ALGEiEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN. BEKENDMAKING. No. 6481. Dinsdag 16 Januari 1917. 57e Jaargang. m De Oorlog, ABONNEMENT: ADVERTENTlEN: Strandgoed. Telefoon 23. Bit Blad verschijnt laandag-, Weeasdag- en Yrpagavontl, nitgezenderd eg Feestdagen, bij de Firma P. J. YAN DE SANDE te Ter Henzen. 8INHENLAN0. mt ■w trmnrwm Per 3 maanden binnen de stad 1—Franco per post voor Nederland 1.10. 8*| vooruitbetalingvoor Belgie /1.40, voor Ned.-Indie eh Amerika /1.65, overig Buitenland /2. Men abonneert zich bij de Uitgeefster, of buiten Ter Neuzen ook bij alle Boekhandelaren, Posfdirecteuren en Brievenbushouders. Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer f 0.10, Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend. Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief. Inzending van advertentien voor 1 uur op den dag der uitgave. De Burgemeester van GRAAUW en LANGENDAM brengt ter kennis dat op 3 Januari 1917 is gestrand een Hoe, naby de haven te Paal dat dit dier is gestald bp den landbouwer DIELEMAN te Paal. Tevens ter reclame oproepende elk en een iegeiijk, die tot hetgeborgene vermeent gerechtigd te zijn. Graauw, 11 Januari 1917. De Burgemeester voornoemd, AUG. VAN DAMPEN. Dir. Kuyper. YVij veruemen dat de ongesteldheid van den Minister van Staat, Dr. Kuyper, een influenza-achtige aandoening is. De be- jaarde Staatsman is wel enkele oogenblikken van den dag op, maar houdt toch voor- zichtigbeidshalve meestal het bed. Ilel systeem van de Distribuliewel. Het flbld. meldt, dat er onder een aan- tal Tweede Kamerleden van verscbillende richtingen een vry sterkestrooming bestaat in de richting van een totale omwenteiing in het systeem van de Distributiewet. By de eerste de beste gelegenheid zon dit tot uiting worden gebracht. De bier bedoelde leden zijn van oordeel, dat, daar hetthans meer en meer gaat om schaarsehte en niet slechts om duurte van levensmiddelen, een zoo zuiuig mogelijk gebruik een eerste eisch is geworden. Het gaat daarom huns inziens niet langer aan, levensmiddelen tegen matigen prjjs op 's rijks kosten te ver- strekken ook zelfs aan hen, die door den oorlog in betere omstandigheden zijn ge- komea. Zij willen een ander stclsel toe- passen, een stelsel dat, volgens hen, in Denemarken werkt en dat is toegespitst op een zuinig verbruik. Volgens dat systeem zon de distribute van levensmiddelen in het vervolg niet meer plaats hebben tegen verminderde prijzen (dank zij den millioenen uit 's rijks schatkist), maar tegen de inkoops- prijzen van dezen tijd. Diegenen echter, die kunnen aantoonen, of althans aanneme- lijk maken, dat hun inkomen tijdens den oorlog niet is vermeerderd, kunnen, ter tegemoetkoming in de duurte, een geldelyke uitkeering krijgen uit 's rijks kas. -Do stagnalie in het scheepvaaribedrijT; de shaking gectndigld. De Bond van Machinisten ter Koopvaardy heeft aan den Minister van Landbouw, Nijverheid en Handel het volgende ge- telegrafeerd „Wy zyn bereid, op de door u te bepalen voorwaarden naar zee te gaan." Naar aanleiding hiervan heeft de Minister aan den Bond voornoemd geseind flOvereenkomstig uw telegram zullen de voorwaarden door my worden vastgesteld. Uit den aard der zaak zal dat eenige dagen vorderen. Ik stel er prys op, dat de ma chinisten nu direct gaan monsteren en zeg u toe, dat de door my vast te stellen voor waarden zullen gelden van den dag af, waarop het varen weder is aangevangen. Het doet my genoegen, dat thans de staking weder geeindigd is." Aan het bestuur van de Scheepvaart- Vereeniging te Rotterdam (de Vereeniging van reeders) heeft de Minister per telegram den inhoud van het telegram van den Bond van Machinisten meegedeeld en daarbij verder het volgende geseind //In het bezit van uwe toezegging, dat u ongezien en ongeboord elke door my gestelde loonregeling zal aannemen deel ik u mee, dat ik zoo spoedig mogelijk, de door my vastgestelde voorwaarden aan u zal doen toekomen. Het doet my genoegeD, dat thans de staking weder geeindigd is. (N. R. Crt.) DE ALGEMEENE T0ESTAND. hjjj Je antwoond-nota van de Entente aan President Wilson, waarin voor de eerste maal tie oorlogsbedoelingen v an het tienvou- digverborfd openlijk en openhartig worden uitgesproken, was sclirijft het Alg. Hbl. een pro clam a lie van den Duitsche Keizer te wachten in den geest van: Strijd tot het j laatste, tot de overwinning beliaald is door de eene of door de andere zijde. Het is tn u toch duidelijk, ook voor degenen, die het nog niet inzagen, dat de strijd gaat om het bestaan van het Duitsche Rijk, van de Oostenrijkseh-Hongaarsche monarchic, van Turkije. Die dnie zullen dus, zoo dat at niet het geval ware, zich nog krachtiger aan- eensluiten en zicli nog krachtiger weren. Er mogen, ook Itijdenis den 'oorlog, wel (eens wrij- vingen geweest zijn tussclien Hongarije en Duitschland, tbans weten de Hongaren, dat ook hun land aan de verbrokkeling zal worden prijs,gegeven, zoo zij zich nietduchtig te weer Stellen. Want wat niet-valt onder de rubriek: „wat aan de landen der geallieerden is ontrukt, valt onder de „nationaliteiteii"-rubriqk, ook al zijn het gebieden, als de Zevenbergsche, die nooit aan een Roemenie hebben behoord, die sedert duizend jaren Hongaarsch wareu en geleidelijk door Roemeniers, die de ellen- de van hun land ontvluchtten om in de Hongaarsche gebieden rust en welvaart te yinden, Jpevolkt zijn. Dus strijd tot het uitersle. Hoe die strijd worden zal weet niemand, Wij lierinneren ons, dat aan Duitsche zijde eens gezegd werd: „Wij zullen dan iedere man en iedere vrouw, iederen bond en iedere kat wapenen. om te vechteri voor ons volks- bestaan." lets soortgelijks zegt nu de „Daily Ex press" in een artikel, dat afkomslig beet te zijn van een Amerikaansch staatsman: Vechten tot den laatslen man en bet laat ste geweer, bet laatste pond en den laat- sten dollar." De verschrikkingen van de laatste jaren zullen dan niets zijn, bij hetgeeil de wereld nog te aanscbouwen krijgt. Reeds nu wordt in Duitsche kringen ge- sproken van een ijzeren strijid, die, wat bet ook kosten mo,ge, Lot de overwinning moet voererj. Datzelfae zeggen ide Entente-bl.aden„De overwinning moge moeilijk te l>ehalen zijn, wij zullen er tot liet uiterste om vechten." En zoo zal clus de menschenmoord wor den voortgezet, met alle middelen, zondjer rekcning te houden, met recht of wet, ook tegenover neutralen. Tenzij president Wilson, 'die men, zij bij ook idealist, loch als een verslandig man mag besehouwen, en die ook het antwoord der Entente op de reclite waarde zal weten te schatten, thans de maatregelen neemt, die door de Ver. Staten kunnen worden ge- nomen, om aan den Europeeschen oorlog een einde le maken. Ook Amerika kan het niet onverschilkg zijn, dat Duitschland en zijn bondgenooten worden vernietigd. Niet alleen uit idealis- tische overwegingen, maar uit zuiver prac- tiscbe, uit economische en handelsoverwe gingen, heeft Amerika belang bij het voort- beslaan van zoo groote afnemers, als Duitsch land en Oostenrijk waren. Van de Amerikaansche stemmen hooren wij echter alleen de door Reuter geseinde, die de zaak door een Engelschen bril bezien, doch van de geheele rest weten wij niets. De „K61n." Ztg." verneemt uit de Ver. Staten, tangs draadloozen weg, dat de rede- voering van Gerard volgens veler meening de beooeling had, de partij van den Rijks- kanselier te steunen, tegen hen, die van den vat van Betlimann-Hollweg een ver- scherping van den duikbooten-oorlog ver- wachten. Of de uitingen van Gerard door de regeering, door Wilson, vo-oraf waren gekend en goedgekeurd wordt in Washing ton noch erkend, noch bestreden. Doch Ge rard's terugroeping wordt niet verwacht; de ambtenaren der regeeriug vinden in zijn redevoering niets te laken, en de eisch aan den gezant, om den lekst zijner redevoering te zenden is een zuivere vormquaestie. In Duitschland pogen de Pangermanisten juist nu, met krachl liun stem te verheffen, om den iiKjruk te maken, dat zij sterk zijn; -en dat doen zij door hun dagelijksche aan- vallen op fden kanselier. Het bestuur van het verbond in de Westmark heeft den kanselier reeds zijn vertrouwen ontzegd, en gezegd „Het Duitsche volk mag daarom wel ,ver wachten, dat de kanselier tot welzijn van het vaderland en van de Duitsche toekomst voor een anderen man plaats zal maken.' Spottend vraagt liet „Berliner Tageblalt hoe slerk liet verbon-d in de Westmark isv opdat men tenminsle weLe, welk-e rest van het Duitsche volk van andere meening zijn kan In de Deutsche Tages Ztg." staat Re ventlow denzelfden toon aan: „A1 wijst het Duitsche volk ook" zoo sclirijft hij „de verantwoordelijkheid voor de woonden van den kanselier over Belgie af, zoo kail dat diets aan het feit verande- ren, dat de gevolgen en uitwerking van de woorden van den rijkskanselier, van welken aard deze ook mogen zijn, op (de onlwikke- ling van de aangetegenheden van het Duit sche rijk een aanmerkelijken. invloed zullen hebben. en wel preci.es zoo ko-rt of zoo lang als de tegenwoordige" rijkskanselier zijn ambt Bekleedl." Ook aan graaf j-eventlow mag wel eens gevraagd worden, hoe groot de fractie van het Duitsche volk is, dat hem gemachtigd lieeft die verklaring af te ieggen? De tijd der nota's is voorbij, zegt thans de „Rundschau". Het wooi-d is aan de ka- nonnen en duikbooten. Van de Sereth en de Middellandsche Zee hoort men thans een anderen oorlog met duidelijker stem. De strijd aan dc fronton en op zee zal dan ook van nu aan weder de geheele aan- dacht vragen. Tot dus ver is die strijd in boofdzaak in het voord-eel van Duitschland geweest. De geallie'erden zullen nu moeten toonen, als zij hun eischen willen verwez-en- lijken, dat zij tegen de Duitsclie oorlogsma- chine zijn opgewassen, dat zij d-e overwin ning kunnen belialen, niet alleen met den mond, maar ook met de daad. Maar wij betreuren het, dat de volken en landen van Europa zich liever doodvechten, hun toekomst, hun wrelvaart, hun jonge- lingschap opofferen, niet voor idealen, maar voor gewone veroverings-denkbeelden, dan zicli met elkander te verstaan over een vrede, die een betere toekomst kan waar- borgen. Van de grens Hannover-Westfalen.) Smokkelhandel endeZ. E. G. te Ber lij n. Men sclirijft aan de N. R. Crt.: Voor een groot aantal autoriteiten op al- lerlei gebied en afgevaardigden van aller- hande vereenigingen heeft de eerste-burge- meester Dieckmann van Miinster daar Woensdag j.l. een belangwekkende rede ge- houden over de lev^nsmiddelen-voorziening in Duitschland. Hi, bracht daarbij ook ter sprake de Z. E. G. te Berlijn en den smok- kelhardei op Hollak'' De redensar voerde aan, dat er vaak heel wat onbillijke critiek op de handelingen der Z. E. G. werd uitge- oefend, inzonderheid betrof dit haar her- haalde weigering, om invoerverloven voor levensmiddelen uit Holland te verleenen. En toch achtte spreker de Z. E. G. volkomen in haar recht. Wat toch is het geval? vroeg hij. De wilde aankoop door enkele specu- lanten heeft in Holland tot ongelooflijke toestanden geleid, zoodat in Holland zelf op centraliseering is aangedrongen. Door ver- schillende overeenkomsten met Holland is toen de kwestie, hoeveel levensmiddelen van sontmige soorten naar Duitschland zou- den worden uitgevoerd, nauwkeurig gere- geld. Meer dan deze kwantums mag in geen geval naar Duitschland komen. Duitschland geeft daarvoor terug steenko- len, kali, chemicalien, enz. Nu staat de zaak aldus: al wat hier en daar aangebo- den wordt komt langs verboden wegen, de smokkeiwegen, tot ons, want de rechte weg voert over Bentheim, Gronau, enz. en de aanvoer aldaar geschiedt op last en voor rekening der Z. E. G. De Z. E. G. heeft in Holland haar aankoopcentra. Dat is alles heel goed geregeld. Alles nu, wat langs den smokkelweg tot ons komt, wordt het Duitsche rijk, dat immer langs den le^ galen weg koopt en vervoert, aan'gerekend. En wat langs den smokkelweg Duitsch land bereikt, komt ten bate, niet van het Duitsche volk, maar van enkele gebieden en steden. En de Hollandsche regeering is er nauwkeurig van op de hoogte, hoeveel levensmiddelen, enz. ons langs den smok kelweg bereiken en dat wordt ons op het vastgestelde kwantum in mindering ge bracht. En ook Engeland weet er alles van en het gevolg daarvan is, dat Enge land in den laatsten tijd tegenover Holland heeft verklaard: „In werkelijkheid gaat het meeste langs den smokkelweg naar Duitsch land en wij verlangen thans: ten eerste ten tweede ten derdeEn dan worden door Engeland de bekende duim- schroeven wat aangedraaid en hoe deze werken, dat weten we. En zoo zijn we dan inderdaad zoover gekomen, dat Holland tengevolge van de smokkelarij misschien in de noodzakelijkheid is gekomen, om alien uitvoer naar Duitschland, enz. te verbie- den, om niet met Engeland in conflict te komen. Dan zal nu wellicht het gevolg van den smokkelhandel worden en zdo is het te begrijpen, dat van Berlijn uit en -door de opper-presidenten der provincies met alle macht stelling tegen dezen handel genomen wordt. Voor eenigen tijd werden ons belangrijke partijen spek aangeboden welke uit Holland gesmokkeld waren, voor den werkelijk aannemelijken prijs van 7.50 mark per K.G. We zijn er echter niet in getreden ter wille van het algemeen be lang. Zoo moet ook de heele natie denken en handelen en de smokkelarij zal tot het verleden behooren. IfET ANTWOORD DER ENTENTE D-onderdag" waren, aldus sclirijft de N R. Crt., op de New-Yorkscli Beurs de fond- sen aan het dalen. In den namiddag trad voor het koersverlies echter koersvarbetering in de plaats. „De gang van zaken in de po- liiieke wereld alaus seint Iteuter scheen guustigen invloed te oefenen." Zie hier dus het effect van het antwoord der Entente op de nota van Wilson. Men weet, wat liet zeggen wit, warfheer de New- Yorksche Beurs de gebeurtenissen in de po- litieke Wereld „gunstig" beoordeelt. Men acht dan de kams op een spoedigen vrede verkeken. Inderdaad is het niet mogelijk, 0111 in liet antwoord der Entente lets van eene geneigd- hedd tot vrede te ontdekken. De zin van het lange stuk duidt erop, dat de Entente het vaste voornemen heeft, door te vechten tot het bittere eind. Van vrede zal, op de thans tamelijk ondubbelzinnig aangeduide vredes- voorwaarden, bij den tegenwoordigen stand van den oorlog, wet geen sprake kunnen zijn. Wij mogen die voorwaarden eenigszms nader bezien. Daarbij kunnen wij dan het eerste gedeelte van de nota buiten beschou- wing laten. Wat daarin -omtrent de schuld voor het uitbreken van den oorlog gezegd wordt, is het oude lied, slechts in eene nieuwe variatie doordat nu o<ok president Wilson tot getuige wordt opgeroepen. Maar president Wilson, die een ^-etenschappelijk man is, zal deze schuldvraag wel niet zoo eenvou-dig te verklaren en te beslissen achten, als de Entente haar blijkbaar vindt. Wij treden in deze vraag, die wij kort geteden nog eens aanstiplen, thans niet terug.^ Ook wat gezegd wordt over het Duitsche militairisme, en -de wijze waarop Duitsch land dezen oorlog tot nu toe gevoerd lieeft, kan op liet oogenblik ter zijde worden ge- laten. Het kan niet ontkend worden, dat liet Duitsche militairisme hoog opgetakeld is, en dat de oorlog van de zijde van Duitsich- land niet is gevoerd op de wijs, die men, ook op grond van Duitsche uitlatingen, voor den oorlog. o.a. bij de tweede Vi'edesconfie- rentiie, ten beste gegeven, moclit hebben ver wacht. De Duitsche oorlogsvoering is in liooge mate meedoogenloos geweest. Daar is geen twijfel over. Doch dit belet niet, oat wanneer wij. op militairisme en gruwelijke oorlogsgebruiken gewezen zien door de En tente, d. w. z. ook doorRusland, dit eenigszins aandoet, als het verwijt, dat de pot lot den kelet pleegt te richten. Wij mogen dat alles dus voor kennisgeving aannemen en ons tot het zakelijke van het antwoord bepalen. De vredesvoorwaarden: de befaamde ,.ver- goeding, lierstel en waarborgen." Deze ko men hicrop neer. Herslel van Belgie, Servie en Montenegro, met scliadeloosslelling. Dit to opt nog tot op zekere hoogte parellel met de Duitsche plannen, zooals ,die tot nu toe uileengezel zijn. Bij den aanvang van den oorlog lieeft Oostenrijk te kennen gegeven, dat het de integriteit van het koni-nkrijk Servie niet aantasten wilde, en Duitschland lieeft ten aanzien van Belgie verklaard, het „onrecht","' dat dit land aangedaian werd, te zulten-sgoedmaken. Dat men van Duitsche zijde Montenegro, ofschoon dit land van zijn leant zich in den oorlog gemengd lieeft, zal willen laten voortbestaan, mag lev-eneeiis wor den aangenomen. Tot zoover schijnt er dus In de voorwaarden der Entente geen onover- komelijk beletsel voor den vrede te zijn. Ook niet in den eisch: ontruiming van de bezelle gebieden iit Frankrijk, aangezien Duitschland niet op annexatie van gebied is belusl. Doch in al wat nu verder volgt gaan de slrijdeiide partijen waarschijnlijk hoe langer hoe verder uileen. „Onlruiming van de be- zelte gebieden van Rusland en Roemenie met gepaste vergoeding.'' Tot ontruiming van Rolen zijn de centralen zeker bereid, doch niet in den zin van ontruiming van Russiscli gebied. Duitschland wil Polen onlrnunen, 0111 den weg vrij te laten voor den nieuw opgerichten Pootschen staat. Of de centra len geneigd zulfen zijn Roemenie een „ge- pasle vergoeding' te schenken, lijkt ook aan twijfel onderlievig. Dit geldt nog maar de door de centralen op lie! oogenblik bezette gebieden. Doch de voorwaarden' der entente houiden ,n.iet daarbij op. Zie hier wat er nog op volgt. ..Terug- gave van de provincies of landstreken, le voren aan de geallieerden door geweld of tegen de wenschen van hun iiiwoners onl- rukt," Dat wil dus zeggen: teruggave" aan Ei-ankrijk van Elzas en Lotharingen. Van ue aan andere landen, dan de geallieerden, ont- rnkte gebieden tspreekt de nota eigenaardiger- Wijs niet. Het „herstel"-beghisel schijnt tot de gfcallieerden te worden beperkt. „Bevrijding van Ita'ianen, Slaveri, Roeme niers, TsjecKen en Slowaken van vreeinde overlieersching". Dit is verdecling en ver brokkeling van Oostenrijk, zoowei als van Hongarije. waarvan stukken aan Roemenie, Italie (en Servie) zullen worden toegewezen, en verder afzonderlijke sitaten zouiden ino-e- ten worden gemaakt. In dit verband wordt van de „wenschdn van de inworiers" geen melding gemaakt. Dit is op-fflerkelijk. ,.Bevrijding van de volken die nu onder moorddadige tyrannic van de Turken zuch- ten en verbanning uit Europa van het Otto- maansche keizerrijk." In deze omsclirijving is het (nationaliteits?) recht" van Rusland of moeten wij hier soms aan de*wenschen der inwoners denken? op Konstantinopel omschreven. „Beaekt" ware wellicht een beter woord. Ten slolte Polen. Daarvoor wordt naar de proclamatie van den Keizer van Rusland verwezen. De Entente voelt dus voor auto nomic van Polen ondfrr den Russischen tsaar van een Polen, waaraan ten minste West Pruisen en Posen, thans Duitsche provin- cien, zullen worden toegevoegd. Hiermede zal dan aan het Duitsche mili tairisme en zijn brulale aanmatiging een einde gekomen zijn. Het is niet noodig, er ,eel aan toe te voegen. De ontvangst, welkc deze vredesvoorwaarden van Duitsche zijde znllen ontvangen is dus op het oogenblik, waarop wij dit schrijven reeds bekend uit de nota, door de Duitsche regeering tot de neutralen gericht en elders in dit blad op- genomen. „Tegenover zuUce oorLogs-oogmer- ken wordt het verlangen naar boete, herslel en waarborgen in den mond van den tegen- stander verrassend" heel het daarin. In gewone taal o\ergebracht, beteekent dit niets anders, dan dat ,,het Pruisisch militairisme" zal doorvechten tot het "inderdaad overwon- nen is, of overwonnen heeft. En de vrede is even ver verwijderd, als voor de nola van Wilson. Ter be-spoediging van het eind van den oorlog zal het antwoord der entente dus allesbehalve strekken. Toch zal het niet zan der invloed blijven. Nu de entente haar oog- merken nader heeft aangeduid, is er tweeer- lei klaar uit geworden. Ten eerste, dat Duitschland in dezen stand van den oorlog tot geen vrede kan komen zonder aanmer- kelijke inUrimpTng van gebied, om van de kolonien, waarover de nota der entente zwijgt, ook maar niet le spreken. En ten andere, dat het in dezen oorlog voor Oosten rijk, Hongarije, en voor Turkije in belang rijke mate, gaat om to be ornotto be. Deze wetenschap zal de drie genoemde niogend- lieden vastertot elkaar brengen, en den striid, die er een wordt van ,,erop of eron- der", niet minder verbitterd maken. Merkwaardig is, dat van BuLgarije in de gansche nota der entente niet wordt gerept. Het vermoeden ligt v'oor de hand, dat daar hooge politick achler schuilt. Negeniienhonderd en zeventien schijnt een jaar te moeten worden, dat in onlzelting de vooraaande nog verre overtoeft. TEE NEUZEN, 15 Jan. 1917. Het weerbericht van het meteorolo- gisch instituut te De Bildt van heden lnidt als volgt Hoogste barometerstand 761.5 Hernosand. Laagste barometerstand onder 750.0 Zuid- Duitschland. Yerwachting tot den avond van 16 Jan, zwakke tot matige winden uit Oostelyke tot Noordelijke richtingen, r.evelig tot zwaar bewolkt, waarschynliik een weinig sneeuw, teraperatuur om het vriespunt. Stichten ambachtsschool te Ter Neuzen. Een bevredigend aantal ingezetenen was j.l. Vrijdag opgekomen naar de bovenzaal van het „Hotel de Commerce" om belang- stelling te betuigen in de stichting eener ambachtsschool alhier, waartoe ze door een voorloopig comite waren opgeroepen. De vergadering werd geleid door den burgemeester, den heer Huizinga, die in het kort de omstandigheden uiteenzette, die tot het bijeenroepen dezer vergadering hadden geleid. Hij achtte het overbodig, een betoog te houden over het nut van ambachtsonder- wijs. In de laatste jaren is men meer en meer vaststaand dit onderwijs noodzakelijk gaan besehouwen en uit de omstandigheid, dat steeds een groot aantal ieerlingen de ambachtsschool in eene nabitrige gemeente bezoeken (hij teekent tegenwoordig voor 31 jongens een verklaring" voor het spoor) mag worden afgeleid, dbt velen alhier wer kelijk Yiehoefte aan dat onderwijs hebben. Een groot voorrecht zou het voor die velen zijn, als ze in eigen gemeente dat onder wijs konden volgen en aangenomen mag worden, dat alsdan meerderen er gebruik van zoqden maken. De aandacht van spreker is er op geves- tigd. daf de toename van het aantal Ieer lingen op de school te Hulst uitbreiding noodzakelijk maakt. Tevens werd er op ge wezen, dat het meer in het belang van velen zou zijn, ,als hier een ambachtsschool kon worden gesticht. Niet alleen zijn er van Ter Neuzen zelf veei Ieerlingen, doch waar dit cfoor de voltooiing der tramlijnen meer dan ooit een centrum van Zeeuwsch-Vlaanderen s

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1917 | | pagina 1