si 6'v ■m ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUW8CH-VLAANDEREN. m ilTtTe. No. 6791. Bonderdag 23 Januari 1919. aargang ABONNEMENT: ADVERTENTICN Telefoon Bit BM versdiyntMaandlag-, Woensdag- en Vrpagavand, uitge: nderd op Feestdaged, hij de Firraa P. J. VAN BE 8ANBE te TerNenzen. O PR O E PI K G TER "iNLIJ VIN G Bons der oiide Thee- Koffiekaart. en Maximumprijzen Brandspiritus Be Belgen en Wij. Se IfSgl Per 3 maanden birinen de stad 1.20. Franco per post voor Nederland/ 1.40. Bij vooruitbetalingvoor Belgie en Ned.-Indie /1.80, overig Buitenland/2. Voor Nederland: Per jaar bij vooruitbetaling 5, Men abonngert lich bij de Uitgeefster, of buiten Ter Neuzen ook bij alle Boekhandelaren, Postkantoren en Hulppostkantoren. Van 1 tot 4 re gels 0 6o. Voor elken regel meer 0.1 5 Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend. Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hefrwtsCJj op aanvraag verkrijgbaar is. Inzending van advertentien voor 1 UUF op den dag der uftgave. Op 4 F e is f as f? r i I 9 S, Zeemilltie. Pontonniers. Op 13 Fehruapi 3 1 9, Genietroepen, MotordieHst. IHet bechtenis van ten hoogste EEN MAAND of geldboete van ten hoogste DR1EHONDERD GULDEN wordt gestraft ftij, die ter inlijving moet opkomen en niet vutschijnt op tijd en plaats, voor zijne inlij ving bepaald, tenzij blijkt, dat voor zijne ntet-verschijning eene geldige reden be- stond. Met gevangenisstraf van ten hoogste TIEN MAANDEN of geldboete van ten hoogste DRIE DUIZEND GULDEN wordt gestraft hij, die opzettelijk bedoeld feit pleegt. Da Burgemeester van TER NEUZEN naaakt ter voidoening aan circ. No. 36090 dato 6 Jan. bekend, dat de bons No. 21, 23 en 25 der oude tbee- en koffiekaarten niet meer geldig gemankt zullen worden en kannen genoemde bons dus door de benders deter kaarten vernietiyd worden. Ter Neuzen, 21 Januari 1919. De Bargeraeester voornoemd J. HUIZINGA. 8>e Burgemeester van TER NEUZEN inaafek ingevolge eirc. No. 43509 dato 15 Jan. 1919 bekend, dat met ingang van 22 Jan. 1919 voor brandspiritus den na- volgenden maximutn-kleinhandelprjjs is vastgesteld per flesch van 0.7 L, ad 85 0.70 exelnsief fl.sch, afgehaald in den winkel, flessehen door afnemers ter beschikkii g te sttilen of door den winkelier tegen bere- kesden prps ierug te nemen. Ter Neuzen, 21 Jan. 1919. De Burgemeester voornoemd, J. HUIZINGA. IN6EZON i)"E N. (Verv o 1 g 4). Na den dood van graaf Dirk Y1I van Holland voerde zjjn brpeder Wiitem ora het bezit van het graafschap eenen fellen krijg tegen graaf Lodewjjk van Loon, aan wien de gravin-weduwe haar eenig kind Ada had uitgebuweljjkt. In dezan oorlog hadden de bewoners tier Zeeuwsche eilanden bitter te leiden van de Viamiugen, die de Loonsche graaf voor zich had gewonnen, door hen opmeuw van den Geervliehcben tei vtjj te steilen. Willem behield Holland. De verhouding van Zeeland tot Holland en Vlaanderen bleef onveranderd Deitijda ward Vlaanderen geregeerd door Johanna, de dochter van Boudewjjn IX, flie na de vermeestering van Konstantinopel door de kruiavaarders tot By?antjjnsch keizer was gekroond, maar reeds weinige maanden later door de Bulgaren gevangen genomen werd en ellendig het leven moest verliezen. Onder de edelen, die met Boude wjjn ter kruisvaart waren getogen, bevond zich ook Philips van Axel. Aan de ver- overing van Konstantinopel namen de poorters van Biervliet, die in 1183 van Philips van den Elzas vrjjiom van toilen door Vlaanderen hadden gekregen, een werkzaam deel (12 April 1204). De regeering van Johanna was zeer on- rustig. Haar gemaa! Ferdinand van Portugal had geweigerd. zijne krijgsmacht ter be- schikking van Philips August van Frankrijk te steilen, ten einde koning Jan van Ecgeland te bevecbten Nauw was deze weigering den Frdnschen koning bekend, of hij gaf zijn leger last, naar Vlaanderen op terukken, terwijl hij zijne vloot naar Damme deed stevenen, oat die reeds zoo belangrijke bavenplaats te veroveren. Het voorjaar vsn 1213 zag Vlaanderen daardoor in diepen rouw. Achtereenvolgena gingen Oassel, Yperen, Brugge en Damme verioreB. Gentwerd aangevallen. Id dezen veegen siaat werd het bionenlaopen eener Engelsche vloot te Sluis als het begin eeuer bavrijding aangemerkt. Werkeljjk brachtfin de ver eenigde Engelschen en Vlauiingen den Franschen eene geduchte neep toe. Zij veroverden driehonderd vjjandelijke schepen, verbrandden meer dan honderd andere en hielden de overige binnen de haven van Damme opgesloten. Dan spoedig was die voorspoed ten eindie. Nog op den dag der o»erwinning kwam koning Philips August zgne bedreigde sckaren rondora Brugge te hulp, en na een hevig gevecht werd het pleit ten nadeele van de gelande Engelschen en liunne Vlaamsche bondgenuoten beslecht. Graaf Ferdinand werd door die nederlaag gedwongen, zich over ti. Hout op Wa! cheren in veiligheid te steilen, Niettemin was Philips August alles be) c.lve gerust over zjjne vloot. Om haar den E; geischen en Vlamingen niet in Ibanden te laten vallen. gaf hij bevel, haai^ zoowel als Damme, aan he* vuur p'jjs te geven. In het geheele n^ordeu van Vlaanderen stegen de viammt-n tea hemel op en de gloed, welken zij vcrspreidder?, ontmoedigde de GecteDaren zooz.f:er, dat zij zich bij verdrag aan den Franschen koning onderwierpen. Deze oordeelde het jaargetijde te ver ver- loopen, om den oorlog voort te zetten, en keerde naar Pares t.erug. Zoodra graaf Ferdinand den aftocht der Franschen uit het noorden van Vlaanderen vernalh haastte hij zich Zeeland te ver-. iaten. Hij keerde niet aileen terug, maar was vergezeld van een leger, dat gr-af W)llem I v o Holland te zijnen behoeve op de been had gebracht. Met wisselende kanse duurde de strjjd nu voert tot 27 Juli 1214, toen bet Fransche leger en de vereenigde legerseharen van keizer Otto IV, graaf Ferdinand, graaf Willem en hunne bondgenooten elkander bij Bouvines ont- moetten. Na een langen, verwoeden strijd mo8«ten de bondgenooten wiikon. De graven van Vlaanderen en Holland, die vau Salis bury en Boulogne worden met vele edelen gevargen genomen eu naar Frankrjjk ge- voerd. Na het betalen van een aanzienlijk losgeld werden zij weder in vrijheid gesteid, behaive graaf Ferdinand, die 121/, jaar gekerkerd bleef. Terwjil Johanna ernstige pogingen aan- wendde, om den jammerljjken staat te ver- betereD, waarin here landen door de neder laag bp Bouvines waren gebracht, werden hare zorgen verzwaard fioof eene poging van keizer Freierik II, omhaar van het Duitsche aandeel van Vlaanderen te onf- zetten Hij kon het niet verkroppen, dat zij en haar gade zich gevoegd hadden bij zijnen tegenstander Otto IV, toen deze het huis van Saksen over dat vau Hohen- staufen de zege wilde verscbafifea. Op den rijksdag te Frankfort in 1218 ver- klaarde hii, dat Johanna de gcederen, welke zp van het Roomsche rijk ter leen hield, had ver.beurd, en droeg deze leenen uit dien hoofde op aan zijnen gunsteling, Willem I van Holland Gelukkig voor Johanna was deze toen joist op eenen kruistocht? naar Egypte. De Vlaamsche gravin maakte daarvan een doeltreffend gebruik. Zij iiet den keizer ten spoedigste hare verontschuldiging<m aaubieden over het verzuim van het verheergewaden van het Keizerljjk Vlaanderen. Zij hield hem voor, dat de vele oorlogen, waarin zij sedert haar hnwelijk was gewikkeld geweest, en de gevangeuschap van baren echtgenoot haar verhinderd hidden, manschap voor deze keizeriijke leenen te doen, en zjj dus veeleer medeljjden dan straf verdiende. Daarbij vergat zjj niet, de personen, die icu'skeizers onageving waren, voor hare belangen te winnen. Frederik van Hohen- staufen kwam van zjjn besluit terug en nam de hulde aan, die Johanna hem ten jare 1220 bood-.- In 1226 werden eenige verschillen tus- schen de Hollandsche en Vlaamsche hoven weggenomen. Johanna van Vlaanderen had zich namelijk beklaagd, dat stadsreehten waren geschonken aan VVestkapelle en Dom- bnrg, zondcr dat zij hierin was gekend, en Floris IV, de opvolger van Willem I, verzuimd had hulde te doen voor Ze^land- Bewesten-Schelde. Bij de overeenkomst van Mei 1226 beloofde Floris, de oude verdragen ten aanzien van bet gemeenschappelijk bewind van Waleheren en de leenhulde over het Zuidelijke deel van Zeeland te eerbiedigen. In 1244 stierf Johanna van Konstanti nopel, znnder kinderen na te Iaten. Hare zuster Margareia volgde haar als graviii van Vlaanderen en Henegouwen op. Deze hartstochteljjke vrouw, door het volk Zwarte Margriet. gecoemd, hgd op zeer jeugdigen leefijjd bare hand geschonken aap haren voogd Bosschaart van Avennes en hem twee zonen gebasrd, Jan en B.judcwjjn. Na den slag van Bouvines hoorde men algemeen mompelen, dat dit hnwelijk tegen aile kerkeljjke wetten streed, dewijl Bos schaart in zijue jeugd te Orleans tot priester was gewpd. Paus lnnocentius III yerklaarde het huweljjk voor onwettig. Avennes ver- nam die uitspraak met schrik, want hij beminde zpne jonge vrouw innig; maar Margareta troostte zich en sloot in 1218 eene nieuwe echtverbintenis met Gwy van Dampierre, een Fransch edelman, wien zp drie zonen, Willsm, Gwy en Jan, en twee dochters schonk. Aan deze kinderen uit baar tweede huwelijk hechtte Margareta zich met moederlijke genegenheid, maar voor hare voorzonen was zp hard en streog, niet zelden onrecbtvadidigzeifc schee* het, dat Zwarte Margriet haffen beiden oudsten zonen eer.en fellen haat toedroeg Jan van Avennes, meermalen door zjjne halfbroeiers voor eenen bastaard gescholden, werd het te eng in Vlaanderen, toen zijne moeder zijnen jongeren breeder Willem tot mederegent verkoos. Hp riep de tus- schenkomst in van koning Ledewijk IX van Frankrpk en vertrok naar het hof van- Willem II, graaf van Holland, waar bij de gunst en vervolgens de hand) vau's graven zuster Aleide verwierf. Sedert waren Jan en Willem onafscheidelijke makkers, en de eerste onderscheidde zich op scbitterende wijze in. den oorlog, welken de laatste om den keizerstroon voerde. In Juli 1246 vaardigde koning Lodewijk IX een sfaatsstuk uit, waarin hp het pleit der erfopvolging in Vlaanderen en IleDe- gouwen beslechtte. Hp bepaalde, dat deze beide graafschappen in de toekomst weder gescheiden zouden zpn. Aan Jan van Avennes wees hij het graafschap Hene gouwen met al zjjn toebehooreu toe; aau Willem van Dampierre gaf hp het geheele graafschap Vlaanderen met al wat daartoe behoorde. Beide partjjen namen deze uit spraak aan. De onderlinge afkeer, welke de zonen van Margareta bezielde, liet hun niet toe, om met elkander iD vrede te leven. Jan van Avennes beweerde, dat koning Lode wijk niet over bei keizerljjk Vlaanderen koD beschikken, en derhalve zpn recht op dit deel van het Vlaamsche graafschap onveikort moest blijven. Den 29sten September 1247 werd graaf Willem II van Holland tot Roomsch- Koning gekozen. Den 26sten Augustus 1248 verliet kouiug Lodewijk IX Frankrijk, om eenen kruistocht naa1- Egypte te onder- nemen. Den lsten November werd de Roomsch-Koning, nadat hjj Aken tot onderwerping gebracht bald, in de dom- kerk aldaar gekroond. Nu achtte Jan vau Avennes ieder be- zwaar opgeheven, dai hem verhinderde, om zpne rechten op het keizerljjk Vlaanderen te doen geldeu. Het oogenblik was te gunstiger, omdat zjjn^broeder Willem van l)aropiet;re, Margareta's mederegent in Vlaanderea, zoo onvoorzichtig geweest was, den Franschen monarch op zjjnen tocht naar het Oosten te vergezellen. Met een talrpk leger van Hollanders, Friezen, Hennewieren, Luikenaren en Bovenlanders trok Jan naar Vlaanderen, waar hij achter- eenvolgens de Landen van Aalst en Waas en de Tier-Amhachtan bezette en de ge heele streek van Gerardsbergen,tot Dender- moude aau Margareta ontscheurde. Einde- Ijjk belegerde hjj te water en te land het slot van Rupelmonde. Onzacht uit hare ru^t. opgewekt, ver- zameide ook Margareta een leger, waarin bsbalve de Vlamingen ook vele Franschen en soldeniers uit alle oorden dienst deden. Zij legerde het te Ertvelde, Biervliet, Bulsi en llulsterloo. In verscheiden schermutse- lingen toonde zjj eenen meer dan vropwe- ijjken moed. Gewapend te paard gestegen, reed de gravin door de rjjen en spoorde de krjjgslieden door woord en voorbeeld tot dapperheid aan. Zjj verlpor echter eene menigte volks. Zi-keren morgen viel Jan van Avennes uit Deodermonde de verbonden Vlamingen en Franschen zoo ontstuimig op het ljjf, dat zp in wanorde geraakten en,.na groote verliezeu geleden hebben, op de vlucht gingen. Margareta, die den aanval niet voo/zien had en zich niet behoorljjk in staat van tegenweer kon-stellen, bood, door de omstandigheden gedwonsren, haren zoon de som van 60.000 pond, zoo hp van do landee, waarop hjj rc-cht meende te hebben, afstaud wilde doen. In Jauuari 1249 be- zegelden beide partjjen het verdrag. Jan van Avennes had hierovor spoedig berouw. Toen zpne moeder voortging hem en zjjnen breeder Boude vpn te smaden, bleven nieuwe verwikkelingen niet uit. Koning Willem, zijnen schoonbroeder van harte genegen, steunde dezep, zooveel hjj vermocht. Dit deed de vergramdheid der gravin van Vlaan deren tegen den Roomsch-Koning nog stpgen. Luide sprak zij hare grieven tegen hem uit. Zii klaagde, dat hjj de 6000 pond van de Zeeuwsehe achterstallen schul dig bleef; dat hjj haar de voorcjeolen, wejke het straudrecht opleverde, niet geheel liet uitkeeren dat hjj haar de leenhulde voor Zeeland-Bewesten-Schelde schuldig. bleef. Afschuwelpk was het, dat z": bp het nite* barer grieven van bare beide oudste zocen steeds als bastaarden gawaagde. Jan en .Boudewijn, dat schelden moede, verzoehten het Fransche bof, een ondersoek naar de wettigheid van bunna gebooite ia te steilen. Koning' Lodewijk liet antweor- den, dat dit onderzoek eene zaab was, welk® bjj den paus te huis behoorde, weshalye hp hun ried, zich lot lnnocentius IV te wenden. De kerkvoogd was terstond bereid, om zich de zaak van Jan-en Bondewp*. aan te trekken. Na een ernstig onderzoek hiidde de uitspraak, dat volgens kanoniek recht Jan en Boudewjjn van Avennes wet- tige zonen van Margareta waren, en tea gevolge dezer verklaring bedreigde lnnocen tius met kerkeljjke straff-.n elk, die ban voortaan weder den naam van bastaardeti mocht geven, Margareta was thans gedwongen, d'e hateljjke benaming, waarmede zji hare oudsto zonen bestempelde, achterwege te hoaden, maar zp kwam niet rot het iozicht, dat zij in hare inoederljjke verplichtingen geweidig was te kort geschoten, en zjj werd mear en meer verbitterd op den Roomech Koning, bp wien Jan en Boudewpn zoo hoog aan- geschreven stonden. Eerlang dreigde dan ook een nieawe oorlog tusschen Vlaanderen en Holland te zullen losbarsten. De panse- Ijjke legaat wist echter te bewerken, dat de Roomsch-Koning en de Vlaamsche gravin elkander te Bnissel ontmoettea het verdrag, dat h ij aanbood, werd door b°ide partijea en getuigen bezegeld (19 Mei 1250). Daarbjj ^rkends de koning, dat bit Zeeland-Bewesteu Schelde van Vlaanderen in leen hield, en bet verdrag van Brugge, in 1168 tusschen Dirk I en Floris 111 ge- sloten, voor hem efl zpne opreig^rs vasa ve'bindnnde kracht zou blijven. Op ver- zoek van den legaat en uit eerbied vogr den Pau- lijken Stoel zeg Ma gareta af vaa haar recht op de 6000 pond achterstallem, tenzjj het verdrag door Willem of zpn« erfgenamen zou overtreden worden. Won gravin Margareta bjj het Brnsselsch? verdrag niets dan de optelling en erkenning van rechteD, welke haar ontwjjfelbaar toe- behoorden, het hinderde haar geweldig, dat bjj het verlies der 6000 pond, waarop kq aanspraak maakte, de hulde, welke zjj vo«r Z eland-Bewesten-Schelde kon e schen, achterbleef. De l°gaat had bewerkt, dat de vrierid zpns mee-iters niet tot deze ver- nederende daad behoefde over te gaan. Margareta bad tegen de afsprakera te Brussel herhaaldelijk bp konii g Willem aangedrongeu op het verheffeu van het. leen Zeeland-Bewesten-Schelde. In den zomer van 1252 riep Willem eene vergsdering te Frankfort a/M fepeeo. Na met de bisschoppen van Siraatsbnrg, Keulen, Wurzburg en andere rpksvorstea da vierschaar gespannen te hebben, ver- klaarde bp (11 Juli), dat gravin Margareta, die, ofschoon daartoe aangemaand, hals- starrig had verzuimd, hem hulde te doea voor de leenen, welke zij van bet Duifcsehe Rjjk had ontvangen, als Namen, de landed aan de Beneden-Schelde, Aalst, Waas en da Vier-Ambachten, van al deze goederen was ont.zet, welke hjj, Roomsch-Koning. tbana ingevolge zijne reehten en de uitspraak der keurvorsien aan zjjnen geliefdtn zwagor Jan van Avennes opdroej;, ten einle die van hem en van het Rijk als vrlje lees n te bezitten. Zoodra Margareta den storm zag opsteken, had zp door de belofte van eene rnime seldij een groot aantal Vlaraingan, Bonr- gondiers, Picardiers en andere vreemdelirigen. onder hare vanen gebracht- Toen zjj ziefe in staat achtte, haren tegenstsnder het hoofd te bietien, zond zjj haren gezar.t tr* den koning met den eisch, haar de lang ver- zuimde hul(i.« wegens Zeeland-Bewesten- Schelia te bewjjzen. Yerontwaardigd gaf Willem ten ant woord, dat hjj niet de knecht zjjr.er dienstuoaagd zou zijn Hertog Hendrik III van Brabant deed eene poging, om hat geschil in der minus te beslecbten. Er 'werd eene vergaderiag te Antwerpen beraamd, ora over dsn v ede t.e onderhandelen. De gevolmaohtigden van Margayeta rekten evenwel liatigijjk de beraadslagingen, totdat alles gereed zou zjjn, om eene tal jjke kfjjgsmacht ter ov.-r rom; ling van Zeeland te doen oversteken. Den 4ien Juli 1253 deed het Joger der Vlaamsche graviD onder aanvoering van h%ren zooh Gwy van Dampierre den over- tocht en landde te Westkapeile, geenen vijand duchtende. Toen de Vlamingen aau land getredea waren, werden zij echter_ 4 xwBS&mapMESKm De Burgemeester der gemeente TER NEUZEN maakt bekend, dat de ingeachrevenen voor de lithting 1919, ia den Uieronder staanden staat vermeld, bij de militie moeten worden ingelijfd te Middelburg, in het Gvmnastieklokaal aan de Nieuwe Ilaven. Hfamkm TN Msr AM>HABBT!S€a! RE&lSTCa. NAMEN EN YO0*RNAMEN. O P M E R K I N G E N. 36 50 70 77 90 Huijssen Picter Johannes, van der Klooster Cornells, de Putter Marinus Daniel, de Rijfee Jaeob Daniel. Yermaire Hendrik Jan. Teneinde rich voor Rijksrekening naar de inlyvingsplaats te begevan. moeten de dienstplichtigen op 3 Eebruari 1919 n.rn. 2 uur ter See retarie verschijnen, teneinde de noo- 1 dige tverroerbewijzen in ontvangst (to nemen. T4 Ronw Gerrit. Teneinde rich voor Rijksrekening naar de inlijvingsplaats te begeven, moet de dienstplichtige op 17 Februsri 19_19 n. m. 2 uur ter See retarie verachijaen. teneinde de noo- dige vervoerbewijzen in ontvangst te nemen. Genoemde dienstplichtigen zijn verplicht op genoemden dag en uur op de nangewezen plants aan- wezig te tijn. Deze rerplichting vervalt evenwel voor den dienstplichtige, die alsdan eene verbintenis tot vrijwiliigen dienst heeft aangegaan uitstel van cerste-oefening rfeeft verkregen vrijstelling van den dienst heeft gevraagd wegens het bekleeden van een geestelijk of een godsdienstig- menschlievcnd asnbt of wegens bet opgeleid worker tot zoodanig ambt, ingcval de «anvraag nog niet is beslist blijkt verblijf te houden in eene gemeente, waar eene der ziektcn, vermeld in do wet, houdende voor- zieningen tegen besmettdlijke ziekten, epidemisch heerschende is verklaard blijkt verblijf te houden in een gezin, waar eene der onder d vermelde ziekten heerscht of waar eene dier ziekten heeft geheerscht en het gevaar voor hesmetting nog niet is geweken. In de gevallen, omschreven onder ae, wordt de dienstplichtige ingelijfd buiten zijne tegenwoordigheid. Doet zich een geval voor als bedoeld onder d of e, dan behoort de dienstplichtige daarvan tijdig kennis te geven ter seeretarie dezer gemeente, alwaar zoo noodig ook inlichtingen kunncn worden ver- kregee omtrent het vervoer naar de plaats van inlijving. a. b. d. Tar Neuzen, 21 Januari 1919. De Burgemeester voornoemd, J. HUIZINGA.

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1919 | | pagina 1