Ter IT euzenscheCourant
De Oorlog.
Mis Jl, Ml.
Zaterdag 2 Maart 1918. Ho. 6654,
TWBBD m
BinUEHl kUU.
FE.PILLETOS.
VAN
TWEEDE KAMER.
Na eenige met de behandjeling van de
Indische begrooting verband "houdende
slemniingen worden de algemcene be-
schouwingen over de wetsontwerpen in zake
de beschikbaarstelling van levensmiddclen
met de motie-Bogaardt betreffende de ver-
strekking van tarwemeel en havervlokken
voor zieken hervat.
vDe heer de If an tor (u.-l., Dordrecht) acht
het lonoordeelkundig, dat men door betoo-
gingen, pp de stemming der Kavnfer bij dit
levensmiddelendebat invioed heel! willen
oefenea HSj vind't de taak der Kamer, die
den moeilijken arbsid van den Minister
heeft te beoordeelen en tevens verbeteringen
rnoet aangeven in de distributie, zwaari
Spr. zal eerst de distributie behandelen en
daifi-na de organisatie van den dienst.
Door in haar stelsel vast te houden aan
de prijzen van voor den Oorlog, lieeft de
regeering buitengewone eisehen aan de schat-
kist gesleld. Zij moet bevorderen, dat de
jaarwedden en loonen verhoogd worden.
Tijdiger en krach tiger had de regeering raoe-
ten optreden tegen den kettinghandel en
rantsoeneering moeten invoeren met maxi-
mum-prijzen.
Spr. verwijt den Minister, dat deze in vele
gevallen te laat ireefl jngegrepen om de prijs-
stijging en de tnoeilijldieden tej voorkomen.
Zoo ten aanzien van de manufacturer
vleesch en melk. Hij critiseert ook demaat-
regelen van den Minister betreffende kaas,
vet en brandstoffen.
Het stellen van een welstandsgrens acht
spr. niet mogelijk. Wei wil hij vrijheid voor
meer welgestelden om geen gebruik te maken
van de distributieartikelen. Voorts modi
meer partij worden getrokkeu van de hulp
van de gemeentebesturen
Wat de organisatie van de distributie be
treft, te dien aanzien mteent spr. dat de
commissi© van toezicht te veel invioed heb-
beni op de uitvoering, terwijl de commissi©
van advies en de comm'issie van bijstand,
die geen wettelijke geregelde positie in-
neemt, zelfstandige hestuursdaden verricht
Verbetering is alleen mogelijk door over-
brenging van de geheeie distributieregelisg
naar het departement van landbouw en slcrk
doorgevoerde decentralisatie.
Van een crisis-departement is spr. ten
tegenstander. Een enquete naar special©
gevallen van malversatie acht sprekcr goed.
Hij overweegl de indiening van een niotie
ter vastlegging van zij a wenschen.
De zaak-De Jong.
Zooals werd meegedeeld heeft de Unie-
Liberale Kamerclub, na het verschijnen
van den bekenden „Opeln Brief' van den
heer de Goede, aan de com missie uit de
clubv die destijds op haar verzoek een on-
derzoek heeft ingested! om treat beschuldi-
gingen, ingebracht aangaande gedragingen
van het Kamerlid de Jong, gevraagd tot
welke mededieelingen deze Open Brief haar
aanleiding gaf.
Deze commissie heeft aan het verzoek
gevolg gegeven en haar gevoelen neergie-
legd in een nader rapport.
De meening der commissile is niet ge-
wijzigd door den Open Brief van den heer
de Goede. „Dcze was schrijft de com-
niissie. in 1915 aanklager en is gehoord,
en het behoof t geen betoog dat een der
aanklagers, tevens getuige, van wien wij
dus vroeger alles gehoor1 hebben, wat hij
t© zeggen had, onus allaen dan tot wyziging
onzer weloverwbgen meening zou kunnen
brengen, wanneer hij nieuwa feiten of be-
wijzen naar voren had gebracht, maar noch
van nieuwe. feiten, noch van bewijzen is
in den Open Brief van den heer de Goede
sprake. Wei blijkt uit dien l)rief, gelijk wij
zullen aantoonen, dat de heer de Goede
op menig punt in dwaling verkeert. wat
trouwens begrijpelijk is, daar hij de gie-
tuigenverhooren niet bijwoonde.",
De com missile besluit:
„Onze oonclusie w*as. en is nog, dat de
heer De Jong onvoorzichtig heeft gehau-
deld, ten dat bovendien een man van zijn
positie zich niet aldus had moeten beschik-
baar stellen voor het geven van de meer
bedoelde iulichtingen, wellt een en ander
wij dan ook duidelij.k (in de uitspraak heb-
ben doen uitkomen; maar daai-entegen dat
van kwiade trouw o| van eenige onee'rlij!:©
handeling, welke ook, niet is gebleken. Waa.r
(lus elk bewijfs van kwade trouw of oneer-
lijkheid onlbreekt, mo-cst onze uitspraak zijn
I zooals wij haar hebb'en geformuleerd. Zij-
delings was. te verstaan gegeven, dat de heer
de Jong zijn positie had misbruikt om zich
te beviOiordeeien, toen daarvan niets hoege-
naamd was gebleken, was dit inderdaad
een rehabilitatie."
De Unie-Liberale Club heeft in 1916 uit
den aand der zaak de uitspraak van haar
vertrouwensmannen aanvaard. Zij moet,
naar zij naar aanleiding van de zaak1 do
Jong bericht, ook thans de uitspraak en
biovenvermeld nader rapport voor hun ver-
antwoording laten.
Heruieuwde behandeling der zaak moet,
naar bet oordeel der Club, aan and«ren
worden overgelaten. Elk nader onderzoek,
waardoor hie I voile licht der openbaarheid
over all© bijzonderheden kornt te schijjuen,
zal haar inmiddels welkom zijn.
De vleeschvoorziening.
Naar aanleiding van het feit, dat de vorigei
week op de markt te Rotterdam een koe is ge-
koeht voor J HO, die, nadat zij aan de
belastingambtenaren was a an gegeven voor
480, toch benaderd is en uitbetaald met
ruim 513, hebben de Rotterdamsche sla-
gers een onderlioud gehad met den lieer
R. U. Mesdag, dbrecteur van de direct®
belasfingen, enz. aldaar, Wien zij de vraag
hebben gesteld, hoe zij bij de aangifle rnoes-
ten handelen.
Da heer Mesdag heeft hun te kennen ge
geven, dat zij moesten aangeven op de prijs-
noleeinng van 14 dagen geleicn, d.i. tegen
2J0 per K.G., he.tgeen beteekent. dat de
bovenbedoelde koe, die een slaclitgewicht
van 680 pond schoon had, voor ongeveer
7*14 aangegeven had fnoelen worden.
Verder* hebben de stagers gespi-oken over
de inbeslagneming op de markt van Maan-
dag j.l. door den etappendienst. Toen is
ora. een kfoe van 300 K.G. gekocht voor
630; de etappendienst betaalt daarvoor
slechts 450 uit. Hgd nu de kooper ge-
Iracht, met deze kae de belastingambtenaren
te bereiken en het beest aangegeven voor
550, leneinde zek'er te zijn, dat het be
naderd zou worden, dan zou daarvoor 550
plus. 7 pet. of ongeveer /5S8 zijn betaald.
Hieruit blijkt het gebrek aan sam en working
tussehen de dienslen, die met de vleesch
voorziening veqband houden, en daarbij
leomt nog. dat die door d'e
ambtenaren be-
iuu weg vindeu
naderde kopien toch alle
naar den etappendienst.
Die stagers zijn voorts van meening, dat,
indien de etappendienst vooi'tgaat met het
in be slag nemen van melkvee, zooals ditto
Overschie is. gescliied, het met de melkvoor-
ziening spoedig zal spaak loopen.
Economische betrekkingen met de
Centralen.
De Minister van Buitenlandsche Zaken
heeft 27 dezer op zijn Departement eene
commissi© gelnstalleerd aan welke is ver-
zocht een onderzoek in te slellen naar de
basis waarop pnze eoonoimische betrekkingen
met de Central© Mogemdlieden dfenen te
worden geregeld wanneer op 31 Miaart a,s.
de bestaande schikking met Duitschland af-
loopt.
Del ligt in de befooling dat in de loe-
komsl het advies. vran dpze commissie zal
worden gevraagd over alle rege'ingen van
eoonomischen aard, die met het buitenland
worden getrofPcn. Voorloopig zal zij zich
evenwel niet bezighouden met de voorbe-
reiding der regeling m!et de geassiOicieei*de
regeeringen, aangezien dit omcLerwerp, gelijk
in de bladen is bekend gdmaakt, reeds
Oenigen tijd gelelen door eene andere com
missie is ter hand genomcn.
De N. O. T. en de Centrale mogend-
heden.
Besprekingen tussehen vertegenwoiordi-
gers der Centrale mogemdlieden en bestuur-
ders van de N. O. T. hebben to<t het resul-
taat geleid dat nu ook door Duitschland en
Ooislennjk-Hongarije de N. O. T. wordt er-
kend als de neutrale handelsinstelling in
staal te garandeeren, dat uit die landsn
hier geimporteerde goe!ei-en .in Nederland
blijven. De zending machine-ofie uit Oos-
tenrijk, binnenkort hier te wachten, zal
aan de N. O. T. warden geadresseerd. Ook
met een aantal andere zendingen uit
Duitschland en de Doinaulanden zal dat 't
geval zijn, zoodat het ai'beidsveld dezei" voor
ons land zoo belangrijke maatscliappij zich
nu ook met de medewerking der autoritei-
teni- tot de Centrale lan len ^al ultstrekken.
Voor de leiding van het N. O. T.-bestuur,
zeker niet het minst voor den energieken
president, den heer Van Aalst, die nog
geruimen tijd na het oprichten der Over-
zeetrust had te kampen tegen de bewering
een verkapte Engelsche instelling te zijn.
is deze erkenning van het neutrale karakter
van de N, O. T. een groote voldioening.
(Hbl.)
De onderhandelingen met de geallieerden.
De mondelinge en schriftelijke gedach-
tenwisseling tussehen onze regeering en die
del geallieerden, economische regelingen be
treffende, is nu zoover gevorderd dat uiter-
lijk half Maart de totstandkoming wordt ver-
wacht.
Kamerleden, die bedanken.
„De Residentiebode" vemeemt, dat de heer
Van Vlijmen niet meer in aanmerking wil
komen voor het Kamerlidmaatschap.
Thans zijn er dus reeds elf leden, die geen
candidatuur meer wenschen te aanvaard cm
mr. Patijn, dr. Van Leeuwen, mr. Mendels,
mr. Duynstee, De Jong, mr. Jans,sen, mr.
De Beaufort, ds. Brummelkamp, Van Vliet,
Van Vlijimen en mr. Van de Velde.
Graanaanbieding van Duitsche zijde.
Omtrent de mogelijkheid dat onze bi'ood-
vooziening zal worden bevorderd door het
afstaan van belangrijke partijen graan van
Duitsche zijde, vernemen we nader dat dit
denkbeeld reeds is geopperd toen de Centra
len het voordeel hadden te kunnen beschik-
ken pver graan van het bezette deel van
Roemenie.
T Lag in de. bedoeling dit te bezigea als
een massa-artikel, waarmee van pus land an
dere economische voordeel en zouden kun-
nen worden verkregen.
Nu de vrede tussehen de Centralen en de
aan gramen zoo rijke Oekraine is gesloten,
waardoor ook Duitschland in staat zal zijn
belangrijke graanhoayeelhedeu te ontvangen,
wordt het, naar wij van doorgaans goed inge-
liclite zijde vernemen, zeer waarschijnlijk ge-
acht dat ook de graanaanbieding een belang
rijke rod zal vervullen bij de onderhandelin
gen, ter verlenging van die einde Maart af-
Loopendc ecortomische ovcreenkomst tus
sehen Duitschland en Nederland.
(HbL.)
Een proef-veevoederfabriek.
Ingedtemd is een suppletoire Landbouw-
begrooting 1918, teneinde aan de coopera-
tieve aa'rdappelmeelfabriek „Oranje", te Bei-
len, ten belioevie Van de stichlinig van een
proefveevoederfabriek een subsadie van ten
hoogste 90.000 te kunnen geven.
Blijkens de mem oris van toelichting is
dr. B. Sjollema, destijds directeur van
bet landbouwproefstation te Groningcn,
te zamen met den heer O. O. Meyer, des
tijds directeur eener aardappelmeelfa'briek.
er voor eenige jaren in geulaagd een pro-
cedii uit le werben oan uit de aardappels
wawuit Jbij de aardappelmeelfalrricage
niet anders dan meel wordt gewonnen,
terwijl de voor de voeding zoo waardevolle
eiwitstoffen geheel verloren gaan een
veevoeder te verkrijgen, door uit het z.g.
vruchlwater (verdund aardappelsap) dcei:
witstoffen te winnen, deze met de pulpen
te vermengen, en het mqngsel te drogen.
Per 00 KG. (een H.L.) aardappels wordt
rutnii 1 K.G. van een duurzaam voeder ver-
kregen, blijkens de genoimen proefnemingen
in waarde gelijkstaande aan de gramen en
aan erwlenmeel, en dat bij ye^vc.edering
van verscheidene duizenden kilo's zo.owcl
voor runderen als voor varkens, zeei* goed
bleek te voldoen.
De waarde van het kwantum voeder, dat
pei- jaar in Nederland op deze wijze uit
de aardappelsi, die voor meelfabricnge die-
nen, bereid kan worden, mag, b'erekend
naar de prijzen van voor d,en oorlog, op
eiica 4 millioen gulden worden geschat;
bij een campagine van pl.m. 13 millioen
11.1. nardappelen.
De capaciteit der proefftibriek zal zoo-
danig. zijn, dat het vruchtwater van 1600
H.L. aardappelen per dag tot veevoeder
zal kunnen worden verwerkt.
Het te bereiden veevoeder zal geheel ter
beschikldng van den Staat komen.
Waar een tweede telegVain van den gouVer-
neur den toestand in Suriname ernstig noejm-
de, stemlde de Minister van Landbouw, enz.
ook in deze voorwaarde toe.
De ALGEMEENE TOESTAND.
Het is wel zonderling. En het is, of het
°pzettelijk om wordt gedaan, schrijft het
Alg. Hbl.
Von Hertling houdt een redevoering,
waarin hij een vredelievendert toon aanslaat.
i rfdevoering die een toenadering be-
duidt tot het standpunt van president Wil
son, door Czernin reeds in zijn vroegere re
devoering als eert bruikbare grondslag voor
vrede aangegeven. Een redevoering,'waar-
mede zelfs de Vorwiirts tevreden is: „wijl
de toenadering tot Wilson en Czernin niet
te onti'.ennen is." Een redevoering waarin
"'J tegemoetkomt aan de wenschen- van En-
geland door de verklaring: „dat Duitsch
land er met aan denkt Belgie te behouden".
Een redevoering, die eenige aanleiding
zou kunnen zijn voor besprekingen.
En daarop volgt, als de nacht op den da<?
de redevoering van Von Heydebrand unci
cter Lasa, den ongekroonden Koning van
rutsen, deze verklaart op hoogert toon
e5enliik daartoe alleen alle be-
voegdheid bezit: „Wat Belgie betreft
geen annexatie, maar de militaire, politieke
en econoirnsche overhand van Duitschland
De ontzaggelijke waarde van, de kust van
laanderen tegenover Engeland moeten wij
btj de onderhandelingen overeenkomstig de
Duitsche belangen doen gelden."
En weg is het visioen van vredesmoge-
ijkheid, weg het denkbeeld, dat Von Hert-
Img s redevoering eenigen invioed zou kun
nen, hebben, weg de meening, dat vredes-
stemming in de lucht zit
De Al-Duitsche jonkers, die niets verge
en en niets geleerd hebben, verwaehten de
oplossmg van dit wereldverschi! alleen van
het voortreffelijke Duitsche zwaard". "Her
leger en d-e vioot zullen het met Enge'land
wel klaar spelen." s
i Er1 ter?V!j' Duitschland openlijk verklaard
neett zich te vereenigen met de beginselen:
,,geen annexaties, geen schadeloosstelling",
komt diezelfde Al-duitsche jonker eisehen.
zijn ze harder dan die van Brest. Die op-
i vatting luidt, naar de Daily Telegraph ver-
neemt, aldus:
"Ik hen er van overtuigd, dat alleen de
genen, die door de revolutionnaire frazen
besmet zijn, kunnen weigeren die te onder-
feekenen.
i ot nu toe trachtte ik den leden van de
party de noodzakelijkheid in te stampen om
hun. bewustzijn te zuiveren van de revolu-
ttonaire huichelarij.
lhans moet ik dat openlijk doen, want
ongelukkig genoeg zijn mijn donkerste
voorspellingen bewaarheid. Ik heb gezegd
dat zoo we den vrede niet zouden, willen'
leekenen die toen werd voorgesteld ver-
pletterende nederlagen Rusland zouden
dwingen om een nog onvoordeeliger afzon-
derlijken vrede te sluiten.
Het liep zelfs nog leeiijker dan ik voor-
spelde, want ons wijkende leger schijnt ont-
redderd en goed en wel te weigeren om te
vechten.
Alleen een onbeperkte frazeologie kan
u" 1. ^0p et 0°genbIik en in deze oni-
standigheden aanzetten om door te gaan
me, den strijd en ik persoonlijk zou geen
mmuut langer in de regeering of de Centra-
,e partij-commissie blijven, indien de poli-
°er fraze he overhand zou moeten krii-
gen-.
Deze nieuwe en harde waarheid heeft zich
zoo sgherp aan ons voorgedaan, dat het on-
mogelijk is, ze niet te zien.
De heele bourgeoisie in Rusland juicht
over het naderen der Duitschers. Alleen een
bIinde of ternand, die door frazes is ver-
blind, kan ontkennen, dat de .gedragslim
van den revolutionairen oorlog zonder le-
|.er'i n °P ^en ifioten van de bourgeoi-
Wij moeten ons wel aan een benauwen-
den vrede onderwerpen. Die zal de revo-
lutie in Duitschland en Europa niet tot staan
brengen.
Wij zullen nu beginnen met de voorbe-
leiaseien voor een revolutionair leger niet
door frazes en ontboezemingen, gelijk ze
,ecien, die na 10 Januari niets in 't werk
stelden om onze vluchtende troepen tot
jtaan te brengen, doch door georganiseerd
werk, d. w. z. door de vorming van een ern
stig en machtig nationaal leger."
Nog steeds heerscht dus bij Lenin de mee-
ning, dat de afzonderlijke vrede met
DOOR
H. RIDER HAGGARD.
96)
VSR****
Julia, de vrouw van .Galluis, zat in haar
slaapkamer, en keek naar de gele wateren
van den Tiber, die bijna langs do rainleh
•s roomden. Bij het aanhreken van den dag
was|zij opgestaan, had haar huishoudelijke
werkzaamheden verricht, en wild© nurusten
en bidden.
Den vorigen dag had zij Mir jam gezien,
e zij droevig en vermoeiid door de straten
van Rome liep. Toen zij het niet meer kon
uithouden had zij het aan Gallus overge-
ia en, de laatstc bedrijven van het drama
e \o gen. Deze was tegen negen uur thuis-
gekemen, en had haar vertekl, hoe Mirjam
voor een groote som geld verkocht was. aan
eeq oude vrouw met een mand op den rug,
die haar dadehjk had meagenomen. Dit
was al wat hij wist. Julia vond hel al heel
we1 rug. en verweiet haar echtgenoot zijn
doonheid, dat hij niet mleer had kunnen te
weten komen; doch In haar hart verheugde
zij, zich dat het nieisjc, voorloopig althans,
met m handen van dien laaghai tigen Do-nii
tianus was gevallen.
Terwijl zij daar zat te bidden,, hoorde zij
de ideur van de binmenplaats opengaan. Zij
lette ,er niet op, want zij dacht dat het
de dienstbode was,, di,e van de markt terug-
kwam. Opeens viel er jeen schaduw op haar;
zij keek op en zag Mirjam, Mirjam zelf,
voor zich staan, met ©en on,bek|e,nde d,on
kere vrouw.
"Ho© komt gij hier?" bracht zij uit,
O, moeder, antwoordde het meisje
zacht ien met trill,ende stem, „d,oor Gods
ge.nade en door de hulp \;an Nehushta hier,
van wie ik u dikwijls verteld heb, en
van niog iemancl anders,, ben ik Domitianus
ontsnapt, en keer vrij en gezond tot u
terug."
Vertel mij dat alles eens, zeide Julia,
,,want ik begrijp er iijiets van, Het k]inkt
ongelooflijk."
Toen Mirjam haar verhaal gceindigd
had, zeide Julia:
„Marcus mag dan een heiden zijn, hij
heeft een edel hart. De Heer moge hem
zegenen en beloonen."
Ja, antwoordde Mirjam met een zucht,
moge dc hemel hem beloonon, zooals ik
het zoo gaarne zou willen doen. f
..Zooals gij gedaan zoudt hebben, als ik
u niet had weerhouden," viel Nehushta in.
Haar stem klonk streng, doch Julia mcen-
de icts als een glimlach op haiar grimmig
gelaat te zien.
Nu, goede vrouw, zeide Julia, wij alien
zijn wel eens in verzoeking geweest.
Neem mij niet kwalijk, vrouweN antwoord
de Nehushta, maar dat heeft geen belrek- 1
Voedselnood in Suriname.
(Officieel.) Blijkens van den gouvenieiir
van Suriname ontvangen draadbericht heb
ben alle pogingen om de koilonfje van rijst
le voorzien, tot aanvulling van den bin-
nenslands geteellen voorraad, gefaald.
De gouvei'neur doet thans mais aanvoe-
ren uit Curacao en Venezuela; hij noenit
den toestand, waarin de voedselvoorziening
der kolonie verkeert, 'ernstig. Bij de Koto-
niale Staten werd eene ontwerp-verordening
aanhangig gemaakt ten doel hebbende om
lediggangcrs te dwingen tot landarbeid in
het helang van de voedselvooi'ziening.
In verband met hovenstaand telegram ver-
ncemt het corr. bureau, dat het stoomschip
v ulcanis' van de Kon. Nedeidanxlsche
Stoomboot-Maatschappij, thans te Curacao
liggende, bestenxd om nit Argentinie graan
of" meet te halen en d.it naar Suriname te
brengen.
De Amerikaansche regeering maaklt aan-
vankelijk bezwaar tegen het leveren van de
voor de reis benoodigde kolen. Zij stemde
echter, op aandringen van onzen gezant,
daarin toe, op voorwaarde dat de „Vul-
canus" na het vol brengen dear reis naar
New-York zou komen om eene reis te maken
onder de bepalingen van de voorloopige
overeenkomst.
king op mij. Ik ben nooit in verzoeking
geweest waar liet een man gold. Ik
ken de man nen te goed.
Wees dan dankbaar voor de stevig©
wapenrusting van uw kennis, meende Julia.
Ik voor mij vind, dat het niicfisje, evenals
heer Marcus, goed heeft gehandeld, en ik
hoop vurig, dat ook zij haar belooning zal
ontvangen.
i.Ik voor mij hoop, dat Marcus de be
looning n'iet krijgt, die hem ongetwijfeld
wacht, als Domi tianus hem kan opsporen."
Mirjam's gelaat betrok. Juist kwam Gallus
binnen en ,nu moest de geheele geschiedenis
opnieuw verteld worden.
Het is verbazeud, zeide liij, verbazend!
Ik heb nooil zoo iets gehoord. Twee men-
schen die elkander liefhebben, en die, aLs I
het zioover ;is, elkaar verlaten. om een «e-
loofskwestie, of liever uit gehoorzaamheid
aan een bevel, voor e en van de twee achtcr-
gelaten (door een damje die jaren geleden
stierf. Verbazend en naar ik hoop, ver-
standig, ofschoon iW in de plaats van dien
man! een ander besluit had genomen.
>,En welk besluit dan, man?"
Julia.
Wel
dat aan Roemenie een flinke schadeloos- I Duitschland hem gelegenheirzaf geven niet
stelhns wordt opgelegd." J te meer kracht de algemeene revolutie in
Europa voor te bereiden, door het vormen
van een krachtig revolutionair leger. Hij
beschouwt den vrede slechts als een tijde-
lijke afbreking van den strijd, dien hij niet
alleen tegen Duitschland en Oostenrijk maar
tegen geheel Europa wil voeren: de strijd
van het proletaria.at tegen de bourgeoisie.
Twee eisehen zijn er in het Duitsche ulti
matum die zeker met sympathie zullen wor
den begroet. De eisch, dat Rusland vrede
zal sluiten met de Oekraine en dat Finland
en de Oekraine door de Russische troepen
?n Roode Garden zullen worden ontruimd.
Daardoor beschermt Duitschland den
vrede met de Oekraine en maakt het de
voortzeting van den oprnarsch der Duitsche
troepen in dat land onnoodig; maar tevens
geeft het aan'de Centrale Rada de gelegen-
heid haar gezag te versterken en' de toe-
standen in de volksrepubliek te regelen.
En het terugtrekken der Russische troe
pen en Roode Garden uit Finland zal aan
den gruvvelijken burgeroorlog in het „land
der duizend meren" een einde maken en de
regeering van president Svinhufvud, die
zich in het centrale Finsche gebied zoo
krachtig heeft verdedigd, de gelgenheid
geven den opstand der maximalisten te on-
derdrukken en de rust en orde in Finland
te herstellen.
Wanneer de vrede tussehen Rusland en,
de Centralen zal gesloten en geteekend zijn,
zullen wij wel gelegenheid hebben op de
overige bepalingen van het vredesverdrag
terug te komen.
OUD-MIMSTER HEEMSKERK OVER
BELGIE.
In Naumans ..Hilfe" publiceert oud-Mi-
nisler Heemskerk een artikel, waarin hij
zich er ten krachtigste tegen verzet, dat
Vlaanderen in Duitsche macht zou blijven.
Hij schrijft:
„Over de oorzaken van den oorlog, over
d» schuldvraag wordt in Nederland ver-
schillend geooraeeld. Er zijn ook Neder-
landers, die meenen, dat die quaes tie zoo
ingewikkeld is, dat men vodrzichtig moet
zijn met zijn oordeel. Ik wil zelfs aanne-
men 'dat er eenige, hoewfel njiet Vele, zijn,
die de meening zijn toegedaan, dat Duitsch
land zoozeer door zijn vijanden bedreigd
werd, dat het bij het bpgin van den oor
log wel gelooven moest geen anderen ui,t-
weg le hebben dan een doortocht door Bel
gie. Dit echter staat vast, dat bijna zonder
uitzonderingen (de enkele uitzonderingen
Nu is het wel bekend, dat in den Riiks-
dag eeh andere meening heerscht, een mee
ning die meer in overeenstemming is met
Hert.ing s optreden; maar het treft bijzon-
der onaangenaam, dat niet de Rijkskanse-
tter, m de vergaderin.g aanwezig, waar Von
jeydebrand zijn Pangermaansche redevoe
ring hield, onmiddeilijk opstond, om te ver-
klaren, dat deze etschen en wenschen van
v. Heydebrand slechts zeer persoonlijk wa-
ren, maar niet in overeensfemniinp met de
meeningen, denkbeelden en opvattingen
van de Rijksregeering en van de rneerder-
heid van den Rijksdag, wier niotie van If
Juli 1917 nog steeds bestaat en gehand-
haafd wordt.
Zulk een optreden van Von Hertlinr
tegen den Alduitschen jonker zou een wei-
doenden-en voorzeker nuttigen indruk heb
ben gemaakt. DaOfiet achterwege bleef, dat
de kanselier zweeg op de Pangermaansche
eisehen van Von Heydebrand, en daardoor
den indruk wekte, terug te schrikken voor
net machtwoord van den ..ongekroonden
Pruisischen Koning", maakt de zaak zoo
ernstig. Dedain minachtend schouderop-
halen kon dit zwijgen niet willen uitdruk-
ken, daarvoor is de positie van v. Heyde
brand te serieus. Moet het dan niet wcrden
opgevat als toestemming?
Het is deze dubbelzinnige politiek, uit
twee monden sprekend, warm en koud te-
gelijk, annexionistisch en tegen annexaties
geen oorlogsschatting en toch schadeloos
stelling vragend, die het zoo onmogelijk
maakt voor Engeland, met Duitschland te
bnderhandelen. Eerst als aan beide zijder.
al die imperialistische eisehen en wenschen
- verstomd zijn, of door de regeering on
middeilijk en met gezag worden afgewezen.
kan het oogenblik komen waarop de on-
derhanidelingen, met succes, worden aan
vaard.
f
In het Oosfen komt nu de vrede met Rus
land tot stand.
Harder dan de aanvankelijk te Brest-
Litow^k gestelde, zijn de voorwaarden die
Duitschland. thans ter tafel bracht, en die
door de Centrale Sovjet te. Petersburg zijn
aangenomen; harder en willicht evenmin
bevorderlijk om den algemeenen vrede te
dienen. Maar er zijn omstandigheden.
waarvan men in Duitschland meent gebruik
te moeten maken om eisehen door te zetten
c?ie anders zeker zouden worden. geweigerd.
Lenin heeft in Prawna de argumenten° uit-
eengezet, die hem er toe brengen de Duit
sche voorwaarden te aanvaarden, ook a'
op
vroeg
""vi om met tie dame uit Rome te
vei trekken, zoo ver en zoo spoedig moge
lijk. Het komt mij voor, dat het beter was
geweest. in een ander land over de bezwa-
ren na te denken. Kijk, Domitianus is even-
mi n een christen als Marcus, en ons meisje
hoaidt niet van Domitianus en wel van Mar
cus. Nu, redenieeren helpt niet, maar mij
cjunkt, de christenen moehten wiel twee
nieuwe heiligen hij hun kalender voegen.
En la.at ons nu gaan ontbijten, dat hehheh
wi) alien noodig am zulk een drukken nacht."
Onder hot eten was Gallus zeer stil, z.oo
als gewoonlijk, wanneer hij over iets na-
dacht.
Zeg, Mirjam, vroeg hij opeens, heft iemand
u hier zien biruiengaan?
Neen, dat gejaof ik niet antwoordde zij.
want tcievallfg stond He dear van dj bin-
nenpiaats op een kier, en de dienstbode
is nog niet teruggekomen.
Goed. zeide hij. Als zij terugkomt, zal
i!k wel naar liaar toe gaan! en haar
een verre boodschap uitsturen.
„Waaroim?" vroeg zijn vrouw.
Omdat het beter- is, dat niemand weejt,
wie wij hier liebben, eer de gasten weer ver-
troklcen zijn."
„Eer zij weer weg zijn!" herhaalde
Julia verbaasd. „Gij zult toch dit meisje,
dat een doch ter van onis is ge wordeu, niet
op straat zetten."
Ja, vrouw, dat zal ik wiel doen, ter wi lie
van hel lieve tneisje zelf.
Hij nam Mirjam's handje in zijn groote
hand.
Luistcr nu eens, ging hij voork Mir-
jam, de Joioidsche gevangene, heeft immei-s
vele maanden hier bij ons gewoond, niet-
waar? En weet niet iedereen dat? Welnu,
als iemand naar haar wil zoeken, waar.za!
hij dan beginnen?"
,,Waarom zou iemand naar haar zoeken?"
vroeg Julia. „Zij werd voor een groote
som gekocht op de slavenmarkt door heer
Marcus, die haar geheel vrijwillig de vrij
lieid heett gesehoinkjen, Zij jis dus nu ean
vrije vrouw, die niemand mag aanraken."
"Een vrije vrouw!" meende Gallus min
achtend. „Is er een vrouw in Romtei.vrij,
op wie Domitianus zijn zinnen gezet heeft?
Gij christenen zij I toch te onnoozel voor
deze wereld. Stil nu, want wij hebben geen
tijd le verliezen, Julia, sla uw mantel om,
en ga naar dien hoogepriester van u, Cy-
rillus, die ook zooveel van dit meisjelioudt.
Nertel hem ajles,, en zeg, dat indien hi]
haar voor groote gevaren wil beschertnen,
hij cen geheime sellui]plaats. onder de chris
tenen voor haar en voor haar gezellin moet
zoeken, totdat zij per schip ver van Rome
kan gebracht worden.. Wat dunkt u van
mijn plan, mijn Lybisclie vriendin?"
,.Ik \ind het goed, maar niet goed ge
noeg," antwoordde Nehushta. ;,Ik geloof,
dat wij maar onmiddeilijk met uw vrouw
moesten meegaan, want wie weet, hoe spoe
dig de lionden op ions spoor zullen* ge
bracht worden?"
.,l.u "wat dunkt u, Mirjam?"
Ik? Ol ik dank u voor uw zorg, en ik
ze8 laten wij ons verbergen, waar gij
maar wilt, desnoods in een stai of in een
g rep pel als ik maar veilig ben voor Domi
tianus."
(Wordt vervolgd.)
