ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 6879.
Donderdag 2 Mei 1918.
57® Jaargang.
E e k n d making.
M.H CT M.
ABONNEMENT:
ADVERTENTlEN
BINNEN LAND.
Telefooii 2£5.
Dit Blafl verschyiit Maanflag^, Woensdag^ en YrijdagaYond, nitgezonderfi op Feestdagen, hjj de Firma P. J. VAN DE 8ANDE te Ter Nenzsn.
Abonnementsprijs
Verbouw Voedingsgewassea.
Cacao,
Het geschil met Duitschland.
FEUILLETON.
Per 3 maanden binnen de stad 1.Franco per post voor Nederland 1.10.
Bij vooruitbetalingvoor Belgie /1.4Q, voor Ned.-Indie en Amerika ft. 65,
overig Buitenland f 2.—
Men abonneert zich bij de Uitgeefster, of buiten Ter Neuzen ook bij alle
Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievenbushouders.
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer 0.10C
Bij cSirecte opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt d<§
prijs slechts tweemaal berekend.
Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief.
Inzending van advertentien voor 1 una* op den dag der uitgave.
pet drie maanden, in de stad 1,20;
franco per post f 1,40.
1. Het is aan fabrikanten van Cacao
verboden Cacao af te leveren aan fabrie-
kanten van Chocolade of Bonbons.
De stille kracht aan het werk.
Minister Loudon en onze rteutralMteif.
Nederland en Duitschland.
Nederlaisd en Daitschlaod.
De geallieerden, Nederland en
Duitschland.
P.ysverhooging van zeut.
Meel Toor Duitsche geinterneerden.
Eijksbureau roor ISmeerolie.
De vetr&ntsoeneering.
Burgemeester en Wekhouders van TER NEUZEN,
brengen ter kennis, dat het primitief kohier dcr
belasting op het honden van honden in deze ge-
meente, voor het dienstjaar 1918, in afsehrift ge-
durende vijf maanden op de secretarie dsrgemeente,
voor een ieder ter lezing is nedergelegd.
Ter Neuien, den 39 April 1918.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
L. WABEKE, Secretaris.
De Burgemeester van TER N.EUZEN
bvengt in herinnering de circ, No. 7785,
dato 9 April, van-den Minister van Land-
bouw, Nij verheid en Handel, waarbij land-
gebruikers, zoowel groote a!s kleine, ge-
wezen worden op hunne verplichtingen tot
het zelf verboawen van aardappelen, bruine
boonen, groenten en dergelijke gewasien
voor eigen gebruik.
De aandacht wordt er verder op gevestigd,
dat degenen, die zelf kunnen verboswen,
nitgesloten kunnen worden van de distri-
butie van bedoelde artikelen.
Ter Neuzen, 30 April 1918.
De Burgemeester voornoemd,
J. HUIZINGA.
De Burgemeester van TER NEUZEN
maabt bekend ingevolge circ. La. A., dato
24 April 1918
2. Dit verbod is van toepassing op iedere
aflevering van Cacao, ook op die partijen
Cacao, waaromtrent reeds een oversenkomst
van koop en verkoop werd gesloten.
3. Het vervoer van Cacao is verboden.
Dit verbod is niet van toepassing op het
vervoer van Cacao in gesloten verpakking,
bestemd en gehee! gereed om aan de ver-
bruikers te worden verkocht.
Ter Neuzen, 30 April 1918.
De Burgemeester voornoemd,
J. HUIZINGA,
Er waail vandaag een eenigszins andere
wand dan gisteren, schrijft de Haagsche car-
respondent van 'de Tel., d.d. 27 April:
De barometer rijst.
W elite aanleiding daarvoor bestaat: wij
Weten het, oerlijk gezegd niet.
Maar er gaan geruclilen, dat de kans op
een bevredigenden afiooj) vara het conflict is
toegenomen. Meer zullen wij er op: dit oogen,
blik maar niet van zeggen. Als het juistis, I
za] het spoedig moeten blijken.
Wij zullen pchter op lets anders: wijzen,
dat merkwaardig genoeg is ong. er de aan
dacht op te vestigen. Er is nu al dagen lang
hier een stille tyrtacht aan het werk (en van
bier gaat zij verder het land in), die de pu-
blieke opinie tracht te laideh. Eerst, al da
gen geleden, werd het berieht verspreid,,
dat de verhouding tot Duitschland bitter
ems tig was. Zelfs zou er een ultimatum aan
ons land gezonden zijn. Hla't is achteraf ge-
blekeu, dat deize herichten onrust em ver-
warring hcbb>en gebracbt, nog voor ereenig
officieel woord gespmken werd. Toen dit
laatste geschied Was, veranderde de stille
kracht plotseling van batterijtoenheeltc het.
dat de zaak eigenlijk heelemaal niet ernstig
was en dat alias in orde zou komen. Op het
zclftde oogenblik, dat onze eigen regeerin|g
ernstige mededeelingen deed,, verspreidde
deze stille (buitenlandsche) kracht het
berieht, dat de quaestie feitelijk al geregeld
was. Heel dit spel wekte den indrulgof men
eerst de publieke opinie heeft wtillen bein-
vloeden Leneinde onze regeering tot een zioo
conciliant-mogelijke houding te bewegen, en
dat men daarna, toen hier te lande de ernst
van den loestand werd geziem, terug-
krabbeide.
Zelfs officiaele personen zijn van een en
amdcr de dupe geworden.
Er is meer. i
In de laatste dagen is er weer iets anders
aan den gan
Van Vrijdag af tracht men nu van ver-
scbillende kanten de meening veld te doeirj
winnen, dat Minister Loudon moet aftreden(.
Zelfs wordt er bijverteid,, dat de Tweede
Earner hem dat in het comite-generaal heeft
doc.; blijken Wij gelooven er geen woord
van. Maar dat er een beweging tegen Minister
Loudon bezig js in istittie te werkqn, staat vast.
Er gijn - vtrschilliende teekenen Voor aan te
wijzen. Wij bopen en vcrtrouwen1, dat de pu-
blieike opinie zich door, deze polifiicke spe-
culaties niet zal laten beinVloedemen vooraE
dat onze eigen regeering spoedig emdulide-
lijijk zal spreken
„De Nieuwe "Courant" wijist ier op, dat
thans vrij algemoeh besef t wordt, dat cr voor
ons land weidra ieen oogemblikwan beslisgenf
den aard aanbreken lean).
Nog allerminst duidelijk is intusschen
of niet bij de te onzent aan den gang ge-
brachte ongemstheid de zuch't' om het
ivolksgemoed tegenover reeds, gestelde of
nog te stelLen Duitsche eischen eenigs
zins murw te maken, een rol heeft ge-
SspeeM. \"oor de Regeering lijkt ons thans
gelijk (lirouwttns ook reeds in vroegere
fasen van den ooiiogi, de grootste moe^-
lijldiddhier in gelegcn, dat zij tusschen
absolute eischen, tot welker doorzetting
de eischer, het kosite wal "het wil, voor
zichzelf besloten heeft, en zoodanige wel
ke als absoluut worden voorgesteld maar
Waarover te spreken valt en die voor
matiging of zelfs voor afwending vat-
haar zijn, te onderscheiden. Daartoe en
tot het daartoe on mist) are volgen van
een vaste politiek heeft zij evenwel bo-
venal noodig het bewustzijn, dat zij het
i (vertrouwen der natie bezit, dat deze
op haar inzicht, eerlijkheid en beleid
blijft bouwen.
Het blad wijst er op, dat in de laatste
dagen aan het vertrouWen, speciaal in Mi
nister Loudon, geweldig wordt getornd. Het
is, schrijft het blad, uit zuiver Nederlandsch
standpunt beschouwd, op 'toogenblik do
vraag niet, of dit kabinet fouten heeft ge-
maakl, maar of de Minuter van Buitenland-
sche Zakeii zijn welgevrstigde aansprakenop
het nationaal vertrousven dienlengevolge
heeft ingeboet.
En dan schrijft het blad:
Aan onderhandsche pogingen om de
pens en de Volksvertegenwoordiging van
(dit laatste te overtuigen, heeft het in
(de jongste dagen niet outbroken; zij
vallen samen, houdSn wellicht verband
met een tegelijk in de Duitsche pers
levendig aan den 'dag getreden zucht
toi critiek. Zoo is er aan de Kamerleden
enkele d,agen gelede n een brochure ter
hand gesleld (waarvan de Nederland-
lscheJ schrijver zich sedert door een brief
,aan den Voorzilter der Kamer heeft be-
keShd gem'aakt), waarin de bedoelde fou
ten sterk worden aangledikt en breed
pitg erne ten. En zoo is er reeds onmis-
kenbaar iels aan den gang, wat mer^
Snjaar wij hopen met eenige overdrijving
lals een campagne tegen Minister Loudon
zou kunnen kenschetsen.
Zeer tot ons leedwezen hebben wij in
,IIet Vaderland" van deze bswegingeeni
weerklank waargenomen, die sinds:gistciv
lavond aan duidelijkheid niets mear te
wenschen ovgrlaat. Nadat reeds Ditisdag
!in dat blad de niet te misduliden wenk
Was giegeven, dat, indien de Regeering
in deze zeer ernstigc crisfis van oordeel
Imocht zijn, dat de lei ding van 's lands
zaken beter zou zijn toe'vertrouwd aan
andere mannen, zij door uit dat oordeel
de consequcnlies te trekken, haar aan-
ispraken op de dankbaarbeid der natie
hvegens haar vroegere verdiehsten niet
zou verliezen, volgde gisteravond in ver-
istcrkten vorm de o nmerking, dat ons
volk hs.ar nog darsrbanrder zou zijn,
jindien zij dan bijtijds voor het te laat
jis, plaats maakte voor auderen voor
(Wat „Het Vaderland" zonder nadereom-
Ischrijving meent te moeten aaniduiden
als „een nationaal kabinet". Het blad
knoopte hieraan de veronderstelling vasit.
„dat de Tweede Kamer giaar daf (gis'
teren)-middag (in het comite-generaal)
onder liet oog heeft gebracht".
Met alien nadruk waarsehuwt het blad
tegen het veldwihnem van eenj dergelijke
beweging.
Zij kan thans tot niets anders strekken
dan om de intern ationale positie van
(onze Regeering d.i. van ons land, te ver-
zwakken naar beide zijden het aller-
naast teaenover Duitschland, waarmede
|uu moeilijkheden aercz.cn kijn cn ver-
volgens, indien de beweging hetheoogde
gevolg mocht hebben, tegenover de En
tente, die daarin slechts een afwjjking
van onzen neutraliteitskoers naar dezij-
de van Duitschland zou kunnen zien
.De overwegende gezindheid van de Ne-
derlandsche natie is nog steeds en blijft
(OnveTanderd die van een strikt eerlijke
en duurzame neutraliteit. En juistdie
gezindheid is de grondslag van haar
onverzwakt vertrouwen in de buitenland-
ische politiek van het tegenworodige ka
binet, belichaamd in zijn in den bested
zin de's woords populairen Minister van
Buitenlandsche Zaken.
zame beliandeling van onze gdinternjeerden,
maar we zien ons niettemin genoodzaakjt
zekere eischen t? stellen, die volkomen om-
vereenigjbaar zijn met de wenschen van Ber-
lijn. De onmogelijkheid om beide partijen
tevreden te stellen en de moeilijkheid om
een nedelijk vergelijk te vinden, legt een bijna
ondraaglijken last op de schouders der Ne-
derlandsche politici.
Lnditn de Duitsche dreigemeiiten ernstig
moeten worden ojigevat, dan is de toestand
tot een crisis gekomen, die Nederland zal
noodzaken partij te kiezen. Onze houding in
deze moet niet verkeerd worden opge\rat.
Aan onzen kant is nach vroegernjoch thans
gebrek aan vriendschap of sympathie. Nie-
mand kan zeggen, dat wij bujtengewoon
slreng of onrechtvaardig in. onze behandelinjg
van Nederland zijn geweest. Wij hebben
integendeel herhaaldelijk, bijvoorbeeld inde
Schelde-kweslie, bewezen, dat wij, ondanks
onze duidelijke belangen, er op1 uit zijn ge
weest geen inbreuk op de rechten van Ne
derland te maken. In het begin vanden oor-
!o,g hebben We zelfs den invoer yarflevens-
middelen in Nederland niet belemmerd en
Nederland heeft ten minste drie jaar lang
prachtige zaken gedaan met zijn landbouw-
produeten. Toen ech ter bleek hoeveel inge-
voerde of zelfgeteelde voorlbrengselen naar
Duitschland gingen, was het tijd om de
blokkade nauwer toe te halm. Als gevolg
daarvian heeft Nederland zijn yoordeelen in
geboet. Men moet bedenken, dat wij niet
all een staan in dezen oorlog en aan de be
langen van onze bondgenpioten evengoed
moeten denken .als aan onze eigen.
Het doel van de Duitsche politiek is vol-
maakt duidelijk. De Wilhelmstras.se wil Ne
derland door telkens nieuwe eischen dwin-
gc'n tusschen twee hingeni te kiezen t.
zich te onderwerpen aan de eischen van
Duitschland en fe berusten in een schenr
ding van zijn ouzijdigheid, of de Duitsche
eischen af te wijzen met het lot vail Belgie
voor oogen. Het is buiien kijf, dat Duitsch
land ten voile parhj trekt van zijn positie
tegenover een staail, did te zwak is. om te-
genstand te bieden en te helderziend om
het .gevaar van een weigering niet te beseffen.
Het doel van Engeland is zoo duidelijk
mogelijk. Wij verlangen de levensomstandig-
heden in Nederland niet moeilijker te maken
dan zij reeds zijn en houdem vol dat hetaan-
zienlijk gebrek aan levensmiddelen in Ne
derland te wij.ten is aan de oorlogsomstan-
heden. Van ons standpunt moet Nederlarjd
voortdurend de plichten van een. onzijdigen
staat voor oogen houden. Wij hebben vol
komen het recht om Nederland te beletten
zijn rechten zoo op te vatten, dat het onze
vijanden zou mogen steunen. Wij hebben
bewezen, dat wij geen slechte vrienden van
het Koninkrijk der Nederlanden zijn .m d.at
wij in geen enkel geval de perken van het
volkenrecht te buiten zijn gegaan.
De Nederlanders beliooren als vAijhejd-
l.ievend volk iniet te aarzelen, naar welken
kant hun sympathie Mient te gaan. Hun
natuurlijke bondgenooten zijn de verdedigers
van de onafhankelijkhe'id der kleine staten.
Reuter seint uit Londen:
De Daily Telegraph zegt in een bespre-
king van de eisclien, door Duitschland aan
Nederland gesteld: Nederland, dat een zoo
geduchlen naasten buurmani heeft, verdient
alle niedelijden. Wij erk. nnen onzerzljds ge-
reedelijk, dat wij Nederland dankjiaarheid
schuldig zijn voor de vriendeliike m zorg-
Havas meldt nit Parijs 28 April:
Het Petit Journal spreekt over de h nidi go
aanmatiging van Duitschland tegenover de
onzijdigen, vooral tegenover Nederland en
Zwitserland. Het blad zegt, dat een verwoed
All-Deutsche strooming op het oogenblik te
Berlijn hoogtij viert. Het is uit met de poli
tiek van schijn-gematigdheid. Het blad schrijft
verder: Het eenige wat Duitschland totna-
denken kan stemmen is, dat het kleine land,
dat het tegenover zich vindt, klaar is zich
met zijn teger te verdedigen.
Tal van bladen vragen zich af of Duitsch
land niet naar een voorwendsel voor een
oorlog met Nederland zoekt.
"x
De Kolnische Zeitung deelt met betrekking
tot de Duitsch-NederlandSiChe onderhande-
l.(_ngen mede, dat het er thans meer naar
ujfziet,, dat de bestaande moeilijkheden zul
len worden overwonnen dan het totdusver
scheen. Het fs niet uitgesloten, dat de on-
derhandeljngen reeds in de eerstvolgenda
dagen tot een gunstig resultaat zullen leiden
Naar de Norddeutsche Allgemeine Zeitung
meldt, is de Nederlandsche gezant, baron
Gevers, te Berlijn teruggekomen. Maandag
oehtend had hij een conefrenlie in het Mi-
njisterie van Buitenlandsche Zaken.
Reuter seinde Maandag uit Londen:
Reuter verneemt, dat de volledige eischen(,
die Duitschland Nederland heeft gesteld, nog
niet te Londen en zelfs evenniin aan het
Nederlandsche volk zijn bekand. Sommige
teekenen wijzen er echter op, dat deNeder-'-
landers minder in. de benauwd.heid zitten,
dat Duitschland op het oogenblik Nederland
tot den oorlog w53! noodzaken. D.e kwestie
van het gebrnik van de Limburgsche spoor-
lijn zal wel worden opgelos't en.de gealllieer-
denj zullen daar vermoedelijk geen bezwaar
teglen maken, m.its .er [afdoende toezicht wordt
gehouden in dien voege, dat geen verkeer
behalve voor burgerdoeleinden geoorloofd
wordt. 1
Inzake de zand- en grind kwestie Scliijdt
de? toestand nog ondnidel ijk.
Naar wij vernemen, zal Duitschland 1
Juni a.s. de uitvoei-belasting op zout, die
1 Jan. werd ingesteld en tot dusverre 46
per 1000 K.G. bedroeg, verhoogen met 52
per 1000 K.G. (Centr.)
Men meldt ons, dat de eerste bezendingen
meel voor de in ons land gelnterneerde
Duitsche krijgs- en burgei-gevangenen \ia
Emmerik naai- Rotterdam zijn doorgezonden
De Minister van Landbouw, Nijverheid en
Handel heeft aangewezen lot onder-directeur
van het rijksbureau voor smeerolie den beer
J. C. Palm, gepensionneerd kolonel der in-
tendanoe van het O.-I. leger, en denlieer
Palm bevoegdheid verleend tot het teekenen
van de yergunningen Lot verkoop, aflevering
en vervoer van smeerolie, die door het rijks
bureau voor smeerolie zullen worden ver-
strekt. - (St.ct.
TV/EEDE KAMER.
In de vergadering van Dinsdag is het wets-
outwerp tot heffing van 50 opcenten op de
vendedigingsbelas ling aangenomen met 59 te
gen 2 stemmen.
Daarna werd de behandeling van. het wets-
ontwea-p tot ins telling van een haetdelsre-
.gister voortgezet. De heerVan Raalte wenscht
het houden van een register te zien opge-
dragen aan den griffier van de kantongerech-
ten in plaats van -aan1 de secretarissen dcr
Kamers van Koophandel.
DOOR
H. RIDER HAGGARD.
105)
Zoo ging Cyrillus voort met broederlijke
liefde, en het hart van Marcus werd verzacht
en opende zich voor de Wjaarheid.
Ik wist het reeds, vroeger, ilc geloofde
reeds vroeger"^ zeide hij ten laatste, „maar
ik wilde mij niet laten doopen en lid van
uw kerk worden.
En waarom niet. jnijn zoom?
Omdat zij, en gij, en ikzelf misschien ook
zou gedacht, hebben, dat ik het deed om
haar te verkrij.gen, die mij het liefste op de
wereld was. Nu is zij dood, en dat verandert
de zaak. Hoor mijtn biecht vader en do,on
mij."
En zoo trad de Romieiin Marcus in de ge-
vangenis toe tot de gemeente der christenon
Wat moet ilc nu doen? vnoeg Marcus.
Luister: ik ben door de Kerk geroepen
om mij naar Alexandrie in Egypte te be-
geven. Wilt gij mij daarheen vergezelten?
Daar kan ik u werk bezorgen.
Uw woord is oen bevel vo.or mij, ant-
woordde Marcus. De zon is ondergegaan,
Oil ik ben vrij. Ga met mij naar mijni hnj.s
Daar waclit mij veel werk, waarbij ik road
noodjg heb.
hJrl" P°orLe» werden geopend, zoo,als Titus
had bevolen; slechte door twee soldaten
vergezeM gmgen zij op weg naar het paleis
in de villa Appia.
Daar is de deur, zeide de sergeant, van
de wacht, op de zijdeur wijzend. Ga met
UW vriend naar binnen, edele Marcus
Vaarwel!
Zij \onden de deur half open, gingen n'aar
binnen en ded.en haar achter zich dicht.
oor een huis, waar zooveel te stelen valt
wordt deze wooing slecht bewaalct, mijn
zoon. In Rome beho.ort er bij een open deur
een wacht te staan, zeide Cyrillus^terwijl hij
tastend den weg zocht door het donkere
portaal.
Mijn hofmeester Stephanus behoorde bij
de hand te zijn, want de cipier gaf hem
kenms van mijn komsit ofscliooii ikdaar
ze.t met over dacht, begon Marcus.
Opeens struikelde hij en zwecg
Wat is er? vrpeg CyiilLns.
Naar het gevoel te oordeelen iemand
<he? dronken of dood,' is. Mis sell lien een' be-
dctaar, die hier zijn roes uitslaapt.
Cyrillus was nu door het portaal en op
de kleine binnenplaats.
Daai- voor het raam brandt licht, zeide
iiij. Komaan, gij weet den weg, breng mij
daarheen. Wij lcunnen later allijd bij dezeu
slaper fierugkomen.
Hij schijnt een vasten slaap te hebben,
mcendo Marcus^ terWijji hij Over de binnen
plaats naar de deud ging. Ook deze bleek
open ie zijn. en niui kwamen zij ,'in het vertrelc,
waar de hofmeester zijn bockcn bijhietd en
stiep. Op de tafel stond een brandende tamp
en bij dit licht zagen zij een zonderlinge
vertoonmg. Een met ijzerheslagen kist was
opengiebrokcn, de papieren warem eruitge-
haald, en lagen hier en daar verspreid. De
meubelen waren omgeworpen en onder de
mariner en tafel die te zwaar was om te ver-
zetten, lagen een man en een vrouw.
Hier1 zijn moordenaars aan Tiet sver-k ge
weest, zeide Cyrillus,.
Marcus greep de lamp en hield die voor
het gezichl van d?n man op den grond.
tet is Stephanos, zeide hij,, gebonden en
met een prop in den mond, en de an'dere is
de slavirn Houdt de lamp vast, terwijl ik hen
bevrijd. Hij trok zijn zwaard en sneed de
touwen door. Spreelc, map, spreek! zeide
hij terwijl Stephanus zich oprichtte. Wat
is hier gebeurd?
Gedurende eenige oogenblikken staarde de
oude hofmeester hem met verschrikte oogen
aan. Toen stamelde hij:
O! beer, ik dacht dat gij dood waart.
Zij zeiden, dat zij kwamen om u te dood,en
op bevel van Caleb, tlezelfdCj die voor de
rechtbank getuigde.
Zij? Wie? vroeg Marcus.
Ik weet het niet, vier mannen met maskers
voor.
Toen zij ons gebonden hadden nlumcuzij al't
geid mede, dat zij lconden vinden, en gingen
been, om u op te wachten. Later hoorde ik
in het portaal een geschuifel, en toen, dacht
ik; dat zij u vermoordden, "terwijl ik niet
Icon waarschuwen of helpen.
Dank God voor deze bevrijding, zeide Cy
rillus, de handen opheffend.
Straks, straks, antwoordde Marcus. Ga
eerst met mij mede, en met de lamp, in de
hand liep hij naar het portaal.
Daar lag een man voorover de man
waarover Marcus igestruikeld was, en zijn
blood stroomde nit c^ele wonden. Zwijgend
keerde hij hem om, zoodat het licht op het
gelaat viel. Verbaasd deinsde Marcus tcrug.
Het was Caleb.
Wel zeide hij tot Stephanus, dit is dezelfde
man op wiens last de moordenaars, zooals
zij u ver-telden, hun bloedig werk kwamen
verricht|en. Hij schijnt in zijni eigen strikken
gev al I en te zijn.
I let Bureau voor Mededeelingen inzake de
Yoedselvooirziening vestigt nog eens de aan
dacht op de wenschelijkheid, dat een ieder,
voor wien daartegen geen pyerwegende fi-
nandieele bezwaren bestaani bij de keuze
Zi.it S'l daar zeker van mijn zoon? vroc«
Cyrillus.
Haal zijn hand onder den mantel varJdaiain
zeide Marcus. Als liet de man is, ontbreekt
aan zijn wijsvinger het voorste lid.
Cyrillus hield de verstijfde hand oj). Het
was zooals Marcus had gezegd.
In zijn eigen strikken gevangen)! herhaalde
Marcus. Ik wist dat iiij mij haatte, maar
ik zou nooit gedacht hebben. dat Caleb zich
zou verlagen tot een moprd. De verrader
heeft zijn loon gekregen'!
Oordeel niet. opdat gij niet geoordeeld
worde'l! spralc Cyrillns. Gij weet immers
niet lioe of waarom (deze man den dood
vond. Misschien kwam hij hier om u te
waarschuwen.
Tegen zijn eigen moordenaars Neen, va
der, daarvoor ken ik Caleb te goed. Hij, was
allcen nog slechler dan| ik dacht.
Zij droegen het Slj!c in huis en overleg-
den, wat er gedaan mo,est worden. Opeens.
Werd er nan de zijdeur geklopt. Zij aarzel-
den, want zij wlstenj niet, of het wel veilfig
was, de deur te openen. Er werd nogmaats
geklopt, harder dan zooeven.
Laat mij gaan heier, zeide Stephanus. Ik
ben te onbeduidend om lets te vreezen.
(Slot volgt.)