ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 6453.
Donderdag 9 November 1916.
56e jaargang.
GEXESITEBAAD.
USIAFT.
ABONNEMENT:
ADVERTENT!EN
Vaccmatie en revaccinatie.
BiWNENLAMO.
Telefoon
Bit BM veFschynt Bfaandag^, Woensdag- ea VrpagavoM, aitgszonflerd op Feestdagen,
it] is Firma P. J. VAN DE 8ASDE te Ter Neuzen.
FEUILkMON.
Per 3 maanden binnen de sfad I.Franco per post voor Nederland 1.10.
Sif vooruitbetalingvoor Belgie 1.40, voor Ned.-Indie en Amerika 1.65,
overig Buitenland f 2.
Men abonneert zich bij de Uitgeefster, of buiten Ter Neuzen ook bij alle
Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievenbushouders.
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer 0.10,
Bij dil*e<Ct© opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie word! de
prijs slechts tweemaal berekend.
Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief.
Inzending van advertentien voor 1 i&tu* op dendag der uitgave.
tweede kamer.
COURANT
De Burgemeester der gemeente TER NEUZEN
rnaakt bekend, dat Openbare Vergadering
van den Gemeenteraad zal worden gehouden op
■Vomlerdntr den 8S ®ov. !S989», des voor-
middags ten 10 ure.
Ter Neuzen, den 8 Nov. 1916.
De Burgemeester voornoemd,
J. HUPZINGA.
Burgemeester en Wethouders van TER NEUZEN
maken bekend, dat het nazien der gevaccineerde en
gerevaccineerde kinderen zal plaats hebben op Vrij-
dag tO November 1910, des namiddags
ten 2 nur in het Vereenigingsgebouiv,
Donze- Visserstraat.
Ter Neuzen, den 8 November 1916.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
L. WABEKE, Secretaris.
De Koningin-moeder aan een ernstfg
g|evaar onlsnapt.
Door den sterken wind knakte Zondag-
m i d dag in het Haagsche Bosch, op ©en ge-
deelte, gelegen in het verlengde van deLaan
van Nieuw Oost-Indie, een zware boom af,
en kwam het vallende deel met donderond
geweld op den grond neer.
Een ondeelbaar oogenblik te voren was
het rijtuig waarin de KoningLn-moeder ge-
zeten was de plaats van het gebeuande ge-
passeerd, zoodat HM op gelukkige wijze
aan een ernstig gevaar is ontsnapt.
Het gebeurde veroorzaakte ook overigens
geen pensoonlijke ongelukken.
Vergadering van 7 November.
Kerdenking-mr. Tytdemon.
De Voorzitter, de heer Goeman Borgesius,
wenscht, volgens het verslag der ,H- Grt.,
eenige woorden te wijden aan mr. Tydeman's
nagedachtenis. Moet dan de volksvertegeu-
woordiging van haar beste mannen en cory-
pheeen worden beroofd Van Deventer,
De Stuers, Bos, Talma nu weder Tyde-
man. Wij bebben hem de laatste weken
nog leeren kennen als scherpzinnig denker
en kloek bestrijder.
Hoe men ook over de onderwijszaak moge
denken, zijn houding in deze wekte bij tegen-
en medestanders eerbied, die te grooter is
geworden, nu de stem yan den kloeken
strijder is verstomd. Onwillekeurig zie ik
naar de plaats, waar liij 11. Vrijdag nog
zoo aandacbtig luisterde naar de rede van
den Minister en aanteekeningen maakte
voor zijn repliek. De menscb wikt maar
God beschikt. Het is hem niet vergund
geweest, zijn standpunt nog nader te ont-
wikkelen. Had hij gerepliceerd, het zou
geweest zijn in den verzoenenden geest,
waarin zich de minister ook jesens hem
uitliet.
De geheple Kamer gevoelt dezelfde waar-
deering als de Minister. Ik heb bijna 25
jaren met hem samengewerkt, stond meestal
95)
Wat had dat te beteekenen?
Ik weet een mooi plan! riep lord Al-
vor eensklaps uit. Een prachtig, plan. Runt
ge het niet raden, Hans?
Deze schudde ontkennend het hoofd.
Kijk eens, die overstrooming in het
Indus-dal kornt ons eigenlijk goed te pas.
Wij kennen Indie reeds, waaroni zouden wij
er voor den tweeden keer heenga.au Enke 1
en alleen om ons opnieuw de koorts op den
te halen? Ik heb een geheel anderen en veet
interessanter weg bedacht!
Een anderen weg van Afghanistan naar
Europa? Ik ken geen anderen van Kaboel
naar Europa dan over Bombay." Van daar
door de Arabische Zee, die Rood© Zee en
het kanaat van Suez naar Brindisi.
Ik zal u nog een anderen wijzen. Wij
gaan o\ er Samarkand
Over Samarkand? Vroeg Hans, een
en at verbazing.
da. Maar het is een gevaarlijke onder-
neming. In Samarkand eindigt de Trans-
kaspi-baan, die loopt van de Kaspische Zee
over Kvisyl-Arwat, Asjkabad naar Merv en
van hier naar Boekhara en van Boekhara
naar Samarkand. .Maar om van Kaboel m
Samarkand te komen, moeten >vij Id-wans over
bet rcuzengebergte van den Hindoe-Koh en
daarna door de nog zoo goed als onbekende
naast en soms lijnrecht tegenover hem. I zienbaren tijd zal de zaak toch weer in de
In de gevallen van het laatste heb ik hem
het meeste gewaardeerd en bewonderd juist
omdat dan de goede verstandhouding nooit
een oogenblik werd verstoord.
Met de jaren werd Tydeman's invloed
in de Kamer voortdurend grooter. Weinige
leden spraken als hij over zoo verschillen-
de onderwerpen en hadden toch een zoo
aandachtig gehoor. Hij kon over veelbe-
sproken kwesties nieuw licht laten schijnen.
Tydeman was een stoer werker en kon
door zijn reusachtigen arbeid goed beslagen
ten ijs komen. Zijn invloed werd veroor-
zaakt door zijn persoonlgkheid en karakter.
Toen bleek, dat een lid der onder wij scorn-
missie niet mee kon, ontstond er beroering
in den lande, omdat Tydeman dat was.
De voorzitter der commissie schreef mij
na het gereed komen van het rapport, dat
het hem een groote teleurstelling was, dat
zijn pogiagen, mr. Tydeman met het rapport
der commissie te doen medegaan, niet waren
geslaagd, joist omdat hij zooveel aan diens
oordeel hechtte. Wie weet, of als beide
hoogstaande staatslieden, Bos en Tydeman,
hier waien, zg toch niet een weg hadden
gevonden, die tot hereeniging leidt. Evehals
Bos heeft ook Tydeman zijn leven weiiicht
verkort door te veel van zijn kracht te eischen
zijn inspanning bg den arbeid der onder-
wijscommissie was groot en zwaar.
Na enkele weken zal gindscbe plaats aan
-_de linkerzijde door een ander worden in-
genomen, maar na vele jaren zal Tydeman
nog herdacht worden om zijn kloeken ar
beid en strijd in eyn buiten de Kamer
ook als lid der interparlecnentaire unie.
De tijdelijk Voorzitter van den Minister-
raad, de heer Cort van der Lindeu, sluit
zich namens de Regeering bij het door den
Voorzilter gesprokene aan. Tydeman's
piotseling verscheiden heeft een diepen in-
druk op de Regeering gemaakt. Om zijn
vaste overtuiging was hij van het Parle-
meDt een sieraad en een kracht. Hij hield
vast aan zijti beginselen, maar met groote
bedachtzaamheid, bezat een scherp' inzicht
in de politieke verhoudingen en was een
man, dien men zich gelukkig kop rektnen,
zijn vriend of bondgenoot te mogen noemen.
Tydeman's nagedachtenis zal ook bij de
Regeering in dankbare eere blgven.
De beer de Savornin Lohman, als lid
der onderwijscommissie insgelijks mr. Tyde
man's nagedachtenis huldigend, brengt den
aangenamen toon der discussies in her-
innering, ook bij verschii van meening.
Spreker betreurt het heengaan van dezen
man, die ziin kracht zoozeer in het belang
des volks heeft aangewend.
Grend welsh erzienin".
Aan de orde is de voortzetting der alge-
meene beschouwingen ovei' de wetsvoorstel-
len tot Grondwetsherziening.
De replicken.
Red© van den heer de Savornin Lohman.
De heer de Savornin Lohman, repliceerende
betoogt nopens het kiesrecht, dat het passief
vrouwenkiesrecht tegelijk met het actieve
behoort te worden ingevoerd. Binnen af-
ooistelijke helft van Boekhara. Maar mijn
beste Hans, voor zullc ©en reis moet men
ook wat over hebben.
Het is de groote Bamianweg, dien Alex
ander de Groote tangs trok, toen hij van
het noorden af Indie binnendroug. En niet
alleen, dat wij tangs een weg zullen trek-
ken, die na Alexander den Groote nog ge-
bruikt werd door Djingishkan en andere
veroveraars, maar wij zullen ook Samar
kand leeren kennen en Boekhara en Merv,
die betangrijke h andetss leden van Midjdien-
Azie!
Hans was terstond voor het plan gewon-
nen, at m een do hij nog te moeten' opmer-
ken
Maar zal die reis niet heel tang duren?
Lord Alvor was reeds weer in zijn kaart
verdiept.
Diat is niet zoo erg als men zou den
ken. Alleen het eerste gedeelte, van Kaboel
naar Samarkand, zal veel tijd kosten. Zijn
wij maar eenmaal in Samarkand, dan brengt
de ispoor ons spoedig naar de Kaspische
Zee. Van daar gaan wij met een stoomboot
naar Bakoe, vervolgens met den Irein over
Tiflis naar Batoem. En dan zijn wij eigen
lijk ial in Europa. Met een voet tenminste,
want er bestaat een dagelijksch stoomboot-
verkeer tusschen Batoem aan de Zwarte Zee
en Constantinopel.
Hij zei di t altes op een toon, alsof het
slechts een kippeneindje Was van Kaboef
naar de Dardanelten.
Nietwaar, Hans, zoo zullen wij het
doen? Want als wij per stoomboot naar
Europa wilden terugkeeren, dan hadden wij,
Kamer ter sprake worden gebracht.
Wat betreft het onderwijs memoreert de
heer Lohman, dat de heer Otto er op wees,
dat de bijzondere school 50 millioen zal
krijgen. Doch spreker vreest dat, als men
van die 50 millioen de schuld aftrekt, die
niet in de lucht hangt, er weinig zal over-
blijven. Maar laten de vrienden van't open-
baar onderwijs zelf ook 50 millioen voor
hun school bij elkaar brengen"; daartegen
bestaat geen bezwaar.
De heer Lohman vergelijkt den heer
Lieftinck met het lid van den bloedraad,
Vargas, tijdens Alva's dwingelandij. Zoo-
als Vargas zijn tegenstanders altijd naar de
galg verwees, verwust de heer Lieftinck de
voorstanders der bijzondere school naar den
hongerdood, Immers hij wil 't bijzonder
onderwijs geen cent geven. Dit komt door
't liberale dogma, want als de heer Lief
tinck in den gewonen omgang zich eens
een oogenblik van dat dogma los kan maken,
is hij iemand, die geen mensch kwaad zal
doen.
Spreker betoogt wijders, dat men ver-
trouwen in elkaar moet koesteren. Hg zelf
is over de uitwerking van art. 192 gerust.
Ook in '89 hebben de iiberalen, toen het
onderwijsartikel in de Grondwet eenmaal
een andere beteekenis had gekregen, hun
stem aan de subsidieering gegeven.
Rede van Hen heer TroelsJra.
De hepr Troelstra huldigt de nagedach
tenis van mr. Tydeman, een der krachtigste
figuren, van spreke-'s partij een der ge-
duchtste tegenstanders, met wien spreker
herbaalde malen den degen gekruist heeft.
Dan was er bittere ernst aan beide zijden,
maar de hooge voornaamheid van mr. Tyde-,
man's optreden en de eerlijkheid zijner over-
tuigingen zullen bij spreker in herinnering
blijven.
Spreker dringt er op aan, dat de Minister
alsnog een Grondwetsherziening in den trant
van het voorstel-Heemskerk zal voorsteilen.
Het blanco-artikel ten aanzien van het
vrouwenkiesrecht is geen politieke manoeu
vre, zooals dat voor het mannenkiesrecht
van het kabinet-De Meester. Men blijft
propagandeeren voor invoering van vrou
wenkiesrecht en neemt in afwachting daar-
van met de wegneming der beletselen ge-
noegen. Spreker kent de politieke verhou
dingen in de Kamer voldoende om zich
geen ander resultaat der bespreking dan
die wegneming' voor te stellen.
Tusschen de gewone vrouwenbeweging
en de Arbeiderspartg bestond vroeger een
eigenaardige verhouding; daar de laatste
voor beperkt kiesrecht vreesde en de vrou-
wen en dat was van haar zijde volko-.
men begrgpelijk zich burgeressen van
den Staat voelden en alreeds een stuk van
het verlangde recht wenschteD te nemen.
1 hans is er toenadering gekomen, omdat
wordt ingezien, dat het vrouwenkiesrecht,
als 't wordt ingevoerd, niet anders dan
algemeen kan zijn.
Spreker meent, dat men de zaak kan
overlaten aan den leider van het Kabinet.
tengevolge van de overs troommgen, ook wel
drie weken noodig om Bombay te bereiken.
En dan is he I nog de vraag of wij daar
terstopd een schip voor ons gereed- vindcn.
En van 'Boinuay tot Brindisi is nog vijf-en-
derbg dagen.
1-ord Alvor was zoo geheel vervuld van
zijn plannen, dat liij in het geheel niet
naar Hans' meening vroeg. Eindelijk be-
greep hij, dat hii toch eigenlijk Hans' toe-
stemming- ook noodig bad voor deze reis,
dat hij het niet voor zijn verantwoording
kon nemen om den jongeman tegen zijn
wil aan mogetijke gevaren bloot te stellen.
Ilet koistte hem eehter niet veet moeile
om Hans geheel voor het plan in te nemen.
Wij gaan samen naar Samarkand! riep
hij uit.
De arme monsieur Richard Perroquet was
echter allesbehalve gesticht over het ver-
Epidei'de reisplan. Wat gevoelde hij voor
den koningsweg, waarlangs Alexander de'
Groote eens getrokken was! Wat kon hem
Samarkand schelenZijn hart verlangde
naar Parijis, naar een smakelijk toebereiden
bief'Sluk, naar een glas Bordeaux-wijn en naar
een waschvrouw, die zijn overhemden onl>e-
rispelijk, zooals hij dat gaarne had, kon
strijken. Het ging hem dan ook bitter slecht,
den jgoeden monsieur Richard Perroquet,
den voorlreffelijken valet de cambre! Zijn
gdnderobe begon er Ireiirig' uit te zien
buitendien iwasjzijln hooge hoed in jde Kaboel
gewaaid.
Lord Alvor liet hem scbertsend de' keuze
of hij voorlaan ©en tulband of een fez op
het hoofd wilde dragen; hij was wet ge-
Wanneer deze denkt, dat er gevaar is bij
onmiddellijke vastlegging in de Grondwet,
heeft men zich daarbij neer te leggen.
De heer Otto En 't amendement dan
De heer Troelstra: Wacht maar 's, wat
er met dat amendement nog gebeurt. Dat
kan voor uw politieke opvoeding nuttig
zijn (Gelach.)
Wij meenen, dat 't dienstig kan zijn,
een uitspraak der Kamer over 't amende
ment tot dadelgke invoering uit te lokken,
zooals dat ook is geschied vroeger ten aan
zien van het algemeen mannenkiesrecht.
Uit de mededeelingen van rechts en links
is gebleken, dat het amendement niet zal
worden aangenomen. De Minister heeft het
onaannemelijk verklaard. Het stelt voor
actief vrouwenkiesrecht voor Kamer, Pro-
vinciale Staten en Gemeenteraden. Acht
de Minister het amendement voor alle drie
artikelen onaannemelijk of- bg voorbeeld
alleen voor art. 80, voor de Kamer
Minister Cort van des Linden Ik acht
het amendementvoor alle drie artikelen
onaannemelijk.
De heer Troelstra Na deze Regeerings-
verklaring kan ik geen stemming meer
uitlokken over dadeiijke vrouwenkiesrecht-
invoering in de Grondwet. Daarom zetten
wij het amendement om in een motie.
Een moiie-Troelstra.
Deze motie luidt
z/De Kamer van oordeel dat invoering van
algemeen vrouwenkiesrecht voor de ver-
tegenwoordigende politieke- lichamen een
dringende eisch des tijds is, gaat over tot
de orde van den dag."
Het heeft spreker pijnlijk getroffen, dat,
enkele uitstekende redevoeringen daarge-
laten, zoovelen ziclj blijkbaar niet in de
materie hadden ingewerkt. Is het nietge-
wenscht, dat ook vertegenwoordigers uit
de burgerlijke partijen tot de bestudeering
van het vrouwenkiesrechtvraagstuk worden
gedwongen En laat men deze commissie
dan niet alleen uit mannen, maar ook uit
vrouwen doen bestaan. Hoe denkt de
Minister er over Ook als deze commissie
tot geen eensluidend resultaat komt, zou
er geen bezwaar tegen zijn, want de com
missie is de wetgever niet.
De Groninger motie noemt versehillende
voorwaarden en zegt dat bij voldoening
hieraan de financieele gelijkstelling kan
worden toegestaan. Men heeft spreker ge-
vraagd, wat hiermede bedoeld wordt. Deze
motie intusschen was niet berekend op
Grondwetsherziening maar op de subsidie-
wetjes-Kuyper. De voorwaarden, die ze
noemt, kosteloosheid van het bijzonder on
derwijs, waarborg van vrijbeid van keuze
der ouders, enz. worden bij de uitwerkings-
wetten besproken. Dan kan men nader
zien.
De heer Otto is voor de openbare ge-
zindheidsschool. Er is vroeger gezegd, dat
er godsdienst op de school moet worden
ingevoerd, maar dat de socialistisqhe onder-
wijzers er dan ook uif moesten. Die open-
bare gezindheidsschool acht spreker voor de
onderwijzers zoo'n verschrikkelijk groot ge-
noodzaaiit tusschen die twee hoofddteksels
te Mezen en had schoorvoetend het laatste
genomen.
Maar hoe zal ik mijn fatsoen bewaren
in den onherbergzanien pas van Hindoe-
Koh? jammerde hij.
En toen Hans hem tot overmaat van ramp
nog vertelde, idat Hindoe-Koh beteekent: Hin-
doe-dooder, daar in vroegere tijden geen
Hindoe de woeste bergketen levend was over-
gekomen, meende hij het van schrik te zul
len best-erven.
■fa, liij weigerde ronduit om mee te gaan
en ging naar lord Alvor met het verzoek,
hem uit zijn dien si te ontslaan. Hij trof
het ditmaal slecht bij zijn anders zoo vrien-
delijken lieer.
Zeker, Richard, ge kunt gaan, zeide
deze. Als g,e in Kaboel wilt blijven, raad
ik u aan u direct tot den khan Abd-LTr-
Rahman te wenden, missehien kunt ge in
zijn paleis een voorname betrekking lcrijgen.
Wel heeft de khan de gewoonte zijn b-edien-
den af pn toe tnfel en zonder reden een kleine
bastonnade toe te dienen. Weet ge wat een
bastonnade is? Niet? Nu, dan vertel ik u
bij deze dat een bastolinad-e bestaat in de
minder pleizierige, onzachte aanraking van
een onvriendelijken stok met twee mensclie-
lijke voetzolen, die gewoonlijk zoolang wordt
voortgezet, -dat zelfs het hardste eelt ervan
loisraakt. En ik betwijfel hetsterk of gij, ver-
wend menschenkind, wel eelt onder de voeten
hebt. Hebt ge echter geen Inst in dienst te
jgaan van den khan bij zulke vooruitzichlen
dan zijt ge volkomen vrij om alleen door
den Kh.airbar-pas te trekken om uw geliefde
vaar, dat hij dan nog maar liever de voor-
keur geefc aan de scholen der commissie.
Het verschii tusschen den heer Otto en
mij is, dat hij doodvalt op de vraag //van
wie hoort de school en voor mij is de
hoofdzaak het onderwijs. De- oppositie
links tegen de financieele gelijkstelling is
overigens van dien aard, dat men haar den
naaru van oppositie eigenlijk niet geven kan.
Spreker doet een denkbleeld aan de hand
inzake de kwestie, een nieuwe formule te
vinden, waardoor reehtsche^ gevoeligbeid
wordt ontzien en die zich toch ondubbel-
zinnig over de waarborgen uitlaat. Wat
zegt men van de volgende zinsnede
z/De wet stelt de regelen vast, waardoor
de deugdeiijkheid van bet geheel of ten
deele uit de openbare kas bekostigd onder
wijs wordt gewaarborgd. Deze regelen kun-
nen verschillend zijn, mits de gelijkwaardig-
heid van het openbaar en bijzonder onderwijs
beide en de vrijheid van richting van het
bijzonder onderwijs worden in acht genomen.
Kon. Nat. Steuncomite.
Het "Kon. Nat. Steuncomite 1914 heeft
van de N. O. T. f 600.000 ontvangen.
Deze gift komt het comite op uitne-
mende wijze te stade, daar de kasmidde-
len, ten gevolge van de hooge bedragen,
die reeds zijn uitgegeven, zeer aanzien-
lijk geslonken zijn. Niettegenstaande de
steunbeweging aanmerkelijk ingekrom-
pen is, moet toch ten minste nog
100.000's maands worden uitgegeven.
In totaal heeft de N. O. T. thans reeds
f 1.200.000 aan het Steuncomite afge-
dragen. (N. R, Crt.)
GebreK aan sclieepsruimie
De Minister van Landbouw brengt ter
kermis van tie jschippers van binneuvaar-
tuigen, dat groot gebrek bestaat aan scheeps-
ruimte voor het- vervoer van bietensuikeg
en pulp in Noord-Brabant.
Tot aanbieaing hunner schepen zullen de
schippers zich rechtslreeks tot de beetwor-
tel-suikerfabrilmnten kunnen richten.
Uiit oerverhwl van jongfe hanen.
De Minister van Landbouw heeft goedge-
vond-en, d,al, te rekenen van 6 November
1916, consenlen voor den uitvoer van teven-
de jonge hanen niet meer zullen worden
afgegeven, doch dat de reedp uitgereikte
consenlen nog geldig zijn tot en met 18
November 1916.
OnderseheMing.
De Fransche regeering he-eft beloomngen
toegekend aan iaen kapitein, eenige ander©
officieren en versehillende leden der bernan-
ning vran het Nedertandsche stooinscnip
„Tambora", voor den m,oed en de toewijdin^
aan den diag gelegd bij bet verlee.nen van
hutp aan de passagiers van de mailboot
..Euphrale' Dit schip, dat eene bemaaiuing
had van 86 koppen en 656 passagiers aan
boord bad, werd d©n lien September 1915
bij zeer slecht weder op de klippen van het
eitand Socotara geworpen waarop het
di;eigde te pilelter te slaan en liet om hutp
vragen. Dp „Tambora" gaf antwoord en
kwam op de plaats Van bet on tied aan; de
kapitein liet twee booten gereedmaken, die
naar de „Euphrate' voeren en, terwijl ern-
stige gevaren areigden, 51 passagiers op-
namen.
locomohef op te zoeken. Maar ik verwed
honderd tegen drie, dat ge door den een of
anderen Afghaan, die u op zijn paard tegen-
komt, worat gevangengenomen en als slaaf
naar zijn dorp gesleept. De slaven bij de
Ailghanen, mijn beste Richard, hebben het
echter niet zoo goed als een Euro pees ch
kamerdienaar. Zij dragen kelenen, lijden hon-
gar en maken dikwijls kennis met de zweep.
Nu, mijn beste Richard, hoe denkt ge er
over? Hebt ge lust, valet de chambrd bij
Z. II. den khan Abd-Ur-Rahinan te worden?
Of slaaf in het een of ander Afghaanseh
bergdorp? Of will ge, zooals het een bra-
ven, falsoenlijken bed.iende betaamt, uw
tegenwoordigen meester volgen?
Monsieur Richard Perroquet had kippen-
vel gekregen, onder het aanhooren van de
\meeselijkheden, die zijn heer opsomde. Hij
rilde en beefde pis een juffeirshondje. En.
toen lord Alvor ©p gebiedehden toon on-
middellijk antwoord verlangde, zei hij met
volte overtuiging:
Het 'zal mijn jdopid zijn, als ik bij mylord
blijf, maar ik zal mij opofferen. Ik weet
wat een Franschman betaamt!
Bienzelfden dag nog zond Hans een brief
naar huis en een telegram aan Berger.
„Mr. Berger, Bombay, Hotel d'Esplanade.
,,Ga met Alvor Samarkand, Transkaspi-
baan, Tiflis, Constantinopel.
Hans".
(Wordt vervolgd.
