ALGEWEEN NIEUWS
EN ADVERTENTiEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
umnuK usiAff.
No. 6478.
Dinsdag 9 Januari 1917
57e Jaargang.
De Oorlog.
ABONNEMENT:
ABVERTENTIEN
BINNENLAN D.
Telefoom 3S.
Bit Blad Yerr:htjst MaaMag-, WoessSag- on Vrijdaga?ond, aitgezo dsrd op Feestdagen, bij de Firma P. J. YAH DE SANDE te Ter Neuzen.
F EUILii a OS.
Per 3 maanden binnen de stad 1.—Franco per post voor Nederland 1.10.
®I| vooruitbetalingvoor Belgie/1.40, voor Ned.-Indie en Amerika 1.65,
overig Buitenland 2.
Men abonneert zich bij de Uitgeefster, of buiten Ter Neuzen ook bij alle
Boekhandelaren, Postdrrecteuren en Brievenbushouders.
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer 0.1 0«
Bij direct© opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt d©
prijs slechts tweemaal berekend.
Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief.
Inzending van advertentien voor 1 iiur op den dag der uitgave.
Wegvoering van Reigen naar Duitschland.
Onderteekend door 16,229 Belgische uit-
gewekenen, is de vo lgeaide srneekbrief door
de in Nederland verblijvende Belgen aan
de Koningin gezonden
Mevrouw,
Met den diepsten eerbied nemen de Bel
gen, ondergeleekend, alienuitgeweken naar
Uvr gastvrij land, de vrijheid, om lot Uwe
Majesteit dit dringerudie smeekschrift te rich-
ten, dat werd Lngegeven door de ontzettende
en onverdiende smarten, welke op dit oogen-
blik drukken opoiize in het bezette Belgie
gebleven landgenooten.
Duizenden xnannen worden ontrukt aan
hunnen huiselijken haard, aan liunne ouders,
aan hunne "echlgenooten, aan de kinderein,
Wier onaerstand zij waren; onder wanhoop-
geschrei, gesnik en gesmeek, worden zij naar
Duilschland Weggevoerd en de bezettingliou-
dende machl geeft haar beslist inzicht le
kennen om deze mannen, die vrije en on-
schuldige burgers zijn, over te leveren aan
dwangarbeid. Deze maatregelen, genomen
tegen de burger I ijke bevolking van het bezet
te land, maker, scberpe inbreuk op de een-
voudigste beginselen van menschelijkheid,
van beschaving en van volkenrecht.
Zij gaan tevems gepaard met een in het
oogvailende tekortkoming aan uitdrukkelijke
rerbintenis.sen door de bezettende macht ge
nomen tegenover het Nederlandsche Gezag,
tegenover Belgische wereldlijke en geeste-
lijke autoriteiten om de pensoonlijke veilig-
heid en (vrijheid ;te waarborgeu van (de vluch-
telingen, welke in het land zouden terug
keeren.
Alle Beigen hebben een ontroerde erkeute-
lijkheid bewaand van de welwillendheid door
Uwe Majesteit op dat oogenblik betoond
tegenover dezen, aan welke Zij de gastvrij-
lieid had verleend, met te weigeren ze aan
hun lot over te lalen zonder van bevoegde
vertegenwoordigers van het Duitsche rijkde
meest afdoende geruststelling te hebben ont-
vangen over de behandeling welke hen
wach tte.
Door deze daad van menschlievende be-
zorgdheid en solidariteit heeft Hare Maje
steit ons aangemoedigd om vandaag op-
nieuw onzen toeviucht te nemen tot deliooge
tusschenkomst van deze, welke in onze
oogen een Natie verlegenwoordigd waurva.i
geheel het verleden de weeirspiegeling is van
de edits te overleveringen van Volkcrenrecht
en Vrijheid.
Nu wij tot 'we Majesteit dezen kreet van
smart en omierming richten; terwijl wij met
voeten warden betreden in onze duurbaarste
familiebctrekkingen, in onze vaderland.scne
gevoelens en onze eerbiedwaardigs te ver-
wachlingen voelen wij in ons de overtuigmg,
dat onze stem zal worden verhoord, omdat
zij den weerklank geeft van de beginselen
der rechtvaardigheid en der humaniteit, wel
ke tenslotte altijd zegevieren.
Met den diepsten eerbied leggen wij aan
de voeten Uwer Majesteit de innig gevoelde
hulde neder van onze onuitwischbare erken-
telijkheid.
Het vluchtoord te I'lle.
Zaterdag werd in t vluchtoord de minis te-
rieeie bescliikking bekend gemaakt, dat het
vluchtoord zal worden opgeheyen en oveb-
gebraclit naar Nunspeet. Alle barakken zul-
len successievelijk worden afgebroken en te
Nunspeet worden opgezet. De bewoners wor
den geleidelijk overgebracht. Naar een ruwe
schalting /at dit overbrengen meer dan
60.000 hasten. (Teiegr.)
113)
Eihdelijk hield het pad ge.lieel op en he!
was verwonderlijk, dat de gids hen met
zulk een zekerheid voorging. Nu en dan
keek hij naar de zon of naar de melsneeuw
en ijs bedekte toppen om zich le orientee-
ren. En dan knikte hij telkens voldaan
met zijn eerwaardig hoofd en zette zijn kiein
paardje opnieuw aan. Iloe eenvoudig en
patriarchaal hij er ook uitzag, lag er toch,
als men nauwkeuriger toekeek, een onmis
hai-e uildrukking van list en sluwheia op
zijn geiaat.
Hoe Berger en de overige passagiers
dezen weg toch zulfen gevonden hebben'?
vroeg Hans aan Francis. Bij nacht zal hij
tiunkt mij, totaal lonbegaanbaar zijn.
Francis knikte.
Het mees't zal wel mijn goede Richard
de. yerwende Parijzenaar, gczucht hebben.
Zijn verlakte sdioenljes zijn waarlijk met
berekend op dergblijke iochten.
Perroquet! Hans had aan den yoortref-
felijksten alter kamerclienaren stolnuLoe in
het geheel niet gedaoht. Hij had hem in
De steenke (enschaarschte.
Het Ned. Corr.-bureau meldt aan de
N. R. Crt,
Van de meest be\' oegde zijde vememen wij,
aat de aanvoer van koien uit Duitschland bij
voortduring nog onbevredigend blijft, terwijl
die uit Engeland zee'r aanmerkelijk grootcr
is geworden dan gedurende de laatsle ihaan-
den het geval was. Wanneer echter in den
algemeenen loestand geen verbetering wordt
gebraclit, zal de uiterste spaarzaamheid hij
voortduring geboden zijn en zal leveiis zeer
stellig lot meer ingrijpende maatregelen moe-
ten worden overgegaan. Thans heeft alleen
ties pa ring op het kolenverbruik plaats in
dien zin, dat het verbruik van gaskolen en
an kolen voor de electriischc centrales is
ingeki'ompen en dat ieen zekere beperking van
den spoorwegdienst plaats vindt.
Een en ander brengt zeer zeker lasten en
nadeelen mede, maar het economisch teven
is zooveel mogelijk onaangetast gebleven.
Wanneer echter de aanvoer van kolen uit
het buitenland niet in sterker mate plaats
heeft dan op het oogenblik het geval is, zal
ook bet (goederenvervoer jdiOor [die ispoiorwegen
moeten worden ingekrompen (op het oogen
blik wordt alleen nog slechts het personcn-
vervoer beperkt) en zal moeten worden over
gegaan tot beperking der productie, door in-
krimping van den arbeidistijd in fabrieken
en Ibedrijven, waarin kolen verbruikt worden.
DE ALGEMEENE TOESTAND.
De Duitsche Iveizer heeft zoo schrijfl
het Alg Ilbl. op de antwoord-nola der
Entente, waarin geen enkele gelegenheid
werd opengelaten \oor nieuwe aanhietiingen
der Centraien, waarin duidelijk de wensch
werd uilgesproken *id:en sLrijd voort te zet-
ten, omdat de geallieeixlen onder de be-
staande omstandigheden moeten „weigereji
een voorstel aan te nemen zonder oprecht-
heid en zonder strekking' en dus „geen
vrede mogelijk achten", zoolang zij niet ver-
zekerd zijn van het herstel van geschonden
rechten en vidjheden, de erkenning van het
beginsel der nationaliteiten en het vrije
voorlbeslaan der kleine staten, en zoolang
het niet zeker is, dat een regeling zal wor
den getroffen, die van idien aard zal zijn,
dat zij defmitief de oorzaken wegneemt, die
de volken zoolang hebben bedreigd" het
besluit genomen, den strijd voort te zetten.
Hij deelde dit medle in een legerorder,
waarin hij zegt, dat de geallieerden Duitsch
land willen vemietigen, en dat hen nu
alleen de zware verantwoordelijkheid treft
voor het voortzetien van den strijd en de
offers, die de Kieizer aan de Wereld wilde
besparen.
Het is dus gegaan, juist zooals wij
voorzagen, toen de Duitsche vredes-
nola vereclieen: Worden de Duitsche vredes-
voorslellen verworpen, dan wordt daardoor
„de positic van den Duitschen Keizer ineigen
land en buitenland zeer krachtiig versterkt.
Dan is de vredesheweging in Duitsclilanid de
kop ingedrukt. Dan moet Duibschland
alom en vooral in Amerika aan sym-
palhie winneni Dian voelt de Duitsche sol-
daat meer dan ooit het onafwendbare, het
opgedwongene van den oorlog en blijft rus-
tig en geduldig voortwerken^en voortstrijden
in deze hel."
En wat wij van de toekomst verwachten
werrl in dat artikel zoo duidelijk uiteengezel:
„De toestand voor de Centraien^ is nu gun-
stig. Hij lean nog gunstiger worden, in het
Oosten kunnen nog veel meer overwinniu-
gen volgen. Maar een ovei-winning van
-it - untgwriiT-mnr't
den nacht, toen ue overval plaats had, ook
niet gezien. Waarschijnlijk was hij in het
voorste gedeelte van den troep geweest. Ja,
deze tochI was in de oogen van Perroquet
zeker wel het fergste, wat hij had moeten ver-
duren en ,zou hem wel voorgoed g'enoeg doen
krijgen van hel reizen om de wereld.
Men had nu den zoom van het hoscli be-
reikt. pe Kozakkenotficieren- stelden voor,
een oogenblik halt le houden. Men deed dit.
Nu nog een half uur, en wij zijn waar
wij wezen moeten, inerkte de oude Tolclial
op. De Udsherends hebben zich genesteld
in een oua jachtslot. dat Zjjne Hoogheid
de vorst Usbascliew God sclienke hem
een tang, geZond en gezegend leven! eens
heeft laten bouwen om van daaruit op de
berenjacht te gaan, want Zijne Hoogheid
was', toen hij nog jong was, een groot ja-
ger. In de laatsle tien jaren nu, of mis-
schien is het nog langer, weet ik het? komt
er niemand meer op Schamclier, beren zijn
er nog genoeg, maar de jongetieeren van den
tegenwoordigen tijd zijn le gemakkelijk ge
worden voor de jachl! Tolclial keek de of-
ficiepen spottend aan. Het laatst hen ik. nu
vijf jaar geleden, boven geweest. Toen was
het slot reeds erg vervallen.
Maar lioe weet ge dan, oude, dat de
rdsherends daarbovgn vcrblijf houden?
vroeg de oudsle der officieren Tolcliat.
Duitschland in he, Westen lijkt omnogelijk
en dat beteekenl na enkele jaren toch een
uitputting van hel geisoleerde Duitschland,
die zeer hodenkelijk moet worden. Want,
hee men het ook verbloeme moge, de toe-
stand ook in Duilschland is critiek. Mil-
lioenen slecht gevoede arbeiders, door mili-
taire machten uit Polen, Belgie en Noord-
Frankrijk geliaald, houden, door lichame-
lijke straffen en honger gechvongen, liet eco-
nomisclie leven in stand. De geheele Duit
sche mannelijke bevolking dient om op deze
gedeporteerden loeziclit *te houden, maakt
munitie of is soldaat.
„Honger waarl rond, ziekte moet op den
duur het slecht gevoede Duitsche volk be-
dreigen.
„De entente kan er nog slechter voor
koinen tc staan dan thans. Men weet nooit,
waartoe die onvcrgtelijkelijke Duitsche oor-
logsmachine (in istaat ;is. Zij is, hoe hoog men
de overwinning aan de Marne moge aan-
islaan, feilelijk aan alle fronlen ongeslagen
en Ls het eenige leger, dat talrijke beslissen-
de en groote overwinningen bevochten heeft,
geheele vijandelijke legere vemietigd heeft.
Ook het Rnssische leger, dat een paar groote
overwinningen behaalde en zich tegenover
hel Ooistenrljksche leger zulk een sterke
macht g^toond heeft. is keer op keer ver-
nietigend door de Duitscliers verslagen.
Daarom herhalen wij: de entente khn er nog
slechter voor koinen te staan. Maar zeker is
dat allerminst; nog heeft Engeland zijn
macht, vooral aan menschenmateriaal, lang
niet ten voile ontwikkeld; het lean zeker nog
rn'eef gaan doen. En in elk geval staat vast,
dat de entente zeLve niet gelooft, dat zij in
ongunsliger positie zal geraken. Zij is over-
tuigd den vijand te kunnen verslaan en de
vredesvoorwaarl-rn jie kunuen eischen, die
zij good en rechtvaardig acht."
Thans breekt ecliter een zware en moei-
lijke lijd aan, voor de oorlogvoerenden en
voor de r. jutralen. Krachtiger dan ooit zai
nu gepoogd kvorden, door tie eene len door de
andere zijde, een beslisseude overwinning
te behalen; krachtiger dan ooit zullen de
maatregelen worden, te land en ter zee om
een beslissing an de wapenen te bespoe-
digen door de blokkattie en de vernietigmg
van aanvoeren, om het si'lierpe zwaard van
den honger te doen meestrijden aan alle
fronten, in alle landen. Yanzelf zu.l.len daar
door de neutralen nog meer in liet gedrang
komen, en degenen die zich tegen den vrede
verklaarden. ook in ons land, zullen de ge-
VQlgen daarvan ondervinden, zooal niet per-
soionlijk, dan toch in hunne omgeving, Moei-
lijk zal het leven worden, moeilijk de voort-
zetting-van den geregelden arbeid wellichl,
maar dat alles is weinig in vergelijking tot
de groote ram pen, die op de slagvelden te
land en ter zee te wachten zijn, de nieuwe
hecatomben dooden, die hun leven zullen
moeten opofferen voor een betere toekomst.
En wanneer wij dan Scheidemann s rede-
voering lezen en zien lioe dichl de Duit
sche \Tedesvoorwaarden wellicht staan bij
die der geallieerden als deze tenminsbe
strijden voor recht en vrijheid, en niet om
Duilschland en Oostenrijk, Bulgarije en Tur-
kije te vernietigen darf dringt zich toch
de vraag op: waarom geen besprekiligen
mogelijk zouden zijn, die aan dezen men-
schen-onteerenden inooixl een einde konden
maken?
Het is mogelijk dat straks, aan liet wes-
telijk of oostelijk front een wijziging in den
toestand komt, maar voor het oogenblik
bepaall zich de strijd daar nog tot episodes,
waarin kleine plaatselijke geverhten worden
geleverd en successen behaald, zonder eenige
De patriarch lachte vergenoegd.
Vadertje, die menschen daar willen toch
ook leven en wijn drinken. En daarom
komen zij af en toe in liet dal bij goede
vrienden, en als zij good belalen kunnen,
dan met verlof, vadertje! dan geeft
men hun ook al wat men kan.
Ik zal u voorlaan toch wat nauwkeu
riger op de vingers moeten kijken Tolcliat!
liet nu Muller zich hooren.
Maar nu vprder, wat weet ge van de
Udsherends
Ja, beer, ik weet, wat ik weet. Ik weet,
dat zij een heel fijnen mijnheer daaroo-
ven hebben, die met lien rooden wijn drinkt
en een boel geld in hun armzallg nest ge-
bracht heeft. En ik weet ook, dat zii de
vorige week beueden waren bij de Arashals
en aan den anderen kant van de rivier hij
de Basclitschallas en er is een been en weer
geloop geweest en men heeft gefluisterd en
beraadslagingen gehouden. De fijne mijnheer
echter is een schurk en een bearieiger en
voor vadertje den tsaar God zij Zijne
Majesteit genadig! in de bergen gevlucht.
Dat weet ik zeker. want hij verloont zich
nooit beiK'den. Waarom niet, vraag ik, als
hij geen reden heeft om zich schuil te hou
den? Maar een paar maal zijn vrienden
van hem wat men tenminste vrienden
noemt, vadertje, uit de stad gekomen en
beteekenis voor den algemeenen toestand.
Slechts in Roemenie wordt gevochten,
tegen de Russische en Itoemeensche legers
en met voortdurend, onafgebroken succes
voor den Centraien. Van twey. zijden ruk-
ken de troepen der Centraien Op, van het
oosten over Macin, Jijila en Gheoet, van het
westen uit de lijn tusschen de Boezeoe en
de Rimnicu, tegen B.ra'ila, de groote han-
del-sistad aan de. Donau, waarop de Russen
en Roemeniers waren teruggetrokken, uit
de Dobroeftsja en uit de vlakte van Groot-
Walachije. In de Dobroedsja deden de
Russen pogingen, om zich in den N. W.
hoek van die provincie, in de bocht van den
Donau, ten N. van Yacareni, waar een
lioogtestelling bezet was, te blijven hand-
liaven, maar oolc daaruit werden de Russen
erdreven, de Dobroedsja kon geheel wor
den bezet en de Russen, over de rivier
teruggedreven, moesten vluchten naarBra'ila
en Galatz.
Braila, de groote handelsstad aan den
Donau, met ruim 60,000 inwoners, bevat
groote graansiio s en pakhuizen en belang-
rijke opslagplaatsen, voor de goederen die
daar worden uitgevoei-d: granen, oiienou-
dende planlen. talk, vleescli, wol. Deze stad
lis nu in handen der Duitsch-Bulgaarsohe
legers gevallen, die oolc Galatz, slechts 17
KM. van Braila verwijderd, bedreigen.
De opmarsch in Walachije, naar de Sereth-
linie wordt geregeld voortgezet.
Het Engelische weekoverzdcht maakl de
voor de hand liggende opmerking, dat de
balans van het krijgsbedrijf, dat op het
Oostelijk gevechtsterrein plaats vindt, niet
kan worden opgemaakt, dan na de krijgsver-
richlingen in het voorjaar of den voorzomer.
Natuurlijk niet schrijft de N. B. Crt. Voor
dat een veld tocht is afgeloopcn weet men
den afloop niet. Maar dit verandert niets
aan het feit, dat de voorbereidende gevecli-
ten tot den veldtochl van dit jaar in het
Oosten, als hoedanig men het krijgsbedrijf
in de slreek van de Seretii kan beschouwen,
voorloopdig voor de Russen geen gunsligen
loop nemen. Want, al gaat hun terug toch t
langzaam, al zijn hun verliezen aan gevange-
nen gering, zij zijn toch gedwongen achter-
uit te gaan en hebben daarbij nu zoo n ge-
wiclitig (punt als Braila Ipioeten opgeven. Het
mag nu heel mooi zijn, dat zij met zoo wei
nig verliezen die plaats hebben weten te
ontruimen. maar-1 zooals we wel eens meer
liebhen opgemerkt, die eeuwige terugtochts-
tactiek mag het leger redden, zij redt niet
dalgene. wa5r het leger toch eigenlijk be-
stemd was om voor te vechlen.
Door het bezit van Braila zijn nu de cen
traien tot de beneden-Sereth doorgedrongen,
want de stad ligt vlak bij de moerassige uit-
monding van deze rivier in den Donau. Van
Grooter gewicht is nog, dat liet bezit van
deze belaiigrijke havenstad den centraien
het gebruik van den waterweg waarborgt,
zoowel voor mililaire als andere iransporten.
Dal het bezit (van deze haven voor het isucees
van verdere operaties tegen tie Sereth-linie
derhalve de grootete beteekenis heeft, lioeft
wel geen vender betoog.
-In aqnsluiting met de verovering van
Braila, waar de centraien naar het scliijnt
geliiklijdig van het Oosten en het Zuiden
in binnen gedrongan zijn', [imbben zij pok ver-
der naar het Noordweslen en ook in het ge-
bergte vooruitgang in de richling van de
Sereth gemaakt.
Door den val van Braila en den verderen
vooruilgang, die de centraien in de laatste
dagen, in Roemenie hebben gemaakt, is nu
wel zeker geworden, dat er in de eerstvol-
gencle weken zich een zeer interessante slag
aan de Sereth zal ontwikkelen, waai-in hei
eind-oogmerk der cenlralen zal zijn den Zui-
de 'Udsherends hebben hen van liet station
afgehaald.
Yi^ierlje, iR vraag u, wat hebben dip fij
ne heeren in-de bergen te maken?
Op de beren jagen willen zij niet, want
anders hadden zij de Udsherends niet op-
gezocht; die zijn veel te laf om een beer
aan te durven, maar dan waren zij wel
bij den ouden Tolcliat gekomen; want die,
dat weet niet alleen u, vadertje, dal weet
oolc ieder lcind in het dal die gaat niet
voor een beer aan den haal. Dus vadertje,
wat willen die fijne lieeren in de bergen?
Die hebben aaarboven niet veel goeds uit
gespookt, en de liemel en alle lieiligen
mogen mij straffen, als dat niet met den
aanval op den trein samenhangt. En dan,
vadertje, toen ik gisternacht op verken-
ning uitging, vondik op den weg een
paar flaraen.
Hij liaalde uit zijn zalcken een paar lap
jes laker, te voorschijn.
Ilier lag bet eene stulc, tweehonderd
sell reden verder lidt andere, enzoo voort
Nu, vadertje, lieb ik gelijk of niet? Dat is
een teeken, dat een van de gevangenen
ons heeft willen geven. De lappen zijn al
le van dezelfde slof hier wilt u u
liiervan zelf overtuigen?
De lappen gingen van hand tot hand.
Het waren kleine stukjes, van een tame-
delijken Russischen vleugel op te rollen.
In verband daarmee zal men ook moeten
uitzien naar alle tcekenen, die als een aan-
kondiging van verhoogde gevechtswerkzaam-
lieid in het noorden kunnen worden opgevat.
De strijd in het oosten is toch voortdurend
een strijd op de vleugels geweest.
Het is zeer de vraag; of de Grieksche re-
gepring, die het ultimatum van de entente
niet in zijn geheel aangenomen heeft, wel
tegenover het eigen volk in staat was, dat te
doen. Volgens telegrammen van Reuter heeft
zij dan ook den nadruk op die mogelijkheid
ge\-estigd.
DUITSCHE KRIJGSLIST.
Een onzer 1-andgenOoten, zoojuist lerugge-
keerd van een overzeesche reis, deelt aan
de „Telegr." mede, dat een der schepen van
een onzer groote reederijerl, in de golf van
Iiiscaje dit telegram ontving: S. O. S.
De gezagvoerder zette onmiddellijk koers
naar de plaats, in het telegram aangeduid
en vonid daareen Duitsche duikboot,
die nief in den m ins ten nood verkeerde en
waarvan de kapitein zich zeer leleurgesteld
toonde, dat een Hollandsch schip zich op
zijn Bioodsein (vertoonde en piet een Engelsch.
Woordelijk seinde deze officier: „We
don't want you to save our souls we want
Britishers lo save our souls
GUIEKENLAND SPAIITELT TEGEN.
Griekenland heeft de laatste nota der ge
allieerden, in zooverre als aanvaarding daar-
vAh gelijk zou staan met te erkennen, dat
Griekenland een aanvral op "San-ail's acl;ter-
hoede in den zin had, afgewezen. Koning
Constantijn heeft eerst met de gewezen mi
nister-presiden ten en Griekenland bezit
daar voorraad van geoonfereerd, die een-
stemmig afwijzing der nota adviseerden
daarna heeft het kabinet-Lambros vefklaaihi
dat de Grieksclie regeering geen oorlog
verlclaren aan de entente, maar Iijdzaam zich
zal onderwerpen aan alien dwang: £i'j ver-
b-ouwt echter, dat ide mogendlieden len slolte
zullen erkennen, dat de hlokkade een on-
verdienoe straf is voor de gebeurtenissen van
1 Dec., vtelke uitsluitend het gevoig waren
van een misverstand zooals aan admiraat
Fournet ofiicieel is meegedeeld, daar het
leger onafhankelijk van de regeering beslo-
ten had, weerstanid te bdeden aan elke po-
ging tot gewelddadige inbeslagneming van
krijgsmateriaal.
Betreffende liet gevangenhouden van Ve-
nizelisten wordt meegedeeld, dat de Koning
bereid is sommigen of alle schuldigen gratie
te verleenen, maar dat hij constitutioneel
met bij machte is tusschenheide te komen
in liet rechtsgeding, voordat het vonnis is
gewezen.
Van de lijdzaamheid, die de regeering
kenmerkt, althans otficieel, is bij het
Grieksche volk niet zooveel te merken.
De blokkade doel zich geducht gevoelen.
De levensmiddelen zijn ontzaglijk duur.
wat tengevolge heeft gehad, dat in Piraeus
de bakkerswinkels bestormd zijn. De stij-
ging der broodprijzen wordt, volge.Ri dc
Daily Telegraph, aan de Griekccbe regeering
geweten Afgaande op haar eigen verkla-
ringen zou er immers nog voor vijf weken
meel in het land in voorraad zijn.
De Helleensche pers is fel anti-Entenle
gezind. Bladen als Chronos en Neon-Asty
zinspelen er al op, dat als Griekeniand's
tegenvoorStel niet in aanmerking 'zou worden
genomen, den Koning niet anders overblijft
dan het parlement bijeen te roepen, en op
de agenda mobilisatie van alle Helleensche
strijdkrachten tegen de reclit en pticht ver-
geten z.g.n. besdiermende mogendheden le
zetten.
Volgens de Daily Telegraph zijn ie reser-
lijk dikke istof, en toen Hans ze nauwkeu-
rig bekeek, meende hij kleur en stof le
herkennen. Hij lierinnerde zich, dat Berger
een ja®, van) prectes dezelfde stof ge
maakt, in Hongkong had gekochi. Dit
deelde hij nu aan de anderen mede en
versterkte hen daardoor in hun vennoc-
deri, dat zij op hel rechtc spoor waren.
Ja vadertje, antwoordde de oude Tol
clial, toen men' hem vroeg, wat men nu
verder zou doen, mij dunkl, dat wij ons
moeten splftsen In twee afdeelingen. 'Als
wij alien van dezen kant aanrukken, ont-
snappen de Udsherends aan den anderen
kant in hel bosch en zijn de vogels gevlo-
gen, als wij liet nest berelken. Ik weet con
weg over de bergen, men kan dien echter
niet 'te paard afleggen; ik ben bereid dien
met een kleine sd i a re op te gaan. De an
deren moeten dan lezen weg volgen. Allen
tegelijk moeten wij hen overvallen en
klap! de val dichl hij had zijn mills
van het hooffcl genomen en maakte daar
mee de be we sing van een vogelvanger, die
zijn net toetrekt, de val dichl. dat geen en-
kcl beestje onlsnapt. Geen enkel heestje,
dan kunnen de Udlsherend/s zeker zijn, dal
zij geen van alien aan ie galg ontsnappen.
Daarvoor zorgl wel vadertje de Tsaar. God
belioede Zijne Majesteit!
(Wordt vervolgd.)
BBWMB-i JJ'JK-fS
