E
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 6515.
Donderdag 5 April 1917.
57e faarpang.
Levensmiddelenbureau
M1EJ4
De Oorlog.
ABONNEMENT:
ADVERTENTIfiN
AfdeeHng ZEEP.
Bekendmaking.
Telefoon 25.
Dit Blad verschynt Maandag^, Woensdag^ en Vrydagavond, uitgezrmderd op Feestdagen, by de Firma P. J. VAN DE 8ANDE te Ter Neuzen.
Wegens het
Paaschfeest zal
a.s. Maandag geen nummer
van dit blad verschijnen.
Uitbetaiing MiIifievergoedingesi
1 EDIll.aXOK.~
8IN1NENLANP.
L
en
fkila
<1©
w
le
m
o
Per 3 maanden binnen de stad 1.Franco per post voor Nederland 1.10.
@i$ vooruitbetalingvoor Belgie /1.40, voor Ned.-Indie en Amerika /1.65,
overig Buitenland /2.
Men abonneert zich bij de Uitgeefster, of buiten Ter Neuzen ook bij alle
Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievenbushouders.
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer 0.1 Qt
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de
prijs slechts tweemaal berekend.
Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief.
Inzending van advertentien voor 1 UUP op den dag der uitgave.
Burgemeester ea Wethouders
§P$1S van TER NEUZEN rnaken be-
kend, dat volgens ingekomen opgaven
■ommige personen in het bezit zijn van
een dubbel stel broodkaarten inplaats van
1 stel.
Degenen, die meer kaarten ontvingen,
dan waarop zij recht hadden, worden ver-
aocht, deze aisnog binnen 24 uur na
iagteekening dezes in te leveren ten kantore
van het Levenstniddelenbedrijf.
Het niet nakomen hunner verplichtingen
is sirafbaar volgens de bepalingen der
Distribui ewet 1916.
Tet Neuzen, 4 April 1917.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. HUIZ1NG V, Burgemeester.
L. WABEKE, Secretaris.
TES WEUZEU.
De Kieinhandelaars worden opmerkzaam
gemaakt, dat zij telkens voor den lOen
van iedere vnaand opgaaf doen van
«le Zeep welke zij wenschen te betrekken,
(Art. 8 Zeepreglement), met vermelding
van den naam van den Grossier.
Ter Neuzen, 4 April 1917.
LEVENSMIDDELEN BUREAU.
Burgemeester en Wethouders van HOEK
wiaken bekend, dat ouders of voogden, die
hunne kinderen of pupillen op 1 Mei a. s.
op de openbare lagere school wenschen te
zien toegelaten, hiervan v66r of op
30 dezer bij het hoofd der school aan-
gifte behooren te doen.
Hoek, 3 April 1917.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
A. WOLFERT, Burgemeester.
J. M. DREGMANS, Secretaris.
DOOR
H. RIDER HAGGARD.
8)
Zij bracht den dolk te voorschijn, wreef
hem af met stof uit een der schietgaten, en
poetste hem weer op met een stuk huid.
Opeens vernam ha>ar scherp oor een ge-
luid.
„Houd u doodstil," fluisterde zij, bracht
haar oor aan een barst in den cementvloer
en. luisterde.
Beneden waren drie soldaten aan het zee-
ken naar haar en haar meesteres.
,.De oude man verzekerde, dat hij een
Lybiesche vrouw zag, die een dame door
deze straat droeg," zeide een hunner, „en
er was maar een bruine bij den troep. Als
zij hier niet zijn, dan weet ik niet, waar zij
kunnen wezen."
„Wel," bromde een der anderen, „hier
is niemand te zien, wij kunnen gerust heen-
gaan. Er zullen genoeg pretjes zijn, die ik
niet graag zou willen rnissen."
„Was het niet die donkere vrouw, die
onzen vriend Rufus in het theater dood-
stak?" vroeg de derde.
„Dal zegt men; maar daar hij heelemaal
platgetrapt was, en hij aan stukken en brok-
ken werd opgenomen, is dit moeilijk na te
gaan. Maar in ieder geval will en zijn karno-
raden graag de vrouw hebben en als zij haar
krijgen, en haar meesteres erbij, zou ik lieifet
Kamerverkiezing Amsterdam IV.
Bij de Dinsdag gehouden stemming ter
verkiezing van een lid van de Tweede Ea
rner in het district Amsterdam IV (vaca-
ture wijlen prof. Mr. G. A. v. Hamel) is
gekozen prof. Mr. J. A. v. Hamel (U. L.)
met 1343 stemmen.
De heer Jos. Loopuit (S. D. A. P.) ver-
kreeg 924, en de heer D. Wijnkoop (S. D.
P.) 74 stemmen.
Ministerieele crisis op til?
Onder dit opschrift vermeldt *De Tijd"
het volgende
//Zijn wij wel ingelicht, dan zullen wij
spoedig een ministerieele crisis beleven.
r/Die komt trouwens niet zoo geheel
onverwacht.
»Toen de heer Treub het Kabinet weer
binnenstapte, wist de Minister van Laud-
bouw, dat zijn tijd gekomen was.
ffDe heer Postbuma heett blijkbaar eerst
den loop van zaken eens willen afwacbten
en het jongsle le*'ensmiddelen-debat in de
Tweede Kam.r heeft hem in de meening
kunnen b niren, dat de Kamer zijn heen-
gaan ni wenschte.
M orer komt binnenkort wat anders.
z/Overwogen wordt een zeer sterk door-
gevoerde concentratie op het gebied van
levensmiddelen-voorzieDing, waarbij men
desnoods niet zal terugschrikken voor ont-
eigening op groote schaal.
»Eerlang heeft te Utrecht een vergade-
ring piaats van landbouw-deskundigen, waar
de zaak ter sprake gebracht wordt.
,/Men spreekt reeds van een voorstel, om
alle granen en voedergewassen te onteigenen
en op te vorderen
^Minister Posthuma is echter vierkant
tegen dit voorstel gestemd. Blijft hij on-
willig. dan ligt een motie reeds zoo goed
als klaar en krijgt hij het verzoek om
heen te gaan.
i,Als een dergelijke motie wordt aange-
nomen.
»Want het Parlement is al eenigszins
gewaarschuwd voor de staats-socialistische
neigirigen van den heer Treub."
De Hollandsche tankboot „Hestia" getor-
pedeerd. Dertien slachtoffers.
De directie van de Nederiandsch-Indi-
sche Tank Stoomboot-Maatschappij, doch-
ter-maatschappij van de Bataafsche Petro
leum Maatschappij, deelt ons het torpe-
deeren van het motor-tankschip „Hestia'
mede.
Volgens rapport van den kapitein ver-
trok de „Hestia" j.l. Vrijdag, omtrent 9
uur 's avonds van Rotterdam, en was om
11 uur 15 buitengaats. Omstreeks 4 uur
's nachts werd plotseiing een kanonschot
gelost van een Duitsche duikboot, waar-
van het projectiel nabij de kommandobrug
sprong. De daardoor verwekte luchtdruk
was zoo groot, dat de kapitein en de met
hem op de brug staande stuurman beiden
tegen den grond werden geworpen. De ka
pitein gaf onmiddellijk het sein naar de
machinekamer om te stoppen. Toen even-
met in haar plaats willen zijn. Zij mogen
haar afmaken op welke manier zij maar
willen."
„Zouden wij maar niet heengaan?" vroeg
de eerste soldaat, die blijkbaar een af&praak
had.
„Wacht even!" riep de tweede, „daar is
een trap, laat ons even boven kijken."
„N,iet noodig," meende de ander. ,,Die
oude dief Amram, de graanhandelaar, heeft
hier een pakhuis, en bet is niets voor hem,
om de deur open te laten. Maar ga maar
even kijken."
Er kwam iemand de trap op, die traehtte
de deur te openen. Rachel sloot de oogen
en bad; met haar dolk in de hand krioop
Nehushta naar den drempel en liield deri
stok vast, dien zij tusschen deur en drempel
had gcsloken. En dat was maar goed ook,
want nu gaf dte soldaat, zulk een harden
bons tegen de deur, dat het hout best op
den cementvloer had kunnen uitglijden. Nu
meende iiij da't de deur werkelijk gesloten
was en ging de trap weer af.
Met een zucht van verlichting bracht Ne
hushta haar oor weer aan de splee'.
„De deur is stevig gesloten," berichtte
de man, „maar wij zouden bij Amram den
sleutel kunnen vragen en eens even kijken."
„Man," zeide de ander, ,,ik gleloof dat
gij verliefd zijt op die zwarte juffer; of is
uw keus soms op haar meesteres gevallcn?
Ik zal u bij de cohorte aanbevelen voor den
post van Christenjager. Wij zullen nu nog
even in het hoekhuis kijken, en als zij daar
niet zijn, ga ik naar het paleis om te vragen
hoe het staat met de maagpijn van den
wel met vuren werd voortgegaan, en meer-
dere projectieien over het schip heenscheer-
den, gaf de kapitein order de beide sloepen
te strpken. In de bakboordsloep begaven
zich, behalve de kapitein van 't Hoen zelf,
7 Europeanen en 5 Chineezen, dus het ge
heel 12 man. In de stuurboordsloep namen
plaats de le stuurman K. F. Lefevre met
5 andere Europeanen en eenige Chineezen.
Toen de sloepen gestreken werden, hield
het vuren op, maar onmiddellijk daarna
werd, toen de sloepeu juist te water waren,
het schip ac'nteruit, van stuurboordzijdege-
torpedeerd. Deze torpedo trof zoowel het
schip als de laogszijde liggende stuurboord
sloep. Tengevolge van de ontploffing van
de torpedo werd deze sloep met de inzit-
tenden opgeheven, gedeelteljjk verbrijzeld
en omgekanteld, zoodat alle inzittenden te
water geraakten.
Tegelijkertijd begon het achterschip snel
te zinken en stond het schip spoedig met
het voorschip boven water, als 't ware na-
genoeg rechtstandig. Teneinde het schip
tot zinken te breugen, werd het granaat-
vuur door de duikboot weder hervat, en
moest de sloep van bakboord, die nog on-
kundig was van het lot, dat de stuurboord
sloep getroffen had, zich eenigszins van
het schip verwijderen. Toen het inmiddels
licht geworden was en het vuren had opge-
houden naderde de bakboordsloep weder
meer de plaats des onheils en outdekte
in de onmiddelljjke nabijheid van de duik
boot de om grkantelde stuurboordsloep
waaraan een Chinees zich had vastge-
klemd. Hoewet d; duikboot zich in de
onmiddellijke nabijheid van dezen man
bevond, had men geen vinger uitgestoken
om hem nit zpn benarde positie te redden.
De sloep met geredden bleef nog eenigen
tijd rondroeien om Daar anderen te zoe-
ken, maar er was niets meer te zien, ook
niet op de ronddrijvende reddiDgvlotten.
len tot de duikboot gericht verzoek om
de ov«rgebleven sloep een eiadweegs naar
de Hollandsche kust te sleepeu, werd op
zeer onwelwillende wijze geweigerd. Roei-
end en nu en dan zeilend, moest men dus
verder zieh zelf helpen tot het gelukte
Zaterdagmiddag om half 4 in de nabijheid
te komen van den logger ,/IJmuiden 210",
schipper D. Verbaan, aan boord van wel-
ken logger de schipbreukelingen op de
meest lofwaardige wijze werden verzorgd.
Gered zijn kapitein van 't Hoen, H. J.
Roorda, A. W. Dienlefit, C. Heidweiler,
F. Schaafsma, J. Weber, B. Boogaard, A.
Antonijsen en 5 Chineezen.
Omgekomen zijn K. F Lefevre, P. J.
Waard, K. F. W. Minderhoud, J. J. Cupi-
do, J. J. van Rees, H. G. Karstens en 7
Chineezen.
De „Hestia" was in ballast op weg naar
Engeland en werd gebruikt om benzine aan
te voeren van Engeland naar Nederland.
Het schip mat 958 ton bruto.
Knoeierijen met regeeringsartikelen.
Ten gemeentehuize te Wamel hebben'
ernstige knoeierijen met regeeringsartike
len plaats gehad. Een streng onderzoek is
nieuwen God, en of hij ons (nu misscliien ons
achterslallig Irak lenient laat uitbelalen. Zoo
niet, dan zeg ik ronduit, dat ik inijzelf wel
zal weten te lielpen, evenals al mijn kame-
raden, want zij zijn woedend omdat de
speten niet doorgaan."
„Hel zou veel beter zijn, als wij dien
sleutel bij Amram gingen Fallen en een kijkje
namen naarboven", meende de tweede sol
daat.
„Ga voor mijn part naar Amram, of naar
Pluto, en vraag om den sleutel van ddn
Iiadies!" was het driflige antwoord. „Hij
woont aan het andere eind van de stad."
„Iik ben niet zoozeer op di(e wandeling
gesteld", zeide de nauwgezette soldaat, „maai*
daar wij die ontvluchte Christenen moeten
opzoeken, komt het mij, met uw welnemen,
veel beter voor, dat wij den sleutel bij Am
ram gaan halen. en even in het vertrek
daarboven kijken."
Nu kon de ander zich niet meer bedwin-
gen, en hij vertrok vloekend tegen de Chris
tenen, Amram en zijn sleutel, zijn kame-
raden en zelfs tegen koning Agrippa.
Nehushta. richtte zich fweer op.
„God zij gedankt! Zij zijn wteg", zeide zij.
„Maar, Nou, zouden zij niet terugkonren?
O! daar ben ik zoo bang voor!"
„Ik denk htet niet. Die slimme rot heeft
de anderen boos gemaakt, en ik. denk dat
hij wel wat anders te den zal krijgen, dan
bij Amram een sleutel te vragen. Maar wij
loopen altijd gevaar, dat Amram zelf naar
zijn pakhuis komt, want bij die feesten wieet
hij zeker dat hij koren aan de bakkers zal
verkoopen."
door de justitie ingesteld, waarbij aan het
licht moet zijn gekomen, dat de staten met
opgaven omtrent de levering van Regee-
ringsvarkens vervalscht waren. Als ver-
dacht van valschheid in geschrifte en op-
lichting zal dientengevolge de gemeente-
secretaris W. E. v. O zich binnenkort voor
de rechtbank van Tiel hebben te verant-
woorden.
Het havergebrek.
Aan de legerpaarden zal met ingang van
1 April a.s. het ration haver met 1 K.G.
worden verminderd en het ration hooi met
i K.G. worden verhoogd.
Distributieregeling van huiden en leder.
De Minister van Landbouw, Nijverheid
en Handel heeft de volgende circulaire aan
de gemeentebesturen gezonden:
Ik heb de e^r u hierbij te doen toeko-
men afdruk van een distributieregeling
voor huiden en leder, waafVan de datum
van inwerkingtreding zal worden vastge-
steld, zoodra de nog vereischte voorberei-
dende werkzaamheden zullen zijn afgeloo-
pen. Laatstbedoelde datum zal te zijner
tijd te uwer kennis worden gebracht.
Ik zal het op prijs stellen, indien intus-
schen reeds van uwentwege wordt over-
wogen, in hoeverre uitvoeringsvoorschrif-
ten voor uw gemeente noodig zijn en met
het oog op art. 4 en 5 en met het oog op
art. 11 en volgende; ik meen aanvankelijk,
dat, voor zoover zoodanige voorschriften
u noodig zullen voorkomen, deze een zui-
ver administratief karakter zullen dragen
en als zoodanig niet aan mijn goedkeuring
ingevolge art. 8, 4e lid der Distributiewet
1916, behoeven te worden onderworpen.
Ten einde de hoeveelheid reparatieleder
te bepalen, welke door mij ingevolge art.
11, 2e lid, ter beschikking zal kunnen wor
den gesteld, is het voor mij noodzakelijk
te beschikken over gegevens omtrent de
totale hoeveelheid reparatieleder, welke per
jaar in iedere gemeente wordt verwerkt.
Ik heb mitsdien de eer u te verzoeken,
die totale hoeveelheid, zoo nauwkeurig mo-
gelijk berekend, aan het Rijksdistributie-
kantoor voor huiden en leder, hetwelk
tot -nadere aankondiging zal zijn gevestigd
Kneuterdijk 8 te 's Gravenhage te doen
toekomen, zulks in elk geval voor 30 April.
Door de inzending van zoodanige opga-
ve, zal, indien zij aan de eischen van nauw-
keurigheid zal blijken te voldoen, welke
daaraan mogen worden gesteld, uw ge
meente geacht worden een verzoek, als be-
doeld in het lste lid van art. 11, te heb
ben gedaan. Gemeentebesturen, welke 30
April een opgave niet hebben gedaan, zul
len geacht worden te wenschen niet voor
de verstrekking van reparatieleder, over-
eenkomstig de distributieregeling in aan-
merking te komen.
DE VEREENIGDE STATEN EN DUITSCH-
LAND IN OORLOG.
Wilson heeft Dinsdagavond aan het Con-
gres gevraagd, te verklaren, dat tusschen
Nanwelijks had zij dit gezegd, of een sleu
tel werd in lijet slot gestoken, er werd hard
tegen die deur geduwd, en het stuk hout
gleed weg en vieS. De schamieren knars ten,
en Amram zelf kwam hitmen, deed de deur
achter zich dich't, draaide het slot om, en
liet den sleutel erin zitten.
Amram was een Phenicier van mid'dcl-
baren leeftijd. met een sluw gexicht. Hij
was een goed koopinari en handelde, he-
halve in graari, in nog verschillende andere
dingen. Hij. droeg een kleed en muts van
een s Lille kleur en was naar alle waarschijn-
lijkheid ongewapend.
Het eersl ging hij naar een tafeltje, waar-
o.nder een kistje sLond met zijn schrijfgereed-
schap, waarop hij de hoeveelheid koren aan-
teekende die hij kocht en verkocht. Opeens
stond hij tegenover Nehushta, die zich dacLe-
lijk tusschen hem en die dejur plaatsle.
„Wie zijt gij, in naam van Moloch?"
vroeg hij verbaasdr
Tegelijk ontdekte hij Rachel, die op een
hoop zakken zat.
„En gij?' vervolgdfc hij. „Zijt gij gees-
ten, dieven', vrouwen, die een naclitverblijf
zoeken, of misscliien wel de twee Christe
nen, die de soldaten in dat huis daarginds
hopen te vinden?"
..Die twee Christenen zijn wij," zeide Ra
chel wanhopig. „Wij zijn gevlucht uit het
amphitheater, en hebben hier een schuil-
plaats gevonden; zij hadden ons bijna ont-
dekt
„Dat komt ervan," zeide Amram plech-
tig, „als men zijn pakhuis niet sluit. Het
was mijn schuld niet. Een van mijn leerlin-
de Vereenigde Staten en Duitschland een
oorlogtoestand bestaat.
Verder verklaarde Wilson, dat de oorlog
tegen Duitschland een krachtdadige sa-
menwerking met de regeeringen, die thans
met Duitschland in oorlog zijn, mede zal
brengen.
Deze samenwerking zal ook het verlee-
nen van groote credieten omvatten.
Wilson vroeg 500,000 man door middel
van algemeenen dienstplicht te lichten.
Hij zette duidelijk uiteen, dat de Ver
eenigde Staten niet tegen Oostenrijk en dfe
andere bondgenooten van Duitschland zou
den optreden.
Wilson zeide in zijn Boodschap: Ik heb
het Congres in buitengewone zitting bijeen-
geroepen, omdat er onverwijld een ernstige
keuze van politiek moet worden gedaan,
waaromtrent ik noch het recht, noch de
grondwettelijke bevoegdheid had, zelf de
verantwoordelijkheid te nemen.
Den 3den Februari 1.1. heb ik de verras-
sende aankondiging van de Duitsche regee-
ring te uwer kennis gebracht, dat zij va*
plan was, om, te beginnen met 7 Februari
alle beperkingen van wet en menschelijk-
heid op zijde te schuiven, en hare duik-
booten op te dragen alle schepen in dep
grond te boren, die mochten trachten, de
vijandelijke havens te naderen.
Dat scheen reeds vroeger het doel van
den duikbootoorlog der Duitschers te zijn
geweest, maar sinds April 1916 had de
Duitsche regeering haar duikbootcomman-
danten een weinig ingetoomd, in overeen-
stemming met de belofte, die zij ons had
gegeven.
De nieuwe Duitsche politiek bestond in
het laten varen van iedere beperking. Sche
pen van allerlei soort werden zonder gewe-
tenswroeging in den grond geboord, zonder
waarschuwing, zonder te denken aan het
redden van de opvarenden.
Zoowel schepen van bevriende neu-
tralen, als die van oorlogvoerenden, zelfs
hospitaalschepen met een vrijgeleide van
de Duitsche regeering werden met dezelfde
onmeedoogendheid en beginselloosheid iu
den grond geboord. Het Internationale recht
had zich op heel moeilijke wijze en met erg
magere resultaten ontwikkeld. De Duitsche
regeering heeft dit kleine beetje recht te-
niet gedaan, onder het excuus dat zij han
delde uit vergeldingsnoodzaak en omdat zij
niet over andere wapenen voor den zee-
oorlog beschi'kt, dan die welke niet kunnen
worden gebruikt zooals Duitschland ze
gebruikt -zonder minachting van alle
menschelijke gemoedsbezwaren, op welke
alle internationaal verkeer op aarde berust.
Ik denk nu niet aan stoffelijke verliezen,
al zijn die ook nog zoo ernstig, maar enkel
aan de algemeene vernietiging van levens
van niet combattanten: mannen, vrouwen
en kinderen. De huidige oorlog van de
Duitschers tegen den handel is een oorlog
tegen de menschheid, tegen alle naties. Elke
natie moet voor zichzelf beslissen, hoe zij
die uitdaging moet keeren. Onze keus moet
worden gedaan met een gematigdheid, wel
ke passend is voor ons karakter en onze
motieven. Als natie moeten wij ons vrijhou-
gen heeft die deur opengelalen, en ik zal
hem ervoor bestraffen. Dat moest ik maar
dadelijk gaan doen."
Hij diced een slap naar de deur.
„Dat znlt gij niet doen," viel Nehushta in.
„En hoe wilt gij mij dat beletten?"
„Door u een dplk in het hart te stooten,
zooals ik een paar uur geleden met den
afvalligen Rufus deed! O! ik zie dat gij het
geval reeds vernomen hebt."
Amram dacht even na.
„En als ik nu ook een mes bij mij heb?"
zeide hij.
„Haal het dan te voorschijn," zeide Nie-
husta; „dan zullen wij zien, wie het wint,
de man of de vrouw. Koopman, uw wapen
is de pen, tegen mij hebt gij niet veel kans,
ik l>en een Arabische vrouw uit Lybie, dat
weel gij."
„Ja, dat wieet ik," antwoordde Amram;
„gij, woestijnbewoners, zij't zoo moedig en
sterk. En zooals gij misschien reeds vermoed
hebt, ik ben ongewapend. Wat is dus uw
voorstel
„Ik stel voor, dat gij ons veilig uit Cesa-
rea brengt, of als gij dat liever wilt, zullen
wij alle drie hier in dit pakhuis sterven.
Want, bij elken God, dien gij aanbidt, Phe
nicier, eer iemand mijn meesteres of mij
aanraakt, doorsteek ik u met mijn dolk. Ik
voel niets voor uw landgenooten, die mij,
een koningsdiochter, als slavin verkochten,
en ik zal met genoegen mijn rekening met
een hunner vereffenen. Begrijpt gij mij?"
(Wordt vervolgd.)
n>
i
3
oj
h
TER NEUZENSCHE COURANT
De Burgemeester van TER NEUZEN brengt ter
kmmis van belanghebbenden
-1». dat de uitbetaling over den termijn 26 Maart
5 April 1917 niet zal plaats hebben op
Vrijdag 6 April doch op Zaterdag 7
April 1917.
2». dat de uitbetalingen voortaan alleen zullen
plaats hebben op de daarvoor gestelde termijnen
van des voormiddags 9 tot 10£ uur op het
Gemeentehuis.
Ter Secretarie zullen geen betalingen
meer geschieden.
3Betalingen aan huis zullen slechts bij uit-
zondering plaats hebben in geval van
ziekte.
Ter Neuzen, 29 Maart 1917.
De Burgemeester voornoemd,
J. HUIZINGA.
