si 6'v
■m
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUW8CH-VLAANDEREN.
m ilTtTe.
No. 6791.
Bonderdag 23 Januari 1919.
aargang
ABONNEMENT:
ADVERTENTICN
Telefoon
Bit BM versdiyntMaandlag-, Woensdag- en Vrpagavand, uitge: nderd op Feestdaged, hij de Firraa P. J. VAN BE 8ANBE te TerNenzen.
O PR O E PI K G TER "iNLIJ VIN G
Bons der oiide Thee-
Koffiekaart.
en
Maximumprijzen
Brandspiritus
Be Belgen en Wij.
Se
IfSgl
Per 3 maanden birinen de stad 1.20. Franco per post voor Nederland/ 1.40.
Bij vooruitbetalingvoor Belgie en Ned.-Indie /1.80, overig Buitenland/2.
Voor Nederland: Per jaar bij vooruitbetaling 5,
Men abonngert lich bij de Uitgeefster, of buiten Ter Neuzen ook bij alle
Boekhandelaren, Postkantoren en Hulppostkantoren.
Van 1 tot 4
re gels
0 6o.
Voor elken regel meer 0.1 5
Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hefrwtsCJj
op aanvraag verkrijgbaar is.
Inzending van advertentien voor 1 UUF op den dag der uftgave.
Op 4 F e is f as f? r i I 9 S,
Zeemilltie.
Pontonniers.
Op 13 Fehruapi 3 1 9,
Genietroepen, MotordieHst.
IHet bechtenis van ten hoogste EEN
MAAND of geldboete van ten hoogste
DR1EHONDERD GULDEN wordt gestraft
ftij, die ter inlijving moet opkomen en niet
vutschijnt op tijd en plaats, voor zijne inlij
ving bepaald, tenzij blijkt, dat voor zijne
ntet-verschijning eene geldige reden be-
stond.
Met gevangenisstraf van ten hoogste
TIEN MAANDEN of geldboete van ten
hoogste DRIE DUIZEND GULDEN wordt
gestraft hij, die opzettelijk bedoeld feit
pleegt.
Da Burgemeester van TER NEUZEN
naaakt ter voidoening aan circ. No. 36090
dato 6 Jan. bekend, dat de bons No. 21,
23 en 25 der oude tbee- en koffiekaarten
niet meer geldig gemankt zullen worden
en kannen genoemde bons dus door de
benders deter kaarten vernietiyd worden.
Ter Neuzen, 21 Januari 1919.
De Bargeraeester voornoemd
J. HUIZINGA.
8>e Burgemeester van TER NEUZEN
inaafek ingevolge eirc. No. 43509 dato 15
Jan. 1919 bekend, dat met ingang van 22
Jan. 1919 voor brandspiritus den na-
volgenden maximutn-kleinhandelprjjs is
vastgesteld
per flesch van 0.7 L, ad 85 0.70
exelnsief fl.sch, afgehaald in den winkel,
flessehen door afnemers ter beschikkii g te
sttilen of door den winkelier tegen bere-
kesden prps ierug te nemen.
Ter Neuzen, 21 Jan. 1919.
De Burgemeester voornoemd,
J. HUIZINGA.
IN6EZON i)"E N.
(Verv o 1 g 4).
Na den dood van graaf Dirk Y1I van
Holland voerde zjjn brpeder Wiitem ora
het bezit van het graafschap eenen fellen
krijg tegen graaf Lodewjjk van Loon, aan
wien de gravin-weduwe haar eenig kind
Ada had uitgebuweljjkt. In dezan oorlog
hadden de bewoners tier Zeeuwsche eilanden
bitter te leiden van de Viamiugen, die de
Loonsche graaf voor zich had gewonnen,
door hen opmeuw van den Geervliehcben
tei vtjj te steilen. Willem behield Holland.
De verhouding van Zeeland tot Holland en
Vlaanderen bleef onveranderd
Deitijda ward Vlaanderen geregeerd door
Johanna, de dochter van Boudewjjn IX,
flie na de vermeestering van Konstantinopel
door de kruiavaarders tot By?antjjnsch
keizer was gekroond, maar reeds weinige
maanden later door de Bulgaren gevangen
genomen werd en ellendig het leven moest
verliezen. Onder de edelen, die met Boude
wjjn ter kruisvaart waren getogen, bevond
zich ook Philips van Axel. Aan de ver-
overing van Konstantinopel namen de
poorters van Biervliet, die in 1183 van
Philips van den Elzas vrjjiom van toilen
door Vlaanderen hadden gekregen, een
werkzaam deel (12 April 1204).
De regeering van Johanna was zeer on-
rustig. Haar gemaa! Ferdinand van Portugal
had geweigerd. zijne krijgsmacht ter be-
schikking van Philips August van Frankrijk
te steilen, ten einde koning Jan van Ecgeland
te bevecbten Nauw was deze weigering
den Frdnschen koning bekend, of hij gaf
zijn leger last, naar Vlaanderen op terukken,
terwijl hij zijne vloot naar Damme deed
stevenen, oat die reeds zoo belangrijke
bavenplaats te veroveren. Het voorjaar
vsn 1213 zag Vlaanderen daardoor in
diepen rouw. Achtereenvolgena gingen
Oassel, Yperen, Brugge en Damme verioreB.
Gentwerd aangevallen. Id dezen veegen
siaat werd het bionenlaopen eener Engelsche
vloot te Sluis als het begin eeuer bavrijding
aangemerkt. Werkeljjk brachtfin de ver
eenigde Engelschen en Vlauiingen den
Franschen eene geduchte neep toe. Zij
veroverden driehonderd vjjandelijke schepen,
verbrandden meer dan honderd andere en
hielden de overige binnen de haven van
Damme opgesloten. Dan spoedig was die
voorspoed ten eindie. Nog op den dag der
o»erwinning kwam koning Philips August
zgne bedreigde sckaren rondora Brugge te
hulp, en na een hevig gevecht werd het
pleit ten nadeele van de gelande Engelschen
en liunne Vlaamsche bondgenuoten beslecht.
Graaf Ferdinand werd door die nederlaag
gedwongen, zich over ti. Hout op Wa!
cheren in veiligheid te steilen, Niettemin
was Philips August alles be) c.lve gerust
over zjjne vloot. Om haar den E; geischen
en Vlamingen niet in Ibanden te laten
vallen. gaf hij bevel, haai^ zoowel als
Damme, aan he* vuur p'jjs te geven. In
het geheele n^ordeu van Vlaanderen stegen
de viammt-n tea hemel op en de gloed,
welken zij vcrspreidder?, ontmoedigde de
GecteDaren zooz.f:er, dat zij zich bij verdrag
aan den Franschen koning onderwierpen.
Deze oordeelde het jaargetijde te ver ver-
loopen, om den oorlog voort te zetten, en
keerde naar Pares t.erug.
Zoodra graaf Ferdinand den aftocht der
Franschen uit het noorden van Vlaanderen
vernalh haastte hij zich Zeeland te ver-.
iaten. Hij keerde niet aileen terug, maar
was vergezeld van een leger, dat gr-af
W)llem I v o Holland te zijnen behoeve
op de been had gebracht. Met wisselende
kanse duurde de strjjd nu voert tot 27
Juli 1214, toen bet Fransche leger en de
vereenigde legerseharen van keizer Otto IV,
graaf Ferdinand, graaf Willem en hunne
bondgenooten elkander bij Bouvines ont-
moetten. Na een langen, verwoeden strijd
mo8«ten de bondgenooten wiikon. De graven
van Vlaanderen en Holland, die vau Salis
bury en Boulogne worden met vele edelen
gevargen genomen eu naar Frankrjjk ge-
voerd. Na het betalen van een aanzienlijk
losgeld werden zij weder in vrijheid gesteid,
behaive graaf Ferdinand, die 121/, jaar
gekerkerd bleef.
Terwjil Johanna ernstige pogingen aan-
wendde, om den jammerljjken staat te ver-
betereD, waarin here landen door de neder
laag bp Bouvines waren gebracht, werden
hare zorgen verzwaard fioof eene poging
van keizer Freierik II, omhaar van het
Duitsche aandeel van Vlaanderen te onf-
zetten Hij kon het niet verkroppen, dat
zij en haar gade zich gevoegd hadden
bij zijnen tegenstander Otto IV, toen deze
het huis van Saksen over dat vau Hohen-
staufen de zege wilde verscbafifea.
Op den rijksdag te Frankfort in 1218 ver-
klaarde hii, dat Johanna de gcederen, welke
zp van het Roomsche rijk ter leen hield,
had ver.beurd, en droeg deze leenen uit
dien hoofde op aan zijnen gunsteling,
Willem I van Holland Gelukkig voor
Johanna was deze toen joist op eenen
kruistocht? naar Egypte. De Vlaamsche
gravin maakte daarvan een doeltreffend
gebruik. Zij iiet den keizer ten spoedigste
hare verontschuldiging<m aaubieden over
het verzuim van het verheergewaden van
het Keizerljjk Vlaanderen. Zij hield hem
voor, dat de vele oorlogen, waarin zij sedert
haar hnwelijk was gewikkeld geweest, en
de gevangeuschap van baren echtgenoot
haar verhinderd hidden, manschap voor
deze keizeriijke leenen te doen, en zjj dus
veeleer medeljjden dan straf verdiende.
Daarbij vergat zjj niet, de personen, die
icu'skeizers onageving waren, voor hare
belangen te winnen. Frederik van Hohen-
staufen kwam van zjjn besluit terug
en nam de hulde aan, die Johanna hem
ten jare 1220 bood-.-
In 1226 werden eenige verschillen tus-
schen de Hollandsche en Vlaamsche hoven
weggenomen. Johanna van Vlaanderen had
zich namelijk beklaagd, dat stadsreehten
waren geschonken aan VVestkapelle en Dom-
bnrg, zondcr dat zij hierin was gekend,
en Floris IV, de opvolger van Willem I,
verzuimd had hulde te doen voor Ze^land-
Bewesten-Schelde. Bij de overeenkomst van
Mei 1226 beloofde Floris, de oude verdragen
ten aanzien van bet gemeenschappelijk
bewind van Waleheren en de leenhulde
over het Zuidelijke deel van Zeeland te
eerbiedigen.
In 1244 stierf Johanna van Konstanti
nopel, znnder kinderen na te Iaten. Hare
zuster Margareia volgde haar als graviii
van Vlaanderen en Henegouwen op. Deze
hartstochteljjke vrouw, door het volk Zwarte
Margriet. gecoemd, hgd op zeer jeugdigen
leefijjd bare hand geschonken aap haren
voogd Bosschaart van Avennes en hem
twee zonen gebasrd, Jan en B.judcwjjn.
Na den slag van Bouvines hoorde men
algemeen mompelen, dat dit hnwelijk tegen
aile kerkeljjke wetten streed, dewijl Bos
schaart in zijue jeugd te Orleans tot priester
was gewpd. Paus lnnocentius III yerklaarde
het huweljjk voor onwettig. Avennes ver-
nam die uitspraak met schrik, want hij
beminde zpne jonge vrouw innig; maar
Margareta troostte zich en sloot in 1218
eene nieuwe echtverbintenis met Gwy van
Dampierre, een Fransch edelman, wien zp
drie zonen, Willsm, Gwy en Jan, en twee
dochters schonk. Aan deze kinderen uit
baar tweede huwelijk hechtte Margareta
zich met moederlijke genegenheid, maar
voor hare voorzonen was zp hard en streog,
niet zelden onrecbtvadidigzeifc schee*
het, dat Zwarte Margriet haffen beiden
oudsten zonen eer.en fellen haat toedroeg
Jan van Avennes, meermalen door zjjne
halfbroeiers voor eenen bastaard gescholden,
werd het te eng in Vlaanderen, toen zijne
moeder zijnen jongeren breeder Willem
tot mederegent verkoos. Hp riep de tus-
schenkomst in van koning Ledewijk IX
van Frankrpk en vertrok naar het hof van-
Willem II, graaf van Holland, waar bij de
gunst en vervolgens de hand) vau's graven
zuster Aleide verwierf. Sedert waren Jan
en Willem onafscheidelijke makkers, en de
eerste onderscheidde zich op scbitterende
wijze in. den oorlog, welken de laatste om
den keizerstroon voerde.
In Juli 1246 vaardigde koning Lodewijk
IX een sfaatsstuk uit, waarin hp het pleit
der erfopvolging in Vlaanderen en IleDe-
gouwen beslechtte. Hp bepaalde, dat deze
beide graafschappen in de toekomst weder
gescheiden zouden zpn. Aan Jan van
Avennes wees hij het graafschap Hene
gouwen met al zjjn toebehooreu toe; aau
Willem van Dampierre gaf hp het geheele
graafschap Vlaanderen met al wat daartoe
behoorde. Beide partjjen namen deze uit
spraak aan.
De onderlinge afkeer, welke de zonen
van Margareta bezielde, liet hun niet toe,
om met elkander iD vrede te leven. Jan
van Avennes beweerde, dat koning Lode
wijk niet over bei keizerljjk Vlaanderen
koD beschikken, en derhalve zpn recht op
dit deel van het Vlaamsche graafschap
onveikort moest blijven.
Den 29sten September 1247 werd graaf
Willem II van Holland tot Roomsch-
Koning gekozen. Den 26sten Augustus
1248 verliet kouiug Lodewijk IX Frankrijk,
om eenen kruistocht naa1- Egypte te onder-
nemen. Den lsten November werd de
Roomsch-Koning, nadat hjj Aken tot
onderwerping gebracht bald, in de dom-
kerk aldaar gekroond.
Nu achtte Jan vau Avennes ieder be-
zwaar opgeheven, dai hem verhinderde, om
zpne rechten op het keizerljjk Vlaanderen
te doen geldeu. Het oogenblik was te
gunstiger, omdat zjjn^broeder Willem van
l)aropiet;re, Margareta's mederegent in
Vlaanderea, zoo onvoorzichtig geweest was,
den Franschen monarch op zjjnen tocht
naar het Oosten te vergezellen. Met een
talrpk leger van Hollanders, Friezen,
Hennewieren, Luikenaren en Bovenlanders
trok Jan naar Vlaanderen, waar hij achter-
eenvolgens de Landen van Aalst en Waas
en de Tier-Amhachtan bezette en de ge
heele streek van Gerardsbergen,tot Dender-
moude aau Margareta ontscheurde. Einde-
Ijjk belegerde hjj te water en te land het
slot van Rupelmonde.
Onzacht uit hare ru^t. opgewekt, ver-
zameide ook Margareta een leger, waarin
bsbalve de Vlamingen ook vele Franschen
en soldeniers uit alle oorden dienst deden.
Zij legerde het te Ertvelde, Biervliet, Bulsi
en llulsterloo. In verscheiden schermutse-
lingen toonde zjj eenen meer dan vropwe-
ijjken moed. Gewapend te paard gestegen,
reed de gravin door de rjjen en spoorde de
krjjgslieden door woord en voorbeeld tot
dapperheid aan. Zjj verlpor echter eene
menigte volks.
Zi-keren morgen viel Jan van Avennes
uit Deodermonde de verbonden Vlamingen
en Franschen zoo ontstuimig op het ljjf,
dat zp in wanorde geraakten en,.na groote
verliezeu geleden hebben, op de vlucht
gingen. Margareta, die den aanval niet
voo/zien had en zich niet behoorljjk in
staat van tegenweer kon-stellen, bood, door
de omstandigheden gedwonsren, haren zoon
de som van 60.000 pond, zoo hp van do
landee, waarop hjj rc-cht meende te hebben,
afstaud wilde doen. In Jauuari 1249 be-
zegelden beide partjjen het verdrag. Jan
van Avennes had hierovor spoedig berouw.
Toen zpne moeder voortging hem en zjjnen
breeder Boude vpn te smaden, bleven nieuwe
verwikkelingen niet uit. Koning Willem,
zijnen schoonbroeder van harte genegen,
steunde dezep, zooveel hjj vermocht. Dit
deed de vergramdheid der gravin van Vlaan
deren tegen den Roomsch-Koning nog
stpgen. Luide sprak zij hare grieven tegen
hem uit. Zii klaagde, dat hjj de 6000
pond van de Zeeuwsehe achterstallen schul
dig bleef; dat hjj haar de voorcjeolen, wejke
het straudrecht opleverde, niet geheel liet
uitkeeren dat hjj haar de leenhulde voor
Zeeland-Bewesten-Schelde schuldig. bleef.
Afschuwelpk was het, dat z": bp het nite*
barer grieven van bare beide oudste zocen
steeds als bastaarden gawaagde.
Jan en .Boudewijn, dat schelden moede,
verzoehten het Fransche bof, een ondersoek
naar de wettigheid van bunna gebooite ia
te steilen. Koning' Lodewijk liet antweor-
den, dat dit onderzoek eene zaab was, welk®
bjj den paus te huis behoorde, weshalye
hp hun ried, zich lot lnnocentius IV te
wenden. De kerkvoogd was terstond bereid,
om zich de zaak van Jan-en Bondewp*.
aan te trekken. Na een ernstig onderzoek
hiidde de uitspraak, dat volgens kanoniek
recht Jan en Boudewjjn van Avennes wet-
tige zonen van Margareta waren, en tea
gevolge dezer verklaring bedreigde lnnocen
tius met kerkeljjke straff-.n elk, die ban
voortaan weder den naam van bastaardeti
mocht geven,
Margareta was thans gedwongen, d'e
hateljjke benaming, waarmede zji hare oudsto
zonen bestempelde, achterwege te hoaden,
maar zp kwam niet rot het iozicht, dat zij
in hare inoederljjke verplichtingen geweidig
was te kort geschoten, en zjj werd mear
en meer verbitterd op den Roomech Koning,
bp wien Jan en Boudewpn zoo hoog aan-
geschreven stonden. Eerlang dreigde dan
ook een nieawe oorlog tusschen Vlaanderen
en Holland te zullen losbarsten. De panse-
Ijjke legaat wist echter te bewerken, dat
de Roomsch-Koning en de Vlaamsche gravin
elkander te Bnissel ontmoettea het verdrag,
dat h ij aanbood, werd door b°ide partijea
en getuigen bezegeld (19 Mei 1250).
Daarbjj ^rkends de koning, dat bit
Zeeland-Bewesteu Schelde van Vlaanderen
in leen hield, en bet verdrag van Brugge,
in 1168 tusschen Dirk I en Floris 111 ge-
sloten, voor hem efl zpne opreig^rs vasa
ve'bindnnde kracht zou blijven. Op ver-
zoek van den legaat en uit eerbied vogr
den Pau- lijken Stoel zeg Ma gareta af vaa
haar recht op de 6000 pond achterstallem,
tenzjj het verdrag door Willem of zpn«
erfgenamen zou overtreden worden.
Won gravin Margareta bjj het Brnsselsch?
verdrag niets dan de optelling en erkenning
van rechteD, welke haar ontwjjfelbaar toe-
behoorden, het hinderde haar geweldig, dat
bjj het verlies der 6000 pond, waarop kq
aanspraak maakte, de hulde, welke zjj vo«r
Z eland-Bewesten-Schelde kon e schen,
achterbleef. De l°gaat had bewerkt, dat
de vrierid zpns mee-iters niet tot deze ver-
nederende daad behoefde over te gaan.
Margareta bad tegen de afsprakera te
Brussel herhaaldelijk bp konii g Willem
aangedrongeu op het verheffeu van het. leen
Zeeland-Bewesten-Schelde.
In den zomer van 1252 riep Willem
eene vergsdering te Frankfort a/M fepeeo.
Na met de bisschoppen van Siraatsbnrg,
Keulen, Wurzburg en andere rpksvorstea
da vierschaar gespannen te hebben, ver-
klaarde bp (11 Juli), dat gravin Margareta,
die, ofschoon daartoe aangemaand, hals-
starrig had verzuimd, hem hulde te doea
voor de leenen, welke zij van bet Duifcsehe
Rjjk had ontvangen, als Namen, de landed
aan de Beneden-Schelde, Aalst, Waas en da
Vier-Ambachten, van al deze goederen was
ont.zet, welke hjj, Roomsch-Koning. tbana
ingevolge zijne reehten en de uitspraak der
keurvorsien aan zjjnen geliefdtn zwagor
Jan van Avennes opdroej;, ten einle die
van hem en van het Rijk als vrlje lees n
te bezitten.
Zoodra Margareta den storm zag opsteken,
had zp door de belofte van eene rnime
seldij een groot aantal Vlaraingan, Bonr-
gondiers, Picardiers en andere vreemdelirigen.
onder hare vanen gebracht- Toen zjj ziefe
in staat achtte, haren tegenstsnder het hoofd
te bietien, zond zjj haren gezar.t tr* den
koning met den eisch, haar de lang ver-
zuimde hul(i.« wegens Zeeland-Bewesten-
Schelia te bewjjzen. Yerontwaardigd gaf
Willem ten ant woord, dat hjj niet de knecht
zjjr.er dienstuoaagd zou zijn
Hertog Hendrik III van Brabant deed
eene poging, om hat geschil in der minus
te beslecbten. Er 'werd eene vergaderiag
te Antwerpen beraamd, ora over dsn v ede
t.e onderhandelen. De gevolmaohtigden
van Margayeta rekten evenwel liatigijjk de
beraadslagingen, totdat alles gereed zou
zjjn, om eene tal jjke kfjjgsmacht ter ov.-r
rom; ling van Zeeland te doen oversteken.
Den 4ien Juli 1253 deed het Joger der
Vlaamsche graviD onder aanvoering van
h%ren zooh Gwy van Dampierre den over-
tocht en landde te Westkapeile, geenen
vijand duchtende. Toen de Vlamingen aau
land getredea waren, werden zij echter_
4
xwBS&mapMESKm
De Burgemeester der gemeente TER NEUZEN maakt bekend, dat de ingeachrevenen voor de lithting
1919, ia den Uieronder staanden staat vermeld, bij de militie moeten worden ingelijfd te Middelburg,
in het Gvmnastieklokaal aan de Nieuwe Ilaven.
Hfamkm
TN Msr
AM>HABBT!S€a!
RE&lSTCa.
NAMEN EN YO0*RNAMEN.
O P M E R K I N G E N.
36
50
70
77
90
Huijssen Picter Johannes,
van der Klooster Cornells,
de Putter Marinus Daniel,
de Rijfee Jaeob Daniel.
Yermaire Hendrik Jan.
Teneinde rich voor Rijksrekening
naar de inlyvingsplaats te begevan.
moeten de dienstplichtigen op 3
Eebruari 1919 n.rn. 2 uur ter See
retarie verschijnen, teneinde de noo-
1 dige tverroerbewijzen in ontvangst
(to nemen.
T4
Ronw Gerrit.
Teneinde rich voor Rijksrekening
naar de inlijvingsplaats te begeven,
moet de dienstplichtige op 17
Februsri 19_19 n. m. 2 uur ter See
retarie verachijaen. teneinde de noo-
dige vervoerbewijzen in ontvangst
te nemen.
Genoemde dienstplichtigen zijn verplicht op genoemden dag en uur op de nangewezen plants aan-
wezig te tijn.
Deze rerplichting vervalt evenwel voor den dienstplichtige, die alsdan
eene verbintenis tot vrijwiliigen dienst heeft aangegaan
uitstel van cerste-oefening rfeeft verkregen
vrijstelling van den dienst heeft gevraagd wegens het bekleeden van een geestelijk of een godsdienstig-
menschlievcnd asnbt of wegens bet opgeleid worker tot zoodanig ambt, ingcval de «anvraag
nog niet is beslist
blijkt verblijf te houden in eene gemeente, waar eene der ziektcn, vermeld in do wet, houdende voor-
zieningen tegen besmettdlijke ziekten, epidemisch heerschende is verklaard
blijkt verblijf te houden in een gezin, waar eene der onder d vermelde ziekten heerscht of waar eene
dier ziekten heeft geheerscht en het gevaar voor hesmetting nog niet is geweken.
In de gevallen, omschreven onder ae, wordt de dienstplichtige ingelijfd buiten zijne tegenwoordigheid.
Doet zich een geval voor als bedoeld onder d of e, dan behoort de dienstplichtige daarvan tijdig
kennis te geven ter seeretarie dezer gemeente, alwaar zoo noodig ook inlichtingen kunncn worden ver-
kregee omtrent het vervoer naar de plaats van inlijving.
a.
b.
d.
Tar Neuzen, 21 Januari 1919.
De Burgemeester voornoemd,
J. HUIZINGA.