ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
m i si j m.
Dondero 20 December 1917
7® :aar?cangr.
ABONNEMENT:
advertentiEn
iBekendmaking.
De Oorloff
V
o 6^24
a 40 cant.
Telefoon 3S.
Bit BM vemhijnt Maandag^, Woensdag- en Yrijdagamd, uitgezcuderd op Feestdagen, hij de Firma P. J. YAM DE SASDE te Ter Neuzen.
Nieuwjaars-advertentien I
Uitreiking
Levensmiddelenbons.
r i s s (I L A D.
Bit
Per 3 maanden binnen de stad 1.Franco per post voor Nederland 1.10.
Bij vooruitbetalingvoor Belgie /1.40, voor NecL-Indie en Amerika /1.65,
overig Buitenland 2.
Men abonneert zich bij de Uitgeefster, of buiten Ter Neuzen ook bij alle
Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievenbushouders.
Van 1 tot 4 regels 0,40.
Voor elken regel meer 0.10.
Bij direct© opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de
prijs slechts tweemaal berekend.
Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief.
Inzending van advertentien voor 1 Mil!" op den dag der uitgave.
--™v
voor het Nieuwjaarsnummer
dat Dinsdagmorgen, in plaats van
Maandagavond, zal verschijnen en in
de kom dezer gemeente huis aan
huis wordt bezorgd, worden weder
jeplaatst
Voor Nieuwjaarswenschen grooter
dan 20 regels, zal 40 cent meer
worden gerekend voor elke 20 regels
of gedeeiten daarvan.
De inzendingen kunnen geschieden
tot uiterlijk Maandag 31 dezer, des
aamiddags2 lire.
Ter Neuzen, 14 Dec. 1916.
Firma P. j. VAN DE SANDE.
UitreikiDg van nieuwe bons voor B'th
en brand vet en Varlcensvleesch (3de
serie) zal plaats hebben in het lokaal
Bethel", 2de VerbindiDgsstraat, en wel
voor hen, wier geslachtsnaam begint met
de letters
21 Dec. van 9—11 u. v.m.
11-12
n.m.
2—9
3-5
9 10 v.m.
10-11
n.m
n
ft - 3 Vtijdag
C-D
E-F
GF h n
ML L Maaudag 24
■S-H v a
R h n n n 1112
S-T 2-3
U W it u ii h 3 4
XZ h n 45
!)e aangegeven verdeeling zal strikfc in
aeht worden genomen.
Voor de bewoners van wijk 0 nummers
1186 en 202 224 zijn de bons ver-
krijgoaar bij den heer Jansen, Hoofd der
school te Driewegen en voor die van Siuiskil
bij den heer C. Meulbeoek, aldaar.
Ter Neuzen, 19 Dec. 1917.
De Burgemeester van Ter Neuzen,
J. HUIZINGA.
De Burgemeester van ZAAMSLAG
maakt beker.d, dat de uitreiking der
Biroodkaarten voor het lOeTjjivab,
ingaande op 1 Januari a. 8., zal plaats
hebben van 27 tot en met 23 De-
camber 1917.
De Burgemeester voornoemd,
JOB. DE FEIJTER.
De scheepvaart.
Niaar het Ned. Corr.-bureau ineldt, heeft
de jongste verklaring van1 de Duitsche regee-
.ring belreffende de belemmeringen der
scheepvaart in de vrije zee, onze regeering
aanleiding gegeven tot ©en nieuw protest,
met name wegens de bemoeilijking van de
vaart op Engeland.
O M.
DOOR
m, i.ufiAtia
74)
,,Da:n zal ik haar de vrijheid schenken,
jals zij het verlangt. Is het niet beter, dat
zij in rnijn handen valt, dan in die van den
eerslen voorbijganger d,en beslera, die toe-
vallig zin heefL in haar lief gezichtje?"
„Ja, ik geLoof ook dat het beter is,"
antwoordde Itliiel, „doch ik mag hier niet
beslissen. Laat dadelijk den Raad bijeen
roe pen. De zaak moet behandeld worden.
Indien gij haar mocht koopen, eni zij ver-
langt het, zult gij haar vrijlatcn?"
„Ik beloof het."
Illiiel zag hem met een zond|erlingeni blik
aan.
„Goed," zeide hij, „maar zorg, als de
nre der verzoeking mocht komen, dat gij
uw belofte niet vergeet."
De Raaa werd dus bijeengeroepen, en
broeder Samuel vertelde nogmaals zijn ge-
schiedenis. Ook tot den Raad richtte Marcus
M
De uilhcialing van pensicenen.
Teneinde tegejnoet te komen atui de vele
klachten, door de gepensiomieerden geuit
pver de betaling van bun pensioenis door
den Minister vara Einancien hspaald, dat de
pensioenen ten taste van de Nederlandsche
Staatsbegrooling met ui|zon<lexing van die
der eerediensten en die ten laste van de
weduwen- en weezenfondsen voor militairen
en gepensionneerde militairen der land- en
zeemacht beraeden den rang van officier, te
beginnen met den termijn over het eerste
kwartaal 1918, zullen warden betaald in de
tweede en de derde maand van 'I kwar
taal, waanover zij verschuldigd zijn.
De gepensionraeerden, wier familienaam
aanvangt met een der letters A tot en met
K, kunnen op de vverkdagen, die vallen tus-
ticlien den 19n tot en met den 25n van de
tweede maand, zij, wier familienaam aan
vangt met een der lelteps L tot en met
op de we rk da gen. vallende tusschen den In
tot en met den 9n van de derde maand van
ieder kwartaat, bun pepsioera ontvangen.
De pensioenen der eerediens ten zijn van
daze regeling lutgezonderd. omdat zij niet
hetaalt worden voor het 'voile kwartaal,
waprin hel overtijden plants heeft, maar
tot en met den sterfdag. Voor dozen blijft
de bestaandc regeling vara kracht, nl. dat
zij worden ontvangen na afloop van het
kwartaal waarover zij verschuldigd zijn. De
gemeentebeStUren zullen voor het vervolg
de belroktyen attestatien afgeven van den eei^
sten werkdag af van ieder kwartaal, waar-
over de betaling loopt. Vo^or de nieuw-ge-
pensionneerden mag de attestatie de vita niet
worden gedagleekend era afgegeven vpor den
datum van ingang van het pensioen.
DE ALGEMEENE TOESTAND.
De wapeastilstand aan het Russische
front is door de Russische gedelegeerden en
de vertegenwoorigers van Duitschland,
Oostenrijk-Hongarije, Bulgarije en Turkije
in het hoofdkwartier van prins Leopold van
Beieren te Brest Litowsk onderteekend. De
wapenstilstand, die Maandag te twaalf uur
begon, duurt tot 14 Januari 1918. Wanneer
deze niet zeven dagen te voren wordt opge-
zegd, wordt hij stilzwijgend voortgezet.
Volgens een der bepalingen van het ver-
drag van wapenstilstand beginnen' thans de
onderhandelingen over den vrede tusschen
de genoemde rijken.
In Petersburg wordt, schrijft het Hbl., door
verschillende groepeh geprotesteerd tegen
deze poging, om een afzonderlijken vrede
tot stand te brengen.
Doch de niaximalistische regeering stoort
zich niet daaraan. Lenin heeft aan de
Entente-mogendheden zijn voornemen me-
degedeeld om vrede te.sluiten en hij zal
dit doen, zonder of met de geailieerden. Ten
minste, zijn orgaan „Prawda" heeft duide-
lijk gezegd „Er moet een einde aan komen.
De vrede wordt half Januari gesloten, en
zoo de mogendheden der Entente daaraan
niet willen mededoen, sluiten wij een af-
izonderlijken vrede". Nu is er natuurlijk
een mogelijkheid: dat het bestuur van Lenin
voor dien tijd wordt omvergeworpen maar
groot schijnt die kans niet te zijn. De be-
richten over de samenstelliug der Consti-
tuante loopen zeer ver uiteen. Nog steeds
zijn geen 400 afgevaardigden te Petrograd
bijeen. En zoolang dat niet het geval is, wil
Lenin niet de bijeenkomst der Consti-
tueerende Vergadering openen. De mili-
taire samenzwering tegen het niaximalisti
sche bestuur heeft, door de nederlag,g en de
gevangenneming van Kaledin, een groot deel
van haar kracht verloren. Waar Kerensky
zich ophoudt, is niet bekend. Gorki's blad,
de „Nowaja Dsjisn", meldt, dat hij als mi-
nister van justitie deel uitmaakt van de af-
zijn verzoek om vrijheid, zoodat hij met
Nehushta naar Rome kon reizen, era zoo
mogelijk Mirjam kon hevrijden. Enkele Es-
seeers meendien dat het gevaarlijk was, zulk
een koslbaren gijzelaar vrij te laten voor
de kans, dat hij Mirjam misschien te hulp
zou kunnen komen1, doch Itliiel riep van zijn
dnaagbaar:
„Wat! Zoudt gij uw eigen voordeel slel-
len boven de hoop dat dit meisje, dat wij
alien liefhebben, zal gered worden? Dat
zou schande zijn. Laat den Romeira zijn
plicht vervulten, nu wij het niet kunnen."
Zij besloten dus, hem te laten gaan, era
gaven hem zelfs uit hun karige bezitting
reisgeld mede, in het vertrouwen, dat hij
het later zou teruggeven.
's Avonds namen Marcus era Nehushta af-
scheid van Ithiel.
„Ik ben stervende," zeide, de oude Es-
seeer. „Eer gij Rome bereikt, zal ik, die
vrede zoek. in vrede Iiggen, onder bet woes-
tijnzand Wlocli zeg aan Mirjam, mijra nicht,
dat mijn geest over haar geest zal waken,
en haar zal verwachten in liet land, waar
geen (#rlogen en opstanden meer zijn, en
(dat ik, die haar liefheb, haar beveel goed-
moieds te zijn en, nieis te vreezen."
zonderlijke regeering van Siberie. En het
verblijf van Kornilof is volkomen onbekend.
Waarschijnlijk was hij voornemens, in ver-
band met Kaledin's troepen, concentrisch
tegen Moskou op te rukken; inaar de neder-
laag van Kaledin heeft die poging doen mis-
lukken. Ten minste zoo Kaledin verslage'n
en gevangen genomen is wat volgens den
„Tinies"-correspondent een onware bewe-
ring van de Bolsjewiki-regeering zou zijn.
Wordt de wapenstilstand aan het Russi
sche front door een vrede gevolgd, dan zal
de positie van Engeland en Frankrijk
hoogst moedijk worden, en daarmede mag
de Entente bij het vaststelfen van haar plan-
nen wel rekening houden.
Nog steeds is volkomen onopgehelderd,
op welke wijze en om welke redenen de
Duitsche vredesaanbieding, die in Septem
ber aan de Engelsche regeering zou zijn ge-
daan, is mislukt. Er hebben onderhande
lingen plaats gehad, door tusschenkomst
der Spaansche regeering. Balfour heeft die
erkend, en daarbij verklaard, dat Engeland,
door bemiddeling van zijn vertegenwoordi-
ger te Madrid, ten antwoord gegeven
,,De regeering van Engeland zal bereid
zijn een niededeeling in ontvangst te nemen,
welke de Duitsche regeering haar betref-
fende den vrede wenschl te doen, ten einde
die mededeeling met haar bondgenooten te
bespreken".
Daarop, zoo verklaarde Balfour in het
Lagerhuis, is geen enkele Duitsche mede
deeling gevolgd.
Van Duitsche zijde wordt nu verklaard,
dat de regeering te Berlijn overtuigd was,
toen zij door bemiddeling van een neutrale
mogendheid (Spanje) een verzoek tot de
Engelsche regeering richtte, om haar me
dedeeling te doen, dai 'tferzoek met volko
men weten der Engelsche regeering en met
haar toestemming werd gedaan; zij was
tot onderhandelingen geneigd.
Maar de verklaring, die zij had verwacht,
is niet gekomen. Zelfs de door Balfour ge-
dane mededeeling, dat Engeland bereid was
de mededeelingen der Duitsche regeering
te ontvangen, is door de Duitsche regee
ring niet ontvangen, zoodat de poging om
onderhandelingen aan te knoopen, in het
zand is verloopen.
In dit verband weet de ,,Frankf. Ztg."
mede te deelen, dat in September een
kroonraad te Berlijn werd gehouden, waar-
aan ook de generaals Hindenburg en Lu-
den'dorff deelnamen. Daarin zou besloten
zijn, dat de regeering zou mededeelen, on
der zekere voorwaarden, Belgie te willen
ontruimen, of te verklaren dat Duitschland
er geen belang bij heeft Belgie te behouden.
Het gevolg daarvan was de verklaring van
den minister van buitenlandsche zaken,
Von Kiihlmann, over de bedoelingen ten
aanzien van Belgie. En sedert de mededee
ling in het Engelsche Lagerhuis weet nu
iedereen, dat Duischland bereid is, over den
vrede te onderhandelen.
Dit is niet naar den zin der Alduitsche
pers, die de fiolen van haar toorn uitgiet
o'ver het hoofd van den minister Von Kiihl
mann en den Rijkskanselier. Maar het feit
staat vast: dat Duitschland nog steeds be
reid is, ook als de vrede aan het Oostelijk
front tot stand komt, met de Entente over
vrede te spreken, waarbij Belgie geen be-
letsel voor de onderhandelingen kan zijn.
Een duidelijker en openhartiger verkla
ring over dit voornemen, door den Rijks
kanselier in den Rijksdag, zonder eenigen
slag-om-den-arm, zou er zeker toe hebben
bijgedragen, in aanmerking nemend de toe-
nemende "vredesgeneigdheid in Engeland,
aan het optreden van Lord Lansdowne,
Henderson, Asquith en de anderen nog
meer kracht te verleenen.
De strijd aan de fonten is van niet veel
belang. Het slechte weer, storm en sneeuw
Zoo seheiden zij van Ithiel, en reisdera te
paard naar Jaffa. Marcus verzweeg zijn
naam en zijn ranig, uit vrees d,at misschien
een Romeinsch officier hem zou aanhouden.
Gelukkig vonden zij een schip dat naar
Alexandria onder zeil ging, era daar lag een
koopvaardijvaartuig gereed, bestemd naar
Rhegium, waarop zij passage namen, terwijl
nieniand hun vroeg, wie zij warera.
Toen de Temjjel in brand stond, was Ca
leb met Simeon den Zeloot over "de brag
naar de Bovenstad gedreven. Hij kom niet
anders dienken dan dat Mirjam was omge-
komen. Zijn droiefheid was zoo groot, dat
hij zes dagen lang vruchleloos den dood
zocht in alterlei wanhopige avonturera, tot-
dat hij den zevenden dag bericht vara haar
kreeg.
Een man, die zich in de bouwvalleni der
zuilengangen verhorgen had, wist eindelijk
naar de Bovenstad le onlsraappen. Van hem
vernam Caleb dat een yrouw, naar men zei
de, gevopden op het dak van de Nicaraor-
Poort voor Titus was gebracht, en door hem
was toeverlrouwd aan de zorg van een Ro-
meinschen kapitein, die haar 'buiten de mu-
ren had meegenomen maar zijn karnp. Meer
aan het" Westelijk front, belemmeren elke j
gevechtsactie. En in Italie hebben de Oos-
tenrijksche troepen weder een paar Italiaan-
sche bergstellingen bezet, die hun positie
verbeterden, maar geen belangrijke wijzi-
gingen brachten in den toestand. Zoo
lang het bergland tusschen Brenta en
Piave niet geheel is genomen, .zoolang dus
de centrale legers niet uit het Noorden in
de vlakte kunnen afdalen, is er niet veel
kans op een grooten vooruitgang.
Maar opmerkelijk is het wel, dat Herve
in de Victoire, zonder door de censuur
daarin te zijn belet, eischt, dat de Fransche
en Engelsche troepen, die naar Italie zijn
gezonden, zoo spoedig mogelijk moeten- te-
rugkeeren, naar het Westelijk front, omdat'
na het tot stand komen van den wapenstil
stand een Duitsch offensief in het Westen
meer en meer dreigend wordt. En Reuter
meldt, dat Oostenrijksche troepen, onder
bevel van Krobatin, Trentino hebben ver-
laten, om aan het Westelijk front de Duit-
schers te steunen.
Het verdrag nopens den tusschen de cen-
tralen en Rusland gesloten wapenstilstand
is nu bekend gemaakt, en wel van Duitsche
zijde.
Allereerst valt op te merken schrijft
de N. R. Crt. dat er in de bepalingen
haast geen spoor meer van te ontdekken
valt, dat Rusland tot de entente behoort of
behoord heeft. Alleen in de tweede alinea
van art. 2 wordt men eriiog even aan her-
innerd. Daar staat, dat er geen troepen van
het front zullen mogen worden wegge-
voerd. Maar dat is maar een wassen neus.
Het geldt immers slechts tot den 14den Ja
nuari en de verplaatsingen, die op 17 De
cember al aan den gang waren, mogen
doorgaan.
Nu waren op dat oogenblik natuurlijk
alle verplaatsingen (d. i. het vertrek van
Duitsche en Oostenrijksche troepen naar
andere fronten) of al afgeloopen, of ten-
minste al aan den gang en wat er verder
nog in dat opzicht kan gedaan worden, na-
melijk de algeheele liquidatie van den oor-
log in het Oosten, moet toch wachten tot
de vrede geheel zeker is, dus stellig wel tot
na den 14den Januari.
Voor het overige ademt het heele verdrag
een geest, waaruit blijkt, dat aan beide zij-
den den wensch voorzit, ten spoedigste tot
een vrede te komen.
Want wel wordt gezegd, dat bij het op-
maken van dit verdrag uitsluitend de mili
tairen aan het woord zijn geweest en dan
nu eerst, waar de vredesonderhandelingen
beginnen, de politici aan het woord zullen
komen, maar hoezeer krijgsbedrijf en poli-
tiek in elkander grijpen, dat blijkt bij dit
verdrag opnieuw. Want er zijn alterlei be
palingen in het verdrag, die die.nen om een
hervatting van het krijgsbedrijf voor later
onmogelijk te maken. Een heel artikel be-
vat uitsluitend bepalingen, dienende „tot het
ontwikkelen en het bevestigen der vriend-
schappelijke betrekkingen tusschen .de vol-
ken der contracteerende partijen."
Von Kuehlmann en Czernin gaan an
ijlings naar Brest, om de vredesonderhan-
deiingen tot een goed einde te brengen, en
als niet alle teekenen1 bedriegen, zal zulks
gelukken. Immers, waar aan beide zijden,
al is het uit geheel verschillende overwe-
gingen, de wil tot overeenstemming
heerscht zijn ook de grootste moeilijkheden
gemakkelijk te overwinnen.
Even waarschijnlijk als de komst van den
vrede in het Oosten is, even waarschijnlijk
is thans, dat deze vrede niet de directe in-
leiding van een algemeenen vrede is, doch
veeleer van een des te feller strijd in Weste
lijk Europa. De leidende staatslieden in En
geland en Frankrijk hebben ondubbelzinnig
te kennen gegeven, dat zij den oorlog in zijn
nieuwen vorm aanvaarden en de Duitsche
rijkskanselier heeft hen, blijkens zijn ver-
wist liij niet, doch Caleb was overtuigd, dat
die vrouw Mirjam moest wezen. Van dat
oogenblik af besloot hij, de zaak der Joden,
d,ie tocli hopeloos stond, op te geven, en
Mirjam le gaan opzocken, waar zij dan ook
zijn moclit. Doch vijftieri dagen lang kon
liij geen spoor van haar ontdekken.
Op zekcren (jag deed Caleb dienst als be-
velhebber van de wacht op den muur. De
anderen vielen vara vermoeidheid en uitput-
ting in slaap, en Caleb wist zich in (looker
van den muur te laten zakkera, langs een
touw dat bij beimelijk had meegebradit.
Aan den voet van dera muur lag het vol van
lijken, en van dat vara een boer, die kort
geleden gedood was, nam hij de kleeren era
een langen, warmen mantel van schapenvel,
en trok alles aan in plaats vara zijn eigerj
kleeren. Zijn zwaard nam hij mede, onder
zijn mantel verborgen, era zoo kwam liij in
donker voorbij de Romeinsche scbildwach-
ten. Toen het dag werd knipte Caleb zijn
baard en zijn lange harera af, en toen hij
een boer ontmoette met een mand vol groeu-
ten, die hij in het Romeinsche kamp ging
verlvoopen kocbt Caleb hem zijn voorraad
af voor een goudstuk, want hij had geld ge-
noeg hij zich, met de bedreigirig dat hij den
klaring van gisteren, niet misverstaan. Het
eenige wat Duitsche vredesvrienden in deze
omstandigheden kunnep doen, is volgens
Theodoor Wolff, diegenen in Engeland en
Frankrijk, die in tegenstelling tot de regee-
ringen, voor een vrede door overleg voelen,
alien steun te geven. Maar als nu over
eenige weken het krijgsbedrijf met nieuw
geweld ontbrandt, en wel door een Duitsch
offensief, zal dat dan niet voor geruimen
tijd die stemmen voor overeenstemming en
onderhandeling het zwijgen opleggen?
DEFIMTIEVE WAI'ENSTLLSTAND
GESLOTEN.
In Brest-Litowsk is op 15 Dec. door den
generaal-veldmaarschalk prins Leopold van
Beieren en de vertegenwoordigers van de
verbonden mogendheden een verdrag tot
Wapenstilstand met Rusland gesloten voor
28 dagen, ingaande 17 Dec. 12 uur.
- De wapenstilstand eindigt 11 Jan. 1918".
Voor het geval niet met een week opzegging
plaals heeft, wordt de wapenstilstand stil
zwijgend voortgezet; de overeenkomst be-
treft alle laud- en zeestrijdkrachten op de ge-
m eens ch ap pel ij ke fron 1 era.
Volgens artikel IX van het verdrag vangeu
thans de ondcrhandelingeti over den vrede
aan.
OOSTENRIJKSCHE TROEPEN IN HET
WESTEN.
De Oostenrijksche bevelhebber Krobatin
heeft, volgens een Reuter-b.ericht, Trentino
verlaten, om het bevel op zich te nemen
over dje Ooslenrijksche divisies, die van het
Italiaansche front wordera weggehaald, om
de Duitsetters aan het Fransch-Britsche front
te steunen.
DE BEZITTINGEN VAN KERKEN EN
KLOOSTERS IN RUSLAND
GEKONFISKEERD.
Uit Petersburg wordt gemeld: De volks-
commissarissen liebben een besluit uitge-
vaardigd, Waarbij de scheiding van kerk
en staat wordt uitgesjiroken era levens de
bezittingen van kerk en klooslers gecon-
fiskeerd, waaronder ook het goud, zilve-
en de edelgesteenten der mijter, bisschops-
staven en lcruisen.
De geeslelijken worden gedvvongen dienst
te nemen bij de non-combattan ten-afdeelin
gen van het leger.
HERVE WAARSCHUWT.
In de „Victoire" eischt Gustave Herve
zonder daarin door de censuur te worden
belet, dat de hulplroepen, die naar Italie
zijn gezonden en die ipnttrokken zijn aan
het Fransch-Eiijgelsclie front, zoo spoedig
mogelijk -behooren terug le keeren, omdat,
na het tot stand koinen van een wapen-
stilsland aan het opstelijk front, het gevaar
van een Duitsch offensief in bet westen
meer en meer dreigt.
JERUZALEM,
de heilige stad der Joden, Christenen en
Mohammedanen in Palestina, heeft 115.000
inwoners, waarvan het grootste deel Joden.
De stad ligt op een rotsachtige hoogvlakte
en is de zetel van den troepen-komman-
dant van Syrie, van den moetessarif, ver
schillende Turksche autoriteiten, van een
Roomsch-katholiek, Grieksch-kathotiek en
Armenischen patriarch, een Engelschen bis-
schop.
De oude binnenstad is door een 12 me
ters hoogen ringmuur met 34 torens en S
poorten omgeven. In dit deel der stad on~
derscheidt men de vier wijkenvan de
Christenen, de Mohammedanen, de Arme-
niers en de Joden, in het centrum is de be-
volking gemengd en in het Oosten ligt de
uitgebreide Haram esch-sjeriff (het voor-
naamste heiligdom der Mohammedanen)
waarvan het betreden aan de Christenen
slechts met bijzondere toestemming, aan de
Joden in 't geheel niet is toegestaan. De
straten zijn meestal nauw en vooral de ba-
boer zou vermoorden, als hij er een woord
van verteide. Toen ging liij brutaal naar
het naastbijzijnde Romeinsche kamp en
hood zijn waren le koop aan.
Van Mirjam vernam hij echler niets, met
lioeveel ijver hij ook aan iedereen naar haar
vroeg. En geen wonder, want zij was naar
het kamp op den Olijfberg gebracht, aan
den anderen kant der stad. Den volgenden
dag zette hij zijn onderzoek voort, en zoo
trok hij van het eene kamp naar het andere.
toldat hij in een klein hospitaaLkamp kwam,
waar hij onder het verkoopen eera praatje
met den kok maakte.
„Wat is het jammer," zeide deze, de groea-
ten met welgevallen bekijkend, „dat gij die
waar niet een poosje geleden gebracht hebt
Toen hadden wij er groote liehoefte aara,
en wisten niet hoe wij er in dit verwoesle
land aan zouden komen."
„Waarom?" vroeg Caleb onverschillig.
„Och, wij hadden hier een gevan ;ene, die
door de ellende ziek naar lichaam en geest
geworden was. Ik wist niet, wat ik haar
moest voorzetlen, van vleesch had zij een
afkerr, zij riep alleen om visch, of als die
er niet was, om groenten en vruchten."
(Wordt vervolgd.)
-•
it
u
n
If
n
n
H
II
H
1/
H
