ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
No. 6281.
Donderdag 30 September 1915.
55e Jaargang.
De Oorlog.
ABONNEMENT:
ADVERTENTIfiN
Telefoon 33.
Dit Blad verschijnt Maandag-, Woensdag- ea VrpagaYond, uitgezosderd op Feestdagen, bij de Firma P. J. VAN DE 8ANDE te Ter Neuzen.
B I N N E N L A H 0.
FEITILLETON.
■■i«'M"^iiliiillBiiniiiiiriT»TTinMi>>iii»iiiiili)iiiii<iiii mmii'wiWfiniwuwirfirniiiiH Im i ffirrm
Per 3 maanden binnen de stad 1.—Franco per post voor Nederland 1.10.
Sij vooruitbel^lingvoor Belgie /1.40, voor Ned.-Indie en Amerika 1.65,
overig Bliitenland 2.
Men abonneert zich bij de Uitgeefster, of buiten Ter Neuzen ook bij alle
Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievenbushouders.
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer f 0.10.
Bij cSirecte opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de
prijs slechts tweemaal berekend.
Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief.
Inzending van advertentien voor 1 UUP op den dag der uitgave.
Oproeping landstorm en inlijving
milil'ielichling 1916.
Ingeval de heer^fhende buitengewone
omstandigheden blijvsn aanhouden, ligt het
in het voorriemen, in het begin der tweede
helft van December in te lijven de dienst-
plichtigen van de militielichting 1916, toege-
wezen aan het lsie bat.aljon van elk der
regimenten grenadiers, jagers en infanierie
en om na de oproeping van de landstorm-
plichtigen der jaarkljisse 1913, die op of
omstreeks 10 November zullen moeten op-
komen, dit jaar geen landstormplichtigen
meer in werkelijken dienst te roepeu.
(St.ct.)
D« bo e ten van de N. O. T.
De Overzeetrust heeft twee Rotterdam-
sche firma's als eerste aansprakelijken voor
f 300 000 beboet, wegens den verboden
uitvoer van katoen-oiie. De zaak werd ont-
dekt, toen de katoen-olie zich reeds in de
zevende hand bevond.
Voofts is een boete van 120.000 op-
gelegd aan een firm?., wegens het smokkelen
van tin.
Welke poging jodns worden aangewend
om aan de concj J??13 van de N. O. T. te
ontkomen, kan blijken uit het feit dat aan
de ambtenaren, met de controle belast, af
en toe aanzienlijke in de duizenden guldens
loopende bedragen .vsfllen geboden, wanneer
zij knoejerijen willen verzwijgen. (B. Crt.)
Vliegluigen.
Onze regeering heeft het aanbod van de
Fransche regeering om het vliegschip, dat
eenigen tijd geleden in Zuid-Bevelanri is
geland en geinterneerd, ten geschenke te
nemen, niet aanvaard, maar heeft het aan-
gekocht. Eveneens heeft de regeering het
Engelsche vliegtuig no. 1139, dat bij Cad-
zand is neergekomen, aaugekocht. Beide
zijn te Hellevoetsluis op 's rijks-werf aan-
gebracht, waar zij zullen worden hersteld.
Verbod van uitvoer van spinazie-, peen- en
posteleinzaad.
Het St.bl. No. 410 bevat een Kon. besluit
van den 27sten dezer, houdende verbod van
uitvoer van spinaziezaad, van peenzaad en
van posteleinzaad.
De Kroou behoudt zich voor, dit verbod
tijdelijk op te heffen of in bijzondere ge-
vallen daarvan ontheffing te doen verleenen.
Najaarslevering Superfosfaat.
De Kunstmest-commissie maakt bekend
dat deze dagen een aanvang zal worden
gemaakt met de afleveringen van superfos-
faat en dat op de ingekomen kaarten aan
de bestellers voor najaarsbemesting zal
afgeleverd worden 100 pCt.
dat de prijs van superfosfaat is vastge-
steld op f 5 per 100 K.G. basis 14 pCt.
af fabriek, in zakken geleverd
dat bij levering van hooger gehalte de
prijs in evenredigheid zal worden verhoogd
en de te leveren hoeveelheid verminderd
(in plaats van 1700 K.G. 14 pOt. a f 5,
per 100 K.G. zal dus geleverd kunnen
31)
Ja, wat te doen? „Raad mij help mij
gij zijt mijn eenige vriendin!" stamelde hij
in doodelijken angst voor het opzien en voor
een nieuwe vemedering. Moedeloos door
dit vooruitzicht klemde hij zich aan haar
arm, en zijn smeeken ging over in een snik-
ken zonder tranen.
„Kom dan", riep Jeanne, een besluit ge-
nomen hebbende en zij trok hem naar de
trap.
„Wat wilt ge-doen?"
Op dit oogenblik kwam Fiorian de trap
op gesprongen. De hoed was hem tot de
oogen gezakt en hij zag er zeer beschroomd
uit. „Het rijtuig mag er niet langer staan
van den politieagent," riep hij, „hij zegt, dat
de passage er door belemmerd wordt. Waar-
om komt ge niet?"
„Marie is plotseling ziek geworden", ant-
woordde nu juffrouw Duvernier met groote
kalmte. „De trouwerij kan niet plaats heb-
ben, zij zal verschoven worden, alles moet
afbesteld worden."
Als geknakt, niet in staat om zonder hulp
te loopen, steunde Goldammer op haar, ter-
wijl zij de trappen afgingen.
Beneden had hij zich zoover hersteld,
dat hij, stameiend en met zichtbare ver-
stoordheid, de reddende leugen van zijn
vriendin dikwijls kon berhalen.
worden 1400 K.G. van 17 pCt. a 6,07 per
100 K.G.)
dat boven den genoemden prijs uitsluitend
in rekening zullen mogpn worden gebracht
1. de werkelijk betaalde spoor-, boot.-
en andere vrachten
2. een provisie van ten hoogste f 0,25
per 100 K.G. basis 14 pCt. en 0,02 per
100 K.G. voor ieder pCt. gehalte boven
14 pCt.en
3. in bijzondere gevallen een extra pro
visie van f 0,25 per 100 K.G. bij afleve-
riDgen van minder dan 1000 K.G.
(St.Ct.)
De bemanning van de „Eemdijk".
Met de mailboot /Mecklenburg" kwam
gisteren te Vlissingen aan de bemanning
van de stoomboot //Eemdijk" van de Holland-
Amerika-lijn, welke op twee mijnen was
geloopen en daardoor in 25 minuten zonk.
De bemanning bestaande uit 39 koppen is,
zooals bekend, geheel gered en was nu op
de tehuis-reis naar Rotterdam. De mannen
hebben groote ontbering gehad vooral in
de 12 uur dat zij in de booten ronddreven,
sommige bijna geheel uaakt, want het was
's nachts kwart voor drie toen de boot op
de mijnen liep Na twee dagen werden zij
te Yarmouth aan wal gezet, waar zij in
het Zeemanshuis liefderjjk werden opge-
nomen en voor zoover noodig van kleeren
voorzien, al hunne bezittir.gen waren de
mannen kwijt. De meeste warei de ver-
moeienissen der reis reeds weder te boven,
een der mannen liet cms een portret zien,
gemaakt te Londen voor zijn pas, hierop
was bij mager en bleek, nu was hij reeds
weder heel wat bijgekomen. Met den trein
van 6 10 werd de reis naar Rotterdam
voortgezet.
Qa ssEgemeesrse t©estaind.
Het bombardement van de Betgische kust,
dat men van het Nederlandsch gebied heeft
kunnen hooren, aldus schrijft de N. B.
Crt. en zien, blijkt niet anders te zijn ge-
weest, dan een onderdeel van een geweldige
ai-tilleriebeschieting van het heele front der
Duitschers, van de zee lot de Argonne.
Deze beschieting is gevolgd door aanval-
len met de infanterie, bij Yperen en tus-
schen La Bassee en Lens door de Engel-
schen; ten Zuiden daarvan, tusschen Lens
en Atrecht door de Franschen.
Een aanval van ndg meer gewicht hebben
de laatsten ondernomen in Champagne.
Het offensief der bondgenooten was reeds
in het voor jaar aangekondigd. Er is toen
niet veel anders van gekomen dan een reeks
aanvalJen der Franschen op het vooruitge-
schoven punt van het Duitsche front op de
Maasheuvels, welke weliswaar eenige plaat-
selijke voordeelen opleverden, maar niet tot
het doel voerden, geen doorbraak van het
Duitsche front tengevolge hadden.
Daarna trad weer een nieuwe periode van
rust in, die het heele verdere voorjaar en
zomer aanhield, terwijl intusschen de Duit
schers in het Oosten succes na succes be-
haalden.
„Het eene noodige", zoo werd ons uitge-
Hij ging zelfs naar de koets, die de ge-
galoneerde dienaar nog steeds geopend hield,
en gebood den koetsier naar huis te rijden.
De menigte verwijderde zich morrend. Hoe
durfde de bruid hen zoo teleur te stellen en
plotseling ziek te worden!
Nadat Goldammer zich weer zoover her
steld had, om de eerste noodzakelijke maat-
regelen te nemen, ging hij met wankelencLe
schreden naar zijn kantoortje. Juffrouw Du
vernier volgde hem.
Hij viel op zijn schrijfstoel neer en kerm-
de erbarmelijk. Aanvallen van woede en
aanklachten wisselden met droefheid af.
In alle stemmingen wist Jeanne het juiste
woord te vinden, om hem te troosten en te
kalmeeren.
Buiten slopen de dochters van den ver-
laten bruidegom in den winkel. Het was
hier op de stoep toch erg tochtig, en men
had hen reeds genoeg bewonderd. Zouden
zij zich uitkleeden? Maar het bruilofts-
maal? Kwam daar niets van terecht? Zij
hadden zich er zoo erg over verheugd, en
nu hadden zij honger als wolven.
Intusschen konden zij in den winkel met
de verkoopsters het voorgevallene bespreken
en allerlei vermoedens daaraan vastknoopen.
Fiorian bleef op de stoep staan; hij
durfde niet in het kantoortje van zijn vader
gaan, maar misschien kon hij hem wel ge-
bruiken. Hij wilde dan ten minste bij de
hand zijn. Hij dacht aan de kerk, waar de
geestelijke en de gasten wachtten, en aan het
hotel met het klaargemaakte diner. Dit
moest nu alles afbesteld worden, maar hij
durfde het niet zonder machtiging te doen.
Er gingen nog veel menschen in en uit, en
legd ontbrak den bondgenooten nog, het
evenwicht in munitie. Hun gezamenlijke
hulpbronnen, hun productievermogen op dat
gebied, waren rijker en grooter dan die van
de Duitschers. De aanmaak van munitie
nioesl alleen worden georganiseerd, om wer
kelijk het gewenschte resultaat op te leve
ren: de verscliaffing van een overstelpende
artilleristische meerderheid aan de troepen
der bondgenooten. Dit was „het bene noo
dige", wat ontbrak om een succes te kun
nen behalen dat kon worden doorgezet,
daarop moest met het offensief worden ge-
wacht, om niet, tot het behalen van plaat-
selijke, beperkte voordeelen, menschenlevens
te verspillen.
Nu is het offensief aangevangen en niet
alleen op grond van de omstandigheid, dat
het bovenstaande ons zoo herhaaldelijk uit-
drukkelijk is verzekerd, mogen wij veron-
derstellen, dat het nu met de artilleriemu-
nitie bij de bondgenooten in orde is.
Wij vernemen van een overstelpend artil-
lerievuur niet op een punt, zooals de En-
gelschen reeds vroeger bij Nieuw Capelle
ontwikkelden, maar over een front van hon-
derden kilometers uitgestrektheid, welk vuur
op sommige plaatsen tot 50 uren achtereen
onverzwakt werd voortgezet.
Het nu begonnen offensief der bondge
nooten komt juist op een kritiek oogenblik.
Het komt, nadat de Duitschers in het Oos
ten van Mel af een ontzaglijke inspanning
achter den rug hebben en voordat die in-
spanning, hoeveel winst in terrein, hoeveel
buit aan materieel en gevangenen zij hen
mag hebben opgeleverd, tot een definitief
resultaat heeft geleid.
Het offensief komt dus nog juist op tijd
om te bewijzen, dat de Duitschers, trots al
hun succes in het Oosten, steeds nog geen
wijzig'ing hebben vermogen te brengen in
de omstandigheid, die van het begin van
den oorlog af aan de fundamenteele moei-
lijkheid voor hen is geweest, de omstandig
heid, dat zij zijn omringd door den vijand,
dat zij hebben te strijden op twee fronten
tegelijkertijd. Zij hebben die fronten verder
van elkander afgebracht, den ring te door-
breken hebben zij niet vermocht.
En het tastbare bewijs hiervan te leveren
is voor de Entente-bondgenooten vooral van
belang voor den Balkan. Want in het bij-
zonder ten opzichte ook van den Balkan
komt hun offensief op een kritiek oogen
blik.
Er dreigt daar voor de Entente een
groote ramp te zullen geschieden: de deel-
neming van Bulgarije aan de zijde der cen-
tralen, en als gevolg daarvan niet alleen de
definitieve mislukking van de aanvallen op
de Dardanellen en de duurzame afsluiting
van den voornaamsten verbindingsweg met
Busland, maar ook, in onmiddellijk verband
daarmede en als andere zijde van lietzelfde
jesultaat, de schepping van een rechtstreek-
sche verbinding tusschen de centrale mo-
gendheden en Ivonstantinopel. Deze ramp
voor de Entente dreigt, maar is nog niet
geschied. Nog is niets onherstelbaars ge-
schied, wij weten uit de officieele verkla-
ringen der Bulgaarsclie regeering, dat zij de
onderhandelingen nog met beide groepen
mogendheden voortzet.
Een doorbraak van de bondgenooten in
het Westen zou misschien de tot het laat-
ste toe slingerende politiek der Balkansta-
ten ten slotte toch nog een voor de Entente
gunstige richting kunnen uitstufen.
nog menig woord werd gewisseld.
Zou hij het wagen, naar Marie te gaan
kijken? Kou een dokter boven zijn? De ge-
heele geschiedenis kwam hem vreemd voor,
en hij meende, dat het beste was, hier op
post te hlijven en niets eigenmachtig te on-
dernemen.
Heel zacht liep er een gerucht door het
huis, gelijk een geur trok het door sleutel-
gaten en kamers. Van ongeloovig schouder-
ophalen, en verbazing begeleid, fluisterde
men elkaar toe: „Zij wilde niet met hem
zij is weg op den loop gegaan!"
Hadden de menschen uit het achterhuis
Marie met Assel over de plaats zien sluipen,
of hoe wist men er iets van? Maar het
gerucht werd sterker, vond geloof, werd ver
der verspreid en levendig besproken. Zou
het mogelijk zijn, dat het arme meisje zulk
een goede partij opgaf?
Nu kwam Hans Asset thuis. Fiorian liep
hem bleek en opgewonden tegemoet: „Weet
gij 't al, zij is ziek geworden, er wordt geen
bruilofl gehouden!"
„Geloof het maar niet", fluisterde een der
frizeersters die voorbijsnelde, „zij is weg,
zij wil hem niet hebben." En zij gichelde
spottend.
Met een schuwen blik naar het kantoortje
ziende, trachtte Asset voorbij te sluipen,
maar het gordijn van de kantoordeur werd
bewogen, en de deur werd opengestooten.
Vuurrood van woede, met gebalde vuisten
in het rond slaand, snelde Goldammer naar
Hans, pakte hem aan den arm en trok hem
mee. De deur viel in slot, en nu trad Gold
ammer, snuivend van woede, dicht voor
hem. Hij kon nauwelijks spreken, zoo woe-
Tot een doorbraak van het Duitsche front
is het intusschen nog niet gekomen.
Gaan wij van het Noorden af het front
na, dan zien wij bij Yperen gevechten, die
geen resultaat van beteekenis opleverden,
tenzij eenigen vooruitgang der Engelschen
aan den weg naar Meenen (Menin).
Ook ten Noorden van het La Basseekanaal
had een aanval der Engelschen plaats, die
ter plaatse geen gevolg had.
Zij hidden echter op beide plaatsen de
Duitschers bezig en steunden aldus indirect
den aanval van hun eigen troepen ten Zui
den van het kanaal, bij Loos en Flulluch
(waar zij vooruitgang maakten, en o.a. Loos
bezetten, maar door tegenaanvallen der
Duitschers niet verder konden opschieten),
maar ook die der Franschen, welke ter
rechterzijde van het front der Engelschen
staan. Deze hebben Souchez kunnen ver-
overen en in de richting van Givenchy
en Gohelle, niet te verwarren met Givenchy
lez La Bassee, waar de Engelschen staan,
kunnen voortrukken. Een en ander, evenals
hun succes ten Noorden van Thelus, op
de ui Hoopers van de Lorettehoogte.
Nog meer resultaat leverde de aanval der
Franschen op tusschen de Suippes en de
Aisne, d. i. op een front van 25 kilometer
breed in Champagne, ten Westen van Ar:
gonne. De infanterie-aanval, volgend op het
overstelpend bombardement, wierp de Duit
schers lot 4 K.M. achteruit op de tweede
linie terug, gehjk zij zelf erkennen. Het ge-
vecht duurt voort, zeggen de Franschen.
Wij kunnen dus nog niet over het resultaat
oordeelen en weten dus niet, of het hier al
dan niet tot een doorbraak zal komen. Het
verlies aan kanonnen, materieel en gevange
nen is voor de Duitschers op beide hoofd-
punten van aanval groot geweest.
De „Times" wijdt aan het voorloopige
succes van de wapenen der verbondenen op
het Westelijke front een hoofdartikel. Het
blad wijst er op, hoezeer het nieuws van
pas komt. „Het nieuws zal vreugde bren
gen aan het geteisterde doch onversaagde
Rusland; het zal het Russische leger aan-
moedigen in zijn verdediging tegen den in-
valler. Het zal de Fransche en Britsche
legers aanmoedigen, en hen sterken in hun
vertrouwend geloof, dat de Duitschers over
den Rijn kunnen worden gedreven. Het zal
nieuwe hoop op hulp brengen aan het lij-
dende Belgie, want het bevat de belofte dat
de trage maanden der onbewegelijkheid
voorbij zijn. Het zal de strijdlust aanvuren
van de Balkanvolken die met ons. zijn, en
het zal nieuwe overwegingen doen geboren
worden bij hen, die nog aarzelen. Voor
alles zal het de onbeschaamde opvatting
van den vijand, dat op het Westelijk~ front
zijn linies onneembaar waren, aan het wan-
kelen brengen."
Het komt er nu echter op aan meent
de „Times" het behaalde succes voort
te zetten.
„Het is niet voldoende, in de Duitsche
linies te zijn doorgedrongen. Dat is een
aanzienlijk succes, maar wij moeten er nog
voor zorgen, dat het in meer besliste re-
sultaten worde omgezet. Het groote doel
van de bondgenooten in het Westen is, de
Duitschers er toe te dwingen, over hun
geheele linie terug te trekken. ledere krijgs-
verrichting, waarmee dat doel niet wordt
bereikt, zal ons niet veel dichter hebben
gebracht hij de beslissing, die wij alien
wenschen. Het mag nooit worden vergeten,
dend was hij. „Waar is zij?" schreeuwde
hij heesch. „Zij behoort mij voor den dag
er mee! Waar heb je haar jij bent de
oorzaak van aUes
Toen hij den kleinen man aanpakte, en
hem schudde en het leek, alsof hij hem
wilde mishandeten, kwam juffrouw Duver
nier tusschen beiden. ,-,Wilt ge u ongeluk-
kig maken wilt ge een moordenaar wor
den? Ik smeek liet u, bedaar toch!"
Asset had bij dit alles gezwegen, alle
tegenspraak zou bij het geschreeuw van den
bedrogene doelloos geweest zijn, of hem nog
meer verbitterd hebben.
Nu bedaarde Goldammer, hij liet de armen
zakken en keek den ander vol haat aan:
„Waar heb je mijn vrouw gelaten? Ik klaag
je bij het gerecht aan als roover en ont-
voerder
Assel verzekerde hem, dat hij niet wist,
waar Marie was. „Wees verstandig", zei
hij. „Hang de geschiedenis niet aan de
groote klok. Een man, wiens vrouw zich
van hem verwijdert, staat er niet schitterend
voor. Zij komt toch niet terug, en uw geld
zult gij tot den laatsten penning uitbetaald
krijgen."
Goldammer verzekerde onder schelden en
vloeken, dat de politie zijn vrouw wel zou
weten te vinden. Hij had daar wet wat
kosten voor over, om haar te zoeken en
haar dan tot haar plicht terug te brengen.
Toen ging Hans weg en Goldammer ver-
hinderde het hem niet.
Boven aangekomen, ging Liebreich met het
briefje in de hand Assel tegemoet: „Wat
een dolte streek van je, Hans? Waar heb je
haar verborgen?"
dat liet erkend doel is, er aan mee te helpen
den vijand uit Belgie en Frankrijk te drij-
ven, en dat wij in onze pogingen niet kun
nen verslappen, voor, volgens de woorden
van Asquith, de militaire overmacht van
Pruisen is vernietigd. De taak, die voor ons
ligt, is reusachtig. Thans pas beginnen wij
die ernstiglijk aan te pakken. Onze hulp
bronnen zullen nog veel krachtiger worden
aangesproken, dan tot dusver het geval is
geweest. De ware les, die uit het nieuws
uit Frankrijk valt te putten, is, dat wij al
onze krachten op het eene doel moeten
richten, voor 't behalen van een volstrekte
en definitieve overwinning op den vijand.
De Britsche en Fransche troepen hebben
ons getoond, dat het gedaan kan worden.
Wij moeten aan die troepen alien steun
verstrekken, die zij ongetwijfeld zullen be-
hoeven."
De Keizer beweeSt in
het Wetsten door te breken.
Central News verneemt uit Noord-Frank
rijk, dat de Duitsche Keizer wederom een
buitengewoon schrijven heeft gericht tot
de Duitsche generaals aan het westelijk front.
De brief is gesteld in de meest gebie-
dende termen en drukt de meening uit,
dat de linie der geallieerden ingedrukt kan
worden.
De Keizer bepleit een verhoogde activiteit.
JHij schrijft
De gunstige resultaten van den oorlog
zijn gegrond op de gebeurtenissen aan het
westelijk front en ieder belangrijk succes
der geallieerden zal beschouwd worden als
een noodzaak om een gedeelte der aan-
voerders van nalatigheid te beschuldigen,
die dus zichzeif voor een bestraffing wegens
onbevoegdheid verantwoordelijk zouden moe
ten stellen.
In een redevoering, die hij kort geleden
in een militaire school bij Berlijn hield,
roemde hij de resultaten door Von llinden-
burg bereikt, doch besloot
Laat ons hopen, dat wij er eveneens in
zullen slagen met onze vijanden aan het
westelijk front af te rekenen, die dagelijks
sterker worden.
Delgie.
De Belgische regeering heeft een wefsont-
werp samengesteid ter bepaling van de
voorwaarden die bij don herbouw van ver-
woeste plaatsen in Belgie in acht genomen
dienen te worden. Het denkbeeld om enkele
bouwvallen te bewaren als getuigen van de
verschrikking van den oorlog is losgelaten.
In elke verwoeste of beschadigde plaats zal
een gelenkteeken worden opgeric'nt voor de
inwoners die in den oorlog zijn gedood.
Een vieeschverbod.
De //Vorwarts" schrijft:
In Berlijn moet, naar wij vernemen,
ernstig overwogen worden, vleeschlooze
dagen in te voeren. Men wil volgens het-
voorbeeld van de Hongaarsche regeering,
voorschrijven, dat op bepaalde dagen in de
week geen rund-, kalfs- of varkensvleesch
mag worden verkocht, in 't groot zoomin
als in 't klein. Ook in restaurants zal op
die dagen geen van de genoemde vleesch-
soorten worden opgediend. Zulk een ver-
„Ik wil het je nog niet zeggen, lieve
vriend; Marie heeft gelijk, je komt gemak-
kelijker met Goldammer klaar, als je van
niets weet."
„Ja, ja, best, ik wil niets anders dan rust
hebben."
„Je weet, het zou haar ongeluk geweest
zijn
„Zij is nu toch eenmaal zijn vrouw; het
burgerlijk huwelijk verbindt hen aan el
kaar."
„Men hangt niemand, voordat men hem in
handen heeft."
„Heeft Philip je veel vermaakt?"
„Niet zooveel dat wij van de rente kunnen
leven. Uwe schulden wil ik hetalen, maar
ge moet werken. Goldammer zou ook niet
geheel en al in al je behoeften voorzien heb
ben.
„Neen", zeide Liebreich bedrukt, „hij had
mij een veel te geringe toelage gegeven."
Beneden in het kantoortje zeide Jeanne
Duvernier aan Goldammer, dat hij nu moest
besluiten, om iemand naar de kerk en het
hotel te sturen. „Het is wel erg jammer",
zeide zij mismoedig, „het diner, dat gij moet
betaten zonder er gebruik van te maken,
aan den waard te schenken. Het was een
heel fijn menu. De genoodigde gasten en
hun kinderen konden er ten minste nog ge
bruik van maken."
„Schildpadsoep, kreeftensalade met ma
yonnaise."
Goldammer zuchtte diep.
(Wordt vervolgd.)
b
v
