Weinig volwassenen ont-
snappen er aan.
SEMEMGOE BER1CHTEN.
BURGERLijREN STAND.
Positie der Stoomschepen
Tegen J. C. v. W. te Kocwacht en
■zekeren De V., die thans in Belt^ie is,
werd drie maanden gevorderd, wegens uit-
voer van 400 KG. bloem, hetgeen was
gezien door twee getuigen. Bekl. van W.
ontkende.
Ben zelfde straf werd geeiscbt tegen
E. G. te Eede, die 100 K.G. hooi en tegen
J. te Sluiskil, die 700 K.G rijst trachtte
uit te voeren.
Tegen de 07erige beklaagden werdeu
licktere slraffen gevorderd, onder hen be
vond zich een soldaat die thans zelf ge-
roepen kan worden op te letten op over-
tredirigen. Hij pte-gde de overtreding toen
hi] nog niet in dienst was, eisch voor dezen
drie weken. Uitspraak 26 October.
Yerongelukt.
Door het breken van een aanbinder van
een stelling is Woensdag namiddag de 54
jarige losse werkman aan de gasfabriek te
Zutphen J. van der Schouw op den grond
gevallen, waarbij hij zijn kipkar op de borst
kreeg. Hij werd op slag g-idood. De man
iaat een vrouw met zes kinderen achter.
Dinsdagnamiddag ongeveer 5 uur,
werd een 11-jarig zoontje van H. aan de
Prinsengracht te Amsterdam op de Achter
gracht door een tweetal personen op een
moterboot, genaamd Anna", gelokt, waarna
deze spoedig in de richting Ouderkerk
wegvoer. Onderweg hebben ze den jongen
een prop in den rnond geduwd om hem
het roepen te beletten. Er werd een paar
keer aangelegd en met minder goede be-
doelingen namen de individuen den jongen
mee aan wal, doch men heeft hem geluk-
kig geen kwaad gedaan. Vermoedeiijk
voelden de daders zich niet veilig en durfden
daarom het beoogde ioel niet uitvoeren.
De jongen werd des avonds om ongeveer
half acht bij Ouderkerk aan wal gezet,
waarna de boot spoedig in de richting
Amsterdam verdween.
Een agent te Nieuwer-Amstel, die den
jongen op den Amsteldijk aantrof, heeft
hem naar de ouderlijke woning terug-
gebracht.
Nlemand zal tegenspreken, schrijft de
VI. Ort., dat het tegenwoordig een duur
leven is. Maar als we dan eens kijken
naar de prijzen der levensmiddelen in de
oorlogvoerende landen, dan leven wij hier
nog in 't land van belofte. We behoeven
daarvoor niet eens te gaan naar Duitschlaud
of Oostenrijk, maar kunnen veel dichteroij
terecht.
in een correspondentie uit Brussel getiteld
,/Het dagelijksch brood", komt onder anderen
bet volgende voor: Tot hiertoe eten we
wit brood, maar nu is onze bakker brood
gaan leveren, dat niet meer wit is, maar
bruin, bruin van het maismeel, dat ons
brood zwaar en zuur komt maken. En
toch hebben wij naar het schijnt nog geen
reden van klagen. Sommigen wachten te
vergeefs op hun dagelijksch brood want
de bakker blijft weg.
Als troost kan gelden, dat wij, om dat
ontbrekende of onzuivere brood te smereu,
beschikken over boter van vijf frank tach tig
het kilo, over reuzei, die even duur kost
als varkensvleesch (vier frank tachtig) en
over margarine die beneden de vier frank
niet meer te krijgen is.
Zoover is het hier gelukkig noch niet
en laat ons hopen, dat het nooit zoover
komt.
Het paradijs der smokkelaars.
Men schrijft uit Putte aan de „Tel.":
Van Bergen-op-Zoiom naar Putte gaande,
kwam ik verschillende wagens tegen, bela-
den met 80 a 100 vaten olie vermoede
iijk lijnolle of petroleum benevens. de
noodige hoeveelheden margarine en zeep,
welke een plaats hadden gevonden op door
paarden of honden getrokken wagens en kar-
ren en bestemd waren om in de grensge-
meenten afgeladen en „opgesliagen' te wor
den.
Sinds Zondagavond werd het uitvoerver-
bod in ,al z'n strengheid doorgevoerd en is
Putte de s.tapel plaats van duizenden kistjes
en honderden vaten margarine, zeep en olie.
Te Bergen-op-Zoiom, waar ik in aanraking
kwam met ©en volleetrd smokkelaar, een Rot-
terdamsch handdlaar in margarine en vet-
ten, en een Belgisch opkooper alias smok
kelaar, vernam ik verschillende methodes
waartoe die heeren hun toevluclit neroen om
het loonend smokkel-bedrijf uit te oefenen.
Te Putte rnoet een onderaardsche gang
zijn, voerende van Nederlandsch naar Duitscli
grondgebied, en aangelegd door circa vijf tig
smokkelaars van de brutaalste soort, die er
geen bezwaar in zouden zien iemand, die
hen betrapte, het navertellen onmogelijk le
maken. Een der aanvoerders van deze il-
lustere bende moet een gedeserteerd Duitsch
znilitair zijn, die zelfs al een rnoord op z'n
geweten heeft. Bij een bezoek op Duitsch
grondgebied, eenige maanden geleden, werd
hij herkend door een overate van het Duit-
sche leger, doch toen deze hem wilde doen
arresteeren, vond de sm okkel aar-des er le ur
er geen bezwaar in gebruik te maken van
zijn dolkmes, waarna hij via de onderaard-
i sche gang weer naar Nederlandsch gebied
I vluchtte. Verder is het hier een publiek ge-
P heim, dat verschillende militairen wekelijks
75 en meer naar moeder de vrouw sturen
als een aan de grenzen verdiend ;,spaar-
duitje".
Om nog even op die tunnel terug te ko
men, patrouililes van dertig man en grooter
hebben er reeds meermalen tevergeefs naar
gezocht en toch bestaat zij. Of men zoekt
niet ernstig, of de in- en uitgang is zoo han-
dig gemaskeerd, dat het zoeken eene onbe-
gonnen zaak is geworden.
Een mislukte vlucht.
Een roerend tafereeltje speelde dezer da-
gen zich af aan onze grens bij Nieuw-Schoo-
nebeek (Zuid-Dr.) Een drietal studenten,
Belgen, krijgsgevangenen, is het namelijk bij-
na gelukt de Nederlandsche grens te berei-
ken, toen zij plotseling op een Duitsche pa-
trouille stieten. Zij vielen voor de Duit-
schers op de knieen en schreiden als kin
deren. Geen tranen en smeekingen mochten
evenwel lets baten. Zij gingen weer Duitsch
laud als gevangenen binnen.
Inbrekcrs.
Achtereenvolgens werd onlangs bij de po-
l.ilie aangifte gedaan van inbraken teji huize
van freuLe Gevers Deynoot, in de Park-
straat, Minister Treub, aan den Schevening-
schen weg, de heeren Mr. Herrny en Kolff,
in het Stadhouderskwartier, en bij freule
Beelaerts. van Bilokland, aan de Koningiime-
gracht in Den Haag.
Ongeveer tezelfder tijd werden inbraken
gemeld uit Aikmaar, Boskoop en Santpoort.
Het mocht der recherche ten slolte gel.uk-
ken, er achter te komen, dat in het cafe
van zekeren Blomsma, op de Groote Markt
in Den Haag, beruchte personen kwamen,
waarschijnlijk niet onkundig van de inbraak
bij Minister Treuh.
Het huis van Blomsma werd toen omsin-
geld, zonder dat daarvan naar buiten iets
Meek, en er werd een invat in zijn woning
gedaan.
Bij de huiszoeking werden gevonden een
grool aanLal iiibrekerswerktuigen, benevens
kieedingstukken, handschoenen en wapens,
artikelen, die blijkbaar tot de uitrus.ting van
inbrekers behoorden.
Blomsma, ondervraagd, begon met te ont-
kennen, doch hij wees, een persoon aan, die
juist op dat oogenblik in zijn zaak aanwezig
was en die bleek te zijn een oude bekende
der reclierche. Het was zekere Ypma. Deze
beweerde, van niets af te weten, doch bei-
den, Blomsma en Ypma, werden gearres-
teerd, en het bleek toen, dat er nog meer
beruchte personen in het complot waren,
althans de politie vond aanleiding, om op
zekeren nacht een bezoek te brengen aan
een woning op ihet Groenewegje in Den Haag,
waar aangetroffen werden zekere Van Dis-
sal, Croes en een vrouw; ,ee!n gezelschap, dat,
blijkens de aanwezige inbrekerswerktuigen,
die tot gebruik gereed lagen, met een vest
op ©en bed, van plan was dienzelfden naclit
nog op stap te gaan. Onder ijedocld bed
vond men een militaire uiti-usting, die aan
Croes toebehoorde. Later kwam uit, dat
deze Croes reeds sinds drie jaren van zijn
korps was gedeserteerd en beurlelings in
Den Haag en Rotterdam vertoefde.
Hoewel het drietal ontkende van iets te
weten, werden zij gearresteerd en de ge
vonden voorwerpen meegenomen.
Spoedig kreeg men de overluiging, dat
Van Dissel en Ypma schuldig waren aan in
braak te Santpoort en te Boskoop.
Dit Laatste Meek o.m. uit de omstandig-
•heid, dat een vuil geidzakje, dat in hun be-
zit was gevonden, afkomstig was uit een
brandkast, die te Boskoop was opengebro-
lcen. Daarenboven paste het gevonden in-
brekersmateriaal zeer juist in de gaten en
scheuren, gemaakt bij het vernielen van
hasten en deuren, bij inbraken te Santpoort
en Boskoop en bleken twee vingerafdruk-
ken, voorkomende op de brandkast van Mi
nister Treub, afkomstig te zijn van Van
Dissel.
Toen de recherche zoover met haar on-
derzoek gevorderd was, bekende Van Dissel
met zekeren Broeier, uit Rotterdam, die zich
toen in arrest bevond, als verdacht van rij-
wieldiefstal, bovendien nog inbraak gepleegd
te hebben ten huize van Jhr. de Beyer, te
Aikmaar.
Ypma en Broeier vielen nu ook door de
mand en daarbij kwam tevens, nog uit, dat
Van Dissel, toen Ypma reeds in arrest zat,
nog ingebroken had met Croes in bet
schoenmagazijn van Van Osse en Weyers,
aan de Prinsengracht in Den Haag.
Bij bet daama voortgezette onderzoek
werd, als verdacht van heling van het ge-
stolene, zekere De Bres gearresteerd.
Abies, wat de inbrekers aan goud en zilver
konden machtig worden, werd bij hem ge-
bracht.
De kroeghouder Blomsma werd verdacht,
zich eveneens aan heling te hebben schuldig
gemaakt en aanwijzingen te hebben verstrekt
bij de inbraak bij Mr. Henny e. a.
Mede werd nog, als verdacht van heling,
gearresteerd zekere P. v. d. Bosch, die de
dieven in kennis bracht met den opkooper
De Bres.
Eenmaal zoover, Icon de politie vaststellen,
dat zij de daders. in handlen had van aMe
bovengenoemde inbraken, behalve de in
braak ten huize van freule Beelaerts, van
Blok'land. De politie vermoedt, dat deze in
braak niet door de gearresteerde personen
is geschied.
Wei is gebleken, dat Van Dissel een bui-
tengewone handigbeid heeft in het afleggen
van nachtelijke bezoeken in huizen, waar-
van de bewoners sliepen en om ongemerkt
hun learners te doorsnuffelen.
Eigenmachtig optreden.
Men meldt aan de „H. Crt."
Toen de heer C. Bisdom, lid der firma
Van den Briel en Verster, te Eindhoven,
Zaterdagnacht in zijn tuin geruchl lioorde,
en hij op onderzoek uitging, bleek hem,
dat een aantal personen, onder aanvoering
van een ingenieur van de Staatsspoor, bezig
waren berkenboomen om te kappen en een
afsluiting van prikkeldraad aan te brengen
op ongeveer een meter afstand van de wo
ning en fabrieksgebouwen. De te hulp ge-
roepen marechaussee deed de indringers het
terrein vertaten.
Deze nachtelijke uitgevoerde overrompe-
ling staat vermoedeiijk in verband met be
weerde eigendomsrechten van de Staats
spoor op het terrein van de firma Van den
Brief en Verster, een terrein, dat sedert 1886
in ongestoord bezit is geweest en waarop
zich verschillende toegangen tot de fabrielc
bevinden.
Een hernieuwde aanval bad plaats des
middags, totdat eern kapitein van de mare-
chaussees den heeren ingenieurs duidelijk
maakte, dat het rechtsgezag ook ingenieurs
van de Staatsspoor verbiedt, wederrechtelijk
het terrein van derden, hetzij 'snachts of
overdag, met geweld in bezit te nemen.
Een vermakelijk incident deed zich voor,
toen de ingenieurs, die het terrein niet wil-
den vertaten, daartoe gedwongen werden
door een straal van de waterleiding.
Een drama op de Zuiderzee.
'n Pendant van het drama op de Noord-
zee? Is nu ook op onze Icleine binnenzee
een bemanning van een der loggers, scholc-
kers, of bomrnen waanzinnig geworden? zal
men zicli aldus schrijft het „Hbl."
misschien afvragen bij het lezen van bo-
venstaanden titel. Neen, bij het drama, dat
zich eergisteren op de Zuiderzee af speelde,
zal niemand behoeven te filosofeeren over
al of niet godsdienst-waanzin, al of niet toe-
rekenbaar. Zij, die er de hoofdpersonen in
waren, mag men met alle zekerlieid tot de
groote groep normale menschen rakenen,
die er gewone ideeen op na bouden.
En loch was bet scheepsdrama zelf lang
niet gewoon; ongewoon was het vooral, oin-
dat wij reeds den dag te voren al werden
opgebeld met de mededeeLing: „Morgenmid-
dag zal op de Zuiderzee een bom met voile
zeilen en met bemanning en al zinken
Het is voor de bioscope, werd er duideiijk-
heidsbalve aan toegevoegd. En zoo kwam
bet, dat men in de vroege kille morgenuren
over bet 1J een merkwaardige flottieije Icon
zien varen. Voorop ging een jsleepboot, waar
op de bioscoop-apparaten en driepooten la
gen, goed verpalct tegen de najaarsregenvla-
gen. Daarachter stoomde weer een sleep-
boot, die een groote witgeschilderde bom
met twee masten steeple. Op deze sleephoot
stonden zes mannen, de aanstaande schip-
breukelingen, die, naar uit hun stemming op
te maken was, niet tegen het drama in het
lcoude water opzagen.
Heftig klotsten de golven op IJ en Zuider
zee tegen de oude Scheveningsche bom op.
Na vele jaren op zee gevaren en sLormen ge-
trotseerd te hebben, was de bom op haar
ouden dag een requisiet geworden voor een
film. Zijn vroegeren naam „Luctor etEmer-
go" zou het naamiooze vaartuig nu moealijk
meer kunnen hooghouden. Daarvoor hadden
immers de bioscope-regisseurs gezorgd, want
als de beide luiken, in de wanden onder het
wateroppervlak gemaakt, geopend werden,
dan moest de „ex-Luctor et Emergo" zin
ken of ze wilde of niet, tot op den bodem
van de zee. Dit moest geschieden op een
plaats, waar genoeg water stond, en na
een paar uren varen en peilen vonden wij,
met behulp van de mooie kaart der motor-
bootclub, ten slotte de bewuste plek in den
z.g. kuil van Marken, waar ruim 44 d.M.
water stond.
En terwijl de bom kraakte en steunde, als
voelde zij haar dramaliseh einde naderen;
terwijl de beide sleepbooten schuimspattend
in 't water om haar een „doodendans" uit-
voerden, klonken over de flink bewogen zee
de korte bevelen van den bioscope-regis-
seur van de „Amsterdam Film Company",
den heer Theo Frenkel:
„Zeilen hijschen. Jongens, jullie gauw ver-
lcleeden. Geef de Scheveningsche costuums!
KLaar om de drenkelingen te redden? Appa-
rat einstellen! Sind Sie fertig?" (tot de
Duitsche operateurs.)
En de Amsterdamsche bootwerkers, die in
het spannend drama „Het wrak op zee"
voor de clou zouden zorgen, verschenen
weldra in hun rood-zwarte costuums met de
solid© zwemvesten om op het dek van de
bom, waarvan de mast verdacht heen en
weer zwiepte tusschen bet weinige want
en de klapperende folczeilen. De hoofdper
sonen, Jaap van der Poll, die weldra met
het gezelschap van Louis de Vries naar
Indie gaat, bad zich ook reeds, als Scheve-
ninger verkleed en bevond zich te midden
van zijn bemanning.
Voor hij afscheid van zijn vaderland nam,
zou bij nog eens kennis maken met het
ijskoude zeewater.
„Moet er niet gerepeteerd worden?" vroe-
gen wij nog den heer Frenkel.
„Neen, geen repetities met voordoen van
gesticulaties. Zij zullen uit zich zelf wel
voldoende acteeren, en met de armen zwaai-
en, wanneer bet water over hun voeten
spoelt en de golven over het dek slaan."
nLusst'hen was de sleepboot met de film-
apparaten op den juisten afstand van de
ouderwetsche „drijvende doodkist". Het we-
der werd wat helderder en het oogenblik
voor het sensatie-drama op de Zuiderzee
was aangebroken. Het was, zooals te be-
grijpen is, lang niet gemakkelijk, om in de
deining den juisten afstand tusschen sleep-
boot en bom te bewaren.
„Luiken openbalcken", seinde de heer
Frenkel met een fluitje naar de mannen op
de steeds heftiger slingerende bom, die toen
langzaam vol loopende in de golven weg-
zonk. De witgeschilderde boorden werden
smaller en smaller. De mannen liepen wan-
hopig op en neer, de hoofdpersoon klom in
een bazaanmast, lnidkeeLs liulp roepende.
Een schipbreukeling, alias bootwerker, die
het vergaan blijkbaar wat te lakoniek op-
vatte, werd door het toeroepen van: „meer
angst" er aan herinnerd, dat ook aan het
financieel niet onvoordeelige beroep van
schipbreukeling plichten verbonden zijn.
Het water spoelde over het dek. Eenige
mannen sprongen reeds over boord en zwom-
men met krachtige s,lagen door het water.
Anderen lclommen in het want of worstelden
met de gMven tusschen de vaten en plan-
ken, die boven water kwamen drijven. En
onder de hand ratetde het bioscope-appa-
raat, alsof de gewoonste zaak ter wereld
gefilmd werd. Proestend en druipnat wer
den de drenkelingen uit het lcoude water
opgepikt, maar de operateurs draaiden nog
even kalm door rrrrrrrrr deed het toe-
stelen ook het verlaten wrak was nog
gefilmd.
De merkwaardige vertooning was hiermee
geeindigd. De oude „Luctor et Emergo"
stond met de kiet op den bodem van de
Zuiderzee, terwijl de mast en de zeilen een
goed eind boven bet water nog uitstaken.
In de verte naderden met voile zeilen
echte visschersschepen, loggers uit Voten-
dam, Marken of Urk, waarvan de bemanning
zeker nog nooit zulk een scheepsramp ge
zien had. Een witgeschilderde bom, zonder
nummer of letters, die maar pardoes kopje-
onder ging, zonder dat de sleepbootjes, die
toch zoo dichtbij waren, te hulp kwamen!
Zouden zij begrepen hebben, wat het vreem-
de schouwispel op zee beteekende? Zouden
zij met hun kijkers hebben kunnen zien, dat
alles slechts „spul" was voor de bioscoop?
Mugger dan bij een werkelijke schip-
breuk waren de bootwerkers in andere, bun
eigen droge kleeren gestolcen, terwijl de Sche
veningsche pakjes in de machine-kamer ge-
droogd werden. Door een slolc cognac wa
ren deze „ongestudeerde" bioscoop-acteurs
gauw ook inwendig verwarmd en waren zij
het vreeselijke drama vergeten, waarin zij
de rollen vervuld hadden.
Een drama van jaloezie tusschen vis-
scliers, waar voor reeds op verschillende an
dere plaatsen eenige honderden meters film
opgenomen zijn. Het gisteren gespeelde ge-
deelte vormde dan ook van de nieuwe,
edit-Hollandsclie film, waarvan ook vele
afdrulcken naar het buitenland gaan, siechls
een klein, maar spannend tafereel.
De heeren van de „Amsterdam Film Com
pany" en de gewezen sehipbreukelingen be-
scbouwden bun werk hiermee als .afgetoopen
en weldra zal men de film kunnen zien af-
draaien. De sleepboot stoomde nu met een
flinke vaart naar de stad met de vele bios
cope-theaters terug. Bij de oude bom Mcef
de andere sleepboot echter achter. Het
„wrak" met de scheefliggende masten moest
weer vlug gelicht worden, al lag het ook
op een der diepste pleklcen der Zuiderzee.
Ook als bioscope-requisiet ging het de
oude Scheveningsche bom als in haar dagen
van de visscherijluctor et emergo
Twee Russische krijgsgevangenen.
Aan de grens bij Geimep werden Woens-
dagmiddag door de grenswacht twee onl-
snapte Russische krijgsgevangenen aangehou-
den. Het waren beide flinke jongemannen,
die tot de 23ste divisie van Polen hadden
behoord. De eene droeg nog zijne grijze uni
form, doch zonder uitmonstering, deze was
hem afgenomen. De ander had burgerklee-
ren met een Mauwen driehoek op den rug
en een rooden streep over de pet als herken-
ningsteekenen.
Zij waren afkomstig van het lcainp te
Friedrichsfeid en hadden in Geldern ge-
werkt, vanwaar zij ontvluchtten. De Duit
sche grenswacht had nog op hen geschoten,
doch zonder te raken.
Op last van den commandant te Gennep
werd bun voedsel verstrekt en daarna gele-
genheid gegeven een bad te nemen.
Zij zullen naar den consul te Rotterdam
geleid worden. (Tel.)
Zoete winstjes!
Zooals men weet, mag margarine over
de gi-enzen vervoerd worden. Daarvan is
bet gevotg, dat per Staatsspoor iederen dag
te Rergen-op-Zoom zooveet lcistjes marga
rine worden aangevoerd, (die dan vandaar
met alierlei soort van rijtuigen naar Putte
en vervolgens naar Betgie gebracht worden),
dat enkele personen, die te Bergen-op-Zoom
dat vervoer in banden hebben, naar men
zegt, dagelijks tusschen 800 en 1000
daarmee verdienen. (Hbl.)
Belgisclie vluchtelingen.
Hoe treurig sommige gezinnen bij de pa-
niek te Antwerpen uit elkaar zijn gerukt,
zoo meldt de „H. Crt." is nog onlangs
weer aan bet Zwolsch comite voor de Bel-
gische vluchtelingen gebleken, in een geval,
waarin het er gelukkig in is. geslaagd bet
gezin weer bij een te brengen.
Van het Belgian Relief Committee te Li
verpool, waar een moeder reeds lang tever
geefs zocht naar haar man en haar kinde
ren, ontving het Zwolsche comite de vraag
om te onderzjoelcen of er ook iemand van
bet gezin in Holland was terecht gekomen.
Dank zij het registratiestelsel werden weldra
een 13jarige dochter en een 9jarig zoontje
ontdekt te Aikmaar. Inmiddels was de vader
in Amerilca terecht gekomen, waar hij werk
had gevonden, en waarheen hij de moeder
verzoclit over te komen. Door de zorg van
bet Alkmaarsche comite was ontdekt dat het
derde kind van bedoeld gezin te Antwerpen
was achtergebleven. Ook dit werd nu naar
Aikmaar gebracht. En vervolgens werden
door de goede zorgen van het Liverpool-
committee de drie kinderen, met een adres
aan het knoopsgat, op reis gezonden naar
New-York, waar vader en moeder hen
wachtten, terwijl voor een goede verzorging
op de boot en op de overstapplaatsen te
Vlissingen, Folkestone, Londen en Liverpool
door de ter plaatse werkende comite's lief-
derijk wordt gezorgd.
Zoo is dit gezin, na een jaar van schei-
ding en omzwerven, thans. weer gelukkig
vereenigd.
Nog in een ander geval, eveneens uit Li
verpool, mocht het Zwolsche comite, volgens
de „Zw. Crt.", eenigen tijd geleden het ge-
noegen smaken, een gezin, in dit geval vader
en dochter, weer bijeen te brengen.
Bij den grooten uittocht, een jaar geleden,
was de vader te Liverpool terecht gekomen.
De dochter was nergens te vinden. Maan
den lang zocht de ongelukkige vader tever
geefs in Engeland, in Nederland en in Frank-
rij'k. Eindebjk werd naar 't Zwolsch comite
geschreven, dat te Antwerpen tot de ont-
dekking kwam, dat de dochtereen der
zeer weinige personen was, die te Antwer
pen waren gebleven. Het was aandoenlijk
te zien, scbreef het Liverpool-committee aan
het Zwolsche, welk een vreugde den vader
overstelpte toen hij, na zooveet maanden
zoekens, en reeds het ergste vreezend, een
schrijven van zijn kind ontving.
Grens-Idylle.
Neulrale spekpannekoeken.
Staat een Hollands,che spekpannekoek op
den index onzer als. uitvoerartikelen verbo-
den Nederlandsche producten?
Wij weten wel, hoe we ons met meet en
spek hebben te gedragen, maar een spek
pannekoek, hoewel hij zijn aanzijn geheel te
dank,en heeft aan spek en meet, vomit een
volstrekt op zich zelf staand product.
Mogen wij dus wel, of niet onze overheer-
lijke HolLandsche spek-pannekoeken aan
onze Duitsche buren van over de grens le
veren? Is dit strafbaar? Begaan wij, aldus
bandelende, ©en daad, in strijd met onze
correcte neutraliteit?
Het is. de „Frankf. Ztg.", welke onze aan-
dacht op de Hollandsche spekpannekoeken
vestigt. 't Is niet, dat het waardige blad
daarmede een aanklacht tegen ons bedoelt!
CeenszinsBlijkbaar gunt het Frankforter
blad zijn landgenooten grens-bewoners wel
de versnapering van een goed-doorbakken
Hollandscben spekpannekoek.
De manier, waarop echter verschillende
onzer Hollandsche spek-pannekoeken over
de grens passeeren, heeft haar bedenkelijke
zijde. En aangezien in deze mo-eilijke tijden
ook op de kleinigheden des dagelijkschen
levens gelet dient te worden, zoo aanvaarden
merking, komende van gindsche zijde.
Het geval is. dan zoo, dat in de gemeente
Bunde, gelegen aan de Limburg-Duitsclpi
grens, een boerderij voor de eene helft op
Nederlandsch, en voor de andere helft op
Duitsch grondgebied gebouwd staat; de
grens to,opt daar juist dwars door het huis.
Verwijlt ge in het achterste gedeelte der
boerderij, dan hebt ge den Hollandschen
bodem onder de voeten; gaat men de Woning
echter door en verlaat men die aan den
voorkant, waar zich natuurlijk ook de voor-
deur bevindt, dan hebt ge reeds in de voor-
kamer Duitschen grond onder de zolen uwer
schoenen.
Aan weerszijden wordt het eigenaardige
international,e huis op bijzondere wijze door
schildwacliten bewaakt, want bestond er
ooit een gunstiger gelegenheid tot smokke-
ten dan hier!
Hoe is bet nu echter met pannekoeken?
De boerin bakt van Hollandsch meet en
met Hollandsch vet de dikste, bruinste,
knappendste, smakelijkste pannekoeken, die
ooit op een bord lagen te pruttelen; van ons
dure Hollandsche spek liggen er de bruin-
gebraden stukken als op een overheerlijken
presenteer-schotel. D.it Hollandsche spek-
pannekoeken-gerecht wordt door de boerin
toebereid in haar keuken, gelegen op Ne
derlandsch grondgebied.
Tot dusver is daar niets tegen in te bren
gen.
Maar als het baksel gereed is, neemt de
boerin de spek-spetterende pan ter hand, de
spek-pannekoek er in natuurlijk, en wan-
delt de gang van haar woning door, en biedt
uit haar voordeur aan de Duitsche grens-
soldaten haar pannekoeken aan.
De „Frankf. Ztg." schrijft argeloos in haar
mededeeling: „Tusschen de Duitsche en Hol
landsche grens-bewoners heerscht van ouds-
her een vriendschappelijke verhouding."
De hemel beware er me voor, die goede
verstandhouding aan de grens door eenig
pannekoeken-verbod ook slechts eenigermate
in gevaar te willen brengen.
Ik vraag echter: „Mag dat zoo maar,
Excellentie! met die Hollandsche spek-pan
nekoeken
Gedeeltelijke amputalie der hersenen.
De moderne oorlogschirurgie heeft het
zoover weten te brengen, dat het woord „on-
mogelijk" bijna niet ineer geldt in de genees-
kunclige wetenschap. Een geval, dat voor
korten tijd behandeid werd in een Fransche
veldlazareth, schijnt deze uitspraak opnieuw
te bevestigen. Het ziekteverloop van den be-
trokken patient werd dan ook aan de aca
demic der weten,schappen te Raifs als bui-
tengewoon geval ten onderzoek voorgelegd
en hiermede hi eld zij zich gedurende een
harer laatste zittingen bezig. Het betreft
den 21jarigen soldaat R., die door een gra-
naatsplinter aan het hoofd was getroffen.
Hij werd stervend met een zware schedel-
breuk aan het achterhoofd in het lazareth
gebracht. Bij de terstond aangevangen ope-
ratie verwijderde de chirurg de te voorschijn
gekomen hersenmassa en trok drie been-
splinters uit een verzwering, die zich in het
middelste deel der hersenmassa bevond. De
geopereerde was spoedig weder hersteld.
Een paar dagen later echter stortte hij we
der in, waardoor een tweede operatie noo-
dig werd. Weder werden deelen der hersen
massa verwijderd, een nieuwe verzwering
in de hersenen opengestoken en beensplin-
ters daaruit genomen. De soldaat verloor
tengevolge daarvan ongeveer een derde zijner
linkerhersenhelft. Verwonderlijk genoeg werd
hij niet weder alleen volkomen gezond maar
er was ook geen verstoring te bemerken,
noch van zijne bewegings- en gevoelszenu-
wen, noch zijne geestvermogens. De patient
hersteld,e zoo volkomen, dat de arts zelfs
geen vermindering van geschiktheid voor
den velddienst kon ontdekken. (Arnh. Ct.)
SAS VAN GENT
Huwelijks-aangiften. 13 Oct. Eugenius Gornelis
van Goethem, oud 23 j., jm., en Maria Angelina de
Bel, oud 19 j., jd.
Geboorten. 4 Oct. Maria Catharina, d. van Jacobus
van Male en van Johanna Cornelia Zuijderduyn.
9 Oct. Johan Alouis, z. van Theophiel Velleman
en van Stephania Seraphina Troch. Georges Jean
Baptist Jules, z. van Georges Jules Pierre Marie
Naeyaert en van Adolphina Regina Van Damme.
10 Oct. Elsa Gravilda, d. van Raymond Franeies
Neckelbroeck en van Nathalia Maria Stevelinck.
Overlijden. 3 Oct. Albert Stubbe, z. van Louis
Pierre en van Celina Maria Selis.
In onze tijden van dikwijls ougeregelde
ieefvvijze, ongeregeld dieet, zittende ieefwijze
enz., zijn er betrekkelijk weinig volwassenen,
die geen last hebben van aambeien.
En wat die last beteekent is aan de
ongelukkige lyders, die voortdurend hinder
hebben van stekende pijn en jeuking, hetzij
zij zitten, liggen of loopen, maar al te goed
bekend. Aambeien worden vaak veroorzaakt
door verstopping, het gebruik van sterke
purgeermiddelen, paardrijden enz.
En als gevolg van aambeien treden dikwgls
bij verwaarloozing van de kwaal, bloedingen,
ontsteking, fistel en verzwering op.
De eerste aanwending van Foster's Zalf
reeds verzacbt de prikkelende pijn en jeuk
en gewoonljjk is een doos voldoende tot
genezing. Zorgt bjj de behandeling voor
een goede spijsvertering en vermijdt buiten-
sporigheden.
Foster's Zalf (let op den juist.en naam)
is te Ter Neuzen verkrijgb. bij Wed A. v.
OmrbeekeLeunis, Wesikolkstraat. Toe-
zending gescbiedt franco na ontv. v. post-
wissel a 1.75 per doos
VOOR BELANGHEBBENDES.
Voile Maan Zaterdag 2'3 October
voormiddag 0.35 uur.
16 Oct. Zon op 6,27 onder 5,5 uur
17 n i/ u 6.28 5,3
18 u a n a 5,1 u
De lantaarn voor wielrijders moet een
half uur, die voor voerlieden een uur na
zonsondergang branden.
SGHEEPVAA11TBEWEG1NG.
Van 13 Oct. tot en met 14 Oct. werden
langs de Oostsluizen alhier 28 binnenvaar-
tuigen op- en 22 afgeschutlangs de Mid-
densluizen 38 op- en 43 afgeschut en langs
de Westsluizen 2 op- en 2 afgeschut.
s.s. ELISABETH van Rosario naar Aalborg en Kopen-
hagen.
ss. HELENA van Gulfport naar Rosario.
s.s. MAGDAI.ENA van Rosario naar Rotterdam,
s.s. CORNELIS in lossing te Rosario.
