r
Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
No. 6501.
Zaterda.8 3 Maart 1917.
57e Jaargang.
T"W£jHIX3H1 iJXj.A. O
BISSfcNLAH U.~
TWEEDE KAMER.
ik't SO millioen-onlwerp.
Dins dag werd voortgegaan met de behan-
deling vara het wetsontwerp iot verleening
vaai eem krediet van 80 millioen voor de
leveusmiddeleravoorzieniiig.
De heer de Jong "(u. 1.) verdedigl volgens
de H;. Crt. het systeem der DistributieweL,
aiits niet tot uitbreiding van het aantal ar-
tikeien dat tegen lagen prijs verkoeht wordt,
overgegaan wordt era de rantsomaering in
ruimer mate toegepast wordt. Het stellen
van een welstandgrens is niet gewenscht,
even mini 'I vervangen van l thans, geldend
systeem door een ruimer uitkeering d?r
steuncomite s. Wat sommige artikelera be-
treft zou spreker zefs wel tot een matige
varhooging der maxim um-prijzqp willen over-
gaan. In het algemeen wii hij het bestaan-
de stelsel als noodmaatregel aaravaarden,
omdut er geen beLer systeem te vinden is.
De beer de Wyckerslooth de Weerde-
steyn (r. k.) sluit zich, tegenover hen die
kritiek op Minister Posthuma uitoefenen,
bij 't belong van den beer de Jong aan.
Echter waarschuwt hij er tegen de staats-
hemociing te ver door te drijven. Spreker
is overtuigd, dat geen ander Minister het
wrerk van den tegenwoordige zou hebben
kunnen verbeteren en wijst op de onrecht-
matige kritiek op den beer Posthuma. Alle'
tekortkomingen worden, hoe onrechtvaar-
dig ook, aan hem gewetan, om inaar niet
'te spreken van den 1 aster waaraan den Mi
nister bloot staat.
Spreker wenscht periodieke herziening
der Distributiewet, daar er nog vele ge-
breken aan' Idevcn en waarschuwt tegen
beschikbaarstelling vara levensmiddelen om
niet, daar anders in normale tij'den' dc be-
volking om Staatssteura zal blijven vragen.
Hij vraagt waarom de Minister niet meer
export toelaat, waar zulks de Regeering meer
winst ople verde en dit aan dc bevolking ten
goede kwam.
Uitvoerig verdedigl spreker de gestelde
minimum-prijzen voor landbouwgewassen,
die met te hoog zijra, ook op de uitga!vera
▼an de Distributiewet kara erhter worden
bezuinigd. Spreker verklaart zich tegen t
a-t-etUill van «en w.elsiandsgiwiiL Uiioi- alia,
klassen der bevolking voldoende ge\oed moe-
ten worden.
De medewerking der gemeentebesturen
dienl beter verzekerd te worden. De Dis
tributiewet moet meer ruimte. laten voor
oentralisalie. De Minister moet de rantsoe-
neerirag en de prijzen bepalen, daardooi*
worden coraflikten met de gemeentebestu
ren, zGoals b.v. met Amsterdam, voorko-
men.
De heer Patijn (u. 1.) corastateert dat deze
wet voor de breede kringera der bevolking
een zegen is.
Ze breragt wel buiterasporig hooge uit-
gavien met zich. Spreker is evenwel van
meaning dat naast de uilgaven voor de de-
ltensie, ook die voor het voedsel noodeake-
lijk zijn. Tegen verspilling en onnoodige uit-
gaven moet gewaakt wordera. Dit betreft nu
z.i. de zwakke zijde der wet. Aan eem be-
laragrijk deel toch'wordt op deze wijze steura
vers trek t. die het niet noodig hebber.
Spreker erkent evenwel dat de groote mas-
aa steim noodig heeft. Eigenaardig is daar-
legenover dat de winkeliers in Den Haag
in 1916 een record-jaar hebben gemaakt.
He! voornaamste probleem is titans de
Schaarschte. De remedie daartegen is de
duurte. De Distributiewet snijdt echter dat
middel af. Het volk moet meer bijgebracht
worden dat het zich beeft ini te perken in
zijn behoeftera. Maar tegenover dil alios
staat dat niemarad in de praktijk een betere
oplossing heeft weten te vinden, ook spreker
niet, die er maar gezotcht heeft.
Wij moeten dus de wet in haar hoofd-
strekking handbaven en spreker zal daar-
om voor het ontwerp stemmera.
De gem een ten zullen ziclt te houden heb
ben- aan de maximumprijzen door de Re
geering gesteld.
De heer van de Tempel (soc.-dem.),
^reekt over de kolenranitsoemeering voor
de Industrie. De gevolgen zijn voor de ar-
beiders belangrijk geweest.
Spreker is den Minister dankbaar dat deze
heeft aangedrongen op inkrimping van den
arbeidstijd ont daardoor onlslag te voor-
komen. Maar welken waarborg is er clat
dit zal geschieden?
De vakvereenigiugen moeten hierin gekend
worden.
Het verhobgen van den aardappelprijs met
1 cent is beslist af te keurera. De nood onder
de bevolking is hoog gestegem, vooral in
de grootsle plaatsen.
Spreker verdedigl de bonding vara iiet
\msterdamsche gemeenlebestuur era ver-
klaart, dat alle gemeenten den maximum-
prijs der aardappelen op o'/s cent moeten
houden. De Minister moet den maximum-
prijs weer op 5V2 cent brengen.
Spreker betoogt, dat men in geen geval
lot prijsverhooging in t algemeen magover-
gaan, eerder to I redueeering. Met geringe
voorradun mag hierbij geen rekening kvorden
gehouden.
Als er beperking moet komera, dan moet
men zich niet wend en tot hen die toch
reeds hiui lrnik niet vol krijgen, maar tot
de wel^estelden, lot hen, die het breed
kunnen laten hangen.
De iieer FRUYTIER verklaarde niet voor-
nemens te zijn om raog veel toe te voegen
aan hetgeera zoo huitengewoon goed is ge-
zegd door verschillende ledera over de distri-
butie van levensmiddelen. Hij is alLeen van
oordeel. dal men wel veel aaiunerldngpn
kan niakera en er wel heel wat ver kan
zeggen, maar dal het moeilijk, alllians op
het oogenblik, zal gaan, om formoele voor-
stellen ler verbetering aan te geven, omdat
de distribulie nog zoo kort werkt.
Hij acid zich verplicht, om een paar op-
merldngen, die in het Yoorloopig Verslag
zijn gemaakt era in de Memorie van Ant-
woord door den Minister zijn beantwoord,
recht te zetlen.
Wat toch is het geval?
In het Yoorloopig Verslag over lioofdstuk
X wordt geklaagd over de distributie van.
vet en margarine in Zeeuwsch-Ylaanderen.
Men vindt dat op bladlzl 5 van het Yoor
loopig Verslag. Daarop is door den Minister
„Dc distributie van vet era margarine
in Zeeuwsch-Vlaanderen moest wel aan
bepaalde regelen gebonden worden met
het oog op de mogelijkheid van stnok-
kelarij. Van die regelen kan dan ook
niet afgewekera worden. Uil een inge-
sleld onderzoek is trouweus gebleken,
dat Zeeuwsch-Vlaanderen ook met in-
neming van die regelen. eer te veel dan
te weinig vet en margarine krijgl.
Wanneer dal niet was'gezegd, zou hij er
thans niet meer over spreken. 'Hij wil or
echter oj> wijzen, vdat de opmerking, die
voorkomt in het Yoorloopig Vei-slag, wel
degelijk waar is. Men moet de geschriften
beoordeelcn naar hun dalum.
Wat is nu het geval? Het onderzoek der
begrooting heeft plaats gehad in begin Octo
ber, en de Memorie vara Antwoord is inge-
zondera bij een brief van den Minister van
15 December, d i. ongeveer Ufa maand later.
Wat gaf nu aanleiding lot dc opmerking
in het Yoorloopig Verslag?
Dc winkeliers., era ook dc ingezetenen J n
Zeeuwsch-Vlaanderen, klaagden, dat zij "de
noodige margarine en vet niet kondera
krijgen.
Spreker ontviug van die menscheri zelf
bericht, dal zij absoluut lict hoog noodige
vet voor hun brood mis.teni. Hij heeft na-
tuurlijk nadere informaties daaromtrent in-
gewonnen, en werkelijk er bestond groot ge-
brek aan vet. Hoe kwam dit? Er bleek
bij het dislributiebureau een systeem aange-
nomera te zijn, bekend als het bevriezings-
systeem, d. w. z. dat de grossiers en winke
liers sleclits reclit hadden op de hoeveel-
heid margarine en vet, maar ook op niet
i ETJILL E
01.
meer, dat zij in 1914 ontvingen, er werd
echter geen rekening gehouden met het groot
aantal vLuchtelingen dai langs de grens ver-
loefde en met dc smokkelarij,
Hoezeer liij die smokkelarij ook afkeurt,
het vail niet te ontkenraen, dat zij plaats
vindt. Tot versellooniiig van de ingezetenen
van Zeeuwsch-Vlaanderen wil hij echter zeg
gen, dat die handel 'naar voor een klein
deel door de inwoners aldaar wordt uitge-
oefend. Wie de smoJ.kelaars zijra, laat hij
buiten bespreking.
Het vet en de margarine nu wordt aan
de winkeliers doodeenvoudig geweigerd. Hij
lieeft hier voor zich c coupon van een
briefje, waarop de aanvraag is geschied, era
daar staat niets anders op dan: „niet toe-
gestaan", „omzet bereikt"; wat dus zeggen
wil, dat de amzet van 1914 is bereikt en
dus niets meer mag worden gelcverd.
De grossiers, wien dit antwoord verwon-
derde, schreef daarover o. a.
„Tct onze vcavo-ndering en tot onzen spijt
tevens komt uw aanvraag weer geweigerd
terug; wij hegrijpen er niets van, wij heb
ben er raooit last mec geliad!
Iliermede hedacldc hij voor anderc sire-
ken wellicht. Nu vraag ik, gesteld, dat er
ler voorkoming van de smokkelarij geen vet
meer geleverd wordt, gaat het dan aan, de
bona fide gebruikers tei- plaatse gebrek le
laten lijklen, en de arbciders op droog brood
te laten werkem? Men kan aannemen, dat
een gedeelte van de margarine en het vet
gesihokkeld wordt, maar in Zeeuwsch-Vlaan
deren is het door zijra egenaardige ligging
niet mogelijk om dat gesmokkeld vet vara
een anderen kant aan te vullen. Wat er dus
gesmokkeld wordt, moeten de menschan,
die daar wonen. maar zelf uitspsren. Het
is het stelsel, waar spreker krachtig tegen
opkomt. Hij heeft zich indertijd gewend tot
de Cominissie van Advies voor Tie Distribu
tie van margarine en vet, onder overleg-
ging van een attest van geneesheeren van
5 gemeenten, waarin die hceren verklaarden,
dat hun in hun praktijk gebleken was, dat
er groot gebrek was aan margarine en vet,
zoodat vele arbeiders op droog 'brood moes-
teti gaan werken.
Tot zijn genoegen kan hij mcedeelen, dat
daarop voldoende vet is oratvangen; bet is
echter jammer, dat de hulp te laat kwam,
want de arbeiders iiaddeu, ten gevolge van
dit gebrek, hun varken, het eenige dierdat
zij hebben era dat zij voor den winter, wan-
iimt Ha verdienxtea, jmue-.
ten bewareii, te vTO.g Tnoeten slacliten.
Iiet is 'wellicht ten gevolge vara een cn
onder, dal de Minister in de Memorie van
Antwoord kon zeggen, dat na een ingesleld
onderzoek gebleken was, dat er eer Te veel
dan te weinig vet was. Wanneer er n a klach-
ten vet verstrekt wordt, wanneer demen-
schen geslacht liebben wat zij hebben, en
men stelt dan een onderzoek in. dan neem
aan, dat men tot de conclusie kan ko-
inen, dai vet in overvloed is. Hij heeft
gemeend, dit te moeten zeggen, om le voor-
komen. dat men zou gaan gelooven, dat in
de afdeelingen betreffende dit punt onwaar-
heid was gesproken.
Hij maakt er den Minister volslrekl geen
grief van, maar wenscht aan te dringen op
maatregelen, om le voorkomen, dat in den
volgenden zomea' veleu in Zeeuwsch-Ylaan
deren weer in hetzelfdc geval verkeeren zul
len.
Hij komt thans tot een tweede opmer
king.
Blijkens het Voorloopig Verslag werd ge
klaagd over het verstrekken van slecbte
regoeringsgerst tegen te hoogen prijs aan
de lanbouwers in plaats van mais, die zij
hadden gevraagd, en de Minister antwoord!
daarop.
,.Wat het in het Voorloopig Verslag
uit Zeeland ver meld e geval belreft, zoo
kan ondergeteekende zonder nadeicaan-
duiding van feiten daarover bezwaariijk
inlichtingen geven.
Niet duidelijk is waarom in het liier-
bedoelde geval aan landbouwers, die
gerst uil eigen oogst behieldera, Regee-
ringsgerst zou zijn gelevera.
Dus ook weer hetzelfde, de Ministerbe-
twijfelt of de mededeeling wel juist was en
als gevolg daarvan acht liij zich verplicht
een paar woordem te zeggen ler nadere toe-
lichling. Het is een feit, dat de boeren re-
geeringsgerst ontvingen in plaats van mais.
Zij hadden regeeringsma'is besteld bij htm
vereeniging; de mais kwam niet, maar in
plaats daarvan kwam de regeeringsgerst. De
boeren moesleu die gerst veel duurder be
ta! en dan zij voor eigen gerst kregen, en liel
vvas heel slechte gerst, vol onuruid. Nu
kan men wel zeggen, dat men dit betwijfelt,
maar hij heeft hier voor zirii het Zeeuwsch
LandbOuwblad, waarin staan de notulenvan
de buitengewone vergadering van bet hoofd-
bestuur van de Maatsohappij tot bevordering
van landbouw en veeteelt in Zeeland. Hij
leest daar het volgende:
„De tweede klacht van de afdeeling
Hulst betror de slechte qualiteit en den
zeer hoogen prijs van het veevoeder.
De Voorzitier der Afdeeling Hulst
lichtte deze klacht toe. Een monster
van de afgeleverde gerst was ter verga
dering aanwezig, Voor deze gerst, ge
leverd op 29 December 1916, moest be-
taald worden 16,75 per 100 ICG. en
0,85 voor onkoslen, samen f 17,60, ler-
wijl de landbouwei-s voor ®gen gewas
hoogstens 14 krijgen."
Het is te hegrijpen dat eera dergelijke han-
delwijze natuurlijk de boeren tegen de borst
stuit.
Hij wenschte nog op een audere klacht
van de landbouwers te wijzen; er wordt ge
klaagd dat de tarwe die zij daar verbouwen,
zeer goede Zeeuwsclie tarwe, betaald wordt
met hoogstens 15, terwijl zij voor het af-
val larwezemelen en griend, moeten betalen
ongeveer 20. Hij zou zeggen, als er maxi
mum prijzen bepaald worden voor granen,
dan dienen die ook bepaald te worden voor
afval van granen. Want zijn de prijzen van
het afval hooger dan vara het graan, dan
maakt nvfen zooveei mogelijk afval.
Het is een moeilijke tijd en elk staats-
burger is verplicht om behulpzaam te zijn
om dien tijd door te komera. Y'ooral de land
bouwers kunnen daartoe veel bijdragen, en
hij is overtuigd, dat zij dit ook zullen doen,
maar dan moelen zij ook door den Staat
billijk worden "behandeld.
Sprekei" lioopt dal de Minister ook" deze
aangelegenh'eid nader onder de oogen zal
willen ziera.
De heer Duys (s^.-dem.) komt op tegen
vrcu nnrvrvixi ec,ii (iuui Q^if licCi Nitrr-
strasz geschreven brochure: „Niet gecin-
digd", waarin der Karrrei
dat zij zich niet met emstige dingen be/.ifR
houdt. Spreker had verwacht, dat bij de be-
handeling dezer emstige aangelegenheid dat
geachte Kamerlid zou aanwezig zijn.
De Y'oorziIter verzoekl den spreker zich
niet 'in1 te laten met de al of lUiet aanwezig-
heid zijner medeleden.
De hieer Duys (soc.-dem.) acht 't systeem
van Minister Posthuma goed, maar de uit-
voering er van gebrekkig. Om zijn systeem
te behouden. steunt spreker--den Minister
thans nog, maar hij zegt hem tevens: ,.Pas
op, Excellentie, dat wij u niet juist moelen
laten v a 11 e n om uw systeem ,be behouden
De tegenstanders van het systeem voeren
als bezrwaax er tegen de uitvoering er-van
aan, maar deze beide dingen moet men uit
elkaar houden.
Spreker protestieert tegen het overdreven
hemelhoog verheffen van Treub, dat alleen
geschiedt om Posthuwia naar beneden te
drukken. Toen Treub Minister van Land-
tijdens dera oorlog was, vielen er evengoed
verkeerde dingen voor. Men leze maar eens
de klachten uit diam tijd inde „Tel."
Men heeft niet den indruk, dat er aan
het Landbouwdepartement een organisatie-
geest bestaat. Want organisatie in niet de
benoeming van allerlei commissies voor gele
zecp en voor groene zeep en Voor geparfu-
meerde zeep. U heeft mij ook gevraagd,
Excellentie. in zoo'n eommissie zitting te
nemen en ik heschouw dat niet zoo pi inoi-
pieel als andere Kamerleden' en wil wel meo-
werken, ook al hoor ik nogal eens van men-
scheu, die in zulke commissies zitting heb
ben, dat je haast gek wordt van alle mani-
puialies, .die er plaats vinden Maar legen-
werking ondervlndl de Minister al genoeg,
van de groolkapilalislera af, die tegen de
Schepenvorderingswel stem men. en de graan-
\roorziening willen bemoeilijken, tot het
dienstmeisje, dat met de broodkaartem smbk-
kelt. Aan die legenwerking doe ik nietmee.
De uitvoerverboden worden eerst uitge-
vaardigd, als de goederen, zijn uitgevoerd.
Zoo b.v. met de eikels. In de „St, Ct." stond
20 Februari een bericht: „Gomplimcnt van
den Minister van Landbouw en de indu-
strieelen moeten op electriciteit bezuinigen
over de maand Februari". Dat wordt be
kend als de maand bij pa geeindigd is.
Hoe staat 'tmet de zomertijd-invoering?
Dat is sleenkoolbesparing! Laat ze niet
te laat komen!?
Spreker wil graag van voorlichting die
nen, als de Minister een wet wil maken
voor gemeenlelijke distrihutiebedrijven',
waSrvoor de Minister dan inadere voorschrif-
ten kara geven
In de Tweede Kamer is aangedrongen
op een onderzoek inzake het graanhureau,
waarvan bet de vraag is, of er wordt ge-
knoeid of niet geknoeid. De Minister wei-
gerde. N.a aandrang ook uit de Eerste Ka
mer beloofde de Minister dadelijk een eom
missie in te stellen. De Minister had niet
tot secretaris dier eommissie moeten be-
nocmen mr. Del Campo, die de eigenlijke
man van het Rijksgraaubureau is geweest
Hij is er uit hoofde zijner vroegere functie
ongeschikt voor. Het moet er om te doera
zijn de menschen, die bescliuldigingen in
de rondte strooiera en er op los lasteren, in
hun chemise te laten staan. Als de eom
missie nu uitspraak doet, dat het in) orde
was met het graanhureau, beteekent dat niet
veel, want men zal denken, dat mr. Del Cam
po precies wist, waar alle stukken op het
bureau lagen era den menschen wel wat
voor de oogen heefl gedraaid.
Men moet te wetera komen, of .er aan het
graanhureau fraude is gepleegd, of er is
geknoeid.
De boeren zijn welvarend en de heer de
Wyckerslooth hehoeft heusch niet zoo droef
te kijken, als hij ofer hen lioort spreken.
(Gelach.) De meelfabrieken makerareus-
achtige oorlogswinslen, dank zij den door
den Minister betaalden hoogen maalloonen.
Spreker brengt namens directics en com-
missarissen dier fabrieken harteiijk dank
aan den Minister, voor de wijze, waarop
hij bun zaken heeft behartigd. (D a v ra
re 11 d gelach).
het gramibureaiT" geen
Dat is wel aardig, maai" hij maakt ander-
zijds met zijn ondernemingen yok flinke
winstera. Je hebt ook Kamerleden, die geen
pensioen willen hebben, als zij al rijk ge
noeg zijn, en anderen, die hun spoorweg-
rijkaart terugsturenals zij er al 66n in
hun zak hebben. (V r o o 1 ij k h e i d).
Behandeling van het 80 millioen-
ontwerp geschorst.
In de zitting der Tweede Kamer van
gister deelde de Voorzitter mede, dat de
Minister van Landbouw, de heer
Posthuma, wegens het overlijden zijner
moeder, de eerste dagen niet in de Ka
mer kan aanwezig zijn, en de behande
ling van het 80 millioen-ontwerp in ver-
band daarmede moest geschorst worden.
Dr. A. Kuyper.,
Nader wordt vernomen, dat de opera-
tie, tot het ondergaan waarvan Dr. Kuy-
per dezer dagen in de inrichting Brono-
vo zou worden opgenomen, niet zal be-
hoeven plaats te hebben, daar bij nader
geneeskundig onderzoek bleek, dat de
reden, waarom een operatie noodig werd
geacht, door een aanmerkelijke verbe
tering van den toestand vervallen moet
zijn.
DOOR
H. RIDER HAGGARD.
Het was pas twee uur na middemacht;
toch waren er velen wakker in Cesarea, aan
de Syrische kust. Herodus Agrippa, koning
van geheel Palestina hij de gratie der
Romeinen was op het toppunt vanVijn
macht, en vierde een fecst ler eere van keizer
Claudius, waar alle maclitigen van het land
en tienduizenden uit het volk naar toe ge-
stroomd waren. De stad was vol; aan het
strand en mijlon ver in den omtrek waren
kampen opgeslagen; in herbergen noch in
particuliere huizen was meer plaats, de
gasten sliepen op de daken, op denvloer, in
de tuinera. In de groote stad gonsde het als
in, eer. bijenkorf, na zohsoradergang gestoord,
en ofschoora de luide feestklanken, hadden
opgehouden, trokken nog troepen feestelin-
gen, met verwelkte rozen getooid, schreeu-
wend era ziragend door de straten om hun
verblijf op te zoeken. Wie nog niet ge
heel beschonken waren, bespraken wat er
dien dag in hel groote circus was voorgeval-
lera, en- gingen wed dens chappen aan, over
de nog meer prikkelende dingen die hen
morgen te wachten stonden.
In den kerker, die op een kleinen heuvel
stond, een drcigend gebouw van bruine
steen, verdeeld in binnenplaatsen en Om-
ringd door een hoogen inuur en een gracht,
kor.den de gevangenen den arbeid der wcrk-
zaamheden in 't amphilheater beued-en hen
hooren. Zij luisterden met aandacht, want
velen huraner zouden een werkzaatn aandeel
moeten nemen in de feestelijklieden van den
aanbrekenden dag. Zoo waren er in debui-
tenste afscheiding honderd mannen, die
misdadigers genoemd werdera, meestal Joden,
beschuldigd van polilieke overlredingen. Zij
zouden strijden tegen een dubbel zoo groot
aantal wilde Arabiercu nit de woestijn, in
een grensgevecht gevangera genomen in
dezen tijd zouden wij hen Bedoe'iraen iioe-
men - te paard en gewapend met zwaard
en lans, doch ongeharnast. De Joden daar-
entegen droegen zware wapenrustingen en
groote schilden. Het gevecht zou twintigmi-
nutem duren, en degenen die dan nog in
leven waren, tenzij zij zich lafhartig be-
toond hadden, zouden vrij verklaard wor
den. Bovendien had koning Agrippa, die
geen onnoodig bloedvergieten wilde, in strijd
met de gewone gebruikem, bevolen. dat ook
de gewonden zouden gespaard worden, in-
dien iemand hun verzorging op zich wilde
nemen. Het leven is zoet, en dus besloten
alien, liun uitersle best te doen.
In een andere afdeeling van de gevangenis
was een geheel ander gezelschap bijeenge-
bracht. Daar waren er niet meer dan vijftig
of zestig, zoodat de breede bogen der om-
ringende zuilengangen liun voldoende be-
schutling ei)1 gelegenhcid tot afzondering
boden. Behalve acht of tiem manraen op leef-
tijd de jongeren waren zorgvuldig uitgeko-
zen voor zwaardvechters bestond de
kleine groep uit vrouwera en enkele kinde-
rcn Zij bchoorden tot de nieuwe sekte, die
zich Christenen noemden, volgelingen van
een zekeren Jezus, die, volgens cfb verhalen,
was gekruisigd als oproermaker, op last van
den landvoogd, Pontius Pilalus, een Ro-
meinsch ambtenaar; deze was laier ver-
bannen naar Gallie, waar hij. naar men
zeide, zelfnioord had begaan. Piiatus was
lijdens zijn bestuur in Judea niet bemind,
want hij had de schatten (lit den Tempel te
Jeruzalem gebruikt voor het maken van,
cen waterleiding, wat een opstand ten ge
volge had, waarbij velen gedood werdera.
Nu was hij nagenoeg vergelen, docli dc roerai
Van deir Gekruisigden Volksleider, Jezus,
scheen steeds grooler te wordera. Er waren
er velen, die een god van hem maakten, cn
in zijn naam eerf leer verkondigdenin strijd
met de wet, en beleedigend voor alle Jood-
sche sekten.
Farizeeers, Sadduceeers, Zeloten, Levicten,
priesters, alien keerden zich tegen hen.
Allen smeeklen Agrippa, het volk te be~
vrijden van- deze afvalligen, die lict land
oniheiligden, en tegenover een natie die haar
Mes-sias vei*wacht!e, den Hemelschen Yorst,
die het Romeinsche juk zou verbrekera, en
Jeruzalem maken tot de hoofdstad derwe-
reld, durfden verkondigen, dat die Messias
recxls gekomen was in de gedaante van een
zwervend Prediker, en met misdadigers den
den dood der schande was gestorven.
Geergerd over hun aan-dringen, luisterde
de koning naar hen. Als de meeste be-
schaafde Romeinen, had Agrippa eigenlijk
geen godsdienst. In Jeruzalem verfraaide
hij den temi>el en bracht Jehovah offers;
te Berytus verfraaide hij den tempel en
offei'de aan Jupiter. Hij was alies voor
iedereen. cn niets voor zichzelf niets
dan een wellusteling, die met alle winden
meedraaide. Om de Christenen bekommerde
hij zich nooit. Zij waren inuners "klein in
aantal en onbeteekenend, onder lien werd
geen emkyel man van rang of geld gevon-
den. ,Hen te vervolgen, was gemakkelijk,
eu hij deed er dent Joden genoegen
mede. Dus vervolgde hij hen. Een zekeren
Johannes, en leerling van den gekruisig
den Jezus Christus, die het land met hem
doorgetrokken had, Iiet liij gevangennemen
en le Jeruzalem onthoofden. Een ander,
Pctrus, een machtig prediker, wierp hij in
den kerker, en velen van hun. volgelingen
doodde hij. Enkelen hunner gaf hij over
aan de Joden, die hen sleenigden. doch de
kern vail de mannen werd gedwongen te
Berytus of elders als zwaard veel iter teslrij-
dern De vrouwen, die jong en mooi waren,
werden ,als slavira verkocht, doch de andere
vrouwen werden in het circus voor de wilde
boesten geworpein.
Dit lot wachtte dan ook deze armeslacht-
offers in de gevan-genis op den dag, waarop
dit verhaal begint.Er was bekend gemaakt,
dat ha bet gevecht der gladiatorenu en de
andere spelen, zestig Christen-en, oude man
nen, gehuwde vrouwen en jonge kinderen,
die niemand wilde koopen, in lie! groote
amphitheater zouden gevoerd worden. Daiit
zouden dertig woesle leeuwen en andere
wilde dieren, hongerig en razend gemaakt
door den geur van het laloed, o-p hen worden
losgelaten Zelfs in deze daad van gerechlig-
lieid gaf Agrippa blijken van zijn zachtmoe-
digheid, daar hij had bepaald, dat iedereen,
dien de leeuwen1 zouden weigeren te verslin-
den, kleeren en een kleine som geld zou
krijgen, om zelf zijn geschillen met de Joden
zoo goed mogelijk te vereffenen.
Zoo plond bet in dien tijd in de wereld
der Romeinen met moraal en opvattingen.
Hel schouwspel van het verscheuren van
levende vrouwen en kinderen, wier eenige
misdaad bestond in het vereeren van den Ge-
kruisigde, en in bet weigeren om aan een
anderen, god te offeren, werd met genoegen
verwacht door de bevolking vara Cesarea.
Groote w ecide'ns ch a pp e 11 werden aangegaan
omtrent het aantal, die in leven zouden blij-
ven. Sommige ervarera wedders hadden reeds
soldaten en wachters omgekoclil, om het
haar en de kleederera der Christenen te be~
sprenkelen met valeriaanwater, wat, naar
men zeide, den eetlust der groote katten
opwekle en aan-wakkerde. Anderen daaren-
Icgen betaalden flmkc sommen voor midder
len, die niet nader omsclireven bchoeven te
worden, en waardoor de leeuwen afkeer
kregen vara, de slachtoffers. De Cliristen-
vrouwen ot kinderen werden namelijk niet
hooger geacht, dan* de visscher dera worm
acht, dien hij aan zijn liaak slaat om er vis-
schen mee te vangen.
(Wordt vervolgd.)
TER
IA5T.
hi*?i j£c>u 11 Lwrn/krrl -
1K
1) -wn-•■•nii—L--
