ilgemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen
No. 6884. Dinsdag 2 September 1919. 59e Jaargang.
Ssksradmsaking.
alltlttNlAH ti!
1 tot en met 500 op 8 September.
500 en hooger 9
In het stadium der dreigementen?
Mocht men er zich reeds over verba-
zen, dat de Belgische regeering niet uit
eigen beweging na de publicatie van het
Vlaamsche Persbureau tot openbaar-
making van de vertrouwelijke nota van
het Belgische Ministerie van Buiten
landsche Zaken aan het groote hoofd
kwartier is overgegaan, ook aan den
sedert in binnen- en buitenlandsche
pers op haar geoefendlen aandrang, om
met het stuk voor den dag te komen,
heeft zij, schrijft de N. R. Crt, nog niet
durven voldoen.
Uit den tekst, dien wij uit de Brus-
selsche Standaard, het blad van den
heer Van Cauwelaert. in ons avondblad
van Woensdag hebben overgenomen,
blijkt in tusschen opnieuw uit het
officieele bericht der Nederlandsche
regeerinig was zulks reeds af te leiden
dat op de publicatie van het Vlaam
sche Persbureau gee'n wezenlijke aan-
merking viel te maken. Het Brusselsche
blad heeft het st.uk wat vollediger ge-
geven, doch overigens komt de inhoud
der beide publicaties overeen. -
Er is slechts een klein verschil. De
nota dateert niet uit Juni of Juli, doch
is gedagteekend van 20 Mei. di. w. z.
van voor het Parijsche besluit der mo-
gendheden, dat de herziening van de
traktaten van 1839 zou moeten plaats
hebben zander overdracht van soeve-
riniteit van Nederlandsche gebiedsdee-
len aan Belgie zonder vestiging van In
ternationale servituten.
Doch dit verschil in diagteekemng is
voor ons van geen belang. omdat de
vertrouwelijke nota aan het Belgische
hoofdkwartier tot op dit oovenblik niet
is ingetrokken ware dit wp1 het ge-
val, dan zou dit zeker zijn bekend ge-
maakt dus nog steeds hare geldig-
heid behouden heeft, en het richtsnoer
is gebleven voor de Belgische agenten,
die in ons Limburg hun vieze werk
voortzetten. De dagteekeninc- is daar-
enboven voor ons van geen gewicht,
omdat het ergerlijke, het trouwelooze
niet in de dagteekening van het stuk,
doch in zijn inhoud schuilt.
Het is een ongehoord feit. dat dezelfde
Belgische regeering, die officieel tegen-
over ons land i goede nabuurschap en
welwillende verstandhoudinp; speelt, in
het geniep binnen onze landsgrenzen
propaganda voert, om een deel van onze
bevolking op te zetten tot landsverraad.
Dit is dermate verachtelijk, dat de len
ders der Nederlandsche politiek niet
mogen nalaten bij de verdere onder-
handelingen, zoolang dezelfde Belgische
regeering aan het roer blijft. met deze
schaamtelooze onbetrouwbaarheid ter-
dege rekening te houden.
Of doen wij de Belgische regeering,
dit neerschrijvende, onrecht? Er is ge-
zegd, dat het minwaardige stuk niet,
gelijk eerst was meegedeeld. de onder-
teekening van den heer Hymans, den
Belgischen Minister van Buitenlandsche
Zaken, draagt. Alsof daarmede de kracht
aan het stuk zou ziin: ontnomen! Wie
de nota onderteekend heeft. of uit wiens
naam dit mag gebeurd zijn, doet immers
niets ter zake. Het stuk is een officieel
regeeringsstuk. Wie anders, trouwens,
dan de Belgische regeering zou tot het
groote hoofdkwartier dergelijke, het
gansche regeeringsbeleid betreffende
instructies kunnen rich ten! De Belgi
sche regeering is en blijft voor de uit-
vaardiging en de handhaving verant-
woordelijk, en daarmede is, voor zooveel
ons aangaat, de zaak beslist. Door de
openbaarmaking van het krenkende
stuk is slechts de onbetrouwbaarheid
der Belgische regeering aan den dag
getreden en hare jegens ons ergerlijk
dubbelzinnige houding voor een ieder
duidelijk gemaakt: Wij kunnen op de
rondborstigheid van het openlijk ge-
sproken woord van deze regeering niet
langer staat maken.
Dat is het nuchtere, doch tevens ont-
stellende feit, dat de vertrouwelijke
nota" heeft vastgenageld.
Het behoeft niemand te verwonderen,
dat onder deze omstandigheden de be
sprekingen te Parijs tot nu toe nog niet
in de lichtinig van een bevredigende op
lossing van de tusschen Nederland en
Belgie hangende moeilijkheden wiizen.
Hat perfiede karakter der Belgische re
geering doet zijn invloed natuurliik ver
der gelden, dlan tot nota's aan het groote
hoofdkwartier. Politiek, die on veinzery
en bedrog berust, moet onherroepeliik
telkens vast raken, en het zou wel een
wonder zijn. indien zij te Parijs niet m
den kijker liep. Over het geheel der
besprekingen is eene onzekerheid komen
te hangen. En zelfs de giootst moge-
lijke tegemoetkomiing, waartoe Neder
land in staat zou zijn, kan het geschokt
vertrouwen niet herstellen.
Naar de uitlatingen in de Belgische
pers te oordeelen, begint men dit bij
onzen Zuiderbuur ook te gevoelen. Uit
de Vlaamsche pers blijkt, dat men in
Belgie begrijpt, dat het da Belgische
regeering zelve is, die door hare
slinksche practijken de onderhandelin-
gen op het doode punt gebracht heeft.
Dit is ook onze meening, en wat het
midde! zou zijn, om het wagentje weer
aan het rollen te brengen, is duidelijk.
Nederland heeft het niet in de hand, en
kan op de aanwending ook geen invloed
oefenen. Het zuiveringsproces behoort
in Belgie te worden ondemomen.
Ook de Waalsch annexioni stische pers
schijnt de hopeloosheid van (het geval
langzamerhand te dooizien. Doch zij
reageeren anders dan de \7laamsche
pers. Zij zoekt en God weet, of wij
weiHcht ook hierin de hand van de Bel
gische regeering moeten zien een
laatste redmiddel, om uit de impasse te
geraken: het dreigement. Zij heeft
zich, naar het lijkt, in het hoofd gezet,
dat Nederland tegenover dreigement
met afbreking van de onderhandelingen,
en zoo dat nog niet afdoende is, met
wapengeweld, wel in zijn schulp zal
kruipen.
Het komt ons niet noodig voor, hier-
over veel woorden vuil te maken. In de
laatste vijf jaren hebben wji genoeg-
zaam met de oude Pruisisch p methoden
kennis gemaakt en die weten te weer-
staan, om ons nu door dit Belgische
neo-germanisme niet plotseling uit het
veld te laten slaan. De soep, weten wij,
wordt niet zoo heet gegstan, als zij
wordt opgedaan. Belgische hoovaardij
plegen wij niet al te zeer a la lettre te
nemen. De Holla,ndsche „kaaskoppen"
hebben een eenigszins anders sameh-
gesteld bloed dan hunne zuidelijke
„broeders". Zeker, wij weten. wat men
aan Belgie verschuldigd is, en dat, naar
het woord, waarmee de Bel gen te Parijs
opgang maakten, „zonder ons" Frank-
rij'k veinietigd zoude zijn; dat „zonder
ons" Engeland een tweederangs mo-
gendheid zou zijn gewoi*dendat zon
der ons" Nederland niet meer zou be-
staan. Italie gedecimeerd, en dat Euro-
pa zonder ons" verloren zou zijn ge-
gaan. Maar die „kaaskoppen" hebben
van „les messieurs sans nous" evenzeer
geleerd, dat eene rechtvaardige zaak
onoverwinnelijk is, en daar zullen zij
voorshands nog maar op bouwen, \yan-
ncsr Bel<ns"h wapengeklettc?" somwijlen
tot hen doordringt. Zij zullen het ru-
moer niet overdreven tragisch opnemen.
En wat het eventueel teyugtrekken
van de Parijsche onderhandelingen aan
gaat, ook hierin zal men zich in Neder
land weten te schikken. Het U niet Ne
derland geweest, dat om herziening van
het tractaat van 1839 heett verzocht.
of dat. daaraan groote behoof te heeft
aan den dag gelegd. Wen set1 Belgie van
de herziening afstand te doen. en dus
het tractaat van 1839 onig°wiizigd te
handhaven ons is dat wel
Wij hebben slechts een verlangen
dat eene herziening, zoo da or toe wordt
overgegaan. zal olaats hebben op voet
van ee r 1 ij k h e id.
De Burgemeester der Gemeente ZAAM-
SLAG maakt oekend, dat de uitreiking
der Bfoodkaarten, geldends voor de
28ste periode zal plaats hebben op vertoon
van de daarvoor bestemde rantsoeneerings-
kaarten voor de nutnmers
telkens van des voormiddags 9 tot 12 uur
en van dee namiddags 1 tot 4 uur.
De Burgemeester voornoemd,
J Otis. DE FEIJTEtt.
Nederland en Belgie
Janus met het dubbele voorhoofd
In ,,l)ie Schelde", een, njeuw populair R.-K.
Anlwerpsch dagblad, vonden, we het volgeyi-
de artikelttje, dat wel jals staal! mag dienen,
hoe verschillende Vlaamsche courantf^n on<
gezouteu teg en de aniucxionisten te beer
trekken,
Het kosMijk opschrift luidt: ,,Tcgen Ja-
yuis met het dubbele voorhoofd";
Slaat er tegenwoordig de Fransch-Belge-
sche dagbladen miaar eeus op na en kijkt
wat keel die lui ppzettian, waar het gaat
de regeling der hangende kwesties tussolien
Nederland en Belgie te bespreken. Gezoudt
zwei-en, dat ze eenparig hun, ziel verLapt
hebben aahi de grootvorsten. der aa'nhecli-
tingxpolitick. D&' heer Neuray heeft schoon
een requiem te wijdeni aan de praktische
loepassing der nationiale politiek, ein ziite
traneni te stortm op de lijkwade van het
C. P. N.. wierook en traneni beletten niet,
dat het verdacht geurtje van dera aflijvige
buiten den tempel dringt.
Waar diezVlfde heunliazen vroeger moord1
en brand schreeuwden,. to en de Entente nog
niet >eJker was, haar hoentje binnen; sehot
te krijgen en1 Duitschland met meer klem
dan ooit op nieuwe winigewestesi boog, ver-
guizen zi] tlians op bun beurt de heilige
princiepen in wier naam ze vterzet aan-
lleekenden en hangen ze als valken met
open bek en klauwensgerccd over de gren-
zen, quaeirentes quid devorent. En ge moet
bet tooqt.je hooren, dat ze uit hum krijgs-
bazuinen stoo ten. Het is natuurli j k lieel
aantrekke'lijk met kanonnen en stormtorensj
te dreigen, indien ge op voorhabd weet, dat
er maar zoo geen schamcl stukje lood uw
kostbaar veil sciienden zal en ge daarenboven
leans ziet, in eeni stad, w'ijd, wijd, achtjer
de frontlijn sjampaiyje te drinken met
am in u ni tie-lev e r anci er s en: grof geld te ver-
dienen op de gezondheid van de staatskas.
Maar ik onders'M, dat het ditmaal weinig
baten zal, de vaderlandsche trom, t;e roe-
ren en de klokkenj (fee luicfli: poorters en
dqrpers, die zoo pas, helm ten' zwaard aan
het nationale- wapenrek opgektnoopt hebbesn,
zullen bet fcestelijk vertikken, nogmaals de
kastanjes uit het vuur t;iialen voor de
groote jannen: goudvinken, .zeepbarous, miju-
outgjnmers, apenvleescbbeenbouwers, grond-
eigenaars, hankicrs en Co. Oorlogj is heel
mooi in litteratuur. Wij oud-itrijders o,orr
deelen er echter anders over. En' bi.unen-
kort zal ook he; onschuldigste seefrei.t 'lijer-
tje weten, dat er buitm/ de epische veld-
slagen, die in de kranten opgehemeld wor
den, ook wel andere dinigen gebeuren, waar-
bij het blijkt, dat een door houtwit'vers ge-
vierendeelde piot zich in den' hemel nog
op een buitenkansje heroepen mag. Doch dil|
is een andere historic zou Kipling zeggen.
En met bom de hou: dakkers en spilsbroe-
ders van de On wren Cezemhre.
De statisLie'ken bewijzen, dat Mars, voor
zijn Seel, tijdenls de .laate'tei vijf jaar, een
dikke twintig millioen menSchtculevens yan
den aardbol weggecijford heeft. Dali kaffl
mijn bescheidcn dunikejis, tellen. En na dill
offer, terwijl liet gebeenjte van onze ge-
sneuvelde makkcrs nog njet gafascb 'ven
kalkt is, zouden cr toortsdragcri: opdiageni,
die opnieuw iiet vuur aan. de lonit wille-ji
sleken? Een. beetje kras, is 't nut:' Er is
getioqg bloed vergolenl, hoort ge :t, lieeren
van Brussel. Wij willen vrede, Wij: will en,
werk.
Hel zou |U, die zoo schrap zit op prin
ciepen van recht <>'n rechtvaai'digheid en
scherml met bepalirigeu allerUi, be ter sltaanf
moesl ge beginneln met, opt een deel van.
uw volk de princiepen toe te passen, wa,ar-
aan ge zoo verkleefd zijt. De moeders van
Vlaanderen zullen zich wel hoeden, u hun
overig kroost foe t virlirrmwen, ptni met
hun lijke.i een pvramide te bouwen, op
wier top de Gallische hgiantjps viktorie kraai-
en met een brokje Hollandsche kaas in den
bek.
Belgie moet in zijn geschil met Holland
den gulden middenweg bewandelen.
Aan beide zijden moeten eerlijkheid en
goede trouw stelregelen zijn. Er hoeft met
open vizk-v gesproken. Daarom hebben w'ij:
necbtscbapen menscheni, bps zoo gescha,amd,
wannecr de geheime ophnsingsakte door het
Vlaamsche 'Persbureau openbaar gemaakt het
Janus-voorboofd tontmaskerde van .ben, die
den scepter zwaaien in ons Ministerie van
Builenlanidscbe Zaken/. Daarom ook, zijfn
wij er meet' dan ooil op bedacbt, ons niet
in een straatje-zonderpeiinde te latin drijf-
xen, als een kudde gewilligj vee, door de
annexionisUsche kor'naks en hebben wij ma-
li-ng-'aan bun smiadefijK srraatirumoer.
Veniieuwde actie van het ,,comite de po
litique nationale'', gericht op eene volks-
sfoinming in Limburg, conjferentie van Min.
Hymans met Clemenceau te Parijs op tele-
gi-afischverzoek van laatstgenoemde
deze beide berichten, gevoegd bij de eigen-
aardige legenspraak door de Belgische re-
geering van de z.g. „n/ote de service", be-
rlemd rj: b.n" Lim
burg, zijn, schrijft bet Hbl., zeker voldoenr
de om de gemoederen inl Nederla.njd 'lein aan-
zien van de inte'nties der Belgische Re
geering opnieuw l,e veronjlruston. Tocb
hoedie' men zich voor overdrijving en zor-
ge ervoor, dat bet Nederlandsche volk, ook
in de wijzc waarop het de afwikkeliug van
bet geschil met Belgiie volgt, bij vooitJu-
ring toone, dat be« zijnc zuidelijke buren
in staatkundige ervaring en inziclit in crust'
en bezadigdheid overlrefl. De mededeelin-
gen, die wij van de Nederlands.ae delegatie
te Parijs ontvangen, duiden til nu toe heen
op een normaal verloop vani de behandeling
der moeAlijke kwestie; men mag aannemen,
dat, zoo er eenig gevaab voor pnlze natio
nale belangen zou dreigen, de delegatie of
onze Regeering bet Nederlandsche volk zou
waarschuwen om bet met vereende kracht
van alle goede vaderlanders te beslrijden
Dal het ,,comite de politique nationale''
bare aclie op onlvreemdimg vaig Neder-
la,ndsche gebicd gericht, voortzet,' behoeit op
zich zelf niet te bevreemden, waar deze de
red en van bestaan is van dat comi te; wat
wel bevreemdlt, is, dat de Belgische regee
ring nog steeds in gebreke is gebleven eene
zoo duidelijk© verldaring tot hef Belgische
volk te richlen, dat iedere anniexiofniit sc.be
propaganda erdoor wordt teniet gedaan1.
Het kost haar blijkbaar moeite daaitie te
komen. Toch. zal bet moeten, of Nederland
doet geen enkele c-oncessie: de Nedrlapdsche
delegatie te Parijs heeft dit blijkens haar
laatste communique, mot zoovele woordenj
verklaard.
En blijkbaar wil de Belgische regeering
ook wel dien kamt uit. Wij leiden, dit af uit
haar commeniaar naar aafu'leiding van de
publicatie der befaamde nota ten beet' ge-
geven. Immers, de Belgische Minister van1
Buitlenlanjdsche Zaken doet al bet mogelijke
om de beschuldiging, als zoude bij ann,exio-
nislische propaganda in Limburg hebben
doen voiereU, van zich af te wijzen. Hij
slaagt laarin zeker niet ill te J vest maar ill
,een opzicht heeft zijn verwear toch bit.e-
kenis, inl zoover het mamelijk de dagteeke-
lnin|g van bet stuk bdbreit bet stuk' is op-
gemaakt op 20 Mei de heer Hymans was
toen te Parijs in tourniooi. mi t oinzen Minis-
lei* van Buitenlandsche Zaken dps voor
den vierden .runy, toen. als gevolg van da,t
tournooi de m'ogendhederi) als liaar besluit
uilsprakteu ;l a t vran ge'bicds^afqlanddoor
NedeTland in volsl'rektctn zi,n geweigendg
gieen ispr^e Icon zijn.
Uit dit verweer lllijkt dus,, dat de Belgi
sche regeering zelve bet todi'ook barer on-
waardig zou hebben geadht.na diein datum
nog de aunexicmistisclie propaganda, die zij
blijkbaar in het .algemeem niet mispl,aa|tst
achlj vOort te zetten.
Wij willen hiermede niet zeggen^ dat de
Belgische regeey-iug met deze stilzwijgende.
verlooehening Vajn bet annexionistiscb
standpunt ka|n volstaan; ii tegcndeelj juish
hel feit, J it zij in bet verleden zoodanige
kuiperijen niet bebeden bare waardigheid
heeft geacht, is vooi- onlsf reden te meer op
eene ondubbelzibnige positieve verklaring tv
blijven aandringen pjs onniisbare, voomvaarde
voor verdere onderhandeling; maar todh-
mag hare ten aanzien, van, de nota aange-
nomen houding' in zekeren zinl als gerust-
steHend voor onze publieke "pinie worden
beschouwd.
Het feitj dat de heer Hymans onverwacht
lot eene conferetntie nut den heer Clemen
ceau is opgeroepcnt leert ons voorloopig
iniets, waar wij niet ecus weten, of diteenig
verband houdt met de Belgisch-Nederland-
sche kwestie. Maar ookt zoo dit wel het ge
val zoude zijiij ligt (laarin hog niets veronA
i-uslends voor ons. De lieiq, overigei leden
van de commissie vanl veertien hebben blijk-
baart na liiet Belgische en liet Nederlandsche.
expose te hebben gehoord daarover onder
elkandec van gedacliteji gewisseld, Wa,ijv
altes wat de walerwegen betrelt, voorloopig
naar onderhaiudeling lusschen Nederland en
Eelgic moet worden vcrwezcr^ zal deze ge-
idachtenwisseling zich wel in lioofdzaak heb
ben bepaald tot de militaire kwestiet waar-
bij dan ook inderdaad de belangen der an
dere imogendliedent met name van' 1'rank-
rijk en Engeland, meer van nabij zijn] be-
trokken. Mo gelijk is dus dat ook. de Fran-
sche, premier daarin is gekend en deze diaar-
ovier een onderhoud met den heer Hymans
gewenscht heeft geacht. Dat dit onderhoud
een maehinatie tegefi Nederlajid ten doel
zou Jieliben gehadt blijkt dan evenwel uit
niets; evengoed is mogelijk,. dat de Fran-
sche premier zijn invloed op den heer Hy
mans heeft Willen igebruiken pm hem tot bet
Neaerlandsclie standpunt te bekeeren.
Maar onderstellingen genoeg. Wij blijven
van oo rtied dat men tegehover de tegen-
woordige Bielgische regeering^ gezien bare'
bonding tot n|u toe, gezie|i ook de houding:
der Belgische pe,rst de uiterste voorzichtig-
heid moet in acht nemen; maar voor het,
overage late men zicii niet zenuwachtig ma
ken door allerlei berichten^ die met aL te
doorzichtige s trek king door onze zuidelijke'
buren worden verspreid.
De te Brussel gevestigde Nederlandsche
Vereeniging „Limburgia", welke bestaati uit
personen afkoinstig uit Nederlandsch-Lim-
burg, heeft aan den heer Van Vollenhoven
Nederlandsche minister-resident te Brussel,
bet esere-voo rzitterschap aangeboden, waar-
door zij een blijk hebben willen geven van
hunne aanbankelijkheid ,aan Nederland.
Renter seinl |uiL Londein:
De Times .zegl in een hoofdartikel ovrv
de Belgische eischen: Het staat va t dat
Euro pa niet gestadig bloot kan stian aan
de gevaren, welke onafscheidelijk aanl den
liuidigen toestand zijn verbonden Wij zou
den verwondei-d zijn indien de Nederlan-
fers c.i Belgen niet tot een vfiendschapp'e-
lijke oplossing zouden komen. De mogend-.
heden hebben J urn de noodzakelijkheid hiers
van onder het oog gebracht.
De Belgische afgevaardigde, die voor de
commissie tot herziening- van de tractaten
van 1839 te Parijs, de eischen van Beigie ver-
dedigd heeft, heeft, blijkens de mededeelingen
door het Bureau d'information beige aan de
Belgische pers verstrekt, ook betoog'd, dat het
kanaal GentTer Neuzen in net bezit van
Belgie moet komen
Dat kanaal is feitelijk alleen Beigie van
nut; het verdrag van 1839 schrijft een gelijk-
lieid voor van voorwaarden en van uitbating.
De doorsnede van het kanaal verschilt op No-'
derlandsch - gebied met deze op Belgisch ge-
bied, waaruit voortspruit dat dikwyjls herstel-
lingswerken moeten uitgevoerd worden waar-
tegen Nederland recht tot verzet heeft; Belgie
draagt aanzienlijke lasten, die Nederland niet
heeft; het verschil van betonning. van vaart-
regeling-, enz, zijn ook verder zoovele hinder-
palen:
De Belgische afgevaardigde heeft dan ge-
vraagd, dat Belgie in het bezit zou gesteld
worden van het kanaal, van zijn oevers, van
zijn mondingen ep van de spoorwegen die er
de voortzetting van zijn en aan Belgische
concessionarissen toebehooren.
Die oplossing sluit, zoo heeft hii betoogd,
zelfs niet de overdracht der voorrechten van
soevereiniteit in. Het is eenvoudig de vraag
die een concessiehoudende spoor- of water-
weg-maatschappij doen zou als ze het door
haar gebouwde werk in eigendom wilde ver-
krijgen.
Bij de kwestie, zoo heeft de Bel Hsehe afge
vaardigde verderuiteen gezet, sluit zich de
waterloozing aan van Belgisch Vlaanderen in
de Schelde. De werking der ontlasthuizen laat,
zoo stelde hij het voor, te wenschen over in
Zeeuwsch-Vlaanderen. Belgie zou het recht
moeten hebben, ten koste van Nederland indien
dit land zijn verbintenissen niet naleeft, de
kanalen en sluizen aan te leggen. die noodig
zijn voor de waterloozing en Befoie moet er
het beheer van in zijn eigen harden hebben.
Aan den anderen kant moet Nederland er van
afzien in Zeeuwsch-Vlaaderen werken te laten
uitvoeren, die de Belgische waterloozing kun
nen benadeelen.
In den loop van zijn uiteenzetting voor de
commissie van veertien te Par'is heeft de
Belgische afgevaardigde Segers de aandacht
van de leden der commissie gevestigd op de
overeenkomst, die hij meent ontdekt te hebben
tusschen de Schelde-kwestie en die van de
Mississippi ongeveer honderd i-iar geleden,
Het Bureau d'information beige heeft zijn
mededeelingen omtrent dit gedeelte van's hee-
ren Segers betoog in den volgender, vorm:
„Men kent de beteekenis, welke de Missis
sippi heeft voor de Vereeniede Staten van
Amerika, die er zich van bedienen. voor den
invoer en den uitvoer, bestemd voor de Zui
delijke staten, zoowel als voor -de Noordelijke.
Honderd jaar geleden waren d» Vereenigde
Staten geen eigenaar van de mondingen van
de ri.vier. Deze mondirv en ziin in Ixnisiana
gelegen, dat toen aan de Spaniaarden be-
hoorde. Toen Spanie dat land aan Prankriik
afgestaan had, besloten de Amerikanen zich
meester te maken van de mondingen der ri-
vier, die zich op vreemd grondgebied bevonden.
In 1880 werd Livingston naar f b'r, gezonden
met opdracht van Nieuw-Orfeans terug te
koopen, dat den ingang van de Mississippi
beheersehte. Maar te Parijs itmoette de
Amerikaar.&che dipl&maat den gEwoten Monroe
en deze ried Livingston aan zjia instructies
te buiten te gaan en het bezit van geheel
Louisiana te verkrijgen. De Amesrikaansche
diplomaat onderhandelde voor den aankoop van
geheel Louisiana en verkreeg het voor 15,000
dollars. Aldus werden de Vereemgde Staten
eigenaar van de groote rivier. President Jef
ferson zou, ondanks zijn gersegenheid voor
Frankrijk, zoover gegaan zijn van zich met
geweld van de rivier meester te maken, indien
de onderhandeling over den aankoop niet g-e-
slaagd was.
„De overeenkomst tusschen het Mississippi—
vraagstuk en dat van de Schelde is treffend,
Ongetwijfeld is Belgie niet van plan zoch met
geweld meester van de mondingen van zijn
rivier meester te maken, maar wat het thans
vraagt in naam van zijn economische belangen
en zijn veiligheid, is, gelijk de heer Segers
zeide, precies hetzelfde als wat de Vereenigde
Staten met zooveel reden honderd iaar geleden
vroegen".
De Nation Belg-e betoogt, dat het vrije
gebruik van de Schelde, dat de Belgische af
gevaardigde Segers voor Belgie aan de Pa
rijsche commisie gevraagd heeft, natuuriijk
ook moet gelden voor tijd van oorlog. De trac
taten van. 1839, zegt het blad uebben aan
Nederland geenszins een souvereiniteitsreeht
toegekend om de Belgische verdedigingsmid-
delen tijdens den oorlog te verlammen. De
Nederlanders zouden verkeerd doen voordeel
te willen trekken uit het feit, dat Belgie, in
het besef, dat zijn onzijdigheid, die door de
mogendheden was opgelegd, een voldoende
belemmering zou zijn tegen elken aanval, lets
van zijn reehten heeft laten vallen Wij willen,
zegt de Nation Beige, hier een der droevigste
episoden van onze besprekingen en oneenig-
leden met Nederland over de toepassing van
de tractaten van 1839 in herinnering brengen;
een dier episoden, die het best aantoonen hoe-
zeer de valsche veiligheid, waarin wij leefden,
den geest en den politieken zin onzer staats-
lieden, die toch de reputatie hebben van de
besten te zijn, verblind hadden en verduisterd.
En dan schrijft het annexionistische blad:
Den 25en Maart 1891 was er, al^ gevolg van
een reeds voorafgegane schikkingen, een over
eenkomst gesloten met den Nederlandsche re
geering, waarbij aan deze de verpHchting werd
opgelegd de vuren, bakens. en peiischalen van
de Wester-Schelde <in goeden staat te houden.
Alinea 2 bepaalde: ,,Nederiand krn deze noeh
wegnemen, noch aan hun bestemrning onttrek—
ken zonder toestemming van Belgie". Den 20en
Januari 1892 werd er een wetsontwerp inge—
diend strekkende tot goedkeuring van een
aanvullend artikel betreffende sommige door
Nederland gevergde wijzigingen, n.t dat de
hierboven vermelde bepaling niet doelde op het
geval van oorlog of van dreigend oorlogsge-
vaar. De Kamer en de Senaat namen den
8 Juni 1892 het ontwerp aan en de approha—
tieve wet werd gecontrasigneerd door August
Beeraaert. Minister van Buitenlandsche Zaken
ad interim. Zonder dat er een afgevaardigde
of een Senator geweest was om te protestee-
ren tegen een duidelijke schending van den
geest der tractaten van 1839, of zich te ver—
zetten tegen dezen ongeloofeljiken afstand
van onze heiligste reehten, kends Belgie aan
Nederland het recht toe om de vuren, bakens
en peiischalen weg te nemen op het oo"-enMik,
waarop ons land er behoefte aan zou hebben,
voor de verdediging, niet meer van ziin be
langen, maar van zijn bestaan.
Deze wet, zegt de Nation Beige, die een der
bepalingen van het tractaat van 1839 inter-
preteert, is gebrekkig geworden evenals het
tractaat zelf.
De Engelsche bladen en de herziening van
het verdrag van 1839.
Alle bladen drukken een Reuter-telegram
af, dat een samenvatting bevat van Seger's
uiteenzetting te Parijs. Over de rede van Jiir.
Van Swinderen, of schoon daarover wel iets in
de Hollandsche bladen heeft gestaan, is hier
nog niets verschenen. De Morning Post voegt
aan het Reuter-telegram een korte, uiterst
eenzijdige en scheeve toelichting toe. De Times
bevat een hoofdartikel, weliswaar om de Bel
gische zaak te steunen, maar dat niettemin
tamelijk gematigd is, ofschoon het blad even-
min bij zonder welingelicht blijkt te zijn.
De Times bevat ook een artikel van een
Belgischen correspondent, waarin zoogenaamd
mededeelingen worden gedaan over de gebeur-
tenissen in de commissievergaderingen. Die
mededeelingen zijn niet alleen onvolledig, doch
soms ook verdraaid, zooals bijvoorbeeld nopens
het incident, waarin volgens hem voorzitter
Laroclie met het. toelaten van de Belgische
conclusies, die de resolutie van 4 Juni over-
schreden, zou hebben willen te kennen geven,
dat de formule van geen intemationale servi
tuten niet te nauw moest worden geinterpre-
teerd, terwijl hij inderdaad slechts wilde, dat
in eerste instantie een zoo groot mogelijke
vrijheid van spreken zou worden gel at en. Zulke
eenzijdige onthullingen zijn het noodwendig
gevolg van het stelsel van geheimhouding, dat
in Parijs is aangenomen. De toestand is voor-
al tegen ons, aangezien de pers van Belgie's
groote bondgenooten gemakkelijker opeiistaat
voor Belgische dan voor Nederlandsche mede
deelingen.
De Times schrijft dan in ziin hoofdartikel:
In de vraagstukken van de Schelde en Neder-
landsdli Oostgrens schijnen de vooruitzichten
niet gunstig te zijn. Jhr. van Swinderen is
bereid om op enkele punten toe te geven, mits
aan den anderen kant ook eenige concessies
gedaan worden, maar juist in die'zaken, welke
niet alleen voor Belgie, maar voor alien <5ie
belang hebben bij de veiligheid van Belgie van
beteekenis zijn, blijft hij vasthouden aan de
wettige reehten van Nederland, zooals die in
de verdragen van 1839 zijn vastgelegd. Het
is niet mogelijk om de kracht der argumenten
te ontkennen, die Belgie naar voren heeft ge
bracht. De huidige toestand sniidt Antwerpen
van de zee af en maakt het zenden van hulp
en het verdedigen van de vesting vriiwel on-
mogelijk. De tegenwoordige toestand in Lim
burg stelt Belgie opnieuw bloot aan een inval
uit 'mt oosten. De integriteit en veiligheid
van Belgie zijn van het grootste belang voor
de veiligheid van heel Europa en voor die van
Engeland en Prankrijk vooral. Wij zijn alien
voorstanders van het strikt in acht houden
van verdragen, zoolang zij van kracht zijn.