ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSGH-VLAANDEREN.
No. 6307.
Dinsdag 30 November 1915.
55e Jaargang.
Aankondiging.
De Oorlog.
ADVERTENTlfiN
ABONNEMENT
Telefoon 25,
Bit Blad verschijnt Maandag*, Woensdag* en Vrijdagavond, uitgezonderd op Feestdagen, bij de Firma P. J. VAN DE 8ANDE te Ter Nenzen.
|Verbod vervoer van Vee,
vastleggen Honden.
najaarsschouw over de voetpaden.
BINNENLAND.
FEUILLETOM.
Per 3 maanden binnen de stad 1—Franco per post voor Nederland 1.10.
Sij vooruitbetalingvoor Belgie /1.40, voor Ned.-Indie en Amerika /1.65,
overig Buitenland 2.
Men abonneert zich bij de Uitgeefster, of buiten Ter Neuzen ook bij alle
Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievenbushouders.
Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elken regel meer f 0.10.
Bij cKirecte opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de
prijs slechts tvveemaal berekend.
Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief.
Inzending van advertentien voor 1 uur op den dag der uitgave.
De BURGEMEESTER van TER NEUZEN brengt
hierbij ter openbare kennis dat door hem op advies
van den Plaatsvervangend Districts-Veearts is bepaald
dat het verboden is Vee te vervoeren binnen den
kring omvattende den
Seijdlitz-, Visaert-, Chid Vogelschor-,
Nieuw Vogelschor- en Itemoorterepolder,
en dat alle honden binnen dien kring
moeten vastliggen.
Ter Neuzen, den 26 November 1915.
De Burgemeester voornoemd,
J. HUIZINGA.
Burgemeester en Wethouders van
ZAAMSLAG, brengen ter algemeene kennis,
dat te beginnen op Woensdag 8 De
cember a. S. vanwege de gemeente
eene algemeene opneming zal worden ge-
houden van de
Zaamslag, den 24 November 1915.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
J. DE FEIJTER, Burgemeester.
J. STOLE Lz., Secretaris.
De Gezant bij hel Vatieaan.
Tot tgdeljjke gezant in buitengewone
zending bij den Pauselijken Stoel is benoemd
Jhr. Mr. O. van Nispen tot Sevenaar. Hij
is voornemens in de tweede helft van De
cember a. s., naar zijn post te vertrekken.
Met zekerheid kan worden medegedeeld
dat de heer Van Nispen tot Sevenaar die
in de Earner zitting heeft voor het district
Njjmegen en wiens lidmaatschap eindigt
door de aanneming van een bezoldigd Staats-
ambt, zich niet meer voor een eventueele
herkiezing zal beschikbaar stellen.
Be vredigings com m iss i e.
Het Nederl. Correspondentiebureau in
Den Haag meldt
Men meent te weten, dat de tegen het
einde dezer maand door de Staatscommissie
voor een bevredigende oplossing van het
onderwijs vraagstuk te houden vergadering
belegd is tot het vaststellen van haar
eindrapport.
Uitvoer van notenboompjes.
De Minister van Landbouw, Nijverheid
en Handel, gezien het Eon. besluit van
den 8sten Juli 1915 (Stbl. no. 312),
houdende verbod van uitvoer van noten-
boomen en notenboomenhout, heeft bepaald,
dat dit verbod niet van toepassing is op
notenboompjes van minder dan 3 meter
stamhoogte. (Stct.)
Uitvoterverbod van baring.
Verbodan is de uitvoer van baring in
elken vorm.
Rubber.
Door de Engelscbe regeering is bepaald,
dat zonder haar toestemming voortaan geen
rnbber naar neutrale havens mag worden
▼erscheept.
Dmntengevolge deelde de N. 0. T. aan
de bij den rubberhandel betrokken maat-
schappijen mede, dat geen rubber uit
Ned.-Indie meer aan de N. 0. T. kan
worden gecopsigneerd.
De Nederlandsche Handel-maatschappij
seinde daarop aan haar vertegenwoordigers
in Ned.-Indie, dat geen rubber meer naar
Nederland mag worden verscheept.
Van de Nederl. Stoomvaart-Maatschappijen
vernamen wij, dat zij voorloopig geen
Nederl.-Indische rubber, die voor Nederland
bestemd is, als vracht aannemen.
Het is niet te verwachten zoo voegt
de Telegr. bieraan toe dat deze maat-
regel tengevolge zal hebben, dat bij ons
te laode gebrek aan ruwe rubber ontstaat.
Yooreerst zijn de in ons land opgeslagen
hoeveelheden rubber zoo groot, dat zij voor
een onbepaalden tijd in de behoelte van
rubberindustrie kunnen voorzien.
onze
Bovendien zal de Engelsche regeering, naar
gelang van de behoefte der neutrale landen
den rubber-invoer toestaan.
Nog" nicer werk voor het Postwezen.
In het Afd.-verslag der Begrooting van
Finaneien kwam ook de Staatsloterij ter
sprake. Men was vrij algemeen van oor-
deel, dat de collecteurschappen zonder be-
zwaar geheel kunnen worden afgeschaft
en de verkoop der loten kan worden op-
gedragen aan de posterijen.
Hiet vioeken.
Door den dir.-generaal der Post en Tel.
is bij dienstorder, het vioeken in dienst
verboden. De meerderen zijn verplicht dit
te verbieden zoo de minderen zich bieraan
schuldig maken.
Lokaalspoor op Tholen.
Het spoorwegcomite voor het eiland
Tholen zegt in een circulaire aan de ge-
meenten, polders en verdere belangbebbenden
bij den aanleg van een spoorweg op Tholen
Door de krachtige hulp der S.S. kan
Tholen than3 krijgen een aan alle tegen-
woordige en toekomstige eiscben voldoenden
spoorweg en tegelijkertijd een behoorlijke
tolvrije verbinding, ten gebruike van rijtuigen
en voetgangers, met den vasten wal, wan-
neer de gemeenten en polders bereid zijn
om gedurende ten boogste de eerste twintig
jaar op zich te nemen een last, die, alles
te zamen, voor de gemeenten zal bedragen
ten hoogste vjjf-en-veertig cent per inwoner
en per jaar en voor de polders ten boogste
drie gulden vijf-en-twintig cent per H.A.
en per jaar, en die daarna gedurende ten
boogste nog dertig jaar zal bedragen voor
de gemeenten ten hoogste iets meer dan
dertig cent per inwoner en per jaar en voor
de polders ten hoogste iets meer dan twee
en een balven gulden per H.A. en per jaar.
Tegenover deze uitgaven zullen dan komen
het genot en de voordeelen van een spoorweg
het genot en de voordeelen van een goede
verbinding met den vasten wal en een
waardevol bezit aan aandeelen.
Op Woensdag 12 Januari zal te St. Maar-
tensdijk een vergadering worden gehouden
DE ALGEMEENE TOESTAND.
Hoe wel voor eenige dagen officieel werd
gemeld, dat geen Grieksche schepen waren
vastgehouden, en dat geen belemmeringen
van den handel of van de kins,tvaart waren
ondemomen is in sedert ontvangen tele-
grammen opnieuw gebleken, schrijft het
„Alg. Hbl." dat dit wel degelijk het ge-
val is geweest. Gisteren werd door Havas
47)
Hij deinsde terug, zij was vrij, en met
een wanhopigen blik op HentLrik snelde zij
naar huls. Zij zonk in haar kamer op de
knieen, keerde en wrong zich van de smart,
die zij voelde en weende, alsof haar liart
zon breken. Nu had zij hem voor altijd
verloren!
De volgende dagen drukten Marie als lood,
zij wist niet, hoe zij de uren zou doorko-
men; bet scheen haar, alsof zij een akeli-
gen droom doorleefde.
Tante Rika schudide dikwijls het hoofd
over het veranderde gedrag van haar nicht
en daclit: „Zij heeft Fedor toch zeker Lief
gehad. Dat arme ding!"
Zij herinnerde zich de smart en de teleur-
s,telling van de schoonste hoop uit haar
jeugd weer, toen haar neef, die dominee,
die andere nam. Nu ging het met haar
lieve kind evenzoo, en dat stemde haar
zachter en toegevender tegenover het be-
droefde meisje,
Bij al dien kpmmer ging de tijd zijn gang.
Het herfstwerk zou spoedig gedaan zijn,
de wind waaide over de stoppels, de lieidie
bloeide nog slechts op enlcele plaatsen, en
al het zorgen voor den winter drong zoo
op den voorgrond, dat weinig tijd voor
droeve overpeinzingen overbleef, en dat met
de zware herfstnevels, die de verlaten ak
kers. bedekten, zicli ook sluiers over vele
wonden in het gemoed legden.
Het was tegen den avond, dat Hendrik van
het ploegen naar huis ging, en Lude met de
paarden vooruitliep.
Hendrik had geen haast, liij keek naar
den rooden avondhemel, het zou wel spoe
dig beginnen te vriezen, en hij verviel in ge-
peins, zooals zoo dikwijls.
Had zij hem slechts een weinig hoop ge-
geven, dan zou hij naar Berlijn kunnen
gaan, met haar vader spreken en zien, wat
hij doen kon om tot een ontbinding te ko
men van het liuwelijk, dat zij blijkbaar
verfoeide. Maar haar volhardend neen, haar
teruggetrokkenheid gaf hem geen recht, zicli
in haar aangelegehheden te mengen.
Wel glom in een hoekje van zijn hart al
tijd nog een vonkje moed, maar haar ge
drag tegenover hem, sehonk hem weinig
gemeld, dat de op Mai:a vastgehouden Griek-
sche schepen de vrijheid liadden gekregen
om liun reis voort te zetlen. En de Times
deelt de voorwaarden der gesloten overeen-
komst mede, met de bijvoeging, dat de vast
gehouden schepen werden in vrijheid ge-
steld. En daarbij teekent het blad aan:
,,Dit bevestigt de mededeelingen van de
Times" over de maatregelen door de En
gelsche en geallieerde regeeringen genomen,
om de Grieksclie regeering te dwingen last-
bare waarborgen te geven." Wel zijn geen
uilerste maatregelen genomen, en de hoop,
dat zulke stappen konden worden voorko-
men, is gegrond gebleken.
De waarborgen door Griekenland gegeven
betreffen in de eerste plaats de zekerheid,
dat geen Britsche, Fransc-he of Servische
troepen, zoo zij gedwongen worden terug te
trekken op Griekscli gebied, zullen worden
ontwapend of gelnterneerd, dat de Griek
sclie regeering een staatkunde van welwil-
lende neulraliteit zal blijven volgen tegen
over de geallieerden, en dat de geallieerden
voorreclilen zullen hebben wat betreft de
veidiindingswegen en spoorwegen en de ha
ven - van Saloniki.
Daarlegenover verbinaen, de geallieerden
zicli, om aan het einde van den oorlog alle
voorloopig hezette Grieksclie gebieden te
onlruiiiien, met vergoeding voor alle ont-
stane schade.
Yolgens door de „Times" onlvangen be-
richten uit Athene was het noodig, dat de
aanvoeren van graan naar Griekenland niet
langer werden onderbroken. Het gebrek
aan graan begon in de provincies reeds zeer
ernstige afmetingen aan te nemen.
In Servie is de tocsttmd werkelijk on-
houdbaar, en het her Jet t, dat door een Ame-
rikaansch correspondent te Monastir daar-
over werd gezonden, is waaiTijk een be-
schrijving van ellen.de, die diepen indruk
moet maken op hen, die daarvan de oorzaak
zijn. Er zijn in Servie drie millioen men-
schen, die van honger omkoraen. Alle paar
den s ter veil door gebrek aan voer. De weg
van Nisj naar Monastir overtreft in ellende
de heruchte „road to Klondike". Doode
paarden liggen overal verspreid, evenals
van honger omkomende maimen en vrou-
wen. Brood ontbreekt overal en de meeste
vluchtelingen waren dagenlang zonder voed-
sel.
De voorbeelden van ellende en uitput-
ting, die in dit verhaal vei-der worden ge
geven, zijn zoo ontzettend, dat men zich
afvraagt, waartoe een geheel volk moet wor
den overgeleverd aan een dergelijke gru-
welijke marteling, een vo-lk dat te helpen
ware geweesl, wanneer niet met passen en
me ten de tijd ware vers! e ten.
En steeds nauwer wordt de stroo-k, waar-
op de saamgedrongen Servisclie bevolkiiig
met de rest van het leger, zich bevindt. Het
Amselveld is in het bezit van de bondgenoo-
ten, en overal worden achlerhoede-gevech-
ten geleverd tegm de Servische afdeelin-
gen, die den terugtocht van het leger be-
schermen.
In Monastir zijn de Servische Ministers
van Oorlog en Landbouw aangekomen; zij,
verklaarden, volgens een „Times"-telegram,
dat de Regeering besloten is, den strijd vol
te houdie.n tot het „bittere einde". En in-
middels rukken de Duitsche, Ooslenrijksche
en Bulgaarsche troepen steeds voor uit.
Krushewo is door de Bulgaren bezel, en
Prilep wordt door hen 'bedreigd.
De Bussische troepien, die in Bessarabie
bijeen zijn getrokken, in Reni en Ismail, en
die, volgens een „Timesr-bericht, moeten
dienen, om de Serviers te hulp te komen
zijn nog niet vertrokken. Hoe zij hun tocht
naar .Servie zullen doen, is nog niet bepaald,
naar het schijnt. Volgens een gisteren ont
vangen bericht zouden zij worden inge-
vertrouwen. Het was meer een wen,sell van
zijn eigen jhart, een vermoeden, een gelooven,
dan iets in haar gedrag tegenover hem.
Of was haar afwijzende houding slechts
het gevolg van overdreven nauwgezetheid
van liaar geweten en niet van liarte ge-
meend? Zoo bleef hij haar steeds nagaan
en haar blik zoeken.
Hoezeer hij ook moeite deed, om zijn
gedachten af te leiden, moedeloosheid en
vurige verlangens wisselden in hem af. Hij
wist zelf niet meer, wat hij wilde. Het
scheen hem toe, als liep hij met samenge-
bonden handen, zoodat hij niet kon liande
len, zooals hij wel zou willen.
Hij verlangde vurig naar iets ongewoons,
dat hem bevrijden zou en hij wist zelf niet,
waar de hulp vandaan zou moeten komen.
Dat zou dan toch door een goed woord
van haar kunnen zijn. Maar hoe dat te
krijgen
Sonus voelde hij behoefte om er op los
te slaan, met een sterken kerel te vechten,
boomen uit te rukken hij had iets noo
dig, wat hem van deze zielskwelling be-
vrijdde.
Maar hij vond geen goede gelegenheid voor
zoo iets. Morgen en avond kwamen en de
arbeid werd gedaan. Wat hielp alles, hij
scheept en over den Donau naar Noord-
Servie of naar Bulgarije worden vervoerd.
Daar volgens de berichten het Russisehe
legei- 250.000 man stork is, waarbij men
dan de paarden, kanonnen, trein, ammuni-
tiewagens, ambulances moet rekenen, is dit
gemakkelijker gezegd dan gedaan. Vooral
daar een landing, ver van de operaliebasis,
met kleine afdeelingen, een zeer gevaarlijke
onderneming is.
Havas meldt bovendien, dat Duitsche en
Oostenrijksche troepen worden geconeen-
treerd bij Roestsjoek, ter voorziening in de
mogelijkheid, dat daar Russisehe troepen
zouden worden aan land gebracht.
De .Times" meent, dat de hevige aanval-
len, die op het Russisehe front langs de
Styr woixien ondernomen door de Duitsche
en Oostenrijksche tro-epen, in verband staan
met de mededeelingen over de concentrate
van Russisehe troepen aan de Roemeensche
grens. De Duitsche aanvallen geschieden
daar met groote beslistheid, niet alleen om-
dat de Duitschers Izich 'willen meesler maken
van den spoorweg van Kief, maar vooral
omdal zij liopen, door himne aanvallen, de
Russen te noodzaken U-oepen uit Bessarabie
tiaar hel Russisehe front te brengen en dus
de poging om Servie te hulp te komen te
beletten.
In het geheele gebied van den Njemen tot
aan de Pripjet en de Styr lieerscht rust. Ten
Noorden van den Njemen, vooral aan het
front van Dunaburg en Riga wordt nog
lievig gevochten. Russisehe pogingen om de
boerderij Bersemunde le hernemen, konden
niet slagen; het gevecht duurde den gehee-
len dag voort, zonder dat een der beide par-
tijen zijn stellingen moest opgeven.
En aan het Westelijke front gebeurde
wederom niets. I>e geweldige sneeuwval
heeft in de Vogezen den strijd onmogelijk
gomaakt. En op de overige fronten werd ge-
schoten. Verder niets bijzonders, melden de
berichten.
FRANSCHE APPELEN
IN ANDEREN VORM TOCH NAAR
DUITSCHLVND.
In liet Petit Journal" schrijft het Kamer-
lid Dariac een artikel, waarin hij zegt, dat
Frankrijk in 1914 een appelenoogs.t heeft
geliad, die buitengewoon gunstig was en
15 millioen H.L. bedroeg. Hij zegt, dat het
beste zou zijn om de alcohol, die uit deze
appelen kan getrokken woixien, te gebrui-
ken voor de nationale verdediging. Zooals
bekend is, werden de meeste appelen in
vredestijd naar Duitsehland gevoerd, en nu
deze uitvoer door de tijdsamstandighedlen
onmogelijk is, is het '1 beste, zegt hij, den
Duitschers er toch wat van te guimen, door
van deze appelen explosiestoffen te fabri-
eeeren. Van 15 aniLltoen H.L. appelen kan
gemakkelijk een millioen H.L. zuivere al
cohol worden getrokken, en de regeering
zou dus het verstandigst doen, den gehee-
len oogst op te koopen, daar zuivere alco
hol voor zeer veel ontploffingsmiddelen een
noodzakelijk bestanddeel is.
GODSVREDE OP KERSTMIS.
Het bericht doet weer de ronde, zegt de
„Eclair", dat de Paus nogmaals zal trach-
ten de oorlogvoerenden tot een wapenstil
stand te bewegen op Kerstmis. Ook het
vorig jaar deed hij een desbetreffend voor-
stel. Sonunige mogendheden julchten het
toe, andere vonden te veel bezwaren en
door gebrek aan eenstemmigheid misluk
te dit sclioone plan. Welke redenen, poli-
tieke of godsdienstige, kunnen zich ver-
zetten tegen een zoo nobel streven? Heb
ben soms degenen, die nu reeds anderhalf
jaar strijden, niet het recht op een enkelen
dag rust'? En welke dag kan dan meer
geschikt worden genoemd, dan de Kerst-
dag, de dag van vrede bij uitnemendheid'?
Deze wapenslilstand zou slechts van zeer
moest voort, ook zonder haar. Maar de
recti te vroolijkheid, die hem anders eigen
was, miste hij nu. Nu mocht alles gaan,
zooals het wilde. Zijn krachtige levensmoed
was hij kwijt.
De winter kwam, de dagen werden kor-
ter en donkerder. De gele bladeren dansten
ritselcnd over den grond. De eerste sneeuw
viel op de kale vetden en boomen. Men
zat bij den Jiaard, jwaairop een groot turfvuur
brandde of in de kamer bij de warme ka-
chel. Rika's spinnewiel snorde uren lang.
en Marie, die niet spinnen kon. droeg het
naaiwerk bij elkaar, wat er in huis was.
Itaarbij dac.ht zij -met verlangen aan haaj-
naaimachine van thuis, en eindelijk ver-
zocht zij ooan Hans halir die helpster te
stm-en.
Zij was- blij, toen zij de machine weer te
rug zag. Nu kon Marie helpen naaien aan
Liesbet's uitzet en toen zij niets meer voor
haai- te doen had, daar er reeds veel gereed
tag, vroeg Marie aan Grootvader of zij voor
de menschen in het dorp mocht naaien en
daarmee iets voor zich verdienen.
„Heel good, kind," antwoordde hij, ar
beid is geen schande, dat is heel goed, en
een verdiende stuiver is meer waard, dan
een gekregen gulden."
korlen dunr behoeven te zijn, 6en dag en
Sen nacht, opdat de soldaten zich dan al-
thans kunnen wijden in alle rust aan her-
inneringen aan den huiselijken haard.
De j.lange duur" de vijftle bondgenoot.
Merkwa.ardig hoopvol zijn de liesdiouwin-
gen over de toekomst van de zijde der En
tente ten beste gegeven. De Russen noemen
den tijd hun vijfden bondgenoot. Even op li
mits tisch uit zich nu weer de Petersburgsche
correspondent van de „Temps". De Duit-
schei-s, zegt liij, gaan maar door hun Oos-
telijk front van troepen te onlblooten, welke
Iroepen voornamelijk naar het Westelijk ge-
echtsterrein worden vervoerd. De Duit
schers zouden zich echter wel eene kunnen
vergissen. De vijand heeft in het binnen-
land niet meer de beschikking over groote
reserves en is dientengevolge genoodzaakt
het oorlogsterrein, waar de toestand het ne-
teligst schijnt, op een gegeven oogenblik te
versterken ten koste van andere oorlogster-
rciinen.
De beschouwing eindigt met de ontevre-
denbeid in Duitsehland te beschrijven en
zegt, dat door afname van zijn weerstands-
ermogen Duitsehland er toe geleid wordt,
de mogelijkheid van een vrede te overwegen.
Lord Kitehener heeft op een hoopvollen
toon gesproken te Athene. Hij erkende, dat
de geallieerden, toen de oorlogsverklaringen
werden overhandigd, nog niet gereed waren
voor een campagne van zoo langen duur,
maar dat men had weten te profiteeren van
den tijd, sedert het begin van den oorlog
verstreken, om alle toebereidselen te treffen.
Engeland zal met Maart 4 millioen soldaten
te velde hebben, en in staat zijn 6 mdltioen
Russen te wapemen en hun voorraden te
vemieuwen.
Men zou dus wel zeer naief moeten zijn,
aldus. lord Kitchener, om te getooven, dat
de oorlog anders zou kunnen eindigen dan
met Duitschlands ondergang.
HOE het DUITSCHE LEGER in SERVIE
ER UIT ZIET.
Colin Ross, de oorlogscorrespondent van
de „Vossische Zedtung" in Servie, schildert
uit Slatina den toestand der troepen van de
bondgenooten in Servie als volgt:
Op den pasweg, die van Kragujewac naar
het Zniden toopt, hoopen de colomies zich
op. Een zwarte legersiang zonder einde
ligt nit het dal tegen den berg aan. Alles
van drie divisies, Wpt niet naar willekem-
zonder wegen over de bergkammen kan
niarcheeren (en dat kunnen alleen de in-
fanterie en die lastdiercolonnes) dringt zich
op dezen weg te zamen. Achter elkaar slaan
daar kanonnen en liouwitserafdeelingen,
veldkeukens, proviandcolonnes, mortierbat-
terijen en nog eens. houwitsers en kanonnen.
Pruisen, Hessen en Beieren.
Drie jaar geleden, tijdeus den Balkan-
oorlog, zag ik op denzelfden tijd van het
jaar in Thracie het Turksche leger. Mijn
slechts aan Duitsche manoeuvre-tooneeleu
gewend oog schenen de Turken in hun ver-
slelen uniformen met him ossen en buffel-
oolonnes een troep zwervende Zigeuners toe.
Thans zien de koninklijk Pruisische troepen
er niet veel beter uit. Ieder land geeft nu
eenmaal het daarin vechtende leger zijn bij-
zonder uiterlijk.
Voor den tocht over de Donau zijn alle
troepen in Zuid-Hongarije opnieuw uilge-
rust. Nu staan jassen, broeken en ovez-jas-
sen stijf van niodder en klei. De accacia-
doornen en puntige rotsen liebben menig
gat gescheurd, dat nog niet gerepareerd is
kunnen worden. Iedere voetganger lieeft
zich een stevigen stok verschaft. De berg-
troepen zijn zelfs tehuis reeds daarmede
uitgeruist. De hoofddeksels wisselen af van
den ouden of den nieuwen helm zomler
punt en met nekbescherming tot de veldpet
en de wollen mats.
Zoodoende kreeg Marie haar handen vol.
En dat was goed voor liaar, want de ge
dachten en het harteleed pijnigden haar,
doch lieten haar bij den arbeid met rust.
Waarom had zij niet meer vertrouwen in
Hendrik gesteld, toen hij haar in den tuin
vroeg? Zij had gevreesd, haar hart te ver-
raden, en dat mocht niet, daarom was, zij
zoo grof geweesl. Misschiien had hij haar
toch kunnen helpen, zij verlangde zoo vurig
naar goeden en verstandigen raad. Als hij
wist, hoe zij met Goldammer eigenlijk stond,
zou hij haar missc.hien niet geheel opgeven.
Maar zij hracht het niet over haar lippen,
van liaar noodlot te vertellen.
En nu bekommerde hij zich niet meer 0111
haar. Als hij haar opgaf en een ander
meisje zijn hart schonk, b.v. Anna, dedoch-
ter van den doaninee, die hem graag wilde
hebben, wat zou er dan van haar tereclit
konven? Dan was er in de heele wereld
geen geluk meer voor haar.
Oom Hans schreef ook niets, wat haar
moed gaf. Goldammer ging hem en haar
vader met een grimmig gezicht uit den weg,
maar de huur was. niet ten tweede male op-
gezegd. Zoo bleef dus alles bij het oude
zonder eenig uitzicht op verandering.
(Wordt vervolgd).
TER NEUZENSCHE COURANT.