ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 6335.
Donderdag 3 Februari 1916.
56e Jaargang.
DRANKWET.
HiBlMJI &ISHAPT
De Oorlog.
ABONNE1WENT:
ADVERTENTlfiN
Telefoon 25.
Pit Blafl Yerschijnt Maandag^, Woensdag^ en Vrpagavond, nitgezonderd op Feestdagen, hu de Firma P. J. VAN DE 8ANDE te Ter Neuzen.
B1WNENLAWD.
FKUILLKTON.
Per 3 maanden binnen de stad 1.—Franco per post voor Nederland /1.10.
SiJ vooruitbetalingvoor Belgie /1.40, voor Ned.-Indie en Amerika /1.65,
overig Buitenland 2.
Men abonneert zich bij de Uitgeefster, of buiten Ter Neuzen ook bij alle
Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievenbushouders.
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer f 0.10.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de
prijs slechts tweemaal berekend.
Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief.
Inzending van advertentien voor 1 uur op den dag der uitgave.
Burgemeeater en Wethoudera van TER NEUZEN,
brengeu ingevolge artikel 37, in verband met
artikel 12, le lid der Drankwet, ter openbare
kennia dat bij hen ia ingekomen een verzoekschrift
om verlof tot den verkoop van aleoholhoudenden,
anderen dan sterken drank van MARTINUS G.
BROEKIIOVEN, koopman wonende te Ter Neuzen,
in het benedenlokaal van het perceel plaatselijk
gemerkt 4 en gelegen aan de Westkolkstraat.
Binnen twee weken nadat deze bekendmaking
is geschied, kan ieder tegen het verleenen van
het verlof schriftelijk bij Burgemeeater en
Wethoudera bezwaren inbrengen.
Ter Neuzen, 31 Januari 1915.
Burgemeeater en Wethoudera vooruoemd,
J. HU1Z1NGA, Burgemeeater.
L. WABEKE, Secretaris.
Verkiezing lid Eerste Kamcr.
Door de Staten van Noord-Holland is
gister gekozen tot lid der Eerste Earner
in de vacature Ferf, de heer Mr. J. Kappeyne
van de Coppelio (lib.) met 50 stemmert,
tegen 20 stemmen op Prof. Eabius (antirev.).
By eerste stemming werden uitgebraeht
Mr. Kappeyne 33, Prof. Fabius 19 en W.
H. Vliegen (s.d.a.p.) 16 stemmen.
Huiszoeking bij de Telegraaf.
De Telegraat meldt
Een huiszoeking heeft Dinsdagmorgen te
half elf plaat3 gehad ten huize van den
adviseur van de Telegraaf, den heer H. M.
C. Eoldert, Lomanstraat 73. Daar ver-
voegden zich de recbter-commissaris mr.
E. Sleutelaar, de substituut-officier van
justitie, mr. L. Th. Jorissen, twee griffiers
en een aantal rechercheurs. De rechter-
commissaris, mr. Sleutelaar, had de leiding
der huiszoeking in handen.
Ook heeft een huiszoeking plaats gehad
in het administratie-gebouw van de Telegraaf
N.Z. Voorburgwal 345. Hier kwamen de
rechter-commissaris mr. M. B. de Vos en
de substituut-officier van justitie mr. W.
C. Luyken Glashorst. Tijdens het onderzoek
waren op last van de justitie de telefoons
uitgeschakeld.
Een derde huiszoeking heeft, naar het
hlad meldt, plaats gehad te Aerdenhout in
de villa Clematis, bewoond door den heer
A. H. Holdert, den vader van den heer H
M. C. Holdert.
Deze huiszoekingen scbijnen in verband
te staan met de werkzaamheid van het zg.
anti-smokkelbureau. De justitie heeft be-
slag gelegd op de zeer lijvige dossiers, welke
de heer H. M. C. Holdert over den uitge-
breiden smokkelhaudel bij ons te lande
verzameld had.
Het blad teekent hierbij aan
Het feit, dat deze documenten eindelijk
in handen der justitie zijn geraakt, kan
den heer Holdert sleehts genoegen doen.
Herhaaldeljjk heeft hij onze regeering aan-
geboden, gebruik te maken van de door
hem ten koste van veel moeite en geld
verzamelde gegevens.
Dat men op deze wijze heeft gemeend,
gehoor te moeten geven aan deze uitnoodi-
H. BERTRAND.
17)
Het was ©en klein, imager mannetje met
een vale gelaatskleur en een grijze snor;
hij had een dock om zijn hoofd geknoopt
en men behoefde niet te vragen waarom,
a!s men zijn gezwollen linkerwang zag.
Berger en Hans hadden zeer met hem te
doen, toen zij bemerkten, dat liij aan he-
vige kiespijn leed.
Berger nam in zijn koffer altijd een reis-
apotheek mee, en vriendelijk en dienstvaar-
dig al-s hij altijd was, haalde hij een ver-
doovend oiiddel en bood dit den vreemdje-
ling aan. De -druppels werden dankbaar
aangenomen en daarmee was de kennis-
making aangekno-opt. De vreemdeling stel-
de zich voor als Mr. Brown uil New-York
en vertelde, nadat zijn pijn een weinig be-
daard was dank zij de druppels van
Berger dal hij met bet stoomschip
„Thiers" van New-York naar Havanna was
gegaan.
Dat was koren op Berger's molen en het
duurde niet lang of hij had heel han-dig
het gesprek op den inbreker Mr. Smith,
alias Mr. Pamberton, alias Mr. Stokes ee^
bracht.
De kleine, beweeglijke Yankee h-erinner-
de zich den man nog zeer good
ging, karakteriseert het systeem, dat onze
overheid bij het bestrijden van den smokkel-
handel volgt. Bij deze gelegenheid zal het
op ondubbelzinnige wijze blijken, op welk
een omvangrijk materiaal de actie van den
heer Eoldert tegen den smokkelhandel
berustte.
E©n verklaring van Minister Poslhuma.
Keuter meldt uit New-York
Een telegram uit den Haag aan de
^Associated Press" behelst een verklaring
vaD den Nederlandschen Minister van Land-
bouw, hetwelk een antwoord is op de be-
schuldiging, dat granen uit Amerika o. m.
via Nederland naar Duitschland worden ver-
voerd, betgeen afgeleid werd uit de groote
toenemiDg van den Amerikaanschen uitvoer.
De Minister zeide
,/Terwijl slechts 22 pCt. van den totalen
Nederlandschen invoer van de voornaamste
granen en voederartikelen in 1912 uit
Amerika kwamen, 38 pCt. in 1913 en 37
pCt. in 1914 en de rest uit Rusland, Roe-
menie, Britsch-lndie, Australie en andere
landen, kwam er in 1915 92 pCt uit Amerika.
namelyk 2.129.084 ton van een totaal
van 2.313 648 ton.
De oorzaak hiervan is gelegen inhetsluiten
van de Dardanellen en andere oorlogsomstan-
digheden. Daardoor was het heel natuurlijk,
dat de invoer van voedingsmiadelen en voer
uit Amerika toenam, en de veronderstelling
van oppervlakkige beoordeelaars, dat dit
weder uitvoer naar Duitschland beteekende,
is geheel onjuist.
Niet alleen is de invoer in Nederland
niet toegenomen, maar hij is zelfs in aan-
zieniijke mate verminderd. Van den totalen
invoer der genoemde artikelenin 1915, bedra-
gende 2.313.648 ton, werden 73.735 ton
weder uitgevoerd, waarvan 72.171 naar Belgie
giDgen en bestemd waren voor de Relief
Commission, zoodat er voor gebruik in
Nederland 2,239.913 ton overschoot."
Belgische schepen.
De Minister van Landbouw, Nijverheid
en Handel brengt ter kennis van belang-
hebbenden, dat is gebleken, dat door de
Duitsche autoriteiten het standpunt wordt
ingenomen, dat gedurende den oorlog geen
Belgische schepen zonder toestemming van
de Duitsche overheid in andere handen
mogen overgaan. Is die vergunning niet
verieend, dan wordt een borgstelling ge-
eischt. (Stct.)
Burgemeesier Max.
In goedingelichte kringen te s Gravenhage
verzekert men, meldt de „Temps", dat Ko-
nlngin Wilhelmina sedert eenigen tijd pog-in-
gen in het werk stelt om de Duitsche re
geering te bewegen burgemeester Max, van
Brussel, die zich thans reeds 16 maanden in
Duitschland in gevangenschap bevindt, in
vrijbeid te stellen. De Koningin zegt het
blad verder heeft nog zeer aangename
herinneringen behoudcn van haar bezoek
aan de Belgische hoofdstad in 1910, bij
welke gelegenheid naar op bet stadhuis door
burgemeester Max een schitterende ont-
vangst was here id.
Anderzijds moet ook de Koning van Spanje
pogingen in liet werk stellen om de Duitsche
Yes, sir groote kerel Engelsch-
man, geel, impertinent g-ezicht, gele stof-
jas gele koffer was mijn buurman,
rnijn hut lag naasL de zijne! Schalrijke
Engelschman, zei men aan boord! Had de
eenige luxe-hut voor zich alleen in beslag
genomen! Vervel-en-de, lioogmoedige kerel
wilde met niemand spreken, bleef op
een afstand, en keek steeds schuw voor
zich uit, alsof hij een slecht geweten had!
Berger wreef zich de handen van pl-ei-
zier, maar paste toch wel op, dat hij niets
losliet over het doel van zijn reis; hij vroeg
enkel maar, om meer zekerheid te hebhen:
En de Engelschman is aan boord van
de „Thiers" gebleven?
Zeker zeker! Ik wilde ook mel de
„Thiers" verder reizen, ik moest echter in
Havanna naar den tandarts. Onhandige ke
rel! hij heeft mij den verkeerden tand uit-
getrokken! Ik beb altijd ongeluk altijd
ongeluk!
En u lieht toevaliig niets gehoord van
de verdere reisplannen van dien Engelsch
man?
De Yankee bedacht zich eenige oogenblik-
ken. Toen zei hij
Als ik mij goed lierinner maar ik
weet het niet precies hoorde ik, dat liij
den kapitein vToeg om de dienstregeling
van den Panama-spoorweg hij heeft dus
zijn reis zeker voortgezet over de hmdengte
van Panama.
Hans en Berger wierpen elkaar een blik
van verstandhouding toe. Toen zij nu al
leen whren, merkte de taatste op:
Ik gelooif, mijn beste jongen, dat wij
regeering tot meerdere clementie tegenover
den wakkeren burgemeester te bewegen.
Door hem zou zijn voorgesteld Max naar
Zwitserland te laten vertrekken, mits hij op
zijn eerewo-ord belooft dit land niet te zul-
len verlaten.
Vaderlandsche Club.
Een aantal NederJanders heeft het ini-
tiatief genomen tot de oprichting van een
Vaderlandsche Club.
Aan de beginselverklaring ontleenen we
het volgende
Daar het Nederlandsche volksbestaan in
den verderen loop van den wereldoorlog of
na den vrede nog door verschillende, alter-
minst denkbeeldige gevaren bedreigd wordt
en alleen uit een krachtigen vdderlandsehen
geest daartegen de meest afdoende weer-
stand kan worden geboden, hebben wy,
ondergeteekenden, ods vereenigd tot een
Vaderlandsche Club.
Wij gelooven in het recht van bestaau
van de Nederl. natie, en in den op ons ge-
slacht rustenden plieht, om ons als een
waarlijk zelfstandig Nederl. volk te hand-
naven.
Terwyl wij elke neiging tot nationalis-
tische overprikkeling of oorlogszuchtigheid
afwijzen, en ons streven in het algemeen
geenszins gericht is tegen een beleidvolle
en krachtige neutraliteitspolitiek, wenschen
wij er toch een ieder ervan doordrongen
te zien, dat niet de zorg voor 's lands
neutraliteit doch de verder reikende zorg
voor onze nationale zelfstandigheid de hoofd-
zaak blijft.
Ook de ksachten der landsverdediging en
het staatkundige beleid der Regeering ver-
mogen op zichzelve weinig, wanneer zij de
bezieling missen van een uitdrukkelijken
en zelfbewusten volksgeest.
Dien volksgeest tot meer bewustheid te
brengen van wat hij vermag en waard is
te stalen tegen buitenlandsche beinvloe-
ding en tegeD mogelijke nej^ingen van
vreemde mogendheden, evenals tegen licht-
vaardige opwellingen, onvaderlandsche in-
zichten, verkeerde voorlichting of particu-
liere belangen in den eigen boezem
de staatkundige positie van Nederland, en
de aangewezen groote lijnen van onze bui
tenlandsche staatkunde te doen beseff'en, als
zaken, welke de gansche natie aangaan, en
waarover een mondig volk zichzelf reken-
schap behoort te geven
dit is het, waarnaar thans moet worden
gestreefd.
Dit is de taak, welke rust op de groote
en de kleine persop de propaganda in
woord en geschriftop de leiders van we-
tenschap en kunstop den onderwijzer bij
zijn onderwijs, in het bijzonder, dat in de
gescbiedenisop den meerdere tegenover
zijn mindere en op ieder onder zijna gelij-
kenop den leider of voorganger in ge-
meente, vereeniging of anderen kringop
den koopman in zijn zaken, en den ouder
in zijn gezin.
Tot bevordering hiervan wenschen ook
wij, leden van de Nederl. Club, aan te sporen,
mede te werken en middelen te beramen.
Het staatkundig belang van Nederland
hem nu werkelijk hebben!
De „beste jongen'' keek verwonderd op.
Als de vervolgde zijn reis van Colon naar
Panama voortzette, zouden zij, de vervol-
gers, hem ook wel weer achterna moeten
trekken, dat was alles, wat hij ervan be-
greep.
Berger echter vervolgde:
Ik weet, dat er in de eerste clagen
geen schip uit Panama vertrekt. Onze ge-
eerde vriend is dus vrijwillig in de val ge
loopen, tenzij liij in het linkervestzakje een
eigen stoombool, of in het rechter eenlucht-
ballon heeft meegenomen.
Hans verwonderde er zich nu niet meer
over, dat Berger in zijn schik was.
In den loop van den dag spraken zij Mr.
Brown nog dikwijls. Het kleine mannetje
had de eerste acht-en-veer tig uren zijn hut
niet verlaten, liij had aan niets anders kun-
nen denken dan aan zijn zieke* tanden. Hij
was, volgens Berger, voor een Yankee nog
zoo kwaad niet om mee om te gaan en hij
noodigde zelfs onze beide vrienden uit om
in zijn hut 'smiddags een glas wijn te kp-
men drinken en presenteerde daarbij bijzon
der slechte Kenlucky-sigaren.
En toen zij met elkaar habbelend rond-
om het miniatuurtafeltje, in Mr. Brown's
hut zalen, zweefden Hans' gedachten naar
aanleiding van iets dat Mr. Brown ver
telde, -naar de huiskamer van zijn lieve
moeder - daar zag hij in zijn verbeelding
zijn broeder Albert aan het venster staan,
bezig met zijn gelicfd postzegelalbum.
Mr. Brown vertelde namelijk wat de re-
den was van zijn reis naar Panama.
staat op zichzelf tusschen de mogendheden.
Door geen van hen mag Nederland zich
laten meesleepen. Het wil, nu en duurzaam,
zyn volkomen vqjheid behouden en moet
zich, ook economiscb, niet aan een machti-
gen nabuur binden.
Vastberaden, vooruitziend en onbeschroomd
moet de natie daarom haar eigen politiek
weten te begrypen en te bezitten, en den
eenigen algemeenen wil, om in de handen
van het nagesiacht een sterk. zelfstandig
Nederland over te dragea.
Tot de onderteekenaars behooren talrijke
staatslieden, hoogleeraren, kunstenaars enz.
ZEPPELINS NAAR ENGELAND.
De Duitsche luchtvloot schijnt weer in
actie le komen. Niet alleen zijn bezoeken
aan Parijs gebraclit, doch blijkens een tele
gram uit Louden zijn Maandagavond zes of
zeven Zeppelins boven de Oostelijke, Noord-
Oostelijke en Middellandsche graafschappen
versclienen. Zij hebben een aantal bommen
uitgeworpen, doch v;olgens het bericht is er
geen aanmerkelijke schade.
Het gisteren te Botterdam binnengekomen
stoomschip Patria rapporteert, dat hetMaan-
dagmiddag vijf Zeppelins heeft gezien, koer-
sende om de west. Dit waren blijkbaar
luchtscbepen die van den aanval op Enge-
land terugkeerden.
Vermoedeiijk is een schip der luchlvloot
Maandagnacht in den mist boven ons land
verdwaald, althans boven het Zuidelijk deel
van Amsterdam heeft men ongeveer 1 uur
het sterke geraas van een motor gehoord.
Door den mist was er niets van le zien.
EEN DUITSCH BLAD OVER DE
REDE VAN WILSON.
De „K61nisclie Zfg." besluit een artikel
over de redevoeringen, waarin president
Wilson heeft gezegd dat de Vereenigde Sta-
ten op een oorlog voorbereid moeten zijn,
met de woorden:... „Het blijft voor ons
van ernstige beteekenis, dat Wilson op de
mogelijklieid van een conflict heeft gewe-
zen, dat in de naaste toekomst zou kunnen
ontstaan, en dat hij, naar de meeste be
oordeelaars in Amerika, zoowel als daar
buiten vermoeden, daarbij heeft gedoeld op
de vers tand ho uding tot Duitschland. Wij
moeten er rekening mee houden dal tijdens
den zwaren strijd om ons bestaan op den
presidientsstoel te Washington een man zit,
die innerlijk aan den leant onzer vijanden
staat. Wij moeten bovendien beseffen, dat
het Amerikaansche volk geestelijk den in-
vloed van Engeland ondergaat en ook eco-
nomisch door Engeland op sleeptouw wordt
genomen. Het gunstigste, wat wij van Ame
rika kunnen verwachten, is derhalve die
lauwe onzijdigheid, ^velke wij tot dusver
genoegzaam hebben leeren kennen. Wie
meer hoopt, zal bedrogen uitkomen, on-
danks enkele betuigingen voor Duitschland
en tegen Engeland, die nu en dan in het
Congres of in de bladen, meest om rede-
nen van binnenlandsche politiek, worden ge
hoord."
UIT MONTENEGRO.
an eenige Oostenrijksche officieren, die
in Montenegro gevangen hadden gezeten en
bevrijd zijn, vernam de „Voss. Ztg." bdj-
De voordeeligste zaken, mijnheer, de
voordeeligste zaken doet men altijd indden
men op de dwaasheid van de menschen
specuteert. In vertrouwen gezegd de aan-
wezigen zijn natuurlijk uitgezonderd - zijn
twee derden van alle menschen dwazen
en dat komt ons ten goede. Ik speculeer op
de dwaasheid van de menschen, met uw
permissie!
De inleidlng beloofde veel en Berger en
Hans lachten dan ook hartelijk. De Yan
kee wreef zacht met zijn lange, magere
vingers over zijn wang, die hem zeker nog
pijn deed, en \rervoIgde heel ernstig:
De grootste dwazen zijn de verzame-
laars. Ik wil niet hopen, dat de bedde hee-
ren er ook een verzameling op naliouden.
Dat wil zeggen, verzamelen is goed, als
men liet verzamelde ook weer met voor-
deel weet te verkoopen. Verzamelen is ook
goed, zelfs uitstekend voor verstandige lie-
den, die bun voordeel weten te doen met
de dwaasheid van anderen! Zooals in mijn
geval. Ik ben vertegenwoordiger van de
firma Seebeck in New-York
Hij zeide dit op een toon alsof het van-
zclf sprak, dat zijn gasten den naam van
deze wereldvermaarde firma kenden. Zij
onlvingen deze mededeeling dan ook, door
beiden beleefd een toestemmende beweging
le maken, en Berger, die niet gaarne be-
kende, dal liij iets niet wist, zeide:
- Jawel, Mr. Brown. Seebeck, Seebeck,
o ja, zeker een algemeen bekende firma
De Yankee glimlachte geslreeld, deed een
paar trekjes aan zijn zwart-bruine Ken-
tucky-sigaar, die hij slechts met moeite aan-
zonderheden over de laatste gebeurtenissen
onder Koning Nildta's bewind le Cetiinje.
Op 24 December had het oude ministerie
in de Skoepsjtina een mo ti e van wantron-
wen gekregen en ontslag gen-omen. De
Skoepsjtina eischle nu van het nieuwe ka-
i>inet, dat het de akte van Skoetari zou
bekend maken. In een stormachtige gehei-
me zitting, waarin de oppositie op het voort-
zetten van den oorlog aandrong, werd ten
sioHe het besluit genomen vol le houden,
als de Entente haar beloften hield. Onder
het voLk heerschte een zeer vijandige stem
ming tegen de bondgenooten. 'i'ot de gevan-
genen zei den de MontenegrijnenDe Schwa-
«]>a's (Duitschers) kunnen met ons doen wat
zij willen, als ze den Italianen maar gron-
dig slaag geven. Even grondig was de haat
tegen Frankrijk en Rusland. Ook tegenover
de Servische broeders was men ver van
vriendschappelijk gezind.
De gevangenen in Cetiinje hadden den
aanval op -den Lowtsjen nauwkeurig kun
nen volgen. De Montenegrijnen hadden den
aanval voor onmogelijk en den berg voor
onneemhaar gehouden. Hun ontsteltenis
was groot, toen zij den Oostenrijksclien
landstorm pl-otseling voor de draadverspei'-
ring zagen opduiken. De politie-commissaids
van Cettinje liep in de koffiehuizen rond
en riep: „Op, naar den Lowtsjen!"
Volgens de bench ten van de terugg-ekeer-
de officieren was het Montenegrijnsche la
ger reeds geheel uit elkaar gevallen. In
het bekken van Podg-o-ritza was geen man
meer op zijn po-st. In het land kwamen
ongeregeldheden voor. Vele mannen weiger-
den hun wapens af te -geven en gaan op
eigen gelegenheid naar huis. Eenige kom-
mandanten zijn door hun manschappen
doodgeschoten. In Niksjitsj, ver volgens in
Danilowgrad en ten slotte' ook in Podgo-
riiza, werden de m-agazijnen geplunderA
UIT DUITSCHLAND.
D-e „Tim-es" bevat een artikel van een
onzijdig journalist, die Duitschland bereisd
heeft, om er -de stemmingen na te gaan.
Daarbij kreeg liij twee teek-enende uitlatin-
g-en te hooren. De eerste, uit den rnond van
,,-een Duitsch publicist van grooten naam''
luidde als volgt: „Ongetwijfeld heerscht er
een gevoel van groote onbehaaglijkheid. Wij
zijn in staat, om tot een zeker tijdstip voort
te gaan. De vraag is echter, of de tijd,
die wij tot onze b-eschikking liebben, voor
ons voldoende is, om ons doel te bereiken.
Zoo niet, dan zouden wij even goed van-
daag kunnen oph-ou-den. Deze overweging
brengt een element van onzekerheid, van
twijfel en dus tengevolge van moedeloos-
heid mee, die ihel moree! van de massa's
schokt. Daarbij komt, dat onze overwinnin-
gen te velde ons niet helpen om een be-
hoorlijken standaard van nationale wel-
vaart te onderhouden. Hoe verder wij gaan,
hoe zwaarder onze lasten worden. Zij wor
den geenszins goed gemaakt door de hulp-
bro nn-en van lie I bezelte gebied, waarin,
aangezien het meerendeels v-erwoest is, geld
moet geslo-ken worden, voor het winstge-
vend gemaakt kan worden." Een radikaal
Duitsch politicus ve-rklaarde aan den cor
respondent van de „Tim-es" het volgende:
,,Ik zou z-eg'gen, dat de tegenwoordige
oriloochenbare gedruktheid een kwestie van
on-dervoeding is. De werkende stand en de
middenstand, die van vasle inkomens af-
hangen, lijden vreeselijk. De voorziening
van die breede lag-en met levensmidd-elen
hield, en. vervolgde toen:
J— Dat is zo-o, Mr. B-erger, dat is zoo!
Kranige kerels mijn principalen, onderne-
m-ende, verstandige menschen, die nog eons
iets aandurven.
Hans meende de vraag te mogen doen.
Waarin handelt de firma Seebeck?
zonder liaar vertegenwoordiger te beleedi-
gen. Men kon van hem toch niet verwach
ten, dat hij, evenals Berger, alles zou weten.
Mr. Brown echter -strafte hem met een
verry'etigen-den blik en antwoordde:
De heeren Seebeck do-en groote zaken
in po-slzegels, sir. D,oen zaken over de ge-
lieele wereld! Een postzegel- en banknoten-
drukkerij op groo-te schaal.
Hij sloeg de korte beentjes over elkaar
en beg-o-n met zijn slo-el te wippen.
Daar de heeren liter geen verzamelaans
zijn, stellen zij er misschien belang in te
vernem-en, dat wij de midden-Amerikaansehe
republieken: Guatemala, San Salvador, Hon
duras enz. gemonopoliseerd hebben.
Gemonopoliseerd de republieken?
Dat komt mij lonbegrijpelijk voor, Mr. Brown,
ineende Berger nu wel te durven zeggen.
Het kleine mannetje glimlachte spottend.
Daai'na stoud hij -op en begaf zich met
wankelende schreden naar zijn koffer -om
er twee reusachtig groote, fraaie po-rtefeuil-
les uil te halen en dp tafel te leggen.
(Wordt vervolgd).
t
DOOR
