ALGEiEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
BEKENDMAKING.
No. 6481.
Dinsdag 16 Januari 1917.
57e Jaargang.
m
De Oorlog,
ABONNEMENT:
ADVERTENTlEN:
Strandgoed.
Telefoon 23.
Bit Blad verschijnt laandag-, Weeasdag- en Yrpagavontl, nitgezenderd eg Feestdagen, bij de Firma P. J. YAN DE SANDE te Ter Henzen.
8INHENLAN0.
mt ■w trmnrwm
Per 3 maanden binnen de stad 1—Franco per post voor Nederland 1.10.
8*| vooruitbetalingvoor Belgie /1.40, voor Ned.-Indie eh Amerika /1.65,
overig Buitenland /2.
Men abonneert zich bij de Uitgeefster, of buiten Ter Neuzen ook bij alle
Boekhandelaren, Posfdirecteuren en Brievenbushouders.
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer f 0.10,
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de
prijs slechts tweemaal berekend.
Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief.
Inzending van advertentien voor 1 uur op den dag der uitgave.
De Burgemeester van GRAAUW en
LANGENDAM brengt ter kennis
dat op 3 Januari 1917 is gestrand een
Hoe, naby de haven te Paal
dat dit dier is gestald bp den landbouwer
DIELEMAN te Paal.
Tevens ter reclame oproepende elk en
een iegeiijk, die tot hetgeborgene vermeent
gerechtigd te zijn.
Graauw, 11 Januari 1917.
De Burgemeester voornoemd,
AUG. VAN DAMPEN.
Dir. Kuyper.
YVij veruemen dat de ongesteldheid van
den Minister van Staat, Dr. Kuyper, een
influenza-achtige aandoening is. De be-
jaarde Staatsman is wel enkele oogenblikken
van den dag op, maar houdt toch voor-
zichtigbeidshalve meestal het bed.
Ilel systeem van de Distribuliewel.
Het flbld. meldt, dat er onder een aan-
tal Tweede Kamerleden van verscbillende
richtingen een vry sterkestrooming bestaat
in de richting van een totale omwenteiing
in het systeem van de Distributiewet. By
de eerste de beste gelegenheid zon dit tot
uiting worden gebracht. De bier bedoelde
leden zijn van oordeel, dat, daar hetthans
meer en meer gaat om schaarsehte en niet
slechts om duurte van levensmiddelen, een
zoo zuiuig mogelijk gebruik een eerste
eisch is geworden. Het gaat daarom huns
inziens niet langer aan, levensmiddelen tegen
matigen prjjs op 's rijks kosten te ver-
strekken ook zelfs aan hen, die door den
oorlog in betere omstandigheden zijn ge-
komea. Zij willen een ander stclsel toe-
passen, een stelsel dat, volgens hen, in
Denemarken werkt en dat is toegespitst op
een zuinig verbruik. Volgens dat systeem
zon de distribute van levensmiddelen in
het vervolg niet meer plaats hebben tegen
verminderde prijzen (dank zij den millioenen
uit 's rijks schatkist), maar tegen de inkoops-
prijzen van dezen tijd. Diegenen echter,
die kunnen aantoonen, of althans aanneme-
lijk maken, dat hun inkomen tijdens den
oorlog niet is vermeerderd, kunnen, ter
tegemoetkoming in de duurte, een geldelyke
uitkeering krijgen uit 's rijks kas.
-Do stagnalie in het scheepvaaribedrijT; de
shaking gectndigld.
De Bond van Machinisten ter Koopvaardy
heeft aan den Minister van Landbouw,
Nijverheid en Handel het volgende ge-
telegrafeerd
„Wy zyn bereid, op de door u te bepalen
voorwaarden naar zee te gaan."
Naar aanleiding hiervan heeft de Minister
aan den Bond voornoemd geseind
flOvereenkomstig uw telegram zullen de
voorwaarden door my worden vastgesteld.
Uit den aard der zaak zal dat eenige dagen
vorderen. Ik stel er prys op, dat de ma
chinisten nu direct gaan monsteren en zeg
u toe, dat de door my vast te stellen voor
waarden zullen gelden van den dag af,
waarop het varen weder is aangevangen.
Het doet my genoegen, dat thans de staking
weder geeindigd is."
Aan het bestuur van de Scheepvaart-
Vereeniging te Rotterdam (de Vereeniging
van reeders) heeft de Minister per telegram
den inhoud van het telegram van den Bond
van Machinisten meegedeeld en daarbij
verder het volgende geseind
//In het bezit van uwe toezegging, dat
u ongezien en ongeboord elke door my
gestelde loonregeling zal aannemen deel ik u
mee, dat ik zoo spoedig mogelijk, de door my
vastgestelde voorwaarden aan u zal doen
toekomen. Het doet my genoegeD, dat
thans de staking weder geeindigd is.
(N. R. Crt.)
DE ALGEMEENE T0ESTAND.
hjjj Je antwoond-nota van de Entente aan
President Wilson, waarin voor de eerste
maal tie oorlogsbedoelingen v an het tienvou-
digverborfd openlijk en openhartig worden
uitgesproken, was sclirijft het Alg. Hbl.
een pro clam a lie van den Duitsche Keizer
te wachten in den geest van: Strijd tot het j
laatste, tot de overwinning beliaald is door
de eene of door de andere zijde.
Het is tn u toch duidelijk, ook voor degenen,
die het nog niet inzagen, dat de strijd gaat
om het bestaan van het Duitsche Rijk, van
de Oostenrijkseh-Hongaarsche monarchic, van
Turkije. Die dnie zullen dus, zoo dat at
niet het geval ware, zich nog krachtiger aan-
eensluiten en zicli nog krachtiger weren. Er
mogen, ook Itijdenis den 'oorlog, wel (eens wrij-
vingen geweest zijn tussclien Hongarije en
Duitschland, tbans weten de Hongaren, dat
ook hun land aan de verbrokkeling zal
worden prijs,gegeven, zoo zij zich nietduchtig
te weer Stellen.
Want wat niet-valt onder de rubriek: „wat
aan de landen der geallieerden is ontrukt,
valt onder de „nationaliteiteii"-rubriqk, ook
al zijn het gebieden, als de Zevenbergsche,
die nooit aan een Roemenie hebben behoord,
die sedert duizend jaren Hongaarsch wareu
en geleidelijk door Roemeniers, die de ellen-
de van hun land ontvluchtten om in de
Hongaarsche gebieden rust en welvaart te
yinden, Jpevolkt zijn.
Dus strijd tot het uitersle.
Hoe die strijd worden zal weet niemand,
Wij lierinneren ons, dat aan Duitsche zijde
eens gezegd werd: „Wij zullen dan iedere
man en iedere vrouw, iederen bond en iedere
kat wapenen. om te vechteri voor ons volks-
bestaan."
lets soortgelijks zegt nu de „Daily Ex
press" in een artikel, dat afkomslig beet
te zijn van een Amerikaansch staatsman:
Vechten tot den laatslen man en bet laat
ste geweer, bet laatste pond en den laat-
sten dollar."
De verschrikkingen van de laatste jaren
zullen dan niets zijn, bij hetgeeil de wereld
nog te aanscbouwen krijgt.
Reeds nu wordt in Duitsche kringen ge-
sproken van een ijzeren strijid, die, wat bet
ook kosten mo,ge, Lot de overwinning moet
voererj.
Datzelfae zeggen ide Entente-bl.aden„De
overwinning moge moeilijk te l>ehalen zijn,
wij zullen er tot liet uiterste om vechten."
En zoo zal clus de menschenmoord wor
den voortgezet, met alle middelen, zondjer
rekcning te houden, met recht of wet, ook
tegenover neutralen.
Tenzij president Wilson, 'die men, zij bij
ook idealist, loch als een verslandig man
mag besehouwen, en die ook het antwoord
der Entente op de reclite waarde zal weten
te schatten, thans de maatregelen neemt,
die door de Ver. Staten kunnen worden ge-
nomen, om aan den Europeeschen oorlog
een einde le maken.
Ook Amerika kan het niet onverschilkg
zijn, dat Duitschland en zijn bondgenooten
worden vernietigd. Niet alleen uit idealis-
tische overwegingen, maar uit zuiver prac-
tiscbe, uit economische en handelsoverwe
gingen, heeft Amerika belang bij het voort-
beslaan van zoo groote afnemers, als Duitsch
land en Oostenrijk waren.
Van de Amerikaansche stemmen hooren
wij echter alleen de door Reuter geseinde,
die de zaak door een Engelschen bril bezien,
doch van de geheele rest weten wij niets.
De „K61n." Ztg." verneemt uit de Ver.
Staten, tangs draadloozen weg, dat de rede-
voering van Gerard volgens veler meening
de beooeling had, de partij van den Rijks-
kanselier te steunen, tegen hen, die van
den vat van Betlimann-Hollweg een ver-
scherping van den duikbooten-oorlog ver-
wachten. Of de uitingen van Gerard door
de regeering, door Wilson, vo-oraf waren
gekend en goedgekeurd wordt in Washing
ton noch erkend, noch bestreden. Doch Ge
rard's terugroeping wordt niet verwacht;
de ambtenaren der regeeriug vinden in zijn
redevoering niets te laken, en de eisch aan
den gezant, om den lekst zijner redevoering
te zenden is een zuivere vormquaestie.
In Duitschland pogen de Pangermanisten
juist nu, met krachl liun stem te verheffen,
om den iiKjruk te maken, dat zij sterk zijn;
-en dat doen zij door hun dagelijksche aan-
vallen op fden kanselier. Het bestuur van het
verbond in de Westmark heeft den kanselier
reeds zijn vertrouwen ontzegd, en gezegd
„Het Duitsche volk mag daarom wel ,ver
wachten, dat de kanselier tot welzijn van
het vaderland en van de Duitsche toekomst
voor een anderen man plaats zal maken.'
Spottend vraagt liet „Berliner Tageblalt hoe
slerk liet verbon-d in de Westmark isv opdat
men tenminsle weLe, welk-e rest van het
Duitsche volk van andere meening zijn kan
In de Deutsche Tages Ztg." staat Re
ventlow denzelfden toon aan:
„A1 wijst het Duitsche volk ook" zoo
sclirijft hij „de verantwoordelijkheid voor
de woonden van den kanselier over Belgie
af, zoo kail dat diets aan het feit verande-
ren, dat de gevolgen en uitwerking van de
woorden van den rijkskanselier, van welken
aard deze ook mogen zijn, op (de onlwikke-
ling van de aangetegenheden van het Duit
sche rijk een aanmerkelijken. invloed zullen
hebben. en wel preci.es zoo ko-rt of zoo lang
als de tegenwoordige" rijkskanselier zijn ambt
Bekleedl."
Ook aan graaf j-eventlow mag wel eens
gevraagd worden, hoe groot de fractie van
het Duitsche volk is, dat hem gemachtigd
lieeft die verklaring af te ieggen?
De tijd der nota's is voorbij, zegt thans
de „Rundschau". Het wooi-d is aan de ka-
nonnen en duikbooten. Van de Sereth en de
Middellandsche Zee hoort men thans een
anderen oorlog met duidelijker stem.
De strijd aan dc fronton en op zee zal
dan ook van nu aan weder de geheele aan-
dacht vragen. Tot dus ver is die strijd in
boofdzaak in het voord-eel van Duitschland
geweest. De geallie'erden zullen nu moeten
toonen, als zij hun eischen willen verwez-en-
lijken, dat zij tegen de Duitsclie oorlogsma-
chine zijn opgewassen, dat zij d-e overwin
ning kunnen belialen, niet alleen met den
mond, maar ook met de daad.
Maar wij betreuren het, dat de volken en
landen van Europa zich liever doodvechten,
hun toekomst, hun wrelvaart, hun jonge-
lingschap opofferen, niet voor idealen, maar
voor gewone veroverings-denkbeelden, dan
zicli met elkander te verstaan over een
vrede, die een betere toekomst kan waar-
borgen.
Van de grens Hannover-Westfalen.)
Smokkelhandel endeZ. E. G. te
Ber lij n.
Men sclirijft aan de N. R. Crt.:
Voor een groot aantal autoriteiten op al-
lerlei gebied en afgevaardigden van aller-
hande vereenigingen heeft de eerste-burge-
meester Dieckmann van Miinster daar
Woensdag j.l. een belangwekkende rede ge-
houden over de lev^nsmiddelen-voorziening
in Duitschland. Hi, bracht daarbij ook ter
sprake de Z. E. G. te Berlijn en den smok-
kelhardei op Hollak'' De redensar voerde
aan, dat er vaak heel wat onbillijke critiek
op de handelingen der Z. E. G. werd uitge-
oefend, inzonderheid betrof dit haar her-
haalde weigering, om invoerverloven voor
levensmiddelen uit Holland te verleenen. En
toch achtte spreker de Z. E. G. volkomen in
haar recht. Wat toch is het geval? vroeg
hij. De wilde aankoop door enkele specu-
lanten heeft in Holland tot ongelooflijke
toestanden geleid, zoodat in Holland zelf op
centraliseering is aangedrongen. Door ver-
schillende overeenkomsten met Holland is
toen de kwestie, hoeveel levensmiddelen
van sontmige soorten naar Duitschland zou-
den worden uitgevoerd, nauwkeurig gere-
geld. Meer dan deze kwantums mag in
geen geval naar Duitschland komen.
Duitschland geeft daarvoor terug steenko-
len, kali, chemicalien, enz. Nu staat de
zaak aldus: al wat hier en daar aangebo-
den wordt komt langs verboden wegen, de
smokkeiwegen, tot ons, want de rechte
weg voert over Bentheim, Gronau, enz. en
de aanvoer aldaar geschiedt op last en
voor rekening der Z. E. G. De Z. E. G.
heeft in Holland haar aankoopcentra. Dat
is alles heel goed geregeld. Alles nu, wat
langs den smokkelweg tot ons komt, wordt
het Duitsche rijk, dat immer langs den le^
galen weg koopt en vervoert, aan'gerekend.
En wat langs den smokkelweg Duitsch
land bereikt, komt ten bate, niet van het
Duitsche volk, maar van enkele gebieden
en steden. En de Hollandsche regeering is
er nauwkeurig van op de hoogte, hoeveel
levensmiddelen, enz. ons langs den smok
kelweg bereiken en dat wordt ons op het
vastgestelde kwantum in mindering ge
bracht. En ook Engeland weet er alles
van en het gevolg daarvan is, dat Enge
land in den laatsten tijd tegenover Holland
heeft verklaard: „In werkelijkheid gaat het
meeste langs den smokkelweg naar Duitsch
land en wij verlangen thans: ten eerste
ten tweede ten derdeEn dan
worden door Engeland de bekende duim-
schroeven wat aangedraaid en hoe deze
werken, dat weten we. En zoo zijn we dan
inderdaad zoover gekomen, dat Holland
tengevolge van de smokkelarij misschien in
de noodzakelijkheid is gekomen, om alien
uitvoer naar Duitschland, enz. te verbie-
den, om niet met Engeland in conflict te
komen. Dan zal nu wellicht het gevolg
van den smokkelhandel worden en zdo is
het te begrijpen, dat van Berlijn uit en
-door de opper-presidenten der provincies
met alle macht stelling tegen dezen handel
genomen wordt. Voor eenigen tijd werden
ons belangrijke partijen spek aangeboden
welke uit Holland gesmokkeld waren, voor
den werkelijk aannemelijken prijs van 7.50
mark per K.G. We zijn er echter niet in
getreden ter wille van het algemeen be
lang. Zoo moet ook de heele natie denken
en handelen en de smokkelarij zal tot het
verleden behooren.
IfET ANTWOORD DER ENTENTE
D-onderdag" waren, aldus sclirijft de N
R. Crt., op de New-Yorkscli Beurs de fond-
sen aan het dalen. In den namiddag trad
voor het koersverlies echter koersvarbetering
in de plaats. „De gang van zaken in de po-
liiieke wereld alaus seint Iteuter scheen
guustigen invloed te oefenen."
Zie hier dus het effect van het antwoord
der Entente op de nota van Wilson. Men
weet, wat liet zeggen wit, warfheer de New-
Yorksche Beurs de gebeurtenissen in de po-
litieke Wereld „gunstig" beoordeelt. Men
acht dan de kams op een spoedigen vrede
verkeken.
Inderdaad is het niet mogelijk, 0111 in liet
antwoord der Entente lets van eene geneigd-
hedd tot vrede te ontdekken. De zin van het
lange stuk duidt erop, dat de Entente het
vaste voornemen heeft, door te vechten tot
het bittere eind. Van vrede zal, op de thans
tamelijk ondubbelzinnig aangeduide vredes-
voorwaarden, bij den tegenwoordigen stand
van den oorlog, wet geen sprake kunnen zijn.
Wij mogen die voorwaarden eenigszms
nader bezien. Daarbij kunnen wij dan het
eerste gedeelte van de nota buiten beschou-
wing laten. Wat daarin -omtrent de schuld
voor het uitbreken van den oorlog gezegd
wordt, is het oude lied, slechts in eene nieuwe
variatie doordat nu o<ok president Wilson tot
getuige wordt opgeroepen. Maar president
Wilson, die een ^-etenschappelijk man is,
zal deze schuldvraag wel niet zoo eenvou-dig
te verklaren en te beslissen achten, als de
Entente haar blijkbaar vindt. Wij treden in
deze vraag, die wij kort geteden nog eens
aanstiplen, thans niet terug.^
Ook wat gezegd wordt over het Duitsche
militairisme, en -de wijze waarop Duitsch
land dezen oorlog tot nu toe gevoerd lieeft,
kan op liet oogenblik ter zijde worden ge-
laten. Het kan niet ontkend worden, dat
liet Duitsche militairisme hoog opgetakeld is,
en dat de oorlog van de zijde van Duitsich-
land niet is gevoerd op de wijs, die men,
ook op grond van Duitsche uitlatingen, voor
den oorlog. o.a. bij de tweede Vi'edesconfie-
rentiie, ten beste gegeven, moclit hebben ver
wacht. De Duitsche oorlogsvoering is in
liooge mate meedoogenloos geweest. Daar is
geen twijfel over. Doch dit belet niet, oat
wanneer wij. op militairisme en gruwelijke
oorlogsgebruiken gewezen zien door de En
tente, d. w. z. ook doorRusland, dit
eenigszins aandoet, als het verwijt, dat de
pot lot den kelet pleegt te richten.
Wij mogen dat alles dus voor kennisgeving
aannemen en ons tot het zakelijke van het
antwoord bepalen.
De vredesvoorwaarden: de befaamde ,.ver-
goeding, lierstel en waarborgen." Deze ko
men hicrop neer. Herslel van Belgie, Servie
en Montenegro, met scliadeloosslelling. Dit
to opt nog tot op zekere hoogte parellel met
de Duitsche plannen, zooals ,die tot nu toe
uileengezel zijn. Bij den aanvang van den
oorlog lieeft Oostenrijk te kennen gegeven,
dat het de integriteit van het koni-nkrijk
Servie niet aantasten wilde, en Duitschland
lieeft ten aanzien van Belgie verklaard, het
„onrecht","' dat dit land aangedaian werd, te
zulten-sgoedmaken. Dat men van Duitsche
zijde Montenegro, ofschoon dit land van zijn
leant zich in den oorlog gemengd lieeft, zal
willen laten voortbestaan, mag lev-eneeiis wor
den aangenomen. Tot zoover schijnt er dus
In de voorwaarden der Entente geen onover-
komelijk beletsel voor den vrede te zijn.
Ook niet in den eisch: ontruiming van de
bezelle gebieden iit Frankrijk, aangezien
Duitschland niet op annexatie van gebied is
belusl.
Doch in al wat nu verder volgt gaan de
slrijdeiide partijen waarschijnlijk hoe langer
hoe verder uileen. „Onlruiming van de be-
zelte gebieden van Rusland en Roemenie met
gepaste vergoeding.'' Tot ontruiming van
Rolen zijn de centralen zeker bereid, doch
niet in den zin van ontruiming van Russiscli
gebied. Duitschland wil Polen onlrnunen,
0111 den weg vrij te laten voor den nieuw
opgerichten Pootschen staat. Of de centra
len geneigd zulfen zijn Roemenie een „ge-
pasle vergoeding' te schenken, lijkt ook aan
twijfel onderlievig.
Dit geldt nog maar de door de centralen
op lie! oogenblik bezette gebieden. Doch de
voorwaarden' der entente houiden ,n.iet daarbij
op. Zie hier wat er nog op volgt. ..Terug-
gave van de provincies of landstreken, le
voren aan de geallieerden door geweld of
tegen de wenschen van hun iiiwoners onl-
rukt," Dat wil dus zeggen: teruggave" aan
Ei-ankrijk van Elzas en Lotharingen. Van ue
aan andere landen, dan de geallieerden, ont-
rnkte gebieden tspreekt de nota eigenaardiger-
Wijs niet. Het „herstel"-beghisel schijnt tot
de gfcallieerden te worden beperkt.
„Bevrijding van Ita'ianen, Slaveri, Roeme
niers, TsjecKen en Slowaken van vreeinde
overlieersching". Dit is verdecling en ver
brokkeling van Oostenrijk, zoowei als van
Hongarije. waarvan stukken aan Roemenie,
Italie (en Servie) zullen worden toegewezen,
en verder afzonderlijke sitaten zouiden ino-e-
ten worden gemaakt. In dit verband wordt
van de „wenschdn van de inworiers" geen
melding gemaakt. Dit is op-fflerkelijk.
,.Bevrijding van de volken die nu onder
moorddadige tyrannic van de Turken zuch-
ten en verbanning uit Europa van het Otto-
maansche keizerrijk." In deze omsclirijving
is het (nationaliteits?) recht" van Rusland
of moeten wij hier soms aan de*wenschen
der inwoners denken? op Konstantinopel
omschreven. „Beaekt" ware wellicht een
beter woord.
Ten slolte Polen. Daarvoor wordt naar de
proclamatie van den Keizer van Rusland
verwezen. De Entente voelt dus voor auto
nomic van Polen ondfrr den Russischen tsaar
van een Polen, waaraan ten minste West
Pruisen en Posen, thans Duitsche provin-
cien, zullen worden toegevoegd.
Hiermede zal dan aan het Duitsche mili
tairisme en zijn brulale aanmatiging een
einde gekomen zijn. Het is niet noodig, er
,eel aan toe te voegen. De ontvangst, welkc
deze vredesvoorwaarden van Duitsche zijde
znllen ontvangen is dus op het oogenblik,
waarop wij dit schrijven reeds bekend uit
de nota, door de Duitsche regeering tot de
neutralen gericht en elders in dit blad op-
genomen. „Tegenover zuUce oorLogs-oogmer-
ken wordt het verlangen naar boete, herslel
en waarborgen in den mond van den tegen-
stander verrassend" heel het daarin. In
gewone taal o\ergebracht, beteekent dit niets
anders, dan dat ,,het Pruisisch militairisme"
zal doorvechten tot het "inderdaad overwon-
nen is, of overwonnen heeft. En de vrede is
even ver verwijderd, als voor de nola van
Wilson.
Ter be-spoediging van het eind van den
oorlog zal het antwoord der entente dus
allesbehalve strekken. Toch zal het niet zan
der invloed blijven. Nu de entente haar oog-
merken nader heeft aangeduid, is er tweeer-
lei klaar uit geworden. Ten eerste, dat
Duitschland in dezen stand van den oorlog
tot geen vrede kan komen zonder aanmer-
kelijke inUrimpTng van gebied, om van de
kolonien, waarover de nota der entente
zwijgt, ook maar niet le spreken. En ten
andere, dat het in dezen oorlog voor Oosten
rijk, Hongarije, en voor Turkije in belang
rijke mate, gaat om to be ornotto be. Deze
wetenschap zal de drie genoemde niogend-
lieden vastertot elkaar brengen, en den
striid, die er een wordt van ,,erop of eron-
der", niet minder verbitterd maken.
Merkwaardig is, dat van BuLgarije in de
gansche nota der entente niet wordt gerept.
Het vermoeden ligt v'oor de hand, dat daar
hooge politick achler schuilt.
Negeniienhonderd en zeventien schijnt een
jaar te moeten worden, dat in onlzelting de
vooraaande nog verre overtoeft.
TEE NEUZEN, 15 Jan. 1917.
Het weerbericht van het meteorolo-
gisch instituut te De Bildt van heden lnidt
als volgt
Hoogste barometerstand 761.5 Hernosand.
Laagste barometerstand onder 750.0 Zuid-
Duitschland.
Yerwachting tot den avond van 16 Jan,
zwakke tot matige winden uit Oostelyke
tot Noordelijke richtingen, r.evelig tot
zwaar bewolkt, waarschynliik een weinig
sneeuw, teraperatuur om het vriespunt.
Stichten ambachtsschool te Ter Neuzen.
Een bevredigend aantal ingezetenen was
j.l. Vrijdag opgekomen naar de bovenzaal
van het „Hotel de Commerce" om belang-
stelling te betuigen in de stichting eener
ambachtsschool alhier, waartoe ze door een
voorloopig comite waren opgeroepen.
De vergadering werd geleid door den
burgemeester, den heer Huizinga, die in het
kort de omstandigheden uiteenzette, die tot
het bijeenroepen dezer vergadering hadden
geleid.
Hij achtte het overbodig, een betoog te
houden over het nut van ambachtsonder-
wijs. In de laatste jaren is men meer en
meer vaststaand dit onderwijs noodzakelijk
gaan besehouwen en uit de omstandigheid,
dat steeds een groot aantal ieerlingen de
ambachtsschool in eene nabitrige gemeente
bezoeken (hij teekent tegenwoordig voor
31 jongens een verklaring" voor het spoor)
mag worden afgeleid, dbt velen alhier wer
kelijk Yiehoefte aan dat onderwijs hebben.
Een groot voorrecht zou het voor die velen
zijn, als ze in eigen gemeente dat onder
wijs konden volgen en aangenomen mag
worden, dat alsdan meerderen er gebruik
van zoqden maken.
De aandacht van spreker is er op geves-
tigd. daf de toename van het aantal Ieer
lingen op de school te Hulst uitbreiding
noodzakelijk maakt. Tevens werd er op ge
wezen, dat het meer in het belang van velen
zou zijn, ,als hier een ambachtsschool kon
worden gesticht. Niet alleen zijn er van Ter
Neuzen zelf veei Ieerlingen, doch waar dit
cfoor de voltooiing der tramlijnen meer dan
ooit een centrum van Zeeuwsch-Vlaanderen
s