ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSGH-VLAANDEREN. No. 6307. Dinsdag 30 November 1915. 55e Jaargang. Aankondiging. De Oorlog. ADVERTENTlfiN ABONNEMENT Telefoon 25, Bit Blad verschijnt Maandag*, Woensdag* en Vrijdagavond, uitgezonderd op Feestdagen, bij de Firma P. J. VAN DE 8ANDE te Ter Nenzen. |Verbod vervoer van Vee, vastleggen Honden. najaarsschouw over de voetpaden. BINNENLAND. FEUILLETOM. Per 3 maanden binnen de stad 1—Franco per post voor Nederland 1.10. Sij vooruitbetalingvoor Belgie /1.40, voor Ned.-Indie en Amerika /1.65, overig Buitenland 2. Men abonneert zich bij de Uitgeefster, of buiten Ter Neuzen ook bij alle Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievenbushouders. Van 1 tot 4 regels f 0,40. Voor elken regel meer f 0.10. Bij cKirecte opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de prijs slechts tvveemaal berekend. Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend. Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief. Inzending van advertentien voor 1 uur op den dag der uitgave. De BURGEMEESTER van TER NEUZEN brengt hierbij ter openbare kennis dat door hem op advies van den Plaatsvervangend Districts-Veearts is bepaald dat het verboden is Vee te vervoeren binnen den kring omvattende den Seijdlitz-, Visaert-, Chid Vogelschor-, Nieuw Vogelschor- en Itemoorterepolder, en dat alle honden binnen dien kring moeten vastliggen. Ter Neuzen, den 26 November 1915. De Burgemeester voornoemd, J. HUIZINGA. Burgemeester en Wethouders van ZAAMSLAG, brengen ter algemeene kennis, dat te beginnen op Woensdag 8 De cember a. S. vanwege de gemeente eene algemeene opneming zal worden ge- houden van de Zaamslag, den 24 November 1915. Burgemeester en Wethouders voornoemd, J. DE FEIJTER, Burgemeester. J. STOLE Lz., Secretaris. De Gezant bij hel Vatieaan. Tot tgdeljjke gezant in buitengewone zending bij den Pauselijken Stoel is benoemd Jhr. Mr. O. van Nispen tot Sevenaar. Hij is voornemens in de tweede helft van De cember a. s., naar zijn post te vertrekken. Met zekerheid kan worden medegedeeld dat de heer Van Nispen tot Sevenaar die in de Earner zitting heeft voor het district Njjmegen en wiens lidmaatschap eindigt door de aanneming van een bezoldigd Staats- ambt, zich niet meer voor een eventueele herkiezing zal beschikbaar stellen. Be vredigings com m iss i e. Het Nederl. Correspondentiebureau in Den Haag meldt Men meent te weten, dat de tegen het einde dezer maand door de Staatscommissie voor een bevredigende oplossing van het onderwijs vraagstuk te houden vergadering belegd is tot het vaststellen van haar eindrapport. Uitvoer van notenboompjes. De Minister van Landbouw, Nijverheid en Handel, gezien het Eon. besluit van den 8sten Juli 1915 (Stbl. no. 312), houdende verbod van uitvoer van noten- boomen en notenboomenhout, heeft bepaald, dat dit verbod niet van toepassing is op notenboompjes van minder dan 3 meter stamhoogte. (Stct.) Uitvoterverbod van baring. Verbodan is de uitvoer van baring in elken vorm. Rubber. Door de Engelscbe regeering is bepaald, dat zonder haar toestemming voortaan geen rnbber naar neutrale havens mag worden ▼erscheept. Dmntengevolge deelde de N. 0. T. aan de bij den rubberhandel betrokken maat- schappijen mede, dat geen rubber uit Ned.-Indie meer aan de N. 0. T. kan worden gecopsigneerd. De Nederlandsche Handel-maatschappij seinde daarop aan haar vertegenwoordigers in Ned.-Indie, dat geen rubber meer naar Nederland mag worden verscheept. Van de Nederl. Stoomvaart-Maatschappijen vernamen wij, dat zij voorloopig geen Nederl.-Indische rubber, die voor Nederland bestemd is, als vracht aannemen. Het is niet te verwachten zoo voegt de Telegr. bieraan toe dat deze maat- regel tengevolge zal hebben, dat bij ons te laode gebrek aan ruwe rubber ontstaat. Yooreerst zijn de in ons land opgeslagen hoeveelheden rubber zoo groot, dat zij voor een onbepaalden tijd in de behoelte van rubberindustrie kunnen voorzien. onze Bovendien zal de Engelsche regeering, naar gelang van de behoefte der neutrale landen den rubber-invoer toestaan. Nog" nicer werk voor het Postwezen. In het Afd.-verslag der Begrooting van Finaneien kwam ook de Staatsloterij ter sprake. Men was vrij algemeen van oor- deel, dat de collecteurschappen zonder be- zwaar geheel kunnen worden afgeschaft en de verkoop der loten kan worden op- gedragen aan de posterijen. Hiet vioeken. Door den dir.-generaal der Post en Tel. is bij dienstorder, het vioeken in dienst verboden. De meerderen zijn verplicht dit te verbieden zoo de minderen zich bieraan schuldig maken. Lokaalspoor op Tholen. Het spoorwegcomite voor het eiland Tholen zegt in een circulaire aan de ge- meenten, polders en verdere belangbebbenden bij den aanleg van een spoorweg op Tholen Door de krachtige hulp der S.S. kan Tholen than3 krijgen een aan alle tegen- woordige en toekomstige eiscben voldoenden spoorweg en tegelijkertijd een behoorlijke tolvrije verbinding, ten gebruike van rijtuigen en voetgangers, met den vasten wal, wan- neer de gemeenten en polders bereid zijn om gedurende ten boogste de eerste twintig jaar op zich te nemen een last, die, alles te zamen, voor de gemeenten zal bedragen ten hoogste vjjf-en-veertig cent per inwoner en per jaar en voor de polders ten boogste drie gulden vijf-en-twintig cent per H.A. en per jaar, en die daarna gedurende ten boogste nog dertig jaar zal bedragen voor de gemeenten ten hoogste iets meer dan dertig cent per inwoner en per jaar en voor de polders ten hoogste iets meer dan twee en een balven gulden per H.A. en per jaar. Tegenover deze uitgaven zullen dan komen het genot en de voordeelen van een spoorweg het genot en de voordeelen van een goede verbinding met den vasten wal en een waardevol bezit aan aandeelen. Op Woensdag 12 Januari zal te St. Maar- tensdijk een vergadering worden gehouden DE ALGEMEENE TOESTAND. Hoe wel voor eenige dagen officieel werd gemeld, dat geen Grieksche schepen waren vastgehouden, en dat geen belemmeringen van den handel of van de kins,tvaart waren ondemomen is in sedert ontvangen tele- grammen opnieuw gebleken, schrijft het „Alg. Hbl." dat dit wel degelijk het ge- val is geweest. Gisteren werd door Havas 47) Hij deinsde terug, zij was vrij, en met een wanhopigen blik op HentLrik snelde zij naar huls. Zij zonk in haar kamer op de knieen, keerde en wrong zich van de smart, die zij voelde en weende, alsof haar liart zon breken. Nu had zij hem voor altijd verloren! De volgende dagen drukten Marie als lood, zij wist niet, hoe zij de uren zou doorko- men; bet scheen haar, alsof zij een akeli- gen droom doorleefde. Tante Rika schudide dikwijls het hoofd over het veranderde gedrag van haar nicht en daclit: „Zij heeft Fedor toch zeker Lief gehad. Dat arme ding!" Zij herinnerde zich de smart en de teleur- s,telling van de schoonste hoop uit haar jeugd weer, toen haar neef, die dominee, die andere nam. Nu ging het met haar lieve kind evenzoo, en dat stemde haar zachter en toegevender tegenover het be- droefde meisje, Bij al dien kpmmer ging de tijd zijn gang. Het herfstwerk zou spoedig gedaan zijn, de wind waaide over de stoppels, de lieidie bloeide nog slechts op enlcele plaatsen, en al het zorgen voor den winter drong zoo op den voorgrond, dat weinig tijd voor droeve overpeinzingen overbleef, en dat met de zware herfstnevels, die de verlaten ak kers. bedekten, zicli ook sluiers over vele wonden in het gemoed legden. Het was tegen den avond, dat Hendrik van het ploegen naar huis ging, en Lude met de paarden vooruitliep. Hendrik had geen haast, liij keek naar den rooden avondhemel, het zou wel spoe dig beginnen te vriezen, en hij verviel in ge- peins, zooals zoo dikwijls. Had zij hem slechts een weinig hoop ge- geven, dan zou hij naar Berlijn kunnen gaan, met haar vader spreken en zien, wat hij doen kon om tot een ontbinding te ko men van het liuwelijk, dat zij blijkbaar verfoeide. Maar haar volhardend neen, haar teruggetrokkenheid gaf hem geen recht, zicli in haar aangelegehheden te mengen. Wel glom in een hoekje van zijn hart al tijd nog een vonkje moed, maar haar ge drag tegenover hem, sehonk hem weinig gemeld, dat de op Mai:a vastgehouden Griek- sche schepen de vrijheid liadden gekregen om liun reis voort te zetlen. En de Times deelt de voorwaarden der gesloten overeen- komst mede, met de bijvoeging, dat de vast gehouden schepen werden in vrijheid ge- steld. En daarbij teekent het blad aan: ,,Dit bevestigt de mededeelingen van de Times" over de maatregelen door de En gelsche en geallieerde regeeringen genomen, om de Grieksclie regeering te dwingen last- bare waarborgen te geven." Wel zijn geen uilerste maatregelen genomen, en de hoop, dat zulke stappen konden worden voorko- men, is gegrond gebleken. De waarborgen door Griekenland gegeven betreffen in de eerste plaats de zekerheid, dat geen Britsche, Fransc-he of Servische troepen, zoo zij gedwongen worden terug te trekken op Griekscli gebied, zullen worden ontwapend of gelnterneerd, dat de Griek sclie regeering een staatkunde van welwil- lende neulraliteit zal blijven volgen tegen over de geallieerden, en dat de geallieerden voorreclilen zullen hebben wat betreft de veidiindingswegen en spoorwegen en de ha ven - van Saloniki. Daarlegenover verbinaen, de geallieerden zicli, om aan het einde van den oorlog alle voorloopig hezette Grieksclie gebieden te onlruiiiien, met vergoeding voor alle ont- stane schade. Yolgens door de „Times" onlvangen be- richten uit Athene was het noodig, dat de aanvoeren van graan naar Griekenland niet langer werden onderbroken. Het gebrek aan graan begon in de provincies reeds zeer ernstige afmetingen aan te nemen. In Servie is de tocsttmd werkelijk on- houdbaar, en het her Jet t, dat door een Ame- rikaansch correspondent te Monastir daar- over werd gezonden, is waaiTijk een be- schrijving van ellen.de, die diepen indruk moet maken op hen, die daarvan de oorzaak zijn. Er zijn in Servie drie millioen men- schen, die van honger omkoraen. Alle paar den s ter veil door gebrek aan voer. De weg van Nisj naar Monastir overtreft in ellende de heruchte „road to Klondike". Doode paarden liggen overal verspreid, evenals van honger omkomende maimen en vrou- wen. Brood ontbreekt overal en de meeste vluchtelingen waren dagenlang zonder voed- sel. De voorbeelden van ellende en uitput- ting, die in dit verhaal vei-der worden ge geven, zijn zoo ontzettend, dat men zich afvraagt, waartoe een geheel volk moet wor den overgeleverd aan een dergelijke gru- welijke marteling, een vo-lk dat te helpen ware geweesl, wanneer niet met passen en me ten de tijd ware vers! e ten. En steeds nauwer wordt de stroo-k, waar- op de saamgedrongen Servisclie bevolkiiig met de rest van het leger, zich bevindt. Het Amselveld is in het bezit van de bondgenoo- ten, en overal worden achlerhoede-gevech- ten geleverd tegm de Servische afdeelin- gen, die den terugtocht van het leger be- schermen. In Monastir zijn de Servische Ministers van Oorlog en Landbouw aangekomen; zij, verklaarden, volgens een „Times"-telegram, dat de Regeering besloten is, den strijd vol te houdie.n tot het „bittere einde". En in- middels rukken de Duitsche, Ooslenrijksche en Bulgaarsche troepen steeds voor uit. Krushewo is door de Bulgaren bezel, en Prilep wordt door hen 'bedreigd. De Bussische troepien, die in Bessarabie bijeen zijn getrokken, in Reni en Ismail, en die, volgens een „Timesr-bericht, moeten dienen, om de Serviers te hulp te komen zijn nog niet vertrokken. Hoe zij hun tocht naar .Servie zullen doen, is nog niet bepaald, naar het schijnt. Volgens een gisteren ont vangen bericht zouden zij worden inge- vertrouwen. Het was meer een wen,sell van zijn eigen jhart, een vermoeden, een gelooven, dan iets in haar gedrag tegenover hem. Of was haar afwijzende houding slechts het gevolg van overdreven nauwgezetheid van liaar geweten en niet van liarte ge- meend? Zoo bleef hij haar steeds nagaan en haar blik zoeken. Hoezeer hij ook moeite deed, om zijn gedachten af te leiden, moedeloosheid en vurige verlangens wisselden in hem af. Hij wist zelf niet meer, wat hij wilde. Het scheen hem toe, als liep hij met samenge- bonden handen, zoodat hij niet kon liande len, zooals hij wel zou willen. Hij verlangde vurig naar iets ongewoons, dat hem bevrijden zou en hij wist zelf niet, waar de hulp vandaan zou moeten komen. Dat zou dan toch door een goed woord van haar kunnen zijn. Maar hoe dat te krijgen Sonus voelde hij behoefte om er op los te slaan, met een sterken kerel te vechten, boomen uit te rukken hij had iets noo dig, wat hem van deze zielskwelling be- vrijdde. Maar hij vond geen goede gelegenheid voor zoo iets. Morgen en avond kwamen en de arbeid werd gedaan. Wat hielp alles, hij scheept en over den Donau naar Noord- Servie of naar Bulgarije worden vervoerd. Daar volgens de berichten het Russisehe legei- 250.000 man stork is, waarbij men dan de paarden, kanonnen, trein, ammuni- tiewagens, ambulances moet rekenen, is dit gemakkelijker gezegd dan gedaan. Vooral daar een landing, ver van de operaliebasis, met kleine afdeelingen, een zeer gevaarlijke onderneming is. Havas meldt bovendien, dat Duitsche en Oostenrijksche troepen worden geconeen- treerd bij Roestsjoek, ter voorziening in de mogelijkheid, dat daar Russisehe troepen zouden worden aan land gebracht. De .Times" meent, dat de hevige aanval- len, die op het Russisehe front langs de Styr woixien ondernomen door de Duitsche en Oostenrijksche tro-epen, in verband staan met de mededeelingen over de concentrate van Russisehe troepen aan de Roemeensche grens. De Duitsche aanvallen geschieden daar met groote beslistheid, niet alleen om- dat de Duitschers Izich 'willen meesler maken van den spoorweg van Kief, maar vooral omdal zij liopen, door himne aanvallen, de Russen te noodzaken U-oepen uit Bessarabie tiaar hel Russisehe front te brengen en dus de poging om Servie te hulp te komen te beletten. In het geheele gebied van den Njemen tot aan de Pripjet en de Styr lieerscht rust. Ten Noorden van den Njemen, vooral aan het front van Dunaburg en Riga wordt nog lievig gevochten. Russisehe pogingen om de boerderij Bersemunde le hernemen, konden niet slagen; het gevecht duurde den gehee- len dag voort, zonder dat een der beide par- tijen zijn stellingen moest opgeven. En aan het Westelijke front gebeurde wederom niets. I>e geweldige sneeuwval heeft in de Vogezen den strijd onmogelijk gomaakt. En op de overige fronten werd ge- schoten. Verder niets bijzonders, melden de berichten. FRANSCHE APPELEN IN ANDEREN VORM TOCH NAAR DUITSCHLVND. In liet Petit Journal" schrijft het Kamer- lid Dariac een artikel, waarin hij zegt, dat Frankrijk in 1914 een appelenoogs.t heeft geliad, die buitengewoon gunstig was en 15 millioen H.L. bedroeg. Hij zegt, dat het beste zou zijn om de alcohol, die uit deze appelen kan getrokken woixien, te gebrui- ken voor de nationale verdediging. Zooals bekend is, werden de meeste appelen in vredestijd naar Duitsehland gevoerd, en nu deze uitvoer door de tijdsamstandighedlen onmogelijk is, is het '1 beste, zegt hij, den Duitschers er toch wat van te guimen, door van deze appelen explosiestoffen te fabri- eeeren. Van 15 aniLltoen H.L. appelen kan gemakkelijk een millioen H.L. zuivere al cohol worden getrokken, en de regeering zou dus het verstandigst doen, den gehee- len oogst op te koopen, daar zuivere alco hol voor zeer veel ontploffingsmiddelen een noodzakelijk bestanddeel is. GODSVREDE OP KERSTMIS. Het bericht doet weer de ronde, zegt de „Eclair", dat de Paus nogmaals zal trach- ten de oorlogvoerenden tot een wapenstil stand te bewegen op Kerstmis. Ook het vorig jaar deed hij een desbetreffend voor- stel. Sonunige mogendheden julchten het toe, andere vonden te veel bezwaren en door gebrek aan eenstemmigheid misluk te dit sclioone plan. Welke redenen, poli- tieke of godsdienstige, kunnen zich ver- zetten tegen een zoo nobel streven? Heb ben soms degenen, die nu reeds anderhalf jaar strijden, niet het recht op een enkelen dag rust'? En welke dag kan dan meer geschikt worden genoemd, dan de Kerst- dag, de dag van vrede bij uitnemendheid'? Deze wapenslilstand zou slechts van zeer moest voort, ook zonder haar. Maar de recti te vroolijkheid, die hem anders eigen was, miste hij nu. Nu mocht alles gaan, zooals het wilde. Zijn krachtige levensmoed was hij kwijt. De winter kwam, de dagen werden kor- ter en donkerder. De gele bladeren dansten ritselcnd over den grond. De eerste sneeuw viel op de kale vetden en boomen. Men zat bij den Jiaard, jwaairop een groot turfvuur brandde of in de kamer bij de warme ka- chel. Rika's spinnewiel snorde uren lang. en Marie, die niet spinnen kon. droeg het naaiwerk bij elkaar, wat er in huis was. Itaarbij dac.ht zij -met verlangen aan haaj- naaimachine van thuis, en eindelijk ver- zocht zij ooan Hans halir die helpster te stm-en. Zij was- blij, toen zij de machine weer te rug zag. Nu kon Marie helpen naaien aan Liesbet's uitzet en toen zij niets meer voor haai- te doen had, daar er reeds veel gereed tag, vroeg Marie aan Grootvader of zij voor de menschen in het dorp mocht naaien en daarmee iets voor zich verdienen. „Heel good, kind," antwoordde hij, ar beid is geen schande, dat is heel goed, en een verdiende stuiver is meer waard, dan een gekregen gulden." korlen dunr behoeven te zijn, 6en dag en Sen nacht, opdat de soldaten zich dan al- thans kunnen wijden in alle rust aan her- inneringen aan den huiselijken haard. De j.lange duur" de vijftle bondgenoot. Merkwa.ardig hoopvol zijn de liesdiouwin- gen over de toekomst van de zijde der En tente ten beste gegeven. De Russen noemen den tijd hun vijfden bondgenoot. Even op li mits tisch uit zich nu weer de Petersburgsche correspondent van de „Temps". De Duit- schei-s, zegt liij, gaan maar door hun Oos- telijk front van troepen te onlblooten, welke Iroepen voornamelijk naar het Westelijk ge- echtsterrein worden vervoerd. De Duit schers zouden zich echter wel eene kunnen vergissen. De vijand heeft in het binnen- land niet meer de beschikking over groote reserves en is dientengevolge genoodzaakt het oorlogsterrein, waar de toestand het ne- teligst schijnt, op een gegeven oogenblik te versterken ten koste van andere oorlogster- rciinen. De beschouwing eindigt met de ontevre- denbeid in Duitsehland te beschrijven en zegt, dat door afname van zijn weerstands- ermogen Duitsehland er toe geleid wordt, de mogelijkheid van een vrede te overwegen. Lord Kitehener heeft op een hoopvollen toon gesproken te Athene. Hij erkende, dat de geallieerden, toen de oorlogsverklaringen werden overhandigd, nog niet gereed waren voor een campagne van zoo langen duur, maar dat men had weten te profiteeren van den tijd, sedert het begin van den oorlog verstreken, om alle toebereidselen te treffen. Engeland zal met Maart 4 millioen soldaten te velde hebben, en in staat zijn 6 mdltioen Russen te wapemen en hun voorraden te vemieuwen. Men zou dus wel zeer naief moeten zijn, aldus. lord Kitchener, om te getooven, dat de oorlog anders zou kunnen eindigen dan met Duitschlands ondergang. HOE het DUITSCHE LEGER in SERVIE ER UIT ZIET. Colin Ross, de oorlogscorrespondent van de „Vossische Zedtung" in Servie, schildert uit Slatina den toestand der troepen van de bondgenooten in Servie als volgt: Op den pasweg, die van Kragujewac naar het Zniden toopt, hoopen de colomies zich op. Een zwarte legersiang zonder einde ligt nit het dal tegen den berg aan. Alles van drie divisies, Wpt niet naar willekem- zonder wegen over de bergkammen kan niarcheeren (en dat kunnen alleen de in- fanterie en die lastdiercolonnes) dringt zich op dezen weg te zamen. Achter elkaar slaan daar kanonnen en liouwitserafdeelingen, veldkeukens, proviandcolonnes, mortierbat- terijen en nog eens. houwitsers en kanonnen. Pruisen, Hessen en Beieren. Drie jaar geleden, tijdeus den Balkan- oorlog, zag ik op denzelfden tijd van het jaar in Thracie het Turksche leger. Mijn slechts aan Duitsche manoeuvre-tooneeleu gewend oog schenen de Turken in hun ver- slelen uniformen met him ossen en buffel- oolonnes een troep zwervende Zigeuners toe. Thans zien de koninklijk Pruisische troepen er niet veel beter uit. Ieder land geeft nu eenmaal het daarin vechtende leger zijn bij- zonder uiterlijk. Voor den tocht over de Donau zijn alle troepen in Zuid-Hongarije opnieuw uilge- rust. Nu staan jassen, broeken en ovez-jas- sen stijf van niodder en klei. De accacia- doornen en puntige rotsen liebben menig gat gescheurd, dat nog niet gerepareerd is kunnen worden. Iedere voetganger lieeft zich een stevigen stok verschaft. De berg- troepen zijn zelfs tehuis reeds daarmede uitgeruist. De hoofddeksels wisselen af van den ouden of den nieuwen helm zomler punt en met nekbescherming tot de veldpet en de wollen mats. Zoodoende kreeg Marie haar handen vol. En dat was goed voor liaar, want de ge dachten en het harteleed pijnigden haar, doch lieten haar bij den arbeid met rust. Waarom had zij niet meer vertrouwen in Hendrik gesteld, toen hij haar in den tuin vroeg? Zij had gevreesd, haar hart te ver- raden, en dat mocht niet, daarom was, zij zoo grof geweesl. Misschiien had hij haar toch kunnen helpen, zij verlangde zoo vurig naar goeden en verstandigen raad. Als hij wist, hoe zij met Goldammer eigenlijk stond, zou hij haar missc.hien niet geheel opgeven. Maar zij hracht het niet over haar lippen, van liaar noodlot te vertellen. En nu bekommerde hij zich niet meer 0111 haar. Als hij haar opgaf en een ander meisje zijn hart schonk, b.v. Anna, dedoch- ter van den doaninee, die hem graag wilde hebben, wat zou er dan van haar tereclit konven? Dan was er in de heele wereld geen geluk meer voor haar. Oom Hans schreef ook niets, wat haar moed gaf. Goldammer ging hem en haar vader met een grimmig gezicht uit den weg, maar de huur was. niet ten tweede male op- gezegd. Zoo bleef dus alles bij het oude zonder eenig uitzicht op verandering. (Wordt vervolgd). TER NEUZENSCHE COURANT.

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1915 | | pagina 1