TerlT euzensche Courant
k
P
n Dekf
De Oorlog.
m
SINNENLAND.
Finn
o
3UITENLAND
i ir» t\
Zalerdag 29 Dee. 1917. No. 6627.
TWHEDB BTjAJD
Vorstelijke deelneming.
Maandag heeft de burgemeester van
Goes een telegram van de Koningin ontvan-
gen m$t betuiging van deelneming in de
ramp, welke de stad heeft getroffen. H. M.
.verzocht, Haar met den toestand der ge-
wonden op de hoogte te brengen en hun
H. M.'s hartelijke deelneming over te bren
gen.
Vet.
Binnenkort zullen van regeeringswege
de niet voor menschelijk gebruik geschikt
zijnde voorraden olien en vetten worden
opgenomen. Getracht za.l worden, deze
voor dd consumptie geschikt te maken, ten
einde in een dreigend tekort aan vet te voor-
zien.
Zeep.
De Minister van Landbouw heeft aan de
gemeentebesturen medfgedeeld, dat i-n ver
band met stagnatie in den aanvoer van
grondstoffen en chemicalien voor de zeep-
industrie, de op grond van het verlaagde
rantsoen van 250 gram per hoofd en per
4 weken over de 13e periode door hen te
ontvangen hoeveelheid zeep, niet voor be
gin Januari a.s. door hen kan worden tege-
moet gezien.
In verband met de in de zeepindustrie on-
dervonden moeilijkheden verzoekt de Mi
nister de gemeentebesturen verder, aan het
Rijks Centraal Administratiekantoor voor
de distributie van levensmiddelen 'n nauw-
keurige opgave te doen toekomen van de
hoeveelheden zachte zeep, waarover op 1
Januari 1918 door hen nog zal worden be-
schikt, daar het met i-nachtneming van een
redelijken reserve-voorraad noodzakelijk
zal zijn, met die voorraden bij de uitvoe-
ring van verdere orders rekening te houden.
Kaas.
De Ned. Vereeniging van Kaashandelaren
heeft eergisteren het volgende telegram aan
den Minister van Landbouw ge^onden:
De Ned. Vereeniging van Kaashandelaren,
in algemeene vergadering bijeen, verzoekt
Uwe Exc. dadelijk maatregelen te treffen,
waardoor producenten alleen aan ingeschre-
ven exporteurs kaas mogen verkoopen en
detaillisten uitsluitend door bemiddeling der
centrale pakhuizen voor het binnenland ge-
merkte kaas mogen verkoopen, daar thans
de geheele distributie in de war is geloopen
Aardappelmeel.
Men meldt, dat er aan de aardappelmeel-
fabrieken- slechts zooveel aardappelmeel
voor de bloemfabrieken beschikbaar is, dat
men ten hoogste tot April kan leveren.
V arkens.
Het Bureau voor Mededeelingen inzake
de Voedselvoorziening meldt:
Door gebrek aan voeder werd de var-
kensmesterij de laatste maanden ingekrom-
pen, zoodaf tengevolge daarvan, alsmede
tengevolge van het opkoopen van varkens
voor eigen slachting, de beschikbare voor-
raad vette varkens dermate verminderde,
dat zelfs bij een verlaging van het slacht-
gewicht tot 51 K.G., niet voldoende varkens
voor de distributie beschikbaar waren.
Dientengevolge werd het aantal varkens,
aan de gemeenten te leveren, tot de helft
verminderd, zoodat de distributie van var-
kensvleesch tot ongeveer y4 van het vroe-
gere kwantum werd teruggebracht.
Op 16 November nam de Minister van
Landbouw het besluit, waarbij het vervoe-
ren van geslachte varkens en onderdeelen
daarvan, benevens de aflevering van voor
raden bereide vleeschwaren uit exportsla-
gerijen en vleeschwarenfabrieken werd ver-
boden. De Rijkscommissie van Toezicht op
de Vleeschvereeniging, die gemachtigd
werd van deze vervoerverboden ontheffing
te verleenen, trof verschillende maatregelen
om, zooveel mogclijk met instandhouding
der bestaande bedrijven, de bedoeling van
het besluit tot haar recht te doen komen.
n.l. het beschikbaar houden van de nog
aanwezige varkens voor de distributie.
De doeltreffendheid van de bovenge-
noemde maatregelen blijkt reeds uit een
eenigszins ruimer aanbod van de distribu-
tievarkens.
Tegen de tuchteloosheid.
Het algemeen bestuur van de Tucht-Unie
te Utrecht heeft aan de ouders in Nederland
DOOR
H, HJJDEB HAGGARD.
Toen kapitein Gallus de buitemwijken
van Rome bereikte, inaakte Uij halt, want
hij achtte lret niet wenschelijk, dat Mir jam
overdag door de straten zou gevoerd wor
den, daar dit maar aanleiding tot praatjes
over haar zou geven. Hij zon'd een bode om
zijn vrouw Julia op te zoeken, indien zij
nog leefde, want dit wist Gallus met. daar
hij haar in geen jaren gezien had. Als de
bode haar vond, moest hij haar mededeelen,
dat haar echtgenoot weldra bij haar zou
zijn, en ©en meisje meebrengen, dat door
Titus aan zijn zorg was toevertrouwd. \66r
donker keerde de Bode terug, en bracht
Julia zelf mede, ©en vrouw van middel-
baren leeftijd, maar nog knap en statig, on-
danks haar grijze haren.
Mirjam woonde de treffende ontinoeling
bij van het kinderlooze paar, dat bijna der-
tig jaar getrouwd was, en zoolang geschei-
den was geweest. Bovendien was Julia ter
oore gekomen, dat haar echtgenoot niet
slechts gewond, maar dood was, zoodat haar
blijdschap en dankbaarheid niog grooler wa
ren dan anders wellicht het geval .was ge
weest. Mirjam merkte o<p, dat terwijl haw
vriend en weldoener Gallus de handen op-
ihief en de goden dankte, dat hij zijn vrouw
levend en gezond had teruggevonden, Julia
zeide:
een manifest gericht, waaraan het volgende
wordt ontleend:
De tuchteloosheid-en de verwildering van
de Nederlandsche jeugd nemen onder den
invloed der omstandigheden toe, baldadig-
heid en straatschenderij oefenen een zekere
bekoring uit; wetten, verordeningen en
voorschriften worden uit het oog verloren;
het aantal misdrijven en kleinere vergrij
pers vermeerdert met den dag; de kinderen
criminaliteit breidt zich uit.
Aan de ouders is de taak, daartegen op te
treden en er zich met alle kracht tegen te
verzetten.
Het bestuur doet een beroep op hen om
paal en perk te stellen aan de verbastering
van de zeden bij hun kinderen, door eenige
gegeven weaken in acht te nemen.
be Minister van Binnenlandsche Zaken
heeft door tusschenkomst van de commis-
saris der Koningin, de gemeentebesturen
doen uitnpodigen, aan den inhoud van het
manifest door aanplakking op de gebruike-
lijke wiize de gewenschte bekendheid te
geven.
De Schelde.
In de Contemporary review van Novem
ber tracht de Antwerpsche advocaat
Smeesters op grond van een historische
schets, getit-eIdAntwerp and the Scheldt"
de groote mogendheden aan het verstand
te brengen, dat de Schelde-quaestie bij het
komende vredestractaat beter geregeld zal
moeten worden.
Het betoog komt in het'kort hierop neer,
schrijft de.N. R. Crt. dat Antwerpen
door Noord-Nederland van het begin van
de vrijheidsoorlogen af in zijn bloei is be-
lemmerd. In het bijzonder deed de afgunst
van Amsterdam zich hierbij gevoelen. Wij
zullen in het midden laten, of inderdaad,
gelijk de schrijver beweert, de inneming van
Brielle en Vlissingen als de eerste verwe-
zenlijking moet gelden van de politiek door
Noord-Nederland gedurende twee eeuwen
gevolgd; die politiek zelve valt niet te ont-
ke linen.
Ten slotte werd de Schelde doorde Fran-
sche revolutie vrij verkiaard, terwijl zij, na
de ervaringen van het Napoleontische tijd-
perl-c, door de mogendheden werd vrij ver
kiaard uitsluitend voor handelsdoeleinden.
Voor oorlogsdoeleinden zou de rivier voor-
taan niet meer mogen dienen. <Schr. wijst er
in dit verband op, dat de groote mogend
heden zich dus steeds het recht hebben
voorbehouden, over den toestand der rivier
te beslissen. Seder.t kwam Antwerpen,
vooral na afkoop .van den Scheldetol in
1863, tot ongekenden bloei.
Thans staan de mogendheden voor de
moeilijke vraag, eenerzijds deze bloeiende
handelsstad, waar steeds voor de inkomen-
de schepen retourvrachf te vinden was, doch
./aar ook 30 pet. van den geheelen hande!
Duitsch transitovervoer betrof, voor onder-
gang" te behoeden, en anderzijds Duitsch-
!and te beletten, ooit zijn invloed te herwin-
nen.
Dit beroep op de geallieerden betreft nu
.chter niet alleen den commercieeien toe-
;tand zij zullen ook de militaire ligging
onder de oogen moeten nemen „as the stra-
.egical importance of Antwerp is second to
no.ne". De schr. wijst op de beteekenis van
de uitvallen uit de vesting gedaan, die op
het verloop vam den Marneslag invloed heb
ben geoefend, en hoe de verdediging van
Antwerpen ten slotte de redding is gewor-
den van Calais, Duinkerken en Boulogne
.en wie kan zeggen, welk het resultaat van
den oorlog zou zijn geweest, als deze ka-
naalhavens in handen van de Duitschers
waren gevallen."
Nu zal de juiste grootte van den door de
verdediging van Antwerpen geoefenden in
vloed eerst na den oorlog kunnen blijken.
Wij willen echter met den schr. aannernen,
dat inderdaad die invloed van zoo verstrek-
ker.de beteekenis is .geweest om dan ech
ter een groot vraagteeken te stellen achter
zijn bewering, dat Antwerpen wellicht een
belangrijker rol -in den oorlog zou hebben
kunnen spelen „als het politieke regiem op
de Schelde een ander ware geweest."
Zou de schr. inderdaad meenen, dat de
verdediging van Antwerpen ook maar een
uur verlamd zou zijn geworden, omdat Ne
derland verplicht was geen oorlogstranspor-
ten toe te staan op de rivier, die tot het
Nederlandsche territoir behoort? Voor een
dergelijke meening zou eerst ruimte zijn
als de verdediging langdurig gerekt had
kunnen worden, ook nadat de verbinding
met de Belgische zeehavens van Zeebrugge
en Oostende door den aanvaller was ver-
broken geworden. Dit geval nu heeft zich
niet voorgedaan en daardoor heeft de schr.
a'.lerminst in de Antwerpsche verdediging
aanleiding, om een zaak ter oplossing voor
te leggen aan „de militaire deskundigen en
de diplomaten", waarvan hij in' gebreke
„Ja, ik dank God" waarbij zij haar burst
me! de vingsrs aanraakt*.
Nu eerst scheen Julia liaar te zien, en
vroeg, haar met een lwijfelachlig»u blikaam
kijkend
„Hoe komt het, man d,at gij b#last zijtm«t
de zorg voor die gevangen Jodin, als dit
mooie meisje ten minsle een Jodin is?"
,,Op bevel van Titus C«sar. vrouw" ant-
woordde hij, ,,aan wien zij bij zijn komst
meet uitgeleverd worden. Zij was veroor-
deeld om als verraderes ran de Joden en
Christin te sterven op de Nicamor-Pport."
Julia schrikte en keek over haar srhou-
der naar het meisje.
„Zijt gij van dat gel oof, dochter?" iToeg
zij op geheel anderen toon, terwijl zij als
toevallig de handen over de borst kruis'.e
,,Ja, moeder," antwoordde Mirjam, hel-
zelfde teeken makend.
„Gccd, good, man," zeide Julia, ,.de ge
schiedenis van hel meisje lieeft geen haast.
Of zij de Joden lieeft verraden, of een voi-
geling van Christus is, gaat ons niet aan.
Zij is aan uw zorg toevertrouwd. en dus is
zij mij welkom."
Zij ging naar Mirjam toe en kuste haar
op het voorhoofd.
,,Ik croet u, dochter, die er zoo lief uit-
en zoo ongelukkig zijt," zeide zij over-
luid, „in den Naam, diem gij wel weet,"
voegde zij er fluisterend bij.
Nu was Mirjam er zeker van, dat zij bij
een christin in huis kwam, en daarvaor was
zij dankbaar, want de christenen uit alle
lauden, van welken sland of ras ook, waren
als een groote familie.
Zoodra hel donker werd, trokken zij Ro
me binnen. Binnen de poort scheidden zij.
blijft de mogelijkheid en de wenschelijkheid
ook in ander opzicht te overwegen.
„In ander opzicht" omdat juist de onmo-
gelij'kheid, de Schelde met oorlogsvaartui-
gen te bevaren, van zoo groote beteekenis
geweest is voor de zaak der geallieerden
die op geenerlei wijze op de Noordzee lets
hebben bemerkt van den overgang van
Antwerpen in de handen van hun \egen-
stander. Het zijn juist de bepalingen van
het Scheldetractaat, dat Nederland zoo
krachtig en getrouw is gestand gebleven,
welke hebben belet, dat andermaal Antwer
pen na den val een pistool is geworden ge
richt op Engeland's borst.
De Vereenigde Staten en Java-sinker.
De Londensche bladen hebben een tele
gram uit Washington, behelzende, dat (de
Amerikaansche voedselregelaar) Hoover
verkiaard heeft, dat de Amerikaansche sui-
ker-voorraad in.(918 moet worden aange-
vuld met een kwart millioen ton uit Java.
DE UNIVERSITEIT VAN LEUVEN.
Er worden pogingen in het werk gesteld
om in het belang der wetenschap de uni-
versiteit van Leuven met haar wereldbe-
roemde instellingen te herbouwen. Tot dit
doel is reeds een groote propaganda ge-
maakt in Amerika. Ook in Nederland en
de Scandinavische lauden wordt voor dit
doel gewerlct.
Naar de Tel. van bevoegde zijde ver-
neemt, is er voor Nederland een beweging
in voorbereiding, welke een beroep "zal
doen op wetenschappelijke en philantropi-
sche kringen. Verschillende professoren
aan de Nederlandsche universiteiten zullen
aangezocht worden om deel te nemen in
een „Wereldcomite tot heropbouw der Leu-
vensche Alma Mater". Daarbij ligt het in
de bedoeling der universiteit aan een aantal
bekende philantropen in Nederland het doc-
torschap honoris causa aan te bieden, als
dank voor hetgeen Nederland voor Belgie
deed. Onder hen worden gencemd Z. Exc.
Minister Loudon, 's Gravenhage; Mr. Stuart,
Amsterdam; Mr. Van Tuyll van Seroosker-
ke, 's Gravenhage; Mr. A. Kellenaers, Lei
den; Mr. Jhr. Th. Ruys de Beerenbrouck,
Maastricht, en Mr. Notaris Brants, Amster
dam.
Verder zullen aan de meest bekende Ne
derlandsche comite's voor Belgen eere-me-
dailles en diploma's worden uitgereikt, ter
wijl gedurende dezen winter in Nederland
lezingen ten gunste der universiteit zullen
worden gehouden.
Nieuwe Belgische postzegels
worden eerlang uitgegeven ten bate van het
Roode Kruis van Belgie. Deze nieuwe uit-
gifte zal bestaan uit een bijzondere uitgave
van de veertien postzegels, die nu in ge
bruik zijn, alleen zullen de-kleuren gewij-
zigd worden, Voor binnenlandsch gebruik
zullen ze dezelfde waarde hrebben als de
andere postzegels; ze worden alleen tegen
dubbelen prijs verkocht, en de bljslag zal
op den zegel worden aangeduid.
De hoeveelheden van uitgifte zijn vastge-
steld als volgt: er zullen 400.000 ex. gedrukt
vorden van de postzegels van een, twee,
vijf en 10 centiemen; 200.000 van die van
15, 20 en 25 centiemen; 75.000 van die van
35, 40, 50 centiemen en" een frank; 25.000
van die van twee en vijf frank; 15.000 van
die van tien frank.
Deze nieuwe reeksen zullen verkrijgba'ar
zijn van 15 Januari a.s. af in alle Belgische
postkantoren achter het front en ook in het
Belgisch postkantoor te Sie Adresse, Havre.
Bij de administrate der Belgische posterij-
en te Havre kunnen schriftelijke bestellin-
gen worden gedaan.
DE ALGEMEENE TOESTAND.
Ncoit worden er schrijft de N. R. Crt. zoo-
veef valsche "eruchlen verspreid als in den
tijd, dial er \rede onderhandeiimgen aan den
gang zijn. Ook zonder dit in de gescliiedeniB
te hebben nagegaam, zal men met dit feit, als
van zelfsprekend, rekening liouden en de be-
richten, die nu, lijdeus de ondcrhandelingen,
worden verspreid, met degrootete vo-orzichtig-
heid opnemen. Zoo werd Vrij dag gezegd, dat de
oiiderh andelingen al afgebroken waren, na
dat de Duitschers de vredesvoorwaarden van
de Russen van de hand gevvezen hadden. Het
kon nauwelijks waar zijn. De officieele
vredesanderhandelingen waren nog niet be-
gunnen. Wel waren er voorloopige bespre-
kingen gehouden, en was bekend, dat de
Russische gedelegeerden tusschen de voor
loopige en de eigenlijke besprekingen nog
naar St. Petersburg zouden terugkeei'en. Wat
Gallus met zijn soldateh moesten de mee-
gebrachte schaLteu veilig overbrengen naar
den ambtenaar, die was aangewezen pm ze in
bewaring te nemen, en daarna naar hel
voor hen bestemde kpmp trekken, terwijl
Julia met Mirjam en een geleide van slsclils
twee manschappen, zich naar haar eigen
huis begaf, een kleine woning in een zin-
deiijke, maar smalle, drnkke s'raat aan den
Tiber. Julia sluurde de soldalen aan de
deur wcg.
„Gaat gerust heen," zeide zij. „Ik stel
mij aansprakeiijk voor de veiligheid der
gevangen*."
De mannen waren blij dat zij kenden
vertrekken, want ook zij verlangden naai'
rust na de lange reis. De huisdeur werd
door ecu dienslbode geopend en weer ge-
slolen, en Julia bracht Mirjam over een
kleine Binnenplaats naar de zitkamer. Daar
brandden bronzen hanglampen, en bij dat
licbt zag Mirjam dat het vertrek zeer zin-
delijk en goed, ofschoon niet rijk gemeu-
beld was.
„Dit is mijn eigen huis, dochter," ver-
i.iaarde Julia, ,,dat mijn vader mij naliet,
en waar ik al de jaren gewoond lieb, dat
mijn echtgenoot in den oorlog geweest is
Gij zult cr vrede en veiligheid, en naar ik
hoop, troost vinden. Arm kind," voegde
zij' er vriendelijk b'j, „ik ben ook ecu
christin, ofschoon mijn man het nog niet
weet, en heet u welkom in den Naam van
onzen Heer."
„ln den naam van onzen Heer dank ik
u," antwoordde Miriam, ,.want ik ben
slechts een sla'vin^ en lieb geen vrienden."
„Gij zult vrienden vinden," zeide Julia,
„en als gij wilt, zal ik een daarvan zijn."
was naluurlijker, dan dat die terugkeer aan
leiding was, of lot aanleiding werd genomen,
tot de verspreiding van tiovengenoemd
gelijk te verwiacliten was, niet bevestigt -ge
rucht?
Zaterdag was er een bericht van heel
?andere strekking, dat mede betrekking heeft
?op het resultaat van de voorloopige bespre-
tkingen. De Duitscbe gedelegeerdenj zouden
?de wenschelijkheid hebben betjotogd, dat alle
oorlogvoierenden aani de vredesondei-bande-
lingen zouden deelnemen, en dienovereen-
komstig was besloLen aan de andere oorlog-
voerenden te verzoekeni, gevolmachtigden te
zenden. Van wie die uitnoodiging zal uit-
gaan, wordt niet gezegd. Waarschijnlijk dan
toch van de Russen. Dit bericht klinkl al-
tbans niet omgelooflijk. ofschoon de oKelni-
sclie Zeilung ofneieus uit Berlijn verneemt,
diat Duitschland niet de gerinigste aanleiding
heeft „zijn edelmoedig vredesaanbod" teher-
halen (wat nog niet hetzelfde zou zijn, na-
(tuurlijk) en ofschoon Lansing lieeft ver
kiaard van Duilsche Kerstvredesvoorstellen
niets te heben vernomen,
De Russen, dat is bekend, willen; een alge-
meenen vrede en alleen als die niet te ver-
krijgen is, bij wijze van noiodmaatregel een
bizondenen.
Voor de Duitschers moet er veel ia,an-tj"eld:e-
lijks in zijn gelegem, tezamen met de Russen
al thans een pogimg te doen. de onderhande-
lingen algemeen te maken. IJet Duitscbe
volk zal zich daardoor verzekerd gaan hou
den, dat haar regeering een gelegenheid om
tot den zoozcer begeerden algetneeaen vrede
te geraken, niet ongebruikt laat voorbijgaan.
Lukt het niet, willen de geallieerdenj, of
schoon uitgenoodigd, niet aan de onder-
handelingen meedoen, welnu, dan zijn de
Duilsche regeerders evenzeer tegeaover bun
volk verantwioord, als zij den oorlog naai-
eene zijdemet kracht vbortzetfen, als de
Russische het zullen zijn, als. zij ©em af-
zonderlijken vrede sluitem. Dan komt daar
nog bij, dat de stille vredesstroomingen in
de lauden van de entente door zoo'n voor-
stel, ook al wordt het van de hand gewezem,
in kracht zullen winnan. De corlojjsregce-
ringen zullen er door in hun stelling worden
geschokt. Dit zijn all s maar overwegingen
op grond waarvan bet bericht niet ongeloof-
lijk klinkt. Maar het is toch niet meer dan
een gerucht.
Wat er tegen pleit, is ook ten toevoeging
op de mededeeling, dat de leiders van de
partijeh in den Rijksdag (dus toeh) met den
Rijkskariselier over de zaak hebben gespro-
ken; zij hadden den indruk, dat er vrede
;m,ogelijk zou izijn met het Russische volk (al
leen), maar ook dat nog slechts langzamer-
band.
Over den binnenlandschen toestand van
Rusland zijn de berich'en, zooa.'s een corres
pondent van Reuter het zeif ultdrukt, hope
oos tegenstrijdig en vcrward. De Kozakkem-
ietman Kaledin schijnt nu weer ce. s te zijn
afge treden.
De binnenliandsche toestand in Ralie is
gespanneu, Voor de regeering van Sonnino,
de regeering, die de voortzetting van den
oorlog wit (Sonnino wordt dor de opposite
den medeplichlige van Cadorna geschoiden)
gaat ct op of er onder. Geweldig is voor de
ooriogslemming gewerk't in de laalste dagem.
Het ontbrak nog maar aan een sucoes aan
het front om de positie van de regeering nog
voor de besiissenue stemming in de Rani: r
le bevesligen. Te rechter tijd lieeft de Minis
ter van oorlog nu kunnen melden, dat de
Halianen den Asolone hebben kunnen her-
overen; een bericht, dat blijkbaar zijn indruk
niet lieeft gemist. Volgens de communiqc's
uit Berlijn en Weenen zijn echter alle po
gingen in die richtmg tevergeefsch geweest.
Reuter had ons nog niet uitgelegd, welk
voordeel de vernietiging van' het Noorsche
coiiViOoi voor Engeland inhield. Vrijdag-
avoii'd is dt verzuim door een verklaring
van regeeringszijde ingehaald. Uit die vernie
tiging „blijkt, dat Duitschland imziet, dat
zijn duikbootcompagne dringend bestandbe-
hoeft." Het publiek weet nu, dat het zich
heeft te verheugen. naar mate er meer com
vooien in den grond geboord worden.
De vredesonderhan-delingen te Brest-Li-
towsk worden volgens het Hbl. voortgezet.
En blijkbaar zonder dat er, zooals Reuter
telkens wil doen gelooven, onoverkomen-
lijke moeilijkheden, belangrijke verschillen
van meening tusschen de onderhandelaars
zijn ontstaan.
De Russische delegatie heeft in zes pun-
en de algemeene grondslagen neergezet die
naar hare meening als beginselen voor de
ondcrhandelingen dienen moeten. Het zijn
de grondslagen, die als het ware de uit-
vloeisels zijn van de leuze, door de Rus
sische revolutionairen onmiddellijk als eeni
ge basis voor een mogelijken vrede voor-
opgesteld: geen annexties' en geen schade-
Op een teeken van de oudere vrouw
knielden zij nader, en zwijgend uitLe elk
haar dankgebed de echtgenoote, omdat
haar man veilig was teruggakeerd, het
meisje omdat het lot haar gevoerd had tot
een vrouw ran haar eigen geloof.
Daarop aten zij, een eenvoudigen maal-
lijd, maar goed toehereid en opgediend.
Toen bet maal was afgeloopen, bracht
Juiia Mirjam naar het kleine wilgekalkle
vcrirek, dat voor haar in opde was gemaakt.
„Hier heeft vroeger een ander meisje ge-
lapcn,"' zeide Julia met een zucht en een
blik naar het witte bad in den hoek.
„Ja," zeide Mirjam, ,zij heette Flavia.
Zij was inimeiji uw eenig kind? Ik heb
zooveel van haar gelioord, dat het is, alsof
ik haar goed gekend heb, al zal ik haar
nooit kennen tanminste hier."
Heeft Gallus u van haar verteld?" vroeg
Julia. ,,11 ij sprak vroeger nooit veel over
haar."
Mirjam knikte.
,,J.a, Gallus vertelde mij van haar. Hij
was zoo goed \;oor mij en wij werden g'oede
vrienden. Voor al wat hij gedaan heeft
moge de Hemel hem zegenen. Hij is zoo
vriendelijk, als schijnt hij raw."
„Ja, moge de Ilemel ons alien zegenen,
levend of dood." antwoordde Julia.
Zij kuste Mirjam en liet haar alleen.
Toen Mirjam den volgenden morgen uit
haar slaapkamer kwam, vond zij Gallus in
zijn blinkend gepoetsle wapenrusling vol
deuken op de bimienplaals, kijkend naar
het water dat uit een linden pijp in een
klein bekken liep.
..Gegroel dochter," zeide hij. „IJ; hoop
dat gij goed geshipen lieht in mijn \-uis na
ie
in
loosstellingen; erkenni^ van rec
volken en stammen, cA Aoor volksstej
uit te maken, of zizbij het eene m a*
rijk wenschen te /orden gevoegd, dan viel
een 7elfsf'md''p*ej slant zullen voime.n, -
schermbg der minderbeden door sped de.
wetgevin^ *-a daaraan voegde de Russi
sche dele'(dtie thans nog toe een verbod
van vriihe~id'£?ePerk>ng voor zwakke naties,
van economisfhen boycot of economische
nverhearschino- van de handelsvrijheid itf
het algemeen ef van de zeeblokkade. die
geen oflmiddellijk oorlogsdoel beoogt.
Over deze Russ.sche voorstellen is door
de delegaties van duitschland, Oostenrijk-
Hongarije, Bulgarijc en i u; lo.je beraad-
slaagd; en in het antwoorck aan
sche delegatie gegeven, yerd e duidelijke
wensch uitgesproken om ttn spoedigste te
komen tot het sluiten van eeri)alS(f,neenen nrij-
rechtvaardigen vrede. De Rus,e|cC^ ^0(J^n-s per
stellen kunnen, zoo zeide graaf
woordvoerder' der Centralen, vi r
vrede een voor bespreking vr Ij N IVlArM,
s"'ag voi men. .fecten en Assurantfen.
De regeenngen dei Cr
toe in een onntiddelfijk
zonder annexaties en A n ajtaW
.goedingen. Zij wilden Uiif? w OIL
andere strijdvoerende
voor deze beginselen verkiaren*
zou aangaan, dat de Centralen xeuren.1
eene zijde aan deze voorwaarden vl
zonder de waarborgen te bezitten,
land's bondgenooten deze veorwaa All 2SH
eeflijk en zonder voorbehoud .ok te^'"
jver het Viervoudig Verbond zullen aanir
men en ten uitvoer leggen.
En met deze even Iogische als begrijpe-
iijke restrictie aanvaarden dan de Centralen
i hoofdzaak de grondslagen door de Rus
sische delegatie voorop gesteld. Het ge-
welddadig annexeeren van gebieden, die
.edurende den oorlog zijn bezet, ligt niet ir.
ie bedoeling der bondgenooten. Dit gelut,
zonder uitzondering, voor alle bezette ge-
ieden, Belgie, Seme, Roemenie, Italic,
R.usland en Frankrijk. Het ligt derhalve ook
iiet in de bedoeling om een der volken,
ie in dezen oorlog hun politieke .zelfsten-.
digheid' hebben verloren, van deze zelfstan-
digheid te berooven. De vraag tot welken
taat, nationale grbepen, die geen politieke
zeifstandigheid hadden, zullen behooren,
an niet inter.nationaal worden geregeld,
poet in elken staat, langs grondwettelijken
vveg worden opgelost. Evenals de bescher-
ruing der minderheden in elken staat, een
feitelijke regeling slechts door de grondwet
rtoelaat. De regeeringen der bonlt^enooien
b beginselen, voor zoovejp ;,L
iisch uitvoerbaar zijn, in hunne rAiiy
lijke landen invoeren. ioor WHLLiOEREie
En de verbonden. regcerm4f\vl|L^^s.
eens, dat van vergoeding der oorld ';VAN 60c.,I
ioet worden afgezien. Slechts schad'is EN 0H3
oorlogvoerenden in strijd met het v, v
recht aan burgerlijke onderdanen21^"?^,,'
vijands toegebracht, moet worden vet p c/; j
Net denkbeeld, om daarvoor een forKEL' i 3
vormen, kan eerst overwogen wordtLEU
h.
X
i1
den de andere oorlogvoerenden binnwpejf(j
ienbaren tijd zich bij de vredesonde;'
dellngen zouden aansluiten.
•In hoofdzaak worden dus de Russische
grondbeginselen door de Centralen aar! ■Uvj' jA
vaard. Dat op erikele punten voorbehou. -
:uoet worden gemaakt, totdat opk de eye jHonhf
r'ge oorlogvoerenden aa^^r-r* 4
iingen kunnen deelnem'en;e
Centralen kunnen met Rus?^®*®5
kunnen zich niP,f(|jjj(lBn fill KsilSYS!!'*
andere oorlogvoerenden de
maar zij
zonder zekerheid, dat ook
meene grondslagen aanvaarde
Aanbevelend,
H. HARTS
denzo
Tilifoctn
de onderhandebngen met Ru
hebben erkend.
Het is niet te veronder
Russische delegatie deze restis -wa
schouwen als een onmogelij? M.
onderhandelingen voort te zef
andgre kleine verschilpuntei7~"°™"
dblegaties is overeenstemmin^ -
verkrijgen. De besprekingen zijnu
zoover hieruit valt af te leiden, o-p uen -
goeden weg. En opnieuw hebben de Cen- i©
tralen getoond, ondanks alle gepnat van de
overzijde, gereed en bereid te zijn om een
algemeenen rechtvaardigen vrede te sluiten.
De redeneeringen van de leiders in de wes-
telijke Entente-landen zullen, 'bij deze een-
voudige en bondige verklaring, toch we!
eenigszins anders moeten worden, als zij
nu nog zoeken willen naar argumenten om
den oorlog voort te zetten.
De publicatie der geheime verdragen doc*
de Bolsjewiki-regeering in Rusland worefnat 84.
voortgezet, en "steeds duidelijke
daardoor met welke bedoelingen dr
den strijd wil'
te-mogendheden
zetten.
)ordde z »-•* j
uw langdurig verblijf in cen teuJ3
„Heel goed," antwoordde
vrageu mag, waarom dra
rusting hier te Rome
..Omdat ik ter uudien'
boden ben: binnen een
zijn."
,,Is Titus dan gekomen?" v .fir
huastig.
,,Neen, neen, niet Titus Cesar, maar
Vespasianus Cesar, bij w(«n ik rapport
moet uitbrengen over al wat er in Judea
gobcurde, toen wij vcrlrok.ken, over de
schatten die ik meebraeht en over u."
,0, Gallus," zeide Mirjam, ,,zou hij mij
hij u wegnemen?"
,,Ik hoop het niet. Ik hoop het niet.
Maar wie zal hot zeggen? Dat hangt ge-
heel af van zijn oogenhlikkelijke stemming.
Maar als hij naar mij wil luisteren-, dam
blijft gij voor goed hier, dat zweer ik u."
Hij ging, leunend op een speer, want
door de verwonding was zijn) been zooveel
korter geworden, dat hij wel nooit meer
goed zou kunnen loopen.
Nia drie uur kwam hij terug bij de vrou-
wen, die met angst op hem zaten te wach-
ten. Julia keek even naar zijn gezicht.
,,\Veas maar niet bang," zeide zij. „Als
G allus zoo ems tig kijkt, brengt hij goede
tijdiug. Anders glinlacht hij, om de siechte
hcichten niet al te droevig te maken."
Zij ging hem legem et en bracht hepi in -
het atrium. - "f"
Wat voor rtieuws brengt liij mede,
man?" vroeg zij. toen de deur achter hem
was gesioieu.
(Wordt vervolgd.)
VAN
