ALGEMEEN HIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN. AANBESTEDING. No. 6376. Donderdag 11 Mei 1916. 568 Jaargang. 1IBBZLUK HSlAFf ABONNEMF.NT: ADVERTENTI N Telefoon 25. Pit Blad verschijnt Maanflag*, Woensdag* en yrjjdagavond, aitgezonderd op Feestdagen, hp de Firma P. J. YAN DE 8ANDE te Ter Neuzen Voorjaarsschouwing. aan te besteden: De onderhoudswerken, herstellingen, en vernieu- wingen, aan de gemeente- gebouwen gedurende het jaar 1916. BINNENLAND. FKUXLLKTOH. Per 3 maanden binnen de stad 1.Franco per post voor Nederland 1.10. iSij vooruitbetalingvoor Belgie /1.40, voor Ned.-Indie en Amerika 1.65, overig Buitenland f 2. Men abonneert zich bij de Uitgeefster, of buiten Ter Neuzen ook bij alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievenbushouders. Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer 0.10. Bij cfireete opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend. Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief. Inzending van advertentien voor 1 uur op den dag der uitgave. Burgemeester en Wethouders der gemeente TER NEUZEN brengen ter kennis van belangbebbenden, dat te beginnen op 27 Mei 1916 vanwege de ge meente eene algemeene opneming zal worden gehouden van de wegen en voetpaden met de kunstwerken. Ter Neuzen, 8 Mei 1916. Burgemeester en Wethouders voornoemd, J. HUIZINGA, Burgemeester. L. WABEKE, Secretaris. Burgemeester en Wethouders van ZAAM- SLAG, zullen op Dinsdag den 23 Mei 1916, des voormiddags 91/3 ure, ten Raad- huize dier gemeente, trachten Plaatselijke aan wij s op Zaterdag 20 Mei 1916, des namiddags ten 2 ure, te beginnen te Othene. Bestek en voorwaarden liggen bij den gemeente architect A. P. Wisse en ter secretarie ter inzage. Zaamslag, 9 Mei 1916. Burgemeester en Wethouders voornoemd, JOEL DE FEIJTER, Burgemeester. J. STOLE Lzn., Secretaris. TWEEDE R AM EH. Vergadering van 9 Mei. Ilerdenlldng Dr. Bos. De voorzitter rijst volgens het verslag der „H. Crt." van zijn zetel evenals de leden der Kamer en brengt hulde aan Dr. Bos' nagedachtenis. De Tweede Kamer wordt in den laat- sten tijd zwaar getroffen. Nog slechts en- kele weken geleden ontviel ons het lid De Stuers en nu reeds opnieuw ecu der andere corypheeen. Toen Bos in April het woord voerde, wisten zijn vrienden, dat hij lijdende was, erger, dan hem zelf hekend was, en kon- den wij zien, dat het hem moeite kostle, met zijn gewone kracht en opgewektheid als kampioen voor zijn beginselen op te treden. Bos werd reeds op jeugdigen leef- tijd lid der volksver tegen woordiging, maar was door zijn veelzijdige studie en uitge- breide leerschool reeds spoedig een man van gezag. Ook voordat hij Kamerlid werd, werden hem allerlei vereerende functies aan- geboden. In 1898, toen hij 35 jaar was, verzocht ik hem, bij mij te komen in het Torentje en vroeg ik, hem voor te mogen dragen voor de betrekking van inspecteur H. BERTRAND. 41) Wat is dat, een zoulpan? Wij niaken een ondiepen kuil aan het strand en leiden er het zeewater in; de zon zorgt er wel voor, dat dit snel verdampt, en, na eenigen tijd kunnen wij het achterge- bleven zout inzamelen. Het is wel slecht, maar toch beter dan niets. Dat waren plannen voor de toekomst. Ber ger koesterde echler |de hoop, dat zij Ave! van het eiland veriest zouden zijn voor het tot het uiterste kwam. Er moest hulp komen, at was het alleen maar voor het kleine meisje, dat ernstig zlek bleef. Men moest er zich eigenlijk over verwonderen, dat het zwakke sohepseltje zoolang weerstand kon bieden aan zulk een hevige koorts. Toen het avond werd, kwam Hans' hoofd- pijn terug, evenals het zware gevoel in zijn ledematen. Hij nam nog even een bad in de lagune, dat hem tenminste voor het oogenblik verkwikte. Maar nu werd hij aan- gegrepen door een gevoel van afmatting. Berger maakte zich bezorgd. Hij bracht met zijn gezonden arm dorre hladeren bij- een, zei tot Hans zioh daarop uit te strek- ken en delete hem zorgvuldig toe. Wordt nu in 's hemelsnaam met ziek, mijn jongen, alios zou ik kunnen verdra- gen, maar dat niet. M. O. Hij kon aan die roepstem geen ge- volg geven, maar wij hebben Lang over het onderwijs gepraat en toen hij heenging, had ikden indruk, dat er weinig zoo veelbelo- vende jongeren waren als hij. Gedurende 15 jaren heeft hij als Kamerlid zeer, zeer veel igegeven en gepresteerd; wij hadden eer- bied voor zijn talenten, zijn karakter, zijn geniaien aanleg, wetenschappelijke vorming en veelzijdige ontwikkeling. Hij was afkee- rig van kleine dingen; groote kwesties trok- ken hem aan. Bos- bezat een eerzucht, die aan groote mannen past. Als wij straks de behandeling der oorlogswinstenbelasting voortzetten, later het vak-, handels- en hoo- ger-handelsonderwijs nader regelen of ar- beiden aan het Grondwetsonderwijs artikel, zullen wij treden in banen, ons door hem gewezen. ArbeidQuorum pars magna fuit! Bos' laatste en misschien ook grootste werk is de verzoeningsarbeid der pacificatie- commissie, waarvan hij niet alleen de voor zitter, maar ook de ziel was. Velen hebben mij gezegd, dat van het werk zonder Bos niets zou zijn terecht gekomen. Hij had de onwrikbare overtuiging, dat alle partijen zich opofferingen moos ten getrooslen ter wille der verhooging van het peil van het volksonderwijs en daardoor der vcrheffing van het geestelijk en maatschappelijk leven van 't Nederlandische volk. Jammer, dat hij heenging, voordat hij de vruchten van zijn arbeid aanschouwen rnocht. Zijn plaats zal door een ander worden ingenomen, maar er zal een leegte blijven, die niet kan wor den aangevuld. De geheele Kamer zal hem missen. Hij voerde steeds het debat op hooger peil, opende nieuwe gezicldspun- ten, bracht uiteenloopende meeningen tot elkaar. "van zijn redevoeringen streden in- houd en vorin om den voorrang. De vorni was iniMvr.am -- de soberheid van inkleeding en de keurig- heid der schikking van argumenten. Zoo was hij de primus inter pares. Ook in kleiner kring. Zijn superioriteit van geest heb ik bewonderd, toen hij de opdracht van de Koningin kreeg tot formatie van een ministerie en ik den geheelen dag bij en om hem was. Niemand had meer takt en scherpheid van inzicht. Er waren, die twijfelden aan het welslagen der opdracht, maar alien waren overtuigd, dat, als ze mo- gelijk was, ze alleen geschieden kon door Bos. Na de moeilijke crisisdagen hadden wij reeds reden om Ongerust over hem te zijn. Hij nam te veel werk op zich en ook de teleurstellingen van het politieke leven put- ten hem uit. Geen liefderijke verzorging kon hem' redden voor zijn gezin, voor zijn vrien den, voor het vaderland. Het Nederlandsche volk zal zorgen, dat zijn naam met eere in de geschiedenis zal biijven leven! Hulde door de Regeering. De tijdelijke voorzitter van den Minister- raad, de heer Cort van der Lindert, ver- klaart, dat de Regeering diep onder den in druk van Dr. Bos' overlijden is. Hij is dik- wijls een groote steun voor haar geweest, niet het mtnst, waar het gold den arbeid der bevredigingscommissie tot een goed re sultant te voeren. Het welslagen hiervan danken wij aan de hoogheid van zijn karak ter, zijn nimmer falende plichtsbelrachting, de breedheid van zijn blik. Het verlies door Hans, die zijn oogen reeds gesloten had, keek nog eens op en reikte zijn vriend de hand. Wees maar gerust, ik zal wel niet erg ziek worden. Ik heb een sterk gestel, ik ben nog nooit ziek geweest. Berger glimlachte zwaarmoedig. Ge kent de gevaarlijke koortsen, die in de tropen heerschen, niet. Maar wij wil- Len hel besle hopen. Hij drukte Hans nog eens de hand, toen sliep deze in. Berger zette zich bezorgd naasl hem neer. Voor het eerst werd hij gekweld door een gevoel van verantwoordelijkheid. Waar- om had hij dien goeden jongen nit zijn kring-gerukt, waarom had hij hem in den vreemde gebracht, de zee over, bijna de geheele aarde rond? Was 't op de keper beschouwd eigenlijk geen zelfzucht, die er hem toe gedreven had? Welk voordeel had Hans er eigenlijk van, dat hij op deze reis verschillende landen teende kennen en men- schenkennis opdeed? Wat had dit te betee- kenen in vergelijking van de gevaren, waarin hij, Berger, hem gebracht had? Hoe zou hij, indien zij werkelijk van dit eiland gered werden, naderhand tegenover Hans' moeder staan en jhaar rekenschap kunnen geveu Berger's bezorgdheid was lielaas niet on- gegrond. De koorts, die den vorigen dag in een minder hevigen graad was opgetre- den, kwam 's nachts veel erger terug. Hans lag te rillen van koude en klaagde in on- samenhangende woorden o\rer stekende pijn in de knieen. Daarna viel hij weqj- in slaap om eerst tegen den morgen te ontwaken. Zijn hoofd gloeide, hij weigerde iets te gebruiken, en toen Berger hem water te zijn dood is een verlies voor het gansche vaderland O uder domsrente. Aan de orde is de voortzetting van de artikelsgewijze behandeling der ouderdoms- rente. Het amendement-Rutgers, tot intrekking der rente bij veroordeeling of drankmisbruik van den rentetrekker wordt met 39 tegen 13 stemmen verworpen. Artikel 13 bepaalt, dat na het onherroe- pelijk-worden eener beschikking tot vermin- dering of intrekking der rente het gemeente- bestuur het onrechtmagg uitbetaald bedrag op den rentetrekker of diens nalatenschap kan verhalen. De heer Sannes verklaart namens de com- missie van rapporteurs, dat verhaal alleen belioort te worden toegelaten, wanneer er fraude blijkt. De heer Rutgers verdedigt een amende- rnent, dat het verhaal alleen kan plaats heb ben, als de rente wordt ingetrokken, maar niet als ze verminderd wordt. Minister Lely neemt dit amendement over. De heer Limburg verklaart namens de commissie van rapporteurs, dat haar bezwa- ren tegen het artikel door de wijziging er van nu vervallen zijn. Artikel 13 wordt zonder hoofdelijke stem ming goedgekeurd. Op artikel 33 heeft de heer Koolen een amendement ingediend, strekkende, dat de burgemeester de persoon wordt, die de toe- kenningen door het gemeentebesluur con- troleert. Minister Lely beslrijdt dit" amendement en zegt, dat de positie van den burgemeester tegenover bet college van B. en W. niet van dien aard is, dat hij als controleur kan op- treden. lets dergelijks is wel het geval bij den Cpmmissaris der Koningin en het col- niet, dat de Commissaris Rijks- en de burge meester jgemeente-ambtenaar is. Het amendement-Koolen wordt met 37 tegen 21 stemmen aangenomen. Na bespreking van een aantal artikelen van ondergeschikt belang verdedigt de heer De Savornin Lohman bij aid. 53 een amen dement, strekkende, de wet „Staatsarmen- zorgwet" in plaats van „Ouderdomswet" te no em en. De heer Duys verdedigt een amendement, dat de wet over 5 jaren zal worden herzien betreffende leeftijdsgrens en rentebedrag, welk amendement Minister Lely ernstig ont- raadt, daar hij het een verkeerde methode vindt, nu reeds te bepalen, dat de wet later moet worden veranderd. De heer Snoeck Henkemans bestrijdt het amendement, da^ de Minister heeft ver- klaard, de Invaliditeitswet z^7 spoedig mo- gelijk te wenschen invoeren. Na bestrijding van het amendement door den heer Lohman, die zegt, dat hij bijna er voor zou willen stemmen, omdat hij het liefst heeft dat de wet zoo spoedig moge- lijk wordt herzien (vreugde), merkt de heer Duys op, dat men de houding der rechtsche heeren, die eerst zijn amendementen van leeftijdsgrens en rentebedrag op verdachte wijze steunden en nu tegen het onderhavige amendement zlijn, dient te onthouden wan neer men later met de heeren afrekent. (Ge- lach.) De heer Rutgers bestrijdt het amendement, dat hij een houten ham noemt drinken had gegeven, moest hij lievig bra- ken. Hij was zoo zwak, dat hij zich nau- welijks kon oprichten. Tegen den middag knapte hij een weinig op. Hij begon zelfs tegen Berger te spreken, al was het op fluisterenden toon, en vroeg hoe het Ellen ging. Berger wist eehler maar at te goed, dat de koorts teruig zou komen. En zoo was het ook. PLolsding voelde de jongen zich op nieuw doodziek. Hij klaagde over hevige pijmen en tegen den avond was hij volko- men bewusteloos. Den voligenden morgen om tien uur sloeg Hans voor het eerst de oogen weer op. Of droomde hij slechts? Was helgeen zijn oogen zagen slechts het spel van koortsfan- tasieen Naast hetn lag een vreemde man neer- geknield en liet hem uit een zilveren beker drinken. Aan zijn andere zijde stond Berger met gehoigen hoofd en gevouwen handen. Enkele schreden vender naast de bron, knielde een derde man neer en ondersteun- de met zijn arm het boofdje van de kleine zieke Ellen. Plotseling gaf Hans een luiden kreet. Den man, die zich over hem heenboog, had hij herkend als Mr. Pamberton, den inbreker Aan board van „Be Vliegenile Leeuwerik". Richard! Mr. Dikson! De heer Duys: En zelfs daar zijn jullie nog op tegen! (Hilariteit, geroep van .en fant terrible"!) Het amendement wordt met 43 tegen 23 stemmen verworpen. De heer Rutgers verdedigt een amende ment, dat deze wet niet in werking treedt voor de hoofdbepaling der Invaliditeitswet (verkiezing der raden) en spreekt nog eens twijfel uit aan het voornemen van den Mi nister om de Invaliditeitswet uit te voeren. (Minister Lely, die hij spreker staat, wordt zichtbaar boos en loopt van den heer Rut gers weg). De Minister: De heer Rutgers meent een positie tegenover mij te kunnen aannemen, alsof ik nog eens moet beloven, wat ik ge zegd heb, te zullen doen. Van deze Regee- ringstafel (de Minister slaat met de vuist op tafel) wordt slechts eens iets gezegd en die gelooven wil, die gelooft 't, en anders ge- looft men 't niet. (Spreker kijkt zeer ver- stoord; de sociaal-demokraten roepen ,,zeer juist" en klappen in de handen. Tumult.) De Minister bestrijdt het amendement, daar de wet te lang .onuitgevoerd zou blijven. De heer Rutgers, repliceerende, consta- teert, dat de Minister geen „ja" of „neen" op zijn vraag heeft geantwoord. ^Minister Lely kijkt ietwat dernonslratief een anderen kant uit.) Spreker herinnert aan het hoon- gelach van links, toen hij even tevoren sprak over de radenverkiezing. De heer Duys: Uw eigen lui lachen om u! Het amendement wordt met 42 tegen 22 stemmen verworpen., Daar er tat van veranderingen in het wets- ontwerp zijn aangebracht, zal de eindstem- ming op een ander te bepalen dag plaats hebben. De voorzitter wil de oorlogswinstenbelas ting verder behandelen. (Uitroepen van pro- .umister an tiijn verzoeiu aju mil. volgenden keer te mogen voortzetten, daar hij ze al eens heeft moeten onderbreken. (Instemming.) De voorzitter: Nu de Minister het zelf vraagt, zullen we de werkzaamheden schor- sen. Maar als hij er later spijt van heeft, moet hij 't aan mij niet wijten. (Uitbundige vreugde.) W. C. J. Passtoors. f Zaterdag is plotseling te Ginneken over- leden de heer W. 0. J. Passtoors, oud lid der Tweede Kamer, voor het district Bever- wpk, waarvoor hij van 21 Febr. 1901 de periodieke verkiezingen van 1918 zitting had. Bij was medeoprichter en jaren lang algemeen voorzitter van den R. K. Volksbond. De laatst^ joren was de overledene burge meester van Ginneken. Mr. P. J. Troelslra deelt aan Het Volk de volgende bericbten over zijn gezondheidstoestand mede c/Mijn geneesheeren zijn over de resultaten van mijn rustkuur zeer tevreden. Zij staan mij reeds dadelijk lichten arbeid toe, maar eischen, dat ik mij de eerste maanden buiten elke agitatie zal houden. Van op- treden in openbare vergaderingen kan dus voorloopig geen sprake zijn. Mijn plaats in het Int. Soc. Bureau kan ik weer in- nemeD. In de Kamer hoop ik nu en dan, Breng het kleine meisje naar „De Ylie- gende Leeuwerik". Daar aangekomen, moet ge de stoep met een draagbaar hierheen zenden Zooals u beveelt, Mr. Dikson! De vTeemdeling riehtte zich op, nadat hij Hams, die wederom buiten kennis was, nogmaals den pols had gevoeld. Een he\riger aanvat van koorts; maar mij dunkt, dat de jonge man een sterk ge stel heeft en den aanval zal kunnen weer- staan. Het was echler tijd, dat hij chinine innam, en het was een gelukkig toeval, dat ik een poeder bij mij had. Berger knielde, nadat de vreeandeling was opgestaan, naast Hans neer en liet hel hoofd van den knaap op zijn knie f us ten. Hij scheen in dien nacht versclieidene jaren ouder geworden te zijn. Hoog lijd! herhaalde hij fluislerend. De vreemdeling nam uit den zalT van zijn lichte stofjas een zilveren sigarettenkoker, streek ©en lucifer af en stale een signret aan. Hij blies een paar blauwe krimgen in de lucht," waarna liij opnieuw begon: En iniag ik n a |eens vrageti, mijn waarde heer, wien ik voor mij heb? Hoe komt u hier op dit eiland? Het ligt anders vols trek I niet in mijn aard om nieuwsgierig te zijn. Maar het is toch wel iets builengewoons om hier, midden in den Oceaan, op een koraal- rif een paar blanken te vinden. Zeker schip- breukelingen, nietwaar? Berger keek een oogenblik op. Hij ant- woordde mistroostig: De eenige geredden van de „City of Sydney", Mr Dikson, Charles Dikson! stelde de vreemde!ing zichzelf beleefd voor. I met name bij belangrijke stemmingen, te verschijnen. Door mjj aldus te beperken, is er alle kans, dat ik tegen den tijd der aanstaande begrootingsdebatten klaar ben, om daarbg mijn taak te vervullen. Gebrek aan tin. De gevolgen van bet niet vrijgeven door de N. 0. T. van het hier te lande aan- wezige tin doen zich voelen. De Deven- ter Capsulefabriek te Deventer bericht, dat zp het fabriceeren van tintuben moet stakeD, nu de N. O. T. geen tin meer vrij geeft. Bovengenoemde fabriek is de leveran- cierster van tintuben aan de firma Talens en Zoon te Apeldoorn, die nu binnenkort ook zal stilstaan. Aan die fabriek werken dag en nacht 160 personen voor het fabri ceeren van kunstschildersverven, schrijf- inkten enz. Verbod van uitvoer van gedroogde zuidvrucihten. Het St.bl. no. 182 bevat ©en Koninklijk best uit van den 6den dezer, houdende ver bod van uitvoer van gedroogde zuidvruch- ten. De Tubantia. De heer J. (Wilmink, directeur van den Ko- ninklijken Hollandschen Lloyd, is, naar het „N. v. d. D." metdt, uit Berlijn te Amster dam teruggekeerd. Hij verklaande in ant- woord op de vraag, hoe het nu met de 1 ubantia-zaak stond, dat de "onderhandelin- gen door onze regeering worden gevoerd, niet door de Lloyd-directie. Ook kapitein Wijtsma bevindt zicli weer te Haarlem, zijn woonplaats. S taa tspensionneering. len, uit Deinum, werd heden te amster^"" dam de algemeene vergadering gehouden van den Bond van iStaatspensionneering. In zijn openings woord ging de Voorzitter de //lijdensgeschiedenis" na, zooals hg het noemde, van het Staatspensioen. Bet jaarverslag vermeldt o. m oat er 489 afdeelingen zijn met 7.^,200 leden, be- nevens 224 algemeene l^den. Na 1 Januari werden nog opgericht 5 afdeelingen met 400 leden. Het jaarverslag van den pen- hingmeester sluit met een bedrag van in- komsten en uitgaven van 16.290, waar- onder een batig saldo van 5658. In plaats van de bestuursleden E. Post- huma, Jhr. R. de Muialt en L. Wiersum, die niet herkiesbaar waren, werden be- noemd de heeren H. Z. Zegers de Beyl te Ngmegen, L. Bouter te Zierikzee en S. Lezer, uit Assen. De afdeeling Beemskerk bleek van mea ning dat de behandeling der aanvragen om ouderdomsrente veel te lang duurt en daarom wenschte deze afdeeling bet boofdbestuur op te dragen dat bet aandringt op spoediger behandeling van de aanvragen. Uitvoerig werd uiteengezet door ver schillende sprekers de lange duur van be handeling van de verzoekschriften van do afgewezenen. Het voorstel werd aangenomen. Wederom liief Berger hel hoofd op om den EngeLschiman met een eigenaardigen blik aan te kijken. Berger, Frederik Berger! antwoordde hij kortaf. De „City of Sydney" was op weg van San Francisco naar Sydney, nietwaar Schip- breuk geledien Verbrand. O Mr. Dikson schudde meewarig liet blonde hoofd en streek met de hand langs zijn baard. Wanneer en waar? Tusschen Samoa en de Fidsji-eilanden, ongeveer drie dagen geleden. Ik weet het ook niet, ik ben de tijdrekening kwijt. Zoo zoo! liet de Engelsclnnan lioo- ren. Werkelijk de eenige geredden? Dilmaal moest Berger het hoofd schudden. Ik heb mij daareven zeker niet juist uitgedrukt. De overige slo'epen zullen, hoop ik, gered zijn. Onze stoep ward door den mist van de andere gescheiden en teed scliip- breuk, toen zij beproefde- op dit rif te lan den. Slechts wij drieen, deze knaap hier, het kleine meisje het dochtertje van een EngeLsch echtpaar en ik, werden gered. Dat wil zeggen, deze flinke .jongen hier redde liet kind met leyensgevaar. De blik van den vreemdeling rustle vrien- delijk op het van koorts gloeiende gelaat van den jongeman. Dat is ferrn! Dat mag ik hooren! Het moet een flinke jongen zijn! Hij liep eenige malen op en neer en bleef daarna voor Berger staan. (Wordt vervolgd.) TER NEUZE CO U RANT. DOOR IX.

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1916 | | pagina 1