ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
Onderwijzeres.
No. 6414.
Donderdag 10 Augustus 1916.
56e Jaargang.
Schoolgeld.
Onderwij zeres,
De Oorlog.
ABONNEMENT:
ADVERTENTlfiN
Bit -S'iafl ygrschijnt MaasSag-, Wsensdag- en VrpagaYond, uitgezonderd op Feestdagen, bij de Firma P. J. VAN DE 8ANDE te Ter Nenzen.
BINNENLAND.
FEUILL3STO
BUITENLAND.
Per 3 maanden binnen de stad 1.—Franco per post voor Nederland 1.10.
8IJ vooruitbetalingvoor Belgie /1.40, voor Ned.-Indie en Amerika /1.65,
overig Buitenland 2.
rMen abonneert zich bij de Uitgeefster, of buiten Ter Neuzen ook bij alle
Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievenbushouders.
TelefooEi
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer 0.10.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de
prijs slechts tweemaal berekend.
Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief.
Inzending van advertentien voor 1 Ulir op den dag der uitgave.
Burgemeester en Wethouders van TER NEUZEN,
brengen ter kennis dat bet kohier No. 2 van het
schoolgeld voor het meer uitgebreid lager onder-
wijs in deze gemeente, over het tijdvak van 1 Mei
3t Augustus 1916, in afschrift, gedurende vijf
maanden op de secretarie der gemeente, voor een
ieder ter lezing is nedergelegd.
Ter Neuzen, den 7 Augustus 1916.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. HUIZJNGA, Burgemeester.
L. WABEKE, Secretaris.
Burgemeester en Wethouders van ZAAM-
SLAG roepen op, sollicitauten naar de met
ingang van 1 September a. s. vacant komende
betrekking van
aan de Openbare Lagere School in den
Grooten-Hupssenspolder (hoofd de heer J.
Jansen) in het bezit van akte j en k.
De jaarwedde bedraagt f 25,boven
het wettelijk minimum, terwijl voor het
bezit der akte k f 10©,— wordt genoten.
De belooning voor het geven van her-
halingsonderwijs bedraagt 6G cent per
gegeven lesuur.
Inzending van stukken voor den |»<en
Sept. a. s.
Zaamslag, den 7 Aug. 1916.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
JOH. DE FEIJTER, Burgemeester.
J. STOLK Lzn, Secretaris.
Tjiplo wcer geinterneerd
Officieel. Bij hat departement van
Kolonien te 's-Gravenhage is het volgende
bericht ontvangen
De Indische regeering houdt zich bezig
met de vraag, welke maatregelen behooren
te worden genomen tegen den inlandschen
artsTjipto Mangoenkoesomo, die te Semarang
in een rede, voor de vereeniging ,/Insulinde"
gehouden, waartoe sedert eenigen tijd ver-
scbillende vreemdelingen zijn toegetredeD,
tot omverwerping van het gezag zou hebben
opgezet. Ook de dagbladschrijver Razoux
Kuehr, te Bandoeng, tracht haat te zaaien
tusschen verschillende groepen der bevolking.
Men vermoedt, dat hier vreemde invloeden
in het spel zijn.
(Den 28sten is gemeld dat de resident van
Semarang had voorgesteld, dr. Tjipto Man
goenkoesomo weer te interneeren, omdat hij
op een meeting der vereeniging ,/Insulinde"
zou he'bben aanbevolen, alle Nederlanders
uit Nederlandsch-lndie te verjagen.
Noord-HoHandschc zeedijken.
Volgens de Tel. hebben de ingenieurs
van den Provincialen waterstaat in Noord-
Holland het bedrag, dat voor de herstelling
en de verzwaring van den zeedijk in deze
provincie noodig zal zijn, geschat op twaalf
en een half miilioen gulden.
Dank! dank! was alios wat Hans uit
kon brengen. Toen bij zich met moeite had4
opgericlil, zag hij, op het oogenblik, dat de
bliksem opnieuw den omtrek verticil lie, de
verwoeslingen.die de golf op het dek had
teweeggebracht. Alles wat tot versiermg
gediend had was korl en klein gesiagen, de
tent was vernield, ja zclf's de command o-
brug had geen weer s Land kunnen bieden
aan de kracht van het water. De kapitein
scheen er juist op het rechte oogenblik af-
gesprongen te zijn. Hij slond nu naast de
pijp en omklemde die met beide lianden.
Laat ons naar beneden gaan, zei Mr.
Dikson, maar het was op dat oogenblik on-
mogelijk,. liet luik te bereiken. Het door
den storm been en weer geslingerde schip
luiisterde met meer naar het roer, geweldige
w.atermassa's hieven het op en draaiden het
in het rond, het dek lag vol fichuim.
Die arme Margaretlia en Elsa, fluis-
terde Hans
Mr. Dikson herhaalde: „Arme Miss Elsa!"
en zich nu niet langer dooir het gevaar
latende weerhouden, begaf hij zich naar
liet luik van de kajuitstrap. Doch de ka
pitein had het intusscben la ten sluiten om
de gotven te vbrmnderen naar binnen te
slroomen. Er bleef hem dus niets anders
Van den Helder tot voorbij Muiderberg
zai nu overal, waar geen voorland aan-
wezig is, de weg naar den binnenberm
worden verlegd.
Waar vele dorpen langs den djjk zijn
gebouwd, levert dit groote bezwaren op.
Zoo uioeten tusschen Enkhuizen en Medem-
blik meer dan honderd woningen worden
gesloopt.
Het opbrengen van visschersschepen.
Het orgaan van den Centralen Bond van
Transport- en Havenarbeiders meldt over
de onderhandelingen te Londen met c^e
regeering gevoerd, dat ua het eerste
verworpen voorstel van Engeland, nader
door de commissie uit de reeders onder-
handeld is en andere voorstellen gedaan
zijn, die door de reeders in vertrouwelijke
bijeenkomst zijn overwogen.
Het orgaan vervolgt, dat wat hem bekend
is van de Engelsche voorstellen, de zeker-
heid geeft, dat die belachelijk laag zijn, en
dat die bij (bij niet t£ hopen aanneming)
beteekenen armoede voor duizenden werkers
in bet visscherij-bedrjjf, een armoede, die
tot het einde van den rampzaligen oorlog
zal duren.
Duilschiaml en Nederland.
Naar De Tijd ffuit vertrouwbare bron"
verneemt, bestaan er in invloedrijke Duit-
sche kringen, die zich nooit de oprecht
neutrale bedoelingen van Nederland hebben
ontveinsd en daar ook op het oogenblik
niet aan twijfelen, ernstige grieven tegen
de weinig afdoende papieren protesten, door
de neutralen gericht tegen de willekeur der
Entente en met name tegen de Engelsche
maatregelen ter zee. Indien in het bijzon-
der de blokkade-politiek door neutrale staten,
ook door Nederland, maar steeds lijdzaam
wordt verdragen eene lijdzaamheid, welke
uit den aard der zaak ook de belangen der
Europeesche middenrijken nog erger in het
geilrang brengt zou op den duur door
bedoelde rijkeu niet kunnen worden berust
in een aldus ondragelijk geoordeelden toe-
stand. En zoo zou het gevaar, dat uit
Oost en West volgens den oud-Minister
Colijn gedurende dezen wereldoorlog in
de verte biijft grommen, nog allesbehalve
zijn afgedreven.
Uilvoerverbod van hout.
Het Stsbl. no. 371 bevat een Kon. be-
sluit van 4 dezer, houdende verbod van
uitvoer van hout, van den dag der afkondi-
ging van dit besluit.
De Kroon behoudt zich voor, dit verbod
tijdelijk op te beffen of in bijzondere ge-
vallen daarvan ontheffing te doen verleenen.
Groote brand in Zweedischc
vlaspakhuizen.
Uit Stockholm wordt aan National Tiden-
de geseind Tijdens een hevigen storm zijn
Zondag de in de nabijheid van de Forsa-
spinnerij gelegen groote vlaspakhuizen, waar
over dan jjeduldig boven te biijven, totdat
de storm voorbij was.
Een oogenblik scheen liet, alsof de woe-
de van den orkaan zou bedaren. Daarua
echter zweepte de storm de golven op
nieuw op, de hemel was aan een vuur-
gloed gelijk.
Nog een uur dinirrte liet woeden van de
onlkfelende elementen. De eene stortvloed
voor, de andere ua stroomde over liet dek.
Het was geen vvees voor zijn Ieven, wat
Hanis' gemoed in beroering bracht; hij ver-
keerde te veel onder den indruk van het
grootsch natuurtooneel om aan eigen ge
vaar te denken. Hij sidderde alleen voor
het leven van zijn bloedverwanten. En ook
in Dikson's gemoed scheen iets dergelijks
om te gaan; hij greep h'erhaaldelijk Hans'
arm en fluisterde:
Had ik toch maar geluistend naar den
raad van Aberkroon, was ik toch maar
naar Manilla gegaan, dan wist ik, dat miss
Elsa in veiliglieid was!
In dit uur van gevaar bemerkte Hans
voor het eerst, dat de Engelschman Luit-
jens' mooie zuster Elsa liefliad. Deze ont-
dekking vervulde hem aanvankelijk met
groote vreugde, maar' het volgend oogen
blik bekroop hem een pijnlijke gewaarwor-
ding toen hij bedacht, dat Bergter misschien
gelijk kon hebben en Dikson de inlireker
was. Terstond had hij berouw over zijn,
twijfei, Dikson kon niet schuldig zijn, maar
hoc hij ook met zichzelven streed, een bange
wees slingerde hem heen en weer.
Eindelijk hedaarde de storm. Het werd
de voorraden van all Zweedsche spinnerijen
waren opgeslageu, ufgebrand. De waar'de van
het verbrande vlas bedraagt ver over de twee
miilioen kronen.
Daar het, ondanks alle pogingen, niet is
gelukt vlas uit Rusland te krijgen, zit
Zweden nu geheel zonder vlas. Vele spinne
rijen hebben hun bedrijf reeds stop gezet.
DE ALGEMEENE TOESTAND.
Nog steeas blijfl de strijd voortduren, met
onverniinderde hevigheid, tussclien Somme
en Anere en bezuiden de Somme, evenals
in den sector Thiaumont-Fleury voor Ver
dun. Maar alle berichlen, schrijft het
„Alg. Hhl." die melding" maken van de
kraehligey aanvallen en tegenaanvallen, bij
Pozieres en Hem-Monacu, bij Thiaumont
en Fleury, toonen te\ens aan, daL daandoor
in den toestand aan deze fronten slechts
onheteekeneude wijzigingen zijn gebracht.
De Engelschen ko'nden wellicht iets vooruit
gaan in het Foureaux-boschje, bij Phzieres
bepaalde zich hun actie tot het tegengaan
van vijandelijke aanvallen, die met zooveel
kracht werden ondernonien, „daL de Duit-
sc.iiers op erikele plaatsen tot in de Engel
sche loopgraven konden doordringen, maar
daar uit weder werden verdreven. De Fran-
schen veroverden bij Hem-Monacu een Duit-
sclie loopgraaf, nadat volgens het Duitsche
bericht eenige aanvallen in die streek waren
afgeslagen.
Bij Verdun wordt de strijd voornamelijk
gevoerd om Thfaumont en Fleury. Ook daar
werden van beide Zijden aanvallen gedaan
en afgeslagen. Het "is duidclijk, zeide een
Fransch bericht, dat de Duitschers moeite
zullen doen om dit overigens volkomen
yernielde Thiaumont-werk te heroveren;
doch tot dusver is die actie nog niet ge
lukt. Want Duitsche aanvallen, na artil-
lerislische voorberejjfting ondernomen op
Thiaumont, werden volgens het Fransche
bhricht door spervuur afgeslagen.
Ook acties bij Vaux en het Chapitre-
boisch konden niet leiden tot een wijziging
van de Fransche frontlinie. In Fleury werd
de actie der Franschen gevolgd door het
bezetten van ^eenige huizen aan de Weslzijde,
zoodat dan nu de Zuidnnd en een gedeelte
van den Westrand van het dorp in lianden
der Franschen is, de reSt nog door de Duit
sche troepen wordt bezet.
Aan het Oostelijk front woedt de sh-ijd
voornamelijk aan den spoorweg van Tar-
nopol naar Lemberg en ten Noorden daar
van aan de Seretli. Nu de strijd aan de
Stochod tot staan gekomen is en de aoor-
braak bij Brody ook niet verder kon wor
den voortgezet, poogt de Russische bevel-
hebber door krachtige aanvallen liet cen
trum van de Duitsch-Oostenrijksche stel-
lingen, die nog steeds tusschen Sereth en
Strypa staan, tot wijken te brengen. Bij
Zalotsje, dat aan den Seretli gelegen is, tus
schen Novo-Alexinets en Tarnopol, wordt
om elken voetbreed grond verbitterd gestre-
den. Terreinvoorwerpen, hoeven, dorpen en
boisschen, gaan van de eene hand in de an
dere over, en tengevolge van de hevige en
onafgebroken regens, die den bodem door-
wyekben en onhegaanhaar maakten, woedt
iets lichler en de regen werd minder, de
zee ecliter kwam niet zoo spoedig tot rust
en speelde met liet vaartuig als een kind
met een bal. Nu Kwam de kapitein op Mr.-
Dikson en Hans af, nadat hij zich door een
hlik op den barometer had overtuigd, dat
deze weer begon te stijgen.
Dat scheetde maar een haar! Wij kun
nen God danken, dat wij er zoo zijn afge-
komen. Weet u wat wij acli teT den rug
hebben? Hij wachtte geen antwoord af,
doch vervolgde: Wij hevonden ons aan den
uilersten rand van een tyfoon, een van die
versclirikkelijke cyclonen. die juist hier in
de Chineesche wateren liet hevigst voor-
komen.
Nu kon ook eindelijk liet luik naar de
kajuitstrap geopend worden. Dikson en
Hans gingen naar beneden, Margaretlia en
El£a liadiden vreeselijke oogenhlikken door-
leefd. Zij verkeerden in grooten angsl om-
trent Hans, evenals Luitjens en Berger. Men
had den jongen overal gezocht.
Zou Elsa's angst enkel Hans gelden. Zij
slaakte een kreet, toen de Engelschman de
kajuit binnentrad, daarna werd zij vuur-
rood en sloeg de lianden voor het gelaat.
Voor het eerst sedert vele weken omarm-
de Berger den jongeman. Goddank, dat ge
wcer bij ons bent, mijn jongen, ik kan u
niet zeggen hoeveel angst ik voor u heb
uitgestaan
Ook beneden in de salons en de hutten
had het noodweer verwoestingen aange-
richt. Hier lag een stukgeslagen tafel, daar
eon sloel; de kasten waren opengespron-
gen en glas- en porceleinscherven lagen over
de strijd daar onder zeer moeilijke omstan-
diglieden.
Aan de Stocliod, aan beide zijden van
den spoorweg KowelSavny worden de
Russische pogingen om door te breken en
Kowel te liereiken, voortgezet, maar zonder
veel succes. Pogingen om ten Zuiden van
Slobyciwa de rivier over te *lrekken werden
door de Duitscli-Oostenrijksche troepen ver-
ijdeld.
Ofschoon van het Oostelijk gevechlsterrein
niede geen gebeurtenissen van groot belang
worden gemeld, is de toestand daar toch
naar de meening van de „N. R. Crt."
belangwekkend en wel een overdenking
yaard.
Men weet, dat in den Noord-Oosthoek van
Galicie, ten Zuid-Westen van Nowo-AIexi-
nets, de Russen, evenals hij Brody, over de
Rijksgrens zijn. Zij vechten daar immers op
den linkeroever van de Sereth, die in deze
huurt onderscheiden plassen vormt. Groot
was in de laatste dagen hun vooruitgang
daar niet, maar liardnekkig zijn er de ge-
vechten. i
Nu moet men eenls opmerken: liier in
den Galicischen Noord-Oosthoek zijn weer
twee blulsen in het centrale front geko
men. Blutsen, die met zoo heel ver van el-
lcander verwijderd zijn, dat wit dus zeggen,
dai daartusschen in en aan de zijkanlen
van de blutsen vooruitstekende punten ont-
slaan zijn. Deze vooruitstekende punten lieb-
ben de centralen niet teruggenomen. En
dat is een opmerkelijk feit. Want niet al
leen in dit geval houden de centralen liard
nekkig vast aan liet front, waarop zij nu
eenmaal staan, ook overal elders, geduren
de het beele tijdperk van het nieuwe groote
Russische offensief, hebben zij aldus gehan-
deld. Slechts in het uiterste geval gaven zij
een frontdeel, dat in den loop van de ge-
vechten was vooruit komen te steken, prijs.
Daarom gelooven wij niet, dat de men-
schen gelijk hebben, die den tegensland,
door de centralen den Russischen op-
marseli voorldurend in den weg getegd, een-
voudig als een reeks achterhoedegevechten
meenen te kunnen verklaren, als een inlei-
ding dus tot een terugtocht op een nieuw
en aanmerkelijk verder naar liet Westen ge
legen front. Keen, de loop van de gevecli-
ten tijdens het hieuwe Russische offensief
op de kaart nagaande, hebben wij veeleer
den indruk gekregen, dat de centralen geen
stukje grond onlruimen, waarvan de prijs-
gave onder den druk van de Russische
overmacht niet volstrekt noodig is. En dat
Wij is t niet op het voornemen, mettertijd zich
op een heel nieuw front terug te trekken,
om daar met wimiddels aangekomen vor-
slerkingen de verdediging met betere kan-
sen voort te zetten. Dit wijst meer op het
Voornemen en het geloof in de mogelijkheid
om den vijand, nadat xijn verliezen nog hoo-
ger zijn geworden, opnieuw in een defensief
te dringen, liet verloren terrein te herwin-
nen en de o ude linie weer in te nenieai.
In deze ricliting wijst ook de offensieve
beweging, die de centralen in de Karpathen
op touw gezet hebben. De resultaten daar
van zijn nog wel niet zoo verpletterend,
mdar- de Russen worden in het gebergte
ten Zuiden van Delatyn toch weer torug-
gedI'ci'en en er zijn enkele aanwijzingen in
de Russische berichten, dat deze offensieve
beweging zekere neiging vertoont zich
Noordwaarls uit te breiden.
Er zijn hier in het Gotten nog allerlei
den vloer verspreid, eenige lieelden waren
bescbadigd. Luitjens stond voor het prach-
tige marmeren beeld van Apollo, dat kort
en klein op den grond lag, en uitte dam
ove i" zijn leiedwezen.
Maar Mr. Dikson lachte en zei:
Wat doet dat er toe? Ik ben maar
blij dat at mijn gasten ongedeerd zijn, dat
wij geen menschenleven te betreuren heb
ben! En weer sloeg hij een teederen hlik
op Elsa Luitjens.
Was er werkelijk geen menschenleven ver
loren
Juist toen Mr. Dikson de laatste woor-
deii-liad gezegd, kwam een van de scheeps-
joiigens met liet l}ericht, dat monsieur Ri
chard Perroquet was verongelukt.
De mannen begaven zich naar de pro-
visiekamer, waar men zei, dat de stakker
lag. Toen zij binnenkwamen, zagen zij wer
kelijk zijn gestalte onbeweeglijk op den
grond liggen, geheel en al bedekt met den
inhoud van een kast met ingemaakte vrucl}-
ten. Hij was onder een stroom van frim-
Ijozengelei, marmelade en geconfijte vruch-
ten begraven, en vlak boven zijn hoofd had
zicli een klein meer van aardbeiensap ge-
vormd. Dikson hukte zich bezorgd over
hem heen en schudide hem heen en weer.
Geen geluid, geen teeken van leven.
Richard, Richard Perroquet!
Nog allijd bewoog de yerongelukte zich
niet. Hans en Luitjens keerden hem om.
Toen zij hem in het gelaat konden zien,
bemerkten zij in tusschen, dat hij niet al
leen leefde, maar dat hij zelfs niet bewus-
teloqs was, een overgroote angst had hem
verrassingen mogelijk, vooral waar de cen
tralen reeds door de henoeming van Idin-
denhurg enz. hebben getoond, in de buiten-
gewone onislandigbeden niet voor buiten-
gewone en doorlastende maatregelen terug
te deinzen.
Het Turksche "bericht meldide, dat in de
vorige week de Turksche Iroepeii in den
opmarsch naar het Suez-Kanaal de iijn El
Babeh-Kati.a-Abutclle hadden hereikt en
verkenningstroepen hadden uitgezonden in
de ricliting van Romani, 8 K.M. ten Noor
den van Katia. Daar had een „onbeteeke-
nende ITotsing" plaats tusschen die verken-
ningstroepen met Engelsche cavalerie.
Het Engelsche bericht gaf over die „on-
beteekenende botsing" nadere hijzondea'he-
den, waar uit bleek, dat be actie zoo „heel
onbeteekenend" niet was. In verbanid met
een flankamval op den Zuidelijken vleugel
deden de Turken een frontaanval, waar aan
1-1.000 man met zwaar geschut deelnameil.
De frontaanval werd afgeslagen. Voor den
flankaanval bij Romani trokken de Engel
schen terug, tot dat zij een gunstig punt
hadden hereikt, en vandaar uit werd tot
een tegenaanvai overgegaan, waarbij aan de
Turksche troepen belangrijke verliezen wer
den toegebracht. Hierbij werden 45 officie-
ren en 3200 man ge\ angen genomen, een
aantal bergkanonnen en mitrailleurs. buit
gemaakt en de Turksche trqepen, die aan
den flankaanval deelnamen, verdreven.
Het bericht van dit gevecht en van de
daarin geleden nederlaag" sehijnt echter Kon-
stantinopel nog niet te hebben hereikt.
4VEER EEN ZWARTE LIJST.
Zwitsersche bladen melden, dat nu ook
het Fraflsche Staatsblad een „zwarte lijst"
bevat. De eerste lijst besloeg 24 kolommen.
GENERAAL JOFFRE
OVER DEN DUUR VAN DEN OORLOG.
Aan vertegenwoordigers van de Ameri-
kaansche pers, die Zaterdag door hem ont-
vangpn werdeD, verklaarde generaal Jofire
het volgende
Wi; weten positief, dat onze vganden, al
mogen zij nog even wanhopig strpden als
altijd, thans hun laatste reserves oproepen.
Tot heden konden zij volgens hun methode
hun reserves van het eene punt naar het
andere overbrengen, maar tengevolge van
het gemeenschappelijk optreden der geal-
lieerden is hun dat thans onmogelijk ge
worden.
Hoe lang de oorlog nog duren zal kan
ik niet zeggen. Misschien weken, misschien
maanden, voordat de beslissende slag voor
de vijandelijke strijdmacht komt, maar komen
zal Hij zeker. Gij gevoelt even goed als
wij, dat wij het keerpunt van den oorlog
reeds hebben bereikt. Het zijn de vijf
maanden weerstand der Franschen bij Ver-*
d.un, die de plannen van den vijand verijdeld
en de weegschaal definitief hebben doen
overslaan.
Ik wil hier thans wel in het bijzonder
wijzen op het moreel van het Fransche
leger. Na twee jaar oorlog is zijn energie
nog onverzwakt. Het land is vast besloten,
den strijd voort te zetten tot de overwin-
ning behaald zal zijn en de geallieerden
zullen het niet opgeven voor de vrijheid
der wereld definitief verzekerd zal zijn.
echter van zijn spraak beroofd. Zijn oogen
waren geopend en de pupillen rolden on-
rustig" en vragend lieeq en weer. Een
oogenblik bewoog ook het lichaam zelf,
om terstond daarop weer -stijf te worden,
alsof monsieur Richard bang was een tee-
ken van leven te geven.
Zeg Richard! Wat is er? Wat moet
dat beteekenen? Spreek dan toch! zei zijn
beer en gebieder op slrengen toon.
Monsieur Perroquet bleef stokstijf en on
beweeglijk liggen.
In tusschen -was echter een van de ma-
trozen met een emmer water versehenen
om in de provisiekamer deri boel op te
ruimen, want zeelieden kunnen geen vuil
en wanorde dulden. Toen hij den Fransch-
man, met wien de geheele bemanning
steeds den draak stak, daar zag liggen, be-
greep hij dadelijk, wat er aan haperde. Het
uitschaterend van pleizier, gooiide hij den
geheelen emmer met koud water over het
sierlijke mannetje uit, met het gunstig re-
sultaat, dat de voortreffelijke. valet de cham-
bre, als door een electrischen schok ge-
troffen, opsprong en uilriep:
Mille tonneres! Hoe durft ge betwagen,
barbaar, gijgij zeevisch gij
Allen schalerden het uit. Het was ook
een helachelijk gezicht, dat kleine man
netje in zijn zwarten rok met de tallooze,
roode vruchtenvlekken 6p zijn gelaat en
overal op zijn lichaam.
(Wordt vervoigd.)
