algemeen nieuws- en advertentieblad voor zeeuwsch-vlaanderen.
No. 6413.
Dinsdag 8 Augustus 1916.
56e Jaargang.
ABONNEMENT:
ADVERTENTIfiN
De Burgemeester m Ter Nenzen
UIDILUK ilSMFT
De Oorlog.
Telefooti 33.
Dit BM Yerschiint Maanfiag-, Woensflag- en Vrjjdagavond, nitgezonderd op Feestdagen, bij de Firma P. J. VAN DE 8ANDE te Ter Nenzen.
BINNENLAND.
fBOILLETOM
Per 3 maanden binnen de stad 1.—Franco per post voor Nederland 1.10.
Bij vooruitbetalingvoor Belgie /1.40, voor Ned.-Indie en Amerika /1.65,
overig Buitenland f 2.
Men abonneert zich bij de Uitgeefster, of buiten Ter Neuzen ook bij alle
Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievenbushouders.
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer 0.10.
Bi] directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de
prijs slechts tweemaal berekend.
Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief.
Inzending van advertentien voor 1 uur op den dag der uitgave.
noodigt de ingezetenen der gemeente, die
SUIKER verkoopen (grossiers en winke-
liers), of nuiker op eenigerlei wijze
verwerken in artikelen voor den
verkoop, enz. uit op Dinsdag 8 Augustus
1916, des voormiddags ten 10 uur op het
Gemeentehuis te komen.
De Burgemeester voornoemd,
J. HUIZINGA.
Ilel opbrcngen van visscherssehcpen.
Wolff seint ons officieel uit Berlijn
Het - volgende bevel is in een door een
Duitsche duikboot tot zinken gebracht En-
gelsch voorpostvaartuig gevonden.
Geheim. Rear Admiral's Office. Peter-
bead 5/7 1916. Zeilorder. De afdeeling
moet DondCrdagochtend in plaats van Vrij-
dag naar Aberdeen terugkeeren. Voorloopig
moeten geen Hollandsche visscbersvaartuigen
meer naar Peterhead opgebracht worden.
Was geteekend 0. R. Simpson, rear ad
miral, aan luitenant C. Asquith R. N. R.
H.Ms. ,/Onward".
Uit dit geheime bevel blijkt, dat de En-
gelsche regeering het bevel gegeven had
om alle Nederlandsche visschersvaartuigen,
die men machtig kon worden, naar Enge-
land op te brengen. Het was de Engelsche
regeering dus onverschillig of enkele der
opgebrachte vaartuigen verdacht waren,
hetgeen het opbrengen gerechtvaardigd zou
hebben, of niet. Het kwam er baar klaar-
blijkelijk alleen op aan slechts door geweld
een middel in handen te krijgen om den
voorgenomen druk op de Nederlandsche
visschers te kunnen uitoefenen.
Engelsche bunkerkolen.
Volgens te Amsterdam ontvangen parti-
culier bericht, hebben Scandinavische reeders
de charterpartpen van verscheiden stoom-
schepen, welke naar Nederland bevracht
waren, o. a. met veevoeder, hout en phos-
phaat, moeten annuleeren, daar de Engelsche
regeering deze schepen niet van bunkerkolen
wil laten vcorzien, tenzij zjj bestemd zijn
voor havens van hun eigen land of naar
die van de geallieerden. (Hbld.)
Rookverbod voor kinderen.
De gemeenteraad van Baarn heeft op ver-
zoek van de plaatseljjke afdeeling van den
Bond van Nederl. Onderwijzers besloten,
in de politieverordening de volgende be-
palingen op te nemen
»Het is aan den verkooper van tabaks-
artikelen of zijn vervanger verboden in de
uitoefening van het beroep aan een kind
beneden 16 jaar tabak, sigaren of sigaretten
te verkoopen, ten geschenke aan te bieden
of op eenige andere wjjze te verstrekken".
z/Overtreding van deze verbodsbepaling
wordt gestraft met hechtenis van ten
hoogste zes dagen of geldboete van ten
hoogste 25".
Onze oeconomische zelfstandigheid.
Onze graanschepen worden aan de Engel
sche kust aangehouden en geruimen tijd
i opgehouden, schrijft de N. R. Crt., omdat
de Amerikaansche aflader van het graan
door de Engelsche regeering op de ,/Zwarte
lijst is geplaatst. Dit schijnt voor Neder-
landers een beletsel te moeten zijn, om met
dien man handel te drijven.
Een abonne van het Bataviaasch Handels-
blad schrjjft ons, dat, terwijl de andere
Indische bladen geregeld hier te lande
worden ontvangen, sedert half Mei het Bat.
Hbi. wordt gemist. Bij onderzoek is hem
gebleken, dat ook het Ministerie van Kolo-
nien geen Bataviaasch Hbl. meer ontvangt.
//Is het niet ontvangen vraagt hij
soma een gevolg van het feit, dat genoemd
blad is geplaatst op de Engelsche zwarte
lijst? Beoordeelt de Engelsche censor dus,
of een Hollandsche courant, bestemd voor
den Minister, al of niet zal worden door-
gelaten
De aangelegenheid lijkt ons een onder
zoek waard.
De beide door ons genoemde punten zijn
van het hoogste belang, omdat zij geen van
twee direct verband houden met den oorlog,
doch vallen in het kader van den oecono-
mischen strijd, die voor na den oorlog in
Engeland voorbeteid wordt. Er is mitsdien
geen de minste zekerheid dat wanneer de
vrede den oeconomischen oorlog met frissche
woede zal doen ontbranden, de hierboven
aangeduide wapenen zullen worden neder-
gelegd.
Wij meenen, dat zelfs in oorlogstijd de
Nederlandsche Regeering gerechtigd is ter
markt te gaan waar en bij wien haar goed-
dunkt, en zich aan Engelsche zwarte lijsten
niet behoeft gelegen te laten liggen. Wij
meenen dat wij hier in Holland de Hollandsch-
Indische bladen mogen lezen, die wij ver-
langen, ook al staat aan de Engelsche
regeering den inhoud niet aan.
Er moet aan gehecht worden dat ^ich
niet, zij het in oorlogstijd, onrechtmatige
gebruiken gaan vestigen, waardoor ons onze
vrijheid ontnomen wordt. Dat is voor onze
oeconomische toekomst van overheerschend
belang.
Wordt de Engelsche inmenging in onze
zaken inmenging die niets meer te
maken heeft met de oorlogvoering en dus
niet meer daaruit valt te verklaren, laat
staan te verontschuldigen zonder protest
of verzet geduld, dan is het na den oorlog
met onze zelfstandigheid gedaan. Oorlogs-
handelingen houden vanzelf met den vrede
op de oeconomische dwangmaatregelen,
waartoe de Engelsche regeering zich bevoegd
acht, zullen na den oorlog eerst recht gaan
beginnen. Daarom zijn deze maatregelen
op het oogenblik voor onze toekomst dubbel
zoo gevaarlijk nog als die, waartoe in het
belang van de oorlogvoering wordt over-
gegaan, en welke mitsdien van voorbjj-
gaanden aard zijn.
Het oudje wikle er eerst niet voor uit-
komen.
U moogt voor mijn part vinden, dat
het bijgeloof is, maar ik heb eens ge-
droomd, of een bruinoogige licks heeft mij
eens voorspeld, dat ik in de Chineesche
Zee naar den drommel zou gaan, bronide
hij.
Beste kapitein, kom mij niet met zulke
baker praatjes aan boord. Ik weet heel
goed, dat ge een andere reden hebt.
Nu, mijnheer, om dan eens Pond uit
te spreken de Chineesche Zee is nerucht
door de Chineesche zeeroovers.
Konden wij rnaar stoomen, dan zouden
ons die armzalige jonken van die lang-
staartige booze duivels geen- kwaad kunnen
doen. Daar wij ecliter geen kolen hebben,
kunnen wij ook niet stoomen, en als wij
niet kunnen stoomen, moeten wij zeilen en
als wij geen wind hebben
'En als mijn goede kapitein uit zijn
humeur is, dan ziet hij alles even zwart
in. En nu zal ik u eens zeggen, dat ik
van die sprookjes over zeeroovers niets ge-
loof. De oorlogsschepen van de Europee-
scfte staten hebben dat volkje allang opge-
DE ALGEMEENE TOESTAND.
De lezing en vergelijking van de Duitsche
en Franscne berichten over den strijd bij
Verdun kan schrijft het „Alg. Hbl."
een denkbeeld geven van de hevigheid der
Fransche aanvalten en van het op- en neer-
ruimd en de Chineesche regeering heeft,
al mag zij andere ook nog zoo slecht zijn,
daaraan flink medegeholpen. Ivom mij dus
niet met zulke bezwaren aan. En lieeft
onze „Leeuwerik" biiitendien niet. altijd
haar naam eer aangedaan? Zij vliegt als
het ware over het water. Wat zouden die
logge jonken ons dan voor kwaad kunnen
doen
Als ,,De Vliegende Leenwerik" vliegen
zal, mijnheer, moeten de zeilen vol zijn.
De oude man liet zijn btikken langs den
horizon gaan.
Nu, nu, mij dunkt, dat wij ons .tot
nu toe hebben mogen verheugen in een
stevigen bries.
Tot nu toe ja tot nu toe.
De oude zeerob trok zijn schonders op
en zei-:
Ma.ar u hebt te bevelen, mijnheer, en
ik heb te gehoorzamen.
Toen Mr'. Dikson en Hans alleen waren
lachten zij met elkaar over de vrees van
den ouden zeerob. En inderdaad had men
over de vaart van „De Vliegende Leeuwe-
rik" in de eerelvolgende dagen niet te kla-
:gen.
Daarna ecliter ging de wind liggen en
hingen de zeilen slap neer. Tevergeefs
hield de kapitein zich op een geheimzin-
nige manier met den mast bezig en maak-
te hij er allerlei teekens op, om, volgens
het bijgeloof der zeelieden, een bries te
doen ontstaan. „De Vliegende Leeuwerik'
golven van do geve hten, waarvan de re-
sultaten van zoo ontzettend veel belang kun
nen worden voor de beslissing op het Wes-
telijk front. Laten wij onmiddellijk vast-
stellen, dat de Franschen in die gevechleu
het Th i a urn on t*wer k genomen, verloren en
lierwonnen hebben, en het dorp Fleury,
dat zij den vorigen dag namen, wedermoes-
ten onlruimen. Docll hier duurt de strijd
nog voort.
Om dit resultaat te bereiken, hebben de
Fransche aanvallers lievige aanvallen gedaan
op de stellingen, die de Duitschers sedert 23
Juni in bezil hadden. Eerst waren de Fran
schen er in geslaagd eenige loopgraven te
bezetten en het dorp Fleury aan de Duit
schers te ontrukken. Het Duitsche legerbe-
richt kwam toen met de mededeeling, dat
de stellingen bij Fleury door de Duitschers
wareu liernomen, doch dat de stellingen ten
Z.-W. van Thiauniont in handen der Fran
schen waren gebleven. Den geheelen naclit,
zeide het Fransche bericht, werden de Duit
sche aanvallen op de Fransche stellingen
voortgezet, en de Fransche tegenaanvallen
waren zoo krachlig, dat de Franschen erin
slaagden het Thiaumont-wierk binnen te
dringen; doch door het hevige geschutvuur
op dit werk konden zij er niet blijven, en
moesten zij het, met medenemmg van 80
man gevangenen, weder ontruimen. Maar
de stellingen, die de Franschen ten Noord-
Westen en ten Zuiden van het werk hadden
bezet, hoden weerstand aan de besehieting
en aan de krachtige aanvallen^ en bij een
tegenaanval hernamen de Franschen het
Thiaumont-werk, dat sedert in hunne han
den bleef.
Bij Fleury zijn de gevechten niet minder
hevig geweest. Sedert de Franschen bij
de gevechten van D/mderdag daarin weder
waren doorgedrongen en het dorp hadden
liernomen, word hel- door de Duitschers
kraclilig beschoten en met voortdurende
aanvallen poogden zij het verloren dorp te
hernemen. Hoe vaak de aanvallen werden
lierhaald, is uit de berichten van he,ids
zijden niet op te maken. Het Duitsche be
richt zegt alleen, dat de Duitsche aanval
len het dorp Fleury weder in het voile
bezit der Duitschers brachten, het Fransche
bericht, dat de Franschen, tengevolge van
de hevige aanvallen der Duitschers het dorp
ontruimden, en dat de Fransche infanterie
aanvallen met de bajonet ondemam om het
dorp te hernemen, doch dat de Duitsche be-
zetting nog tegenstand hood.
Zoo golfde de strijd op en neer, waarin
de Franschen met buitengewone inspanning
poogden het gewonnen terrein uit te. hi-ei-
den, en d>e Duitschers dit trachtten te be-
letten.
Bij den ongewoon hevigen strijd aan het
front van Verdun beteekent ditmaal de
strijd aan de Sonnne niet veel. De generaal
Haig seint, dat de artilleriestrijd ni.j Po-
zieres en het Mametz-hosch voortduurt. En
het Duitsche bericht spreekt, behalve dan
van die artille,riches clue ting, van aanvallen
op enkele punten, die ecliter werdien afge-
slagen.
Uit de Duitsche bladen hebben wij nu
eenige nadere mededieelingen ontvangen over
de beteekenis van de opdracht aan Hin-
denburg, waarin hij met de bevelvoering aan
het Ooistelijke front belast wcrd. Daaruit
is op te maken, dat Hindenburg belast is
met het opperbevel over het gebeele Oosle-
lijke front van de Golf van Riga tot aan
de Karpathen. De overige generaals, ook de
Oostenrijksche, moeten zijn aanwijzingen
volgen. Voor het Ruissische offensief was
bleef bijna onheweeglijk liggen.
Erger u maar niet, oude heer! riep
Mr. Dikson uit, morgen wordt het beler,
en het komt er niet op a a if. of wij een
paar dagen langer onderweg blijven.
Integendeel, voegde hij er glimlachend
aan toe en begaf zich naar de dames, die
met Ellen onder de groote zonnetent speel-
den.
De kapitein ecliter krabde zich woedend
aehter de ooren en staple toen met zware
t red en de trap af, waarbij hij eerst mon
sieur Richard bijna had omvergeloopen en
vervolgenis den eersten den besten scheeps-
jongen die liemtegenkwam, zonder eenige
aanleiding een klinkende oorvijg gaf. De
bengel keek hem verbluft <aan» en vroeg
daarna schuchter:
- Waarvoor is dat, kapitein?
Voor een volgenden keer, snauwde de
oude man hem toe. Voor den volgenden
istreek, die ge zult uithalen, kwade bengel.
Daarna verdween hij in zijn hut. Na
een half uur kwam hij opnieuw op het
dek, ging op de commandohrug staan, nam
den verrekijker en onderzocht nahwkeurig
den horizon. Waarschijnlijk zocht hij naar
een wolkje aan den hemel. Hij verlangde
naar wiiid; hij zou storm krijgen.
Nog duurde de windstilte voort. Men kon
geen wolkje bespeuren. Eensklaps ecliter
verecheen in het Westen een doukere vlek,
die zich met een verbazende snelheid ver-
grootte.
de Duiisch-Oostenrijksche linie door die
moerassen van Poljesje in twee scherp van
elkaar geschelden gecleellen gesplitst en was
bovendien in elk gedeelte een scheiding tus-
schen de verschillemle legergroepen ont
staan. De Russisciie aanval, die klaarblij-
kelijk door een gedachte wend geleid, maak-
te het nooidzakelijk, vooral toen in het
Zuiden de Oostenrijksche en Hongaarsche
troepen tot uitwijken genooctzaakt wareu,
om .opnieuw het geheele Oostelijke front aan
een leiding toe te vertrouwen. En het was
natuurlijk, dat daarbij in de eerste plaats
aan Ilindenbucg werd gedaeht, die met zijn
chef van den generalen staf Ludendorff on
middellijk de hem opgedragen taak aan-
vaardde.
De Oostenrijksiche troonopvolger, aarts-
hertog Karl Franz Josef, is met het bevel
over een legergroep aan den rechtervleugel
"belast. Hier schijnen ook Duitsche troepen
te zijn aangekomen, die aan de Karpathen
stelling namen, en er volgens het Duitsche
bericht terrein wonnen.
De voornaamste strijd op liet Oostelijk
gevechtsterrein werd nog steeds geleverd
aan de Stochod, waar de Russen pogen de
Duitsch-Oostenrijksche troepen te- verdrij-
ven. Hevig woedt daar het gevecht, waarin
de Russen er in slaagden, tot dicht bij de
rivier door te dringen om liet dorp Roedka
Myrinska te bezetten, beneveiis een gedeelte
van ae daaraan sluitemdie linie. Dit dorp
werd nu het mididenpunt van een strijd,
waarvan het resultaat is geweest, dat die
Duitsche en Oostenrijksche troepen de Rus
sen noodzaakten, om het wedier te ontrui
men. De verschillende legerberichten naast
elkaar leggend, kan men het volgende over-
zicht geven van den daar gevoerden strijd:
Toen de Russen de Duitsch-Oostenrijksche
bezetting van het dorp en de aangrenzende
stellingen had verdreven, snelden versterkin-
gen toe van Duitsche en Oostenrijksche ba-
taljons, benevens gedeelten van het Pool-
sche legioen, en deze vielen.de Russen aan;
een langdurig gevecht volgde, waarbij het
dorp nu eens door de eene, dan door de
andere partij werd bezet, doch ten slotte
moesten de Russen toch het dorp ontruimen
en een meer Oostwaarts gelegen stelling in-
nemen.
Bij Brodv en aan den spoorweg Kowel—
Sarny werd eveneens hevig gestreden, doch
zonder dat er belangrijke wijzigingen in de
linies der beide tegenstanders gebracht
werden.
WANNEER IS DE OORLOG VERLOREN?
De vorst Von Salm heeft eenigen tijd
geleden de stelling verdedigd, dat #de oorlog
voor Duitschland als verloren kon beschouwd
worden, zoo Duitschland Belgie niet anne-
xeerde." Het //Berliner Tageblatt" kwam
tegen deze uitlating op en kwalifieeerde de
opvatting van vorst Von Salm als een
z/annexionistischen droom".
Thans werpt graaf Von Reventlow zich
in de //Deutsche Tagesseitung" op als schild-
knaap van vorst Salm hp schrpftffln
wezen is vorst Salm natuurlijk overtuigd,
dat de beheersching van de Vlaamsche kust
door Duitschland een van de door den
Rijkskanselier bedoelde i,reeele waarborgen"
voor de veiligheid en bewegingsvrijheid in
het Westen, alsook voor de Duitsche vrij
heid der zee aangezien nu deze reeele
waarborg naast de andere, die men ook
als eisch moet stellen een levensvoor-
waarde voor het' Duitsche Rijk en het
Duitsche voik is, volgt hieruit onverbidde-
Geheel voorovergebogen, met den kijker
voor de oogen, volgde ae oude zeeman de
idonkere wolk.
Plotseling sprong hij op en commandeer-
de met forsche stem:
Alle-liens aan dek!
Hams, die met de dames onder de tent
zat, begreep niets van de opgewondenheid
van den ervaren kapitein en vroeg:
Wat is er loch te doen, Mr. Aberkroon?
Zwaar weer! schreeuwde de oude man
liem toe. Als u op een verstandige manier
wilt lielpen, "b'reng dan de dames naar be
neden en laat alles sluiten!
Terwijl hij isprak, bewolkle de hemel zich
en toen Hans na eenigen tijd met Mr. Dik
son weer op liet dek kwam, viel er reeds
regen. „De Vliegende Leeuwerik" begon
hevig te slingeren; Hans had het nog nooit
zoo bijgewoond.
Maar er sclieen nog iets ergers op han
den te zijn dan regen en wind. De kapitein
had ten minste alle mogelijke maatrege
len genomen voor zwaar weer. AHe zeilen
waren ingehaald. De oude zeerob zelf siond
met een somber gelaat in zijn oliejas op
de commandohrug. Toen Mr. Dikson en
Hans naast hem kwamen staan, zei hij op
norechen toon
Gaat als" 't u blieft naar beneden, hee-
ren, u kunt hier niets doen.
Daarin had ecliter geen van beiden lust.
Zij bleven voorloopig op het dek. De regen
werd heviger, het water viel bij stroomen
ljjk, dat, indien deze voorwaarde niet vervuld
wordt, de oorlog voor Duitschland als ver
loren moet beschouwd worden, niettegen-
staande alle tentoongespreide heldenmoed
en uithoudingsvermogen, uiettegenstaande
alle overwinningen van onze legers. Een
politiek, zooals het //Berliner Tageblatt.",
prof. Delbruck e. a. die voorstaan, zouden
oorlog, als een geheel beschouwd, voor ons
tot een verloren oorlog maken".
Verder noemt graaf Reventlow het on-
voorzichtig van het //Berliner Tageblaltt"
om in dezen van een //annexionistischen"
droom te spreken. Er is hier, schrijft de
graaf, geen sprake van een droom, maar
het is een nuchtere formuleering van de
reeele waarborgen", die Duitschland nood-
zakelijkerwijs moet verlangen, wil het den
oorlog niet verliezen.
ROEMENIE WAARSCHUWT BULGARIJE.
Aangaande de grensincidenten op den
Donau verluidt van officieuze zijde, dat de
Roemeensche Minister van buitenlandsche
zaken de noodige stappen heeft gedaan, om
de aandacht van de Bulgaarsche regeering
erop te vestigen, dat de incidenten zich te
vaak herhalen en dat zij met de goede
betrekkingen tusschen de twee landen niet
in overeenstemming zjjn.
PROEVEN MET EEN NIEUW SOORT
PANTSER.
Te Louden zijn j.l. Zaterdag proeven
genomen met een nieuw soort pantserma-
teriaal, dat een groote toekomst kan hebben.
Het bestaat niet uit metaal, maar uit chemisch
geprepareerde watten, die tusschen zeildoek
genaaid is en moet tegen kogels en bajo-
netsteken bestand zijn. Het gelukte een
g_roepje soldaten met behulp van een uit
dit materiaal vervaardigde mat en hand-
schoenen in een halve minuut over eene
draadversperring te kruipen. Vermoedelijk
zullen binnenkort lichaamspantsers van de
nieuwe soort bij het leger in dienst gesteld
worden.
TWEE ITALIAANSCHE DITKROOTEN
VERLOREN.
Twee Italiaansehe duikbooten, die gerui
men tijd geleden, met anderen waren uijge-
zonden voor een tocbt aan de vijandelqke
kusten, zijn volgens een bericht uit Rome,
niet, als die andere, naar hunne basis
teruggekeerd. Zij moeten dus als verloren
worden beschouwd.
TIEN DU1ZEND VERMISTEN NU DOOD
VERKLAARB.
In het schriftelijk antwoord op een vraag
van den heer Malcolm, wordt van regeerings-
wege gezegd, dat het aantal gevangenen in
handen der Turken thans 19 officieren en
859 manschappen bedraagt. Het aantal
vermisten is met aftrek van de later als
gesneuveld vermelden, 290 officieren en 9700
man. Onder deze vermisten zijh soldaten
van de Dominions, Indiers, en mannen van
de Royal Naval Division, maar geen offi
cieren en mannen van de Royal Navy.
De Army Oouncial is van oordeei, dat
er geen reden is om te hopen, dat er nog
gevangenen zjjn, welker namen niet aan den
Amerikaanschen ambassadeur zijn verstrekt,
zoodat officieel moet worden aangenomen,
dat al deze vermisten dood zijn.
uit de-lucht. De golven werden al grootcr
engrooter, en het werd zoo donker, dat
men nauwelijks van het eene eind van liet
kleine schip naar het andere kon zien. En
toen brak er plotseling een onweer los;
het Scheen of van alle kanten electrisclie
vonken spat ten in de kokende zee.
Gaat naar beneden, lieeren! riep die
kapitein, die zicli met beide handen vast-
liield aan de ijzeren leuning van de com
mandohrug, voor de tweede maal. Doch
de donder en het gehuil van den storm
overstemden zijn waarschuwing. Hans was
nauwelijks in staat adeni te halen, het was
alsof er lood op zijn borst lag,, en toch
volgde liij in ademlooze spanning het groot-
fsehe naluurtooneel. Overal waarlieen hij zijn
oog wenddie, lichtte de zee, het eene oogen
blik zag men de met scliuim bedekte gol
ven scliitteren, een seconde Later was dies
weer in duisternis gehuld.
Plotseling klonk er een kreet van schrik
over, het deli uit Mr. Dikson's mond. Een
geweldige golf rolde over 't scliip, sloeg Je
verschansing weg en wierp Hans omver.
Hij voelde, dat hij den grond onder zijn
voeten verloor; hij meende niet andere dan
dat de golf hem over boord zou sppelen,
docli op hetzelfde oogenblik voelde hij dat
Mr. Dikson, die zich aan een touw had
vastgegrepen, hem met krachtige hand aan
den schouder heetpakte.
(Wordt vervolgd.)
COURANT
