik onders'M, dat het ditmaal weinig baten zal, de vaderlandsche trom, t;e roe- ren en de klokkenj (fee luicfli: poorters en dqrpers, die zoo pas, helm ten' zwaard aan het nationale- wapenrek opgektnoopt hebbesn, zullen bet fcestelijk vertikken, nogmaals de kastanjes uit het vuur t;iialen voor de groote jannen: goudvinken, .zeepbarous, miju- outgjnmers, apenvleescbbeenbouwers, grond- eigenaars, hankicrs en Co. Oorlogj is heel mooi in litteratuur. Wij oud-itrijders o,orr deelen er echter anders over. En' bi.unen- kort zal ook he; onschuldigste seefrei.t 'lijer- tje weten, dat er buitm/ de epische veld- slagen, die in de kranten opgehemeld wor den, ook wel andere dinigen gebeuren, waar- bij het blijkt, dat een door houtwit'vers ge- vierendeelde piot zich in den' hemel nog op een buitenkansje heroepen mag. Doch dil| is een andere historic zou Kipling zeggen. En met bom de hou: dakkers en spilsbroe- ders van de On wren Cezemhre. De statisLie'ken bewijzen, dat Mars, voor zijn Seel, tijdenls de .laate'tei vijf jaar, een dikke twintig millioen menSchtculevens yan den aardbol weggecijford heeft. Dali kaffl mijn bescheidcn dunikejis, tellen. En na dill offer, terwijl liet gebeenjte van onze ge- sneuvelde makkcrs nog njet gafascb 'ven kalkt is, zouden cr toortsdragcri: opdiageni, die opnieuw iiet vuur aan. de lonit wille-ji sleken? Een. beetje kras, is 't nut:' Er is getioqg bloed vergolenl, hoort ge :t, lieeren van Brussel. Wij willen vrede, Wij: will en, werk. Hel zou |U, die zoo schrap zit op prin ciepen van recht <>'n rechtvaai'digheid en scherml met bepalirigeu allerUi, be ter sltaanf moesl ge beginneln met, opt een deel van. uw volk de princiepen toe te passen, wa,ar- aan ge zoo verkleefd zijt. De moeders van Vlaanderen zullen zich wel hoeden, u hun overig kroost foe t virlirrmwen, ptni met hun lijke.i een pvramide te bouwen, op wier top de Gallische hgiantjps viktorie kraai- en met een brokje Hollandsche kaas in den bek. Belgie moet in zijn geschil met Holland den gulden middenweg bewandelen. Aan beide zijden moeten eerlijkheid en goede trouw stelregelen zijn. Er hoeft met open vizk-v gesproken. Daarom hebben w'ij: necbtscbapen menscheni, bps zoo gescha,amd, wannecr de geheime ophnsingsakte door het Vlaamsche 'Persbureau openbaar gemaakt het Janus-voorboofd tontmaskerde van .ben, die den scepter zwaaien in ons Ministerie van Builenlanidscbe Zaken/. Daarom ook, zijfn wij er meet' dan ooil op bedacbt, ons niet in een straatje-zonderpeiinde te latin drijf- xen, als een kudde gewilligj vee, door de annexionisUsche kor'naks en hebben wij ma- li-ng-'aan bun smiadefijK srraatirumoer. Veniieuwde actie van het ,,comite de po litique nationale'', gericht op eene volks- sfoinming in Limburg, conjferentie van Min. Hymans met Clemenceau te Parijs op tele- gi-afischverzoek van laatstgenoemde deze beide berichten, gevoegd bij de eigen- aardige legenspraak door de Belgische re- geering van de z.g. „n/ote de service", be- rlemd rj: b.n" Lim burg, zijn, schrijft bet Hbl., zeker voldoenr de om de gemoederen inl Nederla.njd 'lein aan- zien van de inte'nties der Belgische Re geering opnieuw l,e veronjlruston. Tocb hoedie' men zich voor overdrijving en zor- ge ervoor, dat bet Nederlandsche volk, ook in de wijzc waarop het de afwikkeliug van bet geschil met Belgiie volgt, bij vooitJu- ring toone, dat be« zijnc zuidelijke buren in staatkundige ervaring en inziclit in crust' en bezadigdheid overlrefl. De mededeelin- gen, die wij van de Nederlands.ae delegatie te Parijs ontvangen, duiden til nu toe heen op een normaal verloop vani de behandeling der moeAlijke kwestie; men mag aannemen, dat, zoo er eenig gevaab voor pnlze natio nale belangen zou dreigen, de delegatie of onze Regeering bet Nederlandsche volk zou waarschuwen om bet met vereende kracht van alle goede vaderlanders te beslrijden Dal het ,,comite de politique nationale'' bare aclie op onlvreemdimg vaig Neder- la,ndsche gebicd gericht, voortzet,' behoeit op zich zelf niet te bevreemden, waar deze de red en van bestaan is van dat comi te; wat wel bevreemdlt, is, dat de Belgische regee ring nog steeds in gebreke is gebleven eene zoo duidelijk© verldaring tot hef Belgische volk te richlen, dat iedere anniexiofniit sc.be propaganda erdoor wordt teniet gedaan1. Het kost haar blijkbaar moeite daaitie te komen. Toch. zal bet moeten, of Nederland doet geen enkele c-oncessie: de Nedrlapdsche delegatie te Parijs heeft dit blijkens haar laatste communique, mot zoovele woordenj verklaard. En blijkbaar wil de Belgische regeering ook wel dien kamt uit. Wij leiden, dit af uit haar commeniaar naar aafu'leiding van de publicatie der befaamde nota ten beet' ge- geven. Immers, de Belgische Minister van1 Buitlenlanjdsche Zaken doet al bet mogelijke om de beschuldiging, als zoude bij ann,exio- nislische propaganda in Limburg hebben doen voiereU, van zich af te wijzen. Hij slaagt laarin zeker niet ill te J vest maar ill ,een opzicht heeft zijn verwear toch bit.e- kenis, inl zoover het mamelijk de dagteeke- lnin|g van bet stuk bdbreit bet stuk' is op- gemaakt op 20 Mei de heer Hymans was toen te Parijs in tourniooi. mi t oinzen Minis- lei* van Buitenlandsche Zaken dps voor den vierden .runy, toen. als gevolg van da,t tournooi de m'ogendhederi) als liaar besluit uilsprakteu ;l a t vran ge'bicds^afqlanddoor NedeTland in volsl'rektctn zi,n geweigendg gieen ispr^e Icon zijn. Uit dit verweer lllijkt dus,, dat de Belgi sche regeering zelve bet todi'ook barer on- waardig zou hebben geadht.na diein datum nog de aunexicmistisclie propaganda, die zij blijkbaar in het .algemeem niet mispl,aa|tst achlj vOort te zetten. Wij willen hiermede niet zeggen^ dat de Belgische regeey-iug met deze stilzwijgende. verlooehening Vajn bet annexionistiscb standpunt ka|n volstaan; ii tegcndeelj juish hel feit, J it zij in bet verleden zoodanige kuiperijen niet bebeden bare waardigheid heeft geacht, is vooi- onlsf reden te meer op eene ondubbelzibnige positieve verklaring tv blijven aandringen pjs onniisbare, voomvaarde voor verdere onderhandeling; maar todh- mag hare ten aanzien, van, de nota aange- nomen houding' in zekeren zinl als gerust- steHend voor onze publieke "pinie worden beschouwd. Het feitj dat de heer Hymans onverwacht lot eene conferetntie nut den heer Clemen ceau is opgeroepcnt leert ons voorloopig iniets, waar wij niet ecus weten, of diteenig verband houdt met de Belgisch-Nederland- sche kwestie. Maar ookt zoo dit wel het ge val zoude zijiij ligt (laarin hog niets veronA i-uslends voor ons. De lieiq, overigei leden van de commissie vanl veertien hebben blijk- baart na liiet Belgische en liet Nederlandsche. expose te hebben gehoord daarover onder elkandec van gedacliteji gewisseld, Wa,ijv altes wat de walerwegen betrelt, voorloopig naar onderhaiudeling lusschen Nederland en Eelgic moet worden vcrwezcr^ zal deze ge- idachtenwisseling zich wel in lioofdzaak heb ben bepaald tot de militaire kwestiet waar- bij dan ook inderdaad de belangen der an dere imogendliedent met name van' 1'rank- rijk en Engeland, meer van nabij zijn] be- trokken. Mo gelijk is dus dat ook. de Fran- sche, premier daarin is gekend en deze diaar- ovier een onderhoud met den heer Hymans gewenscht heeft geacht. Dat dit onderhoud een maehinatie tegefi Nederlajid ten doel zou Jieliben gehadt blijkt dan evenwel uit niets; evengoed is mogelijk,. dat de Fran- sche premier zijn invloed op den heer Hy mans heeft Willen igebruiken pm hem tot bet Neaerlandsclie standpunt te bekeeren. Maar onderstellingen genoeg. Wij blijven van oo rtied dat men tegehover de tegen- woordige Bielgische regeering^ gezien bare' bonding tot n|u toe, gezie|i ook de houding: der Belgische pe,rst de uiterste voorzichtig- heid moet in acht nemen; maar voor het, overage late men zicii niet zenuwachtig ma ken door allerlei berichten^ die met aL te doorzichtige s trek king door onze zuidelijke' buren worden verspreid. De te Brussel gevestigde Nederlandsche Vereeniging „Limburgia", welke bestaati uit personen afkoinstig uit Nederlandsch-Lim- burg, heeft aan den heer Van Vollenhoven Nederlandsche minister-resident te Brussel, bet esere-voo rzitterschap aangeboden, waar- door zij een blijk hebben willen geven van hunne aanbankelijkheid ,aan Nederland. Renter seinl |uiL Londein: De Times .zegl in een hoofdartikel ovrv de Belgische eischen: Het staat va t dat Euro pa niet gestadig bloot kan stian aan de gevaren, welke onafscheidelijk aanl den liuidigen toestand zijn verbonden Wij zou den verwondei-d zijn indien de Nederlan- fers c.i Belgen niet tot een vfiendschapp'e- lijke oplossing zouden komen. De mogend-. heden hebben J urn de noodzakelijkheid hiers van onder het oog gebracht. De Belgische afgevaardigde, die voor de commissie tot herziening- van de tractaten van 1839 te Parijs, de eischen van Beigie ver- dedigd heeft, heeft, blijkens de mededeelingen door het Bureau d'information beige aan de Belgische pers verstrekt, ook betoog'd, dat het kanaal GentTer Neuzen in net bezit van Belgie moet komen Dat kanaal is feitelijk alleen Beigie van nut; het verdrag van 1839 schrijft een gelijk- lieid voor van voorwaarden en van uitbating. De doorsnede van het kanaal verschilt op No-' derlandsch - gebied met deze op Belgisch ge- bied, waaruit voortspruit dat dikwyjls herstel- lingswerken moeten uitgevoerd worden waar- tegen Nederland recht tot verzet heeft; Belgie draagt aanzienlijke lasten, die Nederland niet heeft; het verschil van betonning. van vaart- regeling-, enz, zijn ook verder zoovele hinder- palen: De Belgische afgevaardigde heeft dan ge- vraagd, dat Belgie in het bezit zou gesteld worden van het kanaal, van zijn oevers, van zijn mondingen ep van de spoorwegen die er de voortzetting van zijn en aan Belgische concessionarissen toebehooren. Die oplossing sluit, zoo heeft hii betoogd, zelfs niet de overdracht der voorrechten van soevereiniteit in. Het is eenvoudig de vraag die een concessiehoudende spoor- of water- weg-maatschappij doen zou als ze het door haar gebouwde werk in eigendom wilde ver- krijgen. Bij de kwestie, zoo heeft de Bel Hsehe afge vaardigde verderuiteen gezet, sluit zich de waterloozing aan van Belgisch Vlaanderen in de Schelde. De werking der ontlasthuizen laat, zoo stelde hij het voor, te wenschen over in Zeeuwsch-Vlaanderen. Belgie zou het recht moeten hebben, ten koste van Nederland indien dit land zijn verbintenissen niet naleeft, de kanalen en sluizen aan te leggen. die noodig zijn voor de waterloozing en Befoie moet er het beheer van in zijn eigen harden hebben. Aan den anderen kant moet Nederland er van afzien in Zeeuwsch-Vlaaderen werken te laten uitvoeren, die de Belgische waterloozing kun nen benadeelen. In den loop van zijn uiteenzetting voor de commissie van veertien te Par'is heeft de Belgische afgevaardigde Segers de aandacht van de leden der commissie gevestigd op de overeenkomst, die hij meent ontdekt te hebben tusschen de Schelde-kwestie en die van de Mississippi ongeveer honderd i-iar geleden, Het Bureau d'information beige heeft zijn mededeelingen omtrent dit gedeelte van's hee- ren Segers betoog in den volgender, vorm: „Men kent de beteekenis, welke de Missis sippi heeft voor de Vereeniede Staten van Amerika, die er zich van bedienen. voor den invoer en den uitvoer, bestemd voor de Zui delijke staten, zoowel als voor -de Noordelijke. Honderd jaar geleden waren d» Vereenigde Staten geen eigenaar van de mondingen van de ri.vier. Deze mondirv en ziin in Ixnisiana gelegen, dat toen aan de Spaniaarden be- hoorde. Toen Spanie dat land aan Prankriik afgestaan had, besloten de Amerikanen zich meester te maken van de mondingen der ri- vier, die zich op vreemd grondgebied bevonden. In 1880 werd Livingston naar f b'r, gezonden met opdracht van Nieuw-Orfeans terug te koopen, dat den ingang van de Mississippi beheersehte. Maar te Parijs itmoette de Amerikaar.&che dipl&maat den gEwoten Monroe en deze ried Livingston aan zjia instructies te buiten te gaan en het bezit van geheel Louisiana te verkrijgen. De Amesrikaansche diplomaat onderhandelde voor den aankoop van geheel Louisiana en verkreeg het voor 15,000 dollars. Aldus werden de Vereemgde Staten eigenaar van de groote rivier. President Jef ferson zou, ondanks zijn gersegenheid voor Frankrijk, zoover gegaan zijn van zich met geweld van de rivier meester te maken, indien de onderhandeling over den aankoop niet g-e- slaagd was. „De overeenkomst tusschen het Mississippi— vraagstuk en dat van de Schelde is treffend, Ongetwijfeld is Belgie niet van plan zoch met geweld meester van de mondingen van zijn rivier meester te maken, maar wat het thans vraagt in naam van zijn economische belangen en zijn veiligheid, is, gelijk de heer Segers zeide, precies hetzelfde als wat de Vereenigde Staten met zooveel reden honderd iaar geleden vroegen". De Nation Belg-e betoogt, dat het vrije gebruik van de Schelde, dat de Belgische af gevaardigde Segers voor Belgie aan de Pa rijsche commisie gevraagd heeft, natuuriijk ook moet gelden voor tijd van oorlog. De trac taten van. 1839, zegt het blad uebben aan Nederland geenszins een souvereiniteitsreeht toegekend om de Belgische verdedigingsmid- delen tijdens den oorlog te verlammen. De Nederlanders zouden verkeerd doen voordeel te willen trekken uit het feit, dat Belgie, in het besef, dat zijn onzijdigheid, die door de mogendheden was opgelegd, een voldoende belemmering zou zijn tegen elken aanval, lets van zijn reehten heeft laten vallen Wij willen, zegt de Nation Beige, hier een der droevigste episoden van onze besprekingen en oneenig- leden met Nederland over de toepassing van de tractaten van 1839 in herinnering brengen; een dier episoden, die het best aantoonen hoe- zeer de valsche veiligheid, waarin wij leefden, den geest en den politieken zin onzer staats- lieden, die toch de reputatie hebben van de besten te zijn, verblind hadden en verduisterd. En dan schrijft het annexionistische blad: Den 25en Maart 1891 was er, al^ gevolg van een reeds voorafgegane schikkingen, een over eenkomst gesloten met den Nederlandsche re geering, waarbij aan deze de verpHchting werd opgelegd de vuren, bakens. en peiischalen van de Wester-Schelde <in goeden staat te houden. Alinea 2 bepaalde: ,,Nederiand krn deze noeh wegnemen, noch aan hun bestemrning onttrek— ken zonder toestemming van Belgie". Den 20en Januari 1892 werd er een wetsontwerp inge— diend strekkende tot goedkeuring van een aanvullend artikel betreffende sommige door Nederland gevergde wijzigingen, n.t dat de hierboven vermelde bepaling niet doelde op het geval van oorlog of van dreigend oorlogsge- vaar. De Kamer en de Senaat namen den 8 Juni 1892 het ontwerp aan en de approha— tieve wet werd gecontrasigneerd door August Beeraaert. Minister van Buitenlandsche Zaken ad interim. Zonder dat er een afgevaardigde of een Senator geweest was om te protestee- ren tegen een duidelijke schending van den geest der tractaten van 1839, of zich te ver— zetten tegen dezen ongeloofeljiken afstand van onze heiligste reehten, kends Belgie aan Nederland het recht toe om de vuren, bakens en peiischalen weg te nemen op het oo"-enMik, waarop ons land er behoefte aan zou hebben, voor de verdediging, niet meer van ziin be langen, maar van zijn bestaan. Deze wet, zegt de Nation Beige, die een der bepalingen van het tractaat van 1839 inter- preteert, is gebrekkig geworden evenals het tractaat zelf. De Engelsche bladen en de herziening van het verdrag van 1839. Alle bladen drukken een Reuter-telegram af, dat een samenvatting bevat van Seger's uiteenzetting te Parijs. Over de rede van Jiir. Van Swinderen, of schoon daarover wel iets in de Hollandsche bladen heeft gestaan, is hier nog niets verschenen. De Morning Post voegt aan het Reuter-telegram een korte, uiterst eenzijdige en scheeve toelichting toe. De Times bevat een hoofdartikel, weliswaar om de Bel gische zaak te steunen, maar dat niettemin tamelijk gematigd is, ofschoon het blad even- min bij zonder welingelicht blijkt te zijn. De Times bevat ook een artikel van een Belgischen correspondent, waarin zoogenaamd mededeelingen worden gedaan over de gebeur- tenissen in de commissievergaderingen. Die mededeelingen zijn niet alleen onvolledig, doch soms ook verdraaid, zooals bijvoorbeeld nopens het incident, waarin volgens hem voorzitter Laroclie met het. toelaten van de Belgische conclusies, die de resolutie van 4 Juni over- schreden, zou hebben willen te kennen geven, dat de formule van geen intemationale servi tuten niet te nauw moest worden geinterpre- teerd, terwijl hij inderdaad slechts wilde, dat in eerste instantie een zoo groot mogelijke vrijheid van spreken zou worden gel at en. Zulke eenzijdige onthullingen zijn het noodwendig gevolg van het stelsel van geheimhouding, dat in Parijs is aangenomen. De toestand is voor- al tegen ons, aangezien de pers van Belgie's groote bondgenooten gemakkelijker opeiistaat voor Belgische dan voor Nederlandsche mede deelingen. De Times schrijft dan in ziin hoofdartikel: In de vraagstukken van de Schelde en Neder- landsdli Oostgrens schijnen de vooruitzichten niet gunstig te zijn. Jhr. van Swinderen is bereid om op enkele punten toe te geven, mits aan den anderen kant ook eenige concessies gedaan worden, maar juist in die'zaken, welke niet alleen voor Belgie, maar voor alien <5ie belang hebben bij de veiligheid van Belgie van beteekenis zijn, blijft hij vasthouden aan de wettige reehten van Nederland, zooals die in de verdragen van 1839 zijn vastgelegd. Het is niet mogelijk om de kracht der argumenten te ontkennen, die Belgie naar voren heeft ge bracht. De huidige toestand sniidt Antwerpen van de zee af en maakt het zenden van hulp en het verdedigen van de vesting vriiwel on- mogelijk. De tegenwoordige toestand in Lim burg stelt Belgie opnieuw bloot aan een inval uit 'mt oosten. De integriteit en veiligheid van Belgie zijn van het grootste belang voor de veiligheid van heel Europa en voor die van Engeland en Prankrijk vooral. Wij zijn alien voorstanders van het strikt in acht houden van verdragen, zoolang zij van kracht zijn.

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1919 | | pagina 1