ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTlEBbAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN. m srhTjl No. 6638 Donderdag 24 Januari 1918 57e Jaargang. De Oorlog. ABONNEMENT: ADVERTENTIEN TeleSoon 33. Bit BM Yerschijnt Maandag^, Woeasdag- ea Yrpagavond, uitgezondr? op Feestdagen, by de Firma P. J. YAH DE 8ANDE te Ter Neuzen. Abonnementsprijs Bons voor Reparatideder. B I M N E N I A ft 0, """feu XL L E T 0 N. Per 3 maanden binnen de stad f\.Franco per post voor Nederland 1.10. Bij vooruitbetalingvoor Belgie /1.40, voor NedL-Indie en Amerika 1.65, overig Buitenland f 2. Men abonneert zich bij de Uitgeefster, of buiten Ter Neuzen ook bij alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievenbushouders. Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel ipeer 0.10. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend. Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief. Inzending van advertentien voor 1 titxic op den dag der uitgave. per drie maanden, in de stad 1,20; franco per post f 1,40, bij vooruitbetaling, per jaar, waarvoor de gelegenheid nog ge- dut;ende deze maand is opengesteld, f 5, I Burgemeester en Wethouders van Ter Neuzen, maken bekend, dat de grens voor degenen, die recht hebben op een bon voor reparatieleder, is uitgebreid tot personen met een inkomen van ten hoogste duizend gulden. Ter Neuzen, 21 Januari 1918. Burgemeester en Wethouders voornoemd, J. HUIZINGA, Burgemeester. L. WABEKE, Secretaris. Ilerkeuring der afgekeurden. Het afdeelingsverslag der Tweede Kamer is verschenen over het 4 Oct. jl. ingediende wetsontwerp, bepalend, dat de na 1885 ge- boren personen, die voor den dienst onge- schikt zijn verkJaard, aan herkeuring kun nen worden onderworpen, om bij goedkeu ring bij den Landstorm te worden gevoegd. Bij dit afdeelingsonderzoek sprak men er v,rij algemeen voldoening over uit, dat de Regeering er op bedacht was de aflossing der lichtingen en jaarklassen geregeld te doen plaats hebben. „Sommige leden" wil- den daarover echter eerst meer inlichtingen hebben over de aflossing, en „sommige leden." achtten inperkinig van het effectief volstrekt niet onmogelijk. Ook andere leden waren1 van oordeel, dat dit mogelijk was bij een reorganisatie of hergroepeering onzer strijdkrachten. Verscheidene leden hadden er overwe- gend bezwaar tegen, dat de herkeurden aan de militie 1919 voorafgaan; zij meenden, dat, zoolang de lichting 1919 beschikbaar is, tot een zoo harden maatregel, a!s in dit wetsontwerp wordt voorgesteld, niet mag worden overgegaan. Tegen het denkbeeld der wet werd aan- gevoerd, dat zoodanige inlijving door de belanghebbenden ongetwijfeld als een groo- te handheld zai worden gevoeld. Deze meenden er vast op te mogen rekenen van dienst vrij te zijn en hebben hun 1 even en hun zaken daarnaar ingericht. Voorts dat deze maatregel slechts tijdelijk hulp kan bieden; dat bij strenge keuring het aantal personen te klein zal blijken; dat er tegen de algerneene verlaging der keuringseischen ernstige bezwaren bestaan. „Van andere zijde" werd het laatste be- twist, en werd het in 't ontwerp neerge- iegde denkbeeld minder bezwaarlijk en ver- werpelijk geacht. „Verscheidene leden" konden met de hoofdgedachte meegaan, maar wenschten dat men niet verder zou gaan dan tot het 25ste levensjaar, daar mannen van 25 jaar en ouder meerendeels hoofd en van gezinnen zijn. De Nieuw-Amsterdam. Naar de N. R. Crf. uit goede bron ver- neemt, kan het vertrek van de Nieuw-Am sterdam thans binnen zeer kort worden te- gemoet gezien. Er zijn twee oorzaken van DOOR H. RIDER HAGGARD. Op een waarschuwing van den portipr verlieten nu de Hoopers het gebouwtje. Bui ten stond de verkooper reeds iop het spreefc- gestoelte. Nia ptilte verzocht te hebben, be- gion hij zijn toes pea ak. Op dezen feest- avond, zeide hij zou hij kjoet zijn. De mum mers die hijf had nan te bieden, wanen het eigendom van diem Imperator Titus, en de opbrengst van den| verkoop zou gelijk ver- deeld worden tusschen< de armeru in Rome en de Soldhteni die ini den oorlog gewond iwiaren, pi hun gezondheid hadden verlonen. Daarom moest elk vaderlandsch gezind bur ger zoo hong mogelijk bieden. De verkoop was bovendien jets bijzoruders. Er warenj namelijk niet minder dan vijftien van de mooiste meisjes, |allen van edele afkomst uit Jerusalem. Wie een bekoorlijke harinne- ring aan de overwinning van liet leger wil- de hebben, moeht deze gelegenheid niet verzuimen, vooral daat de Joodsche vrou- wen, aanhankelijk, gehoorzaam, wel onder- richt in verschillende kunsten en zeer ijverilg waren. Het was jammer dat deze belang- rijke verkoopinjg iojp, zulk een omgewoon uur moest gelroudcn word en, doch er was wer- kelijk geen ruimte beschiltbaar om de vrou- wen iop te bengen. IJet was dus het beste, dat zij dadelijk naar hun nieuw tehuis ver- oponthoud geweest: eenerzijds moest men van Amerika zekerheid erlangen, dat het schip naar Nederland zou mogen terugkee- ren, en anderzijds moest van Duitschland zekerheid worden verkregen, dat het schip niet zou worden gemolesteerd. Zoowel de eene als de andere foezegging is thans ver kregen, zoodat het schip het anker zal kun- nen iichten. Nederlandsche schepen in Amerika. In verband met het Router-telegram be- treffende onze in Amerika liggende schepen, meldt het Ned. Corr.-bureau, dat de Ameri- kaansche regeering, in afwachting van het tot stand komen van een overeenkomst be- treffende de scheepvaart- en andere econo- misohe aangelegenheden, toestemming heeft verleend, dat de in Amerikaansche havens liggende Nederlandsche schepen een korte reis zullen maken buiten de gevaarlijke zone, terwijl -een gedeelte van deze sche pen voor de Relief Commission in Belgium zal worden bevracht. Voorts zuillen enkele dezer schepen, die thans met lading voor Indie en Nederland bevracht in Amerikaansche havens lhggen, de reis naar hun bestemming kunnen ver- volgen, terwijl ook de Zelandia haar reis naar Nederland zal kunnen voortzetten. Bijzonderheden aan deze schikking moe- ten nog geregeld worden door de betrok- ken reeders. Nederland en de Entente. De Times meldt: Sedert eenigen tijd zijn te Londen onder- handelingen gevoerd tusschen vertegen- woordigers van de geailieerde regeeringen en van de Nederlandsche regeering over een regeling, v/aarbij de geallieerden Holland- sclie scheepsxiiimte en Nederland aanvoer van levensmiddelen en andere behoeften zou krijigen, die het in staat zouden stellen, zijn fabrieken en trafieken gaande te houden. Men verneemt, dat de beraadslagingen >nu tot een bevredigend einde zijn gebracht. Men heeft een igrondslag voor de regeling verkregen, die aan de geailieerde en Ne derlandsche regeerirtgem ter definitieve goedkeuring zal voorgelegd worden. Eenige van de Nederlandsche gevolmach- tigden zijn naar Holland teruggekeerd, om met hun regeering overleg te houden. De Russlsche schuld n i e t i g verldaard. De reeds weken dreigende slag is nu ge- vallen! schrijft de Midd. Crt. Een bericht van het Petrog. Tel. Agent- schap, gedateerd 18 dezer, meldt het' vol- gende: „De Raad van Volkscommissarissen heeft den 14en Januad het wetsontwerp van 14 December omtrent annuleering van alle buiten- en binnenlandsche staatsieeningen aangenomen. De December-cqupon van deze leeningen zal niet betaald worden. Evenzoo worden voor n i e t i ,g verklaard de staat s-g a r a n t i e s. voor alle onder- neminigen, die door het oude regiem waren gewaarborgd. De verplichtingen op korten t e r m ij n en de schatkistbewijzen blijven van kracht, zomder dat daarop echter rente betaald wordt. Deze papieren kunnen als bankbil- jetten in omloop gebracht worden. Aan bezitters van stukkem binnenland sche leening tot bedragen van minder dan 10.000 roebel zal levenslange rente op de voerd werden. Bqvcndiienj wa« er nog eon bijzonder belangrijk mummer bij; de jonge vrouw, algemeen bekend als het Meisje met de Paarlen. Nu violgden een beschrijvinig van de per- s<oon en de levenisgeschiiediejn^s van Mirjam, eilndigend mfet een) to<e$pelinjg op een voor- naam perapon, dfte bet meisje Wilde beizit- ten, doch slechts door een leerlijkfem koop. Iedereen moeht bieden, mils hij den prijA kpn betalen, Wait onmiddellijk na den ver koop moest gebeuren, tenzij de kooper by' Cesar bekend was. Het schoone Meisje met de Paarlen zou No. 7 zijn. Niu werden de fakkels aangestoken en' de verkoop began. Het eerste slachtoffer werd,1 op het marmeren btok geplaatst, een dom- kter mieisje yah een jaar of zestien, die ver- schrikt om aidi' been keek. E|r werd niet hoog geboden. Zij/ werd het eigendom van een Griek, dien zij snikkenid volgd-e, an- deren werden tat lets boogeren prijs ver- fcocht. Nioi 6 Iwias de mooie, dpnkere Jodin. die den OostcrUng met het vettige krul- haar een slajg in het gezicht had gegevpni. Zoodra zij top het blok stond, kwam de ke- rel naar liaaj" toe en b|0,od twiluitig sestertia voor haar. Eenj dude man met een giijzenj board bood vijfientwhitig. /^o-o ging het voort, fotdat die Oosterling voor de groote som van twee en zestig sestertia kooper werd, onder luid gelach der toeschouwers. „Gij kent miiji en wlset. dfat ik go>ed voor het geld ben," zeide hij tat den afslaglcr. „Morgen zal het u uitbetaald worden; ik heb reeds |genoieg te dragen, zonder zulk een vnacht goudr mee te steepen. Kom, meisje, ga mise naar uw nieuw tehuis; daar heb ik leeni klelne reliejning mjet u te ver- basis der tot nog toe ontvangen rente wor den uitgekeerd. De spaarbanken zullen door dit besluit niet getroffen worden. Het besluit zal aan het uitvoerend comite ter goedkeuring^ worden voorgelegd."' Het is dus nu toch gebeurd, want de goedkeuring door het uitvoerend comite zal nu ook wel volgen. Zij die voorspelden dat zelfs de Bolsje- wikische regeering niet tot zoo'n uiterste zou durven overgaan, omdat zij- zich dan in Rusland ook onmogelijk zou maken door het dupeeren van de kteine beleggers in de Russische spaarbanken, die voorspellers hebben voorloopig ongelijk gekregen, daar de regeering wel zoo handig is geweest van haar diefstal uit t-e zonderen de binnen landsche stukken beneden 10.000 roebels en de spaarbanken. Het is een schrale troost voor de slacht- offers in andere landen, dat zij op den slag waren voorbereid. Voor talloozen in ons land is't besluit een ramp, voor velen een ruineering. Natuurlijk moet er onderscheid gemaakt worden. Er zijn Russische staatsleeningen en er zijn spoorweg- en andere leeningen, gewaarborgd door den Staat. Dat nu ook de staatsgarantie ,is weg gevallen, heeft veel beteekenis voor die, spoorwegen, welke geen voldoende baten uit de exploitatie hebben. Er zijn echter lijnen die dat wel hadden, en die'zullen, misschien, blijven be talen. Altban's wanneer de regeering het niet in haar hoofd krijgt ze te annexeeren, In Rusland 1 - nu ailes tnogelijk. En nu do vraag of Cat zoo kan blijven voortduren. Uit fin; ocle kringy kan men telkens en t"!kear .a- hcorenpdat alle? weer terecht zal komen, omdat Rusland ten slotte weer geld noodig zal hebben en dan whl weer op de geldmarkt moet komen, en daar niet terecht zal kunnen voor het aan zijn oude verplichtingen heeft voldaan. Wij kunnen ons echter niet ontdoem van den indruk, dat men in de financieele krin- gen zoo tang' gezworen heeft bij de solidi- teit van de Russische fondsen, dat men er nu zich niet van die optimistische voorstel- ling kan losmaken. Wij voor ons kunnen, in weerwil van die adviezen, de oogen niet sluiten voor de on- gunstige factoren in deze kwestie. Dat een land, hetwelk eenvoudig zijn heele rentebetaling uit zijn begrooting schrapt, datzelfde bedrag beschikbaar houdt voor andere doeleinden, en dus min der spoedig behoefte aan geld heeft, is niet tegen te spreken. Bovendien is 't de vraag of niet anderen dan de tegenwoordige schuldeischers be- reid zullen worden gevonden om zoo al niet te leenen, dan toch groote bestellingen op crediet te geven. Eenigen tijd geleden waren de ijzerwer- ken in Amerika, dat't minst van alle groote landen Russische fondsen bezit, op het punt aan Rusland een bestelling van spoorweg- materiaal te leveren tot een bedrag van een 700 millioen, meenen wij. Op crediet na tuurlijk. Er is toen niets van gekomen, door het verloop der revolutie. Maar kan men er zoo zeker van zijn, dat die Amerikaansche fabrieken na herste.1 van de rust en met toe- zegging van de noodige waarborgen, zullen blijven weigeren, zoolang de Europeesche effenen." Hij trok boar van het blok en voicrdc liaar tusschen het volk djoor' zander eeniigeri weerstand van haar kamt. Reeds zou No. 7 op het blolc ver.sch ijnen, en de afslagier begon zijni taespraak, toen! er (opeens pit de duisternis verderop eeni vreeselijke gil klonk. Eenige toeschouwers grepen fakkels hit de standees eni storm- den naar del plek, van waar het geluid kwam. Daar, pp het marmeren plaveisel lag de O.osterling, dood of stervend, em over hem been gebogen! stond de Jodin', met een dolk in! de hand, rood van biped, zijn eigen dolk, dieni zjj uit de scheedle gerukt bad, en een uitdrukking van wraak en triomf op haar trotsch gelaat ,,Grijp haar! Grijp de moordenaarster! Geesel haar dood met noeden," riepen zij, en iop bevel van den afslager starmden de slaven op haar; af. Zij wachtte totdat zij vlak bij haar waren; toen hi.ef zij', zonder iets te zeggtem, hoar krachtigen arm ppi, stiet den dolk diepin haar eigen h>ai"% en viel voorover op het lijk van Iden inani, die haar gekocht had. De (menigte was stil van (schrik. Na eenige oogenblikken brachten de slaven de lljken weg. De afslager nam zijn plaats weer in en besprak in roerende woorden het ,,on- geluk", dat zooewn gebeurd was. „Wie had kunnen denlken," zeide hij, „dat zulk een hnooi mfeisje zioo drfftig kon! zijn? Ik sckrei bij de gedachte, dat deze edele kooper, wipns naam ik op het oogen- blik vergetein ben, doch wiensbczittingem borg blijven voor het geld, zoo plotseling uit de arm rait van Venu's is overgegaan in die van Plutio. ofschoion ik moet erkemnlen, crediteuren niet geheel en al voldoening hebben gekregen? 't Lijkt ons twijfelachtig. En wat is zoo'n bestelliing anders dan een leening? En als we dan nog denken aan het uiteen- vallen van Rusland in republieken die na tuurlijk er naar zullen streven, zoo min mo gelijk overate nemen van de staatsschuld van het oude rijk, dan meenen wij toch, dat het verstandig is er op voorbereid te zijn, dat, als een andere regeering de plaats der Bolsjewiki inneemt, ook dan toch zeker geen volledig herstel der oude schuld te ver- wachten is. We hebben zelf in onze ge- schiedemis van de tierceering onzer schuld door Napoleon, en in de daarop volgende splitsing onzer schuld in werkelijke en uit- gestelde schuld, het droevige voorbeeld van hetgeen er op dat gebied mogelijk is. We zien in het zoo stevig georganiseer- de Duitschland, dat tot nu toe niemand een oplossing heeft kunnen geven van de vraag, hoe de staat na den oorlog rente en aflos- singen van zijn oorlogsleeningen bijeen moet krijgen. Maar is het dan te verwach- ten, dat ook de best-willende regeering in het ontwrichte, veel minder ontwikkelde Russische rijk ook maar i n staat zal zijn aan de geldelijke verplichtingen van het land geheel te voldoen? We zeggen zeker niet, dat alles reddeloos verloren is. En wie het kan uitzingen, zal verstandig doen af te wachten wat er ver der gebeurt. Maar het lijkt ons verstandiger de zaken wat donker in te zien dan te rede- neeren, dat alles wel weer terecht komt. DE ALGEMEENE TOESTAND. De Russische volkscommissaris Troi^ky is aanvankelijk door velen als een verrader van de entente gebrandmerkt. Later heeft hij aldus schrijft de N. R. Crt. de sympathie van dezelfde menschen weer ge- wonnen, toen hij te Brest de Duitschers aan de praat hield, door op al hun vragen niet, of ontwijkend te antwoordeiven zoo wel- sprekend uiteenzette, dat de Polen niet vrij hun recht van zelfbeschikking konden uit- oefenen, zoolang er nog maar een soldaat van de vreemde bezetting was achtergeble- ven. Dit was ook heel mooi gezegd. Te- gelijkertijd werden er te Odessa en elders in de Oekraine door de maximalistische sol- daten moordtooneelen aangericht, maar Trotzky verklaarde, dat deze omstandigheid volstrekt niet aan het zelfbeschikkingsrecht van de Oekraine te kort deed. De vertegenwoordigers van dit igewest zaten aan de tafel der onderhandeiingen te Brest als gelijkwaardig met de Russische delegatie aan. Maar, o wee, toen de heeren dan ook zelfstandig lets wilden besluiten, kwam Trotzky gauw tusschenbeiden, met de opmerklng, dat hun zelfbeschikking nop niet zoover gevorderd was. Nog niet zoover namelijk, dat zij iets anders moohten doen, dan hetgeen Trotzky hen zou bevelen. Deze heer heeft middelerwijl zijne redevoering te Brest over het zelfbeschikkingsrecht der volkeren voor een weekje moeten staken. Zijn tegenwoordigheid was te St. Peters burg dringend noodzakelijk, en wel wegens de opening van de constitueerende vergade- ring. Dat is de vergadering, die aan Rusland dat hij de vrouw wel eenige aantoiding heeft gegeven. Gij alien zijt mijm getuigen, dat ik in dit geval geen schuld heb. Slavesm, brengt nu het oimschatbare klenilood hier, het Meisje met de Paarlen." Met igespannen) verwachting zagen de toeschouwers twee slaven verschijnem met fakkels in [d® hand, waarvam de gloed viel op Mirj amj, die tusschen hen liep. Zij was zioo schoon, dat zelfs de geblaseerde menigte) haar toejuichte, terwijl zij op het marmer- blok stapte. Die menigte drong dichter op, waartoe ook de Egyptische koopman Deme trius, en de gesjuierde vrouw met de mand behO'Orden. Deze had nu een oud manlne- tie bij zich als slaaf gekleed en ook met een mand pp den rug, die hem zwaar scheeil te vallen. En ook de kamerdiemaar Satu- rlus, vertrouwend pp het gezag van zijni meester, slapte pver Tiet torn en Tnegon dm( de gevangene heen te loopen, en bekeek haar met critischen blik. „Ziet!" zeide (de lafslager, ziet zelf. Ik behoef niets te zeggen. Meer darn twin!- tig jaar hebj ik op dit gestoelte giestaan, pn naar mijn gissinlg vijftien of zestienduizend jonge vrouwen onder den hamer gebracht. Zij kwiamen pit alle deelen vani de wiereld, en er waren heel wat mooie meiisjes bij, maar ik mpet n eerlijk verklaren, heeren, dat ik miji er geen herinmer, dat zoo de violmaaktheid nahij kwam^ als dit meisje, dat ik1 da' eer heb, vanavond te verkoopetui. Ik zeg hogmaalsziet zelf. De grootste beeldhouwers zouden verrukt zijn, als zij haar tot model mochten hebben, en in het belong der kunst" hij keek in de rich ting van Saturius, den kamerheer _,,hoiop ik, dat de gelukkige, in wiens lianden zij pver- een nieuwe constitutie zou sehenken en die (in theorie althans, dus voor zoover het de tegenwoordige omstandigheden mogelijk was) is gekozen op gro-nd van algemeen kiesrecht voor mannen en vrouwen terwijl er heerschte „vrijheid van het woord, van drukpers en vergadering." Die constitutie was dus, volgens de Rolsjewieksche ther>- rie, je ware lichaam, om het toekomstige lot van Rusland, volgens het zelfbeschik kingsrecht, te bepalen. De Norddeutsche Allgemeine zegt: Trotz ky verschijint met leege handen voor de con- stituante. Naieve gedachte! Neen, Rusland heeft volkomen vrijheid over zijn eigen lot te beschikken, maar die vrijheid gaat slechts zoover, als de beslui ten volkomen overeenstemmen met de in- zichten van1 Trotzky en Lenin. Bij hun staatsgreep van den 7den No vember hebben de maximalisten wel geroe- pen: voor de constituante, die al zoo dik- wijls was uitgesteld, maar zij meenden toen nog, dat deze constituante een meerderheid voor hun aanhangers zou brengen. Naar dat zij zagen aankomen, dat het omgekeerde het geval zou zijn, poogden zij de bijeenkoming uit te stellen. Zij kwamerz ten slotte met de zonderlinge bepal-ing, dat de constitueerende vergadering geen recht: tot zitting zou hebben indien er niet op zijn minst 400 leden aanwezig waren. En naar deze willekeurige bepaling zijn zij heel een voudig te werk gegaan. Nadat eerst in naam van de vrijheid en de zelfbeschikking de aanhangers van de meerderheid der constituante op straat wa ren mishandeld of gemassacreerd, en nadat er in de vergadering, niettegenstaande de aanwezigheid van gewapende soldaten ert kanennen (die dan zeker niet belen.mferend voor de vrijheid van de volksbesluiten wa ren, men (gelijke Trotzky's redevoeringem over de vrijheid van besluiten van de Polers bij aanwezigheid van de Duitsche bezet- tingstroepen) nadat er dus in de vergade ring een gropte meerderheid (273 tegen 140 stemmen) tegen de Bolsjewiki bleek te zijn, weinu, toen verlieten de 140 eenvoudig de zaal. Er waren er toen minder dan 400, en dus was, volgens de bepaling van Lenin, de vergadering onwettig. Zij werd daarop. door militairen gewelddadig ontbonden. Aldus wordt in Rusland het zelfbeschik- ktngsrecht opgevat, opdat de Bolsjewiki met een minderheid gewelddadig over de meer derheid des volks zullen heerschen. Hierop is ook de consequentie der maximalisten ge- - strand, zij heeft een einde gevonden, zoodra de toepassing van hun beginselen tot hun eigen amoveering zou moeten leiden en du5 tot annuleering van hetgeen zij hadden ge- daan en verijdeling van wat zij nog wiKen doen. Maar tot zoover was het juist hun consequentie geweest, waaraan zij hun kracht ontleenden. Daarom is het ook zoo erg niet voor Trotzky, dat hij zonder vrede uit' Brest terug is gekomen. Dit is ten minste voor hem lang zoo schadelijk niet als het wel zou geweest zijn, als hij tiaar geschipperd had met zijn beginselen, want dat niet te doen is zijn voornaamste kracht. En ten opzichte van Brest kan men hem dat niet gemakkelijk voor de voeten werpen. Wel ten opzichte van Rusland zelf, maar de menschen die dat zouden kunnen doen, worden er met geweld onder gehouden. gaat, niet zelfzuchtig gienoeg zal zijnij on» hun dit gcluk te weigeren." „Ik muost hjier nog bijvoegen, dat op be- paald verlangen Van Imperator Titus het fraaie paarlsnioer dat het meisje draagt, in. den koop js begrepen. Een juwslicr van mijn kentiis schat het op minstens honderd. sestertia. En ook de aanzienlijke bezittinr- gen, die zij als vrije vi-ouw door erfenis zon verkregen hebbenj behooreni bij haary Titus Cesar heeft een beviel geteekend, waarbij alle beambtep die er ieis miee te maken hebben, verplicht zijn, alle eigendommenL bij dit nummer hehoorend, ,af te staan aan) den kooper. Deze behoef t slechts zijn naam of dien van zijn gemachtigde in te vullen in de open) ruimte op het bevelschrift. Ver ities t iemand bet soms te zien? Nefepi? Dani gaan wij verder. Welnu, heeren, hoeveel mag ik zeggdn? Duizend sestertia om te be- ginnen? Neen, lacht niet, ik verwacht meer! Wat Vijftig? Gij! scherst, vriend. Maar de eikel groeit ;aa.u tot een boom, nietwaar? en naar iki hoor, kan' men de bromien van den Tiber met zijn hoed dichtstoppen; "ik zal dus met vijftig beginnen. Vijftig hanr derd. Komaan, heeren, anders krijgen wij geen avondetem. Twiee honderd drib, vier. vijf, zes, zeven, acht zoo, dat gaat beter. Waarom houdt gijf op?" vroeg hjj aan een man, die open het touw hing. Met een zncht schudde de man het hoofd. „lk kan niet meer," zeide hij. Zulke. dingen moet ik; voor rijkeren overlaten. De anderen schenen er eveneens over tb denken, want alien hielden iop met bieden. irerroigd.)) NEUZENSCHE COURANT 85) jiiBi) u»i«yw«— a i..

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1918 | | pagina 1