II
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 6635.
DondercUf: 17 Januari 1918
7e jaargang.
I
a
ABONNEMENT:
ADVERTENT!EN
Telefoon
Abonnementsprijs
Bit Bias! verse Mini laaniag-, Woensdag- ea Vrijdagavond, uitgezonderd op Feestdagea, Bij de Firma P. J. VAN DE SANDE te Ter Seuzen.
0.
Per 3 maanden binnen de stad 1.Franco per post voor Nederland 1.10.
Bij vooruitbetalingvoor Belgie 1.40,- voor Ned.-Indie en Amerika f 1.65,
overig Buitenland 2.
Men abonneert zich bij de Uitgeefster, of buiten Ter Neuzen ook bij alle
Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievenbushouders.
0.10.
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer
Bij direct© opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de
prijs slechts tweemaal berekend.
Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief.
Inzending van advertentien voor 1 m*r op den dag der uitgave.
per drie maanden, in de stad 1,20;
franco per post f 1,40, bij vooruitbetaling,
par jaar, waarvoor de gelegenheid nog ge-
dtrrende deze maand is opengesteld, f 5,
I N ff i
TWEEDE KAMER.
Vergadering van Dinsdag 15 Januari.
geopend te 12,30 uur.
Voorzitter: Mr. D. Fock.
De Voorzitter deelt mede, dat de Minister
van Waterstaat door famiiieonmstandighe-
den v-erhinderd is de vergadering bij te wo-
nen, in verband daarmee wordt besloten, het
wetsontwerp betreffende den waterweg van
Dordrecht naar zee miet heden. doch mor-
gen te behandelen. Voorts wordt besloten,
Dionderdag en zoo noodig Vrijdag a.s. tel-_
kens te elf uur voormiddags eenige wets-
ontwerpen in de afde-elingen te onder-
zoeken.
Installatie-De Zeeuw.
De heer De Zeeuw (S. D. A. P.), nieuw
gekozen lid der Kamer voor Rotterdam II
(vacature-wijlen Spiekman), legt de door
de wet vereischte belofte en verklaring af
en wordt door den Voorzitter geiuk ge-
wenscht.
Verkeersweg Gevangenpoort.
Aan de orde wordt gesteld het wetsont
werp betreffende onteigening, noodig om
den verkeersweg bij de Gevangenpoort al-
hier te verbre-eden en die 'verbreeding door
te trekken tot den Langen Vijverberg.
Het wetsontwerp wordt na discussie met
47 tegen 16 stemmen aangenomen.
Verschillende wetsontwerpen.
Achtereenvolgens worden zonder hoofde-
lijke stemming aangenomen de begrootin-
gen voor de Algemeene Landsdrukkerij, het
Bouwfonds voor Binnenlandsche Zaken en
eenige verhoogingen van de Landbouwbe-
grooting 1916 en 1917.
Begrooting Binnenlandsche Zaken.
De heer Van der M-olen (A.-R.) wijst op
de verwerping der Haagsche bioscoopver-
ordening door den Hoogen Raad. Spreker
kan niet genoeg wijzen op het gevaar, dat
vooral voor de jeugd schuilt achter tal van
filmvertooningen. Dat bioscoopgevaar
wordt te veel onderschat en spreker acht
wettelijke ingrijping beslist noodzakelijk.
Aan de hand van verschillende gegev'ens,
geput uit de dagbladen, toont spreker ter
"staving zijner bewering eenen ander nader
aan.
Spreker komt er tegen op, dat de Regee-
ring zegt, dat het bioscoopgevaar geen on-
derwerp is, dat tot de Rijkswetgeving be-
hoort. Het -vraagstuk moet althans eerst
onderzochit worden en, indien een Staats-
coinmissie daartoe mocht worden ben-oemd,
dan dient zij haar onderzoek niet alleen van
paedagogisch, doch vooral ook van justi
fied standpunt te laten uitgaan.
De heer Fleskens (R.-K.) sluit zich gaar-
ne aan bij hetgeen door den heer v. d. Mo
len is opgemerkt. Verder bespreekt hij de
salarissen der burgemeesters, secretarissen
en ontvangers der gemeenten. Spreker kan
niet begrijpen, waarom -in het Zuiden die
salarissen zooveel lager zijn dan in het
Noorden en hij haait ter vergelijking ver
schillende sprekende voorbeelden hiervan
FEU1LLETON.
DOOR
II. RIDER HAGGARD.
83)
„Gij waart allijcl een trouwe zorg, Stepha-
nis. Heb't gij ook geld in huis?" vroeg hij,
alsof hem opeens iets in vicl.
De -o-ud-e hofmeester keek achterdochlig,
ma-ar Nehushta, die met de paarden bezig
was, en niets kon verslaan.
„Geld?" fluisterde hij toen. ,,Ik lieb zoo
veel geld, dat ilc niet weet, wat ik -ermeezal
do-en. De berg plants ligt vol met goud, en er
komt ,altijd nog meer bij. Diaar is de inlrest
en de opm-engst v-am uw landgoederen in
die drie jaar; het geld voor de slaven en en-
kele bezitlingen, die verkoeht werden, en
bovendien het groote bedrag dat mijni over-
leden meester, heer Caius, nog te goed had,,
en dat ik eindelijk kon- innen. O! aan geld
zult gij tenminste geen gebrek hebben."
„Er zijn dingen, die ik liever zou willen
hebben," zeide Marcus met een zucht; „maar
misschien kan ik het g-ebruikem. Geef ons
nu eten, want wij hebben dertig uren zonder
rusten vo-ortgereden. Later zull-eni wij wel
praten."
Het wias middag. Marcus stond in een
der prachtige vertrekken van zijn huis, en;
keek door een opening in de luiken naar
den voorbij trekkendeni stoet. De oude Ne
hushta kwam binnen.
„Hebt gij berichten?" vroeg Miarcus on-
aan, terwijl hij erop aandringt, dat de Mi
nister zich tot de Gedeputeerde Staten in
Noord-Brabant zal wenden, met het ver-
zoek, de zoo lang gewenschte verbeteringen
in de sadarieering dier ambtenar-en door de
gemeenten te doen aanbrengen. i
Spreker hoopt, dat het wetsontwerp, re-
geiende de finaneieele verhouaing van het
Rijk tot de gemeenten, zeer spoedig bij de
Tweede Kamer zal inkomen.
De finaneieele nood der gemeenten wordt
met den dag erger, zoodat wettelijke ingrij
ping meer dan ooit noodig is geworden.
Tenslotte wijst spreker op de ontzettende
lasten, die de uitvoering der Distributiewet
aan de gemeenten oplegt en nog zal op-
leggen.
De heer Van Beresteyn (V.-D.) toont met
voorbeelden aan, welke groote ongelijkma-
tigheden er bestaan ten aanzien van de bur-
gemeesterssalarissen in Noord- en Zuid-
Holland. Vooral het systeem der maxima
is in de eene provincie geheel anders dan in
de andere.
De heer Hugenholtz (S.D.A.P.) bespreekt
het kiesrecht der militairen. Naar alle waar-
schijnlijkheid zullen de komende groote ver-
kiezingen nog tijdens den oorlogstoestand
plaats vinden, om welke redenen spreker
het noodig acht bijzondere maatregelen te
treffen, waardoor de uitoefening van den
stemplicht der kiezers, die onder de wape-
nen vertoeven, zoo weinig mogelijk door
militaire kommandanten kan worden ver
hinderd.
De heer Kleerekoper (S. D. A. P.) be
spreekt de conclusies van den heer Van der
Molen ten opzichte van het bioscoopgevaar.
De zaak is niet zoo eenvoudig als deze af-
gevaardigde haar voorstelt. Het bioscoop-
teetbaiyf is een finaneieele onderneming we
als er zoo vele andere zijn, waarbij niet in
de eerste plaats van de moraliteit worcft uit-
gegaan. Men moet 't volk ontwikkelen en
den smaak van het volk aldus trachten te
veredelen. Doch juist wanne^r het gaat om
verbetering van het volksonderwijs, dan zijn
de heer Van der Molen en diens politieke
vrienden degenen de met alileriei bezwaren
komn- aandragen. Met het uitoefenen van
censuur moet men zeer voorzichtig zijn.
Wat betreft de salarissen-der burgemee
sters betoogt spreker, dat er nog verschei-
dene plattelahdsburgemeesters zijn, die hun
ambt als een eerebaantje beschouwen.
De heer Schaper (S. D. A. P.) herinnert
aan een destijds door de Kamer aangeno
men motie van spreker, waarin de wensche-
lijkheid werd uitgesproken van een rege-
ling van de uitoefening van het kiesrecht
door personen, die door ambtsbezigheden
niet aanwezig kunnen zijn ter plaatse waar
de stemming wordt gehouden, met name
visschers, handelsreizigers. Spreker zou een
wetje wenschen, waarbij aan zulke kiezers
de gelegenheid wordt gegeven elders hun
stern uit te brerigen.
Ten slotte maakt spreker bezwaar tegen
het optreden van enkele burgemeesters, o.a.
die van Giessendam, die gelastte dat 's Za-
terdagsaVonds om 8 uur de slagerswinkels
gesloten moesten zijn.
De heeren De Kanter (U.-L.) en ,K. ter
Laan (S. D. A.' P.) dringen aan op het ver-
leenen van bijdragen aan de gemeenten uit
de opbrengst der oorlogswinstbelasting.
De heer De Savornin Lohman (C.-H.)
meent, dat de beteugeling van het bios-
koopgevaar niet van den Minister van Bin
nenlandsche Zaken, doch van dien van Jus-
titie moet uitgaan.
Alleen, heer, wat ik heb kunnen te
weten konnen van de slavin, en van uw
hofmeester, Stephanus. Een lnooie J,ood-
sche gevangene inoet deelnemen aan den
Lriomflocht en later met de andere gevani-
genen in liet Forum verkoeht wiorden. Er
wordt verteld, dat er twist is geweest tus-
schen Titus en zijn broeder Domitianus, en
Vespasianus oiok, en wel over deze vrouw."
„Twist? Wiaaronn?"
„Diaar weet ik, of liever, uw dienaars we
ten er niet veel van), maar zij hebben ge-
hoiord dat Domitianus het meisje als een ge-
sclienk verliangde, waarop Titus zeide, dat
hij haar maar moest koopen als lyj haar
hebben wilde. De zaak werd voiorgelegd aan
Vespasianus Cesar, die Titus gelijk gaf. Do>-
mitianus liep woedend weg, verklarende dat
hij het meisje zou koopen, en de hem aan-
gedane beleediging niet zou verge ten."
„De goden zijn zeker tegen mij", meenf
de Marcus, „als zij mij Domitianus als te-
genpartij hebben gegeven."
„Wia.arom heer? Uw geld is zoo goed als
het zijne, en misschien wilt gij meer beta-
len."
„Ik wil to! mijn laalste goudstuk beta-
len, maar zal dat mij beschermen tegen de
woede en den haat van Domitianus?"
„Hij behoeft toch niet te weten, dat gij
zijn tegenpiartij waart?"
„Och, in Rome weet men alles sorns
zelfs de waarheid."
„Nu, komt tijd, komt raad. Laat ons
eerst eens afwachten, of dat meisje werke-
Daarna is het woord aan den Minister
van Binnenlandsche Zaken.
De heer Cort van der Linden, Minister
van Binnenlandsche Zaken, vangt zijn rede
aan met de beantwoording der opmerkin-
gen inzake het bioskoopgevaar. Deze ma-
terie is echter zeer afhankelijk van plaatse-
lijke omstandigheden; het kwaad is in de
eene gemeente heel anders dan in de an
dere. Daarom dient de bestrijding van de
gemeenten uit te gaan en indien de Hooge
Raad mocht blijven bezwaar maken, dan is
spreker bereid om een wettelijke regeling
voor te stellen, teneinde aan de gemeenten
die bevoegdheid'toe te kennen.
Met den heer Kleerekoper is spreker het
in zooverre eens, dat dit een moeilijk vraag
stuk is, waarbij zicl- tal van bijkomende
omstandigheden kunnen voordoen. Doch
geenszins acht spreker het bioskoopgevaar
voor de jeugd van denzelfden aard als het
gevaar van slechte lektuur. Spreker acht
het echter niet op zijn weg of op dien van
den Minister van Justitie om een Rijkswet
op de bioskoop-censuur voor te stellen.
Oeconomische besprekingert.
Na de besprekingen, welke Jhr. Mr.
Snouck Hurgronje en de heeren Valsfar en
Broekema, tiie hem bij de onderhandelingen
te Londen als adviseurs hebben bijgestaan,
gisteren met den Minister van Buitenland-
sche Zaken hebben. gehouden, hebben er
gisternamiddag in het departement van Bui-
fenlandsche Zaken nog besprekingen plaats
gehad tusschen voornoemde heeren en ver-
tegenwoordigers van enkele departementen
en lichamen, welker werkkring ligt op het
te*rein van de te Londen gevoerde onder
handelingen. Bij deze besprekingen was
ook tegenwpordig Mr. \ug. Philips, de he
den naar zijn post vertrekkende Nederland-
sche gezant te Washington.
Huisvrouwen in gemeentelijke
levensmiddelen-commissies.
De Minister van Landbouw lieeft tot de
burgemeesters de navolgendc circulaire ge-
richt:
Bij mijne circulaire van 22 December 1915,
afdeeling iiandel, no. 53918, heb ik de wen-
schelijkheid uitgesproken, om bij instelling
van gemeentelijke commissies uit de inge-
zeteuen, die tot taak zouden hebbhn op de
naleving der maximumprijzen eene regelma-
tige controle uit te oefenen, daarin op te
nemeu huisvrouwen uit de verschillenlde
groepen der bevolking.
Aangezien van de zijde der huisvrouwen
langs vcrscliillende wegen bij mij wordt aan-
gedrongen op medezeggenschap in het distri-
butievraagstuk, zpu ik het op prijs stellen,
te mogen verpemeni, in liioeveme met de hier-
boven uitgesproken wenischelijkheid reke-
uing is geiiouden en welke resultaten zijn
verirregen.
Kaasvoorraad.
Iloewel er te Bodegraven in slechts 10
pakhuizen een gewicht van ruim 500.000
K G. Regeeringskaas in voorraad is, wordt er
tot nog toe geen enkele kaas verz.onden,
zeer ten ongerieve van de binnenlandsche
handelaren, die door dezen toesiand geen
cent kunnen verdienen en hun zaak ten
gronde zien gaan.
Klompen en schoenen.
Het Bureau voor Mededeelingen inzake
de voedselvoorziening meldt:
Tegen de methode, volgens welke klom
pen tegen verminderde prijzen worden be-
lijk Mirjara is."
Ja, antwoordde hij. „Laat ons afwach
ten. Wij kunnen immers niet anders."
In duizend angsten zagen zij den stoet
voorbij trekken. Wat Marcus het nicest
deed outstellen, was liet zien van de twee
ongelukkmen, die door de Joden waren ge-
vapgen genomen. Het ruwe volk jouwde
lien uit en schold hen voor lafaiu-ds. Zulk
een schouwspel van wrcedheid en vertiede-
ring was altijd welkom. Een der mannen
droeg alies met geduld, bedenkend, dat hij
in ieder geval 's avonds vrij zou zijn, om te
gaan, waarlieen hij wilde. De andere, van
betere afkomst en fijngevoeliger, was half
krankzinnig van woede, en knarste op de
tanden als een wild dier in een kooi. Tegen-
over het huis van Marcus werd het hem te
nuachtig.
„Lafbek!" schreeuwde een vrouw hem toe,
hem een schelp in het gelaat werpend.
„Lafbek! Lafaard!"
De man bleef slilstaan, keerde zich om,
en schreeuwde lerug:
„Ik ben geen lafaard; eigenJiandig heb
ik lien man verslagem. Gijlieden, die mij
tergt, zijt lafaards. Ik Werd oivermeesterd,
did is alles, en later in de gevangerils dacht
ik aan mijn vrouw en mijn kinderen en
bleef in het leven. Nu sterf ik, en mijn
blopd kome over uw hoofd."
Achter liem kwam, door acht ossen voort-
getrokken, liet model van een scliip, met de
biemanning op liet dek. Om zijn bewaker
been liep de man voorbij de ossen en liet
zich plotseling voor den zwaren wagen op
schikbaar gesteld voor hen, die daaraan het
meeste behoefte hebben, worden bezwaren
aangevoerd die zich echter alleen kunnen
voordoen, wanneer men zich aan ernstige
overtreding der voorschriften schuldig
maakt.
Het gaat bij de verstrekking dezer klom
pen aldus toe: De persoon, die, op grond
van zijn laag inkomen, in aanmerking komt
voor deze verstrekking, ontvangt een bon,
waarmede hij zich vervoegt bij den winke-
lier. Die bon, vermeldt op welke soort
klompen men recht heeft: mans-, jongens-,
vrouwen- of kinderklompen. Nu wordt ge-
zegd, dat bij het uitreiken der bons geen
rekening zou worden, gehouden met de
grootte van den voet, doch alleen met sekse
en leeftijd, zoodat aan een man met kleinen
voet, die zou kunnen volstaan met jongens-
klompen, toch een marasbon 'wordt uitge-
reikt. Het gevolg zou dan kunnen zijn, dat
de winkelier, aan zulk een man met kleinen
voet jongensklompen afleverend, zich zelf
onrechtmatig zou bevoordeelen ten koste
van den kooper.
Het spreekt bijna van zelf, dat dit geval
zich slechts zdden zal voordoen. Doorgaans
leeft men in de kringen waar deze verstrek
king plaats vindt, niet op kleinen voet.
Veeleer is het denkbaar, dat het omgekeer-
de plaats vindt. Er zijn vermoedelijk meer
jongens die mannenschoeise! behoeven, dan
mannen die met een paar jongensklompen
zouden kunnen volstaan. En indien de win
kelier in dit meer denkbare geval zou frau-
deeren, zou hij zich zelf benadeelen.
Evienwel, het is niet juist, dat bij het uit
reiken der bons alleen met sekse en leef
tijd rekening wordt gehouden. Integendeel
is er vanwege het Kon. Nat. Steuncomite;
dat deze verstrekking beiiartigt, bij tv.ijfcl
steeds op aangedrongen, dat de grootte
van den voet den doorslag moet geven.
Laatstelijk is ook bij algemeene circulaire
daarop nog eens de aandacht gevestigd.
Bovendien mag niet vergeten worden, dat
een strenge controle wordt uitgeoefend.
Verkooper en kooper moeten op de achter-
ziide van den in te ieveren bon een verkla
ring onderfeekenen omtrenf de soort en
den prijs der verkochte en gekochte klom
pen. Bij het Steuncomite wordt streng toe-
gezien, dat deze bons behoorlijk zijn inge-
vuld en onderteekend, en ook dat zij voor-
zien zijn van stempel en paraaf van het
plaatselijk Steuncomite, het gemeentebe-
stuur of het Distributiebureau dat den bon
afgeeft. Een winkelier, die een verklaring
aflegt, in strijd met de waarheid, steit zich
er niet alleen aan bioof onverbiddeliijk te
worden uitgesloten van verdere deelneming
aan den verkoop, maar ook strafrechtelijk
te worden vervolgd. Indien het Kon. Nat.
Steuncomite gevaHen van fraude ter oore
komen, za! tot zoodanige vervolging zeker
worden overgegaan.
Eene onderverdeeling der thans bestaan-
de categorieen is dan ook noodig, noch ge-
wenscht. Men zou trouwens zoovele cate
gorieen moeten onderscheiden als er maten
zijn, en daarvoor zou eenen administratie-
ven omhaa! worden gevorderd, die veel en
veel meer zou kosten dan de enkele gevallen
van fraude die zich toch nog wellicht kun
nen voordoen bij deze verstrekking, die
over eenige millioenen bons loopt.
Wanneer door de plaatselijke autoriteiten
die'bij deze verstrekking betrokken zijn, de
hand wordt gehouden aan de voorschriften
en voldoende controle wordt geoefend op
de naleving daarvan, kan met de thans be-
den grond valient De wielen gingen over
zijn hoofd en verpletterden hem.
„Goed zioio! Goed zoo!" schreeuwde het
volk bij deze .onverwachle v-ertooning. „Goed
gedaan! Hij was toch een dapper1 man!"
Het iijk werd uit den weg geruimd en de
op toch t vervolgde zijn xweg. Doch Marcus
verborg zijn geliaat in zijn' handen, en Ne
hushta deed een gebed voor de ziel van het
slaclitoffer.
Nu kwiamen de gevangenen, honderden
en hionderdeni, en opnieuw schold en bespot-
te het volk de ongelukkigen, w'ier eenige
nfisdiaad Was, dal zij tot het laatste oogen-
blik voor hun land hadden geslreden. Ach
ter de laatste rijen, met een Idelnie tus-
sciienruimte, verscheen een kleine meisjes-
figuur, in witte zijde gekleed, met goud
borduursel op de borst. Zij was bloots-
lioofds in de brandende zonf en om haar
blooten hais droeg zij ©en snioer van groote
paarlen.
„Het Meisje met de Paarlen! Het Meis
je met de Paarlen!" werd er geroepen.
„Kijk!" zeide Nehushta, Marcus bij den
schouder grijpend.
Hij keek, en zag Mirjam weder, na al die
jiaren, want in den Ouden Toren in Jeru-
zalem had hij wel haar stem gehoord, dock
kon hij door de duisternis haar gelaat niet
onderscheiden. Daar was liet meisje, dat hij
in het woestijndorp bij den) Jordaan had
vaarwel gezegd dezelfde, en toch veran-
derd. Toen was zij een lief meisje geweest,
nu was zij een vrouw, die de sporen droeg
van lijden en verdriet. De trekken waren
staande regeling worden volstaan.
Dit alles geldt ook voor de verstrekking
van goedkoope schoenen. Ten aanzien der
schoenen is nog aangedrongen op verhoo-
ging van den toeslag, met het oog op de
dure leerprijzen. De vastgestelde maximum-
prijzen van ieder zullen echter aan dit be
zwaar wel tegemoet komen.
Ten slotte zij nog de aandacht der hoo
pers hierop gevestigd, dat de winkelier niet
het recht heeft vooraf te vragen, of de koo
per voorzien is van een bon. De kooper
maakt eenvoudig zijn keuze en betaalt daar-
na met de bon 'en 'het bedrag, dat de prijs
der schoenen de waarde van den bon te
boven gaat.
Tucht-Unie.
Het londerstaande manifest wordt dezer
dagen door de Tucht-Unie verspreid en door
de Z'Orgen van het departement van Binnen
landsche Zaken in .alle gemeenten van Neder
land aangeplakt:
Aan alle ouders in Nederland,
De tuchteloosheid en de verwiidering van
de Nederlandsche jeugd nemeii onder den
Invloed der omstandighedem toe; baldadig-
heid en sttaatschenderij oefenen eene zekere
bekoring uii; wetlen, verordeningen en voor-
schriften worden uit het oog verloren; het
aanlal misdrijven en kleinere veigrijpen ver-
meerdert met den dag; de kinder-crimiuali-
teil breidt zich uit.
Aan de ouders is de taak, daartegen op
te treden en er zich met alle kracht legm
te verzetten.
Wij doen een beroep op hen om paal en
perk te stellen aan de verbastering van de
zeden bij hunne kinderen, door het vdlgende
in acht te nemen;
1. Stelt uweii kinderen door uwe eigene
levenswijze een voorbeeld ten goede.
2. Leeri hun het eigendom en de vrijheid
van anderen te ontzien.
3. FLoudt hen van de slraat, vooral op
die uren bij duisternis en ontijde, waarin
de gelegenheid en de verleading tot on-
zedelijkheid, diefstal en andere misdrijven
en vergrijpen Jiet grootste zijn.
4. Verbiedt hun te vloekeu, alcohol le
gebruiken, te rooken, slechle zedenbeder-
vende bioscoopvoorstel 1 ingen te iiezoekeji en
onzedelijke boeken te lezen,
5. Houdt hun de onbehoorlijkheid van
baldadigheid en straatsclienderij duiieiijk
voor oogien en zonder ophouden.
6. Leert hun het gezag en de overheid te
eerbiedigen en spreekt daarover nooit in
hun bijzijn met geringschatting, veel mindtr
met minachting.
7. Geeft uwen kinderen voortdurcjid bezig-
l^?id; zendt hen voor onfspanning zoo moge
lijk naar speelterreinen. sportvelden, lees-
zalen, enz. Ledigheid'is ties duivels oor
kussen.
8. Stelt hen in cje gelegenheid. goede toe-
spraken aan te hooren en in zich op te
nemen van godsdienstigen, opvoedkundigen
en zedelijken aard.
9. Zorgt, dat uwe bevelen, voorschrifteit
en waarschuwingen ook worden opgevOlgd.
Beslraft de onwilligen en de nalatigen.
10. Verzuiml niet, in uw gezin al daigene
te doen cn te bespreken, dat strekken kan
om de goede vruchten eener degelijke op-
voeding niet le doen verloren gaan, maar
veeleer ie doen toenemen.
11. Bevordert in uw huis orde, nelheid
en reinheid; verzet u met kraeht tegen elke
verwiidering. ook al kost u dat onder de be-
meer verfijnd. de diep ligyende, geduldige
oogen war-en angstig en verwijtend; haar
schoonheid was, zooals wij die sorns in den:
dro-om zien. niet meer van deze a ante
„0, mijn Beveling, mijn Beveling", fluis
terde Nehushta, de armen naar haar uit-
strekkend. ,,Christus' zij gedankt, dat ik a
gevonden heb. mijn Beveling."
Zij ke-erde zich om naar Marcus, die Mi -
jam met de -oogen verslond. en- vr-oeg op
scherpeu loon:
..Romein. hebt gij liaar, nu gij haar weder-
zi-et, nog even lief als vroeger
..Waaro-m kwelt gij mij -met zulke ijdele
wo-orden?" zeide liij. Vroeger was zij een
vrouw om lief te lvehbeu, nu is zij een geest
om te aanbidden."
„Vrouw of gieesl, of vrouw an geest, wees
voorzichtig, Romein, lioe gij haar behan-
d-elt", riep Nehushta no-g wilder, „anders
Haar hand raakte den dolk aan- die onder
haar gewaad was verborgen.
..Bedaar. bedaar!" zeide Marcus.
Juist v-o-or het huis van Marcus hield de
lo-ptocht stii.
,,Wat is zij vermoeid en droevig!" ging
hij v-o-ort. „Haar hart schijnt gebroken. O
dat ik hier moet blijven staan en mij niet
mag vertoonen! Ron zij liet maar weten!
Ron zij het maar weten!"
Nehushta duwde hem weg en nam zijn
plaats in. Zij richtte haar bBk o-p Mirjam
en. met zulk een inspanning van al haar
wilskracht. dat haar lichaam -er van tnlde.
En zie! Flaar -gedachte bereikte de gevan-
igen-ezij keek op. (Wordt vervolgd
m
aseiianKjaEieflisaExsBaeiBemsstiiBBSoasBeiBaitiieiiiseBeecip
UII I III II I HI 111 I Will I llll—III
