ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 6330
Zaterdag 22 Januari 1916.
56= Jaargang.
HVB1LUK IIS1APT
De Oorlog.
ADVERTENTIfiN
ABONNEMENT:
Bit Blad verschijiit Maandag-, Woensdag- en VrUdagayond, uitgezonderd op Feestdaaen, lj] de Firma P. J. VAN DE SANDE te Ter Nenzen.
1 EUILLKTON.
GEMENGDE BERICHTEM.
Per 3 maanden binnen de stad 1.—Franco per post voor Nederland 1.10.
Bij vooruitbetalingvoor Belgie 1 -40, voor Ned.-Indie en Atnerika 1.65,
overig Buitenland 2.
Men abonneert zich bij de UHgeefster, of buiten Ter Neuzen ook bij alle
Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievenbushouders.
Telefoon 25.
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer f 0.10.
Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de
prijs slechts tweemaal berekend.
Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief.
Inzending van advertentien voor 1 UUr op den dag der uitgave.
BBBSTB BTiAJD.
BIHNENLAHD.
„SdhuUevaer".
Op 27 en 28 Januari a.s. zal te Bodegra-
ven worden gehouden de 53s te jaarvergacle-
ring der schippersvereeniging Schuttevaer,
waaraan men eenig feestelijk karakter wilde
geven, in verband met het zilveren jubile
van den beer Mr. H. Smeenge, als voor-
zitter der vereeniging.
De beschrijvingsbrief voor die algemeene
vergadering brengt in die feestelijke voorne-
mens wel eenige ontnuchtering, daar deze
de mededeeling bevat, dat Mr. Smeenge, de
zoo populaire voorzilter, die onder zijn cob
Lega's in de Tweede Kaoner Schuttevaer
wordt genoemd, zijn mandaat neerlegt, daar-
in gevolgd door de tieeren J. A. Iloek, K.
H. Koster, en den secretaris G. S. Vlieger,
terwijl ook de heer Mr. R. J. H. Patijn,
aan de beurt van aftreden, niet voor een
herbenoeming in aanmerking wenschl te ko-
men, en de beer J. van IJzerlooij in de af-
treding van genoemde hoofdbestuursleden
aanleiding vindt eveneens te bedanken.
Zooals wel te verwacbten was, is dit be
danken een gevolg van uitingen in scbip-
persbladen en in een openbare vergadering
van schippers, alsmede in schriftelijke be-
scheiden. Voornamelijk werd uit Rotterdam
en omgeving eene minder faire agitatie op
touw gezet tegen bet vroeger genomen be-
sluit, waarbij maatregelen betreffende toe-
zicht op de binnenvaart werd gevraagd,
eene agitatie, die zich kemmerkt door voort-
durende verdacbtmaking en persoonlijke aan-
vallen, voornamelijk tegen den secretaris der
vereeniging gericht.
TEE NEUZEN, 21 Jan. 1916.
Het weerbericht van het meteorolo-
gisch instituut te De Biidt van heden luidt
als volgt
Hoogste barometerstand 775.0 Zuid-
Duitsehland.
Laagste barometerstand 734 6 Bodo.
Verwachting tot den avond van 22 Jan.
storraachtige later tijdelijke afnemende
zuidelijke tot westelijke wind, betrokken,
tijdelijk opklareud, regenbuien, zelfde tem-
peratuur.
Rrievengaarder te Sihiiskil.
In plaats van den heer A. C. Risseeuw,
aan wien met toekenning van pensioen
ontslag is verleend, is benoemd tot brieveu-
gaarder te Sluiskil de heer A. Brakman,
thans brievenbesteller alhier.
Sleun-comite.
Naar men ons mededeelt, zal de volgende
week eene vergadering worden gel io uden van
bet plaatselijk steun-coamite, o.m. ter voor-
ziening in de vacatures in het bestuur ont-
staan door vertrek van Ds. Hulsteijn en de
heer en mevr. B uyze-Van der VLiet.
Vluchtelingen.
Gisterenavond bracht de laatsle trein uit
Gent alhier een 70tal vluchtelingen aan, op
enkele uilzonderingen na vrouwen en jonge-
dochters, afkomstig uit Rousselaere, die
hunne in het front gelegen woningen hebben
moot en ontruimen en nu op doorreis waren,
voor bet meerendeel naar Noord-Amerika
waar familie van hen woont. Zij beschikten
over voldoende middelen en werden in lo-
gementen alhier onderdak gebracht.
H. BERTRAND.
13)
De portier trolc onverschillig de schou-
ders op.
Ik geloof, dat men dat kleine koffertje
van u boven heeft laten staan, zei bij, maar
bij gaf Hans nu toch den sleutel, waarop
deze naar boven ging.
De kamer vertoonde de sporen van een
overhaast vertrek van den bewoner. Hans
bed was onaangeroerd, dat van Berger ech-
ter in wanorde, hij had daarop zeker zijn
mididagdutje gedaan. De kleerkast en de
laden van de commode waren opengetrok-
ken. Hans' koffertje stood er echter nog.
Geheel van streek, viel hij in een leu-
ningsloel neer en liet zijn hoofd, dat dreig-
de te bersten, in beide handen rusten. Hij
kon nog niet begrijpen, dat alles gebeurd
was, zoioals de portier had verteld. Er ver-
liep een geruimie tijd, eer hij zijn gedachten
eenigiszins kon verzamelen en oveideggen
wal hem nu te doen stond. Wat was er
geschied? Wat zou bij nu begimien? Wat
moest hij doen om lidht in deze zaak te
verkrijgen?
De cooperalieve suikerfabriek
te Sas van Gent.
Het Bestuur van de Cooperatieve Suiker
fabriek te Sas van Gent heeft bepaald, dat
de leden voor de door hen in 1915 geleverde
aeetwortelen zullen betaald worden naar een
prijs 20.voor 14 %suiker, wat beteekent,
dat zij voor hunne beetwortelen gemiddeld
zullen ontvangen ongeveer f 25,85 per
1000 K.G.
Bovendien wordt dan een zeer belangrijk
bedrag voor extra afsckrijvingen op de waar-
de der bezittingen aangewend, terwijl daarna
nog Ht 200.000.—gereserveerd blijft voor
uitbreidiDgen, die nog voor de volgende
campagne zullen worden aangebraeht en die,
naar met grond verondersteld mag worden,
in de toekomst aan de resultaten der fabriek
in groote mate zullen ten goede komen.
Verder besioot bet bestuur, alsnog de
gelegenheid open te stellen om tot de ver
eeniging toe te treden, doch die gelegenheid
is zeer beperkt, daar sieehts hoogstens 200
aandeelen zullen nitgegeven worden tegen
eene storting van 200.gulden per aandeel.
Op een hofstede onder Oolijnsplaat (Z.-
Bev.) hebben zich verschijnselen van vergif-
tigiDg na het gebruik van oliebollen voor-
gedaan. Acbt personen en de kuishond
werden onwel, zij kregen brakiDgen en boik-
loop. De geneesheer liet alle patienten on-
middellijk het bed houden.
De toestand is niet verergerd.
I
Een true.
Op de Noordbrabantsch—Duitsche grens
ontmoetten een paar belastingambtenaren
een joDgetje uit een bekende smokkelaars-
familie alleen in de hei. Op hun belarg-
stellende vraag, wat het jongetje hier nog
zoo laat en zoo heel alleen deed, gaf het
ten antwoord, dat het zijn broer wachtte,
die met een zak meel moest komen. De
kommiezen een goede vangst verwachtend,
stelden zich verdekt op, doch ze wachtten
en bleven waehten, terwijl de broer eenige
honderden meters verder rustig met zijn
meel de grens passeerde.
Late bestelling.
Iemand te Arnhem ontving een briet,
blijkens de afstempelingen den 27en Janu
ari 1915 uit Utrecht verzonden, denzelfden
dag te Arnhem aangekomen en eerst bjjna.
een jaar later, n.l. 14 Januari 1916 besteld,
Een gedrukt briefje op de enveloppe
geplakt, luidt als volgt: wDit stuk werd,
met veel andere, door een hulpbesteller achter-
gehouden; vandaar de vertraging. Postkan-
toor Arnhem".
Onwillekeurig zou men bierbij denken
aan een zoo vaak bij onze post voorkomend
verzuim, dat men er gedrukte briefjes
voor gebruiktmaar gelukkig is het zoover
met onze post nog niet gekomen.
De brief moet naar de A r n b. C t. ver-
neemt, afkomstig zijn van een ontrouw
hulpbesteller, die eenigen tijd geleden te
rechtgestaan heeft en die, als hij brieven
te bestellen kreeg, welke hem tot een heel
Eirudehjk richtle hij zich op en onder-
zochl nog eens de gebeele kamer. Hij kon
niefs bijzonders ontdekken. Plotseling school
hem de gedachte door het hoofd: wanncer
had men Berger kunnen bestelen?
Hij wist, dat Berger zijn legitimatie-pa-
pieren en zijn geld altijd bij zich droeg.
Vooral hier in Amerika was dit dubbel
noodzakelijk, had, hij Hans verteld. En nu
herinnerde Hans zich ook, dat Berger aan
tafel, toen hij den negerkellner den wijn
had betaald, zijn portefeuille te voorschijn
gehaald en daarna weer zorgvuldig in den
binnenzak van zijn vest gestoken had. Er
was dus niets anders mogelijk, dan dat
men hem de portefeuille had onlvreemd in
de vestibule van het hotel, in de lift of op
zijn kamer. In die vestibule of in de lift,
dat was bij iemand als Berger, die op alles
voorbereid was, niet denkbaar. Dan bleef
er niets anders over dan dat de diefstal in
de kamer was gebeurd.
Berger sliep gewooinlijk zeer vast. Hij
had weleens tegen Hans gezegd:
Een gezonde, vaste slaap is een teeken
van een goed geweten, maar een slechte
eigenschap voor iemand die tot de politic
behoort.
Verondersteld nu, dat de diefstal was uit
gevoerd in de kamer, terwijl Berger sliep
op welke wijze had hij dan kunnen plaats
hebben
De deur naar de gang was natuurlijk
gesloten geweest de portier had immers
verre wandeliDg noopten, dat niet deed I
maar ze thuis opborg. Zoo heeft men een
leel voorraadje brie«en gevonden, die niet
besteld waren, omdat de besteller geen zin
nad zoo'n verre wandeling voor een brief!
Griezelig.
Men schrijft van de N. R. Crt.
Bij een burgerlijk armbestuur in een ge-
meente in het centrum van ons land kwam
dezer dagen een vroaw zieh beklagen over
levige en voortdurende maagpijnen.
De armmeester, die zijn zeer moeilijke taak
met de grootste zorgvuldigheid vervult, wist
let menscbje aan den praat te krijgen en
lield, om te gelegener tijd den geneesheer
te kunnen voorlickten, aanteekening van
letgeen zij zooal te zeggen zou hebben.
Na de zeer lange inleiding, die de welbe-
spraakte vrouw ten beste gaf, ried hij haar
aan, liever een geneesheer te raadplegen, dan
op eigen boutje een middel tegen de kwaal
te vragen aan het armbestuur.
Och, meneer, klonk het toen, ik beb al
van alles geprobeerd ik heb zelfs, schrik
niet, lezer, hersens van een dood mensch
gegeten en ook het hoofd. »Ik heb er nog
een viel (vijl) van tien stuuvers voor ge-
kocht. Je mot maar eens bie me komme
kieke."
De armmeester wachtte zich wel, teekenen
van afgrijzen te geven, notuleerde het ver-
dere van het verhaal nog zorgvuldiger en
nam zich voor de waarheid van het door
de vrouw vertelde zoo nauwkeurig mogelijk
to onderzoeken.
Voor het oogenblik voldeed hij aan haar
verlangen om haa>- -m bonnetje te geven
voor een fleschje levertraan.
Een paar dagen later ging bij met twee
zijner kennissen naar de straat, waarin het
vrouwtje woont en stapte bij haar biDnen
kwansuis om eens te vragen, of zij baat
bad gevonden bij de levertraan.
De vrouw zelf, bracbt het griezelige ter
sprake met O ja, da's waar ookik heb
je verteld van dat hoofd. Wil je 'teens
zien Ik heb er nog maar een klein stukje
van.
Ze rommelde wat in een kasfc en haalde
daaruit te voorschijn den schedel en de vijl.
„Kijk, zoo doe ik het," verklaarde ze den
heeren, en zij raspte het nog overgebleven
deel van het cranium en stak het geraspte
in den mond. „lk kreeg het middel van
een boer," zoo vervolgde zij. r/De tanden
heb ik er uitgebroken en weer begraven."
Dus toch nog zekere pieteit.
Wel deelde zij mede, den schedel te hebben
gekocht van een kerkhof, doch ze wist zieh
niet meer te herinneren, op welke begraaf-
plaats deze lijkschennis is gepleegd.
Een Chinees uit de luchl gevallen.
Een arbeider in Berlijn, natuurlijk Schulz
geheeten, want half Berlijn beet Schulz,
had Zondag een merkwaardig avontuur in
het theater, waar hij zijn avond doorbracht.
Hij kreeg namelijk midden onder de voor-
stelling een Chinees op het hoofd. Het
avontuur, hoe buitengewoon het was, was
echter minder amusant. Schulz liep er een
aantal niet onbeduidende kwetsuren bij op
De uit de lucht gevallen onderdaan van
Joeansjikai was de Chineesche goochelaar
verteld, dat men had moeten aankloppen.
Een iwcede deur was er niet, maar liet
venster stond open!
Kamer no. 583 lag op de vijfde verdieping
Hans keek naar buiten op de plaats, die
aan alle kanten door hooge muren was
ingesloten. Zou er iemand door het ven
ster naar binnen hebben kunnen klimmen,
terwijl Berger sliep'? Onmogelijk! Hij daeht
aan de woorden van Berger:
Er ,is eigenlijk niets onmogelijk, niijn
jongen! Het eene is alleen maar moeilijker
en gevaarlijker dan liet andere.
Zou het in dit geval ook zoo geheel on
mogelijk geweesl zijn, dat een vermetele
dief door het venster in kamer no. 583
had kunnen klimmen?
Weer keek Hans uit liet venster; ven-
sters, niets dan vensters in de muren in
het rond.
Daar bemerkte hij, dat er in de muren
op gelijlce afstanden van het dak tot op
den grond ijzeren ho it ten waren aangebraeht
die een, ladder vormden. Men treft zulke
primitieve ladders dikwijls aan, van buiten
aan de hooge Amerikaansche huizen; zij
moeten dienen om den bewoners van de
bovenste verdiepingen bij groote branden
in den uitersten nood een uitweg te ver
sohaffen men moet, om van die ladders
gebruik te maken, wel geheel vrij zijn van
aanvallen van duizeligheid. Nu was het
niet onmogelijk, dat de logeergast van de
kamer daarnaast gebruik had gemaakt van
Kok-Kam-Tay, die sedert eenigen tijd op-
treedt in de stad aan de Spree en wordt
bijgestaan door zijn vrouw. Hij gebruikt
bij zijn verschillerde toeren ook een touw
dat over het midden der zaal naar het tooneel
voert.
Langs dit touw glijdt de artiest, die
blijkbaar nog niet gemoderniseerd is, aan
zijn staart hangend, met behulp van een
latrol in duizelingwekkende vaart boven
de hoofden van het publiek naar beneden.
Midden in de zaal brak het touw echter
en Kok-Kam-Tay lag pardoes boven op
Schulz. De langstaart kreeg een wond
aan het oog en inwendige kwetsuren.
Schulz moest verbonden worden.
Builsch geveclitsvliegtuig type Fokker.
De Matin geeft een beschrijving van het
Duitsche gevechtsvliegtuig, type Fokker,
dat zich den laatsten tijd een geduchten
naam in den strijd in de lucht verworven
heeft. Wat het vliegtuig kenmerkt, zegt
het blad, is vooreerst het gebruik van
stalen buizenin de constructie. Wanneer men
de vleugels uitzondert, die houten ribben enz,
hebben, is het geheele toestel uit stalen
buizen gebouwd. Dat stelsel, zegt de Matin,
levert voordeelen en nadeelen op.
De stalen buizen van de Fokker zijn
grootendeels omwikkeld met een stof, die
overeenkomt met gewast linnen, teneinde
het metaal voor roesten te bewaren.
MONTENEGRO.
Het Consulaat van Montenegro deeltmede
de minister van buitenlandsche Zaken is
Woensdagavo^doplast van den minister-pre
sident Moesjkowits te Brindisi aangekomen.
De koning van Montenegro en zpn regeering
hebben alle voorwaarden van Oostenrijk-
Hongarije afgeslagen de strijd is reeds op
het geheele front hervat.
De koning en zijn zoon zijn nog in Mon
tenegro te midden van hun troepen om de
laatste verdediging voor te bereiden.
Het Montenegrijnsche leger heeft niet
gecapituleerd. De koning bevindt zich te
Potgoritsa, te midden zijner troepen, wier
tegenstand voortduurt.
De koningin van Montenegro, de prin-
sessen en de ministerpresident zijn hier,
op weg naar Rome, aangekomen. Koning
Nicolaas is te Skoetari gebleven om den
tegenstand te organiseeren.
DE EERSTE BALKANTREIN.
Een journalist, die de eerste reis op de
nieuw geopende lijnen Berlijn Constan-
tinopel heeft meegemaakt, seint daarover
het volgende
De verbinding tusschen de Noordzee en
de Zee van Marmora is tot stand gebracht.
Vlaggen van vijf naties hebben gewaaid van
de eerste Orient-Express. De trein liep
onder het gejuich van een cosmopolitische
menigte des avouds de Turksche hoofdstad
binnen. Te San Stefano waren vertegen-
woordigers van de regeering aanwezig om
ons te verwelkomen. De feestvreugde onder
de Turken te Constantinopel was grooter
dan daar ooit is gezien. Muziekkorpsen
speelden en toasten werden uitgebracht op
de vereeniging van Oost en West.
deze ijzeren bouten om in kamer no. 583
te klimmen. Er behoonde, weliswaar, groote
vermetelheid en behendigheid toe.
Hans was er nu bijna zeker van, dat de
dief op die wijze de kamer was binnen
gekomen. -
Wie echter kon de dief zijn? Epn gewone
dief dat w,as eigenlijk onmogelijk.
Een gewone dief zo-u zich tevreden ge-
steld hebben met het geld. De diefstal en
de gevangenneaning van Berger stonden ech
ter zeer zeker met elkaar in verband.
En wederom zette Hans zich neer om
na te denken. Het raadsel moest opgelosl
worden, en eerst als het opgelost was, kon
hij, met hoop op wetsLagen, maatregelen
ter bevrijding van Berger nemen.
Terwijl hij zijn hersens pijnigde om licht
in de zaak te brengen, school hem weer
een woord van Berger te binnen:
Men moet steeds naar de oorzaak zoe-
ken, waardoor iets geschied is, naar het
plan, waarnaar men gehandeld kan hebben.
Wie kon reden hebben om Berger uit
den weg te willen ruimen?
Slechts een de inbreker, die er ach-
tergekomen was, dat hij vervolgd werd!
De dief, die Berger's papieren uit kamer
no. 583 had ontvueemd, en de inbreker in
de Crediet- en Hypotheekbank, moesten dus
6on en dezelfde persoon zijn!
Mr. Smith, alias Mr. Pamberton, moest.
zonder dat zij het vermoedden, naast hen
in het hotel hebben gelogeerd.
De reis werd afgelegd in ongeveer 60
uren. De trein verliet Berlijn Zaterdag-
morgen te 8 uur met feestelijk bekrauste
ocomotief en wagons. Ook binnen was de
trein in feesttooi. Met een vaart van 96
LM. per uur passeerden wij de Duitsche
statious onder het gejubel van de aldaar
opgestelde menigten. Breslau bereidde ons
de eerste groote ontvangst Oderberg ver-
welkomde ons op dezelfde wijze en te
middernacht stoomden wij langzaam het
groote station van Boedapest binnen. Hier
dezelfde tooneelen. Over de met sneeuw
bedekte velden van Zuid-Hongarije ging de
trein verder door naar het arme, geteisterde
Servie. Te middernacht kwamen wij te
Belgrado aan vanwaar de reis verder ging
tot Nisj.
Slechts enkele boeren waren er te zien,
oopende achter hun ossen of vrachten
dragende en verder zag men Bulgaarsche
en Duitsche soldaten aan het werk en
Servische krijgsgevangenen. Wjj klimmen
steeds hooger, terwijl de zon weg zinkt
achter de Balkanheuvels. Om 10 uur
kwamen wij te Sofia aan, waar ons weer
een officieele ontvangst werd bereid. Hier
kwam een nieuwe machine voor den trein.
Wij rijden door bergen in prachtig maan-
lieht verder. De rivieren zijn donkere
strepen, bivakvuren flikkeren. Wij komen
thans in het land der lente, waar herders
vredig hun kudden hoeden. Ten slotte
bereiken wjj Stamboel. Wij hebben een
rit gemaakt, die Bismarck zou hebben ver-
rukt. Het Oosten heeft het Westen de
hand gereikt. Hamburg, Berlin, Constanti
nopel en Bagdad zijn voortaan in staag
verkeer met elkaar.
EEN DAG IN GATEN.
Van het Westelijk front omschrijft eon
sol-daat zijn indrukken over een angstigen
dag op de volgende bioeiende wijze in de
„Vorwarts"
Het was een ellendig koude, mistig-voch-
tige nacht geweest. Patrouilles hadden ge-
meld, dat het bij- den vijand zeer levendi
toe ging. Dit maakte een scherp oppass:
noodzakelijk. De gaten, die men een dag
voren op afstanden van twee pas in
steenharden grond gegraven had, kon
niet, zooals oorspronkelijk het plan
dieper gemaakt en met elkaar tot loopgra-
ven verbonden worden. De mannen moes
ten uitkijken, klaar om te schieten. Zij had
den het gruwelijk koud.
Toen de dag aanbrak, kwam de met zoo
groote spanning verwachte aflossing niet,
De compagnie moest in stelling blijven. De
slelling moest verborgen blijven voor de
vijanaelijke vliegers, een ieder inoest dus
trachten het zich zoo gemakkelijk mogelijk
te maken in zijn gal. Daarin moest hij den
gelieelen dag blijven, zonder het hoofd of
het boventichaam er uit te steken. Waren
do vliegers boven de stelling, dan mocht
men zelfs geen beweging maken.
En de gaten waren ondiep, soms nanwe-
lijks een halven meter, smai en ongemak-
kelijk. Men kon er niet fatsoenlijk in zilten
zelfs, laat staan liggen. De een z.at, de ander
lag, met de knieen onder de kin, als een ge-
knakle Iucifer, anderen liadden de beenen
uitgestrekt, maar moesten het liehaam op zij
gebogen houden, opdat het hoofd niet uit
den kuil kwam kjjken. En op den bodem
was niets dan harde steen. De kapotjas, de
eenige bescherming tegen de koude, was
Nu ITans liet in zoover met zichzelf eens
was, wist hij ook hoe hij verder had te
handeien. Hij begaf zich weer naar de ves
tibule en ondervroeg nog eens den portier
en de kellners. Hoewel onvriendelijk en
norsch, gaven zij loch antwoord.
Wie heeft er op kamier no. 582 ge-
woond
Een zekere Mr. Stokes uit Liverpool.
Hoelang heeft die heer daar gelogeerd?
Ongeveer een week.
Hoe zag die heer er uit?
De kellners staken de hoofden bij elkaar;
men bekomnierl zich in Amerikaansche
hotels al bitter weinig om het voorkomen
van de reizigers; als zij hun rekening maar
betalen, dat is de hoofdzaak. Eindelijk ecli-
ter zei een zwarte keliner
Een lange, magere heer met een board.
Dat kwam uit.
En nu voegde de portier er aan toe:
Nu ja, dat was immers de buitenland
sche politieagent, die met een onzer detec
tives kwam om den heer van no. 583 te
arresteeren.
En die heer heeft die kamer nog?
vroeg Hans opgewonden.
Dat weet ik niet, bromde de portier.
Laat mij nu eindelijk eens met rust, uw
gevraag begint mij te vervelen; als u nog
iets verlangt te weten, ga dan zelf naar de
politie. Missehien waehten zij daar reeds
op u. (Wordt vervolgd.)
f
NEUZENSCHE COURANT.
DOOR
Yergiflijiiaig.
