ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 6458.
Dinsdag 21 November 1916.
6e Jaargang.
Bruinbrood.
A a n k o n i g i n g.
F of IL m a 4- Q sr.
SIIBILIJI ©ISIAPT.
De Oorlog.
ABONNEMENT
ADVERTENT1EN
Prijsopgaaf
Telefoosi 25.
Bit Biafi yerschOnt Maandag^, WaeGSdag- en frijdagaYoiid, uitgezonderfi op Feestdagen, bij de Firma P. J. YAM DE 8ANBE te Ter Neuzen.
najaarsschouw over de voetpaden.
5Q00 K.G. macadam of z.g. ballast
naar Othene.
8000 K.G. idem naar Poonhayen.
6000 K.G. idem naar Reuzenhosk.
4000 K.G. idem naar de Val.
10000 K.G. idem naar Zaamsiag Veer
tramhaite.
25000 K.G. idem naar Dorp tramhaite.
BINNENLAND.
Per 3 maanden binnen de stad 1.Franco per post voor Nederland 1.10.
SIJ vooruitbetalingvoor Belgie /1.40, voor Ned.-Indie en Amerika 1.65,
overig Buiteniand 2.
Men abonneert zich bij de Uitgeefster, of buiten Ter Neuzen ook bij alle
Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievenbushouders.
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer 0.10,
Bij cSis*©cti€5 opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de
prijs slechts tweemaal berekend.
Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend.
Haridelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief.
Inzending van advertentien voor S utu* op den dag der uitgave.
De Hoofdcontroleur-Boekhouder van het
Levensmiddelenbureau maakt bekend, dat
ingevolge circulaire no. 51938/36, dato
16 Nov. j.l. van Z.Exc. den Minister van
Landbouw, Nijverheid en Handel geen
ander bruinbrood mag worden ver-
kocht, dan datwat op broodkaar-
ten wordt verstrekt.
Ter Neuzen, 20 Nov. 1916.
De Hoofdcontroleur-Boekhouder,
L. W. R1JNBERG.
Burgemeester en Wethonders van ZAAM-
SLAG, brengen ter algemeene kennis, dat te
beginnen op 27
foer a, S., van wege de gemeente eeue
algemeene opneming zal worden gehouden
van de
Zaamsiag, ,den 10 November 1916.
Burgemeester en Wethouders voornoemd.
J. DE FE1JTER, Burgemeester.
J STOLE Lz., Secretaris.
wordt gevraagd voor de levering op plaats
van bestemming en uitspreiding volgens
aanwijzing van
Prijsopgaven worden ingewacht ten Ge-
meentehuize van Zaamsiag, voor of op
8 December a. s., voormiddags 10 ure.
Zaamsiag, 17 November 1916.
Burgemeester en Wethouders der
gemeente Zaamsiag.
JOH. DE FEIJTER. Burgemeester.
J. STOLE Lzn., Secretaris.
Tweede Kamer-interpellatie over de
wegvoering van Belgen naar
Duitschland.
Naar vernomen wordt is een socialis-
tisch Tweede Kamerlid, men noemt den
heer Duys, vaornemens de volgende
week aan de Tweede Kamer verlof te
10O) i Mdntit i *mmi m
De gangen splitsten zich dilcwijls. Toen
hij ongeveer tweehonderd schreden had ge-
loopen, kwam bij weer in een zaal met af-
godsbeelden: Van hieruit liep een gang, lang-
zaam stijgend, naar liet Snoorden, zooals t/ans
met hehulp van het kompas, dal hij aan
zijn horlogeketting droeg, kon nagaan.
Hij kreeg nu langzamerhand zekerheid,
dat deze onderaardsciie tempels een ander en
uitgang hadden, en in dat geval waren hij
en zijn makkers gered.
Nog ha as tiger dan in het begin van zijn
onderzoekingstocht snelde hij verder. Na-
dat hij opnieuw tweehonderd schreden had
geloopen het touw was# bijna geheel
afgewikkeld hoorde hij een eigenaardig
geruisch Het klonk als het rotten van ver-
verwijderden dond'er en toch ook weer als
het bruisen van een waterval.
Onwillekeurig bleef hij een oogenblik staan,
er klonk iets geheimzinnigs en bovenaardsch
in die geluiden. Weldra echter lachte hij
om zijn vrees en liep hij weer verder.
Nog een kromming van de gang, en het
raadsel werd opgelost. Die oplossing be-
zorgde hem echter'een groote teleurstellmg.
De gang, die hij tot nu toe gevolgd had,
was ten einde. Ze kwam uit op een on-
deraardsch meer, dal zich in liet midden
van een grool gewelf bevond. Aan de te
genoverstelde zijde stroomde het water uit
het meer weg in een rivier. Een anderen
vragen tot het richten van een interpel-
latie tot de Regeering, terzake van het
wegvoeren door de Duitsche overheid.
van Belgen naar Duitschland.
Aanleiding tot het houden van deze
interpellatie moet, naar men verneemt,
gelegen zijn in het feit, dat in verschil-
lende publicaties, o. a. van een Holland-
schen eonsul-generaal te Antwerpen en
van den burgemeester van Rotterdam,
gedateerd 17 October 1914, en gei'icht
tot de Belgische vluchtelingen in Neder
land, en waarin op hun terugkeer naar
Belgie werd aangedrongen, waarin me-
degedeeld werd dat de Duitsche regee-
ring aan de Nederlandsche regeering
omtrent den terugkeer der Belgi
sche vluchtelingen verschillende waar-
borgen had gegeven, en dat de Duitsche
regeering zich geheel zou houden aan
de Haagsche Conventie. In bedoelde pu
blicaties wordt uitdrukkelijk gezegd, dat
de Duitsche regeering er niet in het
minst aan denkt mannen, die niet tot
het leger behooren, krijgsgevangen te
maken, of naar Duitschland te voeren.
Verder vernemen wij, dat de volgende
week te Amsterdam, van Belgische so-
cialistische zijde- vermoedeljjk in samen-
werking met de S. D. A. P., over deze
aangelegenheid een groote protestverga-
dering zal worden gehouden.
De reden van de opbrenging van de
Koningin Regentes.
Gelijk bekend is, zijn in het door de
Duitschers aangehouden en opgebrachte
stoomschip Koningin Regentes, evenals
in de andere booten van de Maatschap-
pij Zeeland, ledige vaten gestuwd. Deze
vaten zijn daarin gebracht, nadat aan
enkele schepen der maatschappij een
zee-ongeval was overkomen. Zij dienen,
om, in geval de schepen op een mijn loo-
pen, het drijfvermogen van de schepen
te verhoogen, en .zijn dus als niets anders
te beschouwen, dan als een deel van het
schip, waarop, door de goede zorgen der
maatschappij, aldus het leven der opva-
renden beter verzekerd is, dan anders
het geval zou zijn.
Nu behooren echter, volgens de laat-
ste wijziging van de Duitsche Prisen-
ordnung vaten tot absolute contraban-
de. En nu verneemt de N. R. Crt., dat
de Duitsche autoriteiten de aanwezig-
heid van deze vaten willen aangrijpen,
om het schip voor den prijsrechter te
brengen.
Klinkt het niet verbijsterend? vraagt
het blad. De vaten waar het om gaat,
zijn reeds maanden lang in de booten
gestuwd. Zij komen daar niet uit. Er
is geen oogenblik aan gedacht, ze in En-
geland te lossen. De schepen varen on-
veranderlijk er mee heen en weer. Nim-
mer is daarop aanmerking gemaakt, en,
wat meer zegt, er is eenigen tijd geleden
een aldus met ledige vaten volg'estuwd
schip van de zelfde maatschappij naar
Zeebrugge opgebracht, en na enkele
uitgang dan deze rivier kon Hans nergens
ontdekken, hoezeer hij ook zijn best deed
er een te via den.
Diep teleurgesteld en lerneergeslagen,'keer-
de hij op zijn schreden terug om lord Al-
vor de door hem gedane ontdiekkingen mode
te deelen.
In den loop van den dag onderzocht ook
lord A Ivor de gangen (en zalen van den
overouden, onderaardschen tempel en vond
hij nog een tweede gang, die eveneens op
het ldeine, onderaardsche meer uitkwam.
Nogmaals hetasten en onderzochten de
vrienden de mnren van het laatste gewelf,
de Watergrot, zooals lord Alvor het noemde.
Hans meende echter, dat de Telenrstetlings-
grot een betere naam zou zijn. Hoe zij
echter ook zochten, liet gewelf had geen
uitgang, alle gangen liepen er op dood.
Hans trok nu ssiiocnen en kousen uit en
sprong met een lantaarn in de hand, in het
ijskoude water om de rivier een eind. te
doorwadenhij moest echter weldra orn-
keeren, omdat het water te diep werd. Hij
had intusschen opgemerkt, dat een man in
een boot nog Wet rechtop kon staan onder
de gewelven hoven de rivier.
Toen hij terugkeerde, vond hij lord Al
vor nadenkend aan den pevar van het ldeine
meer staan.
Nu?
De jongeman vertelde wat hij had ge-
vonden.
Lord \lvor merkte mismoedig op.
Het is, zooals ik verw.achtte. Het is
nu voor mij een uitgemaakte zaak, dat de
sHchters van dezen merkwaardigen tempel
dien onderaardschen siroom a!s een twee den.
uren, gelijk het behocrde, weer vrijgela-
ten. Zou men dan nu de aanwezigheid
van deze vaten, waarvan nooit een ge-
heim is gemaakt, als voorwendsel willen
gebruiken, om het schip in beslag te ne-
men? Dit zou zoo vierkant in strijd zijn
met de regelen van de goede trouw, die
zelfs in een oorlog nog worden in acht
genomen, dat men aan het gerucht voor-
alsnog nauwelijks geloof kan slaan.
De oitlusten in Djambi.
Uit Weltevreden wordt aan de Tel.
geseind: De resident van Djambi heeft
telegrafisch bericht, dat de districten
Moearatembesi, Mosaraboengo, Banko
en Kerintje geheel .gezuiverd zijn van
'kwaadwillige elementen. De bevolking
is zeer gedienstig. In den omtrek van
Saroelangoen, Toengkal, Soengeiboelian,
Teleokkoeali en de riviergebieden van de
Limoen' en Batang Hard zwerven nog
eenige benden opstandelingen rond, die
door patrouilles rusteloos worden nage-
jaagd. De algemeene politieke toestand
is aanmerkelijk verbeterd; de bevolking
toont berouw. Er worden spoedig maat-
regelen verwacht, waardoor het ver-
stocrde landbouwbedrijf en de handel
zullen worden hers'teld.
Yerkeer met Engeland.
Gemeld wordt, dat de post voor en
over Engeland, wegens staking van den
dienst der stoomschepen van de maat
schappij Zeeland, met andere booten zal
worden vervoerd. In verband met onge-
regelde data van al'Vaart dezer booten
kunnen de tijdstippen van verzending
niet vooraf bekend worden gemaakt.
Steenkolen.
Het itamerlid de heer Albarda heeft,
naar Het Volk meldt, aan den Minister
van Landbouw, Nijverheid en Handel de
volgende schriftelijke vraag gesteld:
Is de Minister bereid om, met het oog
op de mogelijkheid van een nijpend ge-
brek aan steenkolen, spoedig een wets-
ontwerp in te dienen tot tijdelijke rege-
ling van een algemeene vervroegde win-
kelsluiting
Lichtingen naar huis?
De H. Crt. kan niet nalaten een ge
rucht te vermelden, dat in breede krin-
gen in Den Haag loopt en volgens het-
welk bij het departement van Oorlog
plannen in ernstige overweging worden
genomen om tegen het einde des jaars
over te gaan tot het naar huis zenden
van eenige lichtingen men spreekt
zelfs van een viertal ter verlichting
van den druk der mobilisatie. Het voor-
nemen tot dit laatste kwam, naar men
zich herinnert, reeds in de Troonrede
van September jl. tot uiting.
Verhooging tarieven pakketpost.
In een nota, naar aanleiding van het
verslag nopens de wijziging en aanvul-
uitgang gebruikten. Het beste bewijs daar-
voor is, dat alle gangen hierop uitioopen.
Maar wie kan zeggen, waar die riyier op uiLr
komt? En het kan ons ook tamelijk onver-
sch'illig zijn, eindigde hij bitter, ons kaii
•zij loch niet van nut zijn, wij kunnen liaar
niet gebruiken om uit ideze gevangenis te
ontsnappen, want wij bezilten helaas geen
boot!
Langzaam hegaven Hans en zijn metge-
zel zich weer naar de eerste zaal. Zwijgend
zetten zij zich neer, om den maaltijd te nut-
tigen, dicn dc eeiiwig jammerende Richard
Perroquet voor hen had gereedgemaakt. Lord
Alvor schoof zijn bord weldra weg en zei:
Voor de anderen Perroquet, ik heb
geen honger.
Hij stond nu op om Jakoeb, die bij den
ingang op schildwacht stond, af te lossen;
2 uur later was het eerst Hans' beurt. De
ze ging echter nu reeds mee, hij wilde liever
in de nabijheid van Alvor blijven.
En terwijl zij daar naast elkaar lagen in
het schemerdonker van den ingang, twij-
felden zij er geen oogenblik aan, dat zij
vertoren waren. De Afghanen gaven het
nog altijd riiet op hen te zoeken en schenen
lioop te hehben, dat de honger lien wet zou
dwingen uit hun schuilplaats te voorschijn
te komen.
Maar wij zullen ons nooit vrijwillig
overgeven 'aan de roovers! Neen, dat nooit!
riep Hans uit. Wij -willen ook niet den lion-
gerdood isterven! Neen, neen! Dan nog lie
ver met de wapens in de hand op d,en vij-
and irislormen en een manlijken dood ster-
ven!
Lord Alvor kmkte hem toe. Zij wisten nu
lihg1 van de wet van den 21sten Juni
1881, tot inrig'ting eener dienst ter ver
zending met de post van pakkets, een ge-
wigt van 5 kilogram niet te boven gaan-
de, merkt de Minister Van Waterstaat
op, dat 't hem aangenaam was te ver
nemen, dat het wetsontwerp vrfj alge-
meen instemming heeft gevonden.
De geopperde bezwaren tegen de voor-
gestelde verhooging kunnen bezwaarlijk
den doorslag geven. Het groote verlies
toch, dat jaarlijks in den pakketpost-
dienst wordt geleden, maakt voorzie-
ning noodzakejijk.
Een voorstel van de spoorwegmaat-
schappijen om hare tarieven voor het
vervoer van bestelgoedefen tot een ge-
wicht van 5 kilogram te verhoogen, tot
de in dit wetsontwerp voorgestelde prij-
zen, voor het geval, dat het ontwerp tot
wet mocht worden verheven, is bereids
bij den Minister ingekomen.
DE ALGEMEENE TOESTAND.
De aanvallen aan de Ancre werden Vrijdag
niet voortgezet. Dat zou men tenminste op-
maken (Schrijft'het Hbl. uit de FranscTne
en Engelsche berichten, die melden, dat de
stellingen in het Ancre icn fSomme-fir'ont hevig
werden besclioten. Het Engelsche hericht
maakt melding van een Duitschen tegen-
aanai bij de Butte-de-Warlencourt, waar-
hij het gebied, dat op 14 November daar
werd genomen, heroverd werd. Het Duit
sche bericht zegt hiervan, dat tangs den weg
FlersTilloy, die over de Butte loopt, een
Engelsche post werd verdreven, waarbij vijf
mitrailteurs werden buitgemaakt. Hetschijnt
dus dal de Engelschen in staat geweest zijn
het t err pin te verlaten, zoodat alleen de
mitrailteurs adhtergetaten werden, doch geen
gevangenen in handen van de Duitschera
vielen.
Het Duitsche bericht spreekt nog van een
aan vat der Engelschen bij Beaucourt, die tot
den zuidelijken oever van de Ancre werd
uitgebreid, maar die werd afgeslagen, even
als een nachtaayal bij Le Sars, en Fran-
sche aanvallen bij SaiLly-Salhsel.
Was de strijd aan het westelijk front dus
gering, nog minder gebeurde aan het Russi-
sclie front, waar naar luid der Duitsche en
Oostenrijksche berichten van de Zee tot de
Karpathen geen gevechtsactie van eenige be-
teekenis plaats had. De Russen maken mel
ding van kleine gevechten in de Karpathen,
bij den berg Kaboel, en hij Jacobeni, waarin
enkele gevangenen werden gemaakt.
Aan het Roemeensche front wordt daar-
entegen krachtig gevoclilen. De aanhoudende
druk van Falkenliayn's aanvallen op de
groote overgangen van den Predael, den
Torzburger en den Rooden Torenpas, doet
zich thans ook gevoelen in de naburige over
gangen, in de Noord- en Wallachijsche Kar
pathen. De Roemenen zijn genoodzaakt zich
over at tot de verdediging te bepalen, d;ie
echter hunne krachten blijkt te boven te
gaan, zoodat zij in den Predael-pas, bij
ook wel zonder woorden, w,at zij aan elkaar
hadden en wat hun te doen stond.
XV.
Lord Ah or verielt zijn geschiedenis.
Gaven zij echter de hoop op, lieten zij
het hoofd liangen, dan was alles verloren.
Zouden zij zich toch nog niet op de een
of andere manier kunnen (redden, zonder
dat zij den strijd aanbondlen tegen de tal-
rijke vijanden?
Het onderaardsciie kanaal
Wat kon 'hun echter deze uitgang balen,
indien zij geen boot hadden om hen uit
'tduiistere hot naar liet heldere daglicht
te brengen
Een boot, een vlot?
ftet hielp niet of zij hun liersens ail pij-
nigden, zij' bezaten nu eenmaal de hulp-
middeten niet'om een vaartuig le vervaar-
digen.
En weer lagen zij zwijgend naast elkan-
der en sloegen den vijand gade en peins-
den op redding.
Plotseling greep Hans Alvor's arm, zoo
dat deze verschrikt vroeg:
Wat is er? Hebt ge iets gezien. Hans?
De kameelen. als wij de kameeLeu
maar eerst bier hebben! riep de jongeu
verheugd uit.
Indien liet in de gang niet zoo donker
was geweest, had hij kunnen zien, welk
een verwonderd, ja zelfs verschrikt gezicht
zijn metgezel zette. Lord Alvor scheen te
denken: De arme jongen! Het gevaar en
de augst hebben hem voor het oogenblik
van zijn verslarta beroofd. Wat wit hij
met de doode kameelen? Wat zouden wij
Kampoeloeng, en ten zuiden van den Rooden
Tore.n-pas steeds nicer moeten terngwijken.
Zij pogen nu door hevige aanyallen in de
naburige passen zich lucht en afteiiRng van
den druk op de hoofdwegen te vorschaffen.
In het Jui-dal, waar de Duitsch-Oosten-
rijksche troepen aanvankelijk slechts een
verdedigende stelling inn amen, gingen zij
op 10 November tot den aanval over, die
op 14 November leidde tot het innemen van
het versterkte dorp Bumbesti. Zoo worden
in het noorden en eveneens in het zuiden,
bij Orsova, de Roemeensche vleugels ge-
leidelijk ingedrukt, terwijl de hoofdttanval
in het centrum, in den Predeal-pas plaats
heeft.
De DuiLsch en Oostenrijksche berichten
melden nu, dal bij de aanvallen in deni'
Predael-pas de Roemeensche stellingen wer
den doongebroken. en dat eveneens in den|
Rooden Toren-pas de Roemeniers met aan-
zienlijke verliezen werden teruggeslagen.
Nadere bijzonderhedien pver deze .aanvallen
en de daarbij behaalde resultaten ontbreken
nog.
Aan het Macedonische front werd nog
hevig gevochten in de bocht van de Tsjema,
waar, volgens de Duitsche berichten aan
vallen der Entente werden afgeslagen, even
als in de vlakte van Monastic, ten zuiden
van Kenaii. Het Fransche bejdcht zegt, dat
Duitsch-Bulgaarsche aanvallen in de Tsjer-
na-bocht ten noorden van Iven werden af
geslagen, en dat de Fransch-Servische troe
pen zich ten noord-oosten van Kenaii mees-
ter maakten van Negotin. (Waarschijnlijk
wordt hier Negotsjani bedoeld, Negotin ligt
geheel buiten het bereik van de daar agee-
rende troepenmacht.)
De Daily Telegraph" meldt, dat de Rus
sen te Bistritza, 4 K.M. van Monastic zijn
gekomen.
De Engelschen hehben aan de Stroema
weder eenige kleine voordeelen behaald en
tusschen de r iviec en den spoocweg twee
docpcn bezel.
De dwangmaatcegelen tegen Griekenland
vallen niet bij alle Engelschen in den smaak.
„Truth" komt daartegen krachtig op:
„Wij schijnen, zegt het blad, ook in die
zaak te lijden aan de ongeneeslijke -Britsche
gewoonte, ons te bemoeien met de zaken
van andere volken, zonder die te begrijpen,
en zonder te weten wat wij eigenlijk doen,
of zelfs ons af te vragen of een der beti-ok-
kenen werkelijk onze inmenging wenscht.
Waarschijnlijk worden de meest heftige voor-
standers van die inmenging gedreven door
den wensch een paar hondend duizerud Grie-
ken le zien bloeden voor onzen twist. Dat
is niet veel anders dan de vraag om ineer
„man power hetzelfde wat wij afkeuren
in oe Duitsche proclamatie van de Pools,che
onafhankelijkheid.
Indien een gi-oot deel van het Grieksche
leger geen lust-heeft te vechten voor de
Entente, en een gi'oot deel van de\burger-
bevolking ons zelfs vijandig gezind is, wat
kan dan de medewerking van Griekenland
ons van nut zijn? Die kan dan voor ops
meer een nieuwe verantwoordelijkheid wor
den. dan een nieuwe hulp. Door met ge-
weld de interventie te hebben verkregen,
zouden wij het land met geweld in bedwang
moeten houden. In dit alles schijnt echter
voor de geallieenden weinig reden om Prui-
sische methoden te gaan toepassen op koning
Constantijn".
daarmee kunnen beginnen
Maar Hans herhaalde, met een van op-
gewondenheid bevende stem, terwijl hij door
zijn liaast ondiudelijk sprak:
Hadden wij kameelen toch maar!
O, dan wist ik ee:i™iiddel om ons te red
den! Wij moeten de lijken hierheen halen
op gevaar van ons leven het moge
kosten wat het wit!
Hans, mijn jongen ik begrijp uniet!
zei lord Alvor hoofdschuddend en do,od.ehjk
verschrikt.
Ik neb iets moois bedacht, iets wat
ons alien kan redden;! zei Hans nu een
weinig kahner. !Hebt u de levensigescnie-
denis van den grooten veldmaarscnalk Molt-
ke weleens gelezen, mylord? Ja? Nu dan
zult u u zeker ook nerinneren, dat hij, als
jong officier, naar Constantinopel weed ge-
zonden en van daar met een opdracnt van
den sultan naar Azie vertrok en dat hij
vervolgens deelnam aan de veldtochten in
Aziatiscli-Turkije. Helder en duidelijk. als-
of ik zijn eigen Icgnsbeschrijving hier voor
mij had, staat bin verba at mij voor den
geest. hoe Moltke den snelstroomenden
Eufraat afgleed. met op een schip niet
in een boot niet op een vlot
Lord Alvor- had zich opgericht. Hij be-
greep ,Hans en het scheelde niet veel of
hij had het luid uitgejubeld.
De kameelen, herhaalde nu ook hij.
Hans, dat 'is een p'rachlig denkbeeld! Nu
herinner ik het mij oolc: op een vlot. ver-
vaabihgd van opgeblazen dierenhuiden, voer
Moltke de stroomversnellingen van den
Eufraat af!
(Wordt vervolgd.,)
TER
COURANT
mm/ammmmmm
wwaaggvyvx'w ty m jtt t t t
"tii i aiwwff
I