Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
No. 6580.
Zaterdag 8 September 1917.
57e Jaargang.
Aanwijzing verkrijgbaarstelling
Levensmiddeien.
De Oorlog.
Maximumprflzen Koffie en Thee.
Betreffende Koffie-extract.
Maximumprijzen eieren.
Broodkaarten voor Landbouwers.
EUILilTON.
B1NNEMLAND.
TWEjBHES BXi.^13.
Burgemeester en Wethouders van TER
NEUZEN maken bekend, dat in de week
van 10S© Sept. geldig zulien zijn voor
Bak- en Braadvet bon no. 4 2e serie
Varkensvleesch a 5 2e
Groene erwten e B 19 le
Rijst s v 14 le
Ter Neuzen, 7 Sept. 1917.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. HDIZINGA, Burgemeester.
L. WABEKE, Secretaris.
N.B. Op bon no. 5 voor Varkens
vleesch ma%0,400K.G. worden
afgegeven.
Op bon no. 14 voor Rijst mag
slechts 0,200 K.G. worden af
gegeven.
De Burgemeester van TER NEUZEN
maakt bekend, ingevolge circ. no. 66496 dd.
1 September j.l., dat door Z. Exc. den Mi
nister van Landbouw, Nijverheid en Handel
zijn vastgesteld de volgende maximumprij-
zen, tegen welke in den kleinhandel thee en
koffie ten hoogste zulien mogen wor
den verkocht:
Thee: Jl,40 per /2 K.G.
Koffie: 1,per /2 K.G.
Ter Neuzen, 6 September 1917.
De Burgemeester voornoemd,
J. HUIZINGA.
Burgemeester en Wethouders van TER
NEUZEN maken bekend, ter voldoening aan
circ. 66496, dd. 4 September j.l.:
lo. het is verboden koffie te verwerken
tot koffie-extract, anders dan voor
eigen huishoudelijk gebruik;
2o. de aflevering van koffie-extract is ver
boden;
3o. wederverkoopers van koffie-extract
zijn verplicht onverwijld van den bij
hen aanwezigen voorraad koffie-
extract opgave te doen aan het thee-
en koffie-Distributiekantoor, Visch-
steeg 5, Amsterdam.
Ter Neuzen, 6 September 1917.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
L. WABEKE, Secretaris.
Burgemeester en Wethouders van TER
NEUZEN maken bekend, dat Z. Exc. de
Minister van Landbouw, Nijverheid en Han
del een maximum-kleinhandelprijs voor Re-
geeringseieren heeft vastgesteld van 10 ct.
per stuk.
Ter Nquzen, 6 September 1917.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
L. WABEKE, Secretaris.
De Burgemeester van TER NEUZEN
maakt bekend, dat ingevolge circ.
no. 66455|8bis en circ. B G no. 142, perso-
nen, die tot 1 September gewoon waren van
eigen graan brood te bakken, in het bezit
moeten worden gesteld van broodkaarten,
daar geen eigen tarwe meer mag worden
verbruikt.
Deze broodkaarten zijn op aanvrage ver-
krijgbaar op het Levensmiddelenbureau,
Java, a.s. Maandag 10 September, van 912
uur voormiddag.
Ter Neuzen, 6 September 1917.
De Burgemeester voornoemd,
J. HUIZINGA.
DOOR
H. RIDER HAGGARD.
„Kijk! Daar!" riep zij.
Nehushta knikte.
„Ja, hij is het; ik dacht het dadelijk wel.
En nu wij hem gezien hebben, meesteres,
gaan wij zeker hier vandaan?"
„Weggaan?" vroeg Mirjam, „waarom?"
„Omdat een der beide legers wel eens op
de gedachte zou kunnen komen, dat dit ge-
bouw hun van nut kon zijn, en de dichtge-
metselde deur openbreken. En dan konden
zij de trap opkomen, en dan
„En dan," ging Mirjam bedaard voort,
„zouden wij gevangen genomen worden.
En wat zou dat? Als de Joden ons vinden,
zijn wij van hun partij; en vinden de Ro-
meinen ons nu, voor de Romeinen ben
Kolenbes paring.
Te DelfL zulien op een Rental plaatsen
gelegenheden worden opengesteld, >vaar
warm water verkrijgbaar zal wezen voor
koffie, thee of waschgebruik.
De gcheepvaart.
N.aar het Ned. jCorr.Tmreau meldt, heeft
de regeering thans vergunning verleend tot
uitvaren van de schepen Hollandia, Gooi-
land, Zaanland, Rijnland en Drecliterland,
alle van de Koninklijke Hollandsche Lloyd.
A1 deze schepen zulien naar Zuid-Amerika
vertrekken.
Ook voor de Kawi van de Rotterdamsche
Lloyd en 'de Grotins van de Maatschappij
Nederland is deze vergunning verleend voor
Indie.
Wat betreft de uitvaart van andere sche
pen naar Indie, daaromtrent staat nog niets
vast, aangezien dit vertrek verband houdt
met een nog hangende kwestie over bet
verstrekken van bunkerkolen door Amerika.
Het stoomschip Schiedijk (van de Ilolland-
Amerikalijn) is gisteren van New-York te
Rotterdam aangekomen met 9-100 balen ka-
toen en verschillende gtukgoederen.
Koffie.
Be Minister van Landbonw heeft bekend
gemaakt, dat hij (den prijs van koffie voar
detaillisten bepaaid heeft ,op 83 cts. per
1/2 K.G. en 85 cts per i/2 K.G. verpakt.
Hierbij moet echler nog vermeld worden,
dat de detaillist verplicht is bovendien nog
2y2 ct. per 1/2 K.G. distnbutiekosten te be-
talen.
De uitvoer van graan ml Amerika.
Naar aanleiding van de berichten uit Was
hington over weigering van graanuitvoer
naar Nederland, heeft het Minsterie van
builenlandsche zaken het vol gen id >e meege-
deeld:
Op het oiogenblik dat in de Verecnigde
Staten uiivoerverboden op graan werden
toegepast, lagen in Amerikaansche havens
©en veerlig beladen Nederlandsclie stoom-
schepen. De beer Hoover, regelaar van de
voeding in Amerika en tevens president van
de Commission for Relief in Belgium, deel-
de aian onzen gezant te Washington made,
dat de ladingen 7.0uden worden vrijgelaten,
op voorwaarde, dat 2/3 daarvan aan de
ReliefcommiSsie zou komen en 1/3 voor
Nederland beschikbaar zoude zijn. De re
geering was in beginsel bereid, in dit voor-
stel te treden, doch bij oveiieg met de
directie der Relief-commissie te Rotterdam
bleek, dat men 2/3 der ladingen voor Belgie
niet kon gebruiken. Deze commissie toch
is door de Duitsche overheid niet gemach-
tigd, veevoeder in Belgie in te voeren, en
bij onderzoek bleek de bevrachting van de
beladen schepen aldus te zijn verdeeld:
18,500 ton tarwe, 64,900 ton mais, 16,600
tan gerst, 42,100 ton haver, 52,400 ton lijn-
koeken. Van deze jirlikclen kon de Relief-
commissie slechts de 18,500 ton tarwe en
ongeveer 30.000 ton mais gebruiken.
Vasthoudende iaan lie! door den heer
Hoover aangegeven beginsel werd daarom
hel volgende tegen voorstel gedaan. De Re-
liefcommissie zou reclit hebben bp 2/3 van
de geheele beladen vrachlruimte van 135,000
ton, dus ongeveer pp 135,000 ton. Zij kon
gebruiken 18,500 ton tarwe en '30,000 ton
mais, totaal 48,500 ton. Het deficit van on-
veer 85,000 ton zou de Nederlandsclie re-
geering in scheepsruimte Jiescliikbaar stel-
len. Waiar voor Nederland dan ongeveer
145,000 ton zou overblijven, verklaarde de
regeering zich bereid, ook de tonnage voor
|de Relief commissie op 145,000 ton le brengen.
De American Export .Council, liet lichaam,
dat in de Verecnigde Staten over uitvoer
bescliikt, aanvaardde dit yoorstel niet, doch
besliste, dat de Reliefoommissie de beschik-
king zou krijgen over 185,000 ton tarwe en
40,000 ton mais, lerwijl voor Nederland zou
worden vrijgelaten 135,000 ton gerst en on
geveer 37,000 ton mais.
Ofschoon deze beslissing yorre van be-
vredigend was, moest zij ten slotle worden
aang'enomen als het ,uiterate dat verkregen
kon worden.
Aan den gezant te Washington werd vol-
macht gegeven, in pverleg met de inlvoop-
agenten der regeering de noodige voorzic-
ningen te treffen pm tot een verdeeling van
de vrijgelaten ladingen te gerahen. Daarbij
deden zicli moeilijkheden voor lerzakQ van
de goedkeuring van de ladingen voor de
Reliefcommissie. Door het lange liggen toch
in de in Amerika heerschende hitte waren
vele ladingen tot bodcrf overgegaan.
ik niet zoo heel bang."
„Gij bedoelt dat gij niet bang zijt voor
een Romein. Maar wie weet, of die op het
oogenblik niet reeds doOd is
„0, zeg dat niet," smeekte Mirjam, de
hand op haar hart drukkend. „Neen, of het
veilig is of niet, ik wil zien hoe dit gevecht
afloopt. Kijk, daar ginds is Caleb jawel,
Caleb, die zelf de Joden aanhitst. Wat
staat zijn gelaat woest; hij gelijkt een hyena
die in een val geraakt is. Neen, nu ga ik
zeker niet ga gij maar, en laat mij hier
blijven."
,,Daar gij te zwaar en te sterk voor mijn
oude armen zijt, om u naar beneden te dra-
gen, zult gij uw zin hebben," antwoordde
Nehushta kalm. „In ieder geval hebben wij
eten bij ons, en onze beschermengelen kun
nen ons evengoed bewaren bovenop een
toren, als in de donkere regenbakken bene
den. Wij zulien het dus maar afwachten."
De Romeinen, onder aanvoering van pre-
1 feet Marcus en andere officieren, kwamen
Deze onderhandelmgen werden door den
gezant met den heer Hoover tot een good
einde gebraclil en schriftelijk bevestigd. De
American Export Council even wel hechtte
aan de getroffen scliikking zijn gO'edkeuring
niet, op grond dat zij geen bindende kracht
had, omdat de heer Hoover haar zou heb
ben getroffen in zijn qualileit van president
der Commisson for Relief in Belgium en niet
in die van regelaar van de voeding.
Intusschen trackt de gezant nog wijzi-
ging te verkrijgen van de gevallen beslissing.
Raap- en Patentolie.
De Minister van Landbouw, Nijverheid
en Handel heeft bepaaid:
I. de aflevering van raap en patentolie
door oliefabrikanten e* oliehandelaren is
verbodeD, tensij met sebriftelijke toestem-
micg van den Minister van Landbouw,
Nijverheid en Handel. In geval van twijfel,
of iemand gerangsehikt moet worden onder
de oliefabrikanten en oliehandelaren, wordt
door den Minister voornoemd beslist.
II. Aanvragen voor het verleenen van
toestemming als sub I bedoeld, behooren
te worden gericht. tot de commissie van
advies in zake bet gebruik van eetbare
vettenvoor teebnische doeleinden, van Spejk-
straat 4, te 's-Gravenhage. (St.et.)
Erandspiritus.
De Minister van Financien, gelet op de
Kon. besluiten van 19 Mei 1916 (Stbl.
no. 189) en van 9 Augustus 1917 (Stbl.
562) en overwegende, dat ten gevolge van
den oorlogstoestand de toepassing van het
3de lid van art. 2 van het Kon. besluit
van 30 November 1908 (Stbl. no. 346),
alsook die van de resolutie van 19 April
1917, no. 71, bezwaar ondervindt, heeft met
ingang van 21 dezer;
a. genoemde resolutie ingetrokken
b. bepaaid, voor de vermenging van ge-
distilleerd tot brandspiritus, daaraan voor
iederen hectoliter zuiveren alcohol, dien
het gedistilleerd bij 15° C. be vat, zal wor
den toegevoegd een halven liter petroleum-
distillaat, benevens vijf centiliter eener
kleurstofoplossicg
c. den prg3 van vorenbedoeld mengmid-
del gesteld op dertig cent voor de hoeveel-
heid benoodigd voev Yc vermenging van
een hectoliter gedistilleerd ad 100 pCt.,
bljjvende die van den blanken houtgeest,
bedoeld in art. 15 van het Kon. besluit
van 30 November 1908 (Stbl. no. 346),
bepaaid op vijf en tachtig cent per liter.
(St.Ct.)
DE ALGEMEENE TOESTAND.
De val van Riga en van de vesting Duna-
munde, aan de monding van de Dwina, is
van militair standpunt schrijft het Hbl.
van zeer groot belang. Nu de bijzonderhe-
den bekend worden, blijkt, dat de toestand
zich daar aldus heeft gewijzigd. Op den 2en
September drongen de eerste troepen van
het achtste Duitsche leger bij Uexkull over
de Dwina, daarop volgde de concentrische
opmarsch van Mitau naar Riga, langs den
straatweg, en van Uexkull op den Oostelij-
ken oever der Dwina. De Russische weer-
stand ten Zuiden van Riga, aan den oever
Wenden-Walk naar Petersburg leidenden
straatweg werd verbroken, en zoodoende
kon de stad in het front en in den rug wor
den genaderd. De Russische troepen, die aan
de Jagelbeek weerstand wilden bieden, wer
den verslagen, en daardoor ontstond in het
Russische twaalfde leger een paniek, die ge~
deeltelijk het gevolg was van de stemming,
in het Russische leger heerschende en van
den onderlingen strijd tusschen Russen en
Letten.
In dit verband moet de aandacht worden
gevestigd op de gevolgen, die de krasse
houding van de voorloopige Russische re
geering tegen de Finnen aangenomen, op
de andere vreemde volken in dit dee! van
Rusland heeft. De Letten, wier hoofdstad
Riga is, zijn door de zonderlinge besluiten
van de voorloopige regeering jegens de vrij-
heidlievende wenschen der Finnen, volko-
uit hun versterkingen te voorschijn, opge-
wacht door de Joden, die uit den Tempel
versterking hadden gekregen, en tot wier
aanvoerders Caleb behoorde. De strijd ont-
brandde opnieuw. Het paard van Marcus
werd onder hem doodgestoken, zoodat hij
verder te voet moest vechten. Mirjam, die
slechts oogen had voor Caleb en voor Mar
cus, bemerkte, dat de eerste zich een weg
baande naar een punt, en dat punt was Mar
cus. Deze scheen het te weten; hij bewoog
zich althans in de richting naar Caleb.
Eindelijk waren zij vlak bij elkander, en be-
gonnen nu op elkaar in te slaan, het duurde
echter niet lang, of een Romeinsch ruiter
scheidde hen. En beide partijen zochten hun
linie weer op, en voerden hun gewonden
mede.
Zoo ging het soms met tusschenpoozen
van twee of drie uren, van 's morgens tot
's middags, en van 's middags tot zons-
ondergang. Het "*e gedeelte van den
dag hadden/p -zich tot de verde-
men uit hun gewone doen geraakt. Zij
zouden zich wellicht krachtig bij de Rus
sen hebben aangesloten, wanneer de Regee
ring te Petersburg zich in staat had getoond
den vrijheidszin der door de tsaristische re-
geeringen - sedert eeuwen onderdrukte, on-
derworpen volken te begrijpen en te waar-
deeren. Maar nauwelijks aan het bewirid
gekomen toonde Kerensky tegen dit streven
naar autonomic en federatie een zoodanig
gebrek aan inzicht, dat hij de Finnen tot
wanhoop drijft en tot verzet prikkelt.
Dit moest invloed hebben op de andere
volken in die streek, en zoo vernemen wij
dan, dat er onder de Letten en Balten een
soort van stil verzet ontstond tegen de Rus
sische heerschappij, dat aanleiding gaf tot
de meening: dat het er niet toe deed of Rus
land of Duitschland hun de zoo gewenschte
autonomic zou verleenen, dat in elk geval
de vredesconferentie over die quaestie zou
moeten beslissen, en dat het dus niet meer
de moeite waard was daarvoor te strijden,
en nog meer bloed te vergieten.
Hierin ligt klaarbiijkelijk de oorzaak van
den tusschen Letten en Russen uitgebroken
strijd, die bijdroeg tot den tflrugtocht van
het 12e Russische leger.
Hoe dit zij het Russische leger verliet
zijn stellingen, trok in wanorde terug en
bood zoo weinig tegenstand, dat de Duit-
schers in het gebied ten Oosten van Riga de
vluchtende Russen konden nazitten; en het
Russische iegerbericht zegt, dat de Russen,
na de Lijflandsche Aa te zijn overgegaan,
den terugtocht blijven voortzetten. Ook de
Russen, die ten Oosten van Riga waren op-
gesteld trokken terug op de linie Segewald-
Lemburg-Detz Sjoedrasd.
De bezetting van Riga door de Duitschers
geeft dezen het voordeel van die stad een
voorname etappe-plaats te kunnen maken,
zooais zij tot dusver ook voor de Russen is
geweest. Het verlies van Riga zal ook van
grooten invloed zijn op de Russische vloot-
basis bij Oesel. Reeds zijn de Duitsche oor-
logsschepen, gesteund door duikbooten, de
Golf van Riga binmengedrongen, na de
daar aangebrachte versperringen te hebben
opgeruimd, en hebben zij aan den strijd te
land deelgenomen.
Overigems is er op het Oostelijk front wei
nig belangrijks voorgevallen. Slechts in de
Roemeensche grensstreek wordt de strijd
krachtig voortgezet. De militaire medewer-
ker van het „Berliner Tageblatt" zet uit-
een, dat de Russische en Roemeensche troe
pen, bij het begin van Broesilof's mislukt
zomer-offensief, van den Zuidelijken Moldau
in Westelijke richting waren opgerukt om de
Karpathen-passen en de bergdalen van
Poetma, Soesita, Oltoez en Oez te bezetten.
Aanvankelijk behaalden zij hier eenig suc-
ces, doch de Duitsch-Oosterijksche troepen
gingen tot den aanval in grooten stijl over.
Zij lieten het centrum den strijd in de berg-
passen kalm voortzetten en rukten inmid-
dels uit het Noorden en Zuiden in omvatten-
de beweging op. De legers van v. Kovess
kwamen uit het Noorden, van Dornawatra
en den Drielandenhoek, die van Mackensen
uit het Zuiden van Foscani; het doel was de
troepen in de bergpassen en rivierdalen zoo
mogelijk te omsingelen en af te snijden. Die
poging is voor een goed deel gelukt. In
het centrum blevera de hevige aanvailen der
Russisch-Roemeensche troepen, voorname-
lijk bij Casinoeloei en in den Oitoez-pas
voortduren; maar uit het Noorden kwamen
de Oostenrijkers in het Oitoez- en Trotoes-
dal, bezetten Tergoe Cena en Grozesci, en
uit het Zuiden nadert Mackensen, die na de
Beneden-Soesita te hebben overschreden en
in de voornaamste plaatsen in het rivierdal
te hebben bezet, thans Westelijk van Soveja
de Russisch-Roemeensche troepen in de lin-
kerflank bedreigt en gedeeltelijk zelfs in den
rug ervan staat. Zoodat de positie van de
legers van Sjtsjerbatsjef en Averescoe lang-
zamerhand zeer gevaarlijk wordt, zoo zij
niet ten spoedigste achter de Sereth terug-
trekken.
In het dal van den Isonzo wordt om den
Mte. San Gabriele de strijd nog hardnekkig
voortgezet. Het bericht, van Engelsche zijde
ontvangen, dat de Italianen den berg, die
diging bepaaid, terwijl zij versterking van
buitenaf verwachtten, of misschien eerst
den uitslag vaa een tegenaanval op een
ander punt wilden zien.
Zoo bleef, werkelijk of schijnbaar, het
voordeel aan de zijde der Joden, die alle
verwoesfe huizen bezetten, en de open ruirn-
te met hun pijlen bestreken. En nu werd
Nehushta's vrees bewaarheid, want de
Joden, die de handen nu wat ruirner had
den, namen een houten balk, en rammeiden
den dichtgemetselden ingang van den toren
open.
„Kijk!" zeide Nehushta, naar omlaag wij-
zend.
„0, Nou!" riep Mirjam, „ik heb ver-
keerd gehandeld. Ik heb u in gevaar ge-
bracht. Wat moeten wij nu doen?"
„Stil blijven zitten, totdat zij ons komen
halen," zeide Nehushta grimmig, „en dan,
als zij ons den tijd ervoor laten, zoo goed
mogelijk alles verklaren."
De Joden kwamen echter niet, uit vrees
ten O. van Gorz ligt, hadden genomen, is
voorbarig gebieken. Het Italiaansche ieger
bericht zegt slechts, dat ten N.-O. van Gorz
de strijd wordt voortgezet; het Oostenrijk-
sche is uitvoeriger en bericht, dat de Mte.
San Gabriele in het middelpunt van detr
strijd staat. De Italianen bestormen telkens
weer den top van den berg, en herhaaldelijk
viel deze in hunne handen, maar steeds
slaagdeni de Oostenrijkers erin, dien in
stormaanvallen te herwinnen. Het is een
strijd die aan beide zijden met grooten moed
en taaie volharding wordt gevoerd, maar
die nog niet is geeindigd. Hoewel thans
ieder oogenblik kan verwacht worden, dat
de Oostenrijkers, als zij hunne nieuwe stel
lingen in het daarachter liggend Ternova.-
nergebergte hebben voltooid en betrokken,
den strijd om den Mte. San Gabriele wel
zulien opgeven.
VREDESPOG1NGEN.
Wilson heeft de deur voor verdere bespre-
kingen niet met een slag achter zich dicht-
geslagen, schrijft het Hbl. Hij heeft, naar de
New-York Sun verzekert, aan den Paus een
particulier schrijven gericht, als toevoegsef
aan zijn openlijk antwoord op de Pauselijke
voorstellen, waarin hij zich bereid ver
klaarde, om nadere voorstellen van Z. H.
in overweging te nemen.
En de Paus heeft, volgens verschillende
berichten, niet het voornemen, ditmaal weder
zijn optreden te doen verloopen in het zand,
De Secolo meldt, dat de Paus zijn pogin-
gen niet zal opgeven, ondanks het slechte
onthaal, dat zijn vredesvoorstel ontving.
Trouwens, wij zijn ervan overtuigd, dat de
vredesdenkbeelden voortdurend veld win-
nen, ook in de landen der Entente. In
Duitschland is het verlangen naar vrede, be-
halve dan in de kringen der Al-Duitschers,
zeer sterk. De besprekingen in de bijzon-
dere Rijksdagcommissie zulien spoedig wor
den hervat, wanneer de meeningen van de
Regeeringen der .bondgenooten zijn ontvan
gen.
En hoe die meeningen zulien uitvallen is
aan geen redelijken twijfel onderhevig. De
Keizer van Oostenrijk heeft in den laatsten
tijd zoo herhaaldelijk zijn vredelievendheid
getoond, dat de opvatting in Oostenrijksch-
Hongaarsche kringen als bekend mag wor
den verondersteld. Bij de ontvangst eener
deputatie van den Kroatischen Landdag
zeide Keizer Karl: dat iedereen wenschen
moest dat deze ontzettende oorlog zoo spoe
dig mogelijk zal eindigen, en dat hij per-
soonlijk zal doen wat hij kan, om een eer-
vollen vrede te doen ontstaan.
Ook de actie van Stockholm is niet
opgegeven. Wel is de conferentie uitgesteld,
omdat niemand weet, wanneer de gelegen-
heid zal geopend worden voor besprekingen,
waaraan ook de gedelegeerden uit -e)e geal-
lieerde landen kunnen deelnemen, maar
CamilLe Huysmans heeft opnieuw verzekerd,
dat naar zijn vaste overtuiging de arbeid
niet alleen zal worden voortgezet, maar re-
sultaten zal opleveren. Tegenover het pes-
simisme van de Vorwarts, die schrijft:
„Door de nieuwe verdaging zijn de vooruif-
zichten voor de tot standkoming der confe
rentie niet gunstiger geworden," zet Huys
mans zijn vaste overtuiging: „De regeerin
gen in alle landen zulien rekening moeten
houden met de macht der arbeidende klas-
se.;' En hij verklaart verder: De regeerin
gen, die de passen voor Stockholm weiger-
den, begingen een fout, en zij zien dat nu,
reeds in."
Maar in Engelsche arbeiderskringen is
hoewel zij het in beginsel eens zijn met de
meening van Huysmans, dat de arbeiders
gelegenheid moeten hebben hun stem bij de
vredesonderhandelingen te doen hooren,
de liefde voor Stockholm niet groot meer.
Het rapport, dat op het Congres te Black
pool werd aangenomen, zeide dat de confe
rentie te Stockholm voor het oogenblik
door de weigering der passen en door ge
brek aan eenstemmigheid tusschen de werk-
iiedengroepen geen succes kon hebben,,
maar dat er groote behoefte is aan nauwere-
aaneensluiting tusschen de arbeidersgroeperr
der geallieerde landen, opdat zij hun in
vloed kunnen doen gelden bij de vredeson
derhandelingen.
dat, als zij de trap opgingen, de Romeinen
hen zoudert volgen, zoodat zij gevangen
zouden zitten. Zij maakten slechts gebruik
van het ondergedeelte van den toren, als
een toeviucht voor de ergste gewonden, die
niet vervoerd konden worden.
Nu het vechten voor een poos had opge-
houden, hielden de soldaten aan beide kan-
ten zich bezig, met elkander scheldwoorden
en beleedigingen toe te schreeuwen, en el
kaar tot afzonderlijke gevechten uit te
dagen. Opeens stapte Caleb vooruit, en ver-
zocht, den Prefect Marcus te mogen spre-
ken, daar hij hem iets te zeggen had. Mar
cus stapte daarop naar buiten, ofschoon
verschillende officieren hem schenen te wil-
len terughouden.
„Ik kom," riep hij, en ging naar het mid
den van de markt, waar Caleb hem op-
wachtte.
(Wordt vervolgd.)
TER KEI/iEVSCnE COERAST.
54) *|«W> n
