II IP I
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN.
Aanbesteding.
12.000 K.G. AIT1ACIET,
16
De Oorlog.
ABGNNEMENT
ADVERTENTlfiN
Teiefoon
Bit Blad verschpt Maandag^, Wosnsdag- en YrijdagavoBd, nitgezonderd op Feestdagen, by de Firma P. J. VAN DE 8ANDE te Ter Neuzen.
Verstrekken Regeeringsbrood, BIWNEWLANP.
kostelooze vaccinatie en revaccinatie,
Het maken van een twee-
tal vuilnisbakken op het
Zaamslagsche Veer.
F KtTILLETO I\
if
Per 3 maanden binnen de stad 1.Franco per post voor Nederland 1.10.
Bij vooruitbetalingvoor Belgie /1.40, voor Ned.-Indie en Amerika /1.65,
overig Buitenland 2.
Men abonneert zich bij de Uitgeefster, of buiten Ter Neuzen qq!< bij a!le
Boekhandelaren, Postdirecteuren en Brievenbushouders.
Van 1 tot 4 regels 0,40. Voor elken regel meer 0.10.
Bij cJIrecte opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie wordt de
prijs slechts tweemaal berekend.
Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief.
inzending van advertentien voor 1 UUl* op den dag der uitgave.
Waarvan *2000 K.G. ten Gemeentehuize,
3500 in de seliool in den
Gr. Huissenspolder,
3000 in de school teOthene,
4500 in deschoolindekom.
Inzendingen van monsters met opgave van
prijs, worden ter secretarie ingewacht voor
of op i October1 a. s.
De algemeene toestand.
Russische meening over den
tsastcnii.
Burgemeester en Wethouders van TER NEUZEN
brengen ter kennis dat wegens handelingen in strijd
met de Ministerieele bepalingen tot het verstrekken
van Goedkoop brood, aan bakker A. DE WLTTE
van 16 tot en met 29 September 1915 geen meet
tot het balcken van z.g. Regeeringsbrood
zal worden verstrekt.
Burgemeester en Wethouders van Ter Neuzen,
J. HUIZINGA, Burgemeester.
L. C. W ABEKE, Secretaris.
Burgemeester en Wethouders
der gemeente ZAAM8LAG maken
bekend dat op Zatetftilaig 25 S«p4.
en 2 Oct. a. 3., telkens des namiddags
te 2 riven, ten Raadhuize de gelegeuheia
zal zijn opengesteld tot
van de iragezetemen die zich daartoe
ten gemeentehuize kunnen aanmelden, met
medebrenging van de z. g. trouwboekjes.
Zaamslag, 15 September 1915.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
JOH. DE FE1JTER, Burgemeester.
J. STOLK Lzn., Secretaris.
Burgemeester en Wethouders van ZAAM
SLAG, zullen op ¥»ijdag den Jsten
October 1015, des voormiddags 9 ure,
ten Raadhuize dier gemeente, in het openbaar
trachten aan te besteden
Plaatselijke aanwpzing op den dag der
besteding des voormiddags 8 ure.
Bestek is ter secretarie en bij den
gemeente-architect A. P. Wissb verkrijg-
baar a 0,50.
Zaamslag, 15 September 1915.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
JOH. DE FE1JTER, Burgemeester.
J. STOLK Lzn., Secretaris.
Burgemeester en Wethouders
van ZAAMSLAG zullen trachten
aan te besteden de leverantie van totaal
franco ter plaatse van bestemming.
Zaamslag, 15 September 1915.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
JOH. DE FEIJTER, Burgemeester.
J. STOLK Lzn., Secretaris.
27)
ELFDE HOOFDSTUK.
Dietrich Kruse zat in zijn kamer en las
de aanteekeningen van zijn verstooten kind.
Zij waren met vaste hand geschreven, zijn
oude oogen konden de letters nog wel zien,
maar dikwijls ging het niet best; dan was
het, als verduisterde zijn blik, en bij moest
met de hand langs de oogen vegen.
Hij had sinds at die jaren gedacht in zijn
voile recht te zijn en zachtere gedachten aan
de overledene van zich afgezet.
Nu plotseiing, nu hij haar smeekingen,
haar geklaag en het verhaal van haar lijden
las, opande zich het lang gesloten vaderharl
in zijn borst, en een gedachte, een vraag
klopte aan zijn geweten: „W.as. ik niet te
hard, te streng jegens haar?"
Hij wilde echter niet meer over die din-
gen denken. Haar kind was. er, waar hij
heelemaal niets van wist, dat kon hem dus
alles uitvoerig van haar moeder vertellen.
-Nadat hij tot het bewustzijn was gekomen
van de aanwezigheid van zijn kleinkind,
stond hij langzaam op, opende de deur van
zijn kamer en riep: „Marie!"
Het meisje snelde onder hevig hartklop-
pen naar haar grootvader toe.
„Kom binnen
Zij volgde hem, zijn toon was niet on-
vriendelijk, dat gaf haar moed. Hij wees
naar een bankje, en zij plaatste zich tegen-
Veldprediker in algemeenen dienst.
Bij Kon. besluit van 9 dezer is aan den
veldprediker in algemeenen dienst bij het
leger te velde, ds. A. S. Talma, op zijn daar
toe gedaan verzoek, een eervol ontslag uit
zijn voormalde betrekking verleend, onder
dankbetuiging voor de daarin bewezendien-
sten.
Hoe men in de Nieuwe Wereld over
Nederland denkl.
„The Montreal Star" van 14 Augustus,
bevat aan het hoofd van een over twee ko-
lommen gedrukt bericht met reusachtige
letters: „Holland gaat aan den oorlog deel-
nemen aan de zijde der geallieerden."
Het bericht zelf is een telegram, dat het
blad zich uit New-York laat semen, lui-
dende
„Gisteravond kwam in New-York het be-
richt, dat een reusachtig oorlogsorder voor
Holland is geplaatst in dit land door de
Harvey Fick and Sons bank.
In aansluiting met dit bericht, is een an-
der, dat Holland zich gereed maakt om
zich in het Furopeescli conflict te mengen
en spoedig zijn lot wil verbinden met dat
der geallieerden.
Het is reeds verscheidene dagen bekend,
aldus gaat het bericht voorl dat Ame-
rikaansclie ammuniliefabrieken rekenen op
een buitengewoon groot oorlogscontract
voor Holland."
Tot zoover liel telegram in „The Montreal
Star."
Men schijnt het daar in Canada beter te
weten dan hier, doch voorshands zullen wij
ons over dit bericht maar niet ongerust
maken.
Nieuwe belastingen.
De Haagsche medewerker van de „Tel."
schrijft:
Onlangs deelden wij mede, dat op het
Departement van Financien hard werd ge-
werkt aan de ontwerpen tot belasting-her-
vorming van Minister Treub en dat ver-
schillende daarvan reeds gereed waren.
Thans wordt officieus bericht, dat een uit-
gebreid stel wetsontwerpen is gezonden naar
den Raad van State.
Het betreft hier de „geheele herziening
van ons belaslingstelsel", waaromtrent Mi
nister Treub in de vergadering der Tweede
Kamer van 10 December 1914, hij de be-
handeling van het leenings-voorstel, mede-
deelingen heeft gedaan. De Minister ver-
klaarde toen, dat hij voor het einde van
het zittingjaar 19151916 „een algemeenplan
met verschillende ontwerpen" bij de Twee
de Kamer zou indienen. „Echter", zoo voeg-
de hij er aan toe, „de Eerste zoo wel als de
Tweede Kamer zullen voile vrijheid behou-
den om elk dier ontwerpen afzonderlijk te
behandelen en afzonderlijk te heoordeelen",
hoewel het voordeel is, dat men „een alge-
meen debat van principieelen aard over het
stelsel" kan houden. De Minister lierinnerde
toen aan den grooten financier, die Neder
land in de 19e eeuw gehad heeft, aan Gogel,
die in 1805 „onder veel moeilijker omstan-
digheden een geheel nieuw belastingstelsel
heeft ingevoerd en doorgevoerd in een jaar."
lets dergelijks wil Mr. Treub.
Hij kondigde toen reeds eenige belastingen
aan, die in zijn groote plan zouden voor-
komen, zooals een belasting op tabak, een
teclinische herziening van het tarief (zon-
der speciale verhooging van de opbrengst),
over hem; het licht stond tusschen hen op
het tafeltje, en de brieven lagen er naast.
„Hoe lang is uw moeder dood?"
„Reeds lunger dan twee jaar. Het zal u
verwonderen, dat ik aan liaar opdracht niet
eerder voldaan heb, maar ik heb de brie
ven eerst gisteren gevonden."
Zij verlelde van de droefheid en zwakheid
van haar vader na den dood van haar moe
der, en hoe hij met angstige schuwheid
alle aanraking met hare zaken had onlwe-
ken. Het weerzien daarvan zou hem telkens
weer opnieuw bedroefd hebben. „Zoodoen-
de is het gekomen, dat haar schrijftafel on-
aangeroerd is gebleven."
„Ik zal", sprak de oude man, „den wensch
van de doode vervul'len. Men moet iemand
na zijn dood geen haat meer toedragen.
Er staat geschreven: Vergeeft elkander!
Daarom neem ik den vloek van haar weg,
die hare ongehoorzaamheid eenmaal gevolgd
is."
„0 groolvader, ik dank u!" Marie gleed
van haar plaats, zonk op de knieen en druk-
le hare lippen op de hand van den ouden
man.
„Ik zegen je in haar plaats", fluisterde
hij bewogen en legde zijn rechterhand op
haar hoofd. „En sta nu op, kind, en zeg
mij eens, hoe lang je bij mij kunt blijven."
Het meisje zat hlozend tegenover hem.
Nu moest zij van haar toestand, van haar
nood en het huwelijk vertellen, die haar
uit het huis had gedreven. Zij wilde alles
openlijk bekennen, maar dat zij getrouwd
was, en zoodoende aan Goldammer door de
wet verbonden was, dat hracht zij niet over
haar lippen.
een nieuwe zegeh-felasting met een beursbe-
lasting (waarvan de hoogere opbrengst be-
steed zou worden voor ae ouderdoms-voor-
ziening en de boeten voor ontduiking voor
inrichtingen tot herstel van zieken en in-
validen), vender een on twerp voor de re-
gistratie, een wijziging der successie-belas-
ting, een herziening van de personeele he-
lasting (waarbij de belasting van winkel-
huizen, koffiehuizen, hotels en kantoren zou
verdwijnen), een wijziging van de grondbe-
lasting, waarbij een belasting op het onge-
bouwd naar de waarde, met verplichte ver-
zekering van alle onroerende gehouwde goe-
deren legen brandschade. Bovendien zoo
verklaarde de Minister toen „zullen als
gevolg van de noodzakelijke verdediging van
Vaderland en Kolonien, verschillende belas
tingen zeer speciaal het vermogen drukken."
Ziedaar eenige, reeds ten vorigen jare
aangekondigde onderdeelen van het groote
plan van den tweeden Gogel.
Echter
De Minister deelde mede, dat hij hel plan
niet zal indienen als er nog oorlog is. Zoo-
lang er oorlogstoestand is, kom ik niet met
een aigemeen plan van belastingen."
Canadeesehe tarwe voor Nederland.
De „Times" verneemt uit Toronto, dat de
voorzitter van de graanheurs te Winnepeg
den graanoogst in de Westelijke provincies
schat op 565.689.508 bushels, waarvan 90 °/o
reeds, is binnengebracht, zonder door vorst
te zijn beschadigd. Sir George Foster heeft
verklaard, dat de Canadeesehe en Britsche
regeering in voortdurende onderliandeling
met de onzijdige regeeringen staan, teneinde
den uitvoer van voedingsmiddelen te verze-
keren, welke zij kunnen onlvangen onder
voorwaarden, die belellen, dat de uitgevoer-
de goederen vijandelijke landen bereiken.
Het eerste resuitaat van deze onderhande-
lingen was, dat tarwe en bloem thans van
Canada aan de Nederlandsche regeering mag
worden geconsigneerd, met een bijzondere
vergunuing voor iedere verzending.
De uitvoer van varkens.
Zooals bekend is, werd medio Augustus
door den Minister van Landbouw, Nijver-
heid en Handel bepaald, dat voor hel tijd-
vak van 19 Augustus tot en met 18 September
geen uitvoerconsenten voor varkens zouden
worden afgegeven.
Daarbij werd tevens medegedeeld, dat de
volstrekte sluiting der grenzen voor den uit
voer van varkensvleesch een maatregel van
tijdelijken aard was. Zoodra er voldoende
aanwijzingen zouden zijn, dat er overpro-
ductie is van slachtrijpe varkens, zou we-
derom een regeling ingevoerd worden waar
bij een heperkte uitvoer wordt toegestaan.
Naar Wij thans vernemen, bestaat bij den
Minister het plan de grenzen voor den uit
voer voorloopig nog niet te heropenen. Uit
niets toch blijkt dat er op dit oogenblik
o'verproductie van varkens is. De prijzen
zijn nog uitermate hoog en aan de Amster-
damsche markt b.v. was de aanvoer de laat-
ste weken buitengewoon gering, zoo gering,
dat bijna uitsluitend regeeringsvarkens ge-
slacht worden.
Bij den laatsten Zeppelin-aanval op Lon-
den werd o.a. gedood de Hollander W. S.
uit Oss, die aldaar op een kantoor der fir
ma Jurgens. werkzaam was. Hij nam af-
scheid van zijn meisje en wilde in de tram
stappen, toen een bonf viel en hij onmid-
dellijk gedood werd.
Zijn meisje bleef gespaard.
Deze strenge man zou haar misschien
dwingen, naar den doodelijk gehaten man
terug te keeren, dien zij gelukkig was ont-
loopen. Hij mocht alles weten, maar niet
het laatste, het verschrikkelijke, wat haar
hedenmorgen in wanhoop had doen viuch-
len.
Zoo begon zij te vertellen van het onge-
lukkig huiseiijk leven na den dood van haar
dierbare moeder. Hoe haar vader zoo moe-
deloos en terneergeslagen was geworden,
dat hij zijn zaak heelemaal had laten ver-
loopen, en hoe zij daardoor afhankelijk van
hun huisheer waren geworden.
Met groote liefde sprak zij van haar veel-
jarigen huisgenoot, oom Hans Assel, die een
tweede vader voor haar was geworden.
„Moeder heeft mij vroeg alles. geleerd wat
betreft het huishouden, zoodoende nam ik
dadelijk na mijn belijdenis haar veel werk
uit de handed en heb gedurende haar ziek-
te en daarna onze liuishouding geheel al-
Leen hestuurd."
Grootvader knikte goedkeurend.
„Daar er weinig verdiend werd, wist ik
bij de grootste spaarzaamheid niet, wal ik
doen moest."
Zij vertelde van de toenadering van den
welgestelden weduwnaar, die haar vader geld
leende, hoe hij haar bedi-eigde, en hoe zij
eindelijk om haar vader uit zijn wanhopigen
toestand te redden, tot den moeilijken stap
had besiloten om met Goldammer te trou-
wen. „Toen dit was gebeurd, kreeg oom
Hans een erfenis. Hij bood mij aan, at onze
schulden te betalen en voor papa le zor-
gen. Zoo behoefde ik het offer van zulk een
onvrijwillig huwelijk niet te brengen en toen
Aankoop van aardappelcn.
Het steuncomile in de gemeente Hooge-
zand heeft besloten tot den aankoop van
een groote hoeveelkeid eetaardappelen ten
einde den werkenden stand daar mee te
gerieven tegen den prgs van 1,50 per H. L.
Verbod van uitvoer van zuurkooi, gezoulen
groenlen en gedroogde snip en
spersieboonen.
Het Stbl. no. 390 bevat een Kon. besluit
van den 11 den dezer, houdende verbod van
uitvoer van zuurkooi, van gezouten groenten,
van gedroogde snijboonen en van gedroogde
spersieboonen.
Vcrlraging van de scheepvaarl.
Bij de Zeppelin-aanval op Londen zijn
ook bommen neergekomen in het haven-
kwartier, waardoor ook neutrale schepen
groot gevaar hebben geloopen. In verband
hiermede is bepaald, dat de scbepen voortaan
niet meer bp kunstlicht mogen laden of
lossen en die werkzaamheden alleen over-
dag mogen piaats hebben. De vaart op
Londen van de Batavierlijn en van andere
iijnen ondergaat hierdoor groote vertraging.
(Hdbl.)
Zeppelin boven onze kust.
Omstreeks 10 uur Maandagavond is boven
de Scheveningsche kust binnen ons territo-
riaal gebied waargenomen een Zeppelin.
De vorm van het iuchtschip en het licht
ervan werden duidelijk gezien en het snor-
ren der motoren maakte een tot verren
afstand goed hoorbaar geluid. Sommigen
verklaarden, nadat het Iuchtschip in Zuid-
Westelgke richting was verdwenen, schieten
te hebben gehoord, zoodat het vermoedelijk
is beschoten.
Heel veel verandering is schrijft hel
„Alg. Hbl." in den toestand niet gekomen.
Op hel Westelijk oorlogstooneel niet, waar
nu al sinds een jaar de beide legers tegen
over elkander liggen, en waar ondanks de
hevige artillei-iebesiclrieting dag n.a dag de
berichten met troostediooze eentonigheid her-
halen, dat de toestand ongewijzigd is. En
evenmin op het Oostehjk oorlogstooneel.
Wij zouden kunnen vols.taan met den in-
druk weer te geven, dien de herichten gis
teren maakten. In het Noorden pogen de
Duitsche legers, met groote volharding op-
Lredend, de Dwina en den s.poorweg Wilna-
Dunaburg-Riga te bereiken. Zij stuiten daar
op krachtigen tegenstand van de Russen,
die echter niet in staat zijn de Duitsche
legers terug te slaan. Met afwisselende kan-
sen wordt op verschillende punten strijd
gevoerd, maar het Duitsche bericht meldde
gisteren, dat de spoorweg WilnaD unaburg
op meer dan een plaats. bereikt is. Hel
Russische bericht erkent dit voor het sta
tion Novo-Swenzjany, dat het knooppunt
vorml van de lijn WilnaDunaburg en de
lijn Ponewiesj—Swenzjany, met een verlen-
ging naar het Oosten in de richting van
de lijn Grodno—Polozk. De Russen trok-
toen wilde ik de verloving niet gestand
doen."
„Zoo", zeide de oude man en fronste het
voorhoofd. „I,s een verloving niet een ge-
geven woord? Mag men dat zoo maar lichl-
zimiig verbreken? En moet ik je daarbij
nu helpen? Wat zeide je vader er van?"
„Hij wist niet, dat ik wegging, ik schreef
aan hem en ook aan Goldammer, dat ik het
huwelijk niet wilde
De oude man sprang heftig op:
„Zoo, jij doet het dus eveneens, als je
moeder het heeft gedaan! Je verlaat je
vader, zonder dat hij het weet. Hebt gij
vrouwen dan geen achting voor het vierde
gebod? Hoe lean ik je zonder toestemming
van je vader opnemen?"
„Ik heb de vaste overtuiging, grootvader,
dat papa hlij is, mij aan een huwelijk te
zien ontkomen, dat mij afschuwelijk voor-
kwam. Het zal hem ook genoegen doen,
dal hij niet weet waar ik ben, dan heeft hij
tegen Goldammer een betere bonding. Hans
is de eenige, die weet, dat ik bij, u een toe-
vlucht zoek, en hij hoopte met mij, dat
ge mij niet zoudt wegjagen."
Zij vouwde de handen in grooten angst
en keek nu den ouden man smeekend aan.
Deze stond zuchtend op en liep in de
nauwe ruimte lieen en weer, terwijl hij
in zijn binnenste een zwaren strijd voerde.
„Oordeel niet, opdat ge niet geoordeeld
wordet", mompelde hij voor zicli heen. „Met
de maat waarmee men meet, wordt men
gemeten."
Nu bleef hij voor zijn kleindochter staan:
„Ilc kan niet voor de tweede maal mijn
bloed verloochenen. Ik mag mijn deur niet
ken hier terug in Zuidelijke richting, naar
Podhrodze en de Wilija.
Aan de Dwina wordt nog steeds gevochten
tusschen Linden, Friedrichstadt en Jacob-
stadt, waar de Russen tusschen de rivier
en den spoorweg een krachtige stelling in-
namen.
De pogingen om bij Setzen de stellingen
der Russen op den Zuidelijken oever van
de Dwina te nemen, schijnen nog niet ^e-
slaagd te zijn. Worden hier de Russen ver-
dreven, dan kunnen zij de posities tusschen
de rivier en den spoorweg, die alsdan uit
de flank kunnen worden besehoten, niet
handhaven.
In het centrum wordt de vervolging voort-
gezet, in het gebied tusschen Njemen en
Pripjet. Om niet te ver vooruit te raken,
en de verbinding tusschen het centrum-leger
en de Deide vieugels niet te verliezen, ruk-
ken de Duitsche legers hier bedaclitzaam
voort. Bovendien hebben overal achlerhoe-
degevechten plaats, waardoor de terugtocht
der Russen naar MinskMoskou moet wor
den gedekt.
In het Zuiden strijdt het Russische leger
hij Tarnopol met groote volharding tegen
de Duitsch-Oostenrijksche troepen. Het Rus
sische Dericht zegt, dat ondanks den over-
steipenden stroom van projectielen, door
de vijandelijke artillerie over de Russische
stellingen geworpen, de Russen lets vooruit-
gingen, en de Duitschers terugdrongen. Het
Duitsche Dericht zegt, dat Russische aan-
vallen bloedig werden afgeslagen, maar dat
de Duitsche troepen een gunstiger stelling
ingenomen hebben, meer Westelijk van de
vroegere stellingen.
Wat dus feitelijk op hetzelfde neerkomt,
al is de voorstelling van het verband tus
schen oorzaak en gevolg wat anders. Het
eenige wat duidelijk is, is dat de Duitschers
iets terugtrokkeft", maar dat de Russen nog
niet in staat waren van het behaalde succes
partij te trek ken.
Men meldt uit Oldenzaal aan de N. R.
Crt.
Allen mannelijken Duitschers van 17 tot
en met 45 jaar is het thaus verboden Duitsch-
land te verlaten. Velen zijn awn de grens-
stations reeds teruggezonden.
In een officieuse beschouwing, uit Peters
burg afkomstig, over den toestand, wordt
gezegd, dat over het geheele Russische front
een verbetering te constaleeren vail. Dui
delijk is, dat de bevelhebber van het Duit
sche leger tracht zoo snel mogelijk in Oos-
telijke richting in het binnenland van Rus-
Land door te dringen. Het staat echter niet
vast, in welke richting de vijand een be-
slissenden slag voorhereidt.
Volgens de „Rjetsj" wachten de militaire
autoriteiten kaJm af wat gebeuren zal,
overtuigd als zij zijn, dat 't Duitsche leger,
ondanks zijn slerkte, toch slechts weinig
kans van slagen heeft.
Op het oogenblik zijn op het Russische
front meer dan 100 vijandelijke legerkorp-
sen bijeengetrokken, waarvan 90, die tot
het groote leger behooren, 11 divisies Oos-
tenrijksche en 9 divisies Duilsche cavalerie.
Een gedeelte van deze troepen bestaat uit
honveds, landweer- en zelfs landstorm-troe-
pen.
De sterkte van elk korps is niet meer
dan 25.000 tot 26.000 man. Men kan aan-
voor je stuiten. Misschien hen ik te zwak.
Men mag geen onreclit onder zijn dak dul-
den, maar maar God weet, dal ik het
beste wil."
Hij streed nog een paar oogenblikken in
zich zelve.
Was er nog niet in het kleinste hoekje
van zijn eerlijk hart een gevoei van be-
vreaiging, dat zij den vader, dien hij als
zoover van zijn kind haatte, verliet en bij
hem een toevluchl zocht? De rechtschapene
bleef mensch, met alle onhewuste neigingen
van de mensdienziel, en hij handeide naar
de ingeving van zijn hart.
Zij keek hern in angstige spanning aan en
dacht: „Groote God, zou hij toch gelijk
hebben? Mocht ik niet weggaan? O, als
hij hel eens wist! Hij zal het nooil te
Aveten komen, als hij mij maar niet weg-
zendt!"
Na eenige oogenhlikken van angstige span
ning, zeide hij: „Je kunt hier blijven. Kom
maar mee!"
Marie vloog naar hem toe en omvuUe
met beide handen den ouden man, die als
een eikeboom voor haar stond: „0, groot
vader, dank duizend maal dank!"
De oude man voelde, dat het gesprek hem
aangegrepen tiad, hij stond niet zoo vast op
zijn beenen als gewoonlijk.
Toen zij door de kamer gingen en op den
dorschvloer kwamen, had hij zijn arm om
den hals. van het meisje geslagen en steunde
op haar beide schouders.
Zijn huisgenooten keken verbaasd op, zij
hadden vader Kruse nog nooit zoo ver-
trouwelijk met iemand gezien.
(Wordt vervolgd.)
