Ds k.ijgsbedrijven.
m
Ml
tfti
Jf
nemen, dat in het geheel op het Russische
front twee-en-een-half inillioen man vijan
delijke troepen samengeirokken zijn.
Op het front aan de Oostzee en Lilthauen
bevinden zich ongeveer 28 Duitsche, in Po-
lesie (tusschen Njemen en Pripet) bijna 20
en op liet Zuid-Westelijk front 12 Duitsche
en 30 Oostenrijksche legerkorpsen.
In de laatste twee maanden bedroegen
de verliezen van den vijand bij het offen-
sief op Russisch grondgebied anderhalf mil-
lioen man, het Duitsche leger gaai steeds
meer zljn uitputting tegemoet en dat te
meer. daar reeds alLe reserves opgeroepen
zijn.
Indien het bericht juist is, dat de Duit-
schers met koortsachtige haast de forten
van Kowno herstellen en zelfs aan de Oost-
zijde twee nieuwe forten bouwen, waartus-
schen twee rijen loopgraven van gewapend
beton worden aangelegd en dat de forten
met kanonnen van enorm kaliber worden
bewapend, dan moet men zeker hun buiten-
gewone energie bewonderen, at betreurt
men tevens, dat deze enorme opofferingen,
waartoe het Duitsche volk aan den voor-
avond van zijn ondergang wordt gedwon-
gen, aan een verloren zaak worden besteed.
In Duitschland schijnt nu het besef door
te dringen, dat deze enorme opofferingen
nutteloos zijn.
Een blad te Petersburg schrijft: Het
Russische leger wil geen vrede, voordat de
eed van zijn hoogsten chef is vervuld, en
het beschouwt alien als vijanden, die een
schandelijken vrede zouden willen aanvaar-
den, „zoolang zich een enkel soldaat des
vijands op ons grondgebied bevindt." Men
moet zich wel rekenSchap geven dat een
vrede in de legenwoordige omstandigheden
de zedelijke dood van Rusland zijn zou.
Welke oogenblikkelijke voordeelen de vij
and ook weet te behalen, de worsteling
moet zonder ophouden en tot aan het eind
worden voortgezet, want het is de worste
ling voor het bestaan en meer nog: voor de
eer.
Naar „Politiken" veimeemt, is er 100.000
ton munitie over Siberie naar Rusland on-
derweg.
Ouitsche cliiikhootej? in de
Zwarfe Zee.
Uit Petersburg wordt officieel gemeld:
Aan de kust van de Krim zijn vijande-
lijke duikbooten gesignaleerd. Torpedoboo-
ten en watervliegtuigen zijn ter vervolging
uitgezonden.
Blijkbaar traclit de vijand dan hier dan
daar een beslissenden slag te slaan.
i^iaasisclne wliegesraanwai.
Zondagmorgen deden verschillende Rus
sische watervliegtuigen, volgens een officieel
Duitsch bericht, een aanval op kleine Duit
sche kruisers voor Windau. Zij wierpen
acht bommen, die alien misten.
Een vijandelijk vliegtuig werd naar be-
neden geschoten en naar Windau gebracht.
De bemanning, bestaande uit twee Russi
sche officieren, is gevangen genomen.
De landbouwer O. Holtkamp, tusschen
Nieuwe Schans en Bunde woonachtig, kwam
voor acht weken gewond van den oorlog
terug. Pas hersteld, moest hij weer uit-
trekken. Hij heeiftt 5 kinderen, het 6de werd
verwacht. Als 't een zoon was, moest de
vrouw dezen naar hem noemen Onjo;
want als hij eens in den strijd bleef
zoo sprak hij. En 't was een zoon en
de vader is gesneuveld.
N«cfoter*e opmerkiiigeiii.
Er gebeuren in dezen oorlog wonderen
van heldenmoed en zelfverloochening, die
in den overvloed van geweldige voorval-
len verloren gaan.
Indien er al eens een enkeie keer gewag
van wordt gemaakt, dan wijdt het lezen-
de publiek er toch te weinig aandacht aan.
Toen dan ook dezer dagen een onzer bla-
den in zijn oehtenduitgave melding maakte
van de heldhaftige verdediging van Osso-
wiec, zijn de wonderbaarlijke en haren-te-
berge-rijzende bijzonderheden daarvan den
meesten ontgaan. Men leest een krantmeest-
al veel te vluchtig! Toch zijn er toen merk-
waardige dingen gebeurd volgens het blad.
De bezetting der vesting werd door de
aanvallers bestookt met giftige gassen en
stikbommen en ziet, toen alle manschappen
gestikt war en, wis ten zij al hun kracht en
moed nog bijeen te rapen om een bajonet-
aanval te doen en de giftmengers te ver-
drijven.
Deze gingen echter rustig door met hun
nieuwerwetsche strijdmiddelen toe te pas-
sen en toen de bezetting andermaal gestikt
was (men vraagt zich soms af wat een
mensch al niet verdragen kan!) besloot zij
de vesting te ontruimen, na deze geheel te
hebben verwoest. Alle gestikte manschappen
togen aan het werk eh weldra waren de
forten een vormelooze puinlioop. Daarna
verlieten in de grootste oude en regelmaat
drommen gestikte regimenten en gestikte
ruiterij-afdeehngen, waarvan de paarden na-
tuurlijk ook gestikt waren, de vesting om
zich gestikt en wel op de tweede verdedi-
gingslinie terug te trekken.
Zoo schreef het blad. Andere bladen
sclireven lets anders, maar dat doet er nu
niet toe.
Is het niet wonderbaarlijk, zulk een wils-
kracht, zoo'n volharding? En dat leest de
Rotterdammer rustig bij het ontbijt en ver-
wondert zich niet bovenmatig. Op zijn minst
genomen moet dat gebrek aan waardeering
heeten! (R. N.)
8C3eff.
Men seint uit Berlijn (M. E.):
De ,.Vossische Ztg." meldt indirect uit
Petersburg: In de laatste dagen vertoont
Kieff teekenen van een paniek. De burge-
meester Djakow en het Doema-lid Demt-
sjenko kwamen terug van een bezoek aan
den opperbevelhebber Iwanoff, met veront-
rustende berichten. Deze had beslolen mis-
schien het Russische Zuid-Westen uit strate-
gische overwfeging, mogelijk ook Kieff zelf
op te geven, al ligt ook Rowno 300 kilo
meters van Kieff.
Het officieuse blad „Kiewljanin" meldt
eveneens, hetgeen door de censuur wordt
doorgelaten, dat de ontruiming van Kieff
niet is uitgesloten.
Heldhaflig.
De „Matin" vertelt van het heldhaftig ge-
drag van een jongen Franschen officier,
wiens naam het blad te gelegener iijd be-
kend zal maken. Hij had in een der slagen
rond Ah-echt zijn compagnie ver vooruit ge-
voerd in de Duitsche loopgraven, waar zij
zich nestelde. Er kwam een oogenblik ver-
ademing. Dadelijk daarop.sloeg er een gra-
naat in, die de lea ken van den officier weg-
rukte. Ondanks de vreeselijke wonde had
hij de geeslkraeht om een potlood te vra-
gen, en met dat potlood, dat met bloed be-
vlekt werd, ook de tong was afgerukt,
schreef hij op zijn aanteekenboek, dat hij
zelf uit zijn zak haalde: Ik beveel de com-
paghie tot aan het uiterste toe stand te
houden. Ik schenk 500 frank aan mijn or-
donnans, het overige geld, dat ik bij mij
lieb, is voor mijn manschappen, de sergeant
moet al mijn papieren aan mijn familie
zenden, en er bijvoegen, dat ik gelukkig
sterf. Vivi la Fr
De bladzijden, waar deze woorden op ge-
schreven staan, zijn gedrenkt met biped.
De ssoidSaiat in het
Ouitsche leger*.
De oudste soldaat in het Duitsche leger
moet, naar uit Halle aan de „Tagliche Rund
schau" gemeld wordt, de 87jarige hospitaal-
inspecteur Engel uit Halle zijn. Hij was
reeds in 1870 hospitaal-inspecteur geweest,
werd vervolgens kazerne-inspecteur en zag
zich vijf jaar geleden pensionneeren. Toen
de oorlog uitbrak had de oude heer geen
rust meer. Hij wilde het vaderland dienen.
Ondanks zijn hoogen leeftijd werd hij naar
Oschersleben gezonden, waar hij een laza
ret inrichtte. Spoedig daarop werd hij in
Thale hoofd-inspecteur der hospitalen en
daar doet hij nu nog dienst.
Een jjeugdig spion
heeft voor den krijgsraad te Parijs terecht
gestaan, naar wij in de Temps" lezen.
Gilles Guenin, een Zwitsersche jongen van
zeventien jaar, was op 11 Juli gevangen
genomen, op beschuldiging, dat hij aan de
Duitschers inlichtingen had verstrekt over
de bewegingen der Fransche troepen. Hij
was bediende op een verzekeringskantoor te
Mannheim. "In het voorjaar kreeg hij van
de Duitsche regeering het voorstel om in
dienst te treden als verspieder. Hij werd
naar Straatsburg gebracht, waar zich het
bureau voor militaire inlichtingen bevindt
en kreeg daar opdracht in de sectoren
Nancy en Belfort zijn diensten te vei-rich-
ten. Hij kreeg 500 mark per maand om
de nummers van de regimenten en de bij
zonderheden over de kazerneering der troe
pen op te nemen. Daarna werd hij belasl
met het bespionneeren van de vorming der
lichting 1916 in den omtrek van Lyon. Te
Parijs werd hij gearresteerd.
De krijgsraad heeft hem veroordeeld tot
15 jaar detentie hinnen een versterkte linie.
Pa atrijcS om pl&teaaa wasa
Lawarotie.
-Van het Ilaliaansche oorlogsterrein wor
den d.df. 7 September aan de „Berl. Lokal-
Anzeiger" bijzonderheden gemeld over den
aanval der Italianen op het plateau van
Lavarone. Het woord plateau, zoo heet het
in het bericht, geeft eigenlijk een verkeerde
voorsteliing van den merkwaardigen vorm
van dit land. Het gebied van Lavarone is
geen hoogvlakte, maar een rondom door
hooge bergen ingesloten onregelmatig door-
sneden heuvelland, in den vorm van een
gelijkzijdigen drielioek, waarvan de basis
precies van het Noorden naar het Zuiden
loopt. De gemiddelde hoogte bedraagt on
geveer 1200 meter. In het Oosten, buiten
de basis van den driehoek, sluiten zich ber
gen aan van 1500 meter en hooger. Over
een dezer ruggen loopt de rijksgrens, die
hier, nadat zij een eind ver het West-Ooste-
lijke Val Astico gevolgd heeft, scherp naar
het Noorden in de richting van het VI Val
Sugana afslaat. Dit gedeelte van de grens is
het, waar de Italianen hun laatste hevige
aanvallen hebben beproefd, die dus niet
uit het Zuiden, maar uit het Oosten kwa
men.
De artilleristische voorbereiding van de
onderneming was zeer grondig. Den 15den
Augustus begon een onophoudelijk vuur uit
kanonnen van elk kaliber op onze stellingen
langs de grens. Een van de hooggelegen
forten had reeds op den eersten dag twee
honderd treffers gekregen, die het in de
rots uitgehouwen bolwerk weinig schade
konden doen. Van den rnorgen van den
15den Augustus tot den avond van den
24sten Augustus, dus voile tien dagen, hield
het woedende vuur aan, waaraan hoofdza-
kelijk de zeer zware kanonnen van de Ita
lianen deel namen. Nu hielden de Italianen
het oogenblik voor gekomen om de naar
hun meening geschokte stellingen stormen-
derhand te nemen. Het was 10 uur's avonds,
toen een onzer waarnemers van een Imogen
top het voorwaarts rukken rapporteerde van
een groote menigte vijandelijke infanterie.
Het was duidelijk, dat de hoofdaanval ons
steunpunt gold. De troepen, die daarentegen
oprukten, waren ongeveer een brigade sterk,
terwijl verder Noordelijk een bataljon Al-
penlroepen, van de anderen afgezonderd, op
een aoorbraak scheen te zinnen. Diepe stilte
heerschte over het geheele land. De ver-
dedigers schenen niets van het dreigende
gevaar te merken, en eerst toen de Italianen
tot op acht honderd pas genaderd waren,
brak van alle kanten een helsch vuur over
hen los.
Bijzonder vreeselijk was de uitwerking van
de kanonnen, die de Italianen in de flank
konden beschieten. Toen het vuur steeds
heviger werd, zag men van de waarnemings-
posten, dat langzamerhand alle regiments-
reserven, tot het aanvullen van de verliezen,
naar voren gebracht werden. Niets hielp.
Voor een uur 'snachts was de eerste aanval
afgeslagen, en onze artillerie werkte nu met
vreeselijke nauwkeurigheid tegen de terug-
trekkende Italiaansche troepen. Vooral het
115de regiment had ontzettende verliezen.
Het werd door een ander reserve-regiment
opgenomen en ten tweeden male, met dit
te zamen, tot den aanval geleid. Intusschen
had onze artillerie haar vuur verplaatst
naar de laagten, waar de nog niet geweken
deelen van het 115de regiment lagen, om
te bekomen van de inspanning van den eer
sten storm. Deze troepen vluchtten terug
en sleepten de opnieuw aanrukkende Roe-
pen mee.
Twee nieuwe aanvallen leden sehipbreuk,
daar nu ook de intusschen versterkte na-
burige steunpunten zich in den strijd meng-
den. In het geheel werden dus in dien
naeht buiten den spoedig afgeslagen aanval
der Alpini in het Noorden, vier sterke aan
vallen der Italianen afgeslagen, waarvan er
twee pas in de draadversperringen tot staan
kwamen. Toen de schemering aanbrak en
de aanvallers zich in hun oorspronkelijke
stellingen teruggetrokken hadden, kon men
eerst overzien wellc een verwoesting ons ge-
concentreerd infanterie- en arlillerievuur had
aangericht. In de draadversperringen hingen
twee honderd doode Italianen. En het voor-
terrein was met lijken bezaaid. Spoedig
ontdekte men ook, dat een groot aanlal
Italianen zich in de granaatkuilen, die hun
eigen zware artillerie gestagen had, ver-
borgen had. Weg konden zij niet, want
zoodra zij een poging daartoe deden, wer
den zij door een aanfluitende schrapnell in
hun kuil terug gejaagd. Toen de Oosten
rijksche afdeelingscommandant met zijn staf
het gevechtsterrein afliep, gaven de Italia
nen, gewond en ongewond, zich in groote
troepen over, en leverden behalve hun wa-
pens ook de handgranaten af, die zij bij
zich droegen. Onder de gevangen officieren
hevond zich de kolonel van het 115de regi
ment, die door een pa trouble gevonden
werd, toen hij zich door zijn oppasser zijn
wonden, twee lichie schotwonden in dij en
arm, liet verbinden. Hij verzocht den hos-
pitaalsoldaten van zijn doode officieren af-
scheid te mogen nemen en werd twee uren
lang in alle richtingen over het gevechts
terrein gedragen. Iederen gevallen officier
kuste hij op het voorhoofd.
Oe Huii&che Sezing ovet* het
iorpedees'eri de„Hrabic."
Aan den Amerikaanschen gezant te Ber
lijn is het volgende ter kennis gebracht:
Den 19den Augustus had een Duitsche
duikboot zestig zeemijlen ten Zuiden van
Kensali het Engelsche stoomschip „Duns-
ley" aangehouden en was voornemens het
prijsgemaakte schip, nadat de bemanning
het verlaten had, door kanonvuur in den
grond te boren. Op dit oogenblik zag de
commandant een groot stoomschip in rech-
te richting op zich afkomen. Dit stoom
schip, hetwelk, zooals later bleek, de
„Arabic" was, werd als een vijandelijk
schip erkend, daar het geen vlag voerde
en geen enkel teeken er op wees, dat liet
een neutraal vaartuig was. Al naderend wij-
zigde het schip zijn oorspronkelijken koers,
doch wendde zich vervolgens weder direct
naar de duikboot. Hierdoor kreeg de com
mandant de overluiging, dat het stoomschip
van plan was hem aan te vallen en te
rammen. Ten einde dezen aanval te voor-
komen, liet hij den onderzeeer duiken en
schoot een torpedo op het stoomschip af.
Na het lossen van het schot overtuigde hij
zich, dat de zich aan Itoord bevindend|e
personen in vijftien booten gered werden.
Volgens de door hem ontvangen instruclies
mocht de commandant de Arabic" zonder
voorafgaande waarschuwing en zonder de
redding der passagiers slechts dan aanval
len, wanneer het schip of poogde te vluch-
ten, of tegenstand bood. Uit de verschillen
de omstandigheden moest hij echter de con-
clusie trekken, dat de „Arabic" In aanval
op de duikboot wilde ondernemen. Deze
conclusie lag des te meer voor de hand,
daar hij den lfden Augustus, dus slechts
eenige dagen te voren, in de Iersche Zee
door een groot passagiersschip, dat ver-
moedelijk toebehoorde aan de Royal Mail
Steam Packet Company en dat hij noch
aangevallen, noch aangehouden had, reeds
van grooten afsland uit beschoten was.
Dat door het optreden van den comman
dant menschenlevens verloren gegaan zijn,
betreurt de Duitsche regeering ten zeerste.
In het bijzonder betuigt zij haar leedwezen
aan de regeering der Vereenigde Staten we-
gens den dood van Amerikaansche burgers.
De Unie-regeering zal echter niet kunnen
verlangen, dat hiervoor schadevergoeding
moet worden betaald, zelfs niet in het ge-
val, dat de commandant zich, wat het plan
van de „Arabic" om de duikboot aan te
vallen belreft, vergist zdu hebben. Zou ech
ter over deze kwestie tusschen de Duitsche
en Amerikaansche regeering geen r overeen-
stemming bestaan, dan zou de Duitsche re
geering bereid zijn het meeningsverschil
overeenkomstig art. 38 van de Haagsche
Conventie aan het Hof van Arbitrage te
's Gravenhage te onderwerpen. Daarbij stelt
zij echter als vanzelfsprekend de voorwaar-
de, dat de uitspraak wel de beteekenis zou
hebben van een algemeene uitspraak over
de toelaatbaarheid van den Duitsehen duik-
boot-oorlog.
Berlijn, 7 September 1915.
Hoe Bresi-Litowsk viel.
Een oorlogscorrespondent van den „Berl.
Lokal-Anzeiger" schrijft:
„In geforceerde marschen schoven het
leger van den Bo eg' en het leger Mackensen
zich om de vesting heen. In het terrein,
dat arm aan wegen, maar zooveel te rijker
aan moerassen was, ging dit met niet wei
nig moeite gepaard. De toch reeds bezwaar-
lijke toevoer van schietvoorraad en levens-
middelen stond voor nieuwe, groote moei-
lijklieden. Snel was de- \yestelijke oever
van den Boeg ten Zuiden en ten Noorden
van Brest Litowsk bezet. Spoedig wak ook
de Zuidelijke spoorwegUjn naar Kowel-Kiew
en de Noordelijke naar Bjalostisck in onze
handen. Nu hadden de Russen nog slechts
de lijn naar Minsk-Moskou ter beschikking.
In bloedige gevechten werd de overtocht
over den Boeg geforcecrd. Snel geslagen tal-
rijke bruggen droegen onze onstuimig voor-
waards dringende troepen en colonnes over
liet honderd-twintig meter breede en tot
vier meter diepe water. In verscheiden
rijen achter elkaar aangelegde, hardnekkig
verdedigde stellingen, trachtte de Bus de
omsingeling tegen te houden en het trans
port op de overgebleven lijn te beveiligen.
Dagetijks werd hij verder tegen de spoor-
lijn teruggeworpen. Intusschen oefende het
in de Westelijke voorstellingen binnenge-
drongen corps een toenemenden druk op
de vesting zelf uit.
De zware mortieren namen de Westelijke
forten onder vuur. De verslagen, naar Brest
teruggeslagen Russische legers deden dapper
de uiterste pogingen om de vesting te red
den. Op een plaats meenden zij een gaping
in ons front te ontdekken. Zes sotnies ko-
zaklcen moesten hier een doorbraak pro-
beeren. Ongeveer om den middagtijd kwam
de cavalerie in gesloten gelederen uit een
bosch te voorschijn, een gedeelte in fron-
talen aanval, de rest een omtrekkende be-
weging probeerende. Onze infanterie in de
schietgaten meende haar oogen niet te kun
nen gelooven. Cavalerie-aanvallen kent men
slechts van velddienstoefeningen bij vreed-
zame manoeuvres. Een dankbaarder doel
bestaal er niet voor infanteristen. „Niet
schieten", roept de aanvoerder der com
pagnie. Als de storm scheren ze over het
land. Het geweer blijft afgezet, maar het
bloed hamert en de oogen boren zich in
het uit den grond groeiende doel. De aan-
stormende paarden zijn nog ongeveer drie
a vier honderd meter van de gaping af. Nu
komt het bevel om te vuren. De linies
rechts en links vuren zoo hard als het kan.
Een regen van food overgiet ruiters en paar
den. Een bloedige massa rolt over den
grond. De achterste rijen vliegen daarover
heen. De een na den ander wordt neer ge-
maaid. Een solnie, ongeveer honderd ko-
zakken, komt door de gaping heen. Zij
wordt door de daarachter liggende tirail-
leurslinies in ontvangst genomen. Een of
ficier bleef over. Ook de Russische com
pagnie, die den cavalerieaanval dekte, werd
in de pan gehakt. Eer zij den vermetelen
ruiters!
Dat zijn zoo eenige tafereelen. Ze toonen
wat zich om Brest-Litowsk afspeelde voor
de vijand gedwongen werd de vesting „vrij-
willig te ontruimen." Het was geen be
zetting, maar een verovering. Als de Rus ten
slotte week, dan week hij slechts op het
laatste oogenblik, voor hij geheel omsin-
geld en verloren was. Al was de vesting
ook niet naar moderne baginselen aange
legd, zij was door nieuwe werken, door
loopgraven en hindernissen versterkt, die
bloedige offers zouden hebben geeischt als
men de vesting door bestorming in het front
had willen nemen. De gedeeltelijk wel is
waar nog niet voltooide, maar met buiten-
gewone handigheid aangelegde werken, zijn
bijna onbesohadigd gebleven en zijn ons nu
van dienst."
Wij ontleenen aan de „N. R. Crt." de
volgende telegrammen:
ke gsweohts-
tsj^resr*.
BERLIJN, 11 September. (Wolff.) Officieel
bericht uit het groote hoofdkwartier
De dag is zonder gebeurtenissen van be-
lang voorbijgegaan; hier en daar heeft de
artillerie aan beide kanten zeer groote be-
drijvigheid aan den dag gelegd.
Een zwakke aanval der Franschen tegen
het sluisgebouw van Sapigneul (ten N.-W.
van Reims.) is afgeslagen.
Boven Trier, Morcliingen, Chateau Salins
en Donaueseliingen hebben vijandelijke vlie-
gers bommen geworpen en een personen-
trein met machine-geweren beschoten, waar-
door eenige menschen gedood en gewond
zijn. Mm liet boven Trier verschenen vlieg-
eskader is bij Lommfringen (ten Z.-W. van
Fentsch) een vliegtuig neergeschoten.
PARIJS, 11 September. (Havas.) Officieel
bericht van vanmiddag:
Op het front in Artois is de artillerie
nog steeds in de weer.
Ten Zuiden van de Somme beschieling
over en weer, bijzonder fel bij Tillolby le
Cessier en Beuvraignes.
De artillerie blijft aan het kanaal tusschen
Aisne en Marne bij Sapigneul en Godat in
actie.
De Fransche batterijen hebben in Cham
pagne ten N. van Camp de Chalons en aan
den Westelijken rand van Argonne in het
bosch van Mortmare het vuur der vijande
lijke machine-geweren tot zwijgen gebracht
en sommige vooruitspringende punten van
de vijandelijke linie doeltreffend onder vuur
genomen.
Op de overige gedeelten van het front is
de nacht rustig voorbijgegaan.
Fransche vliegtuigen hebben het station
Bensdorff bij Morcliingen, waar de spoor-
weg zich in tweeen splits!, benevens vijan
delijke kampementen bij Chapelle in Ar
gonne en Langemarck ten Noorden van
Yperen bestookt.
Van het OosfeSijke gevechts-
terrein.
BERLIJN, 11 September. (Wolff.) Officieel
bericht uit het groote hoofdkwartier:
Legergroep Hindenburg: Op het front tus
schen de Duna en Wilia, waar wij ten N.W.
van Wilna nieuwe vorderingen maken, heb
ben wij 5200 man gevangen genomen, een
kanon, 17 munitiewagens, 13 machine-gewe
ren en veel bagage buit gemaakt.
Ook ten Oosten van Olita maakt ons of-
fensief goeden voiortgang. In de bocht van
de Njemen, ten N.-O. van Grodno, zijn wij
bij de vervolging van den vijand tot halver-
wege Lida gekomen.
Verder naar het Zuiden naderen wij de
Szczara (1 inkerzijrivier van de Njemen, waar
aan Slonim ligt).
Het station van Lida is vannacht met
bommen bestookt.
Legergroep Leopold van Beieren: De ver
volging in de richting van de Szczara is
voortgezet. De vijandelijke achterhoeden
zijn teruggeslagen.
Legergroep Von Mackensen: Ook de ver
volging door deze llegergroep heeft de vij
and niet kunnen stuilen. Wij hebben eenige
honderden gevangenen gemaakt.
Op het Z.-O. gevechtsterrein is de toestand
bij de Duitsche troepen onveranderd.
WEENEN, 11 September. (Wolff.) Offi
cieel bericht uit het groote hoofdkwartier:
De toestand in Oosl-Galicie is onveran
derd. De vijand heeft vanochtend op ons
front aan de Strypa een aanval gedaan die
is afgeslagen.
Ook in Wolhynie zijn de Russen, die
nieuwe troepen in het vuur brachten, op
tal van punten tot den aanval overgegaan.
Bij Nowo Aleksiniec duren de gevechten
nog voort, bij Dubno en op het front aan
de Stubiel is. de vijand overal met groote
verliezen teruggedreven.
Onze in Lithauen vechtende troepen zijn
bij de vervolging van den vijand ten Zuiden
van Slonim de Grinda-laagvlakte doorgetrok-
ken.
¥an het Zuidelijke geweehts*
te^reisi,
WEENEN, 14 September. (Wolff.) Offi
cieel bericht uit het groote hoofdkwartier:
Na de vergeefsche aanvallen der Italianen
is gisteren in de omvangrijke gevechten bij
Flitsch en Tolmein een pauze ingetreden.
Bij Plawa heeft een verrassend geschut-
vuur den vijand uit een verscheidene kilo
meters breed frontdeel verdreven. De vluch-
tende vijand heeft zware verliezen geleden.
Op het Tiroolsehe front zijn aanvalspo-
gingen van zwakke vijandelijke afdeelingen
tegen onze stellingen bij de grensbrug in
het Popene-dal (ten Zuiden van Schluder-
bach) en in het Tonaie-gebied afgeslagen.
Over bet geheel genomen is het rustig op
het front.
Oe Hesperian.
BERLIJN, 11 September. (Wolff.) Naar
wij van bevoegde zijde vernemen, schijnt het
op grond van totdusver ingewonnen inlich
tingen in verband met te officieeler plaatse
bekende feiten, zoo goed als uitgesloten te
zijn dat het Engelsche passagiersschip Hes
perian door een Duitsche duikboot tot zin-
ken is gebracht. Vooreerst bevond zich vol
gens lie! plan van verdediging op 4 Sep
tember 1915 geen Duitsche duikboot in het
zeegebied waarin de Hesperian in den grond
is geboord. Voorts is, volgens hier beschik-
bare besclirijvingen uit Engelsche bron, de
ontploffing van dien aard geweest, dat ze
eerder aan een mijn dan aan een torpedo
moet worden toegeschreven. Voor deze ver-
onders telling pleit ook de omstandigheid,
dat het schip diclit bij den voorsteven blijkt
te zijn getroffen en de twee voors.te ruimen
zich met water vulden.
TER NEUZEN, 15 Sept. 1915.
Het weerbericht van het meteorolo-
gisch instituut te De Bildt van heden luidt
als volgt
Hoogste barometerstand 767.6 Karlsruhe.
Laagste barometerstand 757.3 Skagen.
Verwachtitig tot den avond van 16 Sept.
Zwakke tot matige zuidelijke tot westelijke
wind, half tot zwaar bewolkt, mogelijk
enkeiijke regenbuien met kans op onweer
iets warmer.
Plaalselijk sieun-comile.
Tegen gisteravond waren de leden van
bet plaatselijk Steuu-comite ter vergadering
opgeroepen in een der lokalen van de H. B. S.
Ongeveer de helft der dames en heeren, die
in den aanvang voldeden aan de oproeping
om van het eomite deel te maken, hadden
aan de oproeping gevolg gegeven.
Na opening der vergadering deed de
voorzitter, de burgemeester Huizinga, eenige
mededeelingen uit den arbeid van het dage-
iijksch bestuur en hij achtte het een gunstig
verschijnsel, dat de lijst van hen, die voort-
durend ondersteund worden, steeds is afge-
nomen.
Daar we nu betrekkelijk weer voor een
nieuwe periode staan, had het dagelijksch
bestuur dienstig geoordeeld eene algemeene
vergadering op te roepen, daar omtrent
eenige punten eene beslissing moest worden
genomen.
Medegedeeld werd, dat bij het dag. best,
geen aanbiedingen waren iDgekomen voor
het leveren van kolen, ten dienste van de
ondersteunden. Dit moet niet verwonderen,
bij den tegen woordigen staat van zaken in
den kolenhandel.
Van wege het Kon. Nat. Steuncomite is
evenwel een schrijven ontvangen waarbij
I en behoeve van de daaraan behoefte heb-
bende ingezetenen tegen een voor dezen
tijd matigen prijs steeukolen worden aan-
geboden. De meening der vergadering werd
hieromtrent gevraagd. Onder opmerking,
dat zich bij de kolenversebaffing wel bezwaren
in de uitvoeringj zouden voordoen, die
echter vermoedeljjk wel te ontzeilen zijn,
werd de meening uitgesproken, dat voor-
ziening in de behoefte aan kolen, zeker
door velen zou worden gewaardeerd.
In plaats van Ds. Hulsteijn, die wegens
vertrek naar elders ontslag heeft genomen
als secretaris van het comite, werd als zoo-
danig gekozdn de heer H. Koelmans.
Uit overweging, dat de steunbijdragen
over het algemeen te laag moeten worden
geacht, werd besloten den gemeenteraad
te verzoeken, de bijdragen zooals die zijn
bepaald voor man en vrouw op 3 per
week, te verhoogen tot 4 per week.
Daarbij zal er op worden gewezen, dat twee
derden dier verhooging voor rekening van
het Kon. Nat. Steuncomite komt.
In verband met die verhooging en ook
naar aanleiding van gevallen die zich heb
ben voorgedaan, is eene andere regeling ge
troffen nopens de verdiensten van kinderen
uit een gezin. Tot hiertoe werd, als kin
deren noemenswaard verdienden, voor hen
alleen de gewone steunbijdrage ingehouden.
In het vervolg zal ook als regel, als die
verdiensten van beteekenis zijn, de aange-
nomen aftrek van de bijdrage worden inge
houden.
Vervolgens deelde de voorzitter mede
dat het dag. best., ook in verband met bij
haar ingekomen desbetreflende verzoeken,
wenschelijk achtte, dat eene regeling ge-
trofien werd betrefifende woninghuur, daar
velen in gebreke zijn gebleven de buishuur
te betalen en te verwachten is, dat, bij de
toenemende uitputting van een groot deel
der werklieden, dat aantal nog grooter zal
worden. Een gevolg daarvan zou kunnen
zijn, dat enkeie verhuurders van woningen
zelf bij het steun-comite zouden moeten
komen aankloppen. In een viertal gevallen
is bet dig. best, genoodzaakt geweest, ter
voorkoming van grootere uitgaven, in buis
huur te voorzien.
Het Dag. Best, heeft eene vergadering
gehouden met buiseigenaren en naar aan
leiding daarvan zou bet nu een contract
met de verhuurders van woningen willen
sluiten. waarbij deze te kennen geven ge=
noegen te nemen met twee derden der huur,
waarvoor bet comite dan borg zou staan,
terwijl zij genoegen zouden nemen met de
betaling van de helft der sedert Augustus
van het vorig jaar ontstane schuld.
Voor het eerste zou ook steun gevraagd
worden aan het Kon. Nat. Steun comite en
voor de oude schuld eene subsidie aan den
gemeenteraad. Waar de bijdragen in den
loop van dit jaar zijn gebleven ver beneden
