Algemeen Nieuws- en Advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen.
No. 6409.
Zaterdag 29 Juli 1916.
56e Jaargang.
rrw m bjjdjh
IIIMLKK lISIAPf
De Oorlog.
Regeerings-eieren
i7"deze week 6V» cent per stuk.
BINNENLAND.
FBPILLKTOK
De PRIJS der
De Burgemeester van TerNeuzen.
Siippleloire begrooling van Rinnenlandsche
Zaken (verschillende posten).
In zijn antwoord op het voorloopig ver-
slag over de desbetreffende suppletoire be-
grooting van Binnenlandsche Zaken voor
1916 zegt de Minister van Binnenlandsche
Zaken
De bevolking in de vluchtoorden blijft
over het geheel vrijwel stationnairze
wiaselt af tusschen de 4000 en 5000 zielen
voor de vluchtoorden te Nunspeet, Ede en
Uden, en bedraagt omstreeks 1600 voor
dat te Gouda. De vermindering door ver-
trek wordt grootendeels te met gedaan door
geboorte en opzending van vluchtelingen
uit gemeenten. Nauwgezet wordt toegezien
op den maatschappelijken stand waartoe
ondersteunden voor den oorlog behoord
hebben.
Bet te werk stellen van vluchtelingen
in die gevallen waarin dit zonder schade
voor de Nederlandsche ingezetenen kan ge-
schieden, wordt zooveel mogelijk bevorderd.
Door de controlecommissie uit het Nederl.
Comite wordt zoo scherp mogelijk nagegaan
of vluchtelingen, die Rijksonderstand ge-
nieten of vragen, 00k van elders inkom-
sten trekken, die geheel of ten deele toe-
reiken voor bun onderhoud. Gebleken is,
dat nu en dan wel eens meer ondersteuning
is gegeven dan noodig was, maar langzamer-
hand heeft men de beschikking gekregen
over zeer veel gegevens, waardoor mis-
standen weggenomen zijn en valt het waken
tegen het ontstaan van nieuwe misbruiken
gemakkelijker.
Het is voorgekomen, dat vluchtelingen,
die een weekloon verdienden, eigener be-
weging hun diensten opzegden, en zich
weder in een vluchtoord lieten opnemen.
Zoodra hiervan bleek, zijn de directies der
vluchtoorden op dit euvel gewezen en is
haar verzocht scherp toe te zien.
Het ligt voor de hand, dat zij, die aan
ledigheid boven arbeid tegen een redelijk
loon de voorkeur geven, op verderen Rijks
onderstand geen aanspraak mogen maken.
Tarwe. gerst en haver.
De Minister van Landbouw, Nijverheid en
Handel heeft, in verband met den aankoop
van tarwe, gerst en haver, het volgend
besluit genomen, dat door bemiddeling der
broodeommissien, ter kennis van de burge
meester zal worden gebracht.
,/Het is mij in het belang der voeding
van mensch en dier noodzakelijk gebleken,
dat het rgk de beschikking verkrijgt naast
de rogge 00k over de in ons land geteelde
tarwe, gerst en haver.
Ik noodig u derhalve uit, zoo spoedig
mogelijk over te gaan tot den aankoop van
alle in uwe gemeente verbouwde tarwe,
gerst en haver, met uitzondering van het
voor eigen behoeften noodige zaaikoren, en
daarbij gevolg te geven aan de voorschriften,
die u namens mij door de provinciale brood-
commissies zullen worden verstrekt.
In het belang der veevoeding zal aan de
landbouwers, die dit verlangen, worden toe-
gestaan, dat zij de beschikking houden over
dat gedeelte der gemelde graansoorten, dat
noodzakelijk is voor het voederen van hun
vee gedurende de eerste acht maanden.
H. BERTBAND.
Gij zjjt een wijs man, beer van het
vuur, gij zull niet dwaas handelen! ant-
woordde het opperhoofd. Ik heb u en uw
vrouwen met gpedheid behandeld, spreek
op, hebt gij ooit gebrek gehad aan kokos-
noten en aan inro? Hebben mijn vrouwen
u niet de vetste varkentjes en de mooiste
duiven gebracht? Waarom wilt gij ons nu
ontnemen wat ons toekomt? Wees verstan-
dig, mijn vriend, en laat den man los!
Neen, zoo zeker, als gij aan mijn han-
den het vuur zaagt ontspringen, zoo zeker
blijft de man onder mijn besc'hermingf!
Mijn vriend, groote toovenaar, ik weet,
dat gij machtig zijt en een vreemde gestalte
kunt aannemen! Mijn oogeri hebben gezien
h°e .fi'jdie loch bijna een grijsaard zijt,
u kunt veranderen in een jongeling.
Luitjens sliet Hans aan en beiden moesten
weer lachen. Het opperhoofd. verkeerde in
de meening, dat Hans en Luitjens een en
dezelfde persoon waren.
Ik heb gezien hoe gij in de god a ante
en met de vlugheid van een jongeling te
voorschijn kwaarnt, den vuuribal om de
hoofden van de vrouwen wierpt, dat het
donderde en kraakte ik bewonder u in
uwe ma cht!
Nu stak Tor-Rarrarabay trotsch de borst
vooruit en vervolgde met luider stemme:
Van regeeriDgswege zal de distributie
van veevoeder ter hand worden genomen,
opdat zooveel mogelijk wordt voorzien A
de behoefte aan veevoeder, 00k van die
veehouders, die niet in het bezit zijn van
voldoende eigenverbouwd graan, terwijl ook
maatregelen zullen worden getroffen voor
het verstrekken van veevoeder in de zomer-
maanden (MeiAugustus) van 1917.
De prijzen door u te besteden zijn als
volgt door mij vastgesteld
tarwe per 100 E.G. 15, bij een natura-
gewicht tot 75 E.G. per H.L., daarboven
15.25, gerst 14 per 100 E.G., haver
13 per 100 E.G., alles mits goede qualiteit
en met de gebruikelijke korting te leveren
daar, waar zulks door de provinciale brood-
commissie wordt yerlangd.
Ter bevordering van een goede uitvoering
dezer maatregelen is het mijne bedoeling
den handel in de gelegenheid te stellen de
provinciale broodcommissie bij haar taak
behulpzaam te zijn.
Lilvoer van pootuien.
De Minister van Landbouw, \Nijverheic
en Handelheeft bepaald,
dat voor pootuien dezelfde bepalingen
van kracht zullen zijn, welke voor zilver-
uien en sjalotten gelden, en mitsdien den
uitvoer van pootuien onder consent op de
voor zilveruien en sjalotten geldende voor
waarden toe te laten. (St. Ct.)
DE ALGEMEENE TOESTAND.
Ondanks de met elkaar in strijd zijnde
mededeelingen uit Roemenie is het wel
zeker, schrijft het Hbl., dat niet alleen de
openbare meening in het land zich met de
militaire gebeurtenissen in het zuidoosten
van Europa zeer ernstig bezig houdt, maar
dat 00k in regeeringskringen de houding,
die Roemenie tegenover deze gebeurtenissen
zal aannemen levendig wordt besproken
En in sommige kringen twijfelt men er
dan 00k niet meer aan of Roemenie zal,
als veertiende mogendheid, zich in den
wereldstrijd mengen, om daardoor de moge-
lijkheid van de verwezenlijking der Grooter-
Roemeensche wenschen ten koste van Honga
rije te bespoedigen. In het gisteren mede
gedeelde artikel van den Romeenschen
afgevaardigde Arnat wordt dit binnen enkele
weken verwacht. De Roemeensche mobili-
satie is gereed, zeide hp, het uur der be-
slissing heeft ge^lagen. Geen vertraging
kan of mag meer plaats hebben.
Als een reden voor de juistheid der be-
richten over de aanstaande aansluiting van
Roemenie bij de Entente wordt aangezien
de vergunning, door Rusland thans gegeven,
om de wagons met ammunitie, die sedert
maanden aan de grenzen waren vastgehouden
naar Roemenie te doen doorzenden. Maar
00k andere verschijnselen doen zich voor,
die er op wijzen, dat in Roemenie, al zou
dan de beslissing nog niet genomen zjjn,
een sterke neiging bestaat om den strijd
aan Rusland's zij de tegen Oostenrijk-Honga-
rjje te gaan voeren. De ,/Tijd" verneemt,
zelfs, dat men zich in Duitsche regeerings
kringen aan geen illusies meer overgeeft,
wjjl bekend is, dat er onderhandelingen
gevoerd zijn voor het samengaan van Roe
menie met de Entente. Russisch-Roemeen-
sche troepen zouden in flongarije vallen,
ein een Roemeensche veldtocht tegen Bulga-
rije zou dan samengaan met het oprukken
van het Fransch-Engelsche leger uit Saloniki.
Het belangrijkste bericht van heden is
wel de inneming van de Armenische stad
Erzingjan door de Russen. Na de inneming
Gij zijt groot en machtig, maar ik, Tor-
Rarrarabay, ik ben ook een machtig opper
hoofd, wiens naam gevreesd is ver over de
bergen! Neem u in acht, mijn wijze vriend,
dat op mijn bevel mijn krijgslieden niet op
u losstorm.cn en u en uwe mannen vernie-
tigen. Laat den vreemdeling los!
TVeen, en voor den laatsten keer: neen'.'
Wijze vriend, ik waarschuw u! Bedenk,
dat uw macht u verlaten kan, dat mijn
krijgslieden u zullen dooden err uw vrouwen
zullen martelen, totdat haar ledematen van
haar lichaam vallen. -Wees verstandig en
wijs, mijn groote Vriend, wees verstandig en
volg mijn raad!
Luitjens hield het voor het beste, in het
geheel niet meer te antwoorden. Het opper
hoofd ging nog eenige minuten op deze
I wijze voort, blijk gevend van groote inge-
nomenheid met zichzflven, terwijl hij steeds
opgewondener en driftiger werd, en begaf
zich daarna naar den kring van zijn krijgs
lieden. Nu sloegen de vrouwen weer met
kracht op de garamut, waardoor de opge-
wondenheid steeg; een woest gebrul klonk
uit honderden kelen. De krijgslieden zwaai-
den met hun knotsen, de vrouwen sleepten
wapenen aan voor hen, die nog ongewapend
waren, men scheen gereed te zijn tot den
aanval.
Maar ook Luitjens en Hans hadden hun
tij'd goed gebruikt. D'e eerste hoopte den
aanval nog eens door een ontploffing van
de tweede kleinc mijn, die hij dien voriglen
nacht had aangelegd, af te weren; voorts
was het waarschijnlijk, dat een vernieuwde
aanval zou worden afgeslagen door eenige
schoten uit de heide revolvers.; er waren
wel is waar nog slechts twee patronen op
van Erzeroem op 16 Februari hebben de
Russen eerst hunne positie in Armenie
bevestigd en uitgebreid door zich langs de
kust te vestigen en daardoor zich te bevei-
ligen tegen een overval van de zeezijde.
Zoo werd dan de kuststrookgeleidelijk onder
Russich bewind gebracht en op 18 April
werd Trebizonde, de bekende Turksche
havenstad aan de Zwarte Zee door de
Russen bezet. Thans is ook de Armenische
stad Erzingjan in handen der Russen ge
vallen.
Erzingjan is een stad in het vilajet Erze
roem, niet ver van den westelijken Eufraat
het stadje dat in de oudheid reeds bekend
was, bij de Grieken werd het Aziras
genoemd - en telt 23000 inwoners, van
wie twee derden Turken, een derde Arme-
niers zijn.
Op het Westelijk front wordt de gewel-
dige strijd nog steeds met onverminderde
heftigheid voortgezet. De inbezitneming
van Pozieres door de Engelschen wordt in
het Duitsche legerbericht erkend, en daar-
mede de uitbreiding van de Engelsche linie
langs den straatweg van Albert naar Bapaume.
Meer naar het Oosten, benoorden Longueval
en in hetFoureaux-boschje werden Engelsche
aanvallen afgeslagen.
Het Fransche Havas-bureau spreekt tegen,
dat Franschen deelnamen aan den aanval
in de streek Pozieres-Maerepas, en zegt
dat daar alleen Engelschen strjjden. De
Franschen vallen in het gebied ten Noorden
van de Somme slechts aan. in den saillant
Curlin-Hem en ten Zniden van de Somme,
waar zij nog steeds kleine successen behalen
bij Estrees-Soyecourt, en daar hunne linie
uitbreiden.
Het Duitsche legerbericht maakt nog
melding van eenige mijnen-strijd aan het
kanaal van Yperen in het front van
Verdun, het Fransche van een hevig artil-
lerieduel in Champagne, ten w. van Prosnes.
Aan het oostelijke front is de toestand
weinig veranderd. Het gaat er nog voort-
durend op en neer. Het Russische bericht
maakt melding van twee Duitsche aanval
len, een bij Riga, waarin de Russische
voorposten werden teruggedrongen, doch
waarin de aanvallers belet werden door
het geconcentreerde Russische vuur om
verder vooruit te gaan. Het is deze aan-
yal waarvan Hindenburg meldt, dat het
slechts verkenningsafdeelingen waren, die
de Russis^e voorposten binnendrongen, dus
dat geen offensieve beweging werd onder-
nomen.
Een tweede aanval had plaats bjj Baro-
nowitsj, waar volgens het Russische bericht,
een Duitsche afdeeling de Schara overtrok
en tot voor de Russische versperringen
kwam. De aangegeven sterkte dezer afdee
ling, een compagnie, maakt het waarschijn
lijk, dat ook hier slechts een verkenning
werd uitgevoerd.
Het blijkt uit de nieuwe berichten, dat
de Sloniawka een zijrivier van de Styr is,
en dat dus de overgang van die rivier
slechts een episode is in den strjjd ten Z.-
W. van Loezk, in het rivierenrijke gebied
van den Styr en van de Loepa. De positie
der Russen aan de Earpathen schjjnt dus
onveranderd te zijn. Waarschijnljjk wachten
de Russen, voor hun opmarsch daar, de be
slissing af van Roemenie.
PEPER VOOR BOMMEN.
Voor een pondje peper wordt in Duitsch-
land 40 betaald vermoed wordt, dat de
peper dient bij het vervaardigen van bommen,
voor het verwekken vantranen.
BE „DEUTSCIILAND".
-Uit Baltimore wordt gemeld dat de
Deutschland uitkiaringspapieren heeft ont-
Hans' wapen en vier op het andere, dat
Luitjens den Franschman had afgeinomen.
En dan?
Zij wislen het niet.
Reeds kwamen de wilden onder woest g|e-
huil aanrennen. Juist op het goede oogea-
blik, bijna jdak onder de voeten van de aan
vallers, deed de kleine vulkaan zijn plicht.
Wel tuimelden de voorsten achteruit, maar
de achlersten. drukten met zulk een kracht
tegen de voorsten aan, dat dezen gedwongen
werden, na een kleine aarzeling, voorwaarts
te Snellen.
Vuur! Gommandeerde Luitjens.
Zij schoten zesmaal achter elkandor op de
saamgepakte menigle en geen enkele der
kogels miste. Dat hielp, althans voor een
oogenblik; huilend .stoof de geheele bende,
terwijl zfj de gewoniden lieten liggen, tot aan
den anderen karit van het plein.
Het kon ecbter niet lang meer duren of
de aanval zou met nog grooter woede her-
haald worden. Dat deze niet zou uitblijven,
was maar al te goed op te maken uit de
houding van de opgewonden krijgers aan
den overkant van het plein.
Hans en Luitjens keken elkaar vragend
aan. En wat dan?
Wij moelen het zoo aanleggen, zei Hans,
dat wij op hetzelfde oogenblik, waarop wij
gedwongen zijn de werdediging van het huis
op te geven, met Margarete en Else kunnen
vluchten. Laten wij het gat in den vloer,
waardoor ik den vorigen nacht ben gekro-
pen, wijder maken, zoodat wij er gemakke-
lijk' door kunnen. Het kan niet lang meer
duren of de duisternis breekt aan.
Bernhard knikte.
Er blijft ons ten minste niets anders
vangen voor den terugkeer naar een
Duitsche haven. Een Amerikaansche kruiser
en twee torpedojagers zijn naar de kust
van Virginie vertrokken om de plichten
der neutraliteit na te komen. Men ver
wacht, dat de Deutschland spoedig zal uit-
varen.
EENE BOETE.
Naar de „Echo Beige" meldt, is de stad
Brussel tot-een boete van een millioen mark
veroordeeld, wegens viering van aen natio-
nalen feestdag van 21 Juli.
DE ZWARTE LIJST.
In antwoord op eene desbetfeffende vraag
in het Lagerhuis, zeide lord Robert Cecil,
volgens een Reuter-telegram dat liij
kennis had genomen van de afkeurende be-
schouwingen ddr Amerikaansche pers naar
aanleiding van de publicatie der officieele
zwarte lijst van vijandelijke firma's.
Deze beschouwingen berusten grooten
deels op een misverstand. De handelwijze
der Engelsche. regeering was niets nieuws.
De wet, waarop de samenstelling van de
onlangs verschenen officieele lijst voor
Amerika berust, is reeds in December 1915
uitgevaardigd en sedert dien zijn er reeds
lijsten voor de meeste andere neutrale lan-
den gepubliceerd. De bepalingen dezer wet
zijn ook niet buitengewoon scherp. De
Fransche wet bepaalt bijv., dat alle per-
sonen van vijandelijke nationaliteit, waar
zij ook verblijf mogen houden, vijanden van
Fnankrijk zijn en dat het aan Fransche on-
derdanen verboiden is, zaken met hen te
doen.
Wat Engeland betreft, werden slechts per-
sonen op de zwarte lijst geplaatst, die zich
vijandelijk jcgens Engeland gedragen hebben
en slechts met dezen mogen Engelsche on-
dendanen geene zaken doen. Engeland heeft
door deze lijsten niet getracht, de vrijheid
van handelen van neutrale-burgers aan ban-
den te leggen, maar alleen om te zorgen,
dat Engelsche schepen en Engelsch kredieL
niet gebruikt zouden worden ter bevorde
ring van de verrijking van hen, die de vij
anden van Engeland feitelijk "hebben ge-
steund. De regeering heeft reeds verklaand,
dat hijaldien personen ten oni-eclite op de
lijst zijn geplaatst, zij daarvan weder ge-
schrapt zouden worden en dat de wet zeer
voorzichtig zou worden toegepast op de be-
staande contracten.
Aan de Engelsche regeering, zeide Cecil
verder, was medegedeeld, dat de Duitsche
regeering een soor'gelijken maatregel heeft
genomen.
EEN FRANSCHE VLIEGER ROVEN
BERLIJN.
Naar de Parijsche correspondent van de
„Times" mededeelt, heeft een Fransche vtie-
ger op 20 Juli j.l.. op weg naar het Rus
sische front, den weg over Berlijn genomen
en daar strooibiljetten*"uitgeworpenOp 63
mijlen van het Russische front, te Cholm
in Polen, heeft hij wegens een defect aan
een bougie moeten landen en werd hij ge-
vangen genomen.
Op de strooibiljetten stond: „Wij hadden
de oj>en stad Berlijn kunnen bombardeeren
en onschuldige vrouwen en kinderen kunnen
dooden, maar stellen ons er mede tevre-
den, de volgenae proclamalie uit te werpen."
Hierop volgde de eigenlijke proclamatie.
De vlieger, luitenant Marchal, die deze
merkwaardige vlueht volbracht, was 's och-
tends omj half tien uit Nancy vertrokken
en legde bijna 1300 kilometers boven
Duibsch gebied af.
Hij is thans te Salserbach geinterneerd
en heeft vandaar naar Frahkrijk bericht ge-
zonden, dat de Oostenrijksche officieren, die
hem gevangen namen, niet wilden gelooven,
dat hij een zoo grooten afstand had afge-
legd.
HET ONHERBERGZAME MOERASLAND.
Uit het Oostenrijksche perskwartier wordt
dd. 15 Juli aan den „TSerl. Lok.-Anz." ge-
seind
In de richting der spoorweglijn Ivowel-
Sarny, die doorsneden wordt door de S to-
over, ofscnoon mij de kans om op die wijze
te ontkomen, zeer gering lijkt, antwoordde
hij.
Er lag een uitdrukking van vastberaden-
heid en ernst op zijn gelaat. Hij had den
laatsten tijd maar al te dikwijls den dood in
de oogen gezien, Zijn hart klopte ook nu
niet luiaer; hij trok zijn vrouw alleen naar
zich toe, sloot haar teeder in de armen,
kuste haar en daarna zijn zuster.
Zij komen! riep Hans.
Op hetzelfde oogenblik bemerkte hij ook,
dat zijn hoop om het huis aan den achter-
kant te kunnen verlaten, verijdeld was. Het
scheen wel, dat de wilden dit geval voor
zien hadden. Zij stormden ditmaal niet alien
op het front van het huis af, maar vorm-
den nu als het ware een waaier, die het
huis bijna geheel omsloot. Tot op vijftig
schreden kwamen zij van alle kanten nader,
loen wierpen zij zich neder. Te gelijker tijd
echter kwamen de vrouwen met brandende
pijlen aandragen en enkelen van de krijgers,
waarschijnlijk zij, die het best konden wer
pen, slingerden deze naar het dak. Aanvan-
kelijk gelukte dit niet en toen er eindelijk
een tusschen de balken bleef steken, snelde
Hans naar buiten en rukte den brandenden
pijl weer uit den muur, zonder te letten op
de tallooze pijlen, die men op hem afschoot.
Ongedeerd kon hij de deur weer binnenslai-
pen.
Wat hielp echter dat korte uitstel? Wel
was de duisternis ingevallen en kon Luitjens
door middel van zijn electriseermachine een
vonkenregen verspreiden, die door de wil
den met groote angstkreten begroet werd.
Maar toen zij bemerkten, dat zij daarvan
geen werkelijk nadeel ondervonden, wierpen
chod, strekl zich het gevechtsterrein uit, dat
in de iaatste dagen het meest genoemd wordt
^en waarop de troepen van genera al Lesch
een week lang reeds aanval na aanval doen.
Het is een terrein van den allerlastigslen
aard, moeras, waaruit zandeilanden onmoog
steken, op welke zielige dorpjes gebouwd
zijn. De Styr en de Wiesolucha stroomen
door streken, die nog met oerwoud bedekt
zijn, waaraan tientallen jaren lang geen
mensch de hand legde. De Russen gebruik-
ten in't begin van tlen oorlog dit gebied voor
de etappe. Bebalve derf ellendigen weg Kolki-
Maiewisj-Leszniewska-Czernwiczcze aan «is
Stochoj, was er hier tot de oorlog uitbrak,
geen enkele verkeersweg. De Oostenrijk-
Hongaarsche en Duitsche troepen moesten,
toen zij lot hier doordrongen en zich gin-
gen voorbereiden voor den stellingsoorlog,
achter hun linies een volkomen nieuw, uit
gebreid net van wegen aanleggen. De moe-
rassen moesten begaanbaar gemaakt worden.
Houten dammen en wegen, uit booinstam-
inen bestaande. werden met groote moeite
in de moerassen aangelegd. Langzamerliand
was men met deze wegen zoo ver gevor.lcrd,
dat men kanonnen en trein erover transpor-
teeren kon, maar steeds nog met groote
moeite, daar de moerissige grona ondanks
de aangebrachte verbeteringen, dikwijls nog
het vervoer belemmerde.
Toen nu de strijd tusschen Kolki en Wo-
Iodia het noodzakelijk maakte, dat het front
der Oostenrijkers en Duitschers verlegd werd
tot den Westelijken oever van de Stochol,
moesten onze pioniers en sappeurs het ge
vechtsterrein weer in den ouden staat van
onherbergzaamheia terugbrengen. Alle ver-
b hidings wegen werden vernield, dammen en
dijken en bruggen over een lengte van 3 K M.
onbruikbaar gemaakt en de spoordijk van
Miedwiesj zoodanig vernield, dat de Russen
dienter.gevolge bij het vervoer der bagage
op de grootste moeilijkheden moesten stm-
ten, omdat zij nu alleen gebruik konden ma
ken van den spoorweg over Sarny, den eeni
ge, die naar het Westen gaat. Het terrein,
waarin nu de Russische stetlingen zijn, oe-
moeilijkt ten zeerste het opstellen van zwaar
geschut, daar de moerasgrond niet de noo
dige vastheid bezit en voor de batterijen
dus alleen te gebruiken zijn de enkele zana-
eilanden. De moerasgordel biedt natuurlijk
ook groote moeilijkheden voor een aanval
van de infanterie Tijdens de jongste groote
Russische acties tegen onze Stochodstellin-
gen bleven enkele vijandelijke detachementen
in het moeras steken en slechts langziam
konden zij zich emit werken. Bij hun Iaat
ste ondernemingen heboen de Russen reke-
ning gehouden met deze moeilijkheden. Hun
technische troepen hadden de moerassen tot
kort achter hun loopgraven begaanbaar ge
maakt. Aanvallen met een breed front ver-
mijden zij.
WAT DE OVERWINNING KOST.
Een gewone Engelsche soldaat schrijft aan
de „Manchester Guardian':
„Ik heb den iandgenooten in Engeland
alleen dit te zeggen: „Telkens als gij uw
maaltijd eet, of een pijp rookt of een cou-
rant leest, of naar een bioscope gaat, ster-
ven er een aantal van uwe Iandgenooten
door de Duitsche kogels of granaten. Er is
voor u niet de minste reden om u daardoor
te laten neerdrukken.
„Gaat gerust eten, rookt uw pijp, bezoekt
de bioscope en doet alles evenals vroeger.
Wij geven dit jaar geen druppel bloed van
een Engelschman caaeau. Het wordt tegen
goeden prijs, zelfs een uitmuntenden prijs,
verkochl, zooals aan zakenmenschen be-
taamt. De prijs is zelfs hooger dan het Rijk
ooit te voren heeft gemaakt. Maaklr u om
ons dus niet bezorgd.
„Onze bevelhebbers weten wat zij doen en
de Duitschers zullen verslagen worden en
dat weten zij en wij alien evengoed.
„En wij doen alien ons best.
„Naar de hoe'veelheoen kanonnen en muni-
tie, die gij uitzendt, kunt gij de hoeveelheid
bloed berekenen, die vloeien zal. Hoe meer
ge zendt, hoe minder wij zullen mOeten be-
talen. Stuurt ons in overvloed.
zij onvervaard den eenen brandenden pijl
voor, den anderen na, naar het huis; het
duurde dan ook niet lang, of het begon aan
6cn kunt te branden.
Nu was de rnaat vol!
Wij kunnen hier geen vijf aninuten meer
blijven, wij moeten naar'buiten! fluisterde
Luitjens Hans toe. Natuurlijk in de rich-
ting van het bbsch, neem jij Margarete bij
je, de Franschman moet voor mijn zuster
zorgen, ik dek den aftocht.
Zij deden zooals Luitjens gezegd had en
kropen door de opening in den vloer naar
beneden eh ver volgens naar buiten.
Op hetzelfde oogenblik, dat zij opstonden
om naar het bosch te Snellen, kwamen ook
de wilden reeds op hen af.
Verloren...! jammerde Hans en sloeg
zijn armen om zijn zuster.
En werkelijk scheen er geen hoop op red
ding meer te bestaan voor de ohgelukkigen.
Doch wat was dat?
Van den anderen kant van het dorp klonk
plotseling een luide donderslag, gevolgd door
een tweeden; een vurigfe bal, daarna een
tweede, vloog door den donkeren nacht en
spatte vlak voor het raadhuis uit elkaar.
De wilden schreeuwden het uit van schrik.
Onmiddellijk daarop hoorde men Engel
sche commando's: „Geeft vuur Een
salvo knetterde langs de rijen wilden, daar
na klonk een luid „Hoera!" en nog eens'
„Hoera!"
„Hoera!" riep nu ook Hans, en „HoeraiI
Hoera!" herhaalde Luitjens.
Dat was hulp in den nood!
(Wordt vervolgd.)
TER SEIIZESSCHE «0! BIVT.
DOOR
