GEMENGDE BERICHTEN.
het Pskow-gouvernement, dat zeer moerassig
is, zou ontmoeten.
Merkwaardig is ook de erkenning in bet
//Daily Mail" telegram, dat de tweede ver-
dedigingslinie der Russen, die door de
Njemen en de Bug gevormd is, thans reeds
onboudbaar is. Zoowel ten Noorden by
Wilkomier, als ten Zuiden bij Kovel is zij
omgebogen. O ver het lot der vesting Brest-
Litowsk is hiermede nog geen vonnis ge-
veld. Immers Brest-Litowsk is een der
sterkste vestingen ter wereld, die door haar
gunstige ligging te midden van uitgestrekte
moerassen en door baar uitgebreide verdedi-
gingswerken eventueel gedurende onbepaald
langen tijd een belegering zou kunnen door-
staan.
A1 deze bespiegelingen bebben ecbter
slecbts betrekking op een meer of minder
verwyderde toekomst. De Russische ge
nerate staf lokt ze uit, daar zij in geen
geval wenscht, dat de openbare meening
door het verloop der gebeurtenissen ver-
rast wordt.
De kalmte, waarmede men te Petersburg
den toestaud onder bet oog ziet, wijst er
op dat men zich allerminst over het ver
loop der gebeurtenissen ongerust maakt.
Een kwestie van overwegend belafig is de
georganiseerde terugtocbt der Russische
legers en deze wordt in geen enkel opzicht
belemmerd. Nergens ontaart de achter-
waartsche bewegingder Russen in een vlucbt,
rnaar overal brengen zij door achterhoede-
gevecbten den vervolgenden vijand ernstige
verliezen toe.
Ook de vestingen, die den terugtocht
moeten dekken, bouden zoolang stand als
noodzakelijk is. Men denke slecbts aan
de vrucbtelooze pogingen der Duitschers
om Osowiec en Kovno stormenderband te
nemen. Over het algemeen is de tegenstand
der Russen op het front RigaKovno het
krachtigst. Een gevecbt bij Schonburg, ten
Z.-W. van Jacobstadt, schijnt zelfs een voor
de Duitschers zeer ongewenscbt verloop
genoraen te bebben. Niettemin zal men
goed doen met een eventueele ontruiming
van Riga, Domsk, Kovno en Wilna rekening
te bouden.
Alles te samen genomen zal een Duitsche
opmarscb naar bet binnenland van Rusland
door de geallieerden niet als een ongunstige
factor worden geinterpreteerd. Hoe dieper
de Duitsche legers Rusland binnenrukken,
des te grooter worden de moeilijkheden,
waarmede zij te kampen hebben. De Rus
sische generate staf beeft slechts tot taak
zoolang een beslissend gevecbt te ontwijken,
totdat de slag onder voor de Russen voor-
deelige voorwaarden kan worden aanvaard.
Denkende aan het „lap
om lees1!"
Te St. Petersburg is, volgens de N. R. Crt.,
bericht ontvangen dat de rijke boekerij van
de universiteit van Warschau niet tydig uit
die stad kon worden weggebracht en dus in
handen is gevallen van de Duitschers. De
boekerij is ondergebracht in een fraai ge-
bouw en bevat een half millioen boeken
en ca. 1400 handschriften. Het zal zeker
interessant zyn af te wacbten wat er met
die bibliotheek gaat gebeuren.
Men herinnert zicb, dat indertijd de Russen
by de ontruiming van Lemberg een zeer
beroemde schilderijen- en bandsebriftenver-
zameling met rijke bibliotheek naar St. Peters
burg bebben laten overbrengen.
Bestrijding van gifgas.
Sir Hiram Maxim heeft, naar de N. R. Crt.
meldt, een nieuw middel bedacbt ter be-
stryding van het gifgas der Duitschers
(chloor). Het zijn bommen, die tamelijk
groote branden veroorzaken. Het gas van
den vyand komt dan in den opzuigenden
luchtstroom, die veroorzaakt wordt door het
vuur, wordt de hoogte ingezogen en aldus
gevaarloos gemaakt. De branden dienen
dus te worden gesticht tuaschen de soldaten
en bet langs den grond op ben aanwaaiende
chloorgas. Tot dat doel gebruikt Sir Hiram
Maxim een machine, die de bommen met
nauwkeurigheid op afstandeu van, zeg 300 M.,
laat vallen. De bommen zijn gevuld met
een vloeistof (welke, zegt Sir Hiram niet)
die tot doel even goed bruikbaar is als
benzine, slecbts de belft kost en in onbe-
perkte hoeveelbeden beschikbaar is.
Een geteisteede familie.
Naar de //Meraner Zeitung" meedeelt,
heeft een Tiroolscbe familie het vaderland
niet minder dan twaalf zonen ten offer
gebracht. Allen stonden in de elitetroepen
van Oostenrijk, de keizerjagers. De jong-
st.e was 18, de oudste 40 jaar. Twee
sneuvelden in Polen, zes in Galicie en de
Karpatben, twee in Frankrijk en twee in
Bessarabie.
Wat is er waar van de pause-
lijke vredespogingen
Een bericht uit Parijs meldtVolgens
de //Corriere delle Sera" spreekt men op
het Vatikaan tegen, dat de Paus voorne-
mens zou zijn nogmaals het initiatief ten
gunste van den vrede te nemen, aangezien
men daar zeer goed weet, dat zulk een
initiatief op niets zou uitloopen. De Paus
is vast besloten geen nieuwe stappen te
ondernemen, zoo lang er niet eenige waar-
sehijnlijkheid bestaat dat deze met succes
bekroond worden en dit tijdstip schijnt nog
zeer verwyderd te zijn.
getroffen, bepalende dat Russen in Canada,
die hun land niet konden bereiken om zich
bij bet Russische leger aan te sluiten, dienst
konden nemen bij deCanadeesche regimenten.
Komt er iets van dat Russische regiment
en wordt dat dan naar Engeland gevoerd,
dan zullen de Engelschen ten slotte toch
nog Russische troepen door hun land zien
trekken.
D'Annunzio als viiegeniei*.
D'Annunzio is, behalve oorlogspropagan-
dist ook kunstenaar, schrijft de N. R. Crt.
Hy zal daarvan een nieuw bewijs geven
door het libretto te schrijven van een opera,
door Puccini te componeeren. De hande-
ling Bpeelt in den tijd van „den kindermoord
van Bethlehem", zooals ook de titel van
de opera zal zijn.
Intusscben blijft d'Annunzio blijk geven
van zijn actieve belangsteiling in den oorlog.
De te Rome verschijnende Idi o Nazionale
verneemt uit Venetie dat de dickter Zondag
11. boven Triest beeft gevlogen en daarbij
zakken met proclamaties over de stad heeft
leeggestrooid. Mede werden op de verde-
digingswerken bommen geworpen. De dich-
ter keerde ongedeerd terug, ofschoon zijn
vliegtuig hevig was beschoten en bovendien
had blootgestaan aan de vervolging door
twee Oostenrijkscbe luchtvaartuigen.
Een Ouitsch ooicdeei ovei* den
duikbooten ooHog.
In het „Berl. Tagebl." houdt de gewezen
kapitein ter zee Persius een bescbouwing
over het halve jaar duikboot-oorlog, dat
18 dezer zal zijn verstreken.
Velen, zegt bij, zijn over de uitkomsten
teleurgesteld men vindt ze zeer bescheiden.
Dat komt, omdat men er te veel van heeft
verwacht. Daaraan heeft de pers schuld.
Hij, Persius, heeft tegen te groote ver-
wachtingen genoeg gewaarschuwd. Men
moest er geduld mee hebben.
Volgens betrouwbare opgave hebben de
Duitsche duikbooten tot 25 Juli in den
grond geboord 229 Engelsche en 30 andere
vijandeiijke schepen d. i. van 18 Februari
at 1.5 schip daags. Tegenover de 1000 a
1500 Engelsche schepen, die wekelijks En
gelsche havens in- en uitloopen, is dat in-
berdaad niet veel. Maar hoeveel duikboo
ten zouden er niet noodig zijn om al die
Engelsche schepen aan te vallen En vol
gens de //Nauticus", die op officieele ge-
gevens berust, waren er in Mei 1914 28
gereed.
Nu neemt men aan, dat dat aantal sterk
is toegenomen. Maar zoo'n duikboot te
bouwen met zijn uiterst samengesteide in-
richting, gaat maar niet zoo gauw. Ook
duurt het lang voor de bemanning er
volledig in tbuis is. Het duurt heel wat
tijd voor een duikboot voor het front
klaar is.
Vervolgens vergete men niet, dat de
Engelschen geleerd bebben. Een groot
Engelsch oorlogsschip buiten de veilige
havens is een zeldzaamheid.
VVaagt het zich buitengaats dan staan
aan de verschansing honderden oogen door
verrekijkers de zee naar een periskoop af
te zoeken en een zwerm torpedojagers razen
om het schip heen de zee af. Engeland
heeft ruim 300 torpedojagers en torpedo-
booten, ruim 100 duikbooten en honderden
gewapende visschersvaartuigen en andere
geleiders van zijn schepen.
Een ander gevaar voor de duikbooten
zijn al de vallen, die men er voor heeft
opgesteld, de mijnen, de versperringen, de
uitgespannen netten, enz. Men bedenke
ook dat de dienst op de duikbooten buiten-
gewone inspanning vereischt, van geeste-
lijke zoowel als lichamelijke krachten. Men
kan de bemanning van die booten om wat
ze doen, niet genoeg bewonderen. Men be
denke dan ook, dat er voor den duikboot-
oorlog niet alleen voortreffelijk materiaal
noodig is, maar personeel van de bovenste
plank.
Dit alles in aanmerking genomen vindt
Persius reden over de uitkomsten van den
duikboot-oorlog voldaan te zyn. Het aan
tal duikbooten neemt toe, op den duur
zullen zij zich laten gelden.
Russen in Canada.
In Canada waren er met de volkstelling
van 1911 90,000 inwoners van Russische
geboorte, vermoedelijk voor een goed deel
Polen, en daaronder zeker niet weinig Joden.
Er zal nu, naar de Times uit Toronto
yerneemt, op voorstel van den hertog van
Connaught in Canada een Russisch regiment
worden gevormd. Tusschen het Canadeesche
militiebestuur en den Russischen consul-
generaal was te voren een overeenkomst
HandeSdrijven met den vijand.
DeFranschman Racine, een schatrijk koop-
man te Menton, zal voor een krijgsraad
terechtstaan wegens handeldrijven met den
vijand. Men is er acbter gekomen, dat hy
gedurende den oorlog bijna 500 ton olyf-
olie heeft gezonden aan den bekenden
Keulschen eau-de-cologne-fabrikant Jean-
Marie Farina, die, althans volgens de Matin
waaraan het bericht is ontleend, sedert het
uitbreken van den oorlog geen eau-de-
cologne meer maakt, maar nitroglycerine.
Racine wist via Italie zyn waar aan zijn
Duitschen afnemer te leveren, met wien hij
voor den oorlog groote zaken dreef; toen
leverde hij oranje-bloesemolie.
Een Oostennijksche duikboot
tot zinken gebcacht.
Een Italiaansche duikboot heeft, naar
ofHcieel uit Rome wordt gemeld, een Oos-
tenrijksche duikboot in het Noorden van
de Adriatische Zee tot zinken gebracht.
De bemanning is omgekomen.
Koning Albert
van Belgie is door koning George van
Engeland benoemd tot kolonel commandant
van het vijfde regiment garde-huzaren, het
Prinses Charlotte van Wales-regiment.
Be laatste raid van een
Duitsche hulpkruiser,
Het kleine Britsche gewapende patrouille-
vaartuig ,/The Ramsey" werd naar officieel
uit Londen wordt bericht, den 8en Augustus
in de Noordzee door den Duitschen hulp
kruiser Meteor" tot zinken gebracht. Yier
officieren en 39 manschappen werden door
de //Meteor" gered. Toen een smaldeel
Britsche kruisers in zieht kwam, gaf de
commandant van het Duitsche schip, die
begreep, dat ontsnappen onmogelijk was,
de bemanning last bet vaartuig te verlaten
en liet het daarna in de lucht vliegen.
Het Wolff-bureau meldt uit Berlijn
Na een koene doorbraak door de vijande
iijke bewakingsschepen heeft Z. M.'s" hulp
kruiser #Meteor" op verschillende plaatsen
aan de Engelsche kust mijnen gestrooid.
In den nacht van 7 op 8 Augustus stiet
het schip ten Zuidoosten van de Orkney-
eilanden (aan de Noordkust van Schotland,
Red.) op den Britschen hulpkruiser //The
Ramsey", welke aangevallen en vernield
werd en waarbij het veertig leden der be
manning, onder wie vier officieren, kon
redden.
Den volgenden dag werd de /Meteor"
door vier Britsche kruisers aangehouden.
Aangezien een gevecht nutteloos was, bracht
de commandant zijn schip tot zinken, nadat
de bemanning, de Engelsche gevangenen
en de bemanning van een prijsverklaard en
tot zinken gebracht zeilschip geborgen
waren.
De geheele bemanning van de //Meteor"
heeft behouden een Duitsche haven bereikt.
De plaatsvervangende chef van
den marinestaf,
(get.) BEHNCKE.
De //Meteor" was, volgens een noot van
het Wolff-bureau, een als mijnenschip in-
gericht bandelsschip van middelbare grootte.
//The Ramsey" (vroeger //Duke of Lancas
ter") is een in 1895 gebouwd scheepje
van 1522 ton, dat toebehoorde aan de Isle
of Man Steam Packet Co. Lim. te Douglas
(eiland Man).
De N. R. Crt. schrijft:
De Ramsey, het Engelsche oorlogsvaar-
tuig, dat door de Meteor in den grond is
geboord, wordt in bet bericht van den
Duitschen marinestaf een hulpkruiser, en
in dat van de Engelsche admiraliteit een
klem patrouillevaartuig genoemd. Is deze
laatste omschrijving juist, dan kan het
moeilijk de Ramsay van de Bolton Steam
Shipping Co. zijn, want dit is een scbip
van 4318 tou bruto. Een andere Ramsey
vinden wij echter in Lloyd's Register niet
genoemd.
Uit de binnenlanden van Noord-Brabant
In het Boxmeersch Weekblad kwam de
volgende advertentie voor
DINSDAGAVOND
van 7 tot 9 uur bij M. Van Duijnhoven,
G. Gusters, A. Van den Berg en W.
Verdyk.
BIER-TRACT ATIE.
voor my a kiezers.
Dr. NU1JENS.
In het volgend no. van hetzelfde blad
stond het navoigend
PROTEST.
Ik sta buiten alle Boxmeersche
dorpspolitiek.
Maar als die dorpspolitiek de hulp
inroept van het alcoholisme en den
drank tot haar bondgenoot maakt, dan
stel ik mij tegenover haar, van welken
kant zij kome.
En dus protesteer ik, en protes-
teer ik uit alle macht als drarikbe-
strijder, de tegen bier-tractatie, welke
per advertentie stond aangekondigd
in het vorig no. van dit blad.
Zooiets is niet meer van onzen tijd,
vooral iemand die wegens zijn maat-
scbappelyke positie het voorbeeld dient
te geven aan zijn medeburgers, on-
waardig.
Den Bosch.
L. SIMONS, Kap.
Hoofdbestuurslid van den Bosschen
Dioc. Drankbestrijdersbond.
Onnoodig alarm.
Dinsdagavond 11 uur werd plotseling de
wacht op het station te Vlissingen in
't geweer geroepen. Er zou namelijk een
Zeppelin boven het station zweven. 't Bleek
echter een ster te zijn. (M. Crt.)
Aan de grens.
Woensdagochtend is, naar de M. Crt.
meldt, een Nederlandsch soldaat, terwijl
hij in zyn wachthuisje aan de Noord-
Brabantsche grens zat, door een kogel
gevaarlijk gewond. Waarschijnlijk was het
een verdwaalde Duitsche kogel, die bestemd
was voor een brievensmokkelaar.
hij zich niet rekent tot de rechtsche groep
in den Haarlemschen gemeenteraad, een
motie aangenomen, waarin de meening
wordt uitgesproken, dat de heer Van de
Kamp, die in 1911 bij zijn periodieke af-
treding lid van de R.-K. kiesvereeniging
was en door deze vereeniging candidaat
gesteld is, nu hij verklaard heeft niet meer
tot de rechtsche partijen te behooren, zijn
zetel ter beschikking der kiezers moet stellen.
De heer Van de Kamp deelde mede dat
hij niet van plan is, aan deze aanmaning
te voldoen, omdat de motie niet aangenomen
is in het belang der gemeente, maar alleen
ter versterking der rechtsche partijen.
Voorts wees hij er op, dat de R.-K kies
vereeniging hem indertijd candidaat gesteld
heeft, zonder hem daartoe uit te noodigt-n.
Nooit heeft hij zich aan eenig program
gebonden.
Een ongelukkige bruid.
In Alteveer, vertelt de ,/Zwolsche Cou-
rant", woont een meisje van twintig jaar,
dat reeds tweemaal in ondertrouw was op-
genomen zonder getrouwd te raken. Zij
gaf den moed niet op. Zij probeerde het
voor de derde maal. Verleden Zaterdag
zou de bruiloft zijn. Alles was voorbereid
en de krentestoeten wachtten op het mes
om aangesneden te worden. De voorstelling
kon echter niet doorgaan, daar een der
executanten zich terugtrok. De post bracht
de treurmare. Nog een kans werd gewaagd
persoonlijk bezoek. In alleryl toog de
teleurgestelde bruid naar Oude-Pekela, doch
geheel ontmoedigd kwam ze terug. Berend's
neen bleef neen. De bruiloftsstoeten
moesten maar weer terug.
Volhouden maar
Een raadsellje.
Een milicien schrijft aan de r/0. H. Ct".
In ons mobilisatieleven hebben we nu
en dan wel eens last van verveling". Al-
lerlei spelletjes worden dan bedacbtook
raadsels oplossen. Dezer dagen werd hier
de vraag gesteld Hoeveel unilormen heeft
het Nederlandsche leger? Het antwoord
op deze vraag i3 niet zoo eenvoudig als
men denkt.
Begin maar eens met de infanterie.
Blauwe uniform en blauwe kepi idem
met grijze beenwindsels - idem met grijze
broek en beenwindsels idem zonder been
windselsgrijze broek, grijze jas, blauwe
kepi grijze jas, blauwe broek en been
windsels idem zonder beenwindsels
idem met blauwe kepi idem met sjako
-- geheele grijze uniform zonder been
windsels idem met beenwindsels idem
met blauwe kepi - - idem met sjako, enz. enz.
Telkens worden er weer nieuwe variaties
ontdekt. Het is een ieuk tijdverdrijf.
Ook slaehlioffers van den oorlog.
Een paar Groningers zijn door den oorlog,
als zooveel anderen, in een moeilijke positie
geraakt, vertelt de ,/Zutf. Ct."' Het zijn
W. P. Dieters en Jean Immel, diereutemmers
van beroep, die, toen de oorlog uitbrak,
in Belgie voorstellingen gaven met hun
beesten. Zij gingen naar Bergen op Zoom
en gaven daar hun prestaties in het vluch-
telingenkamp te zien, zoo lang tot ze weg
moesten, omdat men de dieren te gevaar-
lijk achtte bij zooveel menschen.
Zij moesten naar Groningen vertrekken,
waar ze gedomicilieerd zijn en waar ze
enkele dagen geleden op een nacht met de
dieren arriveerden.
Dezer dagen gaven ze bij de veelading,
waar ze met hun tentenwagen staan, een
gratis voorstelling in de open lucht, tot
groot genoegen van een aantal nieuwsgie-
rigen. De burgemeester weigert toestem-
ming voor het wandelen met een beer langs
de straten, of tot het organiseeren van
worstelwedstrijden met dit beest, of het
vertoonen van kunstjes met den leeuw. En
zoo blijft Dieters in afwachting en houdt
de wacht bij den leeuw, den beer, den tijger
adelaar, das, slangen, neptuna (een Egyp-
tische reiger), apen, zeemeermin en bij zijn
collectie rashonden.
Nu heeft hij gebrek, maar meer zorg
nog heeft Dieters voor zyn beesten, die,
zoo vreest hij, wel doodgeschoten zullen
moeten worden, als hij ze geen vleesch,
brood en meik meer kan geven.
De beesten vervelen zich intusscben ge-
weldig.
•„Schoes" van cle hrandweer te Amsterdam.
GroeHen uit de lucht.
In de Langeweer (Friesland) is een flescb
gevonden, waarin een briefje, waarop (in
het Duitsch geschreven)//Wij zenden de
vriendelijkste groeten aan Holland. Vlie-
geniers luitenant Lobeltse en Meijer.
Illuslire gezelschap!
De verdrevenen uit het gebied, dat in
staat van beleg verkeert, gaan zich organi
seeren
We troffen tenminste in een der bladen
de volgende oproeping aan
Allen, die belang hebben als uitgewezenen
uit 't gebied van staat van beleg in Brabant
en Limburg, worden opgeroepen tot een
algemeene vergadering op Zondag den 15en
Augustus a. s., des namiddags 1 uur, in het
Hotel Bruxelles, Weverstraat, Arnhem, ten-
eiude daar verbetering van hun toestand
te bespreken. Een trouwe opkomst wordt
zeer aanbevolen". Vad.
Niet meer „man van rechts".
De R.-K. kiesvereeniging te Haarlem
heeft, naar aanleiding van een verklaring
van den heer W. A. J. van de Kamp, in
een interview in //Haarlems Dagblad", dat
Na een twaalfjarige trouwe plichtsbe-
trachting overleed //Schoenmaker", kortweg
genaamd //Schoes", de hond van een der
brandweerkazernes te Amsterdam.
Twaalf jaren lang heeft de trouwe//Schoen
maker" zoo geheeten naar ziju vroegeren
meester, den corpsschoenmaker lief en
teed met de manschappen der hoofdwacht
gedeeldtwaalf jaren rukte bij met de
roode wagens in nacht en ontij uit. Hij
was het puikje der brandweerhonden, had
meer noten op z'n zang dan al zijn collega's
van de politie te zamen.
z/Schoes" debuut bij de brandweer had
een //goede pers". Immers in alle kranten
kon men lezen, dat, voor de eerste wagen
op 't terrein van den brand arriveerde,
Schoes" de trappen op was gehold en uit
het raam met 'u triomfantelijk geblaf den
eersten wagen verwelkomde. Sindsdien is
het zwarte mormeltje de Reveling van alle
brandwachts geworden. Uit hun eigen zak
betaalden ze zijn bondenpenning. Zijn
maaltijden hoefden ze niet te bekostigen,
want „Schoes" onderhield connecties met
een slager in de buurt en met een dienst-
meisje van de Keizersgracht. Op gezette
uren wandelde het hondje naar buiten, eerst
naar den slager, waar hij z'n diner gebruikte
en vervolgens naar 't meisje, dat voor 't
dessert zorgde.
//Schoenmaker sliep in den stal, waar
hij een strenge tucht onder de paarden en
de katten onderhield. Was er 's morgens
appel, dan joeg hij onverbiddellijk de katten
uit de cantine en rustte niet voor ze naast
de manschappen stonden. 's Nachts inspec-
teerde hij de jonge poesjes, dreef ze naar
de stoomspuit, waar 't lekker warm was.
Niemand wist zoo juist het geluid der
talrijke schellen in de seinkamer te onder-
scheideu tikte de telegraaf voor een dienst-
order, ging de telefoonbel of werden
brandschellen beproefd, dan kikte hij ni«t.
Maar nauwelijks ratelde het electriscbe
belletje of ging het roode lampje boven
het seintoestel aan, of bij sprong met een
vervaarlijk gehuil op, beet de slap.nde
paarden in den staart, joeg de katten onder
de stoomspuit vandaan en rende, steeds
verwoed blaffeude, de groote wageiual
op en neer. En de manschappen, die boven
sliepen, wisten reeds, dat 't uitrukken was,
voor de groote alarmklok zijn somber ge-
bimbam deed hooren. En na den brand
kwam hij soms acht uur later met den
wagen, driifnat en huiverend terug.
In de kamer van de brandmeesters hangen
aan een bord twintig bossen sleutels. Negen-
tien kon men er afnemen, zonder dat zwarts
z/Schoes" kwam. Maar nauwelijks hoorde
hij de sleutels van den hooizolder rammelen
of hij spitste de ooren. Want op den
hooizolder zaten muizen en die hadden in
het zwarte beest hun grootsten vijand.
In den laatsten tijd deden de jaren en
het vermoeiende leven zich echter gelden.
De snelle auto's kon hij niet meer zoo goed
bijhouden en hij vergenoegde zich, ze tot
de Westerkerk of de Prinsenstraat te ver-
gezellen. Dan keerde hij naar de seinkamer
terug en wachtte het stoomalarm af. Klonk
het belletje, dan deed hij de stoomspuit op
haar beurt de eer aan, van haar te bege-
leiden.
//Schoes" werd ten slotte somber als een
oude van dagen plaatste men hem in de
handkar, die slangen, standpijpen of derge-
lijke ging halen. Ert niemand zelfs niet
een brandwacbt uit een ander kazerne,
durfde zijD vingers naar den wagen uitsteken.
Met zijn collega van het Haarlemmer-
plein, de „Jood", die eens, toen de kool-
zuurspuit te water reed, haar nasprong,
leefde hij op heel siecl.ten voet. Jalousie
de metier.
Esn week geleden was //Schoenmaker"
verawenen. De slager en het dienstmeisje
waren de kluifjes en de melk niet aan hem
kwytgeraakt en de kazerne Prinsengrackt
treurde.
Op zekeren morgen Rep een oude juffkouw
binnen. Weet u al, zei ze tot den dienst-
doenden brandwacbt, dat /Schoes" achter
het kerkhof //De Liefde" ligt te sterven
Een paar minuten later verliet een hand
kar met wat stroo er in het gebouw. En
iuderdaad, daar achter het kerkhof hoorden
de mannen janken en huilen. 't Was
z/Schoes", die de stemmen herkende. Hij
werd opgenomen, voorzichtig in de kar ge-
legd en langzaam werd de terug weg naar
de kazerne ondernomen.
Bij elk alarm klonk zijn geluid weer,
ofschoon zwakker. En dan verviel hij in
in een stuip.
Op zekeren nacht, 't had juist vier uur
gestagen, ging 't roode licht op, de man
schappen werden gewekt door een lang
aanhoudend geschreeuw, gevolgd door 't
onheilspeilend klokgelui. En de brand
wachts, die't eerst beneden kwamen, vonden
z/Schoes' dood naast de koolzuurspuit de
pooten lang uitgestrekt, de tong uit den bek.
•Den volgenden dag werd hij op de
exercitieplaats begraven. Och, de begrafenis
was zeer eenvoudig. Een kuiltje, wat keien
als grafheuveltje en een oude stoffer als
monument er boven op. En uit dankbaarheid
hing een der brandwachts er een bordje
aan, waarop geschilderd was; Rust zacht,
//Schoenmaker".
(G. Crt).
Een vaderlandslievende diet.
Een paar dagen geleden heeft een dief
ingebroken bij een Staats-ambtenaar in
Parijs. In weerwil van den lierhaalden
oproep der Regeering om al het goud bij
de Fransche bank in bewaring te geven,
had deze ambtenaar 120 gouden Louis m
zijn brandkast. Een dag later kreeg hij
't volgende briefje: //Mynheer, ik schryf
aan u als aan een onwaardigen vaderlander.
Hoe durft u 120 goudstukken in uw brand
kast te hebben, terwijl Frankrijk al ziju
goud nordig heeft? Ik heb u geholpen
uw plicht te doen, door 'tgeld zelf naar
de Fransche bank te brengen. Natuurlijk
heb ik als vergoeding voor de ruoeite die
ik gedaan heb, de baukbiljetten gehouden,
die men mij er voor in de plaats gaf.
Echter sluit ik het ontvangbewijs in voor
het goud, dat ik in uw naam gestort heb."
Slechlte graanoogsl in Engeland.
Met den graanoogst in Engeland ziet het
er volgens de Times" slecht uit. De hevige
regens in Juli hebben het gewas platgelegd,
maar men had hoop, dat het zich weer
oprichten en normaal rijpen zou. Die hoop
is niet verwezenlijkt en de motregens en
donderbuien van de eerste 10 dagen van
Augustus hebben den toestand verergerd.
Daarbij komt nu de vochtige hitte der laatste
dagen, ten gevolge waarvan het gevaar is
ontstaan, dat het reeds rijpe en te lang te
velde staande koren bederven zal. Tijd
om het te laten drogen is er niet meer en
daarom wordt het gewas nagemaaid, wat
weer andere gevaren, zooals broei'ing en
uitloopen meebrengt.
Bovendien zijn er geen arbeiders genoeg
om het onder deze omstandigheden lastige
en iijdroovende maaiwerk te verrichten.
In 't algemeen, zegt de „Times" ziet het
er met den korenoogst zoo treurig uit, als
in langen tijd niet het geval is geweest.
